Jump to content

Tajlanda

Përpunoni lidhje
Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Thailand)
Mbretëria e Tajlandës
  • ราชอาณาจักรไทย (Tajlandisht
    Ratcha-anachak Thai
Himni: เพลงชาติไทย
"Phleng Chat"
Himni mbretëror: สรรเสริญพระบารมี
"Sansoen Phra Barami"
Location of Tajlanda (gjelbër)

– in Azia (e gjelbër e hapur & hiri i mbyllur)
– in ASEAN (e gjelbër e hapur)

Kryeqyteti
dhe qyteti më i madh
Bangkok
13°45′N 100°29′E / 13.750°N 100.483°E / 13.750; 100.483
Gjuha zyrtare
dhe gjuha kombëtare		Tajlandisht
Gjuhët e foluraTajlandisht, Isan, Lanna, Dambro, Karen, Pattani Malay, Bangkok Malay
Besimi
(2018)[1]
NofkaTajlandezë, Siamez
Qeveria
Lloji i qeverisjesMonarkia kushtetuese parlamentare unitare gjysmë-demokratike[2]
• Monarku
Vajiralongkorn
(Rama X)
Prayut Chan-o-cha
KuvendiAsambleja Kombëtare
• Dhoma e sipërme
Senati
• Dhoma e ulët
Dhoma e Përfaqësuesve
Formimi
1238–1448
1351–1767
1767–1782
6 prill 1782
24 qershor 1932
6 prill 2017
Sipërfaqja
• Gjithsej
513,120 km2 (198,120 sq mi) (50-të)
• Ujë (%)
0.4 (2,230 km2)
Popullsia
• Përllogaritje 2022
69,648,117 (20-të)
• 2010 census
64,785,909[3] (21-të)
• Dendësia
132.1/km2 (342.1/sq mi) (88-të)
Ekonomia
PBB (PFB)Përllogaritje 2022 
• Gjithsej
Increase $1.480 trillion[4] (23-të)
• Për kokë banori
Increase $21,114[4] (73-të)
PBB (zyrtare)Përllogaritje 2022 
• Gjithsej
Increase $534.758 billion[4] (28-të)
• Për kokë banori
Increase $7,631[4] (89-të)
MonedhaBaht (฿) (THB)
Të dhëna të tjera
Gini (2020)Negative increase 35.0[5]
i mesëm
IZHNJ (2021)Decrease 0.800[6]
shumë i lartë · 66th
Zona kohoreUTC+7 (ICT)
Formati i datësdd/mm/yyyy (BE)
Ana e drejtimit të makinësleft
Prefiksi telefonik+66
Kodi i internetit TLD

Tajlanda. e njohur historikisht si Siami, dhe zyrtarisht Mbretëria e Tajlandës është një vend në Azinë Juglindore, i vendosur në qendër të Gadishullit Indochina, që përfshin 513,120 kilometra katrorë, me një popullsi prej gati 70 milionë banorësh.[7] Vendi kufizohet në veri me Mianmarin dhe Laosin, në lindje me Laosin dhe Kamboxhian, në jug me Gjirin e Tajlandës dhe Malajzinë, dhe në perëndim me Detin Andaman dhe skajin e Mianmarit. Tajlanda gjithashtu ndan kufijtë detarë me Vietnamin në juglindje, dhe Indonezinë dhe Indinë në jugperëndim. Bangkok është kryeqyteti i vendit dhe qyteti më i madh.

Përveç një periudhe të shkurtër të demokracisë parlamentare në mesin e viteve 1970, Tajlanda ka alternuar periodikisht midis demokracisë dhe sundimit ushtarak. Që nga vitet 2000, vendi është kapur në një konflikt të ashpër politik të vazhdueshëm midis mbështetësve dhe kundërshtarëve të Thaksin Shinawatra, i cili rezultoi në dy grushte shteti (në 2006 dhe 2014), së bashku me krijimin e kushtetutës së saj të tanishme, një qeveri nominalisht demokratike pas zgjedhjeve të përgjithshme tajlandeze të vitit 2019, dhe protesta të mëdha pro-demokracisë në 2020-2021, të cilat përfshinin kërkesa të pashembullta për të reformuar monarkinë. Që nga viti 2019, ajo ka qenë nominalisht një monarki kushtetuese parlamentare; në praktikë, megjithatë, avantazhet strukturore në kushtetutë kanë siguruar mbajtjen e pushtetit të ushtrisë.[8]

Tajlanda është një fuqi e mesme në çështjet globale dhe një anëtar themelues i ASEAN, dhe renditet shumë lart në Indeksin e Zhvillimit Njerëzor. Ajo ka ekonominë e dytë më të madhe në Azinë Juglindore dhe të 22-tën më të madhe në botë nga PPP. Tajlanda klasifikohet si një ekonomi e sapo industrializuar, me prodhimin, bujqësinë dhe turizmin si sektorë kryesorë.[9][10]

Historia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Tajlanda diku nga shekulli IX-të ishte populluar me fiset Tai nga jugu i Kinës. Në shekullin e XIII në këtë pjesë paraqitet Mbretëria e Sukotait (Sukothai), mbretëri e cilave ju nënshtrua në shekullin e XIV-të mbretërisë së Ajutaut (Ajutthaya) e cila e kishte nënshtruar edhe Kamboxhianë. Gjatë shekullit të XVII-të fillon ndikimi i madh holandezë, anglezë dhe francezë. Në vitin 1767 pason pushtimi i Ajutajës nga ana e Birmanisë, pas dëbimit të të cilëve më 1782 vjen në fuqi dinastia Kakri (Chakri)

Në shekullin XIX përsëri Tajlanda bie nën ndikimin e evropianëve dhe përkundë humbjeve të mëdha territoriale të shkaktuara nga fqinjët e ndihmuar nga francezët dhe britanikët, Tailanda ja arrin që të mbajë pavarësinë e saj politike. Kështu më 1932 pas një konflikti shtetërorë kalohet nga monarkia absolute në monarki konstitucionale.

Gjatë luftës së II-të botërore Tajlanda i afrohet politikisht Japonisë. Pas kësaj politika e brendshme veçohet nga ndryshimet në mes të puçeve ushtarake dhe demokracisë. Më 1970 Tajlandën e kaplon vala e emigrantëve nga Kamboxhia dhe Vietnami dhe pas kryengritjes së përgjakshme më 1992 i merren disa të drejta ushtrisë. Më 1977 u miratua një kushtetutë e re, ndërsa kryetar është Mbreti Bhumibol Aduljadeh i kurorëzuar më 1946 si Rama IX.

Politika

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Sistemi shtetëror në Tajlandë


Vajiralongkorn
Mbret që nga viti 2016.
Prayut Chan-o-cha
Kryeministër që nga viti 2014[a]

Përpara vitit 1932, mbretërit tajlandez ishin monarkë feudalë ose absolutë. Gjatë Mbretërisë Sukhothai, mbreti shihej si një Dharmaraja ose 'mbret që sundon në përputhje me Dharma'. Sistemi i qeverisjes ishte një rrjet degësh i sunduar nga zotërit lokalë. Monarkia moderne absolute dhe shtetësia u krijua nga Chulalongkorn kur ai transformoi sistemin e shqendërzuar të protektoratit në një shtet unitar. Më 24 qershor 1932, Khana Ratsadon (Partia Popullore) kreu një revolucion pa gjak që shënoi fillimin e monarkisë kushtetuese.

Tajlanda ka pasur 20 kushtetuta dhe statute që nga viti 1932, duke përfshirë kushtetutën e fundit dhe të tanishme të vitit 2017. Të gjitha kushtetutat thonë se politika zhvillohet brenda kornizës së një monarkie kushtetuese, por forma de facto e qeverisjes ka ndryshuar nga diktatura ushtarake deri te demokracia zgjedhore.[11][12] Tajlanda ka pasur grushtet e katërta më së shumti në botë.[13]

Pas vendimit të Gjykatës Kushtetuese më 24 gusht 2022 për të pezulluar përkohësisht postin e kryeministrit të Prayut Chan-o-cha deri në shtator për të përcaktuar nëse ai ka arritur apo jo kufirin e mandatit të tij 8-vjeçar, Prawit Wongsuwan mori rolin e ushtruesit të detyrës së Kryeministrit.[14][15] Forma e tanishme e qeverisjes së Tajlandës është pjesërisht demokraci dhe pjesërisht diktaturë; shumë terma përdoren në përpjekje për ta përshkruar atë.

Një monark i trashëguar shërben si kreu i shtetit të Tajlandës. Mbreti i tanishëm i Tajlandës është Vajiralongkorn (ose Rama X), i cili ka mbretëruar që nga tetori 2016. Kompetencat e mbretit janë të kufizuara nga kushtetuta dhe ai është kryesisht një figurë simbolike. Megjithatë, monarku ende ndërhyn herë pas here në politikën tajlandeze, pasi të gjitha kushtetutat hapin rrugën për vendimet e zakonshme mbretërore. Monarkia mbrohet nga ligji i ashpër lèse majesté, edhe pse qëndrimi i popullit ndaj institucionit ndryshon nga njëri mbretërim në tjetrin.[16][17]

Ndarjet administrative

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Ndarjet administrative të Tajlandës

Tajlanda është një shtet unitar; shërbimet administrative të degës ekzekutive ndahen në tre nivele me Aktin e Organizatës së Qeverisë Kombëtare, BE 2534 (1991): qendror, provincial dhe lokal. Tajlanda përbëhet nga 76 provinca (จังหวัด, changwat),[18] të cilat janë ndarje administrative të nivelit të parë. Ekzistojnë gjithashtu dy rrethe të qeverisura posaçërisht: kryeqyteti Bangkok dhe Pattaya. Bangkok është në nivel provincial dhe kështu shpesh llogaritet si provincë. Çdo krahinë është e ndarë në rrethe (อำเภอ, amfoe) dhe rrethet ndahen më tej në nën-rrethe (ตำบล, tambona). Emri i kryeqytetit të çdo krahine (เมือง, mueang) është i njëjtë me atë të provincës. Për shembull, kryeqyteti i provincës Chiang Mai (Changwat Chiang Mai) është Mueang Chiang Mai ose Chiang Mai. Të gjithë guvernatorët e provincave dhe shefat e rretheve, të cilët janë përkatësisht administratorë të krahinave dhe rretheve, emërohen nga qeveria qendrore.[19] Provincat e Tajlandës ndonjëherë grupohen në katër deri në gjashtë rajone, në varësi të burimit.

Gjeografia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Artikulli kryesor: Gjeografia e Tajlandës

Me një sipërfaqe gjithsej prej 513,120 kilometrash katrorë, Tajlanda është vendi i 50-të më i madh për nga sipërfaqja e përgjithshme.[20]

Tajlanda përfshin disa rajone të veçanta gjeografike, pjesërisht që korrespondojnë me grupet provinciale. Veriu i vendit është zona malore e malësive tajlandeze, me pikën më të lartë Doi Inthanon në Vargmalin Thanon Thong Chai në 2,565 metra mbi nivelin e detit. Verilindja, Isan, përbëhet nga Pllaja Khorat, e kufizuar në lindje nga lumi Mekong. Qendra e vendit dominohet nga lugina e lumit kryesisht e sheshtë Chao Phraya, e cila shkon në Gjirin e Tajlandës.

Tajlanda jugore përbëhet nga Istëmi Kra i ngushtë që zgjerohet në Gadishullin Malaj. Politikisht, ekzistojnë gjashtë rajone gjeografike të cilat ndryshojnë nga të tjerët për nga popullsia, burimet bazë, veçoritë natyrore dhe niveli i zhvillimit social dhe ekonomik. Diversiteti i rajoneve është atributi më i theksuar i mjedisit fizik të Tajlandës.

Chao Phraya dhe lumi Mekong janë rrjedhat ujore të domosdoshme të Tajlandës rurale. Prodhimi në shkallë industriale i të lashtave përdor si lumenjtë ashtu edhe degët e tyre. Gjiri i Tajlandës mbulon 320,000 kilometra katrorë dhe ushqehet nga lumenjtë Chao Phraya, Mae Klong, Bang Pakong, dhe Tapi. Ai kontribuon në sektorin e turizmit për shkak të ujërave të pastër të cekët përgjatë brigjeve në rajonin jugor dhe Istëmi Kra. Bregu lindor i Gjirit të Tajlandës është një qendër industriale e Tajlandës me portin kryesor në ujë të thellë të mbretërisë në Sattahip dhe portin e saj më të ngarkuar tregtar, Laem Chabang.

Deti Andaman është një burim i çmuar natyror pasi pret vendpushimet e njohura dhe luksoze. Phuket, Krabi, Ranong, Phang Nga dhe Trang, dhe ishujt e tyre, shtrihen të gjithë përgjatë brigjeve të Detit Andaman dhe, pavarësisht cunamit të vitit 2004, ata mbeten një magnet turistik.

Klima

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klima e Tajlandës ndikohet nga erërat musonore që kanë karakter sezonal (musoni jugperëndimor dhe verilindor).[21]:2 Pjesa më e madhe e vendit klasifikohet si klima e savanës tropikale e Köppen.[22] Pjesa më e madhe e jugut si dhe pjesa lindore e lindjes kanë një klimë tropikale musonore. Pjesë të jugut kanë gjithashtu një klimë tropikale pyjore shiu.

Një vit në Tajlandë ndahet në tre stinë.[21]:2 E para është sezoni i shiut ose i musonit jugperëndimor (mesi i majit deri në mes të tetorit), i cili shkaktohet nga era jugperëndimore nga Oqeani Indian.[21]:2 Reshjet kontribuojnë gjithashtu nga Zona e Konvergjencës Ndërtropikale (ITCZ) dhe ciklonet tropikale,[21]:2 me gushtin dhe shtatorin që janë periudha më e lagësht e viti.[21]:4 Dimri ose musoni verilindor ndodh nga mesi i tetorit deri në mes të shkurtit.[21]:2 Shumica e Tajlandës përjetojnë mot të thatë me temperatura të buta.[21]:2,4 Vera ose sezoni para musonit zgjat nga mesi i shkurtit deri në mes të majit.[21]:3 Për shkak të pozicionit të tyre në brendësi dhe gjerësisë gjeografike, pjesët veriore, verilindore, qendrore dhe lindore të Tajlandës përjetojnë një periudhë të gjatë moti të ngrohtë, ku temperaturat mund të munden. arrijnë deri në 40 °C gjatë marsit deri në maj,[21]:3 në ndryshim nga afër ose nën 0 °C (32 °F) në disa zona në dimër.[21]:3 Tajlanda jugore karakterizohet nga mot i butë gjatë gjithë vitit me më pak ndryshime ditore dhe sezonale në temperatura për shkak të ndikimeve detare.[21]:3 Ajo merr reshje të bollshme, veçanërisht gjatë tetorit deri në nëntor.[21]:2

Tajlanda është ndër dhjetë vendet e botës që janë më të ekspozuara ndaj ndryshimeve klimatike. Në veçanti, është shumë e ndjeshme ndaj rritjes së nivelit të detit dhe ngjarjeve ekstreme të motit.

Ekonomia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Demografia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Tajlanda kishte një popullsi prej 69,799,978 që nga viti 2020.[23] Popullsia e Tajlandës është kryesisht rurale, e përqendruar në zonat e rritjes së orizit të rajoneve qendrore, verilindore dhe veriore. Rreth 45.7% e popullsisë së Tajlandës jetonte në zona urbane që nga viti 2010, e përqendruar kryesisht në dhe rreth Zonës Metropolitane të Bangkokut.

Gjuha

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Gjuha zyrtare e Tajlandës është tajlandishtja, një gjuhë Kra–Dai e lidhur ngushtë me laotishten, shanishten në Mianmar dhe shumë gjuhë më të vogla të folura në një hark nga Hainan dhe Yunnan në jug deri në kufirin kinez. Është gjuha kryesore e arsimit dhe e qeverisë dhe e folur në të gjithë vendin. Standardi bazohet në dialektin e popullit qendror tajlandez dhe është shkruar në alfabetin tajlandez, një shkrim abugida që evoluoi nga alfabeti Khmer.

Feja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
:
:
:
:

Feja në Tajlandë (2018)[24]

  Budizmi (93.46%)
  Islami (5.37%)
  Krishterimi (1.13%)
  të tjera (0.02%)

Feja më e përhapur e vendit është Budizmi Theravada, i cili është një pjesë integrale e identitetit dhe kulturës tajlandeze. Pjesëmarrja aktive në Budizëm është ndër më të lartat në botë. Tajlanda ka numrin e dytë më të madh të budistëve në botë pas Kinës.[25] Sipas regjistrimit të vitit 2000, 94.6% dhe 93.58% në vitin 2010 e popullsisë së vendit u vetëidentifikuan si budistë të traditës Theravada.

Samanera e Budizmit Theravada, feja më e praktikuar në Tajlandë.

Muslimanët përbëjnë grupin e dytë më të madh fetar në Tajlandë, duke përbërë 5.4% të popullsisë në vitin 2018.[26] Islami është i përqendruar kryesisht në provincat më jugore të vendit: Pattani, Yala, Satun, Narathiwat, dhe një pjesë e Songkhla Chumphon, të cilat janë kryesisht malaj, shumica e të cilëve janë muslimanë sunitë. Të krishterët përfaqësonin 1.13% (2018) të popullsisë në vitin 2018, me popullsinë e mbetur të përbërë nga hindu dhe sikë, të cilët jetojnë kryesisht në qytetet e vendit. Ekziston gjithashtu një komunitet i vogël, por historikisht i rëndësishëm jehud në Tajlandë që daton në shekullin e 17-të.

Kushtetuta nuk emërton fenë zyrtare shtetërore dhe parashikon lirinë e fesë. Edhe autoriteti zyrtarisht nuk regjistron grupe të reja fetare që nuk janë pranuar dhe kufizon numrin e misionarëve, organizatave fetare të paregjistruara si dhe misionarëve që lejohen të veprojnë lirisht. Nuk ka pasur raportime të përhapura për abuzime shoqërore ose diskriminim bazuar në besimin ose praktikën fetare.[27] Ligji tajlandez njeh zyrtarisht pesë grupe fetare: Budistët, Muslimanët, Brahmin-Hindutë, Sikët dhe Krishterët.[28] Megjithatë, disa ligje janë të frymëzuara nga praktikat budiste, të tilla si ndalimi i shitjes së alkoolit në festat fetare.[29]

Kultura

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shënime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ Ai u bë fillimisht Kryeministër si udhëheqës i NCPO në maj 2014, përpara se të emërohej dhe emërohej nga Asambleja Kombëtare e zgjedhur nga NPCO në gusht 2014. Më vonë, ai u zgjodh nga Parlamenti 2019, duke përfshirë Senatin e të gjithë emëruarve.

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ "Population by religion, region and area, 2018" (në anglisht). NSO. Arkivuar nga origjinali më 24 prill 2021. Marrë më 9 mars 2021.
  2. ^
  3. ^ National Statistics Office, "100th anniversary of population censuses in Thailand: Population and housing census 2010: 11th census of Thailand" Arkivuar 12 korrik 2012 tek Wayback Machine. popcensus.nso.go.th.
  4. ^ a b c d "World Economic Outlook Database, October 2022" (në anglisht). International Monetary Fund. tetor 2022. Marrë më 14 tetor 2022.
  5. ^ "Gini Index" (në anglisht). World Bank. Marrë më 12 gusht 2021.
  6. ^ "Human Development Report 2021/2022" (PDF) (në anglisht). Programi i Kombeve të Bashkuara për Zhvillimin. 8 shtator 2022. Marrë më 8 shtator 2022.
  7. ^ "Thailandometers" (në tajlandisht). Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2022. Marrë më 9 shkurt 2023.
  8. ^
  9. ^ Thailand and the World Bank Arkivuar 16 dhjetor 2005 tek Wayback Machine, World Bank on Thailand country overview.
  10. ^ The Guardian, Country profile: Thailand, 25 prill 2009.
  11. ^ "A list of previous coups in Thailand" (në anglisht). Associated Press. 19 shtator 2006. Arkivuar nga origjinali më 16 tetor 2007. Marrë më 25 prill 2010.
  12. ^ "Raw Data: List of Recent Coups in Thailand's History" (në anglisht). Fox News Channel. 19 shtator 2006. Arkivuar nga origjinali më 6 korrik 2008. Marrë më 25 prill 2010.
  13. ^ สถิติที่ไม่น่าภูมิใจเมื่อไทยติดอันดับที่ 4 ประเทศที่มีการรัฐประหารบ่อยที่สุดในโลก. Siam Intelligence (në tajlandisht). Arkivuar nga origjinali më 6 prill 2018. Marrë më 6 prill 2018.
  14. ^ Limited, Bangkok Post Public Company. "Constitutional Court suspends Prayut". Bangkok Post (në anglisht). Marrë më 24 gusht 2022.
  15. ^ "Prayuth Chan-ocha: Thai court suspends PM and coup leader". BBC News (në anglishte britanike). 24 gusht 2022. Marrë më 24 gusht 2022.
  16. ^ Head, Jonathan (5 dhjetor 2007). "Why Thailand's king is so revered" (në anglisht). BBC News. Arkivuar nga origjinali më 17 shkurt 2009. Marrë më 17 tetor 2015.
  17. ^ Denby, Kenneth. "Thai protests: The king who made himself a gift to republicans". The Times (në anglisht). Marrë më 31 korrik 2021.
  18. ^ "ประกาศกรมการปกครอง เรื่อง แจ้งข้อมูลทางการปกครอง" (PDF). กรมการปกครอง (në tajlandisht). 13 mars 2020. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 20 maj 2021. Marrë më 4 mars 2018.
  19. ^ "LOCAL PERSONNEL ADMINISTRATION B.E. 2542 (1999)" (PDF). Department of Local Administration (DLA) (në anglisht). Marrë më 11 dhjetor 2017.
  20. ^ "Thailand", The World Factbook.
  21. ^ a b c d e f g h i j k l "The Climate of Thailand" (PDF) (në anglisht). Thai Meteorological Department. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 1 gusht 2016. Marrë më 18 gusht 2016.
  22. ^ Dr. Susan L. Woodward (1997–2014). "Tropical Savannas". Biomes of the World (në anglisht). S. L. Woodward. Arkivuar nga origjinali më 19 dhjetor 2013. Marrë më 23 shkurt 2014.
  23. ^ "SEXUAL, REPRODUCTIVE, MATERNAL, NEWBORN, CHILD AND ADOLESCENT HEALTH POLICY SURVEY 2018–2019 – Thailand" (PDF). Organizata Botërore e Shëndetësisë (në anglisht). 2020-07-10. fq. 1.
  24. ^ "Population by religion, region and area, 2018" (në anglisht). NSO. Arkivuar nga origjinali më 24 prill 2021. Marrë më 9 mars 2021.
  25. ^ "The Global Religious Landscape" (në anglisht). Pew Research Center. dhjetor 2012. Marrë më 5 nëntor 2018.
  26. ^ "US Department of State, Thailand" (në anglisht). State.gov. Marrë më 25 prill 2010.
  27. ^ United States Bureau of Democracy, Human Rights and Labor. Thailand: International Religious Freedom Report 2007. The article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  28. ^ "2018 Report on International Religious Freedom: Thailand". US Department of State (në anglisht). Marrë më 28 qershor 2021.
  29. ^ "No alcohol sales today – Makha Bucha Day". Thaiger (në anglisht). 8 shkurt 2020. Marrë më 31 korrik 2021.

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Tajlanda&oldid=2550842"