7'den 77’ye, Barış Manço ve Erkmen Sağlam'ın[1] hazırladığı, Barış Manço'nun sunuculuğunu yaptığı, TRT'de yayınlanan aile, çocuk ve eğlence türündeki Türk televizyon programıdır. İlk yayın tarihi 8 Ekim 1988'dir. Yıllarca devam etmiş olan program pazar günleri yayınlanmıştır. Program çeşitli bölümlerden oluşmaktadır. Bunlardan biri Adam Olacak Çocuk'tur. Program, 6 Aralık 1998 tarihinde 378 programın ardından sona ermiştir.[2][3] 1990 yılında en çok izlenen çocuk programıdır.[4] Hürriyet gazetesi tarafından verilen Altın Kelebek Ödülü'nü en iyi çocuk programı dalında beş kez kazanmıştır.[2]

7'den 77'ye
Programın 80'li yıllarda kullandığı logosu
FormatTelevizyon programı
TürKomedi
Çocuk
Aile
Eğlence
GeliştirenNevzat Saraycıklı
YönetmenBarış Manço
Lale Manço
Yaratıcı yönetmen(ler)Barış Manço
SunucuBarış Manço
Tema müziği bestecisiŞenol Şentürk
Ali Rıza Başaran
Açılış müziğiAnahtar
Bitiş müziğiAnahtar
Ülke Türkiye
DiliTürkçe
Sezon sayısı9
Bölüm sayısı378
Yapım
Yönetici yapımcıTamer Şahin
Berna Korkut
YapımcıBarış Manço
Lale Manço
MekânMarmara Üniversitesi TV Film Stüdyoları
KameraYavuz Zafer
Erkan Umut
Gösterim süresi43-45 dakika
Yapım şirketiTRT
Yayın bilgileri
KanalTRT 1
Görüntü formatıPAL
Ses formatıStereo
Yayın tarihi8 Ekim 1988 - 6 Aralık 1998
DurumuSona erdi

Genel olarak bölümler

değiştir

Programın bazı bölümleri her hafta, bazıları da aralıklarla yayınlanmıştır.

  • Adam olacak çocuk: Yaklaşık bir düzine çocuk ve ailesinin katıldığı bölümde çocuklar şarkılar söyleyip birbirlerine puan verir, bu sırada Barış Manço çocuklarla özellikle iyi ve kötü alışkanlıklar hakkında sohbet eder. Çocuklar yaklaşık 2-3 dakikalık performanslarını sergilerken onlara piyano başındaki "Mine abla" eşlik eder ve sergiledikten sonra diğer çocukların ellerindeki puanlamaya göre (herkese 10 puan verilmek üzere) oylanır ve bölümün bitiminde hediye alırlardı. İlerleyen senelerde, programa Kurtalan Ekspres dâhil olmuş ve çocukların söylediği şarkılara müzik yapmışlardır. 1994 yılında ise "Adam Olmuş Çocuk" adlı bölüm programa dâhil edilir ve Barış Manço meslek hayatında başarılı olmuş ünlü konuklarla sohbet eder. Bu bölümün ilk konuğu Mustafa Sandal olmuştur.
  • Adam olmuş çocuk: 1994 yılında programa dâhil edilir. Barış Manço meslek hayatında başarılı olmuş ünlü konuklarla sohbet eder. Bu bölümün ilk konuğu Mustafa Sandal olmuştur.[5]
  • İkinci kahvaltı: 70 yaş üzeri yaşlıların konuk edildiği bölümdür. 1992 yılında konuklar arasında yer alan Hasan Hüseyin Kılıç, çekimlerden sonra ölmüş ve Kılıç programda anılmıştır.[6]
  • Dönence Dünya Turu: Bu bölümde Manço, dünyanın değişik bölgelerini izleyiciye tanıtır. Bu bölümde özellikle gezilen yörenin kılık kıyafet ve şarkıları gibi kültürel yönleri izleyiciye aktarılır.
  • Dere Tepe Türkiye: Türkiye'nin tarihî ve turistik bölgelerinin tanıtıldığı bölüm.
  • "Manço Klip" ve "Yabancı Klip": Her programda Barış Manço'nun bir klibi yayınlanır, sonrasında dünya müzik listelerinden seçilen bir klip yayınlanırdı.
  • Yabancı Konuk: Bu bölüm ilk kez 1990 yılında yayınlanmış, yayınlanan ilk bölümde Barış Manço'nun modacı Pierre Cardin ile yaptığı röportaja yer verilmiştir.[7]
  • Komşu Kapısı: [kaynak belirtilmeli]

Program her seferinde Barış Manço'nun ağzından "Programımızın sonuna geldik. Bana her konuda; ama her konuda yazmaya devam edin. Adresimi biliyorsunuz; Barış Manço Moda 81300 İstanbul. Tekrar ediyorum; Barış Manço Moda 81300 İstanbul. Haftaya karşılaşmak umuduyla, sağlıcakla kalın." sözleri ile biterek hafızalara kazındı.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Buzlar arasında". Milliyet Gazetesi. 3 Haziran 1990. s. 17. 
  2. ^ a b "7'den 77'ye". Hürriyet. 12 Ocak 1998. Erişim tarihi: 14 Nisan 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  3. ^ "Barış Abi'den Veda". Milliyet Gazetesi. 6 Aralık 1998. s. 32. 
  4. ^ "ŞaşırtanSonuç". Milliyet Gazetesi. 2 Şubat 1990. s. 17.  "AGB Anadolu" adlı araştırma şirketinin "People Meeter" ile yaptığı araştırma.
  5. ^ ""Arizona Manço" 7 yaşında". Milliyet Gazetesi. 6 Kasım 1994. s. 4. 
  6. ^ "Hüzünlü Kahvaltı". Milliyet Gazetesi. 15 Mart 1992. s. 21. 
  7. ^ "Cardin, ekranda". Milliyet Gazetesi. 1 Nisan 1990. s. 19.