İçeriğe atla

Gremlinler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Gremlins sayfasından yönlendirildi)
Gremlinler
Gremlins
Film afişi
YönetmenJoe Dante
YapımcıMichael Finnell
SenaristChris Columbus
Oyuncular
MüzikJerry Goldsmith
Görüntü yönetmeniJohn Hora
KurguTina Hirsch
StüdyoAmblin Entertainment
DağıtıcıWarner Bros.
CinsiSinema filmi
RenkRenkli
Süre106 dakika
ÜlkeABD
Dilİngilizce
Bütçe$11 milyon
Hasılat$153 milyon (ABD)
Devam filmiGremlinler 2

Gremlinler (Özgün adı: Gremlins), Joe Dante tarafından yönetilen ve Warner Bros. tarafından 1984 yılında gösterime sokulan Amerikan korku komedi filmidir. Başarısız bir mucit olan Randall Peltzer, oğlunun doğum günü için Çin Mahallesi'nde bulunan bir dükkândan bir yaratık satın alır. Bu yaratık için bazı talimatlar vardır. O parlak ışıktan korunmalıdır, fazla su içmemelidir ve geceyarısından sonra yemek yememelidir. Randall'ın oğlu Billy, babasının Gizmo adını verdiği yaratığı çok sever. Ancak arkadaşı Pete, Gizmo'yu yanlışlıkla ıslatır ve ardından Gizmo birkaç mogwai yumurtlar. Fakat bunlar Gizmo kadar uysal değildir. Yaratıklar üremeye başladığı zaman kasabada korkunç şeyler olmaya başlar. Billy ve arkadaşı Kate onları durdurmaya çalışırlar.

Steven Spielberg'in yürütücü yapımcılığını yaptığı filmin senaryosunu Chris Columbus yazmıştır. Filmin başrollerinde Zach Galligan ve Phoebe Cates yer alırken, Howie Mandel da Gizmo'yu seslendirdi. Oyuncular kuklalar ile çalışmak zorunda kaldı. Gremlinler ticari bir başarı sağladı ve olumlu eleştiriler aldı. Ancak yine de filmde yer alan bazı ağır şiddet sahneleri eleştirildi. Ayrıca Amblin Entartainment logosunun göründüğü ilk film oldu.

Özet

[değiştir | kaynağı değiştir]

Randall "Rand" Peltzer yetenekli ancak başarısı tartışmalı olan bir mucittir. New York şehrinde bulunan Çin Mahallesi'nden oğlu Billy için bir hediye alır. Genç bir Çinli çocuk, onu dedesinin küçük dükkânına götürür. Rand bu dükkândan bir mogwai alır. Dükkânın sahibi Bay Wing teklifi en başta kabul etmez, hatta Rand'in 200 dolarlık teklifini bile reddeder. Ama Bay Wing'in torunu, ailesinin zor durumda olduğunu söyleyerek mogwaiyi Rand'a satar. Bu küçük yaratık çok masum bir görünüme sahiptir. Ancak Çinli çocuk, Rand'i bu yaratıklar hakkında bazı talimatlar verir; onları parlak ışıktan, özellikle de güneş ışığından uzak tutmalıdır yoksa ölürler, bir damladan fazla su içmemeliler ve kesinlikle geceyarısından sonra beslenmemelidirler.

Rand yaratığa Gizmo adını verir ve onu oğluna hediye eder. Billy, çizer olma hayali kuran ama bunun yerine veznedar olan bir gençtir. Arkadaşı Kate Berringer da babasını genç yaşta kaybeden yerel bir barmendir. Billy, Gizmo adlı mogwai karşısında büyülenir. Gizmo uysal ve şirin olduğunu hemen kanıtlar. Ama Billy'nin arkadaşı Pete Fountaine, Gizmo'yu yanlışlıkla sular. Büyük acı ve ıstırap çekmeye başlayan Gizmo, beş yeni mogwai daha yumurtlar. Bu mogwailer Gizmo'dan çok daha agresiftir. Mogwailerden biri olan Stripe, mohawk stili bir saça sahiptir. Billy daha sonra onu bir kan testi için bilim öğretmeni Roy Hanson'a götürür. Billy'nin uyarısına rağmen Hanson, mogwaiye gece yarısından sonra yemek verir. Mogwailer daha da çoğalmaya başlar ve canavara dönüşürler. Billy okula gittiğinde Hanson'ın öldüğü gerçeğiyle karşılaşır. Ardından okuldan kaçar. Billy'nin annesi Lynn Peltzer, evde ilginç sesler duyar. Yukarı kata çıktığında mogwailerin içleri boşalmış yumurtalarıyla karşılaşır. Bu sırada Billy eve telefona açar. Bayan Peltzer telefona cevap verse de Billy ile telefon görüşmesi yapamaz. Ardından seslerin geldiği yer olan mutfağa gider. Burada bir mogwai görür. Bu mogwaiyi öldürse de mutfakta daha fazlası vardır ve Bayan Peltzer'e saldırırlar. Bayan Peltzer mogwailerden birini bıçaklayarak, mikrodalgaya atarak öldürür ve salona gider. Salondaki mogwailer Bayan Peltzer'e saldırır, bu sırada da Billy eve gelir. Annesi ile boğuşmakta olan mogwainin kafasını keser.

Oyuncular

[değiştir | kaynağı değiştir]

Michael Winslow, Stripe'ın bazı cümlelerini okuduğunu iddia etti. Adı diğer Gremlinleri seslendirenler ile birlikte geçti. Ancak Howie Mandel ve Steven Spielberg, Stripe'ın cümlelerini ve ses efektlerini hazırlayanın Frank Welker olduğunu açıkladı.

  • Klasik filmlerin büyük bir hayranı olan yönetmen Joe Dante, kendi filmlerine de bunlarla ilgili pek çok referans koyar. Ayrıca sık sık klasik korku filmi oyuncularını filmlerindeki küçük rollere yerleştirir. Örneğin Dick Miller ve Jackie Joseph (orijinal Küçük Korku Dükkanı filminin oyuncuları) Yasak Gezegen'den Robby the Robot, The Incredible Shrinking Man'den William Schallert, Journey to the Center of Time'dan Scott Brady, üretken Western yıldızı Harry Carey, tecrübeli Warner Bros. animatörü Chuck Jones ve The Thing from Another World'ten Kenneth Tobey filmde yer aldı. Filmin sonlarına doğru, Dante'nin 1981 tarihli korku filmi The Howling'te oynayan Jim McKrell, o filmdeki karakteri olan televizyon muhabiri Lew Landers rolüyle filmde göründü.

Yapım

[değiştir | kaynağı değiştir]

Senarist Chris Columbus, 1980'lerin başında kendini kabul ettirmeye çalışırken farelerin bulunduğu, soğuk ve rutubetli bir dairede oturuyordu. Sokağın köşesinde de eski, yıkı dökük bir sinemada Universal'ın klasik korku filmleri gösteriliyordu. Geceleri çığlıklar, hayal ürünü sesler yükselirken, gündüzleri de Bela Lugosi ve Boris Karloff'un filmleri oynuyordu. Bütün bunlar Columbus'un hayal gücünü de etkiledi.[1] Kasabayı ele geçiren ufak tefek şeyler hakkında düşünmeye başladı. Bunlar zamanla değişim geçirip Gremlinler'e dönüştü.[2] Senaryo başlangıçta çok daha kanlıydı. Örneğin gremlinler McDonalds'a gidip insanları yiyor ve hamburgerlere ellerini bile sürmüyorlardı. Lynn Peltzer'ın başı merdivenlerden yuvarlanıyordu. Senaryo değişim geçirdikçe bazı unsurlar kayboldu.[2]

Senaryo birçok yapımcının eline geçti ve birçok defa reddedildi. Columbus en sonunda senaryoyu Steven Spielberg'e gönderdi.[2] Columbus bugün Spielberg'in senaryoyu eline almasının sebebinin başlığın hoşuna gitmesinden kaynaklandığını söylese de, Spielberg bunun gördüğü en orijinal hikâye olduğunu düşündü.[3] Senaryoyu Joe Dante'nin Central Avenue'deki ofisine gönderdi. Dante'nin yapım ortağı Mike Fennell, Spielberg'in tercihini Dante'den yana kullanmasını şöyle açıklıyor; "Steven, The Howling'in büyük bir hayranıydı. Piranha'nın en iyi Jaws taklidi olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden de Joe'yu seçti".[2][4]

"Bazıları gremlinleri kafalarına geçiriyordu. İki ellerinde ve kafalarında gremlinli şapkalar vardı. Adam başına üç gremlin düşüyordu."
—Dante, gremlin dolu bir sinema salonunu gösteren sahnenin çekimi hakkında[2]

Spielberg bu fikri Noel'de geçen düşük bütçeli bir korku filmi olarak görüyordu. İklimden dolayı filmin Salt Lake'teki stüdyoda çekilmesini planlıyordu. Ancak kuklacıları kara gömmek zorunda oldukları anlaşılınca bu plandan vazgeçti. Dante ise senaryoyu halâ korkunç buluyordu. Dante konu hakkında "Çok daha kanlıydı. Gremlinler köpeği yiyordu. Parçalanmış cesetler vardı. Ama senaryo Warner Bros.'a gittiğinde böyle bir film yapmayacakları belli oldu. Daha geniş bir kitleye ulaşmayı planlıyorlardı" dedi.[2] Bu yüzden Columbus senaryoyu birkaç defa yeniden yazdı. John Sayles'ın da yazdığını duyduğunda cesareti kırıldı. Yine de filme çekilen senaryo Columbus'un senaryosuydu.[5] Spielberg'in senaryoya en büyük katkısı Gizmo'nun sağ bırakılmasını önermek oldu. Senaryoya göre Gizmo yavrularıyla birlikte dönüşüme uğrayıp sümüklü, keskin dişleri olan, hırıltılı bir gülüşe sahip, balçık yeşili bir gremlin oluyordu. Spielberg, Gizmo'nun tüm filmde yer almasını, ikinci bir başrol oyuncusu olmasını teklif etti. Yönetmen Joe Dante de bu öneriyi kabul etti.[4][6] Spielberg'in önerileri ve Dante'nin oynamaları ile film komediye kayıyor ama bir korku filmi havası taşıyordu. Ayrıca şehir efsanelerinden de ilham alındı.[7] Sonunda sadece iki sorun kaldı; Gremlinler neye benzeyecekti ve onları nasıl hareket ettireceklerdi? Columbus, Los Angeles'taki bir yüzme havuzunun kenarında arkadaşları ile beraber eskizler çiziyordu. Çizdiklerinin Mogwai'nin filme alınan haliyle bir ilgisi yoktu. Gizmo için de Spielberg'in dokunuşlarına ihtiyaç vardı. Yine de yaklaşımlar Gremlinler'den uzak sayılmazdı. En sonunda kuklaları yapma görevi özel efekt sanatçısı Chris Wallas'a verildi.[5]

Kate Beringer'i Phoebe Cates canlandırdı. Ona göre daha az tanınan Zach Galligan, Spielberg tarafından oyuncu kadrosuna sokuldu. Spielberg ses denemesi sırasında Galligan ve Cates arasında bir kimya oluştuğunu görmüştü.[4] Ayrıca Emilio Estevez ve Judd Nelson da rol için düşünüldü.[8][9] Galligan'ın aksine yardımcı rollerde daha tanınırlığa ve deneyime sahip oyuncular bulunuyordu. Tecrübeli oyuncu Glynn Turman, bir mogwai tarafından öldürülen bilim öğretmenin canlandırdı. Setteki bir başka deneyimli oyuncu olan Dick Miller da gremlinler ile ilk kez temasa geçen kişiyi oynadı. Sette birçok aktör ile vakit geçiren Galligan, onlarla kariyerli hakkında sohbet etme fırsatı buldu. Rand'i Hoyt Axton canlandırdı. Rol için geniş bir oyuncu listesi hazırlayan film yapımcıları tercihlerini Axton'dan yana kullandı. Pat Harrington Jr. rol için düşünüldü. Pat Hingle da denemelere katıldı.[9] The Black Stallion (1979) filminde tecrübe kazanan Axton aynı zamanda şarkıcı ve şarkı sözü yazarıydı. Bay Wing'i canlandıran Keye Luke tanınmış bir film aktörüydü. Kendi yaşının 80 olmasına ve karakterinin çok yaşlı olmasına rağmen genç görünmek için kendisine makyaj yapılmasını istedi.[4] En çok televizyon serisi Alice'teki rolü ile tanınan Polly Holliday, Bayan Deagle'yi canlandırdı. Dante yetenekli bir oyuncu kadrosu ile çalıştığı için kendisini şanslı sayıyordu. Karakter oyuncuları Judge Reinhold ve Edward Andrews, aslında hikâyede önemli rolleri olan ancak filmin kurgusu tamamlandıktan sonra önemlilikleri azaltılan iki rolde yer aldı. Onlar Bill'in bankadaki üstlerini oynadı.[4]

Dante, oyuncuların kendilerinin kuklalar karşısında ikinci plana atılış gibi hissetmemelerini istiyordu. Ancak kuklaların oynatımı çok zordu. Operatörlerin işini rahatlatmak için setler ayaklar üstüne kuruldu. Çekim programı ikiye bölündü. İlk önce kuklalar ile insanların ufak etkileşimlerde bulunduğu sahneler çekildi. Ardından sadece kuklalar ile çekilen sahneler gerçekleştirildi. Bu çekimler üç hafta sürdü. Gremlin dolu bir sinema salonunu gösteren sahnede herkes kukla oynattı.[5] Columbus seti Jonestown katliamına benzetiyordu. Kuklalar film ekibinin istediklerini nadiren yapıyorlardı. Kuklaların yürümesi için yerde yarıklar açıldı ama bunun yetersiz geldiğinini farkına vardıklarında stop-motion tekniğine yönelindi. Lojistik sebepler dolayı bazı sahnelerden vazgeçildi. Bar sahnesi için bir yazı tahtası alındı ve ekibin, kuklaların neler yapabileceğine dair önerileri yazıldı. Spielberg'e nazire olarak filme bir de E.T. bebeği koyuldu.[10]

Filmin besteleri Jerry Goldsmith tarafından hazırlandı. Goldsmith bu filmdeki emeğiyle Saturn Ödülleri'nde En İyi Müzik dalında ödül kazandı. Goldsmith, Gizmo'nun müziğini yazdı ama seslendirmeyi yapan Mendel bunu asla söylemedi. Goldsmith'in tanıdığı bir kız, daha önce hiçbir filmde çalışmamış olmasına rağmen Gizmo'nun şarkısını söylemesi için kiralandı.[4] Ana tema müziği mizahi duygularla yazıldı. Filmdeki şarkılardan birisi de "Gremlins... Mega-Madness" adlı Michael Sembello tarafından hazırlanan parçaydı. Bu parça, gremlinlerin barda parti yaptığı sahnede ve birisinin break-dance yaptığı sahnede kullanıldı. Peter Gabriel'in Nile Rodgers'ın işbirliğiyle yazdığı "Out Out," adlı parça da bar sahnesinde duyuluyordu. Filmin açılış jeneriğinde Darlene Love'ın şarkısı "Christmas (Baby Please Come Home)" çaldı.

Gösterim

[değiştir | kaynağı değiştir]
1999 yılında dağıtılan DVD'nin kapağında saldırgan bir gremlin yer aldı.

Gremlinler, 8 Haziran 1984 tarihinde Ivan Reitman'ın yönettiği Hayalet Avcıları ile aynı gün Kuzey Amerika'da gösterime girdi. Gremlinler finansal açıdan başarılı oldu. Spielberg filmin nispeten daha ucuz olmasını planladıysa da, yapıma 11 milyon dolar harcandı.[4] Film ilk hafta sonunda Hayalet Avcıları'ndan 1.1 milyon dolar daha az kâr elde ederek 12.5 milyon dolar kazandı. 29 Kasım'da Kuzey Amerika'daki gösterimlerinin sonlandırıldığında 148,168,459 dolar kazandı. Beverly Hills Cop, Hayalet Avcıları ve Indiana Jones: Kamçılı Adam'ın ardından yılın en çok kazanan dördüncü filmi oldu.[11] Arjantin ve İspanya'da Ağustos ayında gösterime girdi. Ekim ayında ise Batı Almanya'daki ilk gösterimini yaptı. Meksika, Avustralya ve Avrupa'nın geri kalanındaki gösterimleri Aralık ayında başladı.[12] Uluslararası kültür engellerini aşmak için filmin farklı versiyonları gösterime sokuldu. Mendel bazı cümleleri daha anlaşılır telaffuz etmeye çalıştı. Mesela "Parlak ışık" cümlesini Almancanın farklı aksanlarında söyledi. Bölgesel müzik ve mizah da filmin yabancı lisanlardaki versiyonlarına dahil edildi. Dante filmi dünya çapında bir başarı olarak gördü.[4]

Gremlinler, sinema eleştirmenlerinden farklı yorumlar aldı. Roger Ebert filmi onayladı. Ebert filmin sadece eğlenceli olmadığını, aynı zamanda birçok filme gönderme yaptığını da yazdı. Ona göre Gremlinler, kısmen esrarengiz dünyanın betimlemesini yapıyor.[13] Bilimkurgu yazarı Harlan Ellison ise filmden nefret etti. Chris Columbus'u arayıp filmi ne kadar "dandik" bulduğunu söyledi. Ellison'ın en büyük itirazı yaratıkların karda dolaşarak ıslanıp çoğalmaları üzerineydi. Ayrıca gece yarısı ile ilgili saat dilimi konusuna da takılmıştı. Çünkü zaten dünyanın bir yerinde muhakkak gece yarısıydı. Leonard Maltin de televizyon programı Entertainment Tonight'ta filmi oldukça eleştirdi. Filmin "iğrenç ve ticari" olduğunu söyledi.[14]

Film hedef kitle için 30 Ağustos 1985 tarihinde tekrar gösterime sokuldu. Brüt olarak 153,083,102 dolar kazandı.[11] Aynı yıl dağıtılan video kasetler, 79 milyon dolar kâr sağladı.[15] Filmin DVD'leri 1997 yılında piyasaya sürüldü ve 1999 yılında tekrar dağıtıldı. 20 Ağustos 2002 tarihinde, filmin yapım ve oyuncu ekibinin yorumlarının, silinmiş sahnelerin bulunduğu özel edisyonu satışa sunuldu.

Tartışmalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı eleştirmenler filmin konusunun Noel tatilinde geçmesine rağmen, yaz ayında gösterime girmesini yadırgamıştı. Filmdeki şiddet unsurları da bazı kitleler arasında tartışmaya sebep oldu. Bu yüzden birçok kişi, film bitmeden çocuğunu sinema salonundan çıkartmak zorunda kaldı.[16] Gremlinler, finansal ve eleştirel bakımdan başarılı olsa da, kültürel açıdan duygusuz olduğu yönünde eleştirilere maruz kaldı. Bazı yorumcular filmin, hem de gururlu bir tavırla, gremlinleri Afrikalı Amerikanlar olarak sunduğunu belirtti.[17] Filmin gösterimi sırasında Afrikalı Amerikan toplumların bazı üyeleri filmi protesto etti. Patricia Turner gremlinlerin, Afrikalı Amerikanların olumsuz yönlerini yansıttığını yazdı. Onların siyah müzik dinlemesinin, break dans yapmalarının, güneş gözlüğü ile bere takmalarının 1980'lerin Afrikalı Amerikan erkeklerin tarzı ile uyuştuğunu yazdı.[18] Gremliler'in Bill'in babası gibi karakterler yüzünden, teknolojiye karşıtı olduğu da yazıldı. Kirkpatrick Sale, filmin teknoloji karşıtı Rebels Against the Future adlı kitap gibi olduğunu söyledi.[19] Mesela Bay Wing, televizyondan son derece nefret eder.[20]

Chris Columbus filmdeki kuklaların ardındaki tematik gücü "Deneyimlerim, Noel vaktinde insanların savuma mekanizmalarının zayıfladığını söylüyordu. Noel zamanı korkunç şeyler olmalı" diye açıkladı. Joe Dante de "Filmi bütünleyen tema buydu. Gremlinler ile retro bir Frank Capra filmi yaptık" dedi. Phoebe Cates'in canlandırdığı Kate Beringer'ın babasının bacada sıkışıp kalmasıyla ilgili söyledi tiradı da bazı tartışmalara sebep oldu. Dante "İnsanlar ne tepki vereceklerini bilemediler. Absürddü. Kız çok trajikti, tam da benim istediğim gibiydi" diye konuştu. Kurgucu, yapımcı, stüdyo ve deneme gösterimine katılan seyirciler bu sahnenin önemini anlamadı. Herkes Dante'den bu sahneyi filmden çıkarmasını istiyordu. Steven Spielberg sahneyi anlamadığını ancak istiyorsa onu destekleyeceğini söyledi. Sahne filmde kaldı ve Gremlinler bu sayede daha karanlık oldu.[6]

Dante, aynı gün gösterime girdiikleri Hayalet Avcıları ile aralarında bir düello olduğunu kabul etti. Dante "Beklenmedik bir çıkış yapan, küçük bir filmdik. Gremlinler'in bütçesi çok daha küçüktü. Ama Hayalet Avcıarı olmasaydı birinci olurduk. Onları yendiğimiz tek yer New York şehriydi. Orada bayağı seyirci kaçırdılar" dedi. Columbus ise iki film arasında ir bağlantı olduğunu düşünüyor. O zamanı haırlayan Columbus "Hayalet Avcıları'nı sevdiğimi ve 'Vay, bu tarz bir film daha'diye düşündüğümü hatırlıyorum. Aynı yaz gösterime girdikleri için daima bağlantıları bulunacak. Gerçi Hayalet Avcıları'nda bazen filmin gerçekliği bozuluyor ve karakterler izleyicilere göz kırpıyor gibi bir duygu oluşuyor. Gremlinler öyle değil. O kendi gerçekliğini yarattı" dedi.[10]

Hayalet Avcıları'nın senaristlerinden ve oyuncularından Dan Aykroyd da iki film arasında benzerlikler olduğu görüşüne katıldı. Aykroyd konu hakkında "Elbette ki benzerlikler var. Gremlinler'i seviyorum. Doğaüstü öyküsü çok sağlam ve çok güzel. Mizak da var, karanlık da. Tıpkı Hayalet Avcıları gibi onun da sonunda ışık ve umut var. Normal ötesi filmlerin oluşturduğu uzun listede, Gremlinler en iyilerden biri" diye konuştu.[10]

Pazarlama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmin reklamlarında Gizmo'nun sevimliliği özellikle ön plana çıkarıldı. Bu Gremlinler'in pazarlanmasında önemli bir nokta oldu. National Entertainment Collectibles Association, Gizmo'nun pelüş oyuncak bebeklerini satışa çıkardı. Gizmo'nun ve gremlinlerin aksiyon figürleri, filmden uyarlanan oyun kartları satışa çıkarıldı. Benzer şekilde filmi temel alan yapıştırma albümleri de hazırlandı.[21] Filmin karakterlerinin yer aldığı beslenme çantaları, termoslar, kâğıt yemek torbaları ve rozetler üretildi. George Gipe'in film ile aynı adı taşıyan romanı Avon Books tarafından 1984 Haziran'ında dağıtıldı. Romanda gremlinler kökeni açıklandı. Gremlinler, yabancı bir gezegendeki nazik ve dalgın bir bilim adamı tarafından yaratılmışlardı. Bu açıklama başka bir romanda yer almadı ama yazar David Bischoff, Gremlinler 2 adlı kitabında bu bilgiden faydalandı. Gremlinlerin kökeni her iki filmde de kesin olarak verilmedi.

Filmi temel alan çeşitli video oyunları üretildi. Filmin gösterimi sırasında, filmdeki bazı sahnelerin temel alındığı interaktif kurgu oyunu Gremlins - The Adventure (1985) ev bilgisayarları (Acorn Electron, BBC Micro, Commodore 64 ve ZX Spectrum'ı da kapsayan) için satışa sunuldu. Adventure Soft'un hazırladığı oyunu metni temel alan Brian Howarth yazdı. Atari şirketi de filmden uyarlanan bir oyun hazırladı. 2000'li yıllara gelindiğinde film için hazırlanan oyun sayısında artış başladı. 2001 yılında Game Boy için Gremlins: Unleashed! adlı oyun piyasaya sürüldü. Oyunda Gizmo, Stripe'ı yakalamayı denerken otuz gremlin de onu yakalamaya çalışıyordu. Gizmo ve Stripe'ın her ikisi de oyunda kontrol edilebilir karakterlerdi.[22] Gizmo ve Stripe'nin kontrol edildiği Gremlins: Stripe Versus Gizmo adlı oyun 2002 yılında satışa çıkarıldı.[23] Filmin gösterimi sırasında, Ralston tarafından üretilen kahvaltı gevereklerinin kutusunda gremlinlerin resmi yer aldı. Bu kahvaltı gevreği tat olarak Captain Crunch ile benzerdi.[24]

Etkileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gremlinler filmi, Indiana Jones: Kamçılı Adam ile birlikte Motion Picture Association America'nın PG-13 (13 yaşından küçükler ebeveynleri ile izleyebilir) sertifikası yaratmasında etkili oldu ve Red Dawn filmi 1984 yılının Ağustos ayında sertifika ile gösterime giren ilk film oldu.[16] Film yalnızca bir devam filmine yol açmak ile kalmadı, ayrıca küçük canavar ile ilgili benzer konulu birkaç filme de ilham kaynağı oldu. Critters,[25] Ghoulies,[26] Troll,[27] Hobgoblins,[28] Beasties, Kamillions, Spookies ve Munchies[29] adlı filmler küçük canavarları konu ediniyordu. Filmlerin çoğu eleştirel açıdan başarılı olamadı. Hobgoblins, televizyon dizisi Mystery Science Theater 300 oldu. Gerçekte Critters ve Ghoulies filmlerinin geliştirme aşaması Gremlinler'den daha önce başlamıştı.[30][31] Anime Pet Shop of Horrors, Gremlinler ile kıyaslandı. Konuşan bebek Furby'nin Gizmo'ya benzediğini gören Warner Bros. yetkililerinin dava açmayı düşündükleri belirtildi. Ancak bir süre sonra yetkililer bunun gerçeklik ile alakası olmadığını açıkladı.[32]

Gremlinler, Asya'da, özellikle de Singapur, Hong Kong ve Çin'de önemli bir kült karakter haline geldi. Tayland'da gremlin dondurmaları ve bonbonları yapıldı. Gremlinler ayrıca British Telecom'un da reklamında göründü.[33] Gremlinler, Code Monkey adlı animasyon televizyon dizisinin bir bölümünde de yer aldı.

Gremlinler, 1985 yılındaki Saturn Ödülleri'nde En İyi Yönetmen, En İyi Korku Filmi, En İyi Müzik, En İyi Özel Efekt ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dallarında ödül kazandı. En İyi Makyaj, En İyi Genç Erkek Oyuncu Performansı, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu, En İyi Yazar dallarında da adaylık elde etti. Ayrıca 1985 Altın Ekran Ödülü'nü kazanırken, 1985 Genç Artist Ödülleri'nde En İyi Aile Filmi (Macera) kategorisini kazandı. Billy'nin genç arkadaşını oynayan Corey Feldman, Genç Artist Ödülleri'nde Müzikal, Komedi, Macera ya da Drama Filmindeki En İyi Genç Erkek Oyuncu ödülüne aday oldu.[34]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Behind the Scenes, in the DVD Steven Spielberg presents Gremlins. Special edition. Warner Home Video, 2002.
  2. ^ a b c d e f Ian Nathan (2008). "Gremlinler". Empire. s. 76. 
  3. ^ Gremlins: Behind the Scenes, Warner Bros., 1983, in the DVD Steven Spielberg presents Gremlins. Special edition. Warner Home Video, 2002.
  4. ^ a b c d e f g h DVD commentary; Steven Spielberg presents Gremlins. Special edition. Warner Home Video, 2002.
  5. ^ a b c Ian Nathan (2008). "Gremlinler". Empire. s. 78. 
  6. ^ a b Ian Nathan (2008). "Gremlinler". Empire. s. 74. 
  7. ^ "Santa Claustrophobia". Urban Legends Reference Pages. 23 Aralık 1999.
  8. ^ Notstarring.com sayfası 16 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. erişim 14 Mart 2008
  9. ^ a b IMDb sitesinde film hakkında bilgiler 26 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. erişim 14 Mart 2009
  10. ^ a b c Ian Nathan (2008). "Gremlinler". Empire. s. 80. 
  11. ^ a b "Gremlins 13 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.," Box Office Mojo. erişim 30 Nisan 2006.
  12. ^ "Release dates for Gremlins 12 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." the Internet Movie Database, erişim 11 Mayıs 2006.
  13. ^ Roger Ebert, "Gremlins," 1 Ocak, 1984. Chicago Sun-Times.
  14. ^ Leonard Maltin, ed., Leonard Maltin's 2002 Movie & Video Guide. A Signet Book, 2001, sayfa 557.
  15. ^ "Business Data for Gremlins 12 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." The Internet Movie Database, erişim 7 Mayıs 2006.
  16. ^ a b Anthony Breznican, "PG-13 remade Hollywood ratings system", The Associated Press, 24 Ağustos 2004.
  17. ^ Jonathan Rosenbaum, review of Who Framed Roger Rabbit? by Robert Zemeckis, Film Quarterly, vol. 42, no. 1. (Sonbahar, 1988), sayfa 37.
  18. ^ Patricia A. Turner, Ceramic Uncles & Celluloid Mammies: Black Images and Their Influence on Culture. (New York: Anchor Books, 1994), sf. 151–52, ISBN 0-385-46784-2.
  19. ^ Sale Kirkpatrick, Rebels Against the Future, Quartet Books, s.240
  20. ^ Charlotte Miller, "Using Gremlins to Teach Theme," The English Journal, Vol. 74, No. 4. (Nisan, 1985), sf. 69.
  21. ^ Gremlins Action Figure: Gizmo by NECA 2 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Amazon.com, 15 Mart 2009 tarihinde erişildi; Gremlins Action Figure: Poker Player by NECA 2 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Amazon.com, 15 Mart 2009 tarihinde erişildi; Gremlins Movie Photo Trading Cards Box -36 Count by Topps 2 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.," Amazon.com, 15 Mart 2009 tarihinde erişildi.
  22. ^ "LSP announces Gremlins: Unleashed! - News at GameSpot". 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009. 
  23. ^ "Gremlins: Stripe vs Gizmo". 26 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009. 
  24. ^ "Topher's Breakfast Cereal Character Guide". 5 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009. 
  25. ^ Leonard Maltin, ed., Leonard Maltin's 2002 Movie & Video Guide. A Signet Book, 2001, sayfa 298.
  26. ^ Charles Clay Doyle, "The Avenging Voice from the Depths," Western Folklore, Vol. 47, No. 1 (Ocak, 1988), sayfa 21.
  27. ^ Maltin, 1141.
  28. ^ Jason Gibner, Hobgoblins. 9 Mayıs 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Allmovie. erişim 28 Nisan 2006.
  29. ^ Lawrence O'Toole, "NY CLIPS Nell says no to fashion king and Warren's spoon is hot," The Globe and Mail, January 16, 1987, pg. D.6.
  30. ^ Critters UK VHS liner notes (Cinema Club edition)
  31. ^ "1985". 1 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009. 
  32. ^ "Gizmo And Furby To Co-Exist," 24 Ocak 1998, StudioBriefing.
  33. ^ "It's Dragon v Gremlins in BT ad". The Guardian. 30 Nisan 2008. 3 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009. 
  34. ^ "Ödülleri". 18 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Gremlinler&oldid=33829291" sayfasından alınmıştır