Femi Kuti
Femi Kuti | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | Olufela Olufemi Anikulapo Kuti 16 Haziran 1962[1] Londra, İngiltere |
Başladığı yer | Lagos, Lagos Eyaleti, Nijerya |
Tarzlar | Afrobeat, Caz |
Meslekler | Şarkıcı-şarkı yazarı, müzisyen |
Çalgılar | Saksofon, Vokal, Trampet, Klavye |
Etkin yıllar | 1978–günümüz |
İlişkili hareketler | Egypt 80, Positive Force, Wizkid, Common, Mos Def |
Resmî site | femikuti.com |
Olufela Olufemi Anikulapo Kuti (d. 16 Haziran 1962), bilinen adıyla Femi Kuti, Nijeryalı müzisyen, aktivist ve insan hakları savunucusu. Afrobeat'ın öncüsü Fela Kuti'nin en büyük oğlu ve siyasi kampanyacı, kadın hakları aktivisti ve Nijerya geleneksel aristokratı olan Funmilayo Ransome Kuti'nin torunudur.
Femi Kuti, müzik kariyerine babasının grubu olan Egypt 80'de çalarak başladı. 1986'da babasının devasa mirasından bağımsız bir sanatçı olarak kendi grubu Pozitive Force'u kurdu.
Haziran 2002'de Uluslararası UNICEF İyi Niyet Elçisi ve Savunucusu seçildi.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Femi Anikulapo Kuti, Fela ve Remilekun Ransome Kuti'nin çocukları olarak Londra'da doğru ve Nijerya'nın eski başkenti Lagos'ta büyüdü. Annesi, Femi'yi de yanına alarak babasından ayrıldı. Ancak 1977'de Femi, babasının yanına taşındı. 15 yaşında saksafon çalmaya başladı ve babasının grubunun bir üyesi oldu.[1] Baptist Academy ve Igbobi Koleji'nde okudu.
Babası gibi Femi de kariyeri boyunca sosyal ve politik faaliyetlerde bulundu.[2]
1980'lerin sonunda Dele Sosimi ile kendi grupları Pozitive Force'u kurdu. Uluslararası kariyeri, 1988 yılında Lagos Fransız Kültür Merkezi ve Christian Mousset tarafından Angoulême Uluslararası Çizgi Roman Festivali (Fransa), Paris'teki New Morning Club ve Almanya'daki Moers Festivali'ne davet edildiğinde başladı.
2001'de Femi, Fight to Win albümünde Common, Mos Def ve Jaguar Wright gibi ABD'li müzisyenlerle işbirliği yaptı.[3]
Ayrıca 2002'de Femi, Red Hot Organisation ve MCA tarafından yayınlanan Fela Kuti'nin şarkılarının CD derlemesi olan Red Hot & Riot albümünde babasının şarkısı "Water No Get Enemy" şarkısına katkıda bulundu. Femi'nin şarkısı, hip-hop ve R&B sanatçıları olan D'Angelo, Macy Gray, Soultronics, Nile Rodgers ve Roy Hargrove ile beraber yapıldı ve CD'den elde edilen tüm gelirler, AIDS bilincini arttırmaya veya hastalıkla savaşmaya adanmış hayır kurumlarına bağışlandı.
Femi Kuti video oyunu Grand Theft Auto IV'te yer alan Batı Afrika, ABD ve diğer yerlerden çok çeşitli klasikler çalan IF 99 (International Funk 99) radyosunun seslendirmesini yaptı.[4]
"Sorry Sorry",[5] "What Will Tomorrow Bring" ve "97" şarkıları ile, babasına benzer şekilde, anavatanı Nijerya'ya yönelik eleştiriler yaptı.
Femi, 2003, 2010, 2012 ve 2013 yıllarında dört kez Grammy Ödülleri'nin Dünya En İyi Müzik Albümü kategorisinde aday gösterildi ancak hiç kazanamdı.[6]
19 Aralık 2014 tarihinde Chocolate City menajerlik şirketi ile anlaştı. Haberler, Chocolate City resmi instagram hesabı ve Audu Maikori sosyal medya hesapları aracılığıyla duyuruldu.[7]
Aktivizm
[değiştir | kaynağı değiştir]Afrobeat şarkıcısı ve siyasi aktivist Fela Kuti'in oğlu olan Femi, babasının hem müzik hem de aktivizm konusundaki gayretini miras aldı. Saksafon ve klavyeyi 16 yaşındayken babasının grubu ile çalmaya başlayarak dikkatleri çekti. Babasının ölümünden sonra da şarkı yazıp söylemeye devam etti. Femi, Nijerya'nın petrol zengini ülkesinde yaşayanların çoğunun maruz kaldığı siyasi yolsuzluk, yoksulluk ve ilkel yaşam koşulları hakkında yüksek enerjili funk, caz ve geleneksel Afrika şarkıları yapmaya devam ediyor.[8]
Yaptığı aktivist çalışmalardan dolayı 2002 yılının haziran ayında Uluslararası UNICEF İyi Niyet Elçisi ve Savunucusu seçildi.
Femi Kuti'nin Africa for Africa albümünde Afrika'nın sorunu olarak “kötü hükümet" vurgusu yaptı. Nijerya'da yapılan 2011 seçimleri öncesinde halka "Nijerya'daki cumhurbaşkanlığı koltuğunu isteyen eden üç aday arasında fark olmadığını" söyledi ve "Demokratik süreçte ilerleme kaydettiğimizi söyleyebiliriz. Yolsuzluk hala çok yaygın olsa da muhtemelen savaşa girmekten iyidir. İnsanlar aç ve hasta. Hükümet medyayı kontrol ettiği için çok önemli değilmiş gibi gözüküyor." diyerek ekledi.
Kuti ayrıca, "Bu çok ikiyüzlü bir durum. İnsanlar masaya bir yemek koymaya razılar, ama dünyanın geri kalanının her gün elektrik kesintileri ve su sıkıntısı çektiğini bilmiyorlar.Hatta Afrika köleliğinin tarihini bile bilmiyorlar, çünkü ders kitaplarında yer almıyor." dedi. 2015 seçimlerinde, menajerlik şirketi Chocolate City aracılığıyla Tuface Idiibia ve Sound Sultan'ın yer aldığı "Politics Na Big Business" şarkısına bir remix yayınlayarak aynı düşüncelerini tekrarladı.
Kuti'nin "Make We Remember" şarkısı, insanları, Afrika'nın kurtuluşu için savaşan babasının ve "büyük siyahi insanların" sözlerini hatırlamaya çağırıyor. Çok uzun zamandan beri, Femi müziği Afrikalı insanlara ilham vermek, onları değiştirmek ve motive etmek için kullanıyor.
Canlı performanslar
[değiştir | kaynağı değiştir]22 Kasım 2014'te, M.I Abaga ile beraber BMO etkinliğinde sahne aldı.[9]
24 Nisan 2015'te kardeşi Seun Kuti'nin yanında 2 Kral konserinde sahne aldı. Kardeşiyle birlikte sahne aldıkları ilk konserdir.[10]
15 Mayıs 2017'de, nefes çevirme adı verilen bir yöntemle, saksafonla en uzun süre tek bir nota çalma kategorisinde Guinness Dünya Rekorları'na adını yazdırdı. 51 dakika 35 saniye ile rekoru kayıtlara geçti.[11]
Albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- No Cause for Alarm? (1989, Polydor)
- M.Y.O.B (1991, Kalakuta Records)
- Femi Kuti (1995, Tabu/Motown)
- Shoki Shoki (1998, Barclay/Polygram/Fontana MCA)
- Fight to Win (2001, Barclay/Polygram/Fontana MCA/Wraase)
- Africa Shrine (2004, MK2 Music/UWe)
- Day by Day (2008, Wrasse Records)
- Africa for Africa (2010 /2011, Wrasse Records / Knitting Factory Records)
- No Place for My Dream (2013, Knitting Factory Records)
- One People One World (2018, Knitting Factory Records)
Canlı albümler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Africa Shrine (Live CD) (2004, P-Vine)
- Live at the Shrine (Deluxe Edition DVD) + Africa Shrine (Live CD) (2005, Palm Pictures/Umvd)
Turneler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Le Cabaret Suavage Black Summer Festival, Paris (Afrobeat konseri, 2015)
- Garforth Festival Garforth, Leeds (2015)
- The Lantern Bristol, UK 2015
- Band on the Wall Manchester, Birleşik Krallık, 2015
- Latitude Festival Suffolk, Birleşik Krallık, 2015
- Larmer Tree Festival Salisbury, Birleşik Krallık, 2015
- Walthamstow Garden Party, Londra, Lloyd Park 2015[12]
Koleksiyonlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- The Best of Femi Kuti (2004, Umvd/Wraase)
- Femi Kuti The Definitive Collection (2007, Wrasse Records)
Yer Aldığı Toplu Düzenleme Albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- "Vampires" (Thievery Corporation'ın Radio Retaliation albümü için) (2008, ESL Music)
- Hope for the Hopeless (2008), Brett Dennen ile birlikte
- Finding Fela (2014), Alex Gibney'in yönettiği belgesel[13]
- "Arabesque" (Coldplay'in Everyday Life albümü için) (2019)
Derlemeler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Grand Theft Auto IV soundtrackleri (2008, IF99)
Diğer
[değiştir | kaynağı değiştir]- No Cause For Alarm? (1989, Polygram)
- M.Y.O.B. (1991, Meodie)
- "Ala Jalkoum" (Rachid Taha Live albümü için) (2001, Mondo Melodia)
Ödül ve başarıları
[değiştir | kaynağı değiştir]Femi, Grammy Ödülleri'nin Dünya En İyi Müzik Albümü kategorisinde dört kez (2002, 2009, 2011 ve 2013'te) aday gösterildi.[14]
Videografi
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bu liste eksiktir, maddeyi geliştirerek yardımcı olabilirsiniz.
Yıl | Başlık | Albüm | Yönetmen | Kaynak |
---|---|---|---|---|
2013 | The World Is Changing | No Place for my Dreams | — | [15] |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "My Gist". www.femikuti.com. 20 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2019.
- ^ "Femi Kuti: Blending Afrobeat And Politics". CNN. 11 Kasım 2009. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020.
- ^ "Fight To Win". Wrasse Records. 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2014.
- ^ "Femi Kuti Builds on His Father's Legacy". CNN. 11 Mayıs 2011. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
- ^ Okechukwu Jones Asuzu (2006). The Politics of Being Nigerian. Lulu.com. s. 97. ISBN 978-1-4116-1956-2. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
- ^ "Breaking news: Femi Kuti Loses Grammy Prize". Nigerian Entertainment Today. 12 Şubat 2012. 14 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2012.
- ^ "Femi Kuti Biography". AFROBIOS. 19 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2014.
- ^ "Tapınak: Femi bio". www.afrobeatmusic.net. 20 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2015.
- ^ "News and Entertainment – Latest Updates in Nigeria". pulse.ng. 14 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2015.
- ^ "'2Kings Concert': Femi & Seun Kuti To Perform Together For First Time". Sahara Reporters. 22 Nisan 2015. 26 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2015.
- ^ Tosin Akinbami, "Femi Kuti Finally Set a New World Record of 51 minutes 35 seconds at age 55" 21 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 745ng.com, 15 May 2017.
- ^ "Femi Kuti Official Website". Femi Kuti Official Website. 22 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2015.
- ^ "Finding Fela - a Film by Alex Gibney, official website & trailer". Finding Fela. 7 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2015.
- ^ "Artist: Femi Kuti". www.grammy.com. Recording Academy. 2019. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2019.
- ^ "New Video – The World Is Changing By Femi Kuti". Pulse Nigeria. Pulse Mix. 19 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2013.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Femi Kuti – resmi site
- AllMusic'te Femi Kuti
- Discogs'ta Femi Kuti diskografisi
- Femi Kuti 4 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Day by Day belgeseli, Thomas Bataille, 2010
- 1962 doğumlular
- Yaşayan insanlar
- Londra doğumlu müzisyenler
- Nijeryalı saksofoncular
- Nijeryalı müzisyenler
- Caz müzisyenleri
- Wrasse Records sanatçıları
- Dünya müziği sanatçıları
- Britanyalı göçmenler
- Yoruba asıllı kişiler
- Britanyalı müzisyenler
- Nijerya asıllı İngilizler
- 20. yüzyıl İngiliz müzisyenleri
- 20. yüzyıl saksofoncuları
- 21. yüzyıl saksofoncuları
- Afrika asıllı Britanyalılar