Ujedinjeni Arapski Emirati
Ujedinjeni Arapski Emirati (skraćeno UAE; ponekad kratko Emirati) je federativna država na obali Perzijskog zaljeva i Omanskog zaljeva. Nalaze se na istoku Аrapskog poluotoka u jugozapadnoj Aziji. Graniče na jugu i zapadu sa Saudijskom Arabijom, te na istoku s Omanom. Sastoje se od sedam emirata: Abu Dabija, Adžmana, Dubaija, Fudžaire, Ras al-Kajme, Šardže i Um al-Kuvaina.
الإمارات العربيّة المتّحدة al-Imārāt al-ʿArabīyâ al-Muttaḥidâ Ujedinjeni Arapski Emirati | |
---|---|
Himna: "Tahijat Alalam" | |
Glavni grad | Abu Dabi |
Službeni jezici | arapski |
Leaders | |
Utemeljenje | Od Ujedinjenog Kraljevstva 2. 12. 1971. |
Površina | |
• Vode (%) | 0 |
Stanovništvo | |
• Popis iz 2013 | 9.205.651 (139.) |
• Gustoća | 46 /km2 |
Valuta | Emiratski dirham |
Vremenska zona | +4 |
Pozivni broj | +971 |
ISO 3166 kod | [[ISO 3166-2:Šablon:ISO 3166 kod|Šablon:ISO 3166 kod]] |
Veb-domena | .ae |
Geografija
urediPješčana pustinja zauzima većinu zemlje, s planinama na sjeveroistoku (najviši vrh Jibir u masivu Hadžar od 1527 m). Duž obale se nalaze slane ravnice (sabka).
Historija
urediStanovnici područja današnjih UAE krajem 18. i početkom 19. vijeka napadali su kao pirati na britanske brodove po Perzijskom zaljevu i Indijskom oceanu. Britanska flota uspjela je 1820. poraziti zaljevske pirate, i razorila im uporište Ras al-Kajmu. Nakon tog poraza Britanci su uspjeli natjerati zaljevske šeike da potpišu Ugovor o miru i suradnji 1820., a nakon tog Pomorsko primirje 1835., te 1853. Ugovor o slobodnoj plovidbi. Vrhunac tog procesa došao je 1892. kad su svi zaljevski šeici, potpisali ekskluzivni ugovor, kojim su vanjsku politiku i obranu prepustili britanskoj vladi[1], i time postali britanski protektorati.
Nakon britanskog povlačenja 1971. Katar i Bahrein odlučili su se za potpunu nezavisnost, a ostalih sedam emirata za ujedinjenje.
Prva dekada nezavisnosti protekla je u znaku rivalstva i trzavica između dva najveća emirata, Abu Dabija i Dubaija oko stupnja centralizacije i podjele moći. Konačni dogovor postignut je 1979. i to je bio kompromis o podjeli najviših funkcija u zemlji, po kojem je mjesto predsjednika rezervirano za emira Abu Dabija odnosno pozicija premijera za emira Dubaija.
Nakon zaoštravanja političkih prilika u regiji početkom 1980-ih Emirati su se približili zemljama Zapada, osobito SAD-u, iako nisu bezrezervno podržali napad na Irak 2003. godine.
Stanovništvo
urediSamo oko 25% stanovnika su državljani UAE, a ostatak čine strani radnici privučeni naftnim bogatstvom. Državljani su uglavnom Arapi, muslimani Suniti, iako ima i Šijita.
Privreda
urediOd 1960-ih godina temelj ekonomije Emirata čini proizvodnja nafte. Najvećim rezervama raspolaže Abu Dabi, a pretpostavlja se da su rezerve Dubaija pri kraju. U posljednje dvije dekade porastao je značaj nenaftnog sektora, osobito trgovine, financija, industrije i turizma. BDP je u 2004. bio 25.200 USD po stanovniku, mjereno po PPP-u.
Izvori
uredi- ↑ „Al-Shariqah” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 30. 08. 2014.