Erkekler Türkiye Kupası (basketbol)
ING Erkekler Türkiye Kupası (basketbol), Türk erkek basketbol takımları arasında oynanan kupa organizasyonudur. Basketbol Süper Ligi'nin ilk yarısını ilk 8 içinde tamamlayan takımlar bu kupada oynama hakkı kazanırlar.
Kuruluş | 1966-67 |
---|---|
Ülke | Türkiye |
Takım sayısı | 8 |
Son şampiyon | Fenerbahçe (8. kez) |
En başarılı takım | Anadolu Efes (12 kez) |
TV yayıncısı | Lig TV 3 A Spor NTV Spor tivibu Spor TRT Spor Yıldız |
Resmî site | TBF Erkekler Türkiye Kupası |
Tarihçe
değiştir2019-20 sezonunda 35.'si düzenlenen Erkekler Türkiye Kupası (basketbol), ilk olarak 1966-1967 sezonundan başlayarak her yıl düzenlenen bir turnuva olmuştur. Türkiye Kupasına 1972-1991 yılları arasında ara verilmişti.
2006-07 sezonu Tadım'ın sponsorluğu ile Tadım Türkiye Kupası olarak yapıldı. Bu organizasyon 2007-08 sezonu Opel sponsorluğu ile Opel Türkiye Kupası adı ile düzenlenmeye başlamıştır. 2008-09 sezonu ismi Teknosa'nın sponsorluğu ile Teknosa Türkiye Kupası olarak değiştirilmiştir. 2010-11 sezonundan itibaren kupaya Spor Toto sponsor olmuştur ve 2013-14 sezonu da dahil olmak üzere 4 sezon boyunca Spor Toto Erkekler Türkiye Kupası olarak anılmıştır. 2015 yılının Ocak ayında Royal Halı ile yapılan sponsorluk anlaşması ile kupanın yeni ismi Royal Halı Erkekler Türkiye Kupası olarak değiştirilmiştir.[1] 2016 yılının Şubat ayında FIAT ile yapılan sponsorluk anlaşması ile kupanın yeni ismi FIAT Erkekler Türkiye Kupası olarak değiştirilmiştir. 2017 yılında ise yeni sponsor Integral Forex olmuş ve kupanın yeni ismi Integral Forex Erkekler Türkiye Kupası olarak değiştirilmiştir. 2018 yılında kupa PTT Erkekler Türkiye Kupası adı altında oynandıktan sonra 2019 yılında isim sponsorluğu olmadan organize edilmiştir. 2020 yılında Solgar Vitamin Türkiye Kupası adı altında oynanmıştır. 2021 yılında ise Avrupa ve lig fikstürlerinin yoğunluğu ile birlikte COVID-19 pandemisi sebebiyle oynatılmamıştır. 2022 yılında yeni sponsor Bitci olmuş ve kupanın yeni ismi Bitci Erkekler Türkiye Kupası olarak değiştirilmiştir.
Finaller
değiştir- Kimi kaynaklarda 1972-73 Türkiye Kupası şampiyon ve finalistleri sehven 1971-72 şampiyon ve finalistleri olarak gösterilmekte, 1971-72'nin gerçek şampiyonu ve ikincisi yok sayılmaktadır. Galatasaray Spor Kulübünün resmî sitesi bile bu şampiyonluğu tarihçesinde zikretmemekte, sadece 1970 Türkiye Kupası şampiyonluğuna değinmektedir.[4] Oysaki 1972 finalini Galatasaray, İTÜ'ye karşı 31 Mayıs 1972'de İstanbul'da oynamış ve olaylı maçta rakibini 70-69 yenerek şampiyon olmuştur.[5][6]
Şampiyonlar
değiştirTakım | Şampiyonluk | İkincilik |
---|---|---|
Anadolu Efes | 12 | 5 |
Fenerbahçe | 8 | 5 |
Ülker | 3 | 2 |
Galatasaray | 3 | 2 |
Tofaş | 3 | 1 |
İTÜ | 2 | 2 |
Türk Telekom | 1 | 4 |
Beşiktaş | 1 | 3 |
Banvit | 1 | 2 |
Pınar Karşıyaka | 1 | 1 |
Altınordu | 1 | 0 |
Paşabahçe | 1 | 0 |
TED Ankara Kolejliler | 1 | 0 |
Darüşşafaka | 0 | 3 |
Muhafızgücü | 0 | 2 |
Nasaş | 0 | 2 |
Ortaköy | 0 | 1 |
Oyak Renault | 0 | 1 |
Erdemir | 0 | 1 |
Mersin BŞB | 0 | 1 |
Dış bağlantılar
değiştir- Durupınar, Mehmet. Türk Basketbolunun 100 yıllık tarihi, (2009). Efes Pazarlama ve Dağıtım Ticaret A.Ş. ISBN 978-975-00995-1-9
- Milliyet Gazetesi Arşivi22 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
değiştir- ^ "Potada Erkekler Türkiye Kupası'na yeni sponsor". Haberturk.com. 23 Ocak 2015. 28 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2015.
- ^ "Kupa Şampiyonları". tbf.org.tr. Türkiye Basketbol Federasyonu. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2019.
- ^ "Duyuru". tbf.org.tr. 14 Ocak 2021. 14 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2021.
- ^ "Galatasaray SK resmi sitesi, Basketbol tarihçesi-3. Bölüm". 29 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2011.
- ^ "Milliyet, 1 Haziran 1972, Sayfa 10,12". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2011.
- ^ Durupınar, Mehmet. Türk Basketbolunun 100 yıllık tarihi, (2009), sayfa (115).Efes Pazarlama ve Dağıtım Ticaret A.Ş. ISBN 978-975-00995-1-9