O mistério das religiões

Reflexão, 2022

Preferimos a abordagem da produção de textos, e não a das pertenças institucionais. Com "texto", pensamos no conceito semiótico, de mensagem composta de signos articulados, que inclui imagens, gestos, rituais, disposição de espaços, além do que se entende tradicionalmente com o termo.

Revista Lusofona De Ciencia Das Religioes, 2014

Resumo: Desconstruir um discurso teológico de poder e controle, característico das teologias coloniais, pode ser o primeiro passo para se pensar uma teologia pós-colonial no contexto latino-americano. Obviamente que esse trabalho não se dá de maneira muito fácil, principalmente quando a própria concepção de religião é dada por outra religião, no caso o cristianismo. O discurso teológico está tão imbrincado com a presunção da revelação de maneira universal, que não é possível nem mesmo atentar para as configurações da própria percepção da revelação que o cristianismo tem, assim como nas demais religiões. Ainda que os critérios para se pensar no diálogo inter-religioso estejam sendo debatidos, há um certo acordo em torno de algumas questões que envolvem a revelação no cristianismo como também nas demais religiões. O texto tem como objetivo trata a revelação na sua concepção colonizada, ou seja, como a colonização na América Latina forjou uma compreensão teológica ocidentalizada marcada pelo pressuposto da "verdade", tendo no cristianismo a revelação primeira e única dessa "verdade". Partindo desse dado, o texto se propõe a pensar na percepção do que seja a "Teologia", apontando para a sua tarefa hermenêutica, contribuindo assim para o tema da "teologia das religiões". Com isso, partimos da ideia que a teologia tem uma função hermenêutica em interpretar o fenômeno religioso, com um adendo, tratando o tema da revelação, e esta como plural. Nesse sentido, esperamos contribuir para a descentralização da teologia e o seu discurso hegemônico com o intuito de contribuir para que as demais tradições religiosas sejam contempladas a partir de um discurso teológico descentralizado, principalmente quando em diálogo com expressões religiosas indígenas latino-americanas. Palavras-chave Teologia; Colonização; Revelação; Teologia das religiões; Religiões indígenas. Considerações iniciais A revelação é um dos principais temas da teologia. A definição de "teologia" como "ciência da fé e, por consequência, é estudo organizado, metódico e sistematizado

2020

A obra organizada por Cristina Rocha e Manuel Vásquez é um trabalho de fôlego, composto por quatorze capítulos nos quais são analisados os fluxos, cosmologias e dinâmicas presentes na diáspora de diversas religiões brasileiras. Trata-se da primeira edição em português lançada pela Editora Ideias & Letras, em 2016. A versão em inglês "The diaspora of Brazilian religions" foi lançada em 2013, pela editora Brill, em Leiden.

Qual é a diferença? S erá que existe uma diferença que vale a pena ser enfatizada? Ou se trata apenas de uma questão de terminologia? Será que devemos sentir-nos animados por vermos que numa pesquisa de opinião pública, 85 por cento dos entrevistados se consideram religiosos? Não deveríamos fazer um estudo mais aprofundado ao observarmos que religiosos conservadores da época de Jesus o odiavam? Este livreto foi escrito com a convicção de que existe uma diferença fundamental entre Cristo e a religião e que um estudo sobre os fariseus da época de Cristo pode nos dar uma visão não somente sobre esta diferença, mas também sobre nós mesmos.

É indiscutível que a questão do diálogo inter-religioso se tornou especialmente premente no final do séc. XX e no início do XXI. Numerosas tomadas de posição e iniciativas da Igreja têm demonstrado a importância desse facto para o cristianismo actual. Para o tema de que me ocuparei, é sobretudo importante acentuar, desde já, uma distinção básica: a diferença entre teologia da religiões e diálogo inter-religioso ou outro tipo de iniciativas que reúnam fiéis de várias tradições religiosas.

Para trabajos de metodoligía

Вестник Московского государственного областного университета (Электронный журнал), 2020

В рамках круглого стола, организованного электронным журналом «Вестник Московского государственного областного университета», состоялось обсуждение вопроса о влиянии пандемии COVID-19 на облик современного, привычного для нас мира. Основными темами обсуждений стали: оценка психологического состояния граждан России и других стран, их реакция на противоэпидемические меры правительств; выявление изменений, происходящих под влиянием пандемии в социальной, экономической, политической сферах жизни общества, в областях цифровизации и образования; прогнозирование геополитических и геоэкономических сдвигов, которые могут произойти в мире; определение места России в будущем мироустройстве. В качестве экспертов на круглом столе выступили политологи из Московского государственного университета имени М. В. Ломоносова, Высшей школы экономики, Института социологии Федерального научно-исследовательского социологического центра Российской академии наук, Уральского федерального университета имени первого Президента Б. Н. Ельцина, Академии социального управления, Международной организации по наблюдению за выборами CIS-EMO, Московского государственного областного университета. Ключевые слова: пандемия COVID-19, коронавирус, геополитика, модели мирового развития, политическая психология, евроскептицизм, экономический кризис, цифровое общество, постглобальный мир At the round table organized by the electronic journal Bulletin of Moscow Region State University, a discussion of the COVID-19 pandemic impact on the modern world that is familiar to us was held. The main topics of discussion were: assessment of the psychological state of people in Russia and other countries, their reaction to anti-epidemic measures taken by governments; identification of changes in the social, economic, political spheres, as well as in the areas of digitalization and education, brought by pandemic; forecasting geopolitical and geoeconomic shifts that may occur in the world; determination of the place of Russia in the future world order. The experts at the round table were political scientists from Lomonosov Moscow State University, Higher School of Economics, Institute of Sociology of the Federal Scientific Research Sociological Center of the Russian Academy of Sciences, Ural Federal University named after the first President B. N. Yeltsin, Academy of Social Management, International Organization for Election Monitoring CISEMO, Moscow Region State University. Keywords: COVID-19 pandemic, coronavirus, geopolitics, world development models, political psychology, Euroscepticism, economic crisis, digital society, post-global world

Travel, Pilgrimage and Social Interaction from Antiquity to the Middles Ages, 2019

Opublikowano 24 września 2017by wobroniewiary Największym zagrożeniem charyzmatyków, a także księży, jest pycha. To znaczy przypisywanie sobie Moich darów i chęć wywyższania się nad innych. Przy wielkich łaskach są też wielkie zagrożenia. Nie znaczy to, że trzeba hamować łaski i gasić ducha. A wręcz odwrotnie: otoczyć troską i opieką grupy Odnowy. Włączyć do Kościoła, by cały stawał się coraz bardziej charyzmatyczny. (Świadectwo 148, Alicja Lenczewska) To, o czym będzie mowa -już częściowo streszcza powyższy cytat z dzienników duchowych Alicji Lenczewskiej, który postaram się rozwinąć w dalszej części. Jak można się więc domyśleć -będzie o zagrożeniach, które niesie z sobą duchowość charyzmatyczna, ale i o potrzebie Kościoła charyzmatycznego. O potrzebie tego nowego tchnienia Ducha Świętego dla wybudzenia wielu z obojętności religijnej i odrodzenia całego Kościoła. Brakuje mi bowiem pewnego głosu równowagi pomiędzy tymi dwoma skrajnym postawami, jakie często przyjmują przeciwnicy i obrońcy ruchów charyzmatycznych, dlatego też ośmielam się sama taki głos zabrać. Czym jest ruch charyzmatyczny i od kiedy istnieje w Kościele? Przyjmuje się, że w Kościele katolickim po Soborze Watykańskim II w latach 70. pojawił się nowy ruch nazywany Ruchem Odnowy w Duchu Świętym, Katolickim Ruchem Charyzmatycznym lub po prostu Odnową. Jednak już od początku XX wieku można było zauważyć charyzmatyczne ożywienie i powstawanie ruchów o podobnym charakterze w kościołach protestanckich. Na polskiej stronie Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym czytamy: Ruch charyzmatyczny opiera się na założeniu, że chrześcijanie -podobnie jak w Kościele pierwotnym -są obdarowywani charyzmatami, którymi służą ku zbudowaniu wspólnoty Kościoła (…) Charyzmaty (gr. charisma -dar łaski) -nadnaturalne dary Ducha Świętego, udzielane różnym osobom dla budowania całej wspólnoty. Do charyzmatów zalicza się m.in. tzw. dary epifanijne, czyli nadzwyczajne: dar języków, (…) dar tłumaczenia języków, (…) dar proroctwa, (…) dar rozeznania duchowego, (…) dar uzdrawiania (…). Chrzest w Duchu Świętym, zwany także "wylaniem Ducha Świętego" lub "modlitwą odnowienia darów Ducha Świętego" nawiązuje do biblijnej i historycznej Pięćdziesiątnicy (Dz 2, 1-41). W tym dniu apostołowie otrzymali Ducha Świętego (zostali ochrzczeni w Duchu Świętym), czemu towarzyszyło mówienie językami i przepowiadanie Jezusa z mocą (nawróciło się ok. 3 tys. ludzi). Jest to wydarzenie pozasakramentalne, lecz wypływające z sakramentu chrztu oraz bierzmowania. Polega na ożywieniu darów złożonych przez Boga w człowieku w czasie udzielania sakramentów. Wiąże się ze szczególną interwencją Ducha Świętego w życie człowieka. Dzięki niej człowiek nawiązuje osobową więź z Bogiem, pogłębia się jego świat modlitwy, życie staje się pełne pokoju i radości związanych z bliskim przeżywaniem obecności Boga, pojawia się pragnienie opowiadania innym o swoim przeżywaniu wiary.