14. yüzyılın ilk çeyreğinde İlhanlı yönetimindeki Tebriz kültürel bir can-lanmaya sahne olmuştur. Bu dönemde Gazan Han ve Vezir Reşîdüddin Fazlullah’ın öncülüğünde resimli el yazmaları hazırlanmıştır. İlhanlıların Uzak Doğudan Ön Asya’ya uzanan yayılma stratejisi ve birçok kültürle kurdukları dinamik ilişkiler, Câmiü’t-tevârih ve el-Âsârü’l-bâkiye gibi farklı milletleri, kültürleri ve inançları içeren iki önemli resimli eserin ortaya çıkışının zeminini hazırlamıştır. İlhanlı dönemine kadar İslam tarih yazıcılığında bir hanedan gözetiminde kapsam itibariyle üniversal bir proje görülmemişti. Bu eserlerdeki resimler uzak Asya’dan batı dünyasına uzanan zengin bir ikonografik konsepte sahiptir. Bu sebeple İlhanlı resim sanatıyla ilgili temel problem ikonografik kaynaklar olmuştur. Hıristiyan kültürü ve resim geleneği kaynakların başında gelmektedir. Özellikle eski peygamberlerin betimlemelerinde Hıristiyan ikonografyasının etkileri doğal olarak görülmektedir. Fakat bunlar arasında İsa’nı...
Abdurrahim Ayğan hasn't uploaded this paper.
Let Abdurrahim know you want this paper to be uploaded.