Noty o autorkach i autorach

Transfer. Reception Studies, 2022

2020

Artykuł podejmuje zagadnienie prawdy w literaturze. Punktem wyjścia dla analiz jest koncepcja Romana Ingardena. Odmawia on dziełu literackiemu jako dziełu sztuki prawdziwości w sensie logicznym. Według Ingardena literackie dzieło sztuki jako przedmiot czysto intencjonalny niczego nie orzeka o świecie transcendentnym. Prawdę w dziele literackim można jednakże ujmować jako jej objawianie. -------------- Zgłoszono: 03/09/2020. Zrecenzowano: 22/10/2020. Zaakceptowano do publikacji: 10/11/2020

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego eBooks, 2023

W życiu naukowym szczególne znaczenie mają relacje interpersonalne: mistrz-uczeń. Mistrzowie inspirują, podpowiadają, kierują, krytykują, nieraz zawracają z błędnych ścieżek, wspierają, motywują… Są autorytetami. Tak właśnie wszystkie postrzegamy Panią Profesor Danutę Bieńkowską, choć na drogach naukowych każdej z nas występowała ona w różnych rolach: promotora pracy magisterskiej, promotora pracy doktorskiej, recenzenta pracy doktorskiej, recenzenta w przewodzie habilitacyjnym. W relacji mistrz-uczeń nie ma dystansu, jeśli współtworzy ją Pani Profesor Bieńkowska, osoba emanująca skromnością, życzliwością, dobrocią i ciepłem. Nawet krytyka, reprymenda czy wymówka z Jej ust zawsze miały pozytywny wydźwięk i mobilizowały do poprawy. Wsparcie, które otrzymałyśmy od Szanownej Jubilatki, zobowiązuje do wdzięczności. Na polu działalności naukowej ta bezcenna wartość materializuje się w postaci tomu studiów pisanych specjalnie dla naszych mistrzów i mistrzyń. Tak jest również i w przypadku tej publikacji, którą zgodzili się współtworzyć z nami i ofiarować Pani Profesor Danucie Bieńkowskiej autorzy niniejszego tomu. Im również Pani Profesor w różny sposób towarzyszyła na szlakach dawnej i współczesnej polszczyzny. Okazją do wyrażenia w ten sposób naszej wdzięczności jest 70. rocznica urodzin Jubilatki.

Zoophilologica, 2021

z nieskrywaną satysfakcją publikujemy już drugi w tym roku kalendarzowym numer, a ósmy od 2015 roku, a więc od początku istnienia interdyscyplinarnego czasopisma naukowego "Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies", które od 2021 roku funkcjonuje jako półrocznik. Jednocześnie z wielką radością informujemy, że czasopismo rozwija się, a nasza Redakcja dokłada wszelkich starań, by zwiększyć jego umiędzynarodowienie. Dostaliśmy się do kolejnej międzynarodowej bazy-Directory of Open Access Journals (DOAJ). W bieżącym numerze monograficznym pisma prezentujemy trzynaście tekstów, z których większość stanowi kontynuację zapoczątkowanej w ubiegłym roku (nr 6/2020) serii prac poświęconych zagadnieniu człowieka w relacji do zwierząt ujmowanego z perspektywy mitów, stereotypów i uprzedzeń. Artykuły, które zostaną opublikowane w kolejnym numerze, zmienią tę tematykę. Zastąpi ją sproblematyzowanie złożonej relacji człowiek-zwierzęta na poziomie antropocenu, co już teraz zapowiadamy.

Studia ŹródŁoznawcze, 2020

Wielogłos, 2013

Zeszyty Wiejskie

Źrodłem rozważań są etnograficzne obserwacje, ktore poczyniłam w Lanckoronie, jednej z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych miejscowości Małopolski. Do ich tworzenia i interpretacji wybrałam autoetnograficzną perspektywę jako najbardziej adekwatną do mojej sytuacji badawczej – etnologa mającego osobiste związki z analizowaną rzeczywistością społeczno-kulturową. Lanckorona jest przykładem ścierania się przychodzących z zewnątrz elementow nowoczesnych z tradycyjnymi, ktorych wypadkową jest odmienne doświadczanie, przeżywanie i wartościowanie przestrzeni lokalnej. Prowadzi to do kulturowych napięć ujawniających się w relacjach: autochtoni – przybysze – turyści. W tym kontekście rozważam swoj status w Lanckoronie.

Zeszyty Prasoznawcze, 2020

On the Creativity of Oral Poets Academic discourse on oral poetry usually underlines the accuracy of intergenerational transfer of tradition. Long, narrative-based poems, realized orally as songs, and poetry works are perceived as the most basic medium of this transfer, along with ritual formulas. In opposition to that perspective, this paper focuses on the role of poets' creativity and limits of memory, as well as, in consequence, changing and multi-variant nature of messages. That latter stance neglects the concept of oral works' collective authorship by reaching for examples of how individual authorship of particular works was acknowledged in certain societies. Meanwhile, the concept is founded on the notion that those works were composed in performance, therefore there were no canonical versions available. The further reaching version of the argument states that each performance was in fact a different work of the performer created during and by the interaction with the public. Memory limitations along with society-sanctioned poets' drive for innovation influenced the performance which went beyond just repeating of traditional works. Instead, poets used already existing formulas, motives, and narrative schemes to improvise their own versions of well-known stories or create completely new stories. A modest version of the argument is based on the assumption that the link between creation and memorization was undergoing changes and depended on a particular genre and a performer which led to the whole range of practices, from improvisation to performing pre-composed and memorized works. Both stances underline that oral poets' creativity was in a dialectic relation with traditionalism. While creating new stories, a poet had to follow traditional themes and narrative schemes expected by the audience. His creative imagination was shaped by his culture's patterns-tradition remained his basic or even only resource of themes and formal methods used.

Colloquia Litteraria, 2013

Brought out of the shadow The article discusses Adam Mickiewicz.Proza artystyczna: opowiadania, szkice, fragmenty. Prose artistique: contess, essais, fragments, which is a bilingual (French-Polish) endeavour in translation and editing – broadly speaking, one of historical and literary character. The book was edited by Joanna Pietrzak-Thébault in collaboration with whom Maria Prussak, Krzysztof Rutkowski and Jacek Wójcicki. Maria Prusak initiated the project and coordinated the proceedings of the team. Mickiewicz’s works in French received new translation and were edited anew.

European Romantic Review, 2024

In eighteenth-century fiction and drama, race appears as a mutable characteristic, with skin color conditioned by culture and environment. Increasingly, and especially in the Romantic period, race came to be regarded as an inherent facet of a person's identity in certain contexts. Racialized color-charts emerged for the express purpose of generating a taxonomy of mixed-race peoples; a symptom of the vogue for classification in the natural sciences. These charts encoded a vocabulary of gradation, hybridity, and racial inheritance. Such vocabulary was mapped on charts such as those that appear in Edward Long's The History of Jamaica (1774), where racial inheritances are depicted as neatly linear. Other historians of the Caribbean islands, such as J. B. Moreton in his West India Customs and Manners (1793), betray an underlying instability. The instability of such categories only increases within late eighteenth-century literary sources and especially in the lexicon imported back into England and appropriated by novelists, many of whom held abolitionist sympathies. This paper investigates the influence of West Indian color-chart vocabulary on the representation and construction of race in John Thelwall's The Daughter of Adoption; A Tale of Modern Times (1801) and the anonymously published Woman of Colour; A Tale (1808).