Juliana Maksymiliana Henckel von Donnersmack

	Juliana Maksymiliana Henckel von Donnersmarck
Data narodzyniŏ	29 kwietnia 1651
Data śmierci	30 siyrpnia 1729
Familijŏ	Henckel von Donnersmarck

Juliana Maksymiliana Henckel von Donnersmarck (nar. 29 kwietnia 1651 we Klisinie, um. 30 siyrpnia 1729 tam) żōna ôd Leōna Ferdynanda Henckel von Donnersmarcka, piyrszego pana stanowego Bytōmia, Dama Ôrderu Gwiŏździstego Krziża.

Biografijŏ

Narodziyła sie w Klisinie we grŏfskij familiji Coob von Neyding. Była posiedzicielkōm statku we Małych Ściborzicach, co miało status wolnego lynna zōmkowego^[1].

Po śmierci jeji mynża ôstała regyntkōm Bytōmskigo Wolnego Państwa Stanowego do czasu aż jejich syn i erb, Karol Jozef Erdmann, niy bydzie majoryntny. Urzyndowała ôd 1698 do 1710 roku i przipuszczŏ sie, iże ôna była jedynŏ kobiyta, co zasiadała we Sejmie Ślōnskim^[2].

W czasie jeji regyrowaniŏ doszło do kōnfliktu miyndzy niōm i posiedzicielym Bobrka, Kasparym Pelhrzimym, ô prawo wydobywaniŏ galmōna na terynie tyj wsi. Pelhrzim wydoł zgodã na kopanie Jurzimu von Giesche, handlyrzowi ze Wrocławia, a Donnersmarckowie twierdziyli, iże ino ôni majōm prziwilej na takõ robotã. We 1702 roku Pelhrzim wygroł, a dwa lata niyskorzij Giesche dostoł ôd cysŏrza prawo eksploatacyje galmōna na cołkim Ślōnsku^[3]^[4].

Familijŏ

Ze Leōnym Ferdynandym miała siedmioro dzieci^[5], w tym dwie pŏry bliźniōnt:

Anna-Franciska (nar. 21 października 1677, um. 7 września 1739), hofmajsterka ôd arcyksiynżnyj Maryje Amalije Habsburg, żōna ôd tajnego radcy cysŏrskigo i starosty morawskigo Franca von Oppersdorfa.
Szarlota (nar. 1680, um. 1721).
Juliana Maksymiliana Ojgynijŏ (nar. 1680, um. 1756), przeorysza klŏsztoru św. Klary we Wrocławiu.
Katarzina Karolina (nar. 1683, um. 4 siyrpnia 1722), żōna ôd Jōna Franca grŏfa Karwath.
Bernardyna Agnieszka (nar. 1683, um. 1766).
Maryjŏ Jozefa Leopoldyna (nar. 1684, um. 11 listopada 1725), dama dworu cysŏrzowyj Elżbiety von Brunswick-Wolfenbüttel.
Karol Jozef Erdmann (nar. 24 stycznia 1688, um. 6 marca 1760), 2. wolny pōn stanowy i pōn Bytōmia.

Przipisy

↑ Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu. Bytōm: 2003, s. 55. ISBN 83-86293-41-1.
↑ Władysława Ślęzak: Bytom za rządów Hohenzollernów i Hencklów von Donnersmarck 1532-1742. Dzieje i zabytki. Bytōm: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 55. ISBN 83-905719-2-7.
↑ Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu. Bytōm: 2003, s. 56. ISBN 83-86293-41-1.
↑ Władysława Ślęzak: Bytom za rządów Hohenzollernów i Hencklów von Donnersmarck 1532-1742. Dzieje i zabytki. Bytōm: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 57. ISBN 83-905719-2-7.
↑ Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu. Bytōm: 2003, s. 171. ISBN 83-86293-41-1.

[1] Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu. Bytōm: 2003, s. 55. ISBN 83-86293-41-1.

[2] Władysława Ślęzak: Bytom za rządów Hohenzollernów i Hencklów von Donnersmarck 1532-1742. Dzieje i zabytki. Bytōm: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 55. ISBN 83-905719-2-7.

[3] Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu. Bytōm: 2003, s. 56. ISBN 83-86293-41-1.

[4] Władysława Ślęzak: Bytom za rządów Hohenzollernów i Hencklów von Donnersmarck 1532-1742. Dzieje i zabytki. Bytōm: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 57. ISBN 83-905719-2-7.

[5] Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu. Bytōm: 2003, s. 171. ISBN 83-86293-41-1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]