Srujan: The Creativity Journal, 2021, Volume 1, Issue 2

2021, Volume 1, Issue 2 2021, Volume 1, Issue 2 Editor-in-Chief Dr Nilamadhab Kar Editorial board Prof Sarat Chandra Rath Mona Dash Mrs Nirupama Kar Dr Suresh Rath Prof Nandini Sahu Prof Tanmay Panda Mr Bijay Biswaal Dr Chinmayi Nath Dr Aloke Patnaik Mona Lisa Jena Shri Harish Chandra Kar Shri Satya Pattanaik Regional Representatives Tapan Panda – America Satyadeep Acharya – Australia Pritisikta Panda – Europe Antaryami Upadhyaya – UK Creative Support Shreyan Kar, Birmingham GenX studios, Bhubaneswar Publisher The Institute of Insight, UK Sponsor Quality of Life Research and Development Foundation (QoLReF) Contact and submit articles at srujan.journal@gmail.com Copyright of all published material in this journal is held by the authors. Please inform any concerns related to copyright or ethical issues to the authors and editors. Permission is required for commercial use of the articles. 2021, Volume 1, Issue 2 Contents Awe ସଞ୍ଜ ମମା ସମର 1 2 ଚିତ୍ରମେଖାର ଚିତ୍ରଖାତା 2 କହିବାକୁ ଥିୋ 3 ସୁଷମା ମେଙ୍କା ଭେ ପାଇବାର 5 କମଳିନୀ ମଲ୍ଲିକ ମମା ମବାଉ 6 ସୁମରନ୍ଦ୍ର ପାଣିଗ୍ରାହୀ ସ୍ମୃ ତ ି ତୁ ମମ ମମାର 8 ବିମନାଦିନୀ ପାତ୍ର Sugato Tripathy ମେହେତା ପୃ ଷ୍ଟି ସମ୍ପକକ Sitabinji – If Rocks Could Talk ନିରବ ନାଉରି 9 11 16 ଜୟଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନାୟକ ନିରବ ଝଡ଼ 18 ହରିଶ୍ ଚନ୍ଦ୍ର କର ତଳ ବରଡ଼ାର ଆତ୍ମକଥନ 23 ମ ାେକ ବିହାରୀ ନାୟକ ପଶ୍ଚାତାପ 25 କୁ ଜଝଟିକା 26 ସଂଘମିତ୍ରା ଭଞ୍ଜ ତମମ କି ଈଶ୍ଵର ! 28 ମମତା ପଟ୍ଟନାୟକ Sumitra Mishra ଶବ୍ଦ An evening on the Arabian Sea Did you hear me SCREAM? ଅଙ୍ଗଦାନ 30 42 ମମନାଜ କୁ ମାର ମଜନା କାହିଁକି ମକାଷନ୍ତି ସମବକ ଧୃ ତରାମେ ପରା? Platform 1 Nagpur Who’s that girl ଫଟା କାନ୍ଥ ପାମବଲା ମନରୁଦା ତୁ ମମ ଧୀମର ଧୀମର ମରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରୁଛ 53 Shreyan Kar ମାନସ ରଞ୍ଜନ ପଣ୍ଡା ମବୈଜୟନ୍ତୀ ମିଶ୍ର ଜୟଶ୍ରୀ ନନ୍ଦ Bijay Biswaal 33 34 35 44 45 46 (ଅନୁ ବାଦ - ବିଜୟେକ୍ଷ୍ମୀ ମହାନ୍ତି ପଟ୍ଟନାୟକ) ବିଜୟେକ୍ଷ୍ମୀ ମହାନ୍ତି ପଟ୍ଟନାୟକ ଜୀବନ ବୀଣାମର ତୁ ମ ମୂର୍ଚ୍କନା 54 ନିରୁପମା କର ମଶାଭାଯାତ୍ରା 56 ସୁମରଶ ଚନ୍ଦ୍ର ରଥ ଆଶାମର ଆଶାମର… 63 ଚିଠଟ ି ଏ ି ତୁ ମପାଇଁ … 64 ଅନୁ ପ କିମଶାର ଦାସ ମୁହୁମହ କୁ ୁ ୁଃ 65 ମଦବାଶିଷ ମହାପାତ୍ର Barada Prasanna Das 67 ପ୍ରଣତି ମହାପାତ୍ର ଦୁ ଇଟି ମଛାଟ କବିତା Return to the Vedas (Translated by Sugyan Choudhury) ମଶଷ ଚିଠି େଳିତାର ଭରତ ଚନ୍ଦ୍ର ଦାଶ ଚିଠି 73 ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ପଣ୍ଡା Tanaya Kar ଶୁତକିର୍ତ୍ୀକ ତ୍ରିପାଠୀ ମୃ ତୁୁ Oasis ହମଳ ପାଉଁଜ ି 75 ସ୍ୱା ତିକା ମସଠୀ Ajay Upadhyaya ଅଂଶୁମାନ ମିଶ୍ର ସୁପ୍ତ ସାବିତ୍ରୀ Something understood ଫି ରଙ୍ଗୀଙ୍କ ପାଇଁ ପମଦ... 85 ଶରତ ଚନ୍ଦ୍ର ରଥ ଅଭିମଷକ 98 ଅଭିମାନ 99 କାଶତଣ୍ଡୀ 100 ଯମଶାବନ୍ତ ମସଠୀ ଅପ୍ରାପ୍ତି 101 ହିମାଦ୍ରୀ ତନୟା ମିଶ୍ର ପ୍ରଣୟିନୀ 103 ମମାନାେି ସା ମଜନା Nilamadhab Kar ମା’ I just want you to return home 105 Information about Srujan 109 Prabhat Panda, New Delhi, India. Cover Art 68 69 77 78 92 96 107 ସୃ ଜନ: ଦି କ୍ରିଏଟିଭିଟ ି ଜର୍ଣ୍କାେ Srujan: The Creativity Journal Articles for Srujan ସୃ ଜନ ପାଇଁ ମେଖା This is an effort to put together a journal with the choicest creative articles in Odia Literature and creativity in other fields of artistic expressions linked to Odisha for an international readership; with an aim of propagating, promoting Odia literature and creativity worldwide. ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓ ସୃଜନ ସମ୍ଭାର ସବୁ କୁ ନନଇ Articles (‘poem, short story, art, and other creative forms’) are invited for the Srujan: The Creativity Journal. Please send your selected articles only. Submit one article at a time; for poems you can send up to 3 small poems. Do not send essays and critiques. This is a multi-lingual journal accepting creative articles of translations from and to Odia from different languages; along with article from Odia people writing in other languages. The journal will consider prepublished articles as well (you may have to acquire permission from the original publishers if they have such condition). Selection of all the submitted articles is done by a peer group, except the invited ones. ସଂନ ାଜ଼ିତ ଏହ଼ି ପତ୍ର଼ିକା ବ଼ିଶ୍ୱର ପାଠକପାଠ଼ିକାମାନଙ୍କ ଉନେଶ୍ୟନର ପ୍ରସ୍ତୁ ତ ୲ ଓଡ଼ିଆ ସାହ଼ିତୟର ଓ କୀର୍ତ୍ତିସବୁ ର ପ୍ରଚାର ପ୍ରସାର ଏହାର ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ୲ ଏହା ପାଇଁ ଆପଣ 'କବ଼ିତା, କ୍ଷ୍ୁଦ୍ରଗଳ୍ପ, ଚ଼ିତ୍ରକଳା, ଆନଲାକଚ଼ିତ୍ର ଓ ଅନୟ ସୃଜନଶ୍ୀଳ ନଲଖ୍ା ପଠାଇ ପାର଼ିନବ ୲ ଆପଣ ନ଼ିଜର ସୁନବ ଼ି ାବ ଚ଼ିତ ନଲଖ୍ାଗୁଡକ ଼ି ୁ ହିଁ ପଠାନ୍ତୁ ୲ ଥରନକ ନଗାଟ଼ିଏ ନଲଖ୍ା ପଠାନ୍ତୁ; ନତନବ କବ଼ିତା ପାଇଁ ଥରନକ ତ଼ିନନାଟ଼ି ପ ବୟନ୍ତ ନ ାଟ କବ଼ିତା ପଠାଇ ପାର଼ିନବ ୲ ନ଼ିବନ୍ଧ, ଆନଲାଚନା ଆଦ଼ି ପଠାନ୍ତୁ ନାହିଁ ୲ ଏହା ବହୁ ଭାଷ଼ିକ ପତ୍ର଼ିକା ୲ ଓଡ଼ିଆ କବ଼ି ଓ ନଲଖ୍କ ନ଼ିଜର ଇଂରାଜୀ ନଲଖ୍ା, ଅନୁ ବାଦ ନଲଖ୍ା (ଓଡ଼ିଆରୁ ଅନୟଭାଷାକୁ ଓ ଅନୟ ଭାଷାରୁ ଓଡ଼ିଆକୁ ଅନୁ ବାଦ ନହାଇଥିବା ନଲଖ୍ା) ପଠାଇ ପାର଼ିନବ ୲ ପୂବବ ପ୍ରକାଶ଼୍ିତ ନଲଖ୍ା ବ଼ି ପଠାଇ ପାର଼ିନବ, ଦ଼ି ନସସବୁ ର ପୁନଃ ପ୍ରକାଶ୍ନ ପାଇଁ ଆପଣଙ୍କ ପାଖ୍ନର ଅନୁ ମତ଼ି ଥାଏ ୲ ଆମନ୍ତ୍ର଼ିତ ନଲଖ୍ାକୁ ାଡ଼ିନଦଇ, ପଠା ାଇଥିବା ଅନୟସବୁ ନଲଖ୍ାଗୁଡକ ଼ି ର ଚୟନ ଏକ ନଲଖ୍କ- Please refer to the ‘Instruction to authors’ for more information about submission. All the articles should be submitted in Word file, (preferably Kalinga font for Odia), author’s name, address (place and state/country), bio in 100 words, email are essential. Submit to the email below. The article should be the authors’ own creation. Authors will remain responsible for any conflicts about their submission. Editorial board or the publishers will not have any liability. Looking forward to your submissions. Editorial Team, Srujan: the creativity Journal srujan.journal@gmail.com ନଲଖିକା ଓ ପାଠକ ମଣ୍ଡଳୀ ଦ୍ୱାରା କରା ାଏ ୲ ନଲଖ୍ା ପଠାଇବା ପାଇଁ 'ନଲଖ୍କୀୟ ନ଼ିନେବଶ୍ାବଳୀ’ ନଦଖ୍ନ୍ତୁ । ନଲଖ୍ାସବୁ Word ଫାଇଲନର ପଠାନ୍ତୁ, (ଓଡ଼ିଆ ନଲଖ୍ା ପାଇଁ କଳ଼ିଙ୍ଗ ଫଣ୍ଟ, ୟୁ ନନ଼ି କାଡ ଅଧିକ ବାଞ୍ଛନୀୟ), ନ଼ିଜର ନାମ, ଠ଼ିକଣା (ନକବଳ ଗ୍ରାମ/ସହର ଓ ରାଜୟ/ନଦଶ୍), ନ଼ିଜ ବ଼ିଷୟନର ଶ୍ନହ ଶ୍ବ୍ଦ, ଇନମଲ, ପଠାଇବା ନ଼ିହାତ଼ି ଦରକାର ୲ ନଲଖ୍ାସବୁ ନ଼ିମନନର ଦ଼ିଆ ାଇଥିବା ଇନମଲକୁ ପଠାନ୍ତୁ ୲ ନଲଖ୍ାସବୁ ନଲଖ୍କ-ନଲଖିକାଙ୍କ ନ଼ିଜସ୍ୱ କୀର୍ତ୍ତି ନହାଇଥିବା ଆବଶ୍ୟକ ୲ ନଲଖ୍ା ପ୍ରକାଶ୍ନର ନୀତ଼ି ନ଼ିୟମର ନକୌଣସ଼ି ଉଲଂଘନ ପାଇଁ ନଲଖ୍କନଲଖିକା ନ଼ିନଜ ଦାୟୀ ରହ଼ିନବ; ନସଥିନର ସୃଜନ ସମ୍ପାଦନା ମଣ୍ଡଳୀ ବା ପ୍ରକାଶ୍କଙ୍କର ନକୌଣସ଼ି ଦାୟ଼ିତ୍ୱ ରହ଼ିବ ନାହିଁ ୲ ଆପଣଙ୍କ ମେଖା ପଠାଇବା ପାଇଁ ଅମଶଷ ଧନୁବାଦ ୲ ସମ୍ପାଦନା ମଣ୍ଡଳୀ ସୃ ଜନ: ଦି କ୍ରିଏଟିଭିଟ ି ଜର୍ଣ୍କାେ srujan.journal@gmail.com Information about the journal is given at the end of this issue. For further information please contact Srujan Editorial Board: srujan.journal@gmail.com Quality of Life Research and Development Foundation (QoLReF), India: qolref@gmail.com The Institute of Insight, UK: theinstituteofinsight@gmail.com Awe Shreyan Kar ∞∞ Shreyan Kar, Medical School, University of Birmingham, UK. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 1 ସଞ୍ଜ ମ ୋ ସମେ ୋନସ େଞ୍ଜନ ପଣ୍ଡୋ ସଞ୍ଜ ମ ୋ ସମେ ଶୂନ୍ୟ ସମଭୋଗେ ସଂହିତୋ ପଢିପଢି, େିକ୍ତ େ ଣେ ଋକମେଦ ମେଖି େୋତ୍ରୀ ମ ୋ ଯୋଏ ସେି । ସ୍ପନ୍ଦନ୍ହୀନ୍ ସୁକୁ ୋେୀ ମସ ମଯ ଶୁଷ୍କ ନ୍ମେ ତୋେ, ଶୃଙ୍ଗୋେ ମଶୋଷ ସେିକି ଯୋଇଛି ୋଦକତୋ ମେୋ ୋଞ୍ଚେ । କମ୍ପନ୍ହୀନ୍ କୋୟୋମେ େୋ କୋହୁ େଚିେ ି ମଯ ଅଭିସୋେ, େୋଡୁ ଆପଣେ େନ୍ଧନ୍ ମଡଇ େଷିେ ି ଝେଝେ । ମଗୋପନ୍ ଗପେ ମଗୋହିେୀମେ ଆଉ ଗୋଇେି େୋ ମକଉ ଗୀତ, େଂଗେସେ ୠତୁ ମଯ ମ ୋ ପୋଇ ସୋଜିଛ ି ଉଜୁ ଡୋ ମେତ । ପ୍ରୀତିହୀନ୍ ମ ୋେ ଏଇ ପେ ୋୟୁ ତେଳ ତୃ ଷ୍ଣୋେ ତଟ, ସିଏ କି ତପସ୍ୱୀ େୁ ମଝନ୍ୋହିଁ ଯିଏ ସମ୍ପକକେ ଚିତ୍ରପଟ୍ଟ । ମପୋଡୋ ପୋଉଶେ ମଗେୁଆ ଛୋତିମେ ଗଢୁ ଛି ିଥନ୍ ୁ ଚିତ୍ର, ଭୁେିମଯ ଯୋଇଛି ଜୀେନ୍ ଜୟୋ ିତ ି ମଗୋପନ୍ ପ୍ରଣୟ ସୂତ୍ର । େିଧୁେ ମେଳୋମେ େିଧୋତୋ ମ ୋ ଭୋଗୟ ମେେଙ୍ଗୀ କୋହିଁକି କେୋ, ଦୁ ୁଃଖେ ଅଖଣ୍ଡ ଦୀପଟିଏ ଧେି େୋତ୍ରୀ ମ ୋ ଇତି ମହେୋ । ∞∞ ଚିତ୍ରମେଖୋେ ଚିତ୍ରଖୋତୋ ୋନସ େଞ୍ଜନ ପଣ୍ଡୋ ଆଜି ଆଙ୍କି ମଦେି ଆଖି ଅଗଣୋମେ ଅନ୍ଧୋେ ଅେୟେ, ଆଜି ଆେୁ ଅେ ଆଘୋମତ ପୋଇଛି ଅନ୍ତହୀନ୍ ଅପେୋଦ । ଆଜି ଆଞ୍ଜୁଳୋମେ ଅଶୁଅନ୍ଳ ସୋଜିଛ ି ମ ୋ ଅଶୋେେୀ, ହସେ ଆମେଖୟ ଅଧେଧୋେେୁ ଅଜୋଣମତ ମହେୋ ମଚୋେି । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 2 କେହୋସିନ୍ୀେ କୋଉେୀ କି ିଆ କୋଦ େ ବ ୀ ଥିେୋ ସମତ, କୋଦମ୍ବିନ୍ୀ ପେି ତୋ େୂପ କୋନ୍ତିମେ କମଲୋଳିତ କେୋ ମ ୋମତ କୃ ଷ୍ଣଚୂଡୋେ କୁ ଂକୁ ନ୍ୋଇ ହମସ ସମତ ଦୁ ଷ୍ଟ ଖେୋ ହସ ତୋେ େୋମଗ ଉପହୋସ ଆଜି ୁ କଲୋନ୍ତ ପଥିକ ପେୋ ମଯଉ ଚିତ୍ରଣ ି ୀେ ମଚୋେୋ ଚୋହୋଣୀମେ ଚହେିଥିେୋ ଏ ଛୋତି ଚିମତ୍ରୋତ୍ପଳୋେ ମଚୋେୋେୋେି ପେି େଖିେୋନ୍ି କିଛ ି ଚୁକ୍ତି ଭୋେିଥିେି ତୋକୁ ଚନ୍ଦ୍ର ଲିକୋ ଛଳନ୍ୋ ଚିତ୍ରଶୋଳମେ ମଚୋେୋ େସନ୍ତେ ଚିଠି କେି ମ ୋମତ ମଖୋସିେ ଚନ୍ଦ୍ରହୋେମେ ଚିତ୍ରମେଖୋେ ଚିତ୍ରଖୋତୋମେ ଚିତ୍ରମଟ ମହୋଇ େହିଗେି ଚମ୍ପୋେନ୍େ ଚୁଇ ଚମଢଇ ୁ ଚମ୍ପକେୋସ ଚୋହୁ ଥିେି । ∞∞ କହିବୋକୁ ଥିେୋ ୋନସ େଞ୍ଜନ ପଣ୍ଡୋ କହିେୋକୁ ଥିେୋ ମକଉ କୋହୋଣୀମଟ କୋହୋକୁ ମଯ ମକମତମେମଳ, ଗଢିେୋକୁ ଥିେୋ ମଗୋପନ୍ ଗପମଟ ଗଭୀେ ନ୍ିଶଥି ି କୋମଳ । ମଦଖିେୋକୁ ଥିେୋ ମଦହ ଦେପଣ ଦିନ୍ ଆେୁ ଅମେ ଦିମନ୍, ଅନ୍ୁ ଭେିେୋେ ଅନ୍ୋହତ ଇଛୋ ଥିେୋ ପୂର୍ଣ୍କ ୀ ଜମେ । ସପନ୍ ଶିଢମି େ ସେୋେ ମସମେଠୁ ଶୂନ୍ୟ ମହମେେି ସ୍ମୃତ,ି ଗୋଉଛି ମଗୋଟିଏ ଗୀତେ ଧୋଡି ୁ ଜୀେନ୍ ଗେୋଣି େିତ ି ଅନ୍ଧକୋେକୁ ଆଇନ୍ୋ ସମଜଇ ନ୍ୀମେମଖ ତୋ ଅଙ୍ଗମେଖୋ ପେନ୍ ମହଇ ମସ ମଖମଳ ସୋେୋେୋତି ୁ ଅେୋ େୁେୋେୁ କୋ । ସୋେୋେୋତି ସିନ୍ୋ ସପନ୍େ ସୁେୋ କମେ ମ ୋମତ ତୁ ଆେୋ ସକୋଳ ସୁେୁଜ େୁ ମଣନ୍ି େ ୁ ୁ ଜ ଖୋେି ଥୋଏ ମ ୋ ପିଆେୋ । ଚିତ୍ରନ୍ଦୀେ ଚୋେୁଶୋଳୋମେ ୁ ଚୁ ବନ୍ ଚିତ୍ର ମଦଖି ଚହେିଛ ି ସିନ୍ୋ ଶୁନ୍ୟ ଶୃଂଘୋମେ ନ୍ିଜକୁ ନ୍ିମଜ ୁ ଠକି । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 3 ମକୋହ କଦ ବେ ମକଶେମେ ମେଖୋ କୋେୁେୋକୀେ କୋହୋଣୀ ଜେ ମଯଉଠି ଯୋତନ୍ୋ ଜୁ ଇମେ ନ୍ିତ ି ଜମଳ ଜୋଣି ଜୋଣି । ∞∞ ୋନସ େଞ୍ଜନ ପଣ୍ଡୋ, ଆେଡି, ଭଦ୍ରକ, ସୃଜନ୍ଶୀଳ ସୋହିତୟ ପତ୍ରିକୋ "ଏଯୋେତ"େ ସମ୍ପୋଦକ । ୨୦୧୮ ସିହୋମେ ପ୍ରକୋଶିତ ତୋଙ୍କେ ଗୀତିକେିତୋ ସଂକଳନ୍ " ିଠୋ ଦହନ୍େ ମଦୋହୋ" ପୋଠକୀୟ ଆଦୃ ତ ି େୋଭ କେିଛ ି । ମସ େିଭିନ୍ନ ସୋହିତୟ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ଦ୍ୱୋେୋ ସ ବର୍ଦ୍ଧତ ି ଓ ପୁେସ୍କୃତ । ମସ ଭୋେତୀୟ େୋୟୁ ମସନ୍ୋେ ଜମଣ ଭୂତପୁେକ େୋୟୁ ମଯୋର୍ଦ୍ଧୋ ଏେଂ ଏମେ ମସ େୟୋଙ୍କ ଅଫ େମେୋଦୋମେ କୋଯକେତ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 4 ଭେ ପୋଇବୋେ ସୁଷ ୋ ମେଙ୍କୋ ଭେ ପୋଇେୋେ ଗଭୀେତୋ ମକମତ ୋପି ମକମେ ହୁ ଏ ନ୍ୋହିଁ ନ୍ କଥୋ ମକମେ କହିତ ହୁ ଏନ୍ୋ ନ୍ ତମଳ ଯୋଏ େହି ------ (୧) ପଚୋେିକି ମକହି ମପ୍ର କମେନ୍ୋହିଁ ଆମପ ଆମପ ମହୋଇଯୋଏ ଦେଦୀ ନ୍କୁ େୁ ଝୋଇ ହୁ ଏନ୍ି ନ୍ ତୋକୁ ମଖୋଜୁ ଥୋଏ ନ୍ ମଦଖିମେ ଦିମନ୍ ହୁ ଅଇ କଷଣ ଭେ କିଛ ି େୋମଗ ନ୍ୋହିଁ ଭେ ପୋଇେୋେ ଗଭୀେତୋ ମକମତ ୋପି ମକମେ ହୁ ଏ ନ୍ୋହିଁ -------- (୨) େଡ ଦୋେୁଣ ମସ ମପ୍ର େ ପୀେତି ନ୍ କୋହିଁ ହଜିଯୋଏ ଯୁଆମଡ ଚୋହିଁମେ ନ୍େ ଣିଷ ମ ୋ ଆଖିମେ ଦିଶୁଥୋଏ ହୃ ଦୟ ଭିତମେ େସିଗମେ ଥମେ ପୀେତି ଯୋଏମେ ମହୋଇ ଭେ ପୋଇେୋେ ଗଭୀେତୋ ମକମତ ୋପି ମକମେ ହୁ ଏ ନ୍ୋହିଁ -------- (୩) ∞∞ ସୁଷ ୋ ମେଙ୍କୋ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ, ଓଡିଶୋ । ଗୃହଣ ି ୀ ଓ ୋ । ସୋହିତୟମେ େୁଚି ମହତୁ କେିତୋ, ଗୀତି କେିତୋ ଏେଂ ପ୍ରେନ୍ଧ ଓ ଗଳ୍ପ େଚନ୍ୋମେ ନ୍ ନ୍ିମେଶ କେିେୋ ସହ େିଭିନ୍ନ କୁ ଇଜ, ମେୋମଷଇ ,ମଝୋଟି, େମଙ୍ଗୋେି , ପୁଷ୍ପ ଓ ଫଳ ପ୍ରଦଶକନ୍ୀ ୋନ୍ଙ୍କମେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କେି େହୁ େୋେ ପୁେସ୍କୃତ ୲ ତୋଙ୍କ େଚିତ ଗଳ୍ପ କେିତୋ େିଭିନ୍ନ ପତ୍ର ପତ୍ରିକୋମେ ପ୍ରକୋଶିତ ମହୋଇ ଆସୁଛ ି ୲ ମଗୋଟିଏ କେିତୋ ଓ ଦୁ ଇଟି ଗୀତି କେିତୋ ସଂକଳନ୍ ପ୍ରକୋଶିତ: ‘ସେୁ ଜ ି ୋେ ସ୍ୱପନ’, ‘ସୁେଭି’, ‘ଶ୍ରୀମେତ୍ର ହି ୋ’ ୲ ତୋଙ୍କ ଗଳ୍ପ େହି ‘ନ୍ୂ ଆ ସକୋଳେ ସୂଯକୟ’ ଉମନ୍ମୋଚିତ ମହେୋ ଅମପେୋମେ ୲ ମସ େହୁ ସୋହିତୟ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ସହିତ ଜଡିତ ଓ ସଭନ୍ଧିତ ୲ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 5 ମ ୋ ମବୋଉ କ ଳିନୀ ଲ୍ଲିକ ମ ୋ ମେୋଉ ଯିଏ ଦିମନ୍ ଶ୍ରୋେଣ ପେି ଝେଝେ ଝେୁଥିେୋ ଆଜି ମଶୋଷ କମେ ପିଉଛି ନ୍ିଜ େୁ ହ, ନ୍ିଜ େହୁ । ମ ୋ ମେୋଉ ଯିଏ ଦିମନ୍ ମେୈଶୋଖ ପେି ଡହଡହ େଡୁ ଥିେୋ ଆଜି ଓଦୋକୋନ୍ଥ ଭଳି ଆଦେି ମନ୍ଇଛି ଭୁଷୁଡି ଯିେୋେ ଦୋଉ । ମ ୋ ମେୋଉ ଯିଏ ଦିମନ୍ େସନ୍ତ ପେି େହୁ ଥିେୋ େୋସୁଥିେୋ, େୋଂଟୁଥିେୋ ଆଜି ତୋ ଥୁଂଟୋଗଛ ପେି ମଦହଟୋମେ ୋଡି ଗେୋଣି ନ୍ିଥେ ତତେୋ ଜଉ । ହୋୟ, ମ ୋ ମେୋଉ, େଷକୋ, ମେୈଶୋଖ ଓ େସନ୍ତେ ଦୁ ନ୍ଆ ି କୁ ଆମଡଇ ମଦଇ ମକଉ ନ୍ିଷିର୍ଦ୍ଧ, ନ୍ିଘଂଚ ଇେୋକୋମେ ଆତ୍ମମଗୋପନ୍ କେୋ ମଯ ମଯମତ ଡୋକିମେ ଜ ୋ ଶୁଣିେୋନ୍ି ମଯମତ ୋଗିମେ ଠିକଣୋ ଟିମକ େି ମଦେୋନ୍ି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 6 ମକଜୋଣି ମସ କଣ ପୋଇେୋ େିଷ ନ୍ୋ ହୁ , ଜୀେନ୍ସୋେୋେ ଏମତ ତୟୋଗ ଓ ସ ପକଣ ପମେ େି କୋହିଁକି ଏ ିତ ି ମହଇଯୋନ୍ତି ଦିମନ୍ ସ ସ୍ତଙ୍କେ ମେୋଉ । ∞∞ କ ଳିନୀ ଲ୍ଲିକ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ । େହୁ ଗଳ୍ପ,କେିତୋ ଓଡିଶୋେ େହୁ ପତ୍ରପତ୍ରିକୋମେ ପ୍ରକୋଶିତ । େିମଶଷକେି ଜମଣ ଶିଶୁ ସୋହିତୟି କୋ । ଝୁ କ ୁ ୋ, କୁ ଆତୋେୋ, ଶିଶୁ ସୋହିତୟ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ତେଫେୁ ସମ୍ମୋନ୍ୀତ । ଚେୋପଥ, ୋ ୋଟି ସୋହିତୟ ସଂସଦ, କଳିଙ୍ଗ ସୋ ବୋଦିକ ସଙ୍ଘ ଏେଂ ଆହୁ େି େହୁ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ଦ୍ୱୋେୋ ଧ୍ୟ ସ ବଧିତ । ଏହୋଛଡୋ ଅଭିନ୍ୟ ମେତ୍ରମେ ସଚିେୋଳୟ ଆନ୍ତୁଃ େିଭୋଗୀୟ ନ୍ୋଟକ ପ୍ରତିମଯୋଗୀତୋମେ େଗୋତୋେ ପୋଂଚ େଷକ ଧେି ମଶ୍ରଷ୍ଠ ଅଭିମନ୍ତ୍ରୀ ଭୋମେ ପୁେସ୍କୃତୋ । େୋଜୟ ଓଡିଶୋ ସଚିେୋଳୟେ ସ୍ୱେଷ୍ଟ୍ର େିଭୋଗମେ େେିଷ୍ଠ େୟକ୍ତିଗତ ସଚିେ ଭୋମେ ଅଧୁନ୍ୋ କୋଯକୟେତୋ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 7 ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ସୁମେନ୍ଦ୍ର ପୋଣିଗ୍ରୋହୀ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଗଂଗଶିଉଳିେ ଗୀତି ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ କୁ ଆେ ପୁମନ୍ଇ େୋତି । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ମଯୋଗୀେ ମକଂଦେୋ ଗୀତ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ପେେୋସୀ ନ୍ ିତ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଶ୍ରୋେଣେ ମ ଘ ଧୋେୋ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଆଷୋଢେ ମଦୋଳି ମଖଳୋ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଚଇମତ ଲୀ ହକ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ୋଆେ ଧୁେ ଡୋକ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଖୁଦୁେୁକୁ ଣିେ ଖଇ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଶିଳମେ େଗଡୋ ଜୋଇ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ମପ୍ର େ ପହିେି ଛୁ ଆ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଶୀତମେ ଉମ ଇ ନ୍ିଆ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ େୋସଂତୀ ମେଳୋେ କୁ ହୁ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଆଂେ େଉଳେ ହୁ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଅଂଧୋେ େୋତିେ ତେୋ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ିଠୋ ସେୋଗେ ଗେୋ । ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଖେୋମେଳ ଗଛ ଛୋଇ ସ୍ମୃତ ି ତୁ ମ ମ ୋେ ଜୀେନ୍ ଯ ନ୍ ୁ ୋ ନ୍ଈ । ∞∞ ସୁମେନ୍ଦ୍ର ପୋଣିଗ୍ରୋହୀ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ, େୋଜଭୋଷୋ ଅଧିକୋେୀ । କେିତୋ ପୁସ୍ତକ: ମ ଘ ମ ଘ ଆକୋଶ, କିଆ ମକତକୀେ କେିତୋ, ପଂଜୁ େି ପୋେିେ ପେୀ, ଖୋମଳଇ, ସୋେୋ ଆକୋଶ ଅଂଧୋେ, କେଂଧ ମହଇଯୋଇଥିେୋ ସ ୟ । ସଂପୋଦନ୍ୋ: ଓଡିଆ କେିତୋମେ "ଗୋ" ଓ "େଷକୋ " । ମକଂଦ୍ର ସୋହିତୟ ଏକୋମଡ ୀ ଦବୋେୋ ୩ଟି ଅନ୍ୁ େୋଦ ପୁସ୍ତକ । ପୁେସ୍କୋେ ଓ ସଂେର୍ଦ୍ଧକନ୍ୋ: କୋେୟ ଭୂଷଣ: ଶୋଂତିନ୍ମି କତନ୍, ଫକୀେ ମ ୋହନ୍ କେିତୋ ସମ୍ମୋନ୍, ମଗୋଦୋେେୀଶ କେିତୋ ସମ୍ମୋନ୍, ଟୋଇମ୍ ପୋସ୍ ମେଷ୍ଟ ମସେର୍ ପୁେସ୍କୋେ, ଏେଂ ଆହୁ େି ଅମନ୍କ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 8 ସମ୍ପକକ ବିମନୋଦିନୀ ପୋତ୍ର ସେୁ ଠୋେୁ ଯତ୍ନମେ ତୋକୁ ସୋଇତିେୋକୁ ହୁ ଏ । କଥୋମେ, କୋ ମେ ,ଆଚୋେମେ ଆଉ େୟେହୋେମେ । ଆଦୋନ୍, ପ୍ରଦୋନ୍ ଗ୍ରହଣ ଓ ସ ପକଣେ ସଂଭ୍ର ତୋ ଭିତମେ । ମକଉଠୁ ଆମସ ମସ? ଅଦୃ ଶୟେୁ କି ଦୃ ଶୟେୁ, େକ୍ତେୁ ନ୍ୋ ହୃ ଦୟେୁ? ଜମ ଇ ଦିଏ ତୋେ ଥୋଟ ଖୁସ,ି ଆନ୍ନ୍ଦ େ ମଡୋେୀମେ େୋନ୍ଧିେମଖ ଣିଷେ େିଶ୍ୱୋସ । ଗେୋମେମଳ ଧୂଆ େୋସନ୍କୁ ଉଗୁମଡଇ େଖିେୋ ପେି, ସେୁ କଛ ି କ ି ୁ ଓେମଟଇ ମଦଇଯୋଏ। ଯୋହୋ ସେୁ ସିଏ ସୋଥିମେ ମନ୍ଇ ଆସିଥୋଏ । ସୁେେିତ ସମ୍ପକକଟଏ ି ତ ହୋତମେ ଧେୋକୁ ସେୋ କେି ଧମେଇ ଦିଏ । ଆକୋଶକୁ କେି େମଖ ତ ପୋଇ ଢୋେଟିଏ, ସୋଗେକୁ ତ ପୋଦ ତମଳ ପୋ ମପୋଛ ପେି େୁ ମହଇ ଦିଏ । ତୁ ଆଖିମେ ଭେିଦଏ ି ମକମେ ନ୍ ମଦଖିଥିେୋ ସ୍ୱପନ, ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 9 ହୃ ଦୟମେ କୃ ଷ୍ଣ ଚୂଡୋେ ସ୍ପନ୍ଦନ୍ । ମେୋ ୋଞ୍ଚିତ କେିଦଏ ି ତ େୁ ହେ ଶ୍ରୋେଣ । ସମ୍ପକକକୁ କିଂତୁ ସଜୋଡି ସଭୋେି ସସମ୍ମୋମନ୍ ଥୋପିେୋକୁ ହୁ ଏ, ନ୍ୂ ଆଧୋନ୍ ଭେୋ ୋଣ ଭିତେେ ସିନ୍ଦୂେ ଖୋ ଗୁଆ ପେି ତୋକୁ ନ୍ିତନ୍ ି ତ ି ି ପୂଜୋ ଆେୋଧନ୍ୋ କେିେୋକୁ ହୁ ଏ ଖୁବ୍ ନ୍ିଷ୍ଠୋ ସହକୋମେ । ଗଙ୍ଗୋ ଓ ଗୋଙ୍ଗୀେ ନ୍ୟୋୟମେ, ଅଜୋଣମତ ହୋତେୋଜି ଭେୋ କଳସୀେ ଜଳ ପେି ମଯପେି ମସ ଈଡି ନ୍ ଯୋଏ ୋଟିମେ ିଶି ନ୍ ଯୋଏ । ମଫେି ନ୍ ଯୋଏ । ମଫେିଯୋଏ ଯଦି ସମ୍ପକକ, ତ ଛୋତିେ ଗଭକଗହ ୃ େୁ ଖୋେି ଅେମସୋସେ େକ୍ତ ଝେୁଥୋଏ ମଯ, ମକମେ େି ତୋ େନ୍ଦ ମହେୋେ ନ୍ ଥୋଏ । ପୁଣି ଥମେ ଆପଣୋ ଖୁସମି େ ମସ ମଫେି ନ୍ ଆସିେୋ ଯୋଏ । ∞∞ ଫ୍ରମେସେ ଡ. ବିମନୋଦିନୀ ପୋତ୍ର । ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ । କେୀ, କଥୋକୋେ, ଅନ୍ୁ େୋଦିକୋ ଓ ଶିଶୁ ସୋହିତୟି କୋ ଡ. େିମନ୍ୋଦିନ୍ୀ ପୋତ୍ର ଏ ଯୋେତ୍ ପନ୍ଦେେୁ ଉର୍ଦ୍ଧକ ପୁସ୍ତକେ େଚୟିତ୍ରୀ । ନ୍ିଜ ଛୋତ୍ରୀ ଜୀେନ୍େୁ ମସ ପ୍ରଜୋତନ୍ତ୍ର ଗଳ୍ପ ପୁେସ୍କୋେ ଠୋେୁ ଆେଭ କେି କୋଦମ୍ବି ନ୍ୀ ପୁେସ୍କୋେ, ମେଖିକୋ ସଂସଦ ପୁେସ୍କୋେ, ଫକୀେମ ୋହନ୍ ସୋେସ୍ୱତ ପୁେସ୍କୋେ, ଚେୋପଥ, େର୍ତ୍ତିକୋ ପୁେସ୍କୋେ ଓ ଆହୁ େି ଅମନ୍କ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍େୁ ନ୍ିଜେ ସୋେସ୍ୱତ ଉତ୍କଷକ ପୋଇ ପୁେସ୍କୃତ ଓ ସମ୍ମୋନ୍ିତ ମହୋଇଛନ୍ତି । ମସ ଉଭୟ ଓଡିଆ ଓ ଇଂେୋଜୀମେ ଅନ୍ୁ େୋଦ ଓ େଚନ୍ୋ କେନ୍ତି । ତୋଙ୍କେ ଅମନ୍କ େଚନ୍ୋ ଆମ େିକୋ, ୋମେସିଆ ତଥୋ େିଭିନ୍ନ ଭୋେତୀୟ ପ୍ରମଦଶମେ ପ୍ରକୋଶିତ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 10 Sitabinji – If Rocks Could Talk Sugato Tripathy History has a strange way of preserving itself. Be it age old scriptures, venerable monuments, archeological excavations and even cave paintings, it almost always fascinatingly finds a way to be revealed in the most improbable of places and often in the most incredible manner. Sitabinji in Keonjhar district of Odisha is witness to one such episode of history which is preserved amidst an outcrop of gigantic rock boulders resembling a small platoon of “rocky soldiers” safeguarding an ancient treasure trove. History, Legend and Myths Deriving its name from a nearby stream known as Sita, this small obscure village of Sitabinji with a population of less than 1000, is steeped in history and folklore. Legend has it that Maa Sita used this place as a shelter when she was deserted by Lord Rama. The locals also believe that she gave birth to Luv and Kush at this very place. A small temple (actually a mud and brick structure) with the carved stone idols of Maa Sita and her two sons is located between a natural cavity formed by two seemingly perilous, humongous boulders perched against each other at different angles. Gouranga Charan Dehury, the local priest has been performing puja here for the past 40 years and laments the lack of care for the age old structure due to the remote location. An enormous boulder which looks the most enigmatic among its accomplices is known as “Bhandaraghara” (store house in Odia) which is believed to be the hiding place of looted treasures by the famous dacoit “Ratnakar” who later turned into Valmiki and wrote the epic saga of Ramayana. According to historians, there is also enough evidence to suggest that few Buddhist monks of the Hinayana sect inhabited Sitabinji during 4th -6th century BC. Ravana Chhaya Perhaps the most famous structure in Sitabinji is the rock of Ravana Chhaya (Shadow of Ravana). Again typical to this mysterious place, two gigantic granite boulders are lounged against each other creating a triangular crevice which is 6.7 m in height and 4.7 m in depth. It would seem that the two boulders were deliberately stacked in such a unique manner to preserve ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 11 precious artwork for centuries to come. May be the demon king Ravana, the king of Lanka, famous for his celestial powers, had a hand in this. Standing tall at about 22 feet above the ground, the main rock (in the shape of a halfclosed umbrella) is situated on top of another boulder. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 12 Tempera Paintings Dating back to 7th century BC, the paintings in the rock shelter of Ravana Chaya were created using the tempera technique. The rough granite surface was smoothened with the help of thin layer of lime, before applying the quick drying colours synonymous to tempera paintings. Spread across 1000 sq.cm, the paintings do not show any links to religious artwork. It portrays an imperial figure with a sword, sitting on top of an elephant probably in a royal procession. A number of followers escort the procession on foot, along with women who seem to be dancing with a few accompanying horsemen. Rarely the sun rays penetrate the dense canopy surrounding the rocky structure, but when it does, it illuminates the centuries old fresco paintings giving a clear view of the entire “canvas”, a testament to the artistic endeavor in those times. Some historians also believe that this location was used as a royal retreat while hunting. Rock Inscriptions Inscriptions dating back to more than 1,000 years were discovered here by researchers a few years ago. The site contains fragments of bricks from unidentified structures replete with Pali inscriptions. Soapstone figurines and even ancient coins of the Kushanas have been unearthed indicating that Sitabinji might have been an active hub in those days. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 13 Rustic Charm Apart from being rich in mythological and historical artifacts, Sitabinji is also a very picturesque place. During autumn, when the old leaves give way to the new ones, the trees ensemble themselves with various hues of red, yellow and green giving the place look of a rustic European village. With so many rock shelters and boulder formations in this place, it might seem familiar to scenes in the famous anime American television sitcom “The Flintstones”. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 14 A Puny Feeling Some geologists have argued that these boulders are one of the oldest formations on earth. Surrounded by huge imposing rock formations, one is bound to experience a dwarfish feeling and can’t help but wonder about the majestic outcrop of such monumental and massive structures in one particular place where boulders are seemingly arranged in asymmetrical patterns by invisible hands. These million year old rocks manifested a certain je ne sais quoi. It felt hyper real up close and surreal once one stepped back. If these rocks could talk, one wonders what tales they would tell! The village of Sitabinji is 30 kms from Keonjhar. Approximately 200 kms from Bhubaneswar, Keonjhar is well connected by rail and road. ∞∞ Sugato Tripathy, Asst. Professor, and Head – Branding and Marketing, KIIT School of Management & KIIT School of Rural Management; Social Media Head, 16 schools of KIIT DU; A member of International Travel Writers Alliance and ALCS (Authors' Licensing & Collecting Society) UK, with more than 80 publications (National and International) across travel magazines, travel portals, newspapers and inflight magazines. ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 15 ନିେବ ନୋଉେି ମେହେତୋ ପୃ ଷ୍ଟି ଆକୋଶମେ ଚିକ୍ ଚିକ୍ ଖେୋ ପୋଣିମେ ମଛୋଟ ମଛୋଟ ମଢଉ ନ୍ଈ ଝିମେ େିକଳ େୟୋକୁ ଳ ଡଙ୍ଗୋ ଭୋେୁ ଥିେୋ ଏକୂ ଳ ମସକୂ ଳ ପହେିଯିେ ନ୍ଈ ସୋେୋ । ହଠୋତ୍ ନ୍ିେେିଗେୋ ମଢଉ େୁ ଚିଗେୋ ଖେୋ ଖୁସଭ ି ର୍ତ୍ତି ନ୍ଟୋ ଝୋଉଳି ଗେୋ ଡଙ୍ଗୋେ । ଆକୋଶମେ ମ ଘ ମଦଖି ସଂଜ ନ୍ଇେୋ ଭ୍ର ମେ ଉଡିଗମେ ପେୀ ଶୂନ୍ଶୋନ୍ ନ୍ଈତୁ ଠ ଚହେୁ ନ୍ଥିେୋ ପୋଣି ଘୋଟେୁ ମକହି ଡୋକୁ ନ୍ଥିମେ ‘ଡଙ୍ଗୋ ଆଣ ମହୋ ଏପଟକୁ ' । ଅକୁ ହୋ ଯନ୍ତ୍ରଣୋମେ ଛଟପଟ ମହଉଥିେୋ ଡଙ୍ଗୋ ଭୋେୁ ଥିେୋ ନ୍ୋଉେି ଏମେ କୋତ ୋେି ଚହେୋଇ ମଦେ ପୋଣିକୁ ଗୀତ ଗୋଇେ 'ଗେୋଣି ତ ଗେୋ କଥୋମେ ସଙ୍ଗୋତ' ସେୁ କଛ ି ି ଠିକ୍ ମହଇଯିେ ପୁଣିଥମେ ନ୍ୋଆ ଚୋେିେ ନ୍ୋଉେିେ ହୋତ ଧେି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 16 ଅଥଚ ସେୁ ମଦଖି ନ୍ମଦଖିେୋ ପେି ଙ୍ଗ ଉପମେ କୋତଧେି େସିଥିେୋ ନ୍ିେେ ନ୍ୋଉେି । ∞∞ ମେହେତୋ ପୃ ଷ୍ଟି, ମେଖିକୋ, ଉପସ୍ଥୋପିକୋ ଓ ଅଧ୍ୟୋପିକୋ । ପ୍ରକୋଶିତ ପୁସ୍ତକ: ଭେପୋଇେୋେ ଭୋଷୋ, ମେୋଉକୁ ଚିଠ,ି ପୋହି ଆସୁଥିେୋ େୋତି, ଅତିକୋୟ (ଉପନ୍ୟୋସ), କୃ ଷ୍ଣୋ, ଭୋେିଜମଣ ତୁ ମ , ଶୟୋ ଳ ପ୍ରୀତିେ ଦୁ ୁଃଖ, ଶ୍ରୋେଣ ପୋଉନ୍ି ଭେ ମ ଘକୁ (କେିତୋ), ଦୂ େ େନ୍ୋନ୍ୀେ ଫୁ େ (ଗଳ୍ପ) । ପୋଇଥିେୋ ପୁେସ୍କୋେ: ମସେ।ଶ୍ରୀ ନ୍ୀେଦ ପ୍ରଭୋ ମେଖିକୋ ସମ୍ମୋନ୍, ସ୍ମୃତେ ି ିପି ସୋେସ୍ୱତ ସମ୍ମୋନ୍, ଅଖିଳଚକ୍ର ସୋେସ୍ୱତ ସମ୍ମୋନ୍। ମଗୋକଣିକୋ କେିତୋ ସମ୍ମୋନ୍ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 17 ନିେବ ଝଡ ଜୟଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନୋୟକ ମସ ିତ ି ମଖୋଜି ଚୋେିଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେ ିତୋେିକୁ । ମହମେ, ମକଉଠୋମେ େି ତୋକୁ ପୋଇ ନ୍ ଥିେୋ । େହୁ ତ ମଖୋଜି ମଖୋଜି ନ୍ିେୋଶ ମହୋଇ ପଡିଥିେୋ । ସେୁ ଆମଡ ମଫୋନ୍ମେ ପଚୋେି ସୋେିେୋଣି କିନ୍ତୁ ମକଉଠୋେୁ େି କିଛ ି ଖେେ ଆସିେୋ ନ୍ୋହିଁ । ତୋ ମହମେ ଗେୋ କୁ ଆମଡ ଏ ିତୋେି ? ଦୀପଙ୍କେ ଭୋେି େସିେୋ, ଆଉ ମସ ମଖୋଜି ପୋେିେନ୍ି ତ ି ୋେୀକୁ । ନ୍ିଜ ଭୁେ ପୋଇ ିତୋେୀ ଏଥେ ଯୋହୋ କହିେ େୋ ଶୋସ୍ତି ମଦେ ତୋକୁ ଥୋପୋତି ସହିମନ୍େ । ଏଥେ ମଗୋଟିଏ ଭେ ଜୀେନ୍ େୟତୀତ କେିେ । ପୁଣି ମକ ତ ି ି ମଗୋଟିଏ ଅଶୁଭ କଥୋ ତୋେ ଣିଷ ହିସୋେମେ ମନ୍ୈତକ ି ତୋେ ନ୍େୋଜୟମେ ଜୀେନ୍ତ ମହୋଇ ପଡୁ ଥିେୋ । ମକ ିତ ି ମଗୋଟିଏ ଅଡୁ ଆ ଅଡୁ ଆ େୋଗୁଥିେୋ ତୋକୁ । କିଛ ି ମଗୋଟିଏ ଅଘଟଣ ଆଗକୁ ଘଟିେୋକୁ ଯୋଉଛି ଭୋେି ଭୋେି ଭୋେି ଦୁ ଇ େୋତି ମହେୋ ଆଖିମେ ନ୍ିଦ ନ୍ ଥିେୋ । ଗେୋଦିନ୍େ ସ୍ମୃତ ି ସେୁ ଆଜି ମକ ତ ି ି ମନ୍ ପଡି ଯୋଉଥିେୋ । ମସଦିନ୍ େିେୋହ ପଞ୍ଜି କେଣ ଅଧିକୋେୀଙ୍କ ପ୍ରମକୋଷ୍ଠମେ ଶପଥ ପୋଠ କେି ମେଜିଷ୍ଟେମେ ଦସ୍ତଖତ କେି ଫୁ େ ୋଳ ଆଦୋନ୍ ପ୍ରଦୋନ୍ ପମେ ସ୍ୱୋ ୀ ସ୍ତ୍ରୀ ମହେୋେ ସ୍ୱୀକୃ ତ ି ପୋଇ ସୋେିଥିମେ ଦୀପଙ୍କେ ଓ ତ ି ୋେି । ଅମନ୍କ ଦିନ୍େ ପ୍ରତୀେୋକୁ ଦୂ ମେଇ ଏକୋତ୍ମ ମହୋଇ େହିେୋେ ସ୍ୱପନ ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ନ୍ମେ ମଢଉ ମଖଳୁ ଥିେୋ । ନ୍ ଭିତମେ େସନ୍ତେ ଶିହେଣ । ଗୀତୋେ ସୋେତତ୍ୱ୍ୱ ଭିତେୁ ଶପଥ, େନ୍ଧୁ ତ୍ୱ୍ ଓ ମପ୍ର ଏ ତିମନ୍ୋଟି କଥୋ ଜୀେନ୍ମେ ସେକଦୋ େେୋକେ । ଏହି ଉକ୍ତିଟକ ି ୁ େୁ ଝପ ି ୋେି ିତୋେିକୁ ପତ୍ନୀ େୂମପ ସ୍ୱୀକୃ ତ ି ମଦଇଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେ । ଏକ ସୁନ୍ଦେ, ସ୍ୱୋଚ୍ଛନ୍ଦୟେ ଗୃହସ୍ଥ ଜୀେନ୍ ଅତିେୋହିତ କେିେୋକୁ ସଂକଳ୍ପେର୍ଦ୍ଧ ମହୋଇଥିମେ ମସ ୋମନ୍ । ଦୀପଙ୍କେ ଏକ ମେସେକୋେୀ କମେଜେ ଅଧ୍ୟୋପକ । ିତୋେି ମଗୋଟିଏ ଘମେୋଇ ସଂସ୍ଥୋମେ ଡୋଟୋ ଏଂଟ୍ରୀ ଅପମେଟେ ଥିେୋ । ଯୋହୋ େି ମେୋଜଗୋେ ମହଉଥିେୋ ମସଥିମେ ପେିେୋେ ଚଳି ଯୋଉଥିେୋ । କିଛ ି େଷକ ପମେ ମସ ୋନ୍ଙ୍କେ ଦୁ ଇଟି ଯୋଆଳୋ ସନ୍ତୋନ୍ ମହୋଇଥିେୋ ପିେୋଙ୍କ ପଛମେ ମଗୋଟିଏ ଆଦଶକ ୋଆ ପେି, ଦିନ୍େୋତି ମସ ୋନ୍ଙ୍କୁ ଣିଷ କେିେୋମେ େୋଗି ପଡିଥିେୋ ତ ି ୋେୀ । ଏ ିତ ି ଦୁ ୁଃଖ ସୁଖ ଜୀେନ୍େ ଅନ୍ୁ ଭୁତିମେ ଖୋପ ଖୁଆଇ ଦଶେଷକେ ସଂସୋେ ଚମଳଇ ସୋେିଥିମେ ମସ ୋମନ୍ । ଦିମନ୍ ମେସେକୋେୀ କମେଜ ଗୁଡକ ି ୁ ସେକୋେ ହୋତକୁ ମନ୍ଇଛନ୍ତି, ଅସ୍ଥୋୟୀ ଅଧ୍ୟୋପକ ୋମନ୍ ସ୍ଥୋୟୀ ମହମେ ଏେଂ ୟୁ .ଜି.ସି ହୋେମେ ଦେ ୋ ପୋଇମେ ଏହି ଖୁସୀ ଖେେଟୋ ିତୋେୀକୁ ଶୁଣୋଇ ଚ କୋଇ ମଦଇଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେ । ଏ ଖେେ ଶୁଣି ସ ଦ୍ର ୁ ମେ ଜୁ ଆେ ଆସିେୋ ପେି ଉଚ୍ଛୁଳି ପଡିଥିେୋ ିତୋେି । ତୋ ନ୍ କୁ ମେମ ୋଟ ମହୋଇ ପଡିଥିେୋ । ଆଖିମେ ମକମତ କଣ ସ୍ୱପନ ଦୋନ୍ୋ େୋନ୍ଧିଥିେୋ ତୋେ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 18 ତୋପମେ ଦୋପଙ୍କେେ ଅନ୍ୁ ମେୋଧ େେୋକେି ପିେୋଙ୍କେ ଯତ୍ନ ମନ୍େୋପୋଇ ଚୋକିେୀ ଛୋଡି ମଦଇଥିେୋ । ଏ ଖୁସୀ ତୋେ େହୁ ତ ଦିନ୍ ତଳେ ଅେଦ ିତ ଦୁ ୁଃଖକୁ ମଧୋଇ ପୋେି ନ୍ ଥିେୋ । ମଯତିକି ଖୁସୀ ଓ ଉତ୍ସୋହ ଦୀପଙ୍କେ ପୋଇ ମହୋଇଥିେୋ ମସତିକି ଦୁ ୁଃଖୀ ଧ୍ୟ ମହୋଇଥିେୋ ପ୍ରତିଦନ୍ ି ସୋଙ୍ଗସୋଥୀ ୋନ୍ଙ୍କ ସହ ଦ ପିଇେୋ, େୋତି ଅଧମେ ଘେକୁ ମଫେିେୋ, େୋତି ଅନ୍ିଦ୍ରୋ ମହୋଇ ସିମନ୍ ୋ ମଦଖିେୋ, ମଫସେୁ କ ଓ ହବୋଟସ୍ ଆପମେ ଚୋଟିଙ୍ଗ କେିେୋ, େୋେଣ କମେ ିତୋେୀ ଉପେକୁ ହୋତ ଉମଠଇେୋ ଏସେୁ ଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେେ ମଗୋଟିଏ ମଗୋଟିଏ େଦଅଭୟୋସ । ଅମନ୍କ େୁ ଝୋଇଥିେୋ ଆତ୍ମହତୟୋ କେିମଦେି । ିତୋେି । ମଦଖ, ଦୀପଙ୍କେ ! ତୁ ମ ଯଦି ଏ ିତ ି ମହେ ତୋ ମହମେ ୁ ୁ ଜ ୋ େଂଚିପୋେିେ ି ନ୍ୋହିଁ । ସୋହି ପଡିଶୋ ମେୋକ ୋମନ୍ ଅମନ୍କ ପେିହୋସ କମେଣି । ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କେ େିତୃଷ୍ଣୋ ଭୋେ ମ ୋମତ ଅସହୟ େୋଗିେୋଣି । ଆଜି ଆ ସ ୋଜ ଆଧୁନ୍କ ି ତୋେ ମଡଙ୍ଗୁ େୋ ମଯମତ ପିଟମି େ େି, ଭେ ପୋଇ େିେୋହ କେିଥିେୋ ଯୁେକ ଯୁେତୀଙ୍କୁ କୋହୋେ େିଶୋଳ ହୃ ଦୟ ଆମଗଇ ଆମସନ୍ି ନ୍ିଜେ କେିେୋକୁ । ଭୋଗୟ, ଭଗେୋନ୍, େିଶ୍ୱୋସ ଏ ୋନ୍ଙ୍କୁ ପୋମଥୟ କେି େଂଚିେୋକୁ ହୁ ଏ । ଆମ ଧ୍ୟ ଏହି ଦୃ ଷ୍ଟୋନ୍ତେୁ ମଗୋଟିଏ ଦୀପଙ୍କେ । ମଯଉଦିନ୍ ୟୋମେଜ ମେଜିମଷ୍ଟ୍ରସନ୍ ଫ ମକ େ ଦସ୍ତଖତ କେି ଆମ େିେୋହ େନ୍ଧନ୍ମେ ଆେର୍ଦ୍ଧ ମହେୁ ମସହି ହ ୂ ୁ ର୍ତ୍ତକେୁ େୋପୋ, ୋଆ, ଭୋଇ, ଭଉଣୀ, ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନ୍ଙ୍କ ଠୋେୁ ଆମ ଦୂ ମେଇ ଯୋଇଥିେୁ । ଆ େ ମକେଳ ମଗୋଟିଏ ଭୁେ ଥିେୋ ମଯ ଆମ ଭେ ପୋଇ େିେୋହ କେିଥିେୁ । ସ ମସ୍ତ ଆ େ ନ୍ିଜେ ଥିମେ ତଥୋପି ଆମ ମକମତ ଅଣନ୍ିୁଃଶ୍ୱୋସୀ ମହୋଇ ମଶଷକୁ ମକୋଟକେ ଆଶ୍ରୟ ମନ୍ଇଥିେୁ । ମକହି େୁ ଝି ନ୍ ଥିମେ ଆ ୋନ୍ସିକତୋକୁ । ଆଉ ଠିକ ମସହି ସ ୟମେ ଶପଥ େି ମନ୍ଇଥିମେ େଂଚିଥିେୋ ଯୋଏ ମକହି କୋହୋେିକୁ ଦୁ ୁଃଖ ମଦେୋନ୍ୋହିଁ ସୁଖମେ ଦୁ ୁଃଖମେ ସ ଭୋଗୀ ମହୋଇ ଚୋେିେୋ । ସେୁ ମେମଳ କୋୟୋ ପଛମେ ଛୋୟୋ ପେି ପଥ ଅନ୍ୁ ସେଣ କେି ଚୋେିେୋ । ଆଉ ଆଜି ତୁ େ ଏ ଅଧୁଃପତନ୍ମେ ୁ କୋହୋେ ଆଶ୍ରୋ ମନ୍େି ? ମସହି ହ ୂ ୁ ର୍ତ୍ତମକ େ ିତୋେିେ ହୃ ଦୟସ୍ପଶକୀ କଥୋ ଶୁଣି େଦଳି ଯୋଉଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେ । ପେ ହ ୂ ୁ ର୍ତ୍ତକମେ ଯଥୋ ପୂେକଂ ତଥୋ ପେଂ ନ୍ୀତି ହିଁ ଅନ୍ୁ ସେଣ କେୁଥିେୋ । ଦିନ୍କୁ ଦିନ୍ ଦୀପଙ୍କେେ ଏପେି େୟେହୋେମେ ଖୁବ୍ କୋହତ ମହୋଇ ପଡୁ ଥିେୋ ିତୋେି । କୋହୋକୁ କହିେ ନ୍େ କଥୋ । େନ୍ ମପୋଡିଗମେ ସିନ୍ୋ ସଭିଏ ଜୋଣନ୍ତି ନ୍ ମପୋଡିଗମେ କିଏ େୋ ଜୋଣିେ ? ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନ୍ ଯିଏ େି ଆସନ୍ତି ଏ ିତ ି ଉପେ ଠୋଉେିଆ ଭେ ନ୍ଦ ପଚୋେି ଚୋେିଯୋଆନ୍ତି । ଥମେ ଦୁ ଇଥେ ଏ ିତ ି ଅମନ୍କ ଥେ େୁ ଝୋଇଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେକୁ । ଏତିକି େି ଡମେଇଥିେୋ ତୁ ମ ଯଦି ଏ ିତ ି ମହେ ତୋ ମହମେ ୁ ନ୍ିଜକୁ ତୁ ସହ ମଖୋପ ଖୁଆଇ ଚଳି ପୋେିେନ୍ ି ି । ସକୋଳ ମହମେ ମେୋମକ େୋେକଥୋ ମ ୋମତ କୁ ହନ୍ତୁ, ୁ ଏହୋ ମକ ତ ି ି ସହିେ ି ? ଦିମନ୍ ମଦଖିେ ତୁ ସ ସ୍ତଙ୍କୁ ଛୋଡିମଦଇ ୁ େହୁ ତ ଦୂ େକୁ ଚୋେିଯିେ ି ମଖୋଜିମେ େି ପୋଇେନ୍ି । ଦୀପଙ୍କେ ନ୍ିଜକୁ ସଜୋଡିେୋକୁ େହୁ ତ ମଚଷ୍ଠୋ କେିଥିେୋ, ମହମେ ନ୍ିଶୋ କେଳିତ ଶେୀେ କଣ ମେୋେ ୋନ୍ିେ ? ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 19 ମସଦିନ୍ କମେଜମେ ନ୍ୂ ଆ ଅଧ୍ୟେ ଆସିଥୋନ୍ତି ତୋଙ୍କୁ ସ୍ୱୋଗତ କେିେୋ ପୋଇ ମଗୋଟିଏ ସ୍ୱୋଗତ ଉତ୍ସେେ ଆମୟୋଜନ୍ କେୋ ଯୋଇଥିେୋ । ସଭୋ ମଶଷ ମହେୋ ପମେ ସୋଙ୍ଗ ସୋଥୀ ୋନ୍ଙ୍କ ସହ ଦ ପିଇମଦଇ ୋତୋେ ମହୋଇ ପଡିଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେ । କିଛ ି ଅନ୍ସକ କଲୋସେ ଛୋତ୍ର ୋନ୍ଙ୍କ ସୋହଚଯକୟମେ ଟଳି ଟଳି ପହଂଚିଥିେୋ ଘମେ । ସ ୟ ମସମତମେଳକୁ େୋତି େୋେଟୋ । ପେଙ୍କ ଉପମେ ଶୁଆଇ ମଦଇଥିେୋ ିତୋେି । ମଗୋଡେୁ ମଜୋତୋ, ମ ୋଜୋ କୋଢି ମଦଇଥିେୋ । ଖୁେୁ କଷ୍ଟମେ ନ୍ିଜ ଭିତେେ କୁ ହୁଳି ଉଠୁଥିେୋ ନ୍ିଆକୁ ଶୋନ୍ତ କେୁଥିେୋ େୁ ହେ ସ୍ୱୋେେମେ । ଅମନ୍କ କିଛ ି କଥୋ ତୋେ ମେୋ ଛିଦ୍ର ମଦଇ େୋହୋେକୁ େୋହୋେି ଆସିେୋକୁ ମଚଷ୍ଟୋ କେୁଥିେୋ । ସକୋଳ ମହେୋ । ଘେଭଡୋ, ଇମେକଟ୍ରିକ େିେ, ମେସନ୍, ପିେୋଙ୍କ େହିପତ୍ର ଅନ୍ୟୋନ୍ୟ ଆନ୍ୁ ସଙ୍ଗି କ ଖର୍ଚ୍କେ େ ବୋ ତୋେିକୋ େମଢଇ ମଦଇଥିେୋ ଦୀପଙ୍କେେ ହୋତକୁ । ସ୍ତ୍ରୀ ହିସୋେମେ ଅମନ୍କ ଗୋଳି ଗୁେଜ େି କେିଥିେୋ । ଶିେିତ ମହୋଇ ଯଦି ତ ପେି ଦିଆଯୋଏ ମତମେ ଶିେୋେ ଦୟପ ୋନ୍ଙ୍କ ହୋତମେ ଶିେୋଭୋେ ନ୍ୟସ୍ତ କେି ୋନ୍ଦଣ୍ଡ ଅଚିମେ ଭୁଷୁଡି ପଡିେ । ମଯଉ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ପୋଠ ପମଢଇ ଉଚିତ ଶିେୋ ମଦଇ ସ ୋଜମେ ସୁନ୍ୋଗେିକ କେି ଗଢି ମତୋଳିେୋେ ସ୍ୱପନ ଥୋଏ ତୋହୋ ଉମେଶୟ ପ୍ରମଣୋଦିତ ମହୋଇ ପୋମେନ୍ୋହିଁ । ଏହୋଠୋେୁ ଚୋକିେୀ ଛୋଡି ଘମେ େସିେୋ େେଂ ମଶ୍ରୟସ୍କେ ମହେ । କିଛ ି ଭେ ନ୍ଦ, ଆଗପଛ େିଚୋେ ନ୍ କେି େୋଗମେ ତ ତ ମହୋଇ େିଧୋ, ମଗୋଇଠୋ କଷି ମଦଇଗେୋ ଦୀପଙ୍କେ ତ ି ୋେିକୁ । ସ୍ତ୍ରୀ ମେୋେି ଟିକଏ ି େି ଅଙ୍ଗୀକୋେ କେି ନ୍ ଥିେୋ େେଂ ନ୍ିଜ ପୁେୁଷ ପଣିଆକୁ ଜୋହିେ କେି ନ୍ିଜକୁ ଖୁେ ଗେିତ ମନ୍ କେୁଥିେୋ । ଅମନ୍କ କୋନ୍ଦିଥିେୋ ତ ି ୋେି େହୁ ତ ମହେୋଣି । ସହିେୋେ ସୀ ୋ ଟପିଗେୋ ପମେ ଣିଷ ଅନ୍ୟପନ୍ଥୋେ ଆଶ୍ରୟ ମନ୍େୋକୁ େୋଧ୍ୟ ହୁ ଏ । ସକୋଳ ପ୍ରହେୁ ନ୍ ଖୋଇ ନ୍ ପିଇ ମଦେୋ । ପିେୋ ନ୍େ େତକୁ େୁ ହମେ ମଧୋଉଥିେୋ । େୋତିମେ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ଖୁଆଇ ପିଆଇ ଶୁଆଇ ୋନ୍ଙ୍କୁ ସ୍କୁେ ହମଷ୍ଟେ ମେ ଛୋଡି ମଦେୋପୋଇ ନ୍ସ୍ଥ କେୋ । ନ୍ମଚତ େୋପୋେ ଏତୋଦୃ ଶ କୋଯକୟକଳୋପ ପିେୋଙ୍କ ଉପମେ କଣ ପ୍ରଭୋେ ନ୍ ପକୋଇେ ମସ କଥୋ କିଏ କହିେ ? ତୋପମେ ପିେୋଙ୍କୁ େୁ ଝୋଇ ସୁଝୋଇ ସ୍କୁେ ଯୋଇ ହମଷ୍ଟେ ଆଡ ିସନ୍ କେି ଛୋଡି ମଦଇ ଆସିେୋ । ଅମନ୍କ ସ୍ୱପନେ ମସୌଧ ଗଢିେୋ ପୋଇ ମସ ମଯଉ ଆଶୋ ଟିକକ କେିଥିେୋ ତୋହୋ ମକ ତ ି ି ଅଶୁଭ ସ ୟେ ଇଙ୍ଗି ତମେ ଭୋଙ୍ଗି ଚୁେ ୋେ ମହୋଇ ଯୋଉଥିେୋ । ଦୀପଙ୍କେ କମେଜକୁ େୋହୋେି ପଡିେୋେ ମଦଖି ମେୋମଷଇ ସୋେି, ଚିଠି ଖମଣ୍ଡ ମେଖିମଦେୋ ଦୀପଙ୍କେକୁ - ମ ୋମତ ଆଉ ମଖୋଜିେନ୍ି । ପିେୋଙ୍କୁ ହମଷ୍ଟେମେ ଛୋଡି ମଦଇ ଆସିଛ ି । ଚିଠମି େ ପିେୋଙ୍କ କଥୋ ମେଖିମଦଇଛି । ଏଥେ ନ୍ିଜ ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋକୁ ତୁ ମ ମେଶ୍ ଭୋମେ ଉପମଭୋଗ କେ । ମକହି ତୁ କୁ ଆଉ ଆକଟ କେିମେନ୍ି । ତୁ କୁ ଭେପୋଇ େିେୋହ କେିଥିେି ଅନ୍ତତୁଃ ମ ୋ ଭେ ପୋଇେୋକୁ େୁ ଝେ ି ମେୋେି, ଆଉ ସମ୍ମୋନ୍ ମଦେ ମେୋେି । ତୁ ମ ମଯତିକି ୋେିଛ ପିେୋଙ୍କେ ସୋ ନ୍ୋମେ ମସତକ ମ ୋ ଭେ ପୋଇେୋେ ଉପହୋେ ନ୍ୁ ମହ ତ ଆଉ କଣ? ଚିଠକ ି ୁ ଚୋେି ଚଉତୋ କେି ମଟେୁ େ ଉପମେ େଖି, କେୋଟମେ ତୋେୋ ପକୋଇ, ପଡିଶୋ ଘମେ ଚୋେି ମଦଇ େୋହୋେି ପଡିେୋ, ନ୍ିଜେ ଅସୋେ ଜୀେନ୍କୁ ମଶଷ କେି ମଦେୋପୋଇ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 20 ମଦୋଛକିମେ ଏମେ ଜୀେନ୍ । ଟିକଏ ି େହି ପୁଣି ଭୋେିେୋ, ମସ କଣ ଠିକ କୋ କେୁଛି ? ନ୍ୋ ମସ ଆତ୍ମହତୟୋ କେିମଦମେ େଦଳିଯିେ ଦୀପଙ୍କେ ? ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ମସ ଉଚିତ ନ୍ୟୋୟ ମଦଇ ପୋେିେ ତ ? ମସ କଣ ଏମତ ଦୁ େକଳୋ ? ନ୍ୋ, ମସ େଂଚିେ । ମସ ସ୍ୱୋେେ ବନ୍ଶୀଳୋ ମହୋଇ ନ୍ୋେୀଶକ୍ତିକୁ ଉଜ୍ଜୀେିତ କେିେ । ପିେୋଙ୍କ ପୋଇ ଆଜି ତୋକୁ େଂଚିେୋକୁ ମହେ । ଏହି ସ ୟମେ ଅଚୋନ୍କ ମଦଖୋ ମହୋଇଗେୋ ସନ୍ୋତନ୍ ଉସୋ ସହ । ସନ୍ୋତନ୍ ଉସୋଙ୍କେ ସେୁ ପ୍ରଶନେ ଉତେ ମଦେୋ ଛଳମେ କହିେୋ ଦୀପଙ୍କେ ସହ ଘଟିଥିେୋ ସେୁ କଥୋ । ିତୋେି ହ ି ୋେି ୁ େୁ ସେୁ ଶୁଣସ ଉସୋ କହିମେ-- ଯୋହୋ ମହେୋେ ମହୋଇଗେୋ ଏମେ ଘେକୁ ମଫେିଯୋ ୋ’ । ମହମେ, ିତୋେିେ ଏକୋ ଜିଦ୍ ମସ ଘେକୁ ମଫେିେ ନ୍ୋହିଁ । କୋହୋ ପୋଖକୁ େୋ ମଫେିେ ? ମଯଉଠି ଭେ ପୋଇେୋେ ଛଳ ଛଳ ହୃ ଦୟଟିଏ ନ୍ୋହିଁ ମସଠି ମଯମତ ତପସୟୋ କମେ େି ପ୍ରତୋେଣୋ ହିଁ ିଳଥ ି ୋଏ । େିଶ୍ୱୋସ ମଯଉଠି ଛଳନ୍ୋେ େୂପ ନ୍ିଏ ମସଠି ସଂପକକେ ୋମନ୍ କିଛ ି ନ୍ ଥୋଏ । ନ୍ୋେୀ ମକମେ ମଭୋଗୟେସ୍ତୁ ନ୍ୁ ମହ । ମସଦିନ୍ େହୁ ତ ମଖୋଜିେୋ ଦୀପଙ୍କେ ମହମେ ପୋଇେୋନ୍ି ିତୋେିେ ମଖୋଜ ଖେେ କିଛ ି । ଧିକ୍କୋେ କେୁଥିେୋ ନ୍ିଜେ ପୋେିେୋ ପଣିଆକୁ ? ନ୍ିଜ ଅପୋେଗତୋକୁ ? ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ? କଣ କହି େୁ ଝୋଇେ ସୋହି ପଡିଶୋଙ୍କୁ ? ନ୍ିଜେ େୁ ର୍ଦ୍ଧି ଓ େିମେକକୁ ? କିଛ ି ପିେୋ ମସ ମଖୋଜୁ ଥିେୋେ ମଦଖି ଧୋଇ ଧୋଇ ଆସି ଖେେ ମଦମେ, ‘ସୋର୍ ମେଳଧୋେଣୋମେ ମଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀ ମେୋକେ କଟୋ ଶେୀେ ପଡିଛ ି । ମେୋଧହୁ ଏ ଆପଣଙ୍କ ୋଡୋ ଙ୍କେ ।‘ ମପୋେିସମେ ଏଫ.ଆଇ.ଆେ ଦଜକ କେିେୋ ଅନ୍ୁ ସୋମେ, ମପୋେିସେ ମଫୋନ୍ ପୋଇ ପହଂଚି ସୋେିେୋଣି ଇତି ଧ୍ୟମେ ପୁେିସ କଷ୍ଟଡିମେ ଥିେୋ େୋସ୍ ପୋଖମେ । ଝୋଳନ୍ୋଳ ମହୋଇ ଖୁବ୍ ଉଦ୍େିଗ୍ନତୋେ ସହିତ ଚୋହିଁ େହିଥିେୋ େୋସଟିକୁ । ପୁେିସ େୋସଟିେ ହ ୁ ଉପେୁ ଢଙ୍କୋ ଯୋଇଥିେୋ େୁ ଗୋଟୋ କୋଢି ପଚୋେିମେ – ‘ଏ େୋସ୍ ଆପଣଙ୍କ ୋଡୋ ଙ୍କେ? ଚିେନ୍ତୁ ତ ?’ ମ ଂମଚ ମଛପ ମଢୋକିମଦଇ ଅନ୍ୋଇମଦେୋ େୋସଟିକୁ । କହିେୋ, ‘ନ୍ୋ ସୋର୍ । ଏ ମ ୋ ପତ୍ନୀ ନ୍ୁ ମହ । ଓୁଃ ଭଗେୋନ୍ ! େଂଚିଗେୋ ଣିଷ,’ କହି ଏକ ହ ୁ ୋ ମହୋଇ ଧୋଇେୋ ଘେ ଆମଡ । ମନ୍ପଡି ଯୋଉଥିେୋ ତ ି ୋେିେ କୋନ୍ଦୁ େୋ ହ ି ି କହୁ ଛ ି ଆଉ ପୋେିେିନ୍ ି ୁ । େୋସଟିକୁ ମଦଖିମଦେୋ ପମେ ତୋକୁ େୋଗୁଥିେୋ ିତୋେି ମଯ ତ ଦୀପଙ୍କେ । ମ ୋମତ ଭୁେ େୁ ଝେ ି ନ୍ି । ନ୍ୋେୀଟିଏ ମଯମତମେମଳ ଅସହୋୟ ମହୋଇପମଡ ମସମତମେମଳ ତୋେ ଆତ୍ମହତୟୋ େୟତୀତ ଆଉ କିଛ ି େୋସ୍ତୋ ନ୍ ଥୋଏ । ନ୍ୋ, ନ୍ୋ ମସ ଏ ଅଶୁଭ କଥୋ ଭୋେୁ ଛ ି ମକ ିତ ି ? ିତୋେିକୁ ଆଉ କିଛ ି କହିେନ୍ି ମେୋେି ନ୍ସ୍ଥ କେୋ । ତୋକୁ ଆଉ ଅସହୋୟ ମହେୋକୁ ମଦେନ୍ି । ଏଣିକି ତୋେେ ସେୁ କଥୋ ୋନ୍ିେ । ନ୍ିଜକୁ ଆଉ ନ୍ଷ୍ଟ ମହେୋକୁ ମଦେନ୍ି । ଉପେକୁ ଚୋହିଁ ଉର୍ଦ୍ଧକ ନ୍ିୁଃଶ୍ୱୋସ ୋେି ତୋେୋ ମଖୋେି ମେଡ ଉପମେ ଗଡି ପଡିେୋ ଦୀପଙ୍କେ । ଶେୀେ କଲୋନ୍ତ । ନ୍ େି କଲୋନ୍ତ । ିତୋେି ଓ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କେ ଅନ୍ୁ ପସ୍ଥିତ ି ତୋକୁ ଅତିଷ୍ଠ କେି ପକୋଉଥିେୋ । ଏମତ ଅଭି ୋନ୍ୀ ମହୋଇ ିତୋେି ତୋକୁ ଏକେୋ କେି, ତୋ’ଠୋେୁ ଦୂ ମେଇଯିେ ମେୋେି ସ୍ୱପନମେ ସୁଧୋ ଭୋେି ନ୍ ଥିେୋ । ଦୀପଙ୍କେ ଯଦି ିତୋେି କଥୋ ଟିମକ ଶୁଣି ଥୋଆନ୍ତୋ ତୋମହମେ ଆଜି ଏ ଦିନ୍ ହୁ ଏତ ତୋକୁ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 21 ମଦଖିେୋକୁ ପଡି ନ୍ ଥୋଆନ୍ତୋ । ହସଖୁସୀେ ମଗୋଟିଏ ଭେୋ ସଂସୋେ ତୋ କୃ ତକ କ ପୋଇ ମକମତ ମଯ ଦୂ ମେଇଗମେ ତୋହୋ ମସ ଏକେୋ ମହୋଇଗେୋ ପମେ ଆଜି ଠିକ ଅନ୍ୁ ତୋପ କେୁଛି । ତୋକୁ େୋଗୁଥିେୋ ନ୍ିେେ ଝଡଟିଏ େହି ଯୋଇ ତୋ ସଂସୋେକୁ ତୋ ଠୋେୁ େିଚ୍ଛନ୍ନ ି କେି ପକୋଇଛି । ଆଉ, ଏସେୁ ପୋଇ ମସ ନ୍ିଜକୁ ହିଁ ଦୋୟୀ କେୁଥିେୋ । କୋନ୍ଥମେ େଟକୋ ଯୋଇଥିେୋ ଭେୋ ସଂସୋେେ ଫମଟୋକୁ ଚୋହିଁମଦେୋ ଦୀପଙ୍କେ । େହି ଆସୁଥିେୋ ଆଖିେ େୁ ହକୁ େୁ ୋେମେ ମପୋଛିମଦେୋ । କହି ଚୋେିଥିେୋ ପୋଗଳଙ୍କ ପେି - ‘ମ ୋମତ େ ୋ କେିଦଅ ି ିତୋେି । ୁ ତୁ କୁ ଜ ୋ ଭୁେି ପୋେିେନ୍ ି ି । ତୁ କୁ ଛୋଡି ଜ ୋ ଏକୋ ମହୋଇ େହି ପୋେିେନ୍ ି ି । କଥୋ ମଦଉଛି ତୁ କୁ , ଆଉ ମକମେ ଦ ଛୁ ଇେିନ୍ ି କି ତୁ ଉପେକୁ ହୋତ େି ଉମଠଇେିନ୍ ି । ତୁ ମ ମଯୋଉଠି େି ଥୋଅ ମଫେିଆସ । ସ ମସ୍ତ ିଶି ପୁଣି ଥମେ ଗଢିେୋ ଏକ ସୁନ୍ୋେ ସଂସୋେ । ମସଦିନ୍, ସୁନ୍ୋେ ସଂସୋେ ଗଢିେୋ ପୋଇ ନ୍ିଜେ ନ୍ିତୟକ କ ସୋେି ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନୋଥଙ୍କୁ ଣ୍ଡ ୁ ିଆଟିଏ ୋେି େୋହୋେି ପଡିେୋ ିତୋେିକୁ ମଖୋଜିେୋ ପୋଇ ଦୀପଙ୍କେ । ଆଉ ମଯ ିତ ି ମଶଷ ମହଉ ନ୍ ଥୋଏ ତୋେ ମସ ମଖୋଜିେୋେ େୋସ୍ତୋ... । ମସ ଚୋେିଥିେୋ ପୋହୁ ଣ୍ଡ ଉପମେ ପୋହୁ ଣ୍ଡ ପକୋଇ ସେୁ ଗଳି, କନ୍ଦି, େୋଜେୋସ୍ତୋ ତ ି ୋେିେ ଅମନ୍ବଷଣମେ । ∞∞ ଜୟଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନୋୟକ, ଏକୋଧୋେମେ ଜମଣ କେି, ମେଖିକୋ, ପ୍ରୋେନ୍ଧିକୋ । ଅମନ୍କ ପତ୍ରପତ୍ରିକୋମେ ତୋଙ୍କେ ମେଖୋ ପ୍ରକୋଶିତ ମହୋଇ ଜନ୍ୋଦୃ ତ େୋଭ କେିଛ ି । ମସ ଆକୋଶେୋଣୀ କଟକେ ଜମଣ ସବୀକୃ ତ ି ପ୍ରୋପ୍ତ କଳୋକୋେ । ତୋଙ୍କ େଚିତ କେିତୋ ସଙ୍କଳନ୍ ଗୁଡକ ି ମହେୋ: େିମଭୋେ ହ ୁ ୂ ର୍ତ୍ତକ, ତୁ ମ , ନ୍ ଡୋଏେୀେ ପୃଷ୍ଠୋ, ଓ ଏକ ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ୍ ପ୍ରକୋଶ ଅମପେୋମେ । ମସ ସୋେସ୍ୱତ ସ ୋଜେ ସମ୍ପୋଦିକୋ, ଓ ତୋଙ୍କେ ସୋହିତୟକୃ ତ ି ପୋଇ ସ ବର୍ଦ୍ଧତ ି । ଅଧୁନ୍ୋ ଗଙ୍ଗନ୍ଗେ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେମେ େହୁ ଛନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 22 ତଳ ବେଡ଼ୋେ ଆତ୍ମକଥନ ହେିଶ୍ ଚନ୍ଦ୍ର କେ ୋ’କୁ ମ ୋ ଚୋେିମକୋଡି ଚଉଦ ଛ’ ୋସ ପୋଞ୍ଚମକୋଡି ପୁେେ ି ୋକୁ ଛଅଟି େେଷ କୋହିଁକି ମକଜୋଣି ମସଦିନ୍ ୋଆ ଖୋେି େୋଗୁଥିେୋ ମେମଳମେମଳ ନ୍ିମଜ ନ୍ିମଜ ଚିଡି ଯୋଉଥିେୋ ସକୋଳ ପହେୁ ଦୋନ୍ତ ଘସୋ, ଚୋ’ ଖିଆମେଳୁ ତୋ’କଥୋ େୁ ଝେ ି ୋମେ ମକହି କଣ ମହଳୋ କେିଥିେୋ? କୋହିଁ ତୋେ ନ୍ୋସଦୋନ୍ୀ େୁ ୋେ ପୋନ୍ିଆ ସେୁ ତ ହୋତ ପୋହୋନ୍ତୋମେ ଥିେୋ କୋେଣ ମଖୋଜୁ ଥିମେ ଘେ ମେୋକ ୋମନ୍ । ଅେସନ୍ନ ନ୍ ତମଳ ଅଭି ୋନ୍େ ଭୋଷୋ ୋନ୍ ଓଠ ମଦଇ ମଡଇ ପଡୁଥିମେ “କୋହିଁକି େଖିଛୁ ମେ ଆଉ ମକମତଦିନ୍ ଏ ିତ ି ଖଟମେ ଗମଡଇେୁ ? ଆଖି ନ୍ୋହିଁ, କୋନ୍ ନ୍ୋହିଁ ସେୁ ତ ଗମେଣି, ସେୁ ତ ମନ୍େୁ ଣି ଆଉ ମକମତ ଦିମନ୍ ମ ୋ କଥୋ ତୁ େିଚୋେ କେିେୁ ?” ଜେୋଗ୍ରସ୍ତ ୋଆ ମ ୋେ ଜେୋ ପ୍ରଶ ନ୍ େୋଗି, ପ୍ରତିଦନ୍ ି ଖୋଉଥିେୋ ଏକ େିମକୋସୁେ ମସ ଦିନ୍ ମସ ନ୍ୋକେୋ ନ୍ୋ, ଆଉ ଔଷଧ ମଦନ୍ୋ ମଯମତ ଯୋହୋ ଖୋଇେିଣି ଗୋଡିଏ ମହେଣି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 23 କଣ େୋ ମହଉଛି ଭେ? ନ୍ୋତୁ ଣୀ ମେୋହୂ େୁ ଝୋଇମେ, “ ୋ ଖୋଇଦିଅ ମଦହକୁ ଭେ” । “ନ୍ୋ, ନ୍ୋ, କି ଭେ ମହଉଛି?” ନ୍ିଜ ମେୋହୂ େୁ ଝୋଇମେ େହମେଇ ମକମତ ଭୋେିେି ,ୁ ୋଆ ତ ମ ୋ କଥୋ େମଖ, “ ୋ’, ମତୋେ କଣ ମହଇଚି ? ଆ ତୋଳଗଛ ଶୁଖିେୋ ତଳ େେଡୋଟିଏ ତୁ ଳୟ େୋ େତୋସୀମେ ମଦୋହେୁ ଛୁ ଏପଟ ମସପଟ ମତୋ ପୋଇ ଆମ ମଯମତ ଝି େେଡୋଏ ଚୋେୁ ଅଛୁ ଆ ହୋଟ େୋଟ, ତୁ କଣ ଆ କୁ ତଳ େେଡୋ କେିେୋକୁ ଚୋହୁ ?” ଏତିକମି େ ଚଟକିନ୍ୋ ୋଆ େୁ ଝଗ ି େୋ ଅଭି ୋନ୍ ଅେସୋଦ ମକଉଆମଡ ଅପସେି ଗେୋ କହିେୋ, “ଆଣ ତୁ ଉଷୁଦ ଆଉ ମକମେ ନ୍ୋ କେିେନ୍ ି ି ଆଉ ମକମେ ନ୍ୋ କେିେନ୍ ି ି ଝୁ େୁ ଥୋଏ ଏଇଭଳି େେଷୁ େେଷ” ୋ’କୁ ମ ୋ ଚୋେିମକୋଡି ଚଉଦ ଛ’ ୋସ । ∞∞ ହେିଶ୍ ଚନ୍ଦ୍ର କେ । ଜମଣ ୋନ୍େତୋେୋଦୀ, ମହତୁ େୋଦୀ ଭୋମେ ମସ ସୋ ୋଜିକ ଶିେୋ ଉପମେ ଗୁେୁତବ ଦିଅନ୍ତି । ଅମନ୍କ କେିତୋ ସହ ସୋ ୋଜିକ େୋର୍ତ୍ତକୋ ଭିର୍ତ୍ତକ ି ପ୍ରେନ୍ଧ ମେଖିଛନ୍ତି ଓ କେିତୋ ପୋମଠୋସ୍ତେେ ଆମୟୋଜନ୍ କେିଛନ୍ତି । ପ୍ରକୋଶିତ ପୁସ୍ତକ: ସ୍ମୃତ ି େିଚତ୍ର ି ୋ – ଏକ ସଙ୍କଳନ୍ ଓ ଜୀେନ୍ ଜିଜ୍ଞୋସୋ – ଏକ ଆତ୍ମେିପି । ସ ବୋଦ ପତ୍ର ଓ ଗଣ ୋଧ୍ୟ ମେ ଅମନ୍କ ମେଖୋ ପ୍ରକୋଶିତ । ପୁେସ୍କୋେ: ନ୍ଗେ େନ୍ଧୁ ସମ୍ମୋନ୍’, ଦଧୀଚି ସମ୍ମୋନ୍, ମଶ୍ୱତ ସମଙ୍କତ ପୋଠକ ସମ୍ମୋନ୍ ଓ କେିତୋ ପୁେସ୍କୋେ, ମଜେିମକୟୋେ ପୋଇ େମୟୋମଶ୍ରଷ୍ଠ ସମ୍ମୋନ୍, ଜନ୍ କେୟୋଣ ସ ିତ ି ପୋଇ ‘ପ୍ରକୃ ତ ି ିତ୍ର ସମ୍ମୋନ୍ ଛଡୋ େହୁ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ଦବୋେୋ ସ ବର୍ଦ୍ଧତ ି । ମସ ମଯୋଜନ୍ୋ ଓ ସ ନ୍ବୟ େିଭୋଗେ ଅଥକନ୍ୀତି ଓ ପେିସଂଖୟୋନ୍ ସଂସ୍ଥୋେୁ ସହକୋେୀ ନ୍ିମେକଶକ ଭୋମେ ଅେସେ ଗ୍ରହଣ କେି ଏମେ ଭୁେମନ୍ଶବେମେ େସେୋସ କେୁଛନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 24 ପଶ୍ଚୋତୋପ ମ ୋେକ ବିହୋେୀ ନୋୟକ ପ୍ରେଣତୋେ ପଦମେନ୍ମେ ଏମେ େିେଶ ମ ୋ ପୋଦଯୁଗ ନ୍ୋ େଢି ପୋେୁଛି ଆଗକୁ ନ୍ୋ ମଫେି ପୋେୁଛି ପଛକୁ ମଯ ିତ ି ଅଟକି େହିଛ ି ମଗୋଳିପୋଣିେ ହୋନ୍କକମେ । ନ୍ୋେି ଆଖିେ ଆକଟ, ଯକୟୋଦୋେ େକ୍ଷ୍ମଣ ମେଖୋ େିଶ୍ୱୋସେ ହୋଦୁ ମକୋ ଳ ସେୁ ଜ ି ୋ ସେୁ କୁ ଛିନଭିନ କେୋପମେ ଏମେ ମସହି ଶୁଖିେୋ ଡୋହିମେ ମଦୋଳି ମଖଳିେୋେ ଦୁ େକୋେ ଇଚ୍ଛୋ େୋେ ବୋେ ଦଂଶନ୍ କେୁଛି ମ ୋ େିମେକକୁ । ଏଇ ମେୋମଧ େୁ ହ ଢୋଳିେୋେ ମେଳ େୁ ହେ ମହୋଦଧିେୁ ଉପଳ ସୋଉଟିେୋେ ଅେସେ ଦୋେୁଣ ଦହନ୍ ପମେ ପୋଉଶ ଗଦୋେୁ ଦେମପୋଡୋ ସ୍ମୃତସ ି େୁ କୁ ନ୍ିଜ ଭିତମେ ଉଜ୍ଜୀେିତ କେିେୋେ େଗ୍ନ ଆଗୋ ୀ କୋେିକୁ ସମଫଦ ଆକୋଶ ମକୋଳକୁ ମଟକିମଦେୋେ ମେଳ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 25 କୁ ଜଝଟିକୋ ମ ୋେକ ବିହୋେୀ ନୋୟକ ସେିନ୍ୋହିଁ ଯୋତ୍ରୋ ଯିେୋକୁ େହିଛ ି େୋକି ପଥ େହୁ ଦୂେ ଅେଶ ମହେୋଣି ପୋଦ ମଟୋପୋମଟୋପୋ କୋକେ ମଟୋପୋମେ ଏମେ ମହ ୋଳ ମହେୋଣି ନ୍, ଅଙ୍ଗ ଅଙ୍ଗେୋସ ମଦଖିେୋକୁ ଉଷୋେ ସୁଷ ୋ େିଶ୍ୱୋସମେ ପଡିେୋଣି ଭଟ୍ଟୋ ପ୍ରତି ପଦପୋମତ ମ ୋେ ଫୁ ମଟ ମଯମତ କଂଟୋ । ଚତୁ ୁଃପୋମଶ୍ୱର୍ ମଘେିଛ ି ମ ୋ ଧୂ ୋଳ କୁ ଜଝଟିକୋେ ଘନ୍ ଆସ୍ତେଣ ଝୋପସୋ ଦିମଶ ହ ୁ କୋ’େ ଜୋଣିଜୋଣି ମଫେୋଏ ମକ’ ହ ୁ ଥିମେ ମଯମତ ସୋଥୀ ସହଯୋତ୍ରୀ କୃ ତ୍ରି ତୋ ଭେି କୁ େିତମଳ ଅତିକ୍ର ି ଗମେଣି ମକ’ କୋହିଁ ମକମତ ଦୂ େ େିସ୍ତୋେି ମ ୋ ମନ୍ତ୍ରପଥ ନ୍ିମେଖି ମଦଖୁଛ ି ସିନ୍ୋ ପୋେୁନ୍ୋହିଁ ଜୋଣି ମେୋମଧ କିଏ ପଥ ପୁଣି ଅନ୍ୁ ସମେ ପଶ୍ଚୋମତ ମ ୋହେ । ଜୋମଣନ୍ୋ ୁ ପୂେେ ି କି ନ୍ୋହିଁ ମନ୍ୋେୋଂଛୋ ଛୋତିତମଳ ମଡଉ ମତୋମଳ ଅନ୍ନ୍ତ ଅଭୀପସୋ ନ୍ୋହିଁ ଅଭି ୋନ୍ କିଏ ମଦେୋ କି ନ୍ ମଦେୋ ତିମଳ ସଦିଚ୍ଛୋ ଶୁମଭଚ୍ଛୋ େୋଂଛି ହୃ ମଦ ସେୁ େି ଙ୍ଗଳ, ଚୋେୁ ଛି ୁ ଚୋେୁ ଥିେି ପଥ ମ ୋେ ମହଉ ପମଛ କଙ୍କେିଳ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 26 େୁ କି ଟୋଳ । ପ୍ରୋପ୍ତି ଅପ୍ରୋପ୍ତି ମ ଂଚୋ ମ ଂଚୋ ପ୍ରେଂଚନ୍ୋ ଅଭିମଯୋଗ, ଅଭିସନ୍ଧି. ଅକଶ, ଅସୂୟୋ ହତପ୍ରଭ କେିଛ ି ଶତଧୋ ତଥୋପି ମସ ହତୋଶୋେ ପୋଉଶ ଗଦୋେୁ ସ୍ଫୁ େିଙ୍ଗ ସୋଉଟି ସୁମଖ ଜୋମଳ ନ୍ିତ ି ପ୍ରୀତିେ ପ୍ରଦୀପ । ଏକୋନ୍ତମେ ଅନ୍ୁ େମଣ ମହୋଦଧି ନ୍ୀଳ ଜଳ େୋଶି ଉପଳ ସୋଉମଟ ତୋେ ମେଳୋ ତମଟ େସି େଳି ନ୍ୋହିଁ ଚିତ ମକମେ ଣି କ୍ତ ୁ ୋ ମେୈଦୁଯକୟ ସନ୍ଧୋମନ୍ ଉତୋଳ େିଚ ି ନ୍ିଚୟ ପ୍ରଳୟ ପମୟୋଧି ଉେୋ ତୋ ଭେିଛ ି ମ ୋ ପ୍ରୋମଣ ଶିଖୋଇଛି େଂଘିେୋକୁ ଦୁ େକଂଘ ଦୁ ଗକ ମଘୋେ ଗିେେ ି ନ୍ ଝଟୋେଟୋ ଦୁ ସ୍ତେ କୋନ୍ତୋେ । ଜଳି ୁ ଅନ୍ମଳ ମଶମଷ ଅଙ୍ଗୋେ ହୁ ଏ ଅଥେୋ ଠ ୁ ୋଏ ପୋଉଶ ମଶୋଚନ୍ୋ ମ ୋ ନ୍ୋହିଁ ମତଣୁ ତିମଳ କଂଟକିତ ପମଥ ଚୋେୁ ଚୋେୁ ଯଦି ମକହି ପ୍ରସୋେିତ କେି କେ ଯୁଗ ସୋଦମେ ପୋମଛୋଟି ନ୍ିଏ ହୃ ଦୟ ଅଂଗମନ୍ ମସହି ମ ୋ ପେ ତୃ ପ୍ତି ଅପୋେ ଆନ୍ନ୍ଦ ମସହି ମ ୋେ ଜୀେନ୍େ ପ୍ରୋପ୍ତି ହୋପ୍ରୋପ୍ତି । ∞∞ ମ ୋେକ ବିହୋେୀ ନୋୟକ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ । େୀତିଯୁଗୀୟ ମଶୈଳୀମେ ତୋଙ୍କ େଚିତ ଗୀତିକେିତୋ ପୁସ୍ତକ “େୋସ େସଗୀତି” ଓ କେି ଜୟମଦେ େିେଚିତ “ଗୀତ ମଗୋେିନ୍ଦ”କୁ ଓଡିଶୀ ଛନ୍ଦମେ ଅନ୍ୁ ସଜ ୃ ନ୍ କେିଛନ୍ତି । ତୋଙ୍କେ କେି କୋଳିଦୋସ କୃ ତ “ମ ଘଦୂ ତ” କୋେୟେ ଓଡିଆ େୂପୋନ୍ତେ ପ୍ରକୋଶନ୍ ଅମପେୋମେ । ଏତଦ୍ଭିନ୍ନ ଗୀତିକେିତୋ, ଗଳ୍ପ, ପ୍ରେନ୍ଧ ଇତୟୋଦି େିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକୋମେ ପ୍ରକୋଶିତ । ମସ ଧ୍ୟ ଂଚ ସଂମଯୋଜନ୍ୋ ଓ ସଂଗୀତମେ େୁଚି େଖନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 27 ତମ କି ଈଶ୍ଵେ ! ସଂଘ ିତ୍ରୋ ଭଞ୍ଜ େିନ୍ଦୁଏ ଆେୁ ଅ ଦୂ େନ୍ତ ମସ ପ୍ରୋସୋଦ କି ନ୍ଦିେ ମସପଟୁ େୋହୋେି ଆମସ ଣିଷେ ହ ୁ -ଆଖି ଆକୃ ତ ି ଭଳି ଦିମଶ ତମ କି ଈଶ୍ୱେ ? ମଯ େୂପକମଟ ଭଳି ମଚନ୍ୋଏ ଆମେୋକଭର୍ତ୍ତି ଅ ତ ୃ କଳସୀମେ ନ୍ିଜ ଜୀେନ୍ େୋଣ୍ଟନ୍ତି ୁ ଏଠୁ େିଦୋୟ ମନ୍ମେ ଜଳ ଧୋମପ ସିଞ୍ଚ ି ଶୁର୍ଦ୍ଧି ମହୋଇଯିେୋପୋଇ କୋମଳ ଈଶ୍ୱେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥୋ’ନ୍ତି । ଏମତ ପ୍ରେଣତୋ ଣିଷପଣେ ଏକ ୋତ୍ର ତମ ହିଁ ତ ମଦଇପୋେ ଈଶ୍ୱେ ଯୋେତୀୟ ମେୋଭ ମଢୋକି ଅନ୍ୟ ଆମଗ ତମ ହିଁ ତ ହସିପୋେ ଈଶ୍ୱେ ! ଈଶ୍ୱେ ଭିତମେ ଥିେୋ ଅଣୁ-ଅଣୁ ଯନ୍ତ୍ରଣୋେ ସ୍ୱେେିପି ମ ୋ ହୃ ଦକୁ ଅସ୍ୱସ୍ତି ମେ ଭମେ ସୋଦୋ ହସ ମଯମେ କୋ’ ଓଠମେ ଭଉେୀ ମଖଳୋଏ େୋମଗ ଈଶ୍ୱେ ହସିମେ । କୃ ଶେିର୍ଦ୍ଧ ଜୀେନ୍ ତ େ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 28 େିଞ୍ଚଥ ୁ ୋଉ ସଂସୋେମେ ମ ୋ’ ଭଳି ଅମନ୍କଙ୍କ ପୋଇ େିଭୂତିେ ଧୋେ ତମ କି ଈଶ୍ୱେ ! ∞∞ ଡ. ସଂଘ ିତ୍ରୋ ଭଞ୍ଜ, ଆସିଷ୍ଟୋଣ୍ଟ ପ୍ରମଫସେ, ଓଡିଆ ଭୋଷୋ-ସୋହିତୟ େିଭୋଗ, େ ୋମଦେୀ ହିଳୋ େିଶ୍ୱେିଦୟୋଳୟ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 29 ଶବ୍ଦ ତୋ ପଟ୍ଟନୋୟକ ଶବ୍ଦମେ ପେଂବ୍ରହ୍ମ ଶବ୍ଦମେ ସଂହୋେ ଶବ୍ଦମେ ସଂସୋେ ଶବ୍ଦମେ ସେକସ୍ୱୋନ୍ତ । ଶବ୍ଦ ତଣ୍ଟିପୋମଖ ଅଠୋେଗୋ ସଂସ୍କୋେ ଓଠକୁ ଖସିମେ ତିେସ୍କୋେ । ଶବ୍ଦମେ ପୁେଯ ି ୋଏ ମପଟ ନ୍ମହମେ େିଦୁପ ଶବ୍ଦେ ମକୋଳୋହମଳ ସୃଜନ୍ େିତ୍ପୋତମେ ନ୍ଈମକ େୋଙ୍କ ଘେମକ ଫୋଙ୍କ । ଶବ୍ଦମେ େହିକଯ ି ୋଏ ସୋତଋତୁ ଶବ୍ଦ େି ଦିଏ ଖୋ ଖୋ େୁଭୂ ିେ ତତେୋ ଜୀେନ୍ ଶବ୍ଦମେ ସଗୁଣ, ଫୁ ମେଇ ଗୁଣ ଶବ୍ଦେ ହୁ କୋେମେ େୀପ୍ର ଭୂକମ୍ପନ୍ ହୋଟେସୋ ସଂପକକ, ମେୋକହସୋ ଘେ । ଶବ୍ଦ ଓଦୋଓଦୋ ଆଖିପତୋେ ଅଭିଆଡି ସ୍ୱପନ ଶବ୍ଦ େୋ ସଜଡୋ ନ୍ିଦକୁ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 30 ଉଜୋଡି ଦିଏ ସ୍ୱପନଭଙ୍ଗେ ମଶଷ ସମ ୋବ ଧନ୍ । ଶବ୍ଦ ମଗୋମଟ ଦିଧୋେୁଆ ଉତଥିତ ଖଡଗ ଖଣ୍ଡୋଖଣ୍ଡୋମେ ଥିେୋଯୋଏ େେଦୋନ୍ କ ୃ ୁ ୟଦୋନ୍ । ୁ ୁ ଳମି େ ତ ଶବ୍ଦ ସପକେ ହଳୋହଳ ଅଣୁମେ ଅ ତ ୃ ଦୋନ୍ତମେ େିଷୋକ୍ତ ମଚୋଟ ନ୍ୋ େୁ ମଝ ିତ୍ର ନ୍ୋ ଶତୁ େିନ୍ୋ େକ୍ତପୋମତ କେିଜୋ ଦିଖଣ୍ଡ । ଶବ୍ଦ େୟକ୍ତିଗତ ଜୀେନ୍େ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଅଙ୍କକଷୋ, ମକମେ ଅଯୋଚିତ ଭୋଗୟେ ସୁଖ ମକମେ ସ ୋହିତ ଦ୍ୱନ୍ଦେ ପେୋଜିତ ଅଛିଣ୍ଡୋ ଦୁ ୁଃଖ । ଶବ୍ଦ ଜ ୋଟ ମେୋଭେ ଆମଗ୍ନୟଗିେି ସୁପ୍ତ େୋଭୋ, େିମସ୍ଫୋେମଣ ଜୋଳିଦଏ ି ଜୀେନ୍େ ସେୁ ଜ ି ୋ ଶବ୍ଦ େୋ ନ୍ଈେ ଆତ୍ମୋ କହୁ ଥୋଏ ଏଇଠି ଆଜି ମଯଉ ଝେଝେ େୋେିଚେ ମସଠି ମକମେ ଥିେୋ ମଗୋମଟ କୁ ଆେି ଝେଣୋ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 31 ଶବ୍ଦ ଅଶୋନ୍ତମେ, କୋନ୍ ମୂ ଳ ଫୁ ଙ୍ଗୁ ଳୋ ପୋଶେିକତୋ ଦୋନ୍େ ମଦହେ ଅହ ିକୋ ଉଜୁ ଡୋ େୋତିେ ସ୍ୱପନେ େିଭୀଷିକୋ ଏବ୍ଦ େି ସ୍ଥିେ, ଶୋନ୍ତ ତୋେ କୋନ୍ିତମଳ ପ୍ରଣୟେ ଶୟୋ ଳ ମେତେ ପ୍ରଥ େୀଜେ କୁ ଆ । ∞∞ ଷ ତୋ ପଟ୍ଟନୋୟକ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ । ଅଦୟୋେଧି ୧୦୦୦େୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍କ କେିତୋ ଓଡିଆ ଭୋଷୋେ ସ ସ୍ତ ଯକୟୋଦୋପୂର୍ଣ୍କ ଷ ପତ୍ରପତ୍ରିକୋ ଓ ମଦୈନ୍କ ି ଖେେକୋଗଜଗୁଡକମେ ି ପ୍ରକୋଶିତ ଓ ପ୍ରଶଂସିତ । ପୋଞ୍ଚଟି କେିତୋ ସଂକଳନ୍ ପ୍ରକୋଶିତ ଓ ଦୁ ଇମଗୋଟି ଖୁବ୍ଶୀଘ୍ର ପ୍ରକୋଶନ୍ ଅମପେୋମେ । କେିତୋସହ ଗଳ୍ପ, ସ ୀେୋ, ଓ ଭୋଷୋ ସୋହିତୟେ େିଭିନ୍ନ ଦିଗ ଉପମେ େିଭିନ୍ନ ଗୁଣୋତ୍ମକ ନ୍ିେନ୍ଧ ମେଖି ସୋେସ୍ୱତ ସୋଧନ୍ୋ ପୋଇ େିଭିନ୍ନ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ଦ୍ୱୋେୋ ପ୍ରଶଂସିତ ଓ ସମ୍ମୋନ୍ିତ । ଆକୋଶେୋଣୀ ଓ ଦୂ େଦଶକନ୍େ େିଭିନ୍ନ କୋଯକୟକ୍ର ମେ ସ୍ୱୀକୃ ତପ୍ର ି ୋପ୍ତ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 32 An evening on the Arabian Sea Sumitra Mishra As the soft golden gaze Of the December Sun Gloriously touched the voluptuous Buxom body of the Arabian sea And the western sky became red in shy The horizon was dotted With numerous rangoli patterns of passion, And the golden ripples glittered In the thrill of a cosmic union, A cluster of beautiful sea gulls Followed our ferry from the Elephanta caves Towards the Gateway of India Riding the waves of hunger or desire I can not say, For instead of returning to their Nest of peace after Winding up their busy hunting day They regaled and rejoiced swooping down on the green canvas of water Bickering over bits of chips and grains Thrown by the tourists on the ferry Named “The Hannibal” Their wings craving for the blue sky Their dreams clinging to their nests. While twilight prepared to draw her curtain On the blackish water stage The lusty queen Earth experienced A fleeting moment of ecstasy As the great golden sun now red in passion Bowed its head To plant a farewell kiss on the ripples of the sea The sea gulls quailed in glee, My heart filled with a tranquil joy I had long forgotten to feel. ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 33 Did you hear me SCREAM? Sumitra Mishra Did you hear me scream When the pain left me numb The running water in the sink drowned My pain when he force- pushed into my ass His lips sucked my blood, his hands robbed my dignity Yet I could not scream afraid of the dark tunnel of shame For I knew, everyone would say, it was my fault, I smiled too much. I tried to shout, “Don’t touch me” When he closed the door, switched off the light But my words became smoke in the heat of his passion I tried a kick and push when he groped and tied my mouth I tried to scream when I could no more bear the pain, the anguish I was getting bruised, burnt, bloodied, my fists wrenched in anger I was dying for ever, yet did anyone hear my silent SCREAM? ∞∞ Dr Sumitra Mishra, is a retired Professor of English, She is a bilingual writer, writing in Odia and English. She has published 16 books in Odia and 8 in English. These include different genres like poetry, short story, essays, translation, plays etc. She has seven poetry collections titled The Soul of Fire, Penelope's Web, Flames of Silence, Still the Stones Sing, The Red Moon, Roses and Bruises, and Whispering Shadows. Her short story book in English is titled Reminiscences. She is from Bhubaneswar, Odisha. ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 34 ଅଙ୍ଗଦୋନ ମବୈଜୟନ୍ତୀ ିଶ୍ର “ ୁ ତନ୍ି ୋ”, ଇଂେୋଜୀମେ ନ୍ିଜ ପେିଚୟ ମଦଇଥିମେ ମସ । କିଛଦ ି ନ୍ ି ମହେ କେିକତୋେ ଆଇସି ମେୋଡକ ଅଫି ସ୍କୁ େୋେ ବୋେ ଆସିେୋ ଧ୍ୟମେ ଏଇ ତେୁଣୀଙ୍କୁ ମଦଖିଛନ୍ତି ମଗୌେେ । “ଆପଣ ମଗୌେେ... ମଗୌେେ େୋଜଗୁେୁ । ଓଡିଶୋେ, ୁ ଧ୍ୟ ଓଡିଆ”, ଅଥଚ ପ୍ରତିଟ ି ଶବ୍ଦ ଥିେୋ ଇଂେୋଜୀମେ । ମଗୌେେଙ୍କେ ନ୍ୋ ଠିକଣୋ ଜୋଣିେୋ ଏଠୋକୋେ ଜମଣ କ କଚୋେୀ ପେମେ କିଛ ି େିସ୍ମିତ େିଷୟ ନ୍ୁ ମହ । ତେୁଣୀ ଜଣକ ମଗୌେେଙ୍କ କଥୋକୁ ଅମପେୋ ନ୍କେି କହିମେ - “କଗ୍ରୋଚୁମେସନ୍ସ ଆପଣଙ୍କେ ମକୋଡକ ନ୍ ବେ ଆସିଯୋଇଛି । ଆଜି ପୋଇଯିମେ ।” ଆଶ୍ୱସ୍ତ ମହୋଇଥିମେ ମଗୌେେ । ଧନ୍ୟେୋଦ ଜମଣଇଥିମେ ତନ୍ି ୋଙ୍କୁ । ଏସେୁ କୋ ମେ ଅମନ୍କ ଦିନ୍ ଧେି ଦଉଡିେୋକୁ ପମଡ । ଯୋ’ ମହଉ ଓଡିଆ ଝିଅ ମେୋେି ସମ ବଦନ୍ଶୀଳ ନ୍ମଦଇ ଏଇ ତେୁଣୀ ଜଣକ ତୋଙ୍କୁ ସୋହୋଯୟ କେିଛନ୍ତି ନ୍ିଶ୍ଚୟ । ଯଥୋଶୀଘ୍ର ତନ୍ି ୋଙ୍କ ସହୋୟତୋମେ ଜଏଣ୍ଟ ଡୋଇମେକଟେଙ୍କୁ ମଭଟି ନ୍ିଜେ କୃ ତଜ୍ଞତୋ ଜମଣଇ ମଫେିଆସିଥିମେ ମଗୌେେ । ତନ୍ି ୋ ନ୍ିଜ କୟୋେିନକୁ ଆ ନ୍ତ୍ରଣ କେିଥିମେ ମଗୌେେଙ୍କୁ । ଦୁ ଇ କପ କଫି ଅଡକେ କେି ମଗୌେେଙ୍କ ସହିତ ଏକ୍ସମପୋଟକ ଇନମପୋଟକ େିଷୟମେ ଆମେୋଚନ୍ୋ କେିଥିମେ । ମସ ପଯକୟନ୍ତ ତନ୍ି ୋ ପଦଟିଏ ଓଡିଆ କହିନ୍ଥିମେ । େେଂ ଝିମେ ଝିମେ ହିନ୍ଦୀମେ କଥୋେୋର୍ତ୍ତକୋ କେୁଥୋନ୍ତି । ମଗୌେେ ଭୋେୁ ଥିମେ ହୁ ଏତ ମସ ଓଡିଶୋମେ େଢିନ୍ଥିମେ । କି ବୋ ଓଡିଶୋ ସହିତ କିଛ ି ସମ୍ପକକ ନ୍ଥିେ ମତଣୁ ଓଡିଆ ଭୋଷୋମେ କଥୋ କହିେୋକୁ ଅେ ପୋଠପଢୋ । କିନ୍ତୁ କଥୋ ପ୍ରସଙ୍ଗମେ ଜୋଣିେୋକୁ ପୋଇମେ ତନ୍ି ୋ େୋମେଶ୍ୱେମେ ଜନ୍ମ ଧ୍ୟ ମସଇଠି । ଓଡିଶୋେୁ ଏମ୍କମ୍ ପୋସ୍ କେିେୋ ପମେ ଡିେିଂ ଆସିଷ୍ଟୋଣ୍ଟ ଭୋେମେ ଏଠି ଜଏନ କେିଛନ୍ତି । ଶୁର୍ଦ୍ଧ ଓଡିଆମେ ଏଥେ କଥୋ ଆେଭ କମେ ମଗୌେେ । କିନ୍ତୁ ତନ୍ି ୋେ ଭୋଷୋେୁ ଶୁର୍ଦ୍ଧତୋ େିଭି େିଭି ଗେୋ ଭଳି େୋଗୁଥିେୋ । ସମତ ମଯ ତ ି ି ଏଇ ଦୁ ଇତିନ୍େ ି ଷକ ଭିତମେ ମସ ପୋମଶୋେିମଦମେଣି ନ୍ିଜେ ଭୋଷୋକୁ । ଓଡିଆ ଇଂେୋଜୀ ହିନ୍ଦୀ ସମ୍ମିଶ୍ରଣମେ ମସ ଫୁ ମେଇ ଝିଅଟିଏ ଭଳି କଥୋେୋର୍ତ୍ତକୋ କେୁଥିମେ । ମଗୌେେଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ େୋଗିନ୍ଥିେୋ ତନ୍ି ୋଙ୍କେ ଆଚେଣ । କଫି ସେିଯୋଇଥିେୋ କିନ୍ତୁ କଥୋ ସୋେିେୋକୁ ଚୋହିଁନ୍ଥିମେ ତନ୍ି ୋ, ମଗୌେେ ଉଠିଥିମେ ଅନ୍ୟ କୋ େ େୋହୋନ୍ୋ ମନ୍ଇ । ପୁନ୍ଶ୍ଚ ମଦଖୋ ମହେୋେ ଆଶୋ ମନ୍ଇ, ହୋତ ିମଳଇଥିମେ ତନ୍ି ୋ । ତୋଙ୍କ ନ୍େ ହୋତେ ସ୍ପଶକମେ ଅନ୍ତେଙ୍ଗ ସମ୍ପକକ ମଯୋଡିେୋେ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 35 ଇସୋେୋ ମେଶ୍ େୋେି ମହୋଇଯୋଇଥିେୋ । ଆଖିେୁ ଝେି ପଡୁ ଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କ େୟକ୍ତିତ୍ୱ୍ମେ ମସ ଆକଷିତ ଏକଥୋ ଗ୍ଧ ୁ କେିେୋେ ନ୍ିଆେୋ ପଣ । ଧ୍ୟ କହିମଦେୋକୁ ଭୁେିନ୍ଥିମେ ତନ୍ି ୋ । ଶୁଖିେୋ ଧନ୍ୟେୋଦଟିଏ ମଦଇ ମସଠୋେୁ ମଫେିଆସିମେ ମଗୌେେ । ତନ୍ି ୋେ ଅପେୂପ େୋେଣୟ, ଅନ୍ତେଙ୍ଗ ମହେୋେ ପ୍ରମଚଷ୍ଟୋ କିଛ ି ପ୍ରଭୋେ ପମକଇନ୍ଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କ ନ୍ମେ । ନ୍ିଜେ ଏକ୍ସମପୋଟକ କୋ ମେ ମସ େୟସ୍ତ େହିମେ । ହଠୋତ୍ କିଛ ି ଦିନ୍ ପମେ ତନ୍ି ୋେ ଏସ୍ଏମ୍ଏସ୍ ତୋଙ୍କୁ େିସ୍ମିତ କେିଥିେୋ । ଥମେ ନ୍ୁ ମହ େିନ୍ୋ ପ୍ରତୁ ୟର୍ତ୍ତେମେ େୋେ ବୋେ ଏସ୍ଏମ୍ଏସ୍ ପମଠଇ ଚୋେିଥିମେ ତନ୍ି ୋ । ସମତ ମଯ ିତ ି େହୁ ପୁେୁଣୋ ସ ବନ୍ଧ, ନ୍ିେଡ ି ଆନ୍ତେିକତୋ, ଗଭୀେ ସମମ୍ମୋହନ୍ ଭେି େହିଥିେୋ ତୋଙ୍କ େୋର୍ତ୍ତକୋମେ, ପୁନ୍ଶ୍ଚ ମଭଟିେୋେ ତୀବ୍ର େୋଳସୋ ତନ୍ି ୋଙ୍କ ନ୍କୁ ଅଥୟ କେୁଥିେୋ । ମଗୌେେ ଉପେବ୍ଧି କେୁଥିମେ ତନ୍ି ୋ ତୋଙ୍କେ ପିଛୋ ପଡିଛନ୍ତି । ଟିକ୍ନ୍ିଖ୍ ଖେେ େଖୁଛନ୍ତି, ତୋଙ୍କ େିଜମି ନ୍ସ୍ ତୋଙ୍କ େୟକ୍ତିଗତ ଜୀେନ୍ ସ ବନ୍ଧମେ ପ୍ରତିଟ ି କଥୋ ମସ କିଭଳି ଜୋଣୁଛନ୍ତି, ଭୋେିମେ ଭୟ ଆସୁଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କ ନ୍ମେ । ଅଥଚ ମସ ଅଜ୍ଞ ଥିମେ ତନ୍ି ୋଙ୍କ ସମ୍ପକକମେ । ଏପେିକି ତନ୍ି ୋେ ଜୋତି କ’ଣ ମସ ବ୍ରୋହ୍ମଣ ନ୍ୋ ଅନ୍ୟ ମକଉ ଜୋତିେ ଏକଥୋ ଧ୍ୟ ତୋଙ୍କୁ ଜଣୋନ୍ଥିେୋ । ମେମଳମେମଳ ମଗୌେେ ଭୋେୁ ଥିମେ ତନ୍ି ୋ ଭଳି ସୁନ୍ଦେ ତେୁଣୀଟିଏ ଏମତ ଅେିେୋହିତ ିଠୋ ଠ ି ୋ କଥୋ କହି ଧ୍ୟ ତୋଙ୍କେ ନ୍କୁ ଟୋଣିପୋେୁନ୍ି ମକ ିତ?ି କୋହିଁକି ମସ େିମଭୋେ ମହଇ ଯୋଉନ୍ୋହୋନ୍ତି ତୋ’ କଥୋେୋର୍ତ୍ତକୋମେ? କୋହିଁକି ସ ଥକନ୍ ଜଣୋଇନ୍ୋହୋନ୍ତି ତୋ’େ ଦ ୃ ୁ ଆ ନ୍ତ୍ରଣମେ? ମସମତମେମଳ ଘମେ ଅମନ୍କଗୁଡଏ ି େିେୋହ ପ୍ରସ୍ତୋେ ମନ୍ଇ େୋପୋ ୋ େୟସ୍ତ ଥିମେ । ନ୍ପସନ୍ଦେ ଜୀେନ୍ସୋଥୀଟିଏ ନ୍ିଶ୍ଚୟ ଚୋହୁ ଥିମେ ମଗୌେେ । ଏକ୍ସମପୋଟକ କୋ ମେ ମଚନ୍ୋଇ ଯୋଇଥିେୋମେମଳ ଏକ ମହୋମଟଲ୍ମେ ମଦଖୋମହେୋ ତନ୍ି ୋଙ୍କ ସହିତ । ତନ୍ି ୋ କହିଥିମେ ମସ ଆଉ ଏକ ଚୋକିେି ପୋଇ ଇଣ୍ଟେଭୁୟ ମଦେୋକୁ ଆସିଛନ୍ତି ଏଠୋକୁ । ଅଳ୍ପ କିଛ ି ସ ୟ କଥୋେୋର୍ତ୍ତକୋ ପମେ ଡିନ୍ର୍ ମଟେୁ ଲ୍ମେ ମଦଖୋମହେୋେ ପ୍ରତିଶୁତ ି ମନ୍ଇ ଦୁ ମହ େିପେୀତ ଦିଗକୁ ଚୋେିଯୋଇଥିମେ । ମସଇ ସନ୍ଧୟୋମେ ଦିନ୍ସୋେୋେ କ୍ଳୋନ୍ତି ମନ୍ଇ େୁମ୍କୁ ମଫେିଥମେ ମଗୌେେ । କେିଡର୍ମେ ଅମପେୋେତ ଥିମେ ତନ୍ି ୋ । ମଗୌେେଙ୍କ ଭଳି ମସ କ୍ଳୋନ୍ତ ଜଣୋପଡୁ ନ୍ଥିମେ । ମେଶ୍ ମେସ୍ ଜଣୋପଡୁ ଥିମେ । େୋଗୁଥିେୋ ମସ ମଯ ିତ ି େୟଗ୍ର ଭୋେମେ ଚୋହିଁ େହିଥିମେ ମଗୌେେଙ୍କ ମଫେିେୋ େୋଟକୁ । “ ୁ ଏଇଠି ତ କୁ ଅମପେୋ କେିଛ ି ମଗୌେେ, ତମ ମେସ୍ ମହଇ ଆସ ।” ସ୍ୱେମେ ଭେି େହିଥିେୋ ଠ ୁ ୋ ଠ ୁ ୋ ଆମେଗ । ତନ୍ି ୋଙ୍କ ମଦହଛୁ ଇ ଭୋସି ଆସୁଥିେୋ ଫେଫୁ ୟମ୍େ ହକ ସୋଙ୍ଗମେ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) ତୋ ଭିତୋ ସ୍ୱେ ହଠୋତ୍ 36 ଛୁ ଇଗେୋ ମଗୌେେଙ୍କୁ । ମେସ୍ ମହଇସୋେି ଡୋଇନ୍ିଂ ହଲ୍େ ମଗୋଟିଏ କଣମେ ପଡିଥିେୋ ମଟେୁ େ ପୋଖମେ ଅମପେୋ କେିଥିମେ ତନ୍ି ୋ, ମଦହମେ ଉଗ୍ର ଆଧୁନ୍କ ି ତୋେ ଆେେଣ । ଚିପୋ କଳୋେଙ୍ଗେ େୟୋକ୍ମେସ୍ ଟପ ସୋଙ୍ଗକୁ କ୍ରିମ୍ େଙ୍ଗେ ମକେି । ମଟେୁ ଲ୍େ ଆେପଟ ମଚୟୋେମେ େସିମେ ମଗୌେେ । ଝେକୋ ମଦଇ େୋହୋେେ ମସୌନ୍ଦଯକୟ ସ୍ପଷ୍ଟ ମଦଖୋଯୋଉଥିେୋ । ସୁସଜ୍ଜିତ କୃ ତ୍ରି କକୁୟେୀ େୋଇଟ୍ମେ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦେ ଦିଶୁଥିେୋ େଗିଚୋ । ଝେଣୋେୁ ଝେି ଆସୁଥିେୋ ଜଳଧୋେୋ କଳକଳ ଶବ୍ଦ କେି । େିଦୁୟତ୍ ଆମେୋକ ଛଟୋେ ତୋମଳତୋମଳ େଙ୍ଗ େଦଳୁ ଥିେୋ େୋେ ବୋେ । ପୋଖମେ ମଶୋଭୋପୋଉଥିେୋ ନ୍କେି ପୋମ୍ଗଛ । ମସଇଠି ଝୁ େୁ ଥିେୋ ମକମତଟୋ ଚମଢଇ େସୋ । ଭଳିକି ଭଳି ନ୍କେି ଚମଢଇ ମସଠି େସୋ ଭିତେୁ ହ ୁ ମଦମଖଇଥିମେ ଅସେି ଢଙ୍ଗମେ । େିନ୍ୋ ସଂମକୋଚମେ ତନ୍ି ୋ ପଚୋେିମେ “ତମ କିଛ ି ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ଚୋହ”? “ନ୍ୋ ଆମଦୌ ନ୍ୁ ମହ । ୁ ପସନ୍ଦ କମେନ୍ୋ ।” ମଗୌେେଙ୍କ କଥୋ ନ୍ସେୁଣୁ ମେଟେ ମଟ୍ରମେ ଦୁ ଇଟୋ ଗଲୋସ୍ ଆଇସ୍ପଟ୍ ଏେଂ ଡ୍ରିଙ୍କ୍ସ ଆଣି େଖିେୋ । ତନ୍ି ୋଙ୍କ େୟସ ଯମଥଷ୍ଟ ତଳକୁ ଖସିଗେୋ ଭଳି େୋଗୁଥିେୋ । ତୋଙ୍କେ କଥୋେୋର୍ତ୍ତକୋ, ଅଙ୍ଗଭଙ୍ଗୀମେ ମଗୌେେଙ୍କୁ ପ୍ରଭୋେିତ କେିେୋ ପୋଇ ମଯ ିତ ି ମସ ଅଜସ୍ର ପ୍ରମଚଷ୍ଟୋ ଜୋେି େଖିଥିମେ । ନ୍ିଜକୁ ସହଜ କେିପୋେୁନ୍ଥିମେ ମଗୌେେ । ଭିତେେ େେଣଶୀଳ ମନ୍ୋଭୋେ ମେୋଧହୁ ଏ ପ୍ରତିମେୋଧ କେୁଥିେୋ । ମସମତମେଳକୁ ତନ୍ି ୋ ଜମଣଇ ସୋେିଥିମେ ପ୍ରଥ ମଦଖୋେୁ ହିଁ ମସ ନ୍ ମନ୍ ଭେ ପୋଇ େସିଛନ୍ତି ମଗୌେେଙ୍କୁ । ମସଇଦିନ୍େୁ ମସ େଣକ ପୋଇ ଧ୍ୟ ନ୍େୁ ଦୂ ମେଇ ମଦଇ ପୋେିନ୍ୋହୋନ୍ତି । ଏ ିତ ି ଅଯୋଚିତ ଅଥକହୀନ୍ ଭେ ପୋଇେୋ ମଗୌେେଙ୍କ ନ୍ମେ େିସ୍ମୟ ସୃଷ୍ଟି କେୁଥିେୋ । ଜମଣ ଅେିେୋହିତ ଯୁେକକୁ ପ୍ରଭୋେିତ କେିେୋେ ଯମଥଷ୍ଟ ମସୌନ୍ଦଯକୟ ଥିେୋ ତନ୍ି ୋଙ୍କ ପୋଖମେ । କିନ୍ତୁ ମଗୌେେ ହୋମତ ୋପି ଆଙ୍ଗୁ ଳଏ ି ଭୂଇମେ ପୋଦମଦେୋ ଭଳି ଯୁେକ ଅଟନ୍ତି, ଏମତ ଶୀଘ୍ର େିଶ୍ୱୋସ କେିପୋେୁନ୍ଥିମେ ତନ୍ି ୋଙ୍କୁ । ଅେିଶ୍ୱୋସେ ଅପଯକୟୋପ୍ତ କୁ ହୁଡି ଭିତମେ ଝୋପସୋ ଦିଶୁଥିେୋ ତନ୍ି ୋଙ୍କେ େୂପ େୋେଣୟ । କିଭଳି େୋହୋନ୍ୋ କେି ମସ ଏଭଳି ପେିସ୍ଥିତକ ି ୁ ଏମଡଇ ମଦଇପୋେିମେ େୁ ଝି ପୋେୁନ୍ଥିମେ । ତଥୋପି ସୋହସେ ସୋହୋେୋ ମନ୍ଇ ମଗୌେେ ଛ ି ମେ କହିମଳ - ‘ ୁ େିେୋହିତ । ଘମେ ମ ୋେ ସ୍ତ୍ରୀ, ତମ ମତ ହସି ଉଠିମେ ତନ୍ି ୋ । ଡ୍ରିଙ୍କ କେୁ କେୁ କହିମେ ମଛୋଟମଛୋଟ ସହେମେ େଢିଥିେୋ ତ ଭଳି ଭୁଲ୍ ଭୋେିଛ ତନ୍ି ୋ । ମ ୋ ପ୍ରତିଥିେୋ ଦୁ େକଳତୋ ନ୍େୁ କୋଢିନ୍ଅ ି । ଯୁେକ ୋମନ୍ ମକେଳ ଏକ ୋତ୍ର ମପ୍ର କ ି ୋ େୋ ଏକ ୋତ୍ର ସ୍ତ୍ରୀକୁ ମନ୍ଇ ଆତ୍ମୀୟତୋେ େିହବଳପଣମେ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 37 ହଜିଯିେୋକୁ ଭେପୋନ୍ତି ମଗୌେେ । ଏସେୁ କୁ େୋଦ୍ ମଦଇ ଅମନ୍କ କିଛ ି ଉପମଭୋଗ କେିେୋେ ଅଛି । ପୋପପୂଣୟେ ନ୍ଗଢୋ ସଂଜ୍ଞୋ ଭିତମେ େୟସେ ନ୍ୂ ତନ୍ ଉନ୍ମୋଦନ୍ୋେୁ େଞ୍ଚିତ ମହେୋେ ୋମନ୍ କ’ଣ? କହୁ କହୁ ମଗୌେେଙ୍କ ହୋତ ଉପମେ ଦ ୃ ୁ ସ୍ପଶକ ମଦମେ ତନ୍ି ୋ, ମଗୌେେ ଅନ୍ୁ ଭେ କେୁଥିମେ ମଯ ିତ ି ତୋଙ୍କ ଚୋେିପୋଶ୍ୱେକ େୋୟୁ ପ୍ରେୋହ ସ୍ଥିେ, ଅଚଞ୍ଚଳ । ସମତ ଅେୋ ଆଖିଆଗମେ ନ୍ିଆ ଜଳୁ ଥିେୋେ ଦୃ ଶୟ । ନ୍ିଜ ହୋତକୁ ତନ୍ି ୋଙ୍କେ ହୋତ ଠ ୁ ୋେୁ ଖମସଇ ଆଣିମେ ମଗୌେେ । ଜେେଦସ୍ତ ସୋହସ ସଂଗ୍ରହ କେି କହିମେ - ଏଭଳି ଉପମଭୋଗକୁ ୁ ଭୟ କମେ ତନ୍ି ୋ । ଯୋହୋକୁ ତମ େି ଗ୍ଧ ହ୍ଲୋେ ମେୋେି ଭୋେୁ ଚ ୁ ମ ୋ ପୋଇ ତୋହୋ ନ୍ିଦୋେୁଣ ଝଡେ ଝଙ୍କୋେ ।’ ଖୁବ୍ ମଯୋର୍ମେ ହସି ଉଠିମେ ତନ୍ି ୋ । ତୋଙ୍କେ ଖୋପ ଛଡୋ େୟେହୋେ ଭିତମେ ପେସ୍ତ ପେସ୍ତ େିେର୍ଣ୍କ କୋ ନ୍ୋକୁ ସୋମ୍ନ୍ୋ କେୁଥିମେ ମଗୌେେ । ମସମତମେଳକୁ ଖୁବ୍ ମେଶୀ ପିଇସୋେିଥିମେ ତନ୍ି ୋ । ଥଟ୍ଟୋ କେି କହିମେ - ‘ତମ କେିଟଏ ି ଭଳି େୋଗୁଚ ମଗୌେେ । ଶୁଣୋଅ ଶୁଣୋଅ ତୁ େ ମପୋଏମ୍ । ତ େ ହଟ୍ ଡ୍ ୁ େି ମେୋ ୋଣ୍ଟିକ୍ ଫର୍ ି ।’ ମଗୌେେଙ୍କେ କୋନ୍ଧ ଉପମେ ହୋତ େଖିେୋକୁ ପ୍ରୟୋସ କେୁଥିମେ ତନ୍ି ୋ । ମଗୌେେ ଉଠି ପଡିମେ, ପେିସ୍ଥିତକ ି ୁ ଏମଡଇ ମଦେୋକୁ ଯୋଇ ଡିନ୍ର୍ ଖୋଇେୋମେ େୟସ୍ତ େହିମେ । କିଛ ି ସ ୟ ପମେ ହଠୋତ୍ ତନ୍ି ୋେ ହ ୁ ମେ ଯନ୍ତ୍ରଣୋେ ଛୋପ ମଦଖୋଗେୋ । ମଗୋଟିଏ ହୋତମେ ନ୍ିଜ କପୋଳକୁ ଚୋପି ଧେି ଅନ୍ୟ ହୋତଟିମେ ସହୋୟତୋ ମେୋଡୁ ଥିମେ ମସ । - ‘ପିଲଜ ମହଲ୍ପ ି ।’ କିଂକର୍ତ୍ତକେୟ େି ଢ ୂ ଭୋେମେ ସୋହୋଯୟେ ହୋତ େମଢଇମେ ମଗୌେେ ଅଥଚ ନ୍ିଜ ଭିତମେ ଅସହୋୟତୋେ ମ ଞ୍ଚୋ ମ ଞ୍ଚୋ ପ୍ରମେପ । ‘ପିଲଜ ମତ ମ ୋ େୁମ୍ ପଯକୟନ୍ତ ମନ୍ଇଯୋଅ ।’ ମଗୋଟିଏ ନ୍ୋେୀ ପୋଖମେ ପୁେୁଷେ ଏଭଳି ଭୟୋତୁ େ ଭୋେ ଧ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ମହୋଇପୋମେ ଏକଥୋ ପ୍ରଥ କେି ଅନ୍ୁ ଭେ କେୁଥିମେ ମଗୌେେ । େୋଧ୍ୟ ମହୋଇଥିମେ େୁମ୍ ପଯକୟନ୍ତ ତନ୍ି ୋକୁ ମନ୍ଇଯିେୋକୁ ଯୋହୋେ ପୋଦ ପଡୁ ଥିେୋ ଅେୋଧ୍ୟ ଛନ୍ଦମେ । େୁମ୍ ପୋଖମେ ଅଦ୍ଭୁତ ଅେସ୍ଥୋ ସୃଷ୍ଟି କେିଥିମେ ତନ୍ି ୋ, ଅଭିନ୍ୟ କି ବୋ େୋସ୍ତେତୋ େୁ ଝେ ି ୋ ଆଗେୁ ମଗୌେେ ଅନ୍ୁ ଭେ କେିଥିମେ ତନ୍ି ୋେ ସ ଗ୍ର ଶେୀେ ଗୁମଡଇ ମହୋଇଯୋଇଛି ତୋଙ୍କ ମଦହମେ । ନ୍ିଜକୁ କ ୁ ୁ ମଳଇେୋ ପୋଇ ଶକ୍ତି ପ୍ରମୟୋଗ କେିଥିମେ ମଗୌେେ । େୋଗୁଥିେୋ ତନ୍ି ୋ ତେୁଣୀ ନ୍ୁ ମହ ନ୍ୋଗୁଣୀଟିଏ । ଯୋହୋେ ପୋଟିେ ଫି ସ୍ଫି ସ୍ ଶବ୍ଦ, ଛୋତିେ ତଡିତ ସ୍ପନ୍ଦନ୍ ତୋଙ୍କୁ ମକଉ ନ୍ୋଗକନ୍ୟୋେ ସମମ୍ମୋହନ୍ ଭଳି େୋଗୁଥିେୋ । ସମତ ଅେୋ ତନ୍ି ୋେ ମଖୋଳପୋେୁ କ୍ତ ୁ ମହଇ ମସ ଛନ୍ଦି ମହୋଇଯୋଇଛନ୍ତି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 38 ମଗୌେେଙ୍କ ମଦହମେ ଏ ିତ.ି .... ଏକ ଭୟଙ୍କେ େୂପମେ, ହ ୁ ସୋେୋ େିମଛଇ ମହୋଇପଡୁ ଛି ଦଂଶନ୍େ େିଷୋକ୍ତ ଚୁ ବନ୍ । ଅଦ୍ଭୁତ ଏକ ଯନ୍ତ୍ରଣୋ େକ୍ତ ୋଂସ ଚ କ ମଭଦି ମଯ ତ ି ି ଅତିଷ୍ଠ କେୁଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କୁ । ଏ ିତ ି ଅେସ୍ଥୋମେ ମଜୋର୍ଜେେଦସ୍ତି ମେ ନ୍ୋେୀଟିଏ ଧଷିତୋ ହୁ ଏ । ମକୌଣସି ପୁେୁଷକୁ ନ୍ୋେୀଟିଏ େଳୋତ୍କୋେମେ କେଳିତ କେିପୋମେନ୍ି େେଂ ଅଥୟ ଅଧୀେ କମେ । ମଯଉ ଅଥୟ ଅେସ୍ଥୋ କୋଳକୂ ଳ ହମଜଇ ଦିଏ । ମଚୋେୋେୋେିମେ ପୋଦ ପଡିେୋ ଭଳି ତଳକୁ ତଳକୁ ଟୋଣିନ୍ଏ ି । ମଯଉଠି ନ୍ଥୋଏ ପ୍ରକୃ ତ ପୁେକେ ସୋନ୍ଧ୍ରତୋ । ଥୋଏ ମକେଳ ତତେୋ ମଭୋକିେୋ ମଦହ ନ୍େ ଡହଡହ ଅନ୍ୁ ଭେ । ସତୀତ୍ୱ୍ େେୋ କେି ନ୍ୋେୀଟିଏ େିଷ ହ ୁ ୂ ର୍ତ୍ତକମେ ଖସିଆସିେୋ ଭଳି ନ୍ିଜତ୍ୱ୍କୁ େେୋ କେି ତନ୍ି ୋ ପୋଖେୁ ଖସି ଆସିଥିମେ ମଗୌେେ । ନ୍ିଜ େୁମ୍କୁ ଆସି ଭିତେୁ େନ୍ଦ କେିଥିମେ । ମଦହମେ େିଷୋକ୍ତ ଜ୍ୱଳନ୍, ନ୍ଟୋ ଖୁବ୍ ଖୁବ୍ ଓଜନ୍ । ମତମେେି େୋଗୁଥିେୋ ମଦହସୋେୋ ଗୁମଡଇ ମହୋଇ େହିଛ ି େିଷୋକ୍ତ ସୋପଟିଏ । ସୋେୋ ମଦହମେ ୋଖି ମହୋଇଯୋଇଛି ଫେଫୁ ୟମ୍େ େୋସ୍ନୋ। ଯୋହୋ ଅେୋଞ୍ଛିତ ଘୃଣୟ ପୂତଗନ୍ଧ ସୃଷ୍ଟି କେିଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କ ନ୍ମେ । ହମକଇ ମଦେୋ ପେିେମର୍ତ୍ତକ ମସଦିନ୍ ପ୍ରଥ ଥେ ପୋଇ ଅନ୍ୁ ଭେ କେିଥିମେ ମଗୌେେ ନ୍ୋେୀଟିଏ ପୁେୁଷ କେଳମେ କେଳିତ ଥିମେ ମକମତଦୂ େ କଷ୍ଟ ଅନ୍ୁ ଭେ କେୁଥିେ । ଅସହୋୟତୋେ କଷ୍ଟମେ ମକମତ ଛଟପଟ ମହଉଥିେ! ମଯମତମେମଳ ମସଭଳି ସଂକଟୋପନ୍ନ ଅେସ୍ଥୋେୁ କ ୁ ୁ ଳି ଆସିଥିେ ମସମତମେମଳ ତୋ’େ ଆତ୍ମ ପ୍ରସୋଦ ସ୍ୱଗକସଖ ୁ ଭଳି େୋଗୁଥିେ । କୋହିଁକି ଥୋଏ ଏ ିତ ି ମପୈଶୋଚିକ ୋନ୍ସିକତୋ? ଣିଷ ଓ ପଶୁ ଭିତମେ ଥିେୋ ପ୍ରୋଥକକୟକୁ କ’ଣ ଣିଷ େୁ ଝପ ି ୋମେନ୍ି? ଣିଷ କ’ଣ ଜୋଣିପୋମନ୍ନ୍ି ଉପମଭୋଗ ଉପମେ ଉପମଢୌକନ୍ ନ୍ଥିମେ ପ୍ରକୃ ତ େ ି କଦୋକୋେ ହିଂସ୍ର ଅଭିେୟକ୍ତି ୋତ୍ର । ତନ୍ି ୋଙ୍କେ ୂ ୟମେୋଧେ ହ୍ରୋସ ହୁ ଏ! ମସଭଳି ସଂମଭୋଗ କୁ ତ୍ସତ ମସଦିନ୍ େୋତିଟୋ ମକ ିତ ି କଟିଥିେ ମକଜୋଣି ମଗୌେେଙ୍କେ କଟିଥିେୋ ଅସ୍ଥିେତୋମେ । ଆଖିଆଗମେ ନ୍ୋେୀ ଜୋତି ପ୍ରତି ତୀବ୍ର ସମନ୍ଦହ । ମକଉଠୁ ପୋଇମେ ମସ ନ୍େୋଖି ସୋଥିଟିଏ? ମକଉଠୁ ପୋଇମେ ଚୋେିତ୍ରକ ି ତୋେ େ ୂ ୟମେୋଧକୁ ସମ୍ମୋନ୍ ମଦଉଥିେୋଭଳି ଝିଅଟିଏ ? ପେଦିନ୍ ତନ୍ି ୋକୁ ନ୍ଜମଣଇ ମହୋମଟଲ୍ ଛୋଡିଥିମେ ମଗୌେେ । ଯଦିଓ ନ୍ିଜେ ଅସ ୋପ୍ତ କୋଯକୟ ପୋଇ ଅନ୍ୟ ମହୋମଟଲ୍ମେ େହିେୋକୁ ପଡିଥିେୋ ତୋଙ୍କୁ । ତନ୍ି ୋଙ୍କେ ନ୍ିଦ ଭୋଙ୍ଗି ଥିେୋ ଦଶଟୋ ପମେ । ମସ େ ୋ ମଗୌେେ ମହୋମଟେ ଛୋଡି ଚୋେିଯୋଇଥିେୋେୁ ମସ ଜମଣଇଥିମେ ମଗୌେେଙ୍କୁ ତୋଙ୍କେ ଏସ୍ଏମ୍ଏସ୍ ମନ୍ ୋଗିେୋକୁ ଆସିଥିମେ ମଗୌେେଙ୍କୁ , ଅଥଚ ମନ୍ ଭୋଙ୍ଗି ପଡିଥିମେ । ଯୋହୋ ମସ ୋଧ୍ୟ ମେ । ଏହୋ ଧ୍ୟ ଜମଣଇେୋକୁ ଭୁେିନ୍ଥିମେ ମଯ ଅତିେକ୍ତ ି ଡ୍ରିଙ୍କ୍ କେିଥିେୋେୁ ନ୍ିଶୋସକ୍ତ ଭୋେମେ ମସ କ’ଣ କେିଛନ୍ତି ନ୍ିମଜ ଧ୍ୟ ଜୋଣିପୋେିଥିମେ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 39 ପ୍ରତୁ ୟର୍ତ୍ତେ ନ୍ଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କଠୋେୁ, ନ୍ିଜ େିଜମି ନ୍ସ୍ମେ େୟସ୍ତେହି ମସ ଭୁେିଯିେୋକୁ ଚୋହିଁଥିମେ ତନ୍ି ୋ ନ୍ୋ ନୀ ସ୍ୱଳ୍ପ ପେିଚତ ି ୋ ଅଥଚ ନ୍ମେ ଭୟୋନ୍କ ପ୍ରଭୋେ ପମକଇଥିେୋ ତେୁଣୀଟିକୁ । ତଥୋପି ଡେୁଥିେୋ ଘଟଣୋ େୋସ୍ତେମେ ନ୍ଆସି ସ୍ୱପନମେ େୋେ ବୋେ ମଦଖୋମଦେୋ ଭଳି ମସ ଅମନ୍କ ଥେ େିଭିନ୍ନ ସୂତ୍ରେୁ ଶୁଣିେୋକୁ ପୋଇଥିମେ ତନ୍ି ୋଙ୍କେ ଚୋେିତ୍ରକ ି ଦୁ େକଳତୋ ସମ୍ପକକମେ । ଧୀମେ ଧୀମେ କୟୋମେଣ୍ଡେ େଦଳିଥିେୋ, ଜୋଗୋ େଦଳିଥିେୋ, ସ ୟ େଦଳିଥିେୋ । ନ୍େ ସୋଥୀ ନ୍େୋଖି ମହୋଇଥିେୋ ମଗୌେେଙ୍କ ପୋଇ ସଂସୋେ ଗଢିଥିମେ ସୁଖମେ । ସ ର୍ଦ୍ଧ ୃ ି ତୋଙ୍କେ ପୋଖଛଡୋ ମହୋଇନ୍ଥିେୋ । ଦିନ୍ନ୍ୁ ଦିନ୍ ଯଶ, ଖୟୋତି ପ୍ରୋଚୁଯକୟମେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ମହୋଇଥିମେ ମଗୌେେ । ଦୁ ଇଟି ପୋଦ ସହିତ ପୋଦଥୋପି ପ୍ରତିଟ ି ହ ୁ ୂ ର୍ତ୍ତକମେ ସହୋୟତୋେ ହୋତ ଛନ୍ଦିଥିମେ ପତ୍ନୀ ସିକତୋ । ଆେଡୋଖୋେଡୋ ଶିଳୋଖଣ୍ଡ ଉପମେ େୋେିଚେ ୋଡିଯୋଇଥିେୋ । ସ ୟ ନ୍ଈେ ମସ୍ରୋତ ଆଗକୁ େହି ଚୋେିଥିେୋ, ପଛକୁ ମଫେିେୋ ତ ତୋ’େ ଧ କ ନ୍ୁ ମହ । ପୋଣି ତମଳ ଛପିଯୋଇଥିେୋ େୋେି, େୋେି ତମଳ ଛପି େହିଥିେୋ ଶିଳୋଖଣ୍ଡ େି ମକମେ ମଗୋଡମେ େୋମଜ । ମନ୍ପମଡ ଏଇଠି ଦିମନ୍ ଥିେୋ.... ଏମେେି ଅଛି... । କିଛ ି େଷକ ଆଗେୁ ଏ ଶିଳୋଖଣ୍ଡକୁ ନ୍ଝୁ ଣ୍ଟିେୋ ପୋଇ ମେୋମକ େୋଟକୋଟି ଯୋଉଥିମେ ଏମେ ଭୁେିଗମେଣି ମସ କଥୋ । ଦିମନ୍ ମସ ତ ି ି ଶିଳୋଖଣ୍ଡକୁ ହଠୋତ୍ ଝୁ ଣ୍ଟିଗେୋ ଭଳି ଅନ୍ୁ ଭେ କେିଥିମେ ମଗୌେେ । େଡ ଝିଅ ପ୍ରୋପ୍ତି ମ ଡିକୋେ କମେଜମେ ପିଜ ି କମେ । ମଛୋଟ େଡ ଘଟଣୋ ସେୁ ଆସି ଘମେ କୁ ମହ । ମେୋଗ ସମ୍ପକକମେ ମହଉ ଅଥେୋ ନ୍ୂ ଆ ଟ୍ରିଟମ ଣ୍ଟ ସମ୍ପକକମେ ମହଉ େୋ େିଭିନ୍ନ ମେୋଗୀ ୋନ୍ଙ୍କ ସମ୍ପକକମେ ମହଉ ପ୍ରତିଦନ୍ ି ପ୍ରୋଞ୍ଜଳ ଭୋେମେ ମସ େର୍ଣ୍କନ୍ୋ କମେ, ମସଇଭଳି ଦିମନ୍ ଆସି କହିେୋ “ଜୋଣ ୋ ୋ, ତନ୍ି ୋ ନ୍ୋ ମେ ଏକ ହିଳୋଙ୍କେ ଆକ୍ସିମଡଣ୍ଟ ମହେୋ । ତୋଙ୍କେ ମବ୍ରନମଡଥ୍ ମହୋଇଯୋଇଛି, ମସ ଆଉ େଞ୍ଚିମେନ୍ି । ସ୍ୱଇଚ୍ଛୋମେ ମ ଡିକୋେ ମେୋଡକକୁ ମସ ନ୍ିଜେ “ଅଙ୍ଗଦୋନ୍” ପୋଇ େିଖିତ ପ୍ରତିଶୁତ ି ମଦଇଥିମେ । ତୋଙ୍କ ଘେ ମେୋକ ୋମନ୍ ଏମେ ମେୋଡକକୁ ଜମଣଇଛନ୍ତି । ସିକତୋ ପଚୋେିମେ - “ଏ ଅଙ୍ଗଦୋନ୍? ପୁଣି ତନ୍ି ୋେ ଇଚ୍ଛୋଥିେୋ ।” ମଗୌେେ କହିମେ - “ଅନ୍ତତୁଃ ମସ ମେୋମଧ ଚୋହିଁଥିମେ ଦେକୋେି େୟକ୍ତିେ ମସେୋମେ େୋଗୁ ।” ତ ୃ ୁ ୟ ପମେ ତୋଙ୍କ ଶେୀେେ ମକଉ ଅଂଶ ପ୍ରୋପ୍ତି କହିେୋ - “ଦୁ ୁଃଖେ େିଷୟ ହିଳୋ ଜଣକ ଏଚଆଇଭି ଆକ୍ରୋନ୍ତ, ମତଣୁ ମେୋଡକ ଜମଣଇମଦମେ ଗ୍ରହଣୀୟ ନ୍ୁ ମହ ମେୋେି । ସିକତୋ ଓ ମଗୌେେ ପେସ୍ପେକୁ ଚୋହିଁଥିମେ । ସିକତୋ ଦେଦୀ ସ୍ୱେମେ କହିମେ, “େିଚୋେୀ ନ୍ିଜେ ମଶଷ ଇଚ୍ଛୋ ଧ୍ୟ କୋଯକୟକୋେୀ ମହୋଇପୋେିେୋନ୍ି ।” ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 40 ସୋ ୋନ୍ୟ ସୋନ୍ତ୍ୱନ୍ୋ ମଦେୋ ଭଙ୍ଗୀମେ ପ୍ରୋପ୍ତି କହିେୋ ଅେଶୟ ତ ୃ ୁ ୟ ପମେ ଆନ୍ୋମଟୋ ିମେ ଡିମସକସନ ପୋଇ ତୋଙ୍କ ଶେୀେ େୋଗିପୋମେ । କହୁ କହୁ ନ୍ିଜ େୁମ୍କୁ ଚୋେିଯୋଇଥିେୋ ପ୍ରୋପ୍ତି । ମଗୌେେ ଓ ସିକତୋ ପେସ୍ପେକୁ ଚୋହିଁ େହିଥିମେ ଅଭିନ୍େ ଦୃ ଷ୍ଟିମେ । ନ୍ୋ ଥିେୋ ଘୃଣୋ ନ୍ୋ ଥିେୋ ସ ମେଦନ୍ୋ ନ୍ୋ ଥିେୋ େିତସ୍ପୃହ ଭୋେ! ମକେଳ ମହୋଇଯୋଇଥିେୋ ଅଥକଶୂନ୍ୟତୋେ େୋଗିେୋ ଧୀମେ ଧୀମେ । ∞∞ ଡକଟେ ମବୈଜୟନ୍ତୀ ୋଖି ଠ ୁ ୋଏ େଙ୍ଗ ଯୋହୋ.... ଟିମକ ପମେ େିଭି େିଭି ଫି କୋ ମହେୋକୁ ିଶ୍ର । ଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ୍: ମସ ଏକ ନ୍ଦୀ, କିଛ ି ସଂପକକ କିଛ ି ଛୋଇ, ଅମନ୍କ କୋେି ଏ ିତ ି ହଜିଯୋଏ, ଓେଟି ଯୋଉଥିେୋ ପୃଷ୍ଠୋ । ନ୍ୋଟକ: େଧୂ ନ୍ିେକୋଚନ୍ ଓ ଅନ୍ୟୋନ୍ୟ ନ୍ୋଟକ, ଫୁ େ ମଟନ୍ସନ୍, ନ୍ୋଟୟ ପଞ୍ଚକ, ଅଜ୍ଜକୁନ୍ ି । ଉପନ୍ୟୋସ: ଅେିେୋହିତୋ । ପ୍ରେନ୍ଧ: ତି ଏକ ଗତି ଅମନ୍କ, ସୋହିତୟେ େର୍ଣ୍କେଭ ି ୋ, ଗୀତି ସୋହିତୟେ ସ୍ୱେୂପ, ଆମେୋଚନ୍ୋ – ସ ୋମେୋଚନ୍ୋ । ମଗଲୋେୋେ ଥିଏଟେ ମଫଷ୍ଟିଭୋେ, ମେୋକକେି ନ୍ୋଟୟୋଚୋଯକୟ େୋଳକୃ ଷ୍ଣ ହୋନ୍ତିଙ୍କ ଜୟନ୍ତୀ ସ ୋମେୋହନ୍, ଶ୍ରୀ ଗଙ୍ଗୋଧେ େଥ ଫୋଉମଣ୍ଡସନ୍ ସୁବ୍ରତ େଥ ସ୍ମୋେକୀ ପୁେସ୍କୋେ; ଆଦି ନ୍ୋଟୟକୋେ ସ୍ମୃତ ି ସଂସଦ ତେଫେୁ ସମ୍ମୋନ୍ିତ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 41 କୋହିଁକି ମକୋଷନ୍ତି ସମବକ ଧୃ ତେୋମେ ପେୋ? ଜୟଶ୍ରୀ ନନ୍ଦ ଅନ୍ଧ ମହୋଇ ଧୃତେୋଷ୍ଟ୍ର କମେ ମେୋେି ମଦୋଷ ଦୁ ନ୍ଆ ି ନ୍ିନ୍ଦଇ କମହ ପୁତ୍ର ମ ୋମହ େଶ । ଦୁ ମଯକୟୋଧନ୍ ଭୁଲ୍ ପୋଇ ଏ ଦୁ ନ୍ଆ ି ସୋେୋ କୋହିଁକି ମକୋଷନ୍ତି ସମେକ ଧୃତେୋମଷ୍ଟ୍ର ପେୋ ? ନ୍ଥିମେ କି ଦେେୋମେ ଅନ୍ୟ ସୁେେୀେ ନ୍ ଥିେୋ କି କର୍ଣ୍କ ଅେୋ ନ୍ୟନ୍ ତୋଙ୍କେ । ନ୍ ଥିମେ କି ଅମନ୍ଶତ ଭୋଈ ତୋହୋଙ୍କେ ନ୍ କମେ କୋହିଁକି ସତୟ ଅସତୟ େିଚୋେ । ନ୍ ଥିେୋ କି େୁ ର୍ଦ୍ଧି ତୋଙ୍କ ସତ୍ ପଥ ପୋଇ ନ୍ ଥିେୋ େ ତୋ ଅେୋ ଯୁର୍ଦ୍ଧ େନ୍ଦ ପୋଇ । ତ ୃ ୁ ୟ ଥୋନ୍ତୋ ମଶ୍ରୟସ୍କେ େୋଜୋ ଆମଦଶମେ େି ନ୍ଥୋମନ୍ତ ମସନ୍ୋ ହୋଭୋେତ ଯୁର୍ଦ୍ଧମେ । ଅନ୍ଧ ଧୃତେୋଷ୍ଟ୍ର ସମଙ୍ଗ ସଭିଏ ତ ଅନ୍ଧ ଅସତୟେ ସୋମଥ େହି କେିମେ ତ ଯୁର୍ଦ୍ଧ । ପୁଅ ମ ୋମହ ଥିମେ ସିନ୍ୋ ଧୃତେୋଷ୍ଟ୍ର ଅନ୍ଧ ଅନ୍ୟ ମଯୋର୍ଦ୍ଧୋ ପୋେିଥୋମନ୍ତ ନ୍ େଢି ଏ ଯୁର୍ଦ୍ଧ । କିଛ ି ତ ଶିଖିେୋ ନ୍ୋହିଁ ଏ ସୋେୋ ଜଗତ ମସଥିପୋଇ ପ୍ରତିଘମେ ଏ ହୋଭୋେତ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 42 େକତ ହୁ ଅଇ ଆଗ ସତୟ ନ୍ୟୋୟ ପୋମଖ େକତ ମହମେେି ଥ ି ୟୋ ସମେକ ତୋହୋ ପମେ । ଗୁଣୀ ଜ୍ଞୋନ୍ୀ ମହୋଇ ମଯମେ ଏହି ପେପୋତ ନ୍ଷ୍ଟ ଯିେ ନ୍ଷ୍ଟ ମହେ ଅମନ୍କ ସଂପକକ । ନ୍ୋଶ ମହେ ନ୍ିମଶ୍ଚ ଦିମନ୍ ସମ୍ପକକ େକ୍ତେ ପ୍ରତିେମଣ ମହେ ଯୁର୍ଦ୍ଧ ହୋଭୋେତେ । ସତ୍ ସୋହସ ଅଛି ଯଦି ନ୍ିଅ ସତୟପଥ େକତ ମହଉ ଅେୋ ମସ ନ୍ ମହଉ େକତ । େିଶବୋସମେ େିଷ ମଦଇ କି େୋଭ ମଯ ମହେ ଅନ୍ଧ ପୁତ୍ର ଅନ୍ଧ ମେୋେି ପ୍ର ୋଣ େଚିେ । ଧିକ ତୁ ଜ୍ଞୋନ୍ୀ ପଣ େୁ ର୍ଦ୍ଧି ତୁ ଧିକ ସମ୍ପକକେ ଦବୋହି ମଦଇ ଅଧ କୀ ସପେ । କର୍ତ୍ତକେୟ ନ୍ୁ ମହ ଏ ପଥ ଅମଟ ଅସତୟେ ଅନ୍ଧ ମହୋଇ କେୁଅଛ ଯଦି ଏ େିଚୋେ । ∞∞ ଡ: ଜୟଶ୍ରୀ ନନ୍ଦ, ଆ େଷୋମ୍, େକିଙ୍ଗହୋ ସୋୟୋେ, ଇଂେଣ୍ଡ । ପ୍ରକୋଶିତ ପୁସ୍ତକ: ପ୍ରଥ ଅଘକୟ ଜଗନ୍ନୋଥଙ୍କ ଉମେଶୟମେ ସ ପିତ । ସ ୋଜ ମସେୋ ଓ ଇଂେଣ୍ଡମେ ଓଡିଶୋ ସୋସ୍କୃତେ ି ପ୍ରଚୋେ ପ୍ରସୋେମେ ବ୍ରତୀ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 43 Platform 1 Nagpur Bijay Biswaal Acrylic on canvas 60x36 inches ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 44 Who’s that girl Bijay Biswaal Acrylic on canvas.. 36x48 inches ∞∞ Bijay Biswaal. Driven by indomitable passion and creativity, this self trained obsessive painter Bijay Biswaal from India has given a new horizon to realism. This versatile painter, adept in all media and genre of national and international repute lauded by none other than prime minister in Mann Ki Baat, is currently the Brand ambassador of WINSORANDNEWTON India. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 45 େଟୋ କୋନ୍ଥ ମନୋଜ କୁ ୋେ ମଜନୋ ଘେ ଭିତମେ ଅଶୋନ୍ତିେ ନ୍ିଆ ସଦୋସେକଦୋ କୁ ହୁଳୁଥିେୋେୁ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ େୟସ୍ତ େିବ୍ରତ ଅନ୍ୁ ଭେ କେୁଥିମେ । ଜୀେନ୍େ ଖ ୂ ୟ େେୟ ଶୋନ୍ତି ଓ ସମନ୍ତୋଷ । ଶୋନ୍ତି ଓ ସମନ୍ତୋଷ େିନ୍ୋ ଜୀେନ୍ େୃ େ ପତ୍ରଝଡୋ ମଦଇ ଅକୋଳମେ ଝଡିପମଡ । ସେୁ ଜ ସମତଜ ଶସୟମେତ ଘମେ କିଭଳି ଶୋନ୍ତିେ େୁଭୂ ିମେ ପେିଣତ ହୁ ଏ । ଳୟ େହିେ, ସମନ୍ତୋଷେ ପତ୍ର କଅଳି ଉଠିେ, ମସଥିପୋଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଉପୋୟ ଚିନ୍ତୋ କେୁଥିମେ ଓ ଜଗଦୀଶ୍ୱେଙ୍କ ପଦ ପଙ୍କଜମେ ପ୍ରୋଥକନ୍ୋ କେୁଥିମେ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ସେକୋେୀ କମେଜେ ଅେସେପ୍ରୋପ୍ତ ଅଧ୍ୟୋପକ । ୟୁ ଜସ ି ି ମସ୍କେମେ ଦେ ୋ ପୋଉଥିେୋେୁ ମପନସନ େହୁ ତ ଆକଷକଣୀୟ । ତୋଙ୍କେ ଦୁ ଇ ପୁଅ ଜମଣ ମସମକ୍ରମଟେୀଏଟ୍ ଚୋକିେି କେିଛନ୍ତି ଓ ଅନ୍ୟଜମଣ ଆଡ୍ମଭୋମକଟ୍ । ଦୁ ଇ ପୁଅ ସ୍ୱୋେେ ବୀ ମହୋଇଥିେୋେୁ ମସ ସେୁ ମେମଳ ଗେିତ ଓ ମଗୌେେୋନ୍ିବତ ମନ୍ କେନ୍ତି । ଦୁ ଇପୁଅଙ୍କେ ମଗୋଟିଏ ମଗୋଟିଏ ପୁଅ । ସହଧ ିଣୀ, ଦୁ ଇପୁଅ, ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଓ ଦୁ ଇ ନ୍ୋତିଙ୍କୁ ମନ୍ଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କ ସଂସୋେ । ଏକ ୋତ୍ର ଝିଅ ଶ ିଳୋ ତୋ’ ଇଂଜିନ୍ୟ ି େ ସ୍ୱୋ ୀଙ୍କ ସହ ପୁମନ୍ମେ ଅେସ୍ଥୋନ୍ କମେ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କେ ମଯମତମେମଳ ପ୍ରଥମ ଦୁ ଇ ପୁଅ ଜନ୍ମ ମହୋଇଥିମେ ଘମେ ିଠୋ ିଠୋ ଖୁସେ ି େହଡି ମଖଳିଥିେୋ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କେ ଅନ୍ୟ ତିନ୍ଭ ି ୋଇଙ୍କେ ମକେଳ ଝିଅ ମହୋଇଥିେୋ ମେମଳ ତୋଙ୍କେ ପୁଅ ମହୋଇଥିେୋେୁ ତୋଙ୍କ ପେିେୋେେ ଦିଗେଳୟମେ ନ୍ୂ ଆ ସୂଯକୟଙ୍କେ ଉଦୟ ମହେୋଭଳି ସ ମସ୍ତ ଅନ୍ୁ ଭେ କେିଥିମେ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କେ େିମଜେି ନ୍ଗେମେ ଥିି େି.ଏଚ.ମକ ଘେ । ଘେଟି େିମଶଷ ଆକଷକଣୀୟ ନ୍ ମହମେ େି ସୁଖ ସ୍ୱୋଚ୍ଛନ୍ଦୟମେ ଚଳିେୋପୋଇ ଏକ ତୋେ ନ୍ଦିେ ସଦୃ ଶ ପ୍ରତୀୟ ୋନ୍ ମହଉଥିେୋ । ଦୁ ଇ ପୁଅ ଦୁ ଇଟି େଖେୋମେ ଓ ସୁେମସନ୍େୋେୁ ତୋଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସଂମଗ ତୃ ତୀୟ େଖେୋମେ େହୁ ଥିମେ । ଠୋକୁ େ ଘେ, ମେୋମଷଇ ଘେ ଓ ପ୍ରଶସ୍ତ ଡ୍ରଇଂେୁମ୍ମେ ଚଳିେୋ ସେସ, ସୁନ୍ଦେ ଓ ସୁଖକେ ଅନ୍ୁ ଭୂତ ମହଉଥିେୋ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କ ପେି େେିଷ୍ଠ ପ୍ରତିଭୋଶୋଳୀ ଅଧ୍ୟୋପକଙ୍କେ ସ୍ୱୋେେ ବୀ ପୁଅ ୋନ୍ଙ୍କ ପୋଇ କନ୍ୟୋପିତୋଙ୍କେ େ ବୋ ଧୋଡି େୋଗିଥିେୋ । ମେୋହୂ ସିମେକ୍ସନ କେିେୋପୋଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କେ ଥିେୋ ଏକ ୋତ୍ର ୋପକୋଠି । ତୋଙ୍କେ ମେୋହୂ ମହେ ଅନ୍ିନ୍ଦୟ ସୁନ୍ଦେୀ, ଆକଷକଣୀୟୋ େୂପସୀ । ଜୋତି, ଜୋତକ, ମଯୌତୁ କ ତୋଙ୍କ ନ୍ ଓ ମଚତନ୍ୋକୁ ସ୍ପଶକ କେିନ୍ଥିେୋ । ମସ ତୋଙ୍କ ଅଣୁେୀେଣ ଯନ୍ତ୍ରପେି ଆଖିମେ େୋଛି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 46 େୋଛି କେିଥିମେ ଦୁ ଇଟି ସୁନ୍ୋନ୍ୋକି ମେୋହୂ । ନ୍େନ୍ୀତ ମକୋ ଳ ଅଂଗ ମସୌଷ୍ଠେ, ତ ୋଳ େତୋଭଳି ତେଙ୍ଗୋୟିତ ତନ୍ୁ େଲେୀ, ନ୍ୀଳ କଇେ ନ୍ମ୍ର, ଧୁେ ନ୍ୟନ୍ଯୁଗଳ । ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଙ୍କୁ ମନ୍ଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କ ନ୍େ ନ୍ିଭୃତ ମକୋଣମେ ମଚଇ ଉଠିଥିେୋ ଅହଂକୋେେ ପୋହୋଡ, ଅଭି ୋନ୍େ ଅ ୋନ୍ିଆ ମଢଉ । ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଆସିେୋେ ମକଇଦିନ୍ ପମେ ଅହଂକୋେ ଓ ଅଭି ୋନ୍େ ପୋହୋଡକୁ ଚୂର୍ଣ୍କ କେି କୋୟୋ େିସ୍ତୋେ କେିଥିେୋ ଅଭିସଂପୋତ । ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଙ୍କ ଭିତମେ ଈଷକୋ, ପେଶ୍ରୀକୋତେତୋ ଓ ସ୍ୱୋଥକପେତୋେ ପେୀ ନ୍ିେେମେ େସୋ େୋନ୍ଧି ମଦଇଥିେୋ । କଥୋମେ କଥୋମେ ପେସ୍ପେକୁ ଶୋଣିତ କଟୋେ । ଣିଷ ଦୋନ୍ତମେ େିଷ ନ୍ଥୋଏ, ଥୋଏ ତୋ କଥୋମେ, ତୋେି ଖ ୁ େୁ ଉତୁ େି ପଡୁ ଥିେୋ ଶବ୍ଦେ ନ୍ିଆ ଝୁ େମେ । ଜିଭମେ ହୋଡ ନ୍ଥୋଏ । କିନ୍ତୁ ଏହୋେ ଶକ୍ତ ଆଘୋତ ଅମନ୍କ ହୃ ଦୟେ ପୋହୋଡକୁ ଚୁେ ୋେ କେିଦଏ ି । ଦୁ ଇଟୋ ଯୋକ ମେୋହୂ ପେଶ୍ରୀକୋତେ । ଅନ୍ୟେ ଶିେୀ ମଦଖିମେ ତୋଙ୍କ ନ୍ୋହି ଡିଏ । ଈଷକୋମେ ଜଳିଯୋନ୍ତି । ତୋେ ନ୍ଦିେମେ ଘଣ୍ଟ ଘଣ୍ଟୋେ ମକୋଳୋହଳ ପେିେମର୍ତ୍ତକ ଶୁଭୁଥିେୋ କିଳକ ି ଳ ି ୋ େୋେେ ନ୍ିେେ ପ୍ରତିଧ୍ୱନ୍ି । କିଏ ମକଉ କୋ କେିେ, ତୋେ ପେିଧି ଓ ପେିସୀ ୋ ସୁେମସନ୍ଙ୍କ ସହଧ ିଣୀ େି ଳୋ କେିପୋେୁନ୍ଥିମେ । ମକୋହକୁ ଛୋତି ତମଳ ଜୋକି ହ ୁ ମେ ିଛ ଧୁେ ହସ ଫୁ ଟୋଇ କହନ୍ତି- ଦୁ ଇ ଜଣ ଯୋକ ିଳି ିଶି ଚଳ, ଦୁ ଇ ଭଉଣୀ ଭଳି । ଆ ହୋତେୁ ତୁ କୋ ଛଡୋଇ ମନ୍େୁ । ମତୋ ହୋତେୁ ସିଏ କୋ ଛଡୋଇ ମନ୍େ । ମହଇ ମହଇ ଦୁ ଇଟି ମେୋହୂ । ଏମତ େୋଦ େିେୋଦ କୋହିଁକ? ି ମଗୋଟିଏ ମେୋହୂ ମେଳ ଅମେଳମେ େିଛଣୋମେ ଗଡିଗମେ ଅନ୍ୟ ମେୋହୂ େ େକ୍ତ ଟକ କ ମହୋଇ ଫୁ ଟିେ । ମଗୋଟିଏ ମେୋହୂ ପୋଟ ପିନ୍ଧ ି ସଜ ମହୋଇ େଜୋେ େୁ େି େୋହୋେିମେ, ଅନ୍ୟ ମେୋହୂ େ ଆଖିମେ ମଚଇ ଉଠିେ ନ୍ିେେ େିମଦ୍ରୋହେ ପଦଧ୍ୱନ୍ି । ି ଏ ଘେ ମେୋମଷଇ ମେୋଝ ଆଜି ସଭୋଳି ୁ ଏକୁ ଟଆ ପୋେିେନ୍ ି -ି ଅନ୍ୟ ମେୋହୂ େ ହ ୁ େୁ ଉତୁ େି ପମଡ ପ୍ରତିେୋଦେ ସ୍ୱେ । ସେୁ ଦନ୍ ି ଅଦିନ୍ଆ ି ଝଡେ କ ୁ ୋେିେୋ କେି େି ଳୋ ନ୍ୟୋନ୍ତ ମହୋଇ ପଡନ୍ତି । େି ଳୋଙ୍କ ଆଖି ଉପକୂ ଳମେ ଛଳଛଳ େୁ ହ ମଦଖି ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ପଚୋେନ୍ତି- କ’ଣ ମହଇଛି । ଏ ିତ ି କୋହିଁକି େୟସ୍ତ ମହଉଛ? - ନ୍ୋ ୁ ପୋେିେନ୍ ି ି । କୋ କୁ ମନ୍ଇ ଏ ଦୁ ଇଜଣଙ୍କେ ପ୍ରତିଦନ୍ ି େ ଝଗଡୋକୁ ସଭୋଳି ସଭୋଳି ମ ୋ ଅଣ୍ଟୋ ଭୋଙ୍ଗି ଗେୋଣି । ୁ ଏକୋ ଘେକୁ ସଭୋଳୁ ଥିେି । ଭୋେିଥିେି ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଆସିମେ େୋଜେୋଣୀ ପେି େସିେ ି । େସିେ ି କ’ଣ? ଆଙ୍କ କଳି ତୁ ମଟୋଉ ତୁ ମଟୋଉ ମ ୋେ ମକଉଦିନ୍ କୋଳ ମହୋଇଯିେ । େି ଳୋଙ୍କ ପୋଟିମେ ହୋତମଦଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଝପଟି ଆସି କହନ୍ତି - ମସଭଳି ନ୍ୁ ଉଛଣୋ କଥୋ କୁ ହନ୍ୋ । ତମ ଚୋେିଗମେ ମ ୋ େସୋ ଭୋଙ୍ଗି ଯିେ, ୁ ଅକୋଳମେ ଝଡିଯିେ ି । ତୁ ମ ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଙ୍କୁ କହିଦଅ ି ମଯତିକି ପୋେୁଛନ୍ତି ମସତିକି ଭେ ନ୍ମେ କେନ୍ତୁ । ନ୍ ମହମେ କୋ ଆମଦୌ ନ୍ କେନ୍ତୁ । ୁ ଅଳ୍ପ ଦିନ୍ ଭିତମେ ଆ ଘମେ ଏକ ସ୍ଥୋୟୀ ପୂଜୋେୀ େଖିମଦେି । ମସ ସ ସ୍ତ ମେୋମଷଇେ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ ମନ୍େ । ଆଉ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 47 ଦୁ ଇ ଜଣ କୋ େୋେିତ ଆସୁଛନ୍ତି, ମସ ୋମନ୍ େୋସନ୍ ଜୋ, େୁ ଗୋ ସଫୋ, ଘେଓଳୋ ଇତୟୋଦି କୋ ଚମଳଇ ମନ୍ମେ । ଉପମେୋକ୍ତ ସ ସୟୋ ସ ୋଧୋନ୍ ପୋଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ସନ୍ଧି ପତ୍ରମେ ସ୍ୱୋେେ କେୋପମେ ପୁଣି ଦ୍ୱିତୀୟ ସ ସୟୋ ଉପୁଜେ ି ୋ ଦୁ ଇ ନ୍ୋତିକୁ ମନ୍ଇ । ଦୁ ଇ ନ୍ୋତିଙ୍କ ଭିତମେ ୋଡ ମଗୋଳ େୋଗିମେ କଳି ଭୋଂଗିେୋକୁ କୋହୋକୁ ପମଦ ଗୋଳି ମଦମେ େି ଳୋଙ୍କ ଉପମେ ପେପୋତିତୋେ ଆମେୋପ । ସୁେମସନ୍ ଦୁ ଇ ନ୍ୋତିଙ୍କ ପୋଇ ସ ୋନ୍ ଜିନ୍ଷ ି ଆଣିେୋ ପୋଇ ସେୁ ମେମଳ ଯତ୍ନେୋନ । ମସଦିନ୍ ଜଣକ ପୋଇ ଅ େ ୁ ଚମକୋମେଟ୍ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକପୋଇ ଫୋଇଭଷ୍ଟୋର୍ ଚମକୋମେଟ୍ ଆଣିଥିେୋେୁ ଅଶୋନ୍ତ ପ୍ରତିଧ୍ୱନ୍ି ଘେେ ଅଳିନ୍ଦ ଭିତମେ ପଇତେୋ ୋେିଥିମେ । େି ଳୋଙ୍କ ପୋଖମେ ଶିେୋ ସଂମଗ ସଂମଗ ଥିେୋ ପ୍ରଜ୍ଞୋ, ହୃ ଦୟେର୍ତ୍ତୋ ଓ କେୁଣୋ । ମେୋହୂ ୋନ୍ଙ୍କ ଚୋେିେୁ, ତୋଙ୍କ କଥୋ କହିେୋେ ଢଂଗେୁ, ତୋଙ୍କ ହସେ ଜୟୋ ିତେ ି ୁ ଓ େୋସୟେ ଭୂମଗୋଳେୁ ମେୋହୂ ୋନ୍ଙ୍କେ ନ୍େ ଅେେ ସ୍ପଷ୍ଟ ପଢିପୋେନ୍ତି । ଅଶୋନ୍ତିେ ନ୍ିଆ ଜଳିେୋ ପୂେେ କ ୁ ନ୍ିଆ େିଭୋଇେୋ ପୋଇ ପ୍ରଯତ୍ନ କେନ୍ତି । ନ୍ୋେୀ ନ୍େ ଅେଣୟେ ଚକ୍ରେୁ ୟହ ଭିତେକୁ ପଶିେୋେ ନ୍ତ୍ର ଖୁବ୍ କମ୍ ମେୋକଙ୍କୁ ଜଣୋ । ଜମଣ ମକେଳ ଶିେିତ ମହୋଇଗମେ ଦୁ ନ୍ଆ ି ମେ ସଫଳତୋ ପୋଏନ୍ୋ । ସଫଳତୋ ପୋଇ ସଂସ୍କୋେେ ଗୁେୁତ୍ୱ୍ପୂର୍ଣ୍କ ଭୂ ିକୋ ଥୋଏ । ଶିେୋ ଣିଷକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠୋ ଦିଏ, କିନ୍ତୁ ସଂସ୍କୋେ ଦ୍ୱୋେୋ ଣିଷ ସ ୋଜମେ ସମ୍ମୋନ୍ିତ ମହୋଇଥୋଏ । େି ଳୋ ଶିେୋ ଓ ସଂସ୍କୋେ ପେି ଦୁ ଇ ହୋହକ ଅଳଂକୋେମେ େିଭୂଷିତୋ, ସଜ୍ଜିତୋ । େି ଳୋ ଅନ୍ୁ ଭେ କେନ୍ତି ମେୋହୂ ୋନ୍ଙ୍କ ଭିତମେ େୁ ଚିଥିେୋ ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋେ େିହଙ୍ଗ ମଡଣୋ ମ େି ଉଡିେୋକୁ େିକଳ ମହଉଛି । ଶୋଶୂ, ଶ୍ୱଶୁେ, ମଦଢଶୁେ, ନ୍ଣନ୍ଦେ ଜଂଜୋଳେ ଜଂଜିେମେ େୋନ୍ଧି ମହୋଇ ମସ ୋମନ୍ ଅଣନ୍ିୁଃଶ୍ୱୋସୀ ମେୋଧ କେୁଛନ୍ତି । ଘେେ ସ ସ୍ତ ଖର୍ଚ୍କ ଓ େନ୍ଧୁ େୋନ୍ଧେଙ୍କ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ହସି ହସି େହନ୍ କେନ୍ତି । ଘେେ ସଉଦୋ କିଣିେୋ, ଇମେକ୍ଟ୍ରି େିଲ୍ ମଦେୋ, ପୋଣି େିଲ୍ ମଦେୋ, ମହୋେଡିଂ ଟୋକ୍ସ ମଦେୋ କଥୋ, େନ୍ଧୁ ମେଭୋେ କଥୋ ଉଠିମେ ପୁଅ ୋମନ୍ ଛୋଡ ଛୋଡ ହୁ ଅନ୍ତି । ମକୌଣସି କୋ େ େୋହୋନ୍ୋମେ ଦୋୟିତ୍ୱ୍େ ପଂଝୋେୁ କ ି ୋକୁ ୁ ୁ ଳେ ସୁମଯୋଗ ମଖୋଜନ୍ତି । ଘମେ ମତଜେୋତି ଓ ମଷ୍ଟସନ୍ୋେୀ ଜିନ୍ଷ ି ଦେକୋେ ପଡିମେ ମେୋହୂ ୋମନ୍ ଅତି ନ୍ମ୍ର ସ୍ୱେମେ ଶ୍ୱଶୁେଙ୍କୁ ଜଣୋନ୍ତି । ନ୍ିଜେ ସ୍ୱୋ ୀ ୋନ୍ଙ୍କୁ ମକମେ ଆଣିେୋକୁ କହନ୍ତି ନ୍ୋହିଁ । ଯଦି କିଛ ି ଖର୍ଚ୍କ ହଠୋତ୍ ୋଡିଆମସ, ମପନସନ୍ ସଂପୂର୍ଣ୍କ ଖର୍ଚ୍କ ପମେ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ପୁଅ ୋନ୍ଙ୍କୁ କହନ୍ତି । ଉଭୟ ନ୍ିଜ ଉପେୁ ମେୋଝ ଖସୋଇେୋକୁ ପ୍ରୋଣ ଚ୍ଛ ୂ କୋ ପ୍ରମଚଷ୍ଟୋ କେନ୍ତି । ଅନ୍ମନ୍ୟୋପୋୟ ସୁେମସନ େୋେୁ ମପନ୍ସନ ମେୋନ କି ୋବ ନ୍ିଜ ଡିମପୋଜିଟ୍ େନ୍ଧକ ପକୋଇ େୟୋଙ୍କେୁ ମେୋନ ନ୍ିଅନ୍ତି । ଶୋନ୍ତି ପୋଇ ଓ ଯୁର୍ଦ୍ଧେ ଆଶଙ୍କୋକୁ ଦୂ ମେଇେୋ ପୋଇ ସୁେମସନ େୋେୁ ସନ୍ଧି ପମେ ସନ୍ଧି କେିଚୋେିଥୋନ୍ତି େିନ୍ୋ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱମେ େିନ୍ୋ ଦ୍ୱିଧୋମେ । ଯଦି ଜମଣ ପୁଅ ଅକୋମଳ ସକୋମଳ କିଛ ି ଖର୍ଚ୍କ ତୁ େୋଇ ମଦେୋ, ଅନ୍ୟ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 48 ପୁଅ ତୋ ପମକଟ୍େୁ ସ ୋନ ଟଙ୍କୋ ନ୍ େୋହୋେ କେୋ ପଯକୟନ୍ତ ମସ େୟସ୍ତ େିବ୍ରତ ମହୋଇଯୋଏ । ପ୍ରତିମେୋଧ ଆଉ ପ୍ରତିେୋଦେ ୋେଣୋସ୍ତ୍ରମେ ଶୋନ୍ତିେ ପେୀଟି ଡହଳ େିକଳ ହୁ ଏ । ଓକିେୋତି କେୁଥିେୋ ପୁଅେ ମେୋଜଗୋେ ଯମଥଷ୍ଟ ଅଧିକ । ଅଧିକ ମେୋଜଗୋେ କେୁଥିେୋ ସ୍ୱୋ ୀେ ସ୍ତ୍ରୀ ମହୋଇ ଥିେୋେୁ ମସ କୋହିଁକି ସ ୋନ୍ ଚଳଣି, ସ ୋନ୍ ପେିମେଶ ଭିତମେ େୋନ୍ଧି ମହୋଇ େହିେ, ଏ ପ୍ରଶନଗୁଡୋ େଡପୁଅେ ସ୍ତ୍ରୀେ ଛୋତିକୁ ମକୋେି ପକୋଉଥିେୋ । ଉଭୟ ପୁଅ ଘେ ପୋଇ ପଇସୋ ଖର୍ଚ୍କ ନ୍ କେି ନ୍ିଜେ ସଞ୍ଚୟକୁ େୃ ର୍ଦ୍ଧି କେି ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେମେ ମଗୋଟିଏ ମଗୋଟିଏ ପଲଟ କିଣିେୋ ମଯୋଜନ୍ୋମେ ଅଛନ୍ତି ମେୋେି ସ୍ପଷ୍ଟ ସୂଚନ୍ୋ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କୁ ିଳଥି ି େୋ । ଘେ ଖର୍ଚ୍କ, ଦୁ ଇ ପୁଅ ମେୋହୂ , ଦୁ ଇ ନ୍ୋତିଙ୍କ ଖର୍ଚ୍କ ଓ ଘେେ ଯୋେତୀୟ ଖର୍ଚ୍କେ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ ମନ୍ଇ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଅସ୍ତେୟସ୍ତ ମହଉଥିମେ । ପୁଅ ୋନ୍ଙ୍କୁ ଏ େିଷୟମେ ସ୍ପଷ୍ଟ କେିମେ ମେୋେି େହୁ ତ ଥେ ଭୋେିମେଣି । ଅଯଥୋ ଅଶୋନ୍ତିେ ଆଶଙ୍କୋ ମଯୋଗୁ ମପଟେୁ ହୋେୁ କୋ ୋେି ଉଠିଆସୁଥିେୋ ଶବ୍ଦଗୁଡକ ି ତଣ୍ଟିପୋଖମେ େୟକ୍ତ ମହେୋେ େ ତୋ ହେୋଇ େସୁଥିମେ । ସନ୍ଧି ଓ ସୋେିସ୍େ ଯଜ୍ଞ କୁ ଣ୍ଡମେ ସେୁ ଅକୁ ହୋ କଥୋକୁ େଳି ପକୋଇ ମଦଉଥିମେ । ମସ ଭୋେୁ ଥିମେ, େୋଜନ୍ୀତି ଓ ସ ୋଜନ୍ୀତିେ ମଢଉ ଅନ୍ତେୋଳମେ ଅଥକନ୍ୀତିେ ଅନ୍ତୁଃସେିଳୋ ଫଲ୍ଗୁ ପ୍ରେୋହିତ ମହଉଥୋଏ । ଗୋ ୋନ୍ଙ୍କମେ ଚୋଷେନ୍ଦି ପେିେୋେମେ ଏକୋନ୍ନେର୍ତ୍ତକୀ ପେିେୋେ ତିଷ୍ଠି େହିଥୋଏ । କୋେଣ ସେୁ ଭୋଇ ୋମନ୍ ଶ ି ି ଚୋଷକୋଯକୟ କେନ୍ତି ଓ ଯୋହୋ ଫମଳ, ତୋକୁ ସ ମସ୍ତ ିଶି ମଭୋଗ କେନ୍ତି । ମକଉ ଭୋଇେ ମକମତ ଆୟ, ତୋେ ହିସୋେ ିଳେ ି ୋ ଅସଭେ । ଆଧୁନ୍କ ି ସହେୀ ଦୁ ନ୍ଆ ି ମେ ମଯମହତୁ ସ ସ୍ତଙ୍କେ ଆୟ ସ୍ପଷ୍ଟ, ଏଠି ଏକୋନ୍ନେର୍ତ୍ତକୀ ପେିେୋେ ଅକୋଳମେ ଭୋଙ୍ଗି ଯୋଇ ଭୂେୁ ଣ୍ଠିତ ହୁ ଏ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କେ ମଧୈଯକୟେ େନ୍ଧ ମସଦିନ୍ ଭୋଙ୍ଗି ଗେୋ । ମଯଉଦିନ୍ ଝିଅ ଜ୍ୱୋଇ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କ ସହ ପୁମନ୍େୁ ଆସି ପହଞ୍ଚିଗମେ । ମସଦିନ୍ ମସ ସୋଂଗ ୋନ୍ଙ୍କ ସହ ମକୋଣୋକକକୁ ପିକ୍ନ୍ିକ୍ମେ ଯୋଇଥିମେ । ସଂଧ୍ୟୋମେ ମଫେି ଜ୍ୱୋଇଙ୍କ ପୋଇ େଢୋଯୋଇଥିେୋ ଖୋଦୟ ମଦଖି ମସ ଚ କି ପଡିଥିମେ । େୁଟି ସଂଗମେ ଯୋହି ତୋହି ଡୋଲ୍ ୋ । ଜ୍ୱୋଇ ଆନ୍ନ୍ଦମେ ଖୋଉଥିେୋେ ଅଭିନ୍ୟ କେୁଥିମେ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ମେୋମଷଇ ଘେକୁ ପଶିଯୋଇ ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଙ୍କୁ କହିମେ- ଏମତଦିନ୍ ପମେ ଜ୍ୱୋଇ ଆସିଛନ୍ତି, କିଛ ି ଭେ ଆଇଟମ୍ କୋହିଁ କେିନ୍ୋହ? ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ସଂମଗ ସଂମଗ ଉର୍ତ୍ତେ ମଦମେ- ଆପଣ ତ ନ୍ଥିମେ । କିଏ ସଉଦୋ ଆଣି ଥୋଆନ୍ତୋ? - କୋହିଁ ତୁ େୋେୁ ୋନ୍ଙ୍କୁ କହିେ ନ୍ୋହିଁ? ଦିମନ୍ ଅମଧ ୁ ନ୍ େହିମେ କ’ଣ ପୃଥିେୀ ଅଚଳ ମହୋଇଯିେ? ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ନ୍ିେୁର୍ତ୍ତେ େହିଥିମେ ମହ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ତୋଙ୍କ ପ୍ରଶନେ ଠିକ୍ ଉର୍ତ୍ତେ ପୋଇ ସୋେିଥିମେ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 49 ଏ ଘେେ ଫଟୋ କୋନ୍ଥମେ କୋଦୁ ଅ ମଯମତ ମନ୍ସିମେ େି ଏ କୋନ୍ଥ ଭୋଙ୍ଗି ପଡିେ । ଏ ଫଟୋ କୋନ୍ଥ ଭୋଙ୍ଗି ତୋଙ୍କୁ ନ୍ୂ ଆ କୋନ୍ଥ ଗଢିେୋକୁ ପଡିେ । ଏମେ ତୋଙ୍କୁ ଅମସ୍ତ୍ରୋପଚୋେ କେିେୋକୁ ପଡିେ । ଅମସ୍ତ୍ରୋପଚୋେ ଯନ୍ତ୍ରଣୋ ଦିଏ, କିନ୍ତୁ ମେୋଗକୁ ଦୂ େ କମେ । ସୋେିସ୍ ଭଳି ଅଧୋ ପନ୍ତେିଆ କୋ ମପନକିଲ୍େ ଭଳି, ଏହୋ ଯନ୍ତ୍ରଣୋକୁ ସଂମଗ ସଂମଗ ଉପଶ କମେ, କିନ୍ତୁ ତୋେ ସୋଇଡ୍ ଇମଫକଟସ େୋ ପୋଶ୍ୱର୍ ପ୍ରତିକ୍ରିୟୋ ଣିଷ ପଛମେ ଜୀେନ୍ ସୋେୋ ମଗୋଡୋଇ ଥୋଏ, ସ ସୟୋ ସେୁ ଦନ୍ ି ପୋଇ ଅସ ୋହିତ ମହୋଇ େହିଯୋଏ । ସ ସୟୋ ମେମଳ ସୋଙ୍ଗ ୋନ୍ଙ୍କୁ , ଦୋେିଦ୍ରୟମେ ସ୍ତ୍ରୀକୁ , ଆେଶୟକତୋମେ ସଂପକକୀୟଙ୍କୁ , େୋର୍ଦ୍ଧକକୟ ମେମଳ ପୁତ୍ର ୋନ୍ଙ୍କୁ ଚିେୋଯୋଏ । ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃ ଷ୍ଣ ଯୁର୍ଦ୍ଧକୁ ମଶଷ େିକଳ୍ପ ଭୋେମେ ଗ୍ରହଣ କେିଥିମେ । ଜେୋସନ୍ଧ ସହିତ ଯୁର୍ଦ୍ଧକୁ ଆମଡଇ ଯିେୋପୋଇ ଦ୍ୱୋେକୋ ପଳୋୟନ୍ କେି େଣମଛୋଡଜୀ ନ୍ୋ ମେ ନ୍ୋ ିତ ମହୋଇଥିମେ । ହୋଭୋେତ ଯୁର୍ଦ୍ଧେ ଆଶଙ୍କୋେ ମ ଘ ମଯମତମେମଳ ଭୋେତେ ଆକୋଶକୁ ଆଚ୍ଛନ୍ନ କେିଥିେୋ, ମସ ଯୁର୍ଦ୍ଧକୁ େନ୍ଦ କେିେୋ ପୋଇ ଶୋନ୍ତି ଦୂ ତ ମହୋଇ ଆସିଥିମେ । ସୁେମସନ୍ ଅନ୍ୁ ଭେ କେିଥିମେ- ଏମେ ଶୋନ୍ତି ଓ ସନ୍ଧିେ ସ ସ୍ତ େୋଟ େନ୍ଦ ମହୋଇଯୋଇଛି । ନ୍ିେେମେ ସହନ୍ କେିେୋେ ସୀ ୋ ମସ େଂଘନ୍ କେିଛନ୍ତି । ଏମେ ଯୁର୍ଦ୍ଧ ମହଉ କି ବୋ ଅମସ୍ତ୍ରୋପଚୋେ କି ବୋ ଫଟୋକୋନ୍ଥ ସ୍ଥୋନ୍ମେ ନ୍ୂ ତନ୍ କୋନ୍ଥ ନ୍ି ୋକ ଣେ ପେକ ଆେଭ କେିେୋକୁ ମହେ । ଶୋନ୍ତି କିଣୋଯୋଏନ୍ି, ଶୋନ୍ତି ପୋଇ ଦେକୋେ ଏକ ଅନ୍ୁ କୂଳ ୋନ୍ସିକତୋ । ମସ େି ଳୋ, ଦୁ ଇ ପୁଅ, ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଙ୍କୁ ଏ ୋସେ ମଶଷ େେିେୋେ ଅପେୋେ ୪ଟୋ ମେମଳ ଡ୍ରଇଂ େୁମ୍ମେ ଏକୋଠି ମହେୋକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭୋମେ ଜଣୋଇ ମଦମେ । େୋପୋ କୋହିଁକି ଏହି ିନ୍ ି ଅଧିମେଶନ୍େ େୟେସ୍ଥୋ କେିଛନ୍ତି ମକହି କୂ ଳ କିନ୍ୋେୋ ପୋଉ ନ୍ଥିମେ । ପୁଅ ମେୋହୂ ୋନ୍ଙ୍କ ଭିତମେ ଆଶୋ, ଆଶଙ୍କୋେ େୁ ଚକୋଳି ମଖଳ । ମକମତମେମଳ ନ୍ୀଳ ଆକୋଶମେ ଆଶୋେ କିେଣ େୁ ଣି ମହୋଇଯୋଉଥିେୋ ତ ମକମତମେମଳ ଆକୋଶମେ ଆଶଙ୍କୋେ କଳୋମ ଘ ମଘୋଟି ଆସୁଥିେୋ । େୋପୋଙ୍କ ଭଳି ନ୍ ନ୍ୀୟ ମକୋ ଳପ୍ରୋଣ େୟକ୍ତିଙ୍କେ ଗୁେୁ ଗଭୀେ ସ୍ୱେମେ ମସଦିନ୍ ସ ମସ୍ତ ଚ କି ପଡିଥିମେ । ମସ ସ୍ୱେମେ ଥିେୋ ଅପ୍ରତିହତ ଦୃ ଢତୋ, କମଠୋେ ନ୍ିଷ୍ପର୍ତ୍ତି ମନ୍େୋପୋଇ ପେିକଳ୍ପନ୍ୋେ ପ୍ରତିଛେି । ଡ୍ରଇଂ େୁମ୍ମେ ୋସ ମଶଷ େେିେୋେ ଦିନ୍ େି ଳୋ, ଦୁ ଇ ପୁଅ ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ମସୋଫୋ ଉପମେ େସି ପଡିମେ । ସ ମସ୍ତ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କୁ ଅପେକ ନ୍ୟନ୍ମେ ଅନ୍ୋଇ େହିଥୋନ୍ତି । ସ ସ୍ତଙ୍କ ଆଖିମେ ପ୍ରଶନେୋଚକ ଚିେଗୁଡୋ ପଇତେୋ ନ୍ ଓ ୋେୁଥୋନ୍ତି । ନ୍ିେେତୋକୁ ଭଂଗ କେି ସୁେମସନ୍ େୋେୁ କହିମେ- ଆମ ଏଠି ଏକୋଠି େହିେୋ ଦ୍ୱୋେୋ ଆ ସ ସ୍ତଙ୍କେ ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋ ସଂକୁ ଚତ ି ମହୋଇଯୋଉଛି । ଏ ଘେ ପୋଇ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ ସ ସ୍ତଙ୍କେ ମହୋଇଥିେୋ ମେମଳ ସ ମସ୍ତ କେଛଡୋ ମଦଉଛନ୍ତି । ସ ସ୍ତଙ୍କେ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ କୋହୋେ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ ନ୍ୁ ମହ ଭଳି ତୋଙ୍କେ ହୃ ଦ୍ମେୋଧ ମହୋଇଛି । ମସଇଥିପୋଇ ମେୋମକ କହନ୍ତି, ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 50 ସୋତପୁଅେ ୋ ଗଙ୍ଗୋ ଯୋଇ ପୋମେନ୍ୋ । କୋଠ ସହିତ କୋଠ ଘଷି ମହମେ ନ୍ିଆ ଜଳିଉମଠ । ଣିଷ ଣିଷ ଭିତମେ ସଂପକକେ ଘଷକଣ ମହମେ ଅସୁ ୋେି ଅସହିଷ୍ଣୁତୋ ଓ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ପେଶ୍ରୀକୋତେତୋେ ନ୍ିଆ ଜମଳ । ମସ ନ୍ିଆ କୋହୋକୁ ମଦଖୋଯୋଏନ୍ୋ । କିନ୍ତୁ ମସ ନ୍ିଆ ସଂପକକେ ସୂତୋଖିଅକୁ ଜୋଳିମପୋଡି ପୋଉଶ କେିଦଏ ି । ଅଶୋନ୍ତିେ ଅଶୋନ୍ତ ଗ୍ରହ ଘେ ଚୋେିପମଟ ପଇତେୋ ୋମେ । ସ ସ୍ତଙ୍କେ ସୁଖ, ଶୋନ୍ତି ଓ ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋ ପୋଇ ୁ ୋଷ୍ଟେ କୟୋଣ୍ଟିନ ଥିେୋ ଚନ୍ଦ୍ର ୋ ଆପୋଟକମ ଣ୍ଟମେ ଦୁ ଇଟି ଘେ ଭଡୋମେ ମନ୍ଇ ସୋେିଛ ି । ଦୁ ଇଟି ଯୋକ ଟୁ େିଏଚମକ କ୍ୱୋଟକେ । ଚଳିେୋ ପୋଇ ସ ସ୍ତ ସୁେଧ ି ୋ ସୁମଯୋଗ ସଂମଗ ସଂମଗ ନ୍ିେୋପର୍ତ୍ତୋେ ପେିମେଶ ଉପେବ୍ଧ । ଆସନ୍ତୋ ଦୁ ଇଜଣ ତୁ ୋସେ ପହିେୋମେ ତୁ ମ ପେିେୋେକୁ ମନ୍ଇ ମସଇ କ୍ୱୋଟକେମେ େହିେ । ମସ ଘେେ ଭଡୋ ୁ ପ୍ରତି ୋସମେ ମଦେି । ମଦଖିେ ସ ମସ୍ତ ସ୍ୱୋଭି ୋନ୍, ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋ, ଶୋନ୍ତି ଓ ସମନ୍ତୋଷ ନ୍ଭେି ଉପମଭୋଗ କେିେ । ସୋ ୋଜିକ ଦୂ େତୋ ମକେଳ କମେୋନ୍ୋ ପେି ମେୋଗକୁ ଘଉଡୋଇେୋ ପୋଇ ନ୍ୁ ମହ, ଏହୋ ସଂପକକେ ମସତୁ କୁ ଦୃ ଢ କମେ । ପୋେସ୍ପେିକ ମସ୍ନହ ତୋେ ଫଲ୍ଗୁ ଛଳଛଳ ମହୋଇ େହିେୋମେ ସୋହୋଯୟ କମେ । ସ୍ୱୋଭି ୋନ୍, ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋ ଓ ଦୋୟିତ୍ୱ୍ମେୋଧେ ଏକ ସୁସ୍ଥ ପେିମେଶ ନ୍ି କୋଣମେ ସହୋୟକ ହୁ ଏ । ଅେଗୋ େହିେୋେ ୋସକ ପମେ ଆମ ଆଉ ଥମେ ଏଇଠୋମେ ଏକୋଠି ମହେୋ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଭୋେୁ ଥିମେ- ଏକୋନ୍ନେର୍ତ୍ତକୀ ପେିେୋେମେ ସ୍ୱୋଧୀନ୍ତୋ ଓ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦତୋେ ପତ୍ରଗୁଡକ ି ଝଡିପଡନ୍ତି । ପେିପକ୍ୱ ଣିଷ ୋନ୍ଙ୍କୁ େୁଦ୍ରକୋୟ କଳସୀମେ ମଗଞ୍ଜୋ ମଗଞ୍ଜି ଜୋକିଜୁକି ଭର୍ତ୍ତି କମେ ମସ ୋନ୍ଙ୍କେ େିକୋଶେ ଫୁ େ ଅକୋଳମେ ଝଡିପମଡ । ଚୋେୋଗଛଗୁଡକ ି ୁ ଯଥୋ ସ ୟମେ ନ୍ିେୋପଦ ଦୂ େତୋକୁ ମନ୍ଇଗମେ େୃ େଗୁଡକ ି ଫଳ ଫୁ େ ଓ ପତ୍ରମେ ହସି ଉଠନ୍ତି । ପୁଅ ମେୋହୂ ୋନ୍ଙ୍କ ଆଡକୁ ଦୃ ଷ୍ଟି ନ୍ିମେପ କେି ସୁେମସନ୍ େୋେୁ କହିମେ- ଏ ଘେେ ଦ୍ୱୋେ ତୁ ପୋଇ ସେୁ ମେମଳ ଉନ୍ମକ୍ତ ୁ । ତ େ ମଯମତମେମଳ ନ୍ ମହେ, ଆ କୁ ମଦଖିେୋକୁ ଆସିେ । ଆମ େହୁ ତ ଖୁସି ମହେୁ । ଆ େ ମଯମତମେମଳ ନ୍ ମହେ, ଆମ ତୁ ୋନ୍ଙ୍କ ଘେକୁ ଯୋଇ ପୁଅ ମେୋହୂ ନ୍ୋତି ୋନ୍ଙ୍କୁ ମଦଖି େହୁ ତ୍ ଖୁସି ମହେୁ । ତୁ ମ ୋମନ୍ ଆ ପୋଇ େୟସ୍ତ ମହେନ୍ୋହିଁ । ଦୁ ଇ କୋ େୋେି ଓ କୁ କ୍ ଆ େ ଜୀେନ୍ ଯୋତ୍ରୋକୁ ସହଜ, ସୁଗ , ଶୋନ୍ତି ୟ କେିମଦମେ, ଏଥିମେ ସମନ୍ଦହ ନ୍ୋହିଁ । ଦୁ ଇ ପୁଅ, ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ଆଶ୍ଚଯକୟ ଚକିତ ନ୍ୟନ୍ମେ ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଙ୍କୁ ଅନ୍ୋଇ େହିଥିମେ । ପୁଅ ୋମନ୍ ଅେଗୋ େହିେୋେ ଦୁ ଇ ୋସ ପମେ ପୁଅମେୋହୂ ଓ ନ୍ୋତି ୋନ୍ଙ୍କୁ ତୋଙ୍କ େିମଜେି ନ୍ଗେ ଘେକୁ ଏକ ନ୍ିେଷ୍ଟ ି ଦିନ୍ ଅପେୋେମେ ଆସିେୋକୁ କହିମେ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଓ େି ଳୋ ଜମଣ େଂଧୁଙ୍କ ଘେକୁ ଯୋଇଥିମେ । ମଫେୁ ମଫେୁ ଟିମକ ମଡେି ମହୋଇଗେୋ । ସୁେମସନ େୋେୁ ଓ େି ଳୋଙ୍କ ହ ୁ ମେ ଆଶଙ୍କୋେ କଳୋେୋଦେ । ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ଅନ୍ୁ ପସ୍ଥିତମି େ ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ପୁେୁଣୋ େୋଗ ଶୁଝୋଇେୋ ପୋଇ କଳିମେ ୋତି ଯୋଇଥିମେ । ଦୁ ଇ ନ୍ୋତି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) ୋଡମଗୋଳ େୋଗି 51 ଘେଟୋକୁ ପମକୋଉଥିମେ ଉମଠୋଉଥିମେ । ଦୁ ଇ ପୁଅ ଗଭୀେ ମହୋଇ ଚୁପଚୋପ େସିଥିମେ । ଚୁପ ଚୁପ ଆସି ମଦଖିମେ ଦୁ ଇ ମେୋହୂ ମଗୋଟିଏ ଘମେ ଗପ ଜ ୋଇ ମଦଇଛନ୍ତି । ଝିମେ ହସମେ ଉଛୁ ଳି ପଡି ପେସ୍ପେକୁ ମକୋମଳଇ ମନ୍ଉଛନ୍ତି । ଦୁ ଇ ନ୍ୋତି ମଗୋଟିଏ ଘମେ େସି େୁ ଡୁ ମଖଳମେ ୋତି ଯୋଇଛନ୍ତି । ଦୁ ଇ ପୁଅ ଡ୍ରଇଂ େୁମ୍ମେ େସି ମଦଶେ େୋଜନ୍ୀତି ଓ ଅଥକନ୍ୀତି ଉପମେ ଦୀେୋନ୍ତ ଭୋଷଣ ମଦଉଛନ୍ତି । ସେୁ ଠି ମସ୍ନହ, ତୋ, ମସୌହୋେକୟେ ଅସେନ୍ତି େହଡି । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ହସି ହସି େି ଳୋଙ୍କୁ କହିମେ, - ମଦଖିେ ତ! ମ ୋ ଔଷଧ ମକ ିତ ି କୋ ମଦେୋ । ସୁେମସନ୍ େୋେୁ ଓ େି ଳୋ ମଦେୀଙ୍କ ହ ୁ ମେ ମଭୋର୍େ ଆେୁ ଅ ଭଳି ଏକ ସ୍ନିଗ୍ଧ ହସେ ମେଖୋଚିତ୍ର ଆଂକି ମହୋଇଯୋଇଥିେୋ । ∞∞ ମନୋଜ କୁ ୋେ ମଜନୋ ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ଓଭେସିଜ େୟୋଙ୍କମେ ମଡପୁଟ ି ମଜମନ୍େୋେ ୟୋମନ୍ଜେ ଓ ଚିଫ୍ େିଜଓ ି ନ୍ୋେ ୟୋମନ୍ଜେ ଭୋେମେ କୋଯକୟ କେି ଅେସେ ଗ୍ରହଣ କେିଥିମେ । ମସ ନ୍ୀଳୋଚଳ ଗ୍ରୋ ୟ େୟୋଙ୍କମେ ମଜମନ୍େୋେ ଯୋମନ୍ଜେ ଓ ଓଡିଶୋ ଗ୍ରୋ ୟ େୟୋଙ୍କମେ ଡୋଇମେକଟେ ଭୋମେ କୋଯକୟ ସମ୍ପୋଦନ୍ କେିଥିମେ । ଅେସେପମେ ମସ ଗଳ୍ପ ଓ କେିତୋ େଚନ୍ୋ କେିେୋମେ ମନ୍ୋନ୍ିମେଶ କେିଛନ୍ତି । ତୋଙ୍କେ େୁଦ୍ରଗଳ୍ପଗୁଡକ ି େହୁ ସୋହିତୟ ପତ୍ରିକୋମେ ପ୍ରକୋଶ ପୋଇଛି । ତୋଙ୍କେ ଅନ୍ୁ େୋଦ କେିତୋ ପୁସ୍ତକ 'ପ୍ରଭୁ ହି ୋ', କେିତୋ ସଙ୍କଳନ୍ 'ଆ ଗୋ', ଦୁ ଇ େୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଙ୍କଳନ୍ 'ସଜ ସକୋଳ', 'ଅଚିେୋ ଆକୋଶ', ଓ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନୋଥଙ୍କ ଇତିେୃର୍ତ୍ତ ଉପମେ ପଯକଯେସିତ ପୁସ୍ତକ 'ଶ୍ରୀମେତ୍ରମେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନୋଥ' ପ୍ରକୋଶିତ ମହୋଇଛି । ଜମଣ ସଫଳ କଥୋକୋେ ଭୋେମେ ମସ ପିସ୍ ଫଲଟୁ ଫୋଉମଣ୍ଡସନ୍ ଟ୍ରଷ୍ଟ ପୁେସ୍କୋେ ପୋଇଛନ୍ତି । ସମ୍ପ୍ରତି 'ଚିେ ସ ଥକୋ' ସୋହିତୟ ପତ୍ରିକୋେ ମସ କୋଯକୟକୋେୀ ସମ୍ପୋଦକ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 52 ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିବୋକୁ ଆେମ୍ଭ କେୁଛ ପୋମବଲୋ ମନେୁଦୋ ଅନୁ ବୋଦ - ବିଜୟେକ୍ଷ୍ମୀ ହୋନ୍ତି ପଟ୍ଟନୋୟକ ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିେୋକୁ ଆେଭ କେୁଛ ଯଦି ତୁ ମ କୁ ଆମଡ େୁ େୁ ନ୍ୋହ ଯଦି ତୁ ମ କିଛ ି ପଢୁ ନ୍ୋହ ଯଦିତୁମ ଶୁଣିପୋେୁ ନ୍ୋହ ଜୀେନ୍େ ଶବ୍ଦ ସେୁ ଯଦି ତୁ ମ ନ୍ିଜକୁ ପ୍ରଶଂସୋ କେୁ ନ୍ୋହ ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିେୋକୁ ଯୋଉଛ । ତୁ ମ ତୁ େ ଆତ୍ମ େ ୂ ୟୋୟନ୍କୁ ମଯମତମେମଳ ୋେିଦଅ ି ମଯମତମେମଳ ତୁ ମ ଅନ୍ୟେ ସୋହୋଯୟ ଚୋହ ନ୍ୋହିଁ ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିେୋକୁ ଯୋଉଛ ତୁ ମ ମଯମେ ତୁ ଅଭୟୋସେ ଦୋସ ପୋେଟି ଯୋଅ ନ୍ିେଷ୍ଟ ି େୋଟମେ ସେୁ ଦମି ନ୍ ଚୋେୁ ଥୋଅ ତୁ େ େୁଟିନ ଯଦି ତୁ ମ େଦଳୋଉ ନ୍ୋହ ଯଦି ତୁ ମ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ େଙ୍ଗ ପିନ୍ଧୁ ନ୍ୋହ ଅଥେୋ ତୁ ମ ଚିେ ି ନ୍ ଥିେୋ ମେୋକ ସୋମଥ ଯଦି କଥୋ ମହଉ ନ୍ୋହ ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିେୋକୁ ଆେଭ କେୁଛ । ଯଦି ତୁ ମ ତୁ େ ଅସୁ ୋେୀ ଇଚ୍ଛୋ ସ ହ ୁ କୁ ଦମେଇ େଖିେୋକୁ ଯୋଉଛ ଏେଂ ତୋେ ଅେୋଧ୍ୟ ଭୋେସ ହ ୁ କୁ ଧ୍ୟ ଯୋହୋ ତୁ େ ଆଖିମେ ଉଜ୍ଜବଳତୋ ଭେିଦଏ ି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 53 ଏେଂ ତୁ ହୃ ଦୟେ ଗତି ତୀବ୍ରତେ ହୁ ଏ ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିେୋକୁ ଯୋଉଛ । ଯଦି ତୁ ମ ତୁ ସୁେେୋ ସ ନ୍ଧ ବ ମେ ସମଚତନ୍ ନ୍ୁ ମହ ଅନ୍ିଶ୍ଚିତ ଭେିଷୟତ ପୋଇ ଯଦି ତୁ ମ ସବପନ ପମଛ ଧୋଉ ନ୍ୋହ ନ୍ିଜକୁ ସୁମଯୋଗ ମଦଉନ୍ୋହିଁ ଜୀେନ୍କୋଳ ଭିତମେ ଅନ୍ତତୁଃ ଥେୁଟିଏ ମଦୌଡି ପମଳଇ ଯିେୋ ପୋଇ ତୁ ମ ଧୀମେ ଧୀମେ େିେୋକୁ ଯୋଉଛ । ନ୍ିଜକୁ ଭେପୋଅ -ନ୍ିଜ ଜୀେନ୍କୁ ଭେପୋଅ । ∞∞ ଳ ୂ େଚନ୍ୋ: “You start dying slowly" ପୋମେଲୋମନ୍େୁଦୋ, ସ୍ପୋନ୍ିସ୍ କେି – ୧୯୭୧ ମନ୍ୋମେେ ପୁେସ୍କୋେ େିମଜତୋ ∞∞ ଜୀବନ ବୀଣୋମେ ତୁ ର୍ଚ୍ ୂ କନୋ ବିଜୟେକ୍ଷ୍ମୀ ହୋନ୍ତି ପଟ୍ଟନୋୟକ ଜୀେନ୍ େୀଣୋ ଜୀେନ୍ େୀଣୋମେ ତୁ ଚ୍ଛ ୂ କନ୍ୋ ଶୁଭୁଥୋଉ ଅହେହ ସପନ୍େ କୁ ଜଝଟିକୋ େିଭିଗମେ ତୁ ମ ଅମପେୋମେ ଥୋଅ । ତୁ ଠୁ ତୁ କୁ ୋଗୁନ୍ୋହିଁ ସଖୋ ମସୌଖୟ ଖୋେି ୁ ଚୋମହ ସ ୟ ସୁଅମେ ଭୋସିଯିେୋ ଆମ କିଛ ି ଚିେନ୍ତନ୍ ନ୍ୁ ମହ । ସଂସୋେ ତୁ ସୁନ୍ଦେ ଥୋଉ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 54 ମହଉ ଅ ତ ୃ ୟ ଶୋନ୍ତି ଆନ୍ନ୍ଦ ଚୁ ଥ ୁ ୋଉ ପୋଦ େିଶବ ମହଉ ଧୁ ୟ । େକ୍ଷ୍ମଣମେଖୋ ମଡଇେୋକୁ ଆଉ ସୋହସତ ମ ୋେ ନ୍ୋହିଁ ସୁନ୍ଦେ ଏଇ ପୃଥିେୀେମେ ଖୋେି େଞ୍ଚିେୋକୁ ଚୋମହ ହ ୁ ିଁ । କିଛ ି ୋଗୁନ୍ୋହିଁ କିଛ ି ମେୋଡିନ୍ୋହିଁ ନ୍ିଅ ମ ୋେ ପୂଜୋଥୋଳି ଥମେ ଖୋେି ଚୋମହ ମଦଖିେି ନ୍ୟମନ୍ ହୃ ଦଚନ୍ଦନ୍େ ୋଳି । ିଶଗ ି େ କିଆ ମ ୋ ଭୋଗୟ ସୋଥିମେ ଆଶୋେ ଆମେୋକ ମନ୍ଇ ମକମେତ କହିନ୍ ି ନ୍ିଅ ପ୍ରିୟତ ସୋଥିମେ ଦିଅ ଭସୋଇ । ୋଟି କମେଇ ୁ ୋଟିମେ ିଶେ ି ି େଙ୍ଗ ତ ଭେିଦଅ ି ୁ ମଯ ିତ ି ଅଛି ମସଇ ିତ ି ମ ୋମତ ଆପଣୋେ କେିନ୍ଅ ି ସଖୋ ଆପଣୋେ କେିନ୍ଅ ି । ∞∞ ବିଜୟେକ୍ଷ୍ମୀ ହୋନ୍ତି ପଟ୍ଟନୋୟକ ଜମଣ ଅନ୍ୁ େୋଦିକୋ, ପ୍ରୋେନ୍ଧିକୋ, କେି, ପ୍ରେଚିକୋ, ଞ୍ଚ ସଞ୍ଚୋଳିକୋ, 'ସନ୍ୋତନ୍ୀ' ପତ୍ରିକୋେ ସମ୍ପୋଦିକୋ, ଓ ୧୨ଟି ପୁସ୍ତକେ ମେଖିକୋ । ମସ ହିନ୍ଦୀ, େଙ୍ଗଳୋ ଏେଂ ଇଂେୋଜୀ ଭୋଷୋେୁ ଅମନ୍କ େହି ଓ ମେଖୋ ଅନ୍ୁ େୋଦ କେିଛନ୍ତି । ତୋଙ୍କେ ଅନ୍ୁ େୋଦ ପୁସ୍ତକ 'କୁ ଆ ଓ କଳୋପୋଣି' (ମକନ୍ଦ୍ର ସୋହିତୟ ଏକୋମଡ ୀ), ଓ ତସେି ୋ ନ୍ୋସେିନ୍ଙ୍କ େଙ୍ଗଳୋ ପୁସ୍ତକ ‘ନ୍ଷ୍ଟ ଝିଅେ ନ୍ଷ୍ଟ ଗଦୟ’ (ମେଣ୍ଡସ୍ ପେିଲସସକ) ପ୍ରକୋଶିତ ମହୋଇଛି । ଏତଦ୍ େୟତୀତ ମସ ଆଧ୍ୟୋତ୍ମିକତୋ ଉପମେ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ଶିେୋ ମଦଇଥୋନ୍ତି । ପୋଖୋପୋଖି ଗ୍ରୋ ୋନ୍ଙ୍କମେ ୋ ଓ ଶିଶୁେ ଯତ୍ନ, ପେିଷ୍କୋେ ପେିଚ୍ଛନ୍ନତୋ, ସ୍ତନ୍ୟଦୋୟୀ ୋ’ ୋନ୍ଙ୍କେ ଯତ୍ନ ଆଦି େିଷୟମେ ସମଚତନ୍ତୋ ସୃଷ୍ଟି କେିଥୋନ୍ତି । ମସ ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେମେ େହନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 55 ମଶୋଭୋଯୋତ୍ରୋ ନିେୁପ ୋ କେ ମତୋ ଘେ ମକଉଠି କିମେ? ୟୂ େଭଞ୍ଜ, ୋଆ । ତୁ କି ଭୋଷୋମେ କଥୋମହଉଛୁ ? ସୋନ୍ତୋଳୀ ୋଆ । ଆମ ଜୋତିମେ ସୋନ୍ତୋଳ । ଓୁଃ ତୁ ପୋଠ ପଢିଛୁ ? ପଲସଟୁ ପଢିଛ ି । ମତମେ ଆଉ କିଛ ି ନ୍କେି ଏ େ ୂ େୋଗୁଛୁ, ତୁ ପୋଇ ସେକୋେ ପେୋ ମକମତ ମକମତ ମଯୋଜନ୍ୋ କେୁଛନ୍ତି । ନ୍ୋଇ ୋଆ ଚୋକିେୀ େୋକିେି ପୋଇ େହୁ ତ କମ୍ପିମଟସନ୍ । େୋପୋଟୋ ତୁ ଛୋ ଦୁ ଆ, େୋଧ୍ୟମହୋଇ ଗୋ, ଘେଛୋଡି ଏଠିକି ଚୋେିଆସିେି । ଆଛୋ ଏଠି ତୋମହମେ ଏକୋ େହୁ ଛୁ । ହ । ଘମେ ଆଉସେୁ କିଏ କିଏ ଅଛନ୍ତି? ଆମ ଚୋେିଭୋଇ ଦୁ ଇ ଭଉଣୀ । ଭଉଣୀ ଦୁ ମହ ଭିଆ ମହୋଇ ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ଯୋଗୋମେ । ମ ୋ ଉପେ ଭୋଇ ଦୁ ଇଟୋ ଭିଆ ମହୋଇଥିମେ । ଦ ପିଇ େୋସ୍ତୋମେ ଗଡିମେ । କିଛ ି କୋ ଦୋ କମେନ୍ୋହିଁ । ମେୋହୁ ଦୁ ଇଟୋ ଘେଛୋଡି ପମଳଇମେ । େୋପୋେ ସୋମଥ ସେୁ ମେମଳ ଝଗଡୋ ତୋଙ୍କେ । ଇନ୍ଦିେୋ ଆେୋସ ଘେଟୋ େି କମେଇମଦମେନ୍ି । ଏମେ ୁ ନ୍ିମଜ ଘେମଟ କେୁଚି । ଆଉ ତୁ େୋହୋ ହେୁ ନ୍ୁ କି ? ହ ମଯ ୋଆ, ଘେଟି ନ୍କମେ ଭିଆ ମକ ିତ ି ମହେି । ମସଥିମେ ପୁଣି ଝିଅଘେକୁ ଗୋଈଟିଏ ମଦେୋକୁ ପଡିେ । ଓହ ଏ ିତ ି କଥୋ । ଆଉ ମତୋମତ ମସ ୋମନ୍ କଣସେୁ ମଦମେ? କିଛନ୍ ି ୋହିଁ, ଖୋେି ଝିଅଟୋ । ଆଛୋ, ମତୋ ୋଆ କିଛ ି କହୁ ନ୍ ି ? ମ ୋ ୋଆ େିଯୋଇଛି, ୋଆ । ମସଇ ମ ୋେ େୋପୋେ ପୋଇ । ମ ୋମତ ଆଉ କିଛ ି କଥୋ ପଚୋେିେୋକୁ ଇଛୋମହେୋନ୍ି ପିେୋଟୋକୁ । ଅଜଥୋ ଗୁଡୋଏ ପ୍ରଶନ ତୋକୁ ପଚୋେି ନ୍କୁ ତୋେ ଭୋେୋକ୍ରୋନ୍ତ କେି ସୋେିେିଣି । ନ୍ୋ, ନ୍ୋ ଆଉ ନ୍ୁ ହ । େୋେୁ ମେ ଶୁଣ ତୁ ଯୋ ଆଗ ଖୋଇମଦ, ଟିମକ େିଶ୍ରୋ ମନ୍ଇ ତୋପମେ େୋକିକୋ କେିେୁ । ଖୋଇେୋକୁ ଆଣିଛୁ ତ? କିଛ ି ଉର୍ତ୍ତେ ନ୍ମଦଇ ଅଳିଆ ଗୁଡୋ ଏକୋଠି କେିେୋମେ େୋଗିଥୋଏ ମସ । ୁ େି ଘେକୁ ଚୋେିଆସିେି । ନ୍ଟୋ କିନ୍ତୁ ଜ ୋ ଭେ େୋଗୁନ୍ଥୋଏ । ଘଣ୍ଟୋକୁ ଚୋହିଁେି ମଗୋମଟ େୋଜିେ । ମଦମଖ ପିେୋଟୋ ଖୋଇେୋକୁ ଗେୋ ନ୍ୋ’ନ୍ୋହିଁ । ସିଏ ପୂେକ ପେି କୋ ମେ େୋଗିଥୋଏ । ଏଥେ ୁ ତୋକୁ ତୋଗିଦ କେୋପେି କହିେି । ମତୋମତ ପେୋ କହିେି ଖୋଇସୋେ, ତୋପମେ େୋକିକୋ କେିେୁ । ଏଥେ ମସ ମଧୋଇଧୋଇ ମହୋଇ ଯିେୋକୁ େୋହେିେୋ । ମକୋଉଠି ଖୋଇେୁ କି ଏଇଠି ଖୋଇମଦଉନ୍ୁ । ନ୍ୋହିଁ, ୋଆ ମହୋମଟେ ଯିେ ି । ଆଜି ଖୋଇେୋ ଆଣିନ୍ ି । ତୋକୁ େହ କହି ଭିତେକୁ ଆସି ଶମହଟଙ୍କି ଆ ମନ୍ୋଟଟିଏ ମନ୍ଇ ହୋତକୁ ତୋେ େଢୋଇ ମଦେି । ମେୋଧହୁ ଏ ସିଏ ଭୋେୁ ଥିେୋ ନ୍େ କି ନ୍ନ୍େ । ମନ୍, ୁ କଣ୍ଟିୋକଟେକୁ କିଛ ି କହିେ ି ନ୍ୋହିଁ । ଅଗତୟୋ ଟଙ୍କୋ ମନ୍ଇ ମସ ଖୋଇେୋକୁ ଚୋେିଗେୋ । ଘେକୁ ଆସି ମସୋଫୋ ଉପମେ େଥକେି େସିପଡିେି । ନ୍ଭିତମେ ଗୁଡୋଏ ଏଣୁ ମତଣୁ ପ୍ରଶନ ନ୍ଟୋକୁ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 56 ଭୋେୋକ୍ରୋନ୍ତ କେିପକୋଉଥୋଏ । କୋହିଁକି ଭେୋ ତୋକୁ ଏମତଗୁଡଏ ି କଥୋ ଜୋଣିେୋେୁ ତୋ’ପୋଇ ୁ ଏମତ କଥୋ ପଚୋେିେି । ତୋ େିଷୟମେ ନ୍ଟୋ େୟୋକୁ ଳ ମହଉଛି । ମକମତେୋ େୟସ ମହେ ତୋକୁ । ମହଇମହଇ ମକୋଡିଏ କି ଏମକୋଇଶ । ପିେୋଟୋ ଏମତ ପୋଠ ପଢିଛ ି କିନ୍ତୁ ମଯଉ କୋ େମତଇେ େିନ୍ୋ ପ୍ରତିେୋଦମେ କେିଯୋଉଛି । କିଛ ି ମଗୋମଟ ଟୋଣକେି କହିମଦମେ କୋହୋକୁ ଯୋଇ କହିମଦେ ହୋେକୋ େୋଗିେ ମସକଥୋ େି ନ୍ୋହିଁ । ସହମଜ ନ୍ଟୋ ୋଆଟି େିଯୋଇଛି । େୋପ ଥୋଇ ନ୍ଥିେୋ ଭଳିଆ । ଭୋଇ ୋମନ୍ ଅ ଣିଷ, ଭଉଣୀ ତ ପେମଗୋତ୍ରୀ । ମତଣୁ ପିେୋଟୋ ନ୍ିହୋତି ଏକୋ । ଏମତେଡ ଦୁ ନ୍ଆ ି ମେ ମକହି େି ଆହୋ କହିେୋକୁ ପୋଖମେ ନ୍ୋହିଁ । ଏ ିତ ି ଭୋେନ୍ୋ ଭିତମେ ମକତମେମଳ ଆଖି େୋଗିଯୋଇଛି, ନ୍ିଦ ଭୋଙ୍ଗି େୋମେଳକୁ ପୁେୋ ଚୋେିଟୋ େୋଜିେୋଣି । ତେେେ ମହୋଇ େୋହୋେକୁ ଗେି ମଦଖିେୋକୁ େେୋଦ ତ ୁ ୋେକ କୋ ମହୋଇଛି କି ନ୍ୋହିଁ, ନ୍ମହମେ ତୁ ଛୋଟୋମେ ଗୋଳି ୁ ହିଁ ଖୋଇେି । ମ ୋମତ ମେୋକଙ୍କ ଦ୍ୱୋେୋ କୋ କମେଇ ଆମସନ୍ି ମେୋେି । ଏମଣ େି ପିେୋଟୋେ ଉଦୋସ ହ ୁ ଟୋ ଆଖିମେ ନ୍ୋଚିଯୋଉଚି । ତୋକୁ ଗୁଡୋଏ କୋ େତୋଇେୋକୁ ଆତ୍ମୋକୁ େୋଧୁଛ ି । ମହମେ େୋହୋମେ ଯୋହୋ ମଦଖିେି ମ ୋେ ଆହୁ େି ଭୋେି ମହୋଇଗେୋ । େୋଡିପଟ କୋନ୍ଥକୁ ଆଉଜି େସି ନ୍ଟୋ କୁ େୁ ନ୍ିେଷ୍ଟ ି ମହୋଇ ଚୋହିଁ େହିଛ ି ଆକୋଶକୁ । ମେୋଧହୁ ଏ ମ ୋ ଯିେୋ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଭୋଙ୍ଗି ଗେୋ ତୋ ଧ୍ୟୋନ୍ । ଧଡପଡ ମହୋଇ ଉଠି ଠିଆମହୋଇ ପଡିେୋ । ୁ କିଛ ି ନ୍କହିେୋ ଆଗେୁ, ମ ୋମତ େେୟ କେି କହିେୋ, ୋଆ ମ ୋେ କୋ ସେିଗେୋଣି । େୋେୁ ଆସିମେ ଘେକୁ ଯିେ ି । ଅଗତୟୋ ତୋକୁ ଆଉକି ଛି ନ୍କହି, ଘେକୁ ମେଉଟି ଆସିେି । ଛିଡୋମହୋଇଥିେୋ ଯୋଗୋମେ ନ୍ଥକେି େସିପଡିେୋ କୁ େୁ । ଭୋେୁ ଥିେୋ ସତମେ ଭଗେୋନ୍ ମ ୋମତ ମକୋଉଧୋତୁ ମେ ଗଢିଛନ୍ତି ମକଜୋଣି ! ମଯୋଉ େୋପୋ ମ ୋମତ ୋଆ େୋପମେ ଆଖିମେ ମଦମଖନ୍ି, ମସ୍ନହମେ ଟିମକ ମକୋଳକୁ ଉଠୋଇ ମନ୍ଇ ମଗହ୍ଲୋ କମେନ୍ି, ସେୁ ମେମଳ ମକେଳ ଗୋଳି, ୋଡ, ଧ କଚ କ େୟତୀତ ଆଦେ ଟିମକ କମେନ୍ି ତୋପୋଇ ମ ୋ ନ୍ମେ କୋହିଁକି ଏମତ ଆକଷକଣ ? ତୋକୁ ନ୍ ମଦଖିମେ ନ୍ଟୋ ଛଟପଟ ହୁ ଏ । ସକୋଳେୁ ସଂଜ ମହୋଇଗମେ େୋପଟୋକୁ ମଦଖିଆସିେୋକୁ ନ୍ମେ ତୋେି ପୋଇଚିନ୍ତୋ । ଚୋେି ୋସ ନ୍ଟୋ େିକଳ ହୁ ଏ । କିନ୍ତୁ ମସଠି ୋମନ୍ ଗୋମେ ପହଞ୍ଚିମେ ମସଠି େି ଭେ େୋମଗନ୍ି । ମ ୋ ସୋଙ୍ଗ ୋମନ୍ େୋହୋସୋହୋ ମହୋଇ ସଂସୋେ େମସଇମେଣି ସିନ୍ୋ କିନ୍ତୁ ମସଠି େି ମସଇ ନ୍ିଶୋ ୋମନ୍ ଦେ େୋଜୁ ତ ି । ଅଶୋନ୍ତିେ ନ୍ିଆ ହୁ ହୁ ମହୋଇ ଜଳୁ ଛ ି । ସ ମସ୍ତ େୋଟଛୋଡି ଅେୋଟମେ । ମସସେୁ ମଦଖି ମଦଖି ଭୟମେ ସିହେିଉମଠ ମ ୋ େଦପଣେ ଛୋତି । ନ୍ିଜ ଉପେୁ ଆସ୍ଥୋ ତୁ ଟିଯୋଏ । ସଞ୍ଜମେ ମଯମତମେମଳ ଚୁେିମେ ନ୍ିଆ ଧେୋଇ େୋପୋ ପୋଇ କିଛ ି େୋନ୍ଧିମଦେି ଭୋମେ, େୋପୋ ମପମଟ ଦୋେୁପିଇ ଟଳିଟଳି ଆସି ଘମେ ପହମଞ୍ଚ । ପୋଟିେୁ ଭଣଭଣ ଦୋେୁ ଗନ୍ଧ ସହିତ ଅସ୍ରୋେୟ ଗୋଳିଗୁେଜ । ମସସେୁ ପୁଣି ଖୋସ ମ ୋେି ଉମଦୟଶମେ । େୋପୋକୁ ମଟକି ମନ୍ଇ ଚିେୋଫଟୋ ମଶଜ ଉପମେ ମଶୋଇମଦଇ େୋହୋେକୁ ଚୋେିଆମସ ୁ । ଚୁେିଟୋ ଜଳିଜଳି ମକମତମେଳୁ େିଭିଯୋଇଥୋଏ । େୋପୋ ନ୍ିଶୋମେ ମକମତ କଣ େିଡେିଡ ମହୋଇ ମଶୋଇଯୋଏ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 57 ଅଗଣୋ କୋନ୍ଥକୁ ଆଉଜି ଶୂନ୍ୟ ଆକୋଶକୁ ଚୋହିଁ, ମକମତ ସ ୟ େିତଯ ି ୋଏ ଜଣୋନ୍ୋହିଁ । ଠିକ୍ େୋତି ଅଧସେିକି େଡଭୋଇ ଟଳିଟଳି ଘେକୁ ମଫମେ । ଦୋଣ୍ଡଦୁ ଆମେ ସୋନ୍ଭୋଇ କୁ େୁକୁ ମଦଖି ମଦମେ ମଦହମେ ତୋେ ନ୍ିଆ ଚେିଯୋଏ ମଯ ିତ ି । ନ୍ିଶୋମେ ପୋଟିେୁ କଥୋେୋହୋେୁ ନ୍ଥିମେ େି ସିଏ ଆେଭ କେିଦଏ ି ମଶୋଧୋେକୋ । ଏସେୁ କୁ ମ ୋମତ ସହିେୋକୁ ହୁ ଏ, ଏଇଥିପୋଇ ମଯ ପିଇେୋକୁ େୋେଣ କମେ । ସୋନ୍, ୁ ସ ସ୍ତଙ୍କୁ ନ୍ିଶୋପୋଣି ଝିଆ ଦୁ ଇଭୋଇଙ୍କ କଥୋ ନ୍ କହିେୋ ଭେ । ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ନ୍ୋ ମେ ନ୍ୋନ୍ୋ ଅପେୋଧ ପୋଇ ଗୋ େେଗଛ ମୂ ଳ ନ୍ିଶୋପ େମସ । କୋହୋ ଝିଅ ମେୋହୁ ଙ୍କୁ ପିଛୋ କମେଣି ତ କୋହୋ େୋଡିମେ ପଶି ଜେି, କୋକୁ ଡି ମଚୋେିକମେଣି । େୋପୋ େୋେଣକମେ େୋପୋ ଉପେକୁ ହୋତ ଉଠୋନ୍ତି । ଏସେୁ ପମେ େି ୁ ଚୋେି ୋସ ମହୋଇଗମେ ଗୋ’କୁ ଯିେୋକୁ ଛଟପଟ ହୁ ଏ । ତୋେ ଅସେ କୋେଣ ଗୁମେଇ । ଗୁମେଇ ସହ ମ ୋେ େୋହୋଘେ େଡଭିମଣଇ ଠିକ କେିଛ ି । ଗୁମେଇ ତୋଙ୍କ ଝିଅଟୋ ଭୋେି ଭେ । ପୋଠ େି ପଢିଛ ି । ଅେଶୟ ୋ ୁ ଝିଅ । ୁ ତୋକୁ ଆଗେୁ ମଦଖିଥିେି । କମେଜମେ ପଢିେୋମେମଳ, ତୋଙ୍କେି ଘେେୋଟ ମଦଇ କମେଜ ଯିେୋକୁ ହୁ ଏ । କିନ୍ତୁ ମସମତମେମଳ ୁ ତୋକୁ ମଦଖି କିଛ ି ଭୋେୁ ନ୍ଥିେି । ଆଜିକୋେି େସିମେ ଉଠିମେ କୋ କମେ କି ମଶୋଇମେ ପ୍ରତି େଣ ଗୁମେଇ ସହ ମ ୋେ ମଭଟ ମହଉଛି । ମଚଇ ମଚଇ ୁ ସ୍ୱପନ ମଦଖୁଛ,ି ମ ୋ ଘେ ଅଗଣୋମେ ଗୁମେଇ ଝୁ ଝ ୁ ୁ ୁ ମହୋଇ ଚୋେିଯୋଉଛି । ଓଢଣୋ ଫୋଙ୍କେୁ ମ ୋମତ ଡୋକୁ ଛ ି ଖୋଇେୋପୋଇ । ମକମେ ମକମେ େୋଆେ ପୋଦମେ ଗେ ୋେିସ କେିମଦଉଛି । ତୋ ହୋତେ ପୋଣିକୋଚେ ଝଣଝଣ ଶବ୍ଦମେ କେଞ୍ଜ ମତେ ଘେଟୋସୋେୋ ଗୁଞ୍ଜେଣ ମଖଳି ଯୋଉଛି । ଆନ୍ନ୍ଦମେ ଆତ୍ମହେୋ ମହୋଇଇଠିେୋ କୁ େୁେ ନ୍ । ମହଇ ତ ଗୁମେଇ, େୋପୋ କେିଥିେୋ ଶୋଗ ପଟୋଳିମେ ପୋଣି ଛିଞ୍ଚଚ ୁ ି । ଏଥେ େୋପୋେ ସେୁ ଦୁୁଃଖ ପୋଣିପେି ମେୋହି ଯିେ । ଗୁମେଇ କଥୋ ମନ୍ପଡିଗମେ ମଦହଟୋ ଝି ଝି ମହୋଇ ଯୋଉଛି । ମହମେ ଗୁମେଇେ କଣ ମ ୋ କଥୋ ଏ ିତ ି ମନ୍ପଡୁ ଥିେ ? ଅମନ୍କ ଥେ ଭୋେିଛ ି ଗୁମେଇକୁ ଏକଥୋ ପଚୋେିେ ି । କିନ୍ତୁ ମସ ସୁମଯୋଗ ମ ୋମତ ମକମେଦିଏନ୍ି ଗୁମେଇ । ଯଦି ମକମେ ତୋ ସହ ମଦଖୋମହୋଇଗେୋ ନ୍ିକଟତେ ମହେୋ ଅମନ୍କ ଆଗେୁ େୋଟକୋଟି ଚୋେିଯୋଏ ମସ । ପଛେୁ ତୋକୁ ଖୁେ ମଜୋେମେ ଡୋକିେୋକୁ ଭୋେି ଇଚ୍ଛୋ ହୁ ଏ, ମ ୋେ । ମହମେ େୋଜ େୋମଗ । ଭୋେନ୍ୋ ଭିତମେ େୁ ଡଗ ି େୋମେମଳ େୋପୋେ ଖୁ ଖୁ କୋଶମେ ଭୋଜିଯୋଏ ଭୋେନ୍ୋ ତୋେ । ପୋଣିମନ୍ୋଟୋଏ ମନ୍ଇ େୋପୋକୁ ମପଇମଦେୋମେମଳ ଖୁେ ନ୍ ଉଣୋକେି େୋପୋକୁ େୁ ଝୋଇେୋକୁ ମଚଷ୍ଟୋ କମେ କୁ େୁ । େୋ ଏ ନ୍ିଶୋପୋଣି ଖୋଇ ମକମତ ଆଉ ଏଠି ମସଠି ପଡିେୁ । ନ୍ିଶୋ ଣିଷକୁ ଅେୋଟକୁ ଟୋଣିନ୍ଏ ି । ଜୀେନ୍ସୋେୋ ନ୍ିଶୋଖୋଇ କଣ ପୋଇଛୁ କହିପୋେିେୁ । ଯଦି ପୋଇଛୁ ମକେଳ ଛି, ଛୋକେ । ୋଆ ମ ୋେ େିଗେୋ ପମଛ ଟିମକ ସୁଖ ପୋଇେୋନ୍ି । ମତୋ ମଦଖୋମଦଖି ଭୋଇ ୋମନ୍ ଅେୋଟକୁ ଗମେ । ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ସଂସୋେ ଉଜୁ ଡଗ ି େୋ । ଆଉ ଏ ପେିେୋେକୁ ମକହି ଝିଅ ମଦେୋକୁ େୋଜି ମହଉନ୍ୋହୋନ୍ତି । ଆ ପେିେୋେଟୋ େ ୁ େି ଶୂନ୍ୟ ମହୋଇ ନ୍ଷ୍ଟ ମହୋଇଗେୋ ଜୋଣ । େୋକି ମତୋେ ମଦହ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 58 କଥୋ କଣକହିେ ି । ଆେଥେ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋ ମନ୍ଇଥିେି ମଯ, ଡୋକ୍ତେ ସଫୋସଫୋ ନ୍ୋକେିଦମେ ଏ ନ୍ିଶୋଡି ମେୋକକୁ କଣ ଔଷଧ ମଦେି । ନ୍ିଶୋ ତ ୟୋଙ୍କ ମଦହମେ ଚେିଗେୋଣି । ଯଦି ନ୍ିଶୋ ମସେନ୍ ନ୍କେିମେ ମତମେ କିଛ ି ଔଷଧ ମେଖିେି । ତୁ ମ ତୋଙ୍କୁ ଜଗି କେି ଔଷଧ ମଦେ । ମହମେ ଘେକୁ ଆସିେୋପମେ ତୁ ଏ ିତ ି ଝଗଡୋ େଗୋଇେୁ ମଯ ପୋଇେିନ୍ ି । ଏଥେ କିନ୍ତୁ ମ ୋ କଥୋଟିମକ ୁ ଘେଛୋଡି ଯିେୋ େୟତିତ ଆଉ କିଛ ି ଉପୋୟ ୋନ୍ିଯୋ । ମ ୋ ସୁନ୍ୋ େୋଆଟି ପେୋ । ମଛୋଟଥିେି ଚୋେିଗେୋ । ମହମେ ମତୋେ କିଛ ି ମହୋଇଗମେ ୋଆ ି ି । ଖମନ୍ଇ ଖମନ୍ଇ େୋ କଣ ୁ ଜ ୋ ସହିପୋେିେନ୍ କମହ ମକଜୋଣି ସିଏ କିଛ ି େୁ ଝପ ି ୋମେନ୍ି । େୋଆକୁ ଆଉସି ମଦଉ ମଦଉ ମସଇଠି ମଶୋଇପଡିଥୋଏ, େୋଆେ ମକୋଳମେ ଜୋକିଜୁକି ମହୋଇ । େୋତିସୋେୋ ମଶୋଇ ମଶୋଇ ସ୍ୱପନ ମଦଖୁଥୋଏ, ତୋ ୋଆକୁ । ୋଆ ତୋକୁ ଖୁେ ମଗହ୍ଲୋ କେୁଛି । ପୋଖମେ େସି େମଳଇ େମଳଇ ମଖୋଇ ମଦଉଛି । କୋଖକେି ମନ୍ଇ ସ୍କୁେମେ ଛୋଡିମଦଇ ଆସୁଛ ି । ଏମେ କିନ୍ତୁ ଆଉ ଠିକମେ ମନ୍ପଡୁ ନ୍ି, କୁ େୁେ ତୋ ୋଆ ହ ୁ । ମହମେ ତୋେ ମନ୍ଅଛି ୋଆ ତୋ ହୋଡୁ ଆ ହୋତମେ ମଯମତମେମଳ ତୋକୁ ଆଉଶିଦଏ ି ଭୋେି ସୁଖେୋମଗ ତୋକୁ । ମକୋଉଠିଥୋଏ ନ୍ିଦ ମକଜୋଣି, ୋଆ ଆଉଶି ମଦେୋ ୋମତ୍ର ନ୍ିମଘୋଡ ନ୍ିଦମେ ମଶୋଇପମଡ । ଆଜି ଭୋେି ମନ୍ପଡୁ ଚି ୋଆ କଥୋ । େିମଶଷ କେି ଏଇ ଘେେ ୋେିକୋଣିଙ୍କ ସହିତ କଥୋ ମହେୋ ପମେ ତୋେ ତୋ ୋଆ କଥୋ ମେଶି ମନ୍ପଡୁ ଚି । ଆହୋ କି ଧୁେ କଥୋ । କଥୋ ପଦକମେ ମପଟ ପୁେଯ ି ିେ ମଯ ିତ ି । ପ୍ରମତୟକ ଦିନ୍ ମକମତ ମକମତ ମେୋକଙ୍କ ଘେକୁ କୋ କେିେୋକୁ ଯୋଉଚି ସିଏ । କିନ୍ତୁ ମକହି ତୋକୁ ଦିମନ୍ ଏ ିତ ି ମସ୍ନହମେ କଥୋପମଦ ପଚୋେିନ୍ ି । ଖୋଇେୋତ ଦୂ େେ କଥୋ । କୁ େୁ କିମେ, େୋେୁ ମତୋେ ଆସିନ୍ୋହୋନ୍ତିକି ? ନ୍ୋହିଁ ୋଆ । ମତମେ ଏପଟକୁ ଚୋେିଆସୁନ୍ୁ । ମସ ଶୋେଣଟୋମେ କୋହିଁକି େସିଚୁ ? ନ୍ୋହିଁ ୋଆ ସଫୋ କେିମଦେୋ ପମେ େଗିଚୋଟୋ ଭୋେି ସୁନ୍ଦେ େୋଗୁଚ ି ତ, ମସଇଥିପୋଇ । କୁ େୁ ଭୋେୁ ଥିେୋ ମଗୋମଟ ଇତେ େ ୂ ିଆ ପ୍ରତି ଯୋହୋ ହୃ ଦୟମେ ଏମତ ମସ୍ନହ, ଭେପୋଇେୋ ପୁଣି ଆଦେ, ତୋଙ୍କ ନ୍ିଜେ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ମସ ମକମତ ଭେପୋଉନ୍ଥିମେ ସମତ ! ଭୋେି ଭୋଗୟେୋନ୍ ମସ ୋମନ୍ ଏପେି ମଦେୀପେି ୋଆଟିଏ ପୋଇ । କୁ େୁ ଆଉ ଆଉ କଣ ଭୋେୁ ଥିେୋ ମକଜୋଣି େୋେୁ ଙ୍କ ଡୋକମେ ଉଠି ଠିଆମହେୋ । ଆଖିଆଗମେ ଦୁ ଇଟୋ ମପଲଟମେ କିଛ ି ପକୁ ଡି ସହ ିଠୋ ଧେି ଠିଆମହୋଇଥିମେ ୋଆ । ମନ୍ େୋେୋ ଏ ଗେ ଗେ ପକୁ ଡି ଦିଟୋ ଖୋଇମଦ, ମକମତମେଳୁ ଖୋଇେୁ ଣି ମଭୋକମହେଣି । କୁ େୁ ୋଆଙ୍କ ହ ୁ କୁ େେେେ କେି ଅନ୍ୋଇ ଥିେୋ, ପୋଟିେୁ ତୋେ ଵଚନ୍ େୋହୋେୁନ୍ଥିେୋ । ମସ ମଦଖୁଥିେୋ ତୋ ଆଖିଆଗମେ ଛିଡୋମହୋଇଛି ତୋ ୋଆ । ପିଠି ଆଉଶି ମଦଇ ତୋକୁ ମଖୋଇମଦଉଛି ଆଉ କହୁ ଛ,ି ସହଳ ସହଳ ଖୋଇମଦମେ ସିନ୍ୋ ସୁନ୍ୋପୁଅ ହେୁ । ଖୁେ େଡମହେୁ , ଭେ ଣିଷ ମହେୁ । କକକଶ କଣ୍ଠମେ େୋେୁ ଡୋକୁ ଥିମେ ଖୋଇେୋ ସେିେୋକିମେ, ଆ’ଆ ଯିେୋ, ମତମଣ େହୁ ତ କୋ ଅଛି । େୁ ହ ଛଳଛଳ ଆଖିମେ େୋହେକୁ ଯୋଉଯୋଉ ପୁଣିଥମେ ୋଆଙ୍କୁ ଚୋହିଁେୋ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) କୁ େୁ, 59 େଡ କେୁଣ ମଦଖୋଯୋଉଥିେୋ େଗୋଇେୋକୁ । ହ ୁ ଟି ତୋଙ୍କେ । ଇଛୋ ମହଉଥିେୋ ପୋଦତମଳ ତୋଙ୍କେ ଥେୁମଟ ମସଦିନ୍ େୋତିମେ ମ ୋମଟ ନ୍ିଦମହେୋନ୍ି କୁ େୁକୁ । ପେଦିନ୍ ଖୁେ ସକୋଳୁ ତୋେ ଭୋେି ମନ୍ପଡିମେ ୋଆ । ମକମତକେି ଥୋ କୁ େୁେ ନ୍ିଦ ଭୋଜିଗେୋ । କୁ େୁକୁ କହିଥିମେ ଭୋତ ସୋଙ୍ଗକୁ ଡୋେ ୋ ଟିମକ ହଉପମଛ, ଘେ ଖୋଇେୋ ଖୋଇମେ ମଦହ ଖେୋପ ମହେନ୍ୋହିଁ, ମହୋମଟେ େଜୋେ ଖୋଇେୋ ପୋଟି ସୁଆଦ ସିନ୍ୋ ଯୋେତୟ ମେୋଗେ ଘେ । ତୁ ପିେୋମେୋକ, ମକହି ଆଗକୁ ଅଛି ନ୍ୋ ପଛକୁ ଅଛି, ମଦଖୋଚୋହୋ କେିେୋକୁ , ସେୁ ମେମଳ ନ୍ିଜ ମଦହପୋ’ କଥୋ ଆଗ ଭୋେିେୁ । େୁ ଝେ ି ୁ େୋପୋ ନ୍େୁ ନ୍ ି । ଆମେ ତୁ କଣ ମ ୋେ ଶତୁ ମଯ ୁ କହୁ ଛ ି ମେୋେି ମଦହକୁ ୁ ମତୋମତ ଏସେୁ କହୁ ଛ ି । ତୋ’ଛଡୋ ହୋତ ଅଳମଶ ନ୍ିଶେଙ୍କୋ । ତୁ ସକୋଳୁ ଟିମକ ସହଳ ଉଠିପଡିମେ ଯୋହୋ ଗମଣ୍ଡ ଫୁ ମଟଇ ମଦଇପୋେିେୁ । ଆଉ ଯଦି ଅଳଶ କେି ମଶୋଇପଡିେୁ, ମତମେ ତ କଥୋ ସେିେୋ । ଆହୁ େି ମଗୋମଟ କଥୋ ଆଜିକୋେି େଜୋେ ଦେ ଯୋହୋମହେୋଣି କିଣି ଖୋଇମେ ତ ସେୁ ପଇସୋ ସେିଯିେ, ଦି ପଇସୋ େହିମେ ସିନ୍ୋ ଘେଖଣ୍ଡିକ ସଜୋଡିେୁ, େୋହୋମତୋଳୋ ମହେୁ । ପଇସୋ ନ୍ଥିମେ ମକହି ସୋହୋଯୟ କେିମେନ୍ି, ଏକଥୋ ମ ୋମଟ ଭୁେିେୁନ୍ ି । ଆମେ ମକମତ ଶୀଘ୍ର ମ ୋେ ମେୋମଶଇ କୋ ସେିଗେୋଣି । ସତମେ ୋଆ ଠିକ୍ କହୁ ଥିମେ ତ । ୁ ଆଜିଯୋଏ ଏକଥୋ ଭୋେିନ୍ଥିେି । ହ ପିେୋମେଳୁ ତ େୋପ ଥୋଇ େୋପ କଣ ଜୋଣିେିନ୍ ି । ମହତୁ ପୋଇେୋ ମେଳକୁ ୋଆ ଆକୋଶେ ତୋେୋ ମହୋଇଗେୋ । ସଂସୋେେ େୋଟ ଚୋେିେୋକୁ ଖୋେଢିପ, ଭେ ନ୍ଦ ନ୍ୟୋୟ ଅନ୍ୟୋୟ େୋଛ େିଚୋେ ଏସେୁ ଆଉ ଶିଖୋଇଥୋନ୍ତୋ କିଏ ମଯ । ଯୋହୋମହଉ ୋଆ ସୋଆନ୍ତୋଣିଙ୍କ ପେି କିଛ ି ଭେ ଣିଷ ଏ ସଂସୋେମେ ଅଛନ୍ତି ମେୋେି ସିନ୍ୋ, ସୂଯକୟ ହୋପୁ ମେଳୋଜୋଣି ଆସୁଛନ୍ତି ଯୋଉଛନ୍ତି । ୁ େଣପୋହୋଡ େ ୂ କେ ଆଦିେୋସୀ ପିେୋମଟ । ତୋଙ୍କୁ ି ି ନ୍ୋ ମ ୋମତ ସିଏ ମ ୋମତ ଚିେଚ ି ନ୍ତି । ୁ ଚିେଚ ଦି,ଚୋେି ଘଣ୍ଟୋେ ପେିଚୟ ଆ େ । ମସତିକମି େ ଏମତ ସିନ୍ହ ି ଏମତ ଆଦେ ୁ ତ ଆଜିଯୋଏ ମକୋଉଠୁ ପୋଇନ୍ି । ଯୋହୋମହଉ ଆଜି କୋ ସେିମେ ତୋଙ୍କୁ ନ୍ିଶ୍ଚୟ ମଦଖୋକେି କୃ ତଜ୍ଞତୋ ଜଣୋଇକେି ଆସିେ ି । କଥୋଟିଏ କହିେୋ ଆଉ ତୋକୁ କୋ ମେ େଗୋଇେୋ ଏମତ ସହଜକଥୋ ନ୍ୁ ମହ । କୁ େୁ ଚୋହିଁମେ େି ୋଆଙ୍କ ସହ ତୋେ ମଦଖୋମହୋଇ ପୋେୁନ୍ଥିେୋ । କୋହିଁକି ନ୍ୋ କୋ ପୋଇ େହୁ ତ ଦୂ େେୋଟ ଯିେୋକୁ ପଡୁ ଥିେୋ । ମଫେିେୋ ମେଳକୁ ତୋକୁ ଭୋେି ଥକୋ େୋଗୁଥିେୋ ପୁଣି ଏମତ ମଡେିମେ କଣ କିଏ କୋହୋ ଘେକୁ ଯୋଏ । େୋେୁ କୋମଳ େିେକ୍ତ ମହମେ ମସଥିପୋଇ ତୋକୁ ଡେେୋମଗ । ଯୋହୋମହମେ ସହେୀ ମେୋକ ତୋଙ୍କ ଚୋେି ଚଳଣି ମକମତ ଉର୍ଚ୍ମକୋଟୀେ । ସିଏ ସୋଧୋେଣ ଦିନ୍ ଜୁ େଆ ି , େୋେୁ ଘମେ ଅସ ୟମେ ପହଞ୍ଚିେୋ ପେି ଧୃଷ୍ଟତୋ ମକ ିତ ି ସିଏ କେିପୋେିଥୋନ୍ତୋ । ତଥୋପି ସ ୟ ସୁେଧ ି ୋ ମଦଖି ନ୍ିଶ୍ଚୟ ଯିେ, ଏଇକଥୋ ଭୋେି ନ୍କୁ େୁ ଝୋଇଦିଏ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 60 ପନ୍ଦେ ଦିନ୍ ପମେ ୋଆଙ୍କ ଘେ ପୋଖୋପୋଖି କୁ େୁେ କୋ ିଳଗ ି େୋ । ଭୋେି ଖୁସି େୋଗିେୋ ତୋକୁ । ଯୋ’ ମହଉ, ଏମତଦିନ୍ ପମେ ତୋକୁ ଆଜି ୋଆଙ୍କୁ ମଦଖୋ କେିେୋେ ସୁମଯୋଗ ିଳେ ି । ଯିେୋ େୋଟମେ ୋଆଙ୍କୁ ମଦଖୋ କେିଆସିେ । ପୁଣି ଭୋେୁ ଥୋଏ, ନ୍ୋହିଁ ନ୍ୋହିଁ ଏମେ ସିଏ ଭୋେିମହଉଥୋଏ ଆଗ ଯୋଇ ଗମେ ତେତେମେ ଟିମକ କଥୋ ମହେୋକୁ ସ ୟ ିଳେ ି ନ୍ୋହିଁ । ଏପମଟ କୋ ମେ ମଡେିମହମେ କଣ୍ଟିୋକଟେ େିେକ୍ତ ମହେ । େେଂ ମେଶି ଭେମହେ କୋ ସେିମେ ମଦଖୋକେିେ । ଖୋେି ମଦଖୋ କେିେନ୍ି ତ, ନ୍ମଖୋେି କିଛ ି ଦୁ ୁଃଖ ସୁଖେି ମହେ । ହ େୋପୋ ତୋେ କୋେି ଗୋ’େ ମଗୋମଟ ମେୋକ ହୋତମେ ଖେେ ପଠୋଇଛି, ଟଙ୍କୋ ପଠୋଇେୋକୁ ମସକଥୋ କହିେ । ଏ ିତ ି ଅମନ୍କ କଥୋ ତୋେ ୋ’ଙ୍କୁ ଜଣୋଇେୋେ ଅଛି । ତୋଙ୍କୁ ଜଣୋଇମଦମେ ତୋେ ଅମନ୍କ ଦିନ୍େ ଦୁ ୁଃଖ େି କିଛ ି ୋତ୍ରୋମେ େୋଘେ ମହୋଇଯିେ । ତୋକୁ ତ ଏ ିତ ି େୋଗୁଛ ି ମସ ମଯ ିତ ି ସତସତିକୋ ତୋ ୋଆ ପୋଖକୁ ଯୋଉଛି ଅମନ୍କ ଦିନ୍ ପମେ । ସୋଇ ଣ୍ଡ ୁ ମେ ପହଞ୍ଚୁ ପହଞ୍ଚୁ କୁ େୁ େେୟ କେୋ, ୋଆଙ୍କ ଘେ ଆଗମେ ଭୋେି ଗହଳି । ତୋକୁ ଟିମକ ଭୟ େୋଗିେୋ, ଆମଗଇ ଯୋଇ ମଦଖିେୋକୁ ମଚଷ୍ଟୋ କେୋ । କୋହିଁ କିଛ ି ତ ଦିଶନ୍ ୁ ,ି କିନ୍ତୁ ମକହି କୋନ୍ଦିେୋେ ଶୁଭୁଚି । ଛନ୍କୋ ପଶିଗେୋ କେୁ ଛୋତିମେ । ଭୋେି ଡେେୋଗିେୋ ତୋକୁ । ନ୍ମେ ହଜୋମେ ଆଶଂକୋ, ମକମତ ନ୍ୋ ମକମତ ପୋପ ନ୍କୁ ଛୁ ଇେୋ । ମତମେ କଣ ୋଆ କି େୋେୁ ଙ୍କେ, ଜିଭକୋ ଡ ୁ ି ପକୋଇେୋ କୁ େୁ । ନ୍ୋ ନ୍ୋ, ଏ ିତ ି ଭୋେନ୍ୋ ଭିତମେ ଆମଗଇ ଚୋେିଥୋଏ ସିଏ । ମଯମତମେମଳ ତୋ କୋନ୍ମେ େୋଜିେୋ ଣିଷ ତ ନ୍ୁ ମହ ସୋେୋତ ମଦେୀଟିଏ ଥିମେ, ମେୋହୁ ସୋଆନ୍ତୋଣି । ଦୁ ଆେୁ ତୋଙ୍କେ ଜନ୍ଦୋ ପିମ୍ପୁଡଟ ି ଏ ି େି ଉପୋସମେ ମଫେନ୍ତିନ୍ ି । ଣିଷ ତ ଣିଷ । କଥୋମେ ପେୋ କୁ ହୋଯୋଇଛି ପ୍ରୋଣୀେ ଭେ ନ୍ଦ େୋଣୀ, େଣକୋମଳ ତୋହୋ ଜୋଣି । ମଦଖ ମଯ ିତ ି ଣିଷ ମସ ିତ ି େଣ । ସଂସୋେେ କୋ ତୁ ମଟଇ, ସ୍ୱୋ ୀ ପୁଅ, ମେୋହୁ , ଝିଅ, ଜ୍ୱୋଇ, ନ୍ୋତି, ନ୍ୋତୁ ଣୀେ ଭେୋ ପେିେୋେ ଛୋଡି, ଅହୟ ମଡଙ୍ଗୁ େୋ େଜୋଇ ସଂସୋେ ଛୋଡି ଚୋେିଗମେ ଆେପୋେିକୁ । ତୋଙ୍କ ପୋଇ ପେୋ ଗଛପତେ କୋନ୍ଦୁ ଛନ୍ତି । େୋେୁ ଙ୍କୁ ଯୋହୋ ଝୁ େିମହେୋ ପୋଇ ଛୋଡିଗମେ । ଏଥେ କୁ େୁ ଠିକ୍ େୁ ଝଗ ି େୋ, ତୋ ଆଶଙ୍କୋ, ସତ । ମହମେ ସିଏ ନ୍ିଜକୁ ଏମତ ଟିମକ େୁ ଝୋଇ ପୋେୁନ୍ଥିେୋ । େୁ ହ ଭର୍ତ୍ତି ଆଖିକୁ ତୋେ ସେୁ କଛ ି ି ଦିଶଥି ୁ େୋ କୁ ହୁଡି ପେି । ମଦୋଷୀଟିଏ କୋଠଗଡୋମେ ଠିଆମହୋଇ ଅସହୋୟତୋମେ ଶୂନ୍ୟକୁ ଚୋହିଁ େହିେୋପେି, ଶୂନ୍ୟକୁ ଚୋହିଁ େହିଥିେୋ ସିଏ । ତୋକୁ େୋଗୁଥିେୋ ମଗୋମଟ େିେୋଟ ଶୂନ୍ୟ ୟ ପୃଥିେୀମେ ସିଏ ଏକୋ, ଖୁେ ଏକୋ । ପଦୁ ଟଏ ି କଥୋମହେୋପୋଇ ପୋଖମେ ତୋେ ମକହି େି ନ୍ୋହୋନ୍ତି । ଅଥଚ ତୋ ଚତୁ ପକୋଶ୍ୱମେ ନ୍ୋହିନ୍ଥିେୋ ମକୋଳୋହଳ । ଆଖିଆଗମେ େିେୋଟ େଡ ମଶୋକୋକୂ ଳ ମଶୋଭୋଯୋତ୍ରୋ । ତୋକୁ ଅନ୍ୁ ଭେ ମହଉଥିେୋ କୋହୋେି ଦେଦଭେୋ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ସ୍ୱେ, ‘ଆହୋ, ସଂସୋେେ ସେୁ ତକ ଶୁଖକୁ ମପୋଛିମନ୍ଇ ଚୋେିଗେ। । ଆଉଜମଣ କହୁ ଥେୋ, ଯିଏ ଗେୋ ସିଏ କି ଆଉ ମଫେିେ? କୋହୋେି ଯିେୋମେ କଣ ଅଟକି ଯିେ ସ ୟ ? ଖୋେି ଯୋହୋ ଛୋତିଭିତମେ ସିଏ ସ୍ମୁତଟ ି ଏ ି ମହୋଇ େହିଯିମେ ଜୀେଥିେୋ ତକ । ସ ୟେ ହୋତଧେି, ଆମଗଇ ଚୋେିେୋ ପେୋ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) ଣିଷେ 61 ଧ କ । ଆଖିେୁ େୁ ହମପୋଛି କୁ େୁ ମସଇଠୁ ଥୋଇ ସୋଷ୍ଟୋଙ୍ଗ ପ୍ରଣୋ କେୋ ୋଆଙ୍କ ଉମେଶୟମେ । ଟଳ ଳ ପୋଦକୁ ତୋେ, ସମତ ମଯ ିତ ି ଉପହୋସ କେୁଥିେୋ ତୋ ଟଳ ଳ ଭୋଗୟ । ପଛେୁ ଥୋଇ ମକହିଜମଣ, କୁ େୁକୁ ଖୁେ କଅମଳଇ କେି କହୁ ଥିମେ, େୋେୋମେ କୁ େୁ ଆଜି କଣ କୋ କୁ ଯିେୁନ୍କ ି ି ? ଆଛୋ େୋେୋ ଖୋଇକେି ଆସିଛୁ ନ୍ୋ, ହ ସୋଙ୍ଗମେ ଟିଫିନ୍ ଆଣିେୋକୁ ଭୁେିନ୍ୁ ତ । ଯୋଆ େୋେୋ େହୁ ତ ମଡେି ମହୋଇଗେୋଣି । ମତମଣ କଣ୍ଟିୋକଟେ େୋେୁ ପେୋ େୋଗିମେ । ପଛକୁ ମଫେିଚୋହିଁେୋ କୁ େୁ, ସମ୍ମୁଖମେ ତୋେ ଅତିକ୍ର କେିଯୋଉଥିେୋ ୋଆଙ୍କେ ଅନ୍ତି ମଶୋଭୋଯୋତ୍ରୋ । ∞∞ ନିେୁପ ୋ କେ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ । ମସ କେିତୋ, ଗଳ୍ପ, ଶିଶୁ ସୋହିତୟ, ଉପନ୍ୟୋସ, ପ୍ରେନ୍ଧ, ଆଦି ମେଖନ୍ତି । ଓଡିଆ ସୋହିତୟେ ସମ୍ଭ୍ରୋନ୍ତ ପତ୍ରପତ୍ରିକୋମେ ତୋଙ୍କେ ମେଖୋ ନ୍ିୟ ତ ି ପ୍ରକୋଶିତ ମହୋଇଥୋଏ । ତୋଙ୍କେ ପ୍ରକୋଶିତ କେିତୋ ପୁସ୍ତକ: କଦ ବେୁ କଳ୍ପେଟ, ଚିେୋ ୋଟିେ େୋସ୍ନୋ, ମ ୋହ ଗ୍ନୋ । ଗଳ୍ପପୁସ୍ତକ: େେଗଛେ ଛୋଇ । ଶିଶୁ ଉପନ୍ୟୋସ: େଣେୋଇଜେ କଥୋ । ଶିଶୁ କେିତୋ: ଚୁ ନ୍ିଚୁନ୍ି ତୋେୋଫୁ େ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 62 ଆଶୋମେ ଆଶୋମେ… ସୁମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ ୁ ଖୋେି ତୁ ପୋଇ ...... ନ୍ଭଶ୍ଚୁ ଭି ଶୂନ୍ୟତୋେ େିଶୋଳତୋ ମନ୍ଇ ମେଳୋଭୂ ୀ େୀଚି ୋଳୋ ଅମନ୍କ ଆଶୋମେ ପ୍ରତୀେୋେ ପେୋଘୋମତ ପଙ୍ଗୁ ମେୋେୋଉଛି ୲୲ ଦିଗହେୋ ନ୍ ପ୍ରଭଞ୍ଜମନ୍ ସ ୋଜେ ତୀବ୍ର କଟୋେମେ ତଥୋପି େଞ୍ଚିଛ ି ଏମେ ଅଳିଟଏ ି କଳିେ ସଂଧୋମନ୍ ୲୲ େକପେୀ ମଫେିଯୋଏ ନ୍ୀମଡ ପଦିମନ୍ୀ େି ଆଖି ଜ ି ଏ ି ୁ ଦ େୋଦେମଘେୋ ଝୋପ୍ସୋ ମଜୋଛନ୍ୋମେ କୁ ଦ ୁ ୁ ମଖୋଜୁ ଛ ି କୋହୋମେ ୲୲ ସ ୟ ଦିଗେଳୟୁ ଆଖି ୁ ମଫେୋଇ ଏମେ ମ ୋ ପ୍ରତୀେୋ ଖୋେି ମଦଖିେୋେପୋଇ ତୁ େୋଡି କନ୍ିଅେ ଫୁ େ, ଆ ଘେ ଶୋଳଗ୍ରୋ ଏ ୋନ୍ଙ୍କ ସୋଥକକ ିଳନ୍ ୲୲ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 63 ଚିଠଟ ି ଏ ି ତୁ ପୋଇଁ … ସୁମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ ଆଜି ୁ ମେଖୁଛ ି ଚିଠି ମ ୋ ନ୍େ ସେୁ ଜ କୋଳିମେ ମସ ଚିଠି ପଠୋଇମଦେି ଝିେି ିେି ମଜୋଛନ୍ୋ ହୋତମେ ୲୲ େୋତୋୟନ୍ ପୋମଖ େସି ଲି ମହନ୍ୋ ସୁେଭି ଗହମଣ ଚମକୋେୀ ମସ ପମଢ ଚିଠି ପୋଇେୋକୁ ମ ୋମତ ତୋ ସ୍ୱପନମେ ୲୲ ଅଭି ୋନ୍ୀ େୁ ଝେ ି ନ୍ି ନ୍ୀେଖୋଳି ଢୋଳିେ ଅଶୁମେ ମନ୍ ତୋ ଆଶୋେ ମଢଉ ଗଭୀେତୋ ମକେୋ କଳିପୋମେ ୲୲ ମେଖିେ ଉର୍ତ୍ତମେ ଗୀତି ମତୋଳିେୋକୁ ସୁେ ମ ୋ େୀଣୋମେ ୲୲ ମସ ଉର୍ତ୍ତମେ ମଖୋଜିପୋଏ ହସ ୁ ତୋ ମଗୋେୋପି ଅଧମେ ହସିେ ହସୋଉଥିେ ଏ ଶପଥ ମନ୍ଇଛି ନ୍ମେ ୲୲ ପୋମେ ମକହି ଭୁେି ଏ ସଂସୋମେ କୁ ଦ ୁ େ ଅଭିସୋେ ଚୋନ୍ଦିନ୍ୀ େୋତ୍ରିମେ ୲୲ ଆଜି ୁ ମେଖୁଛ ି ଚିଠି ମ ୋ ନ୍େ ସେୁ ଜ କୋଳିମେ ମସ ଚିଠି ପଠୋଇମଦେି ଝିେି ିେି ମଜୋଛନ୍ୋ ହୋତମେ ୲୲ ∞∞ ଡ଼଼ଃ ସୁମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ, ଏ .ଏସ.ସି., ପିଏଚ.ଡି, ଡି.ଏସସି., ଏ.ପି.ଏ (ଇଜେ।ଏେ)୲ ଜନ୍ମ ସ୍ଥୋନ୍ ପୁେୀ ଜିଲୋେ ସୋେୀମଗୋପୋଳ ୲ ଭୋେତୀୟ କୃ ଷି ଗମେଷଣୋ ପେିଷଦେ ପ୍ରୋକ୍ତନ୍ ଖ ୁ ୟ ମେୈଜ୍ଞ।ନ୍ିକ ୲ ମପସୋମେ ମେୈଜ୍ଞ।ନ୍ିକ, ନ୍ିଶୋମେ ସୋହିତୟ ସୃଷ୍ଟି ଓ େକ୍ତୋ ୲ ଜଳକୃ ଷି େିଜ୍ଞ।ନ୍ମେ ଉତ୍କଷକତୋ ପୋଇ ଜୋତୀୟ ପୁେସ୍କୋେ େିମଜତୋ ୲ େିଜ୍ଞୋନ୍ ଓ ସୋହିତୟମେ ଶତୋଧିକ ଜୋତୀୟ ତଥୋ ଆନ୍ତଜକୋତୀୟ ପ୍ରକୋଶନ୍ ୲ ଜଳକୃ ଷି େିଜ୍ଞ।ନ୍ମେ ପୋଞ୍ଚମଗୋଟି ପୁସ୍ତକେ ମେଖକ ଏେଂ ଏକୋଧିକ ମପମଟଣ୍ଟେ ଅଧିକୋେୀ ୲ ଓଡିଆ କେିତୋ ଓ ଗଳ୍ପେ ମେଖକ ହିସୋେମେ ଛଦମନ୍ୋ ଗ୍ଳୋମେେ। ମସ ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେମେ େହନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 64 ହ କୁ ୁ ଼ଃ ୁ ୁ ହ ଅନୁ ପ କିମଶୋେ ଦୋସ ଭଙ୍ଗୋ ଆକୋଶକୁ ଆଇନ୍ୋ ଭୋେି ଚୋହିଁମେ ନ୍ିଜ ପ୍ରତିେ ି ବ ଦିମଶ େିଖଣ୍ଡିତ , ଅୟୁ ତ ସବପନ ତ୍ରିଶଙ୍କୁ ଅେସ୍ଥୋମେ ହଜିଯୋଆନ୍ତି ଅନ୍ଧୋେ ଭିତମେ । ଦେକୋଏ ମହ ୋଳ ପେନ୍ମେ ପୋଉଶ ମହୋଇ ଝଡି ପଡନ୍ତି ମ ୋ ମଦହମେୁ ହୁ ଏ ପୋଂଶୁଳ ଅଧୋ ସତ ଅଧୋ ଛ ି େ ଚିତ୍ରଟିଏ । ଏ ିତ ି ଅମନ୍କ ଚିତ୍ର ଆଙ୍କି ମହୋଇଯୋଏ ଘଟଣୋ କ୍ରମ ସ ୟେ ପେସ୍ତମେ ଓ ମସ ଚିତ୍ର ୋନ୍ଙ୍କୁ ଆପମଣଇ ଜେ େୁ ହ ଢୋମଳ େୁ ଚି େୁ ଚି କୃ ଷ୍ଣ ପେମେ । ଶୁକ୍ଳପେେେ ଦୃ ଶୟ ୋନ୍ତୋମେ େୋଖି ଥୋଏ େିଷୋଦିତ େୁ ହେ କଳଙ୍କ । ଅନ୍ଧୋେମେ ନ୍ୀେେମେ ଅମଗୋଚେମେ କୋନ୍ଦିେୋ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 65 ମଯତିକି ମେଦନ୍ୋ େିଜଡିତ ମସତିକି ଅନ୍ୁ ତୋପ େି ଅଭିଜ୍ଞତୋ ସଭୂତ । ତଥୋପି ଜୋେି େମହ ୋୟୋ ଗ ୃ େ ପ୍ରେୁ ବ୍ଧ ଅମନ୍ବଷଣ ଓ ଅନ୍ତହୀନ୍ ପୋେିଧିକୁ ଯିେୋକୁ ହିଁ ମହେ ଦ୍ୱିଧୋଗ୍ରସ୍ତ ଅନ୍ତଦକୋହେ ଏ ମଶଷ ହୀନ୍ ଯୋତ୍ରୋମେ, ସୋଉଟି େୋକୁ ମହେ ଜେ ପୋଇ ଚିତ୍ରପୁଞ୍ଜ ହ କୁ ୁ ୁଃ । ୁ ୂ ହ ∞∞ ଅନୁ ପ କିମଶୋେ ଦୋସ, କଟକ, ପ୍ରକୋଶିତ ପୁସ୍ତକ: ଦୁ ଇଟି କେିତୋ ସଙ୍କଳନ୍, ସୁନ୍ୟନ୍ୋ, ଅନ୍ତେୀଣ ଅଭିସୋେ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 66 ଦୁ ଇଟି ମଛୋଟ କବିତୋ ମଦବୋଶିଷ ହୋପୋତ୍ର (୧) େମଙ୍ଗୋପସୋଗମେ େଘୁଚୋପ ମହମେ ଆ େୋଇଜମେ ଝଡ ପମଡୋଶୀଙ୍କ ଘମେ ଦିଅ ପୂଜୋ ମହମେ ଆ େଗିଚୋେୁ େୋତି ମଦଢଟୋେୁ ଛୁ ’ ୋମେ ଫୁ େ କଢ ସେୁ ଏଠି ଗଡେଡ ୟୋଟ୍ରିକ୍ମେ ଯିଏ ଅଟକିଛ ି ସିଏ ିନ୍ଷ୍ଟ ି େ ମହମେ ଆହବୋନ୍ ଦିଏ ଭୋଇ! ନ୍ ମଦଇ ପୋଠ ପଢ । (୨) ମକ.ଜି. ଠୋେୁ ପି.ଜି. ପଢିେୁ ଇଂେୋଜୀ ଓଡିଆକୁ ୋେି ମଗୋଇଠୋ ଓଡିଆକୁ ଭୋେୁ େୋସି ପୋଉେୁଟି ଇଂେୋଜି ପନ୍ିର୍ ପେଠୋ ଏ ିତକ ି ୋ ଆମ ନ୍ିେଠୋ କଂସୋ େୋସନ୍ମେ ଘିଅ ଅନ୍ନ ଛୋଡି ଅଣ୍ଡୋଳୁ ଛୁ ଅନ୍ୟ ଅଇଠୋ । ∞∞ ମଦବୋଶିଷ ହୋପୋତ୍ର, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ, କେି ଓ ଭୋଷୋେିଜ୍ଞୋନ୍ୀ ଭୋମେ ମଦେୋଶିଷ ହୋପୋତ୍ର ପେିଚତ ି । ମସ ପୂେକୋଞ୍ଚଳ ଭୋଷୋମକନ୍ଦ୍ରମେ ଭୋଷୋ ପ୍ରଶିେକ, ଆମ େିକୋନ ଇନଷ୍ଟିଚୁୟଟ୍ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆନ ଷ୍ଟଡିଜେ ଭୋଷୋ ପ୍ରଶିେକ ଭୋମେ ସୁନ୍ୋ ଅଜକନ୍ କେିଛନ୍ତି । ତୋଙ୍କେ ଦୁ ଇଟି କେିତୋ ପୁସ୍ତକ ଓ ତିମନ୍ୋଟି ଭୋଷୋ ଭିର୍ତ୍ତକ ି ଆମେୋଚନ୍ୋ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକୋଶ ପୋଇଛି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 67 Return to the Vedas Barada Prasanna Das (Translated from Odia by Sugyan Choudhury) Return to the Vedas Know Thou we are all souls, we are the eternal; Veda points to the path of righteousness in action and wisdom; (0) Great is our cultural legacy and great is our history; Forgetting everything we boasted us as mighty; Forgetting the discrimination between sin and law of piety; Sacrificed the secret of the sin and the sublime truth; Though must know that the followers of Bible and Koran; Scrupulously adhere to their scriptures; (1) Man’s will make his life great and meaningful; Only when the Vedas shall impart mantras; Let us realize about the salvation and cessation of life; Come…. come my brethrens dear, We shall make men out of men; Let us keep the eternal piety alive By infinite oblations to God of fair (2) ∞∞ Barada Prasanna Das, Bhubaneswar, writes columns in newspapers. Published books: Satyara sandhan, Mohajananayak, Ananya Sahityika, Odisare Bapu. Sugyan Choudhury: State level journalist based at Bhubaneswar. ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 68 ମଶଷ ଚିଠି େଳିତୋେ ପ୍ରଣତି ହୋପୋତ୍ର ଦୀଘକ ଉମଣଇଶି ଦିନ୍ ପମେ ଖେେକୋଗଜ ଉପମେ ଆଖି ପକୋଉଥୋନ୍ତି େଳିତୋ ମଦେୀ । ହଠୋତ ମଗୋଟିଏ େିଜ୍ଞୋପନ୍ ଉପମେ ନ୍ଜେ େୋଖିଗେୋ । ଅନ୍ୟ ୋନ୍ଙ୍କ ଅଜୋଣତମେ ଆଖିେୁ େହିଗେୋ ମକଇମଟୋପୋ େୁ ହ । େୁ ହ ତମଳ ପଡିେୋ ଆଗେୁ େୁ ଗୋକୋନ୍ିମେ ମପୋଛିମନ୍ମେ େଳିତୋ ମଦେୀ । େିଜ୍ଞୋପନ୍େ ଫମଟୋଟିକୁ ଥୋମେ େଗୋଇ ପ୍ରଣୋ କମେ । ତୋ ପମେ ପ୍ରଦର୍ତ୍ତ ଠିକଣୋକୁ ମନ୍ େଖିେୋ ଆେଶୟକ ନ୍ ଥିେୋ ତୋଙ୍କ ପୋଇ ସତ । େୟସୋଧିକୟ େଶତୁଃ କୋମଳ ଭୁେି ଯିମେ ଦୁ ଇତିନ୍ଥ ି େ ପଢି ଚୋେିମେ । ଏଇଠୁ ଆେଭ ପ୍ରିୟପୁେୁଷ ମ ୋେ କୁ ନ୍ୋେ, ଇହକୋଳ ପେକୋଳେ ମଦେତୋ, ମ ୋେ ଭକ୍ତିପୂତ ପୋଦସ୍ପଶକ ଜୁ ହୋେ । ମକୋଟି ଜନ୍ମ ତପସୟୋେ ଫଳ ତୁ ମ । ମକ ିତ ି ଅଛ ? ଠିକମେ ଖିଆପିଆ କେୁଛ ତ । ସେୁ ମେମଳ ତୁ େ େୋୟୁ ମଦୋଷ, ଡୋଇମେଟିସ ପୁଣି ଆଖିକୁ କମ୍ ଦିମଶ । ଠିକ ସ ୟମେ ଔଷଧ ଖୋଉଛ ତ । ନ୍ିଜ ମଦହକୁ େଇଦ ମହୋଇ ଚଳିେ । ମେଶୀ ଗୋଧୁଆ ପୋଧୁଆ କେିେନ୍ି କି ପଖୋଳ ପୋଣି ଖୋଇେନ୍ି । ସକୋଳୁ ଖୋେି ମପଟମେ ନ୍ି ବପତ୍ର ଖୋଉଥିେ ଆଉ ଗୟୋସ ଔଷଧ େି । େୋତିମେ ମଶୋଇେୋ ମେମଳ ମେୋହୁ କୁ କହିେ ମସୋେିଷ ମତେ େସୁଣ ଫୁ ମଟଇ ମଦମେ, ନ୍ିମଜ ଟିମକ େମଗଇ ମଦେ । ୁ ଥିମେ ସିନ୍ୋ ପୋଦମେ େସୁଣ ମତେ ଘଷି ଦିଏ, ଆେୋ ମେ ମଶୋଇଯୋଅ । ଏମେ ତ ତୁ ଠୋେୁ ୁ େହୁ ତ ଦୂ େମେ । ମତଣୁ ଏମେଠୋେୁ ଅଭୟୋସ କେ । ସକୋମଳ ମେୋହୁ ୋମନ୍ ତ ଦିନ୍ ୯’ଟୋ ମେମଳ ଉଠୁଥିମେ । ନ୍ିମଜ ତ ମକମେ ହୋତମେ ଚୋ'ଟିମକ କେି ପିଅନ୍ୋ, ମହମେ ନ୍ିମଜ ନ୍ିଜ ପୋଇ ଚୋ' କେିେୋ ସହ ପୁଅମେୋହୁ ଙ୍କ ପୋଇ େି ଚୋ' କେି ମଦଇ ନ୍ିମଜ ଯୋଇ ପିଇେ । ୁ େଢିମଭୋେୁ ଚୋ' କେି କେୋଟ େୋମଡଇ ମସ ୋନ୍ଙ୍କୁ ମନ୍ଇ ଦିଏ । େଡମେୋହୁ େ ଟିମକ ମେଶୀ ିଠୋ, ସୋନ୍ମେୋହୁ େ କମ୍ ିଠୋ ଚୋ'। ଏମେ ତୁ ମ ନ୍ ମଦମେ ଦିନ୍ମେଳୋ ଖୋଇେୋ ପିଇେୋ ହୁ ଏତ େନ୍ଦ କେି ମଦମେ । ଚୋେିଆଡକୁ ନ୍ଜେ େଖି ନ୍ିଜ ସ୍ୱୋସ୍ଥୟ ପ୍ରତି ଯତ୍ନ ମନ୍ଉଥିେ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 69 ନ୍ୋତିନ୍ୋତୁ ଣୀଙ୍କୁ ସକୋମଳ ସନ୍ଧୟୋମେ ହେେିକ୍ସ ମେୋନ୍ଭିଟ୍ଟୋ ତିଆେି କେି ଦିଏ । ଯଦି ପୋେିେ ତୋଙ୍କୁ େି ତିଆେି କେି ମପଇେ, ମଶୋଇେୋ ମେମଳ ମ ୋମତ େହୁ ତ ମଖୋଜୁ ଥିମେ । ପେୀେୋଇଜେ େୋଜକୁ ୋେ କୋହୋଣୀ ଶୁଣେ ି ୋକୁ ଦୁ ମହ ଭୋେି ଭେ ପୋଆନ୍ତି । ନ୍ମହମେ ତିନ୍ ି ଜଣ ଯୋକ ଆମଦୌ ମଶୋଇମେ ନ୍ୋହିଁ । ମଶୋଇେୋ ଆଗେୁ ତୁ େିଛଣୋକୁ ତୁ ମ ଝୋଡି ମଦଇ ମଶୋଇେ । ଗୋମଧୋଇ ସୋେି େୁ ଙ୍ଗି ଗୋ ଛ ୁ ୋକୁ େୋେଟିମେ ମଧୋଇ ଖେୋମେ ଶୁଖୋଇ ମଦେ । ହ ଶୁଣ, ୁ ଆସିେୋମେମଳ ମ ୋ ମପନ୍ସନ୍ େହି, ମଚକ୍ େୁ କ୍ ମନ୍ଇ ଆସିଛ ି । ମତଣୁ ମସସେୁ ମଖୋଜୋମଖୋଜି କେିେ ନ୍ୋହିଁ । ତୁ ମ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କ ପୋଇ ପ୍ରତି ସିନ୍ୋ ତୁ ତୁ ମପନ୍ସନ୍ ଟଙ୍କୋ ଉମଠଇ ଔଷଧ ଫଳ େୀେ ଖୋଇେ । ୋସମେ କିଛ ି କିଛ ି ଉପହୋେ ଆଣି ମଦେ । ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ନ୍ଖୁସି ମହମେ ପ୍ରତି କେୁଣୋ ଭୋେ େହିେ । ଦୟୋମେ ମହଉ େୋ ଅଥକ ମେୋଭମେ ମହଉ ତୁ କୁ ଖୋଇେୋ ପିଇେୋକୁ ଗମଣ୍ଡ ମଦମେ । ମ ୋେ େିନ୍ତି ଆଉ ଅନ୍ୁ ମେୋଧ ମ ୋମତ ମକମେ ମଖୋଜିେୋ ପୋଇ ମଚଷ୍ଟୋ କେିେନ୍ି । କୋେଣ ମଯଉଠି େି ଅଛି େହୁ ତ ଭେମେ ଅଛି । ୁ େିଯୋଇଛି ଭୋେି ଶୁର୍ଦ୍ଧକ୍ର ି ିୟୋ ମହୋଇଯିେ । ୁ ମ ୋ କଥୋ ମନ୍ ପକୋଇ ନ୍କଷ୍ଟ କେିେନ୍ି।ମଦହ ଖେୋପ ମହେ । େହିେି ତୁ େ.... ଚିଠଟ ି କ ି ୁ ଭେଭୋେମେ ଅଠୋ େମଗଇ ମଦଇ, ତହିଁ ଉପମେ ସୁନ୍ଦେ ଅେେମେ ଠିକଣୋ େି ମେଖି ମଦମେ େି େଳିତୋ ମଦେୀ । ଆଉ ସଯତ୍ନମେ ଡୋକ ଘମେ ଯୋଇ ମପୋଷ୍ଟ କେି ଆସିେୋ ପୋଇ େମ ଶକୁ କହି କିଛ ି ିଠୋ ଆଣିେୋକୁ ଟଙ୍କୋ ଧ୍ୟ ମଦମେ । *** ପେିଷ୍କୋେ ଭୋେମେ ମନ୍ପଡୁ ଛି ସେୁ କିଛ ି କଥୋ ଆଜି । ହଠୋତ ମଦହମେ ଜ୍ୱେ ଆସିେୋ ସହ ଟିମକ ଟିମକ କୋଶ ମହେୋ । ତିନ୍ ି ପୁଅମେୋହୁ ଙ୍କ ପୋଇ ମଗୋଟିଏ ଘେ ତିଆେି କେିଥିମେ । ତଳ ଉପେ କେି ତିନ୍ ି ତୋେୋ ଘେ । ସ ସ୍ତଙ୍କ ପୋଇ ସ ୋନ୍ ମକୋଠେୀ ଧ୍ୟ । ତଳ ହେୋକୁ େୋଗି ଦୁ ଇେଖେୋ ଘେ, ପୋଇଖୋନ୍ୋ ଗୋଧୁଆ ଘେ ନ୍ିଜ ପୋଇ କେିଥିମେ । ସ୍ୱୋ ୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁ ମହ ତ ଚୋକିେଆ ି । ମତଣୁ ସେୁ କିଛ ି ଚିନ୍ତୋ କେି କେିଥିମେ । ପୁଅ ୋମନ୍ େୟେସୋୟ କେନ୍ତି । ମତଣୁ ସେୁ ପିେୋ ୋମନ୍ େୋପୋ ୋଆଙ୍କୁ େହୁ ତ ସମ୍ମୋନ୍ ମଦେୋ ସହ ଭୟ େି କେନ୍ତି । ତମଳ ମଗୋଟିଏ ମେୋମଷଇ ଘମେ ସ ସ୍ତଙ୍କ ପୋଇ ମେୋମଷଇ ହୁ ଏ ଏେଂ େିେୋଟ େଡ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 70 ହେମେ ସ ମସ୍ତ ଏକୋଠି େସି ମଭୋଜନ୍ କେନ୍ତି । ମେୋମଷୟୋ ମେୋମଷଇ କେି ସୋେି ସ ସ୍ତଙ୍କୁ ପେଷି ଦିଏ । କିନ୍ତୁ େୁ ଢୀେ ମଦହ ଅସୁସ୍ଥ ଜୋଣିେୋପମେ େୋପୋଙ୍କୁ ଡୋକି ପିେୋ ୋମନ୍ କହିମେ କି ୋଆଙ୍କୁ କୋେି ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋମେ ଭର୍ତ୍ତି କେି ଚିକତ୍ସ ି ୋ କେିେୋ । ତୋଙ୍କୁ ଯଦି ମସହି ମେୋଗ ମହୋଇଥିେ ସ ସ୍ତଙ୍କୁ େୟୋପିଯିେ । ଆମେ ନ୍ୋହିଁ ମେ, ତୋଙ୍କୁ କୋହିଁକି ମସ ମେୋଗ ମହେ । ମସ ତ କୁ ଆମଡ ଯୋଉନ୍ି କି ଆସୁନ୍ୋହିଁ । ଏହି ଥମେ ଅମଧ ଯୋଇଥିେୋ । ୁ ତୋ ପୋଇ ଔଷଧ ଆଣିଛ,ି ମସ େି ଖୋଉଛି । ଦୁ ଇ ଚୋେି ଦିନ୍ େମଳ ଭେ ମହୋଇ ଯିେ । ତୁ ମ ଧ୍ୟମେ ୋମନ୍ କିଛ ି େୟସ୍ତ ମହେୋ ଦେକୋେ ନ୍ୋହିଁ, ମେୋେି େୋପୋ ମଜୋେ ମଦଇ କହିମେ । େଡପୁଅ ଉତେିପ୍ତ ମହୋଇଗମେ େୋପୋଙ୍କେ ଏଭଳି ଉର୍ତ୍ତେ ଶୁଣି । ଶୁଣ େୋପୋ, ତୁ ମ ୋମନ୍ ସିନ୍ୋ େୁ ଢୋେୁ ଢୀ ମହେଣି । ତୁ େ ଏସେୁ େ କିଛ ି ଭୟ ନ୍ୋହିଁ । ମହମେ ଆ େ ତ େୟସ ଅଛି, ପିେୋ ୋମନ୍ ସେୁ ମଛୋଟ ମଛୋଟ । ମସ ୋନ୍ଙ୍କେ ଭେିଷୟତ ଅଛି । ମତଣୁ ତୁ ମ ୋମନ୍ ଯୋହୋ ଭେ ଭୋେୁ ଛ କେ । ଚୋେିଗମେ ସ ମସ୍ତ । େୁ ଢୋେୁ ଢୀ ତମଳ ଏକୋ । େୁ ଢୀ ସେୁ ଶୁଣୁଥୋଏ । ମହମେ ନ୍ୀେେ । ମସଦିନ୍ ଯୋହୋ ମଯ ତ ି ି ଗେୋ । ତହିଁ ପେଦିନ୍ ସକୋଳ ଯୋଇ ଦ୍ୱିପ୍ରହେ ମହେୋ । ମକହି ମେୋମଷଇଘେକୁ ଆସିେୋ, ମେୋମଷଇ କେିେୋ କି ଖୋଇେୋ ପୋଇ େି ଡୋକିମେ ନ୍ୋହିଁ । କଥୋ କଣ େୁ ଝେ ି ୋକୁ ଗେୋେୁ ସ ସ୍ତଙ୍କ ଘେୁ ମେଶ ମେୋମଷଇେ ହ ହ େୋସ୍ନୋ ଭୋସି ଆସୁଥୋଏ ସତ ଘେେ ଦେଜୋ କିନ୍ତୁ େନ୍ଦ । କେୋଟ େୋମଡଇ ଡୋକିେୋେୁ ମକହି େି କେୋଟ ନ୍ ମଖୋେି ଭିତମେ ଥୋଇ ଜେୋେ ମଦମେ ମଯ ଆମ ନ୍ିମଜ ନ୍ିଜ ଘମେ ମେୋମଷଇ କେି ଖୋଇେୁ । ଆପଣ େି ମେୋମଷଇ କେି ଖୋଆନ୍ତୁ । ଆମ େୋହୋେକୁ େୋହୋେିେୁନ୍ ି । ୋେୋତ୍ମକ ମେୋଗୀ ମଯଉଠି କିଏ େୋ ିଶେ ି । ନ୍ିଜ ଗୋେମେ ଚୋପୁଡୋ ଖୋଇେୋ ଭଳି େୁ ଢୋେୋେୁ ତଳକୁ ଆସି ଡୋକ୍ତେ ପୋଖକୁ ମଫୋନ୍ କମେ । କିଛ ି ସ ୟ ଧ୍ୟମେ ମଗୋଟିଏ ଗୋଡି ଆସି ଦୁ ଆମେ େୋଗିେୋ । େୁ ଢୀ ଜଣକୁ ଗୋଡିମେ େସୋଇ ମନ୍ଇଗେୋ । ଘେୁ ଗେୋମେମଳ ମଯମତ କୋକୁ ତ ି ନ୍ ି ତି ମହମେ େି ନ୍ୋ ମକହି ସୋଙ୍ଗମେ ଗମେ ନ୍ୋ ମକହି ମଦମଖଇମେ । େୋହୋମେ ମସ ୋମନ୍ ମକେଳ େୁ ଢୋେୋେୁ ଙ୍କୁ ପଚୋେି କଣ ସେୁ ମେଖିମନ୍ମେ । ହ ୁ େୁ ଢୀ ମଯମତ କହୁ ଥୋଆନ୍ତି କି ମ ୋ ମଦହ ତ ସୁସ୍ଥ ମହୋଇଗେୋଣି ମେୋେି, ଉପେ ତୋେୋେୁ ଝି ତୋେୋେୁ ତଳ ତୋେୋେୁ େୁ ଢୋେୋେୁ ଙ୍କ ସମ ତ ସ ମସ୍ତ କହୁ ଥୋଆନ୍ତି, ତୁ ମ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋମେ ଚିକତ୍ସ ି ତ ି ମହୋଇ ସୁସ୍ଥ ମହେୋ ପମେ ଆସିେ । ଏମେ ଯଥୋଶୀଘ୍ର ଏଇଠୁ ଯୋଅ । ତୁ ମ ଗମେ ଘେେ ତଳୁ ଉପେ ଯୋଏ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 71 ସେକୋେୀ କଳେ ମେୋକ ୋମନ୍ ଆସି ସୋନ୍ିଟୋଇଜିଂ କେିମେ । ତୋପମେ ଆ ୋନ୍ଙ୍କେ େି ପେୀେୋ ଦେକୋେ । େୁ ଢୀ ଘେଭିତମେ କଣ ଚିନ୍ତୋ କେି େୁ ଗୋପଟୋ କିଛ ି ମନ୍ମେ । ଘେ ଦୁ ଆେ ହ ୁ ମେ ଠିଆମହୋଇ ସ୍ୱୋ ୀଙ୍କୁ ମଯମତ ଡୋକିମେ େି ମସ େି ପୋଖକୁ ଆସିମେ ନ୍ୋହିଁ । େୋହୋମେ ତମଳ ଭୂଇମେ ଥୋେଗୋଇ ଜୁ ହୋେ କମେ, ଆଉ ତୋପମେ ଗୋଡିମେ େସି ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋ ଆସିମେ । ତୋ ପେଠୋେୁ ଆଉ ମକହି ଘେମେୋକ ଆସି ନ୍ ଥିମେ େୁ ଢୀ ପୋଖକୁ । ଆଖିେୁ ଅେିେତ େହୁ ଥୋଏ େୁ ହ । ହଠୋତ ଜମଣ ଯୁେକ େୁ ଢୀେ ପୋଦ ଛୁ ଇ ପ୍ରଣୋ କମେ । ଆଉ ପେିଚୟ ମଦଇ ମନ୍ଇ ଆସିମେ ଏଇ ଜୋଗୋକୁ । ଆଜି େୁ ଢୀ େହୁ ତ ଖୁସି ଆନ୍ନ୍ଦମେ ଅଛନ୍ତି । ∞∞ ପ୍ରଣତି ହୋପୋତ୍ର, େୋମେଶ୍ୱେ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 72 ଚିଠି ଭେତ ଚନ୍ଦ୍ର ଦୋଶ ପ୍ରତୀେୋ ଅନ୍ନ୍ତେ ପ୍ରତୀେୋ ତୁ ପୋଇ ନ୍ ପ୍ରୋଣମେ ଉତ୍କଣ୍ଠୋ ମକମତୋଟି ଶବ୍ଦ ଭେିମଦେ ତନ୍ୁ ମେ ଉନ୍ମୋଦ ନ୍ୋଚି ଉଠିେ ଏକ ଦିେୟ ଭେୟ ପୁେକମେ ମକମତମେମଳ ଆସିେ ମସ ୋଟିଆେଙ୍ଗେ ପୟୋଣ୍ଟ ସୋଟକ ପିନ୍ଧ ି ଣ୍ଡ ୁ ମେ ଥିେ ମଟୋପି ତୁ ଣ୍ଡମେ ଥିେ ଚିଠି ଆସିେୋେ ସୂଚନ୍ୋ ଉଛୁ ଳି ଉଠିେ ଘେ ଦବୋେ ଚିଠି ଶବ୍ଦମେ କି ଚ ତ୍କୋେ ଅନ୍ୁ ଭେ ସମତ ! କୁ ଆମଡ ଗେୋ ମସ ଡୋକ ମସ ୋଟିଆେଙ୍ଗେ ମପୋଷୋକ ମଟୋପି ତ ଉଡିଯୋଇଛି ସ ୟେ ଅଣଚୋଶେମେ ଭ୍ରୋ ୟଭୋଷ ହଜୋଇ ମଦଇଛି ହୃ ଦୟେ ଆମେଗ ଭୋେୋମେଗ ଅପସେିଯୋଇଛି ଅଣୁ ତେଙ୍ଗମେ େହୁ ଦୂ ମେ ଅମନ୍କ ଦୂ େକୁ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 73 ଚୋେିଯୋଇଛି ଚିଠି ପୋଇ ଅନ୍ନ୍ତେ ପ୍ରତୀେୋ । ଆଖି ଝେସି ଉମଠ ଅଧେମେ ସ୍ମିତ ହସ େୁ ଚକୋଳି ମଖମଳ ମେମଳ ମେମଳ ଆଖିେୁ ଝେିପମଡ ତତେୋ େୁ ହ ଛୋତି ଧ୍ୟମଦଇ । ଶବ୍ଦେ କି ଆ ି ମେ ସଗୁେ ଥିେୋ ନ୍ ଏକ ଅେୋଞ୍ଛିତ ଚିଠି ଅତକିତ ହ ୁ ୂ ର୍ତ୍ତକମେ ଧସିଆମସ ପ୍ରୋଣେ ସଞ୍ଚିତ ଦୁ ୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣୋ ଭୋଙ୍ଗି ଦଏ ି ହୃ ଦୟେ ସେହଦ େୁ ହ ଓ ମକୋହମେ ସବପନସେୁ ଚୁେ ୋେ ହୁ ଏ ତୃ ତୀୟ ପୃଥିେୀେ କଳୋ ମକୋଣୋକକ ଆପଣୋଛୋଏ ଅଦୃ ଶୟ େୋ ଅପହୃ ତ ହୁ ଏ ସ ୟେ ନ୍ିଷ୍ଠୁେ ନ୍ିଷ୍ପତିମେ। ଚିଠି ମଯୋଡିପୋମେ ,ଭୋଙ୍ଗି ପୋମେ ମପ୍ର ିଳ ହ ୁ ୂ ର୍ତ୍ତକେ ସ ସ୍ତ ସବପନ ସଭୋେନ୍ୋ । ∞∞ ଭେତ ଚନ୍ଦ୍ର ଦୋଶ, ୋମକକୋଣୋ, େୋମେଶବେ, ସଦସୟ, ଓଡିଶୋ ସୋହିତୟ ଏକୋମଡ ୀ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 74 ୃ ତୁୁ ପୁଷ୍ପୋଞ୍ଜଳି ପଣ୍ଡୋ ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ମ କୋହୋେ କୋ ୟ ନ୍ୁ ହ ଆସିେୋ ତିଥି େି ଅଜ୍ଞୋତ ତୁ ଆସିଗମେ ଝମେ େୁ ହ ।। ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ମ ନ୍ିଶ୍ଚୟ ଦିମନ୍ ଆସିେ ନ୍ିଶ୍ୱୋସ େହିତ ଯନ୍ତ୍ରଣୋେୁ କ୍ତ ୁ ସ୍ଥୁଳ ମଦହ ଛୋଡି ଯିେ ।। ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ମ ସୋ ୟ େୋଦ େୋହକ ମଦଖନ୍ୋହିଁ ଧନ୍ୀ ୋନ୍ି କି ଗେୀେ ସମେକ ତୁ ପଥେ ପଥିକ ।। ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ମ ଜନ୍ମ ସହିତ ଆସି ସ ୟ ସହିତ ତୋଳ ମଦଇ ଚୋେ ଆୟୁ ଆଗ ପଛ କମ୍ ମେଶି ।। ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ମ ସତୟ ଶୋଶ୍ୱତ ଚିେନ୍ତନ୍ ତୁ କୁ େଭିମେ ନ୍ସ୍ୱେ ଘଟ ପୋଏ ଚିେ ନ୍ିଦ୍ରୋ େିଶ୍ରୋ ।। ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 75 ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ମ ର୍ତ୍ତକୟ ଣ୍ଡମଳ ୋୟୋ ମଦେତୋ ଦୋନ୍େ ଏ ଛୋେ ୋନ୍େ ମଶମଷ ତୁ େି ଆଶ୍ରୟ ଛୋୟୋ ।। ମହ ତ ୃ ୁୟ ତୁ ପୋଦଶବ୍ବ ଶୁଣେ ି ୋକୁ ନ୍ ଚୋହିଁ ଚୋେୁ ଏ ଜୀେନ୍ ଚକ୍ର ମଭୋଗୋମଭୋଗ ସୋେିେୋକୁ ।। ∞∞ ପୁଷ୍ପୋଞ୍ଜଳି ପଣ୍ଡୋ, ଯୋଜପୁେ, ପେିସଂଖୟୋନ୍ ଅଧିକୋେୀ, ମଯୋଜନ୍ୋ ଓ ସଂମଯୋଜନ୍ୋ େିଭୋଗ, ଓଡିଶୋ ସେକୋେ । ଏକୋଧୋେମେ ଜମଣ କେୟିତ୍ରୀ, ଗୋଳ୍ପିକୋ, ସଂମଯୋଜିକୋ । ପୁସ୍ତକ ସଂମଯୋଜନ୍ୋ: "କେିତୋ ୨୦୨୦"; କେିତୋ ସଙ୍କଳନ୍: "େିମଭୋେ ମହେୋେ ମେଳୋ"ଏେଂ ଅମନ୍କ ଇ-ପୁସ୍ତକେ େଚୟିତୋ । ଓଡିଶୋେ ଅମନ୍କ ପତ୍ର ପତ୍ରିକୋମେ ମେଖୋ ପ୍ରକୋଶିତ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 76 Oasis Tanaya Kar ∞∞ Tanaya Kar, Student, Bachelor in Design, National Institute of Fashion Technology (NIFT), Bhubaneswar. She has special interest in creating fashion with traditional Odia art materials. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 77 ହମଳ ପୋଉଁଜ ି ଶୁତକିର୍ତ୍କୀ ତ୍ରିପୋଠୀ ଆଜି ସକୋଳୁ ଉଠିେୋ ପେଠୁ େି ଝିମ୍ େୋହୋ ଧେି କୋନ୍ଦୁ ଛ ି । ତୋେ ମସଇ ମଗୋଟିଏ ଜିଦ,ି ମସ ଆଜି େୋପୋଙ୍କ ସହିତ ତୋଙ୍କ କୋଯକୟସ୍ଥଳକୁ େୁ େିେୋକୁ ଯିେ । େୋପୋ ସେୁ ଦନ୍ ି ମସଇଠିକୁ ମକ ତ ି ି ଯୋଆନ୍ତି, ମସଠି କଣ କେନ୍ତି, ମଦଖି ଆସିେ । ସ୍କୁେଗୁଡକ ି ମେ ଶୀତଦିନ୍ଆ ି ଛୁ ଟ ି । ମତଣୁ ସ୍କୁଲ୍ େି ନ୍ ଥୋଏ । ୋଆ ମଯମତ େୁ ମଝଇମେ, ମଯମତ କଥୋ କହି ନ୍ ଭୁମେଇେୋକୁ ମଚଷ୍ଟୋ କମେ ସୁର୍ଦ୍ଧୋ ମସ ଆଜି ନ୍ମଛୋଡେନ୍ଧୋ । େୋପୋ ନ୍ିତୟକ କ ସୋେି କୋ ପୋଇ େୋହୋେିେୋ ମେଳକୁ ୋଆଝିଅଙ୍କେ ଅଳିଅଝଟ ଓ କନ୍ଦୋକଟୋ ମଦଖି ଚିନ୍ତତ ି ମହୋଇଗମେ । ନ୍ଅ େଷକେ ଚପଳ ତି ଝିଅ େି ଝିମ୍ । ମଗୋେୋ ତକତକ କଇଫୁ େିଆ ହ ୁ ମେ ହେିଣୀ ପେି ଦୁ ଇଆଖି । ଯିଏ ମଦଖିେ ତୋକୁ ମଗେ କେିେୋକୁ ଇଚ୍ଛୋ ହେ । େି ଝିମ୍ ମଯଉଦିନ୍ ଚୋେିେୋ ଆେଭ କେୋ ତୋ ମଜମଜ ୋ ତୋେ କୁ ନ୍କ ି ୁ ନ୍ ି ଦୁ ଇପୋଦମେ ହମଳ ପୋଉଜି ପିମନ୍ଧଇ ମଦଇଥିମେ । ମସଇ ଦିନ୍ଠୋେୁ ମସ ମକମେମହମେ ତୋ ପୋଦ ଦୁ ଇଟିକୁ ଖୋେି େଖିନ୍ି । ମସମେଠୁ ମସଇ ପୋଉଜିେ ଶବ୍ଦ ଭଳି ସୋେୋ ଘେକୁ ମସ୍ନହ ଓ ମପ୍ର ମେ ଖ ୁ େିତ କେି େଖିଛି । େି ଝି େ େୋପୋ ନ୍ିମଜ େହୁ ଥିେୋ ଗୋ ଠୋେୁ ୧o କି. .ି ଦୂ େମେ ଥିେୋ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋମେ ଡୋକ୍ତେ । ପ୍ରମତୟକଦିନ୍ ନ୍ିଜେ ସ୍କୁଟେମେ ଯିେୋ ଆସିେୋ କେନ୍ତି । ସହେଠୋେୁ ଦୂ େ ଗୋ ଗୁଡକ ି ମେ ମେୋଗୀସଂଖୟୋ ମଯମତ ଅଧିକ ହୁ ଅନ୍ତୁ ନ୍ୋ କୋହିଁକି ଡୋକ୍ତେ କିନ୍ତୁ ମସମତମେମଳ (୯o ଦଶକମେ) ମକେଳ ମଗୋଟିଏ । ମସ ପୁଣି ପୋଞ୍ଚ ଦଶ ଖଣ୍ଡ ଗୋ ମେ ମଗୋଟିଏ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋ । ଝିଅକୁ ନ୍ୋ କେିେୋେ ଆଉ ମକୌଣସି ଉପୋୟ ନ୍ ପୋଇ ମସ ମସଦିନ୍ ତୋକୁ ସୋଥିମେ ମନ୍େୋ ପୋଇ େୋଜି ମହୋଇଗମେ । ଖୁସମି େ ଡିଆଟିଏ ୋେି ୋଆ ମକୋଳେୁ ଓମହ୍ଲଇ ଆସି ତୋଳି ୋେି ନ୍ୋଚିେୋମେ େୋଗିେୋ େି ଝିମ୍ । ଶୀଘ୍ର କୋ ସୋେି େୋପଝିଅ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋ ଅଭି ମୂ ଖ େୋହୋେି ପଡିମେ । ଘେଠୋେୁ କିଛଦ ି ୂ େ ଗେୋପମେ, ମଗୋଟିଏ ମଛୋଟ ମପୋେ ପମଡ । ମସହି ମପୋେ ଉପେ ମଦଇ ଗେୋମେମଳ ଥଣ୍ଡୋ ପେନ୍ େୋଜି େି ଝିମ୍ ଖୁସମି େ କୁ େୁଳି ଉଠୁଥୋଏ । ଧୀମେ ଧୀମେ ଓସୋେିଆ େୋସ୍ତୋ ସେୁମହେୋମେ େୋଗିଯୋଏ । ମେମଳମେମଳ ତ ଜ ିେ ହିଡସ ଓସୋେେ େୋସ୍ତୋ ! ପଛମେ େସି ଡେିଯୋଉଥୋଏ ମସ । ମହମେ େୋପୋଙ୍କ ନ୍ିତଦ ି ନ୍ ି ଆ ି ଯିେୋଆସିେୋ େୋସ୍ତୋ ମସଇଟୋ । ମସ ଜମଣ ଦେ ଚୋଳକ େୂମପ ଖୁେ ଆେୋ ମେ ସ୍କୁଟେକୁ ଆମଗଇ ମନ୍ଉଥୋନ୍ତି । ମକମତମେମଳ ଗଛେ ଡୋଳଟିଏ ଆସି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 78 ତୋ ଣ୍ଡ ୁ ମେ େୋଜିଯୋଉଥୋଏ ତ ପୁଣି ମକମତମେମଳ ହୋତ ପୋଆନ୍ତୋମେ ପତ୍ରଟିଏ ପୋଇ ତୋକୁ ଛିମଣ୍ଡଇ ହୋତମେ ଆୟର୍ତ୍ତ କେି େଖିମନ୍ଉଥୋଏ େି ଝିମ୍ । ମକଉଠି ଖୋେ, ମକଉଠି ଉର୍ଚ୍ୋ, ପୁଣି େୋେି େୋସ୍ତୋମେ ସ୍କୁଟେେ ଗତି ନ୍ଥେ ମହଉଥୋଏ । ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋମେ ପହଞ୍ଚିେୋ ମେଳକୁ ଦଶଟୋ ପମେ । ମେୋଗୀଙ୍କ ଭିଡ ଜ ଯ ି ୋଇଥୋଏ । ଅେଶୟ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋେ ଅନ୍ୟ କ ଚ କ ୋେୀ ୋମନ୍ ପହଞ୍ଚି ସୋେିଥୋନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସ ସ୍ତଙ୍କ ଅମପେୋ ଡୋକ୍ତେଙ୍କୁ । େି ଝି କୁ ଅଫି ସେ ମଗୋଟିଏ ମଚୟୋେମେ େସିେୋକୁ କହି େୋପୋ େୟସ୍ତ େହିମେ ନ୍ିମଜ ମେୋଗୀ ୋନ୍ଙ୍କ ଚିକତ୍ସ ି ୋମେ । କିଛ ି ସ ୟ େସିେୋ ପମେ େି ଝି େ ନ୍ ଆଉ ମସଠି େୋଗିେୋ ନ୍ୋହିଁ । ମସ ଚୁପକିନ୍ୋ ମଚୟୋେେୁ ଓମହ୍ଲଇ େୋହୋେକୁ ଚୋେିଆସିେୋ । େୋହୋମେ ମଗୋଟିଏ ଗଛତମଳ ପଡିଥିେୋ ପଥେ ଉପମେ େସି େେୟ କେୋ ପିମ୍ପୁଡି ୋମନ୍ ଧୋଡିେୋନ୍ଧି କିଛ ି କିଛ ି ଖୋଦୟ ମନ୍ଇ ମଗୋଟିଏ ଗୋତମେ ପଶିଯୋଉଥିେୋ ଦୃ ଶୟ । ଗଛଡୋଳମେ େସିଥିେୋ ପେୀଦଳ, ନ୍ଳକୂ ଅେୁ େୋହୋେି ଜ ୋ ମହୋଇଥିେୋ ପୋଣିକୁ ଗୋଈଟିଏ ପିଇେୋ, ଟିକଟ ି କ ି ି ପିେୋ ୋମନ୍ ନ୍ଳକୂ ଅେ ହୟୋମଣ୍ଡେ ଉପମେ େସି ମଖଳିେୋ, ପେସ୍ପେ ଉପେକୁ ପୋଣି ପକୋପକି ମହେୋ, ଶଗଡମେ ମେୋମଝଇ ମହୋଇ ଯୋଉଥିେୋ କଟୋଧୋନ୍, ପେୀଙ୍କ କିଚେ ି ି ିଚେ ି ି ଶବ୍ଦ; ଏସେୁ ତୋକୁ ମକମତ ନ୍ୂ ଆ େୋଗୁଥୋଏ । ସେୁ ଠୁ ତୋକୁ ମେଶୀ ଆଶ୍ଚଯକୟ େୋଗିେୋ, ଅଜଣୋ ମହମେ େି ଯିଏ ତୋ ସହିତ ମଦଖୋ ହଉଥୋନ୍ତି ନ୍ିଜେ ଭଳି ଟିମକ ହସି ମଦଉଥୋନ୍ତି ତୋକୁ ମଦଖି । େିମଭୋେ ମହୋଇଉଠୁଥୋଏ ଏସେୁ ପେିମେଶମେ େି ଝିମ୍ । େୋପୋଙ୍କ ଡୋକମେ ପ୍ରକୃ ତସ୍ଥ ି ମହେୋ ମସ । ପୋଖକୁ ଗେୋେୁ େୋପୋ ତୋକୁ ତୋେି େୟସେ ମଗୋଟିଏ ଝିଅ ସହିତ ମଭଟ କମେଇମଦମେ । ମେଣୁ, ତୋ େୋପୋଙ୍କ ସହିତ ଆସିଥୋଏ । ତିନ୍ଦ ି ନ୍ ି ମହେୋ ତୋେ ମପଟମେ ଯନ୍ତ୍ରଣୋ । ଡୋକ୍ତେେୋେୁ ସେୁ ପେୀେୋ ନ୍ିେୀେୋ କେି ତୋକୁ ଔଷଧ ମଦଇ ସୋେିଥିମେ । ମେଣୁ େି ଝି କୁ ଆପୋଦ ସ୍ତକ ଥମେ ନ୍ିମେଖି ମଦଖିେୋ, ମହମେ ତୋ ଆଖି ମଯୋଡିକ ଯୋଇ ସ୍ଥିେ ମହୋଇଗେୋ େି ଝି େ ପୋଉଜି ହଳକ ପୋଖମେ । ଖୁେ ସୁନ୍ଦେ ୀନ୍ୋକୋ ମହୋଇ ମସଥିମେ େୋଗିଥୋଏ ଝୁ କ ୁ ୋ । ମସ ପୋଉଜି ହଳକେ େୁଣୁଝୁଣୁ ଶବ୍ଦ ମେଣୁକୁ ତୋ େଶେର୍ତ୍ତକୀ କେିସୋେିଥୋଏ । େି ଝି ପଚୋେିେୋ, ' କଣ ମଦଖୁଛୁ ମେଣୁ? ' 'ପୋଉଜି ' ମକମତ ସୁନ୍ଦେ ମହଇଛି ଆ େ ଏଇଠି ଏ ିତ ି ିଳେ ି ନ୍ି ! ତମ ମକଉଠୁ ଆଣିଛ, ମ ୋମତ ଟିମକ କହିମେ େୋପୋଙ୍କୁ କହି ୁ େି ତ ଭଳିଆ ହମଳ ପୋଉଜି ପିନ୍ଧେ ି ି ।' ଏକୋ ନ୍ିଶ୍ୱୋସମେ ଏତକ କହିଗେୋ ମେଣୁ । ପୋଉଜି ହଳକ ପୋଇ ତୋେ ମେୋଭ ତୋ ଆଖିମେ ମେଶ େୋେି ମହୋଇପଡୁ ଥୋଏ, କିନ୍ତୁ କିଛ ି ୋତ୍ରୋମେ ସମଙ୍କୋଚ େି ତୋକୁ େୋଗୁଥୋଏ, କିଛ ି ଭୁେ କହିମଦଇନ୍ି ତ ଆଉ ମସ େି ଝି କୁ । ଅଯଥୋମେ ପ୍ରଥ ମଦଖୋମେ ନ୍ିଜେ ଦୁ େକଳତୋ େିଷୟମେ କୋହୋକୁ ମସ ଜମଣଇେୋକୁ ଚୋହୁ ନ୍ ଥିେୋ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 79 ସତ କୋମଳ ଧେୋ ପଡିଯିେ ମେୋେି ତୋେ ଆଶଙ୍କୋ ତୋ ନ୍ିଷ୍ପୋପ ମଚମହେୋକୁ ଳିନ୍ କେିମଦେୋ କିଛେ ି ଣ ପୋଇ । 'ଏଇ ପୋଉଜି ହଳକ ମ ୋମତ ମଜଜୀ ୋ ମଦଇଥିମେ, ୋଆ କମହ ୁ ଚୋେି ଶିଖିେୋ ଦିନ୍େୁ ଆଜିଯୋଏ ମକମେମହମେ ମ ୋ ପୋଦ ଦୁ ଇଟି ପୋଉଜିଶନ୍ ି ପୋଉଜି ମକଉଠି ୂ ୟ ମହଇନ୍ି ! ଏ ିତଆ ିଳେ ି , ସତମେ କହିପୋେିେନ୍ ି ,ି ' େି ଝି ନ୍ିେୋଶୋଭେୋ ସ୍ୱେମେ କହିେୋ । ୁ 'ଚୋେୁ ନ୍ୁ ଆମ ଦୁ ଇଜଣ ଗୋ େୁ େିଆସିେୋ । ମ ୋମତ େହୁ ତ ଭେ େୋଗୁଛ ି ଏ ଜୋଗୋ । ମ ୋମତ ଆଉ କଣ କଣ ଅଛି ତ ଗୋମେ ଟିମକ େୁ ମେଇକି ମଦମଖଇଦିଅନ୍ତୁନ୍ି ?' ଦୁ ଇଜଣ ହୋତ ଧେୋଧେି ମହୋଇ ଚୋେିମେ ଗୋ ମଦଖିେୋକୁ । ମପୋଖେୀମେ କଇ, ମେତମେ ଭଳିକି ଭଳି ପନ୍ିପେିେୋ ମଦଖି େି ଝିମ୍ କି ଆଉ ମଧୈଯକୟ ଧମେ ! ଦଉଡିଯୋଇ ଗଛମେ ମପନ୍ଥୋ ମପନ୍ଥୋ ମହୋଇ ଝୁ େୁ ଥିେୋ େୋଇଗଣ, େିେୋତି େୋଇଗଣ କୁ ତୋେ କୁ ନ୍କ ି ୁ ନ୍ ି ହୋତମେ ଆଉସି ପକୋଉଥୋଏ । ପତ୍ରମକୋେି, ଫୁ େମକୋେି, ଗୋଜେମେ ଭର୍ତ୍ତି ପଟୋଳିଗଡ ି ୁ ମଦଖି ତୋେ ଆଶ୍ଚଯକୟେ ସୀ ୋ େହୁ ନ୍ ଥୋଏ । ମେତ ୁ କ ଜଗିଥିେୋ ଚୋଷୀଟିଏ ତୋେ ଉତ୍ସୋହ ମଦଖି ପୋଖକୁ ଆସି ତୋକୁ ପଚୋେିେୋ, ' ୋ ମତୋଳିେୁ କି ମଗୋଟିଏ?" ଖୁସମି େ 'ହ'ଟିଏ ୋେି ମେୋକଟି ପୋଖକୁ ଦଉଡି ଆସିେୋ ମସ । ନ୍ଭେିକି ଗୋଜେ, ଳ ୂ ୋ ନ୍ିଜ ହୋତମେ ଓପୋଡି େହୁ ତ ଖୁସି ମହେୋ । େୋପୋ ମଯ ମତମଣ ତୋକୁ ମଖୋଜୁ ଥିମେ ମସଇଟୋ େି ତୋେ ମନ୍ ନ୍ୋହିଁ । ସୂଯକୟ ମକମତମେଳୁ ଆସି ଣ୍ଡ ୁ ଉପମେ । ଆଉଟୋ ସୁନ୍ୋ ଭଳି ସୂଯୟକ କିେଣ ମଦହକୁ କଲୋନ୍ତ କେିମଦଉଥିମେ େି ନ୍ ତୋେ ଜ ୋ ହୋେିଆ ମହୋଇ ନ୍ ଥୋଏ । ମେଣୁ ମକମତଥେ ଡୋକି ସୋେିଥୋଏ େି ଝି କୁ ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋ ମଫେିଯିେୋ ପୋଇ, ମହମେ ମସ କଉଠୁ ଶୁଣୁଛ ି । ତୋେ ନ୍ େୋଗିଥୋଏ ମସହି େଗିଚୋ ଓ ମଖତଭର୍ତ୍ତକୀ ପନ୍ିପେିେୋ ପୋଖମେ । ଏମଣ ଏମତ ସ ୟ ମହେୋ େି ଝି କୁ ନ୍ ମଦଖି େୋପୋ ଭୋେି େୟସ୍ତ ମହଉଥୋନ୍ତି । ପ୍ରଥ ଥେ ଝିଅକୁ ଗୋକୁ ମନ୍ଇଆସିଛନ୍ତି । ମେୋକ, େୋସ୍ତୋ, ଜୋଗୋ ସେୁ ନ୍ୂ ଆ ଏଠି ତୋ ପୋଇ । କୁ ଆମଡ ଗେୋ କିଛ ି ନ୍ ଜମଣଇ । ମସ େି ମେୋଗୀମଦଖୋମେ ଏ ିତ ି େୟସ୍ତ େହିଗମେ ମଯ ତୋକୁ ପୋଖମେ େୁ େୋେୁ େି କେି ଶୀଘ୍ର ମଫେିଆସିେୋକୁ ତୋଗିଦ କେିେୋ କଥୋ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍କେୂମପ ଭୁେିଯୋଇଛନ୍ତି ! ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋେୁ ପ୍ରୋୟ ମେୋଗୀଙ୍କ ଭିଡ କ ିଆସିେୋଣି । ସଫୋସଫି କେିେୋ ପୋଇ ନ୍ିଯକ୍ତ କ ୋେୀ ୁ କ ଚ ତୋଙ୍କେ କୋ ମେ େୋଗିଗମେଣି । କିଛ ି ସ ୟ ଭିତମେ ମଯ ଯୋହୋେ କୋ ସୋେି ଘେକୁ େୋହୋେିମେ । େୋପୋ େୟୋଗ ମନ୍ଇ େୋହୋେିଗମେ େି ଝି କୁ ମଖୋଜିେୋ ପୋଇ । ସକୋମଳ ଛୁ ଆଟୋ କଣ ଟିମକ ଖୋଇଥିେୋ । ମେଳ ଗଡି ଆସି ସୂଯକୟ ଣ୍ଡ ୁ ଉପମେ । ତୋକୁ ନ୍ିଶ୍ଚୟ ମଭୋକ େୋଗିଥିେଣି । ସଅଳ ସ୍କୁଟେ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 80 ଷ୍ଟୋଟକ କେି ଗୋ ଭିତେକୁ େୋହୋେିପଡିମେ ମସ । ମଗୋଟିଏ ଚୋଳିଆ ମହୋମଟେେୁ କିଛ ି ଗେ ପମକୋଡି ଆଉ େଙ୍କୋ ଛଣୋ କିଣି େି ଝି କୁ ମଖୋଜିେୋ ପୋଇ େୋହୋେିେୋ ମେଳକୁ , େି ଝିମ୍ ଆଉ ମେଣୁ ହୋତ ଧେୋଧେି ମହୋଇ ତୋଙ୍କେି ଆଡକୁ ଆସୁଥୋନ୍ତି । େୋପୋ େୟସ୍ତ ମହୋଇ କହିମେ, 'ଏମତ ସ ୟ ମହେୋଣି ୋଆ, ମତୋମତ ମଭୋକ ହେଣି, କୁ ଆମଡ ଯୋଇଥିେୁ ମଯ ? ୁ ମକମତମେଳୁ ମତୋମତ ମଖୋଜୁ ଛ ି ।' େି ଝିମ୍ ହସି ହସି କହିେୋ ମଯ ତୋକୁ ଜ ୋ ମଭୋକ ହଉନ୍ି । ମେଣୁ ସହିତ ସେୁ ଜୋଗୋ େୁ େି ମଦଖିେୋମେ ତୋେ ମପଟ ଆଜି ପୂେଯ ି ୋଇଛି । େୋପୋ ମେଣୁକୁ େି ସୋଙ୍ଗମେ ଖୋଇେୋକୁ ଡୋକିମେ । ଘେୁ ଆଣିଥିେୋ ୋ ହୋତ ତିଆେି ଖୋଇେୋ ସହିତ ପମକୋଡି ଓ େଙ୍କୋ ିମଶଇ ତିନ୍ମି ହ ଖୋଇମେ । େି ଝି କୁ େହୁ ତ ଜୋ ମଦଉଥୋଏ ଏହି ଅନ୍ୁ ଭୂତି । େୋପୋଙ୍କେ ଆହୁ େି ଟିମକ କୋ େୋକି େହିଯୋଇଥିେୋ । ମସ େି ଝି କୁ କହିମେ ମେଣୁ ସହିତ ତୋ ଘମେ େସି ମଖଳିେୋ ପୋଇ, କୋ ସେିମେ ମସ ତୋକୁ ଡୋକି ମନ୍ଇଆସିମେ । େି ଝି େ ନ୍ େହୁ ତ ଖୁସ,ି ଏ ିତ ି େି ଡୋକ୍ତେଖୋନ୍ୋ େ ଅଫି ସମେ େସିେୋ ପୋଇ ତୋେ ଜ ୋ ଇଚ୍ଛୋ ନ୍ ଥିେୋ । ଦୁ ଇ େୋନ୍ଧେୀ ହୋତ ଧେୋଧେି ମହୋଇ ମେଣୁ ଘେକୁ ଖୁସମି େ ଡିଆ ୋେି ଚୋେିଗମେ । ଘମେ ପହଞ୍ଚି ମେଣୁ, ୋଆଙ୍କୁ େି ଝି ସହିତ ଚିେ। କେି ମଦେୋ । େି ଝିମ୍ େୋପୋଙ୍କୁ ତ ଗୋ’ଟୋ ସୋେୋ ସ ମସ୍ତ ଜୋଣନ୍ତି । ଆଜି ତୋଙ୍କ ଝିଅ ଆସିଛ ି ଜୋଣି ମେଣୁ ୋଆ ଖୁସମି େ ଖୋଇେୋ ତିଆେିମେ େୋଗିପଡିମେ । ମେଣୁ ମଜୋର୍ କେି େି ଝ କୁ ତୋଙ୍କ ମେୋମଷଇ ଘେକୁ ମନ୍ଇଗେୋ । ମସଠି ତୋ ୋଆକୁ ମଦମଖଇେୋ ତୋେ ସୁନ୍ଦେ ପୋଉଜି ହଳକ । ଆଉ େୋଧ୍ୟ କେୋ ତୋ ପୋଇ େି ମସ ତ ି ି ହମଳ ଆଣିେୋ ପୋଇ । ମେଣୁେ ୋଆ କହିମେ, ମଯ ଏ ଭଳି ପୋଉଜି ତୋଙ୍କ ଗୋ ମେ ତ ିଳେ ି ୋ ଅସଭେ । ୋଆ କଥୋ ଶୁଣି ମେଣୁେ ନ୍ େିଗେୋ । ତୋ ପୋେୁଥୋଏ, ମଯ ପୋଉଜି ହଳକ ପୋଇ ତୋ ଳିନ୍ ମଚହେୋକୁ ମଦଖି େି ଝିମ୍ ଠିକ ଠଉମେଇ ନ୍ମେ ଅମହତୁ କ ସେୋଗ । ତୋ କଥୋ ଭୋେି ମସ ନ୍ିେୋଶ ମହଇଯୋଉଥୋଏ । ଏତିକମି େମଳ େୋପୋଙ୍କ ସ୍କୁଟେ ଆସିେହିେୋେ ଶବ୍ଦ େି ଝିମ୍ ଜୋଣିପୋେିେୋ । ମେଣୁ ଠୋେୁ େିଦୋୟ ମନ୍େୋେ ସ ୟ ସତମେ ତୋକୁ ଖୁେ େୟଥିତ କେିଥିେୋ । ମେଣୁ େି ହ ୁ ଶୁମଖଇ ତୋକୁ ହୋତ ହମେଇ େିଦୋୟ ମଦେୋ । ମଶଷଥେକ ପୋଇ େି ଝି େ ପୋଉଜି ହଳକୁ ନ୍ ପୁମେଇ ମଦଖି ମନ୍ଉଥୋଏ ମସ । ମକଜୋଣି ପୁଣି ମକମେ ତୋେ ମଦଖୋହେ େି ଝିମ୍ ଆଉ ତୋ ସୁନ୍ଦେ ପୋଉଜି ହଳ ସହିତ ! ଶୀତଛୁ ଟ ି ସେିଯୋଇଥିେୋ । ସ୍କୁଲ୍ ମଖୋେିମେ େିଜ୍ଞୋନ୍ମ ଳୋ ପ୍ରସ୍ତୁତ ି େିଷୟମେ କଣ କଣ ସେୁ କେିେ ଭୋେି ଖୁସି ମହଉଥୋଏ େି ଝିମ୍ । ମେମଳମେମଳ ତୋକୁ ମେଣୁ କଥୋ ଖୁେ ମନ୍ପମଡ । ମେଣୁ କଥୋ ପଡିେୋ ୋମତ୍ର ସ୍ୱତୁଃ ମନ୍ପମଡ ତୋେ ପୋଉଜି ପ୍ରତି ଥିେୋ ଦୁ େକଳତୋ କଥୋ । ସ୍କୁଲ୍ ମଖୋେିେୋ ଦିନ୍ ପ୍ରୋଥକନ୍ୋ ସ ୟମେ ପ୍ରଧୋନ୍ ଶିେକ ଏକ େିମଶଷ ମଘୋଷଣୋ କମେ, ଯୋହୋ ସେୁ ପିେୋଙ୍କ ପୋଇ ଆଶ୍ଚଯକୟ ସହିତ ଖୁସି ଆଣିମଦେୋ । ସୋର୍ କହିମେ ମଯ ଏଥେ େିଜ୍ଞୋନ୍ମ ଳୋ ମକେଳ ସ୍କୁେ ପିେୋଙ୍କୁ ମନ୍ଇ ନ୍ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 81 ମହୋଇ ମସହି େଲକ୍ ଭିତମେ ଆସୁଥିେୋ ସୋତ ମଗୋଟି ସ୍କୁେ ପିେୋଙ୍କୁ ମନ୍ଇ ହେ । େିଜ୍ଞୋନ୍ମ ଳୋ ମସହି ସ୍କୁେମେ ହେ, ୋତ୍ର ଅନ୍ୟ ଗୋେୁ ପିେୋ ୋମନ୍ ତୋଙ୍କ ସ୍କୁେକୁ ଆସିମେ । ପ୍ରତି ପିେୋ ଜମଣ ମେଖୋଏ ପିେୋଙ୍କୁ ନ୍ିଜ ଘମେ ଅତିଥି େୂମପ ୩ ଦିନ୍ େଖିେୋକୁ ମହେ । ମସଇ ୩ ଦିନ୍ ମସ ଦୁ ଇଜଣ ିଶି ମଗୋଟିଏ େିଷୟ ଚୟନ୍ କେି ତୋ ଉପମେ ମ ଳୋମେ େିଷଦ େିେେଣୀ ମଦମେ । ଏଭଳି କେିେୋ ଦ୍ୱୋେୋ ତୋଙ୍କ ଭିତମେ ିଳି ିଶି କୋ କେିେୋ ଗୁଣଟି େୃ ର୍ଦ୍ଧି ପୋଇେ ଏେଂ ଜମଣ ନ୍ୂ ଆ ସୋଙ୍ଗ ସହିତ ୩ ଦିନ୍ େହିେୋ ଫଳମେ ପିେୋ ୋମନ୍ େନ୍ଧୁ ତୋ କେିେୋ େିଷୟମେ ଅଧିକ ଜୋଣିପୋେିମେ । ସ ସ୍ତଙ୍କୁ ସୋେଙ୍କ କଥୋଟି ମେଶ୍ ନ୍ ପୋଇେୋ । ସେୁ ପିେୋ ଅମପେୋମେ େହିମେ, ମକମେ ମସ ଦିନ୍ ଆସିେ ! ନ୍ିର୍ଦ୍ଧକୋେିତ ଦିନ୍ ଆଖପୋଖ ସୋମତୋଟି ଗୋ େୁ ସେୁ ପିେୋ ଆସିମେ । େି ଝିମ୍ ପୋଖକୁ କିଏ ଅତିଥି ମହଇ ଆସିେ, ମସ ତୋ ସହିତ ଭେମେ ିଶି ପୋେିେ କି ନ୍ୋହିଁ, ମସଇ ଆଶୋ ଓ ଆଶଙ୍କୋ ମେ ତୋ ନ୍ େିଚଳିତ ମହଉଥୋଏ । ପ୍ରଧୋନ୍ ଶିେକ େି ଝି କୁ ତୋଙ୍କ ଅଫି ସ୍ ମକୋଠେୀକୁ ଡୋକିମେ । ଏମେ ମସ ମଭଟିେ ତୋ ଅଜଣୋ ଅତିଥିକୁ । ଧୀମେ ଯୋଇ ମସ ସୋେଙ୍କୁ ଭିତେକୁ ଆସିେୋେ ଅନ୍ୁ ତି ୋଗିେୋ । ସୋର୍ ଚିମେଇମଦମେ ତୋକୁ ତୋ ନ୍ୂ ଆ ସୋଙ୍ଗ ସହିତ । ମହମେ ମୟ କଣ ମଦଖୁଛ ି ମସ, ତୋ ଆଗମେ ହସ ହସ ହ ି ସୀ ୋ େହିେୋ ନ୍ୋହିଁ । ମସ ତୋ ୁ ମେ ମେଣୁ ଛିଡୋମହଇଛି । ମେଣୁକୁ ଆଗମେ ପୋଇ ତୋ ଖୁସେ ଆଖିକୁ େିଶ୍ୱୋସ କେି ପୋେୁ ନ୍ ଥୋଏ । ଭୋେୁ ଥୋଏ ୁ ମେଣୁକୁ କଣ ଏମତ ମନ୍ ପକଉଛି ମଯ ମ ୋମତ ଆଗମେ ମକେଳ ମସ ହିଁ ମଦଖୋଯୋଉଛି ! ମେଣୁ ଧୀମେ ଆସି ତୋକୁ ଛୁ ଇେୋ ପମେ ହିଁ ମସ ଜୋଣିପୋେିେୋ ମଯ ସବପନ ନ୍ୁ ମହ ମୟ ସତ ! ଅଫି ସେୁ େୋହୋେି ଆସି ଦୁ ମହ ଦୁ ହଙ୍କ ିଁ ୁ କୁ ମେଇ ପମକଇମେ । େି ଝିମ୍ କହିେୋ, ଆଉ ଯିଏ େି ଅସିଥୋନ୍ତୋ ମସ ତୋେ ସୋଙ୍ଗ ମହୋଇଥୋନ୍ତୋ ମହମେ ମେଣୁକୁ ଆଗମେ ମଦଖି ମସ ସେୁ ଠୋେୁ ଖୁସି ଅଛି । ଦୁ ଇ ସୋଙ୍ଗ ଆଗୋ ୀ େିଜ୍ଞୋନ୍ମ ଳୋ ପ୍ରସ୍ତୁ ତ ି ଉପମେ ଏେଂ ଏଇ ତିନ୍ ି ଦିନ୍ ମକମତ ଜୋ କେିମେ, ତୋେି ଉପମେ ଗପି ଚୋେିଥିମେ । େି ଝିମ୍ ଘେକୁ ଆସି ୋଆଙ୍କୁ ମେଣୁ ସହିତ ଚିେୋ କମେଇମଦେୋ । ଗୋେୁ ଆସିେୋ ପେ ଠୋେୁ େି ଝି ମକ ିତ ି ସେୁ ମେମଳ ମେଣୁ କଥୋ କହୁ ଛ,ି ୋଆ କହିମେ । ସ ମସ୍ତ ିଶି ଖୁେ ହସିମେ । ମେଣୁ ଆସି େି ଝି ଘମେ େହିେୋ ଭଗେୋନ୍ଙ୍କ ମଗୋଟିଏ ସଂମଯୋଗ ଏେଂ ଏହୋ ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ଭିତମେ ଥିେୋ େନ୍ଧୁ ତୋକୁ ଆହୁ େି ଦୃ ଢ କେିେ ମେୋେି ୋଆ କହିେୋ ପମେ ଦୁ ମହ ହସି ୋଆଙ୍କ କଥୋକୁ ସ ଥକନ୍ କମେ । ଚୋହୁ ଚୋହୁ ତିନ୍ ି ଦିନ୍ ଚୋେିଗେୋ । ସ୍କୁେମେ ମ ଳୋ, ଘେକୁ ଆସିମେ ଖଟି, ଗପ, ଜୋକଥୋମେ ମକ ିତ ି ସ ୟ ସେିଗେୋ ଦୁ ମହ ଜୋଣି ପୋେିମେ ନ୍ୋହିଁ । ମେଣୁ ଆଉ େି ଝି କେିଥିେୋ େିଷୟଟି େଲକ୍ ସ୍ତେମେ ପୁେସ୍କୃତ ଧ୍ୟ ମହେୋ । ଦୁ ମହ ୋନ୍ପତ୍ର ଏେଂ ଟ୍ରଫି ମନ୍ଇ ଆସି ଘମେ ମଦମଖଇମେ । ଦୁ ହଙ୍କ ିଁ ମଯୋଡିକୁ େିଦୟୋଳୟ ସମ ତ ପୁେୋ ଗୋ ମେ ସ ମସ୍ତ ପ୍ରଶଂସୋ କେୁଥୋନ୍ତି । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 82 ଆଜି ମେଣୁ ତୋ ଘେକୁ ମଫେିଯିେ । ପ୍ରଧୋନ୍ ଶିେକ କହିଛନ୍ତି ପୁଣିଥମେ ମସ ୋମନ୍ ସ୍କୁେେୁ ନ୍ିଜ ନ୍ିଜ ଅଭିଭୋେକ ୋନ୍ଙ୍କ ସହିତ ଘେକୁ ମଫେିମେ । େି ଝି କୁ କୋନ୍ଦ ୋଡୁ ଥୋଏ । ମେଣୁ ସହିତ େିମତଇଥିେୋ ସ ୟକୁ ମନ୍ ପମକଇ ମସ ଉଦୋସ ମହଇଯୋଉଥୋଏ । ୋଆ ମେଣୁ ପୋଇ େୋଦୋ େଡୁ, େୋଶି ମକୋେୋ, ଆେିଷୋ, ଢ ି ନ୍ ି ମଦଖି ଉଭମୟ ପୁଣି ୁ ି ଆ ୁ ତିଆେି କେି ସଜୋଡି ମଦଇଥୋନ୍ତି । ଛୁ ଟଦ ମଭଟ ମହମେ ମେୋେି ପେସ୍ପେକୁ ପ୍ରତିଶୁତ ି ମଦଉଥୋନ୍ତି । ଉଭମୟ ସ୍କୁେମେ ପହଞ୍ଚି ସୋର୍ କହିେୋ ଅନ୍ୁ ଯୋୟୀ ପେସ୍ପେକୁ ମ େୋଣି ମଦମେ । ଦୁ ହଙ୍କ ିଁ ହ ୁ ଶୁଖିେୋ, ମକହି କୋହୋକୁ କଥୋ କହୁ ନ୍ ଥୋନ୍ତି । କଣ କଥୋ ମହମେ, ପୋଟିେୁ ଶବ୍ଦ େୋହୋେୁ ନ୍ୋହିଁ । ମକେଳ ଛଳଛଳ ଆଖିମେ ଦୁ ମହ ଦୁ ହଙ୍କ ିଁ ୁ େିଦୋୟ ମଦମେ । ତିନ୍ଦ ି ନ୍ ି େ େିଜ୍ଞୋନ୍ମ ଳୋ ସ ନ୍ଧ ବ ୀୟ କୋଯକୟକ୍ର ପମେ ପିେୋ ୋନ୍ଙ୍କୁ ମଗୋଟିଏ ଦିନ୍େ େିେତି ଦିଆଯୋଇଥିେୋ । ମେଣୁ ଗେୋ ପମେ େି ଝିମ୍ ଗୁମ୍ ୋେି ଆସି ଖଟମେ ମଶୋଇଥୋଏ । ୋଆ ଜୋଣିମେ ତୋ ନ୍ ଭୋେି ଦୁ ୁଃଖ, ତଥୋପି ତୋକୁ େୁ ମଝଇେୋ ପୋଇ କହିମେ, ‘ମକମତମେଳୁ ତୁ ଆସି ଏ ିତ ି ଚୁପ ମହୋଇ େସିଛୁ । ୁ ତ ଜୋଣିପୋେିେି ନ୍ୋହିଁ ମତୋ ଆସିେୋ । ତୁ ଆସିେୋ ୋମନ୍ ମତୋ ପୋଉଜି ଶବ୍ଦମେ ଘେ ଖ ି ି ଜଣୋ ପଡିେୋ ନ୍ୋହିଁ କିଛ?ି ' ଏତକ କହି ୋଆ େି ଝିମ୍ ପୋଦକୁ ୁ େିତ ମହୋଇଉମଠ, ଆଜି ମକ ତ ଅମନ୍ଇେୋ ମେଳକୁ ତୋ ପୋଦମେ ତୋ ପୋଉଜି ହଳକ ନ୍ ମଦଖି ଚ କି ପଡିମେ । 'ହଜିଗେୋ କି ୋଆ ମତୋ ପୋଉଜି ହଳକ, କୋଇ ମଦଖୁନ୍ ି ତ ମତୋ ପୋଦମେ ?' ୋଆ ପଚୋେିମେ । ଡେି ଡେି େି ଝିମ୍ କହିେୋ, ' ୋଆ ମ ୋମତ େ ୋ କେିମେ, ୁ ତ କୁ ନ୍ କହି ମଗୋଟିଏ କୋ କେିଛ ି ।’ ୋଆ ତୋ ଣ୍ଡ ୁ ଆଉଶି ତୋକୁ ନ୍ିଭକୟମେ ସେୁ କହିେୋ ପୋଇ କହିମେ । 'ସେୁ ମେମଳ ମେଣୁ ପୋଉଜି ହଳକ େିଷୟମେ ପଚୋମେ, କିନ୍ତୁ ଏଥେ ଗେୋମେମଳ ମସ କିଛ ି କହିେୋ ନ୍ି, କୋେଣ ୟୋ ଭିତମେ ଆମ ଦି ଜଣ େହୁ ତ ଭେ ସୋଙ୍ଗ ମହୋଇଯୋଇଥିେୁ । କୋମଳ ୁ କଣ ଭୋେିେ ି ମେୋେି, ମସ ଭୋେୁ ଥିେ । ମହମେ ୁ ଜୋଣିଛ ି ତୋେ ମସ ପୋଉଜି ପ୍ରତି ମକମତ ସେୋଗ ଥିେୋ । ୁ ତ କୁ ନ୍ ପଚୋେି ତୋକୁ ମଜୋର୍ କେି ମ ୋ ପୋଉଜି ହଳକ ମଦଇଆସିଛ ି ୋଆ । ଜୋଣିଛ ି ମଜମଜ ୋ ମଦଇଥିମେ ମସ ପୋଉଜି, ଆଉ ଆଜି ଯୋଏ ମ ୋ ପୋଦ ଦୁ ଇଟି ମକମେ ପୋଉଜିଶୂନ୍ୟ ମହୋଇନ୍ି । େୋପୋ ଜୋଣିମେ େୋଗିମେ, କିନ୍ତୁ ମେଣୁକୁ ମ ୋ ତେଫେୁ ୟୋ’ଠୋେୁ େଡ ଉପହୋେ ମେୋମଧ ଆଉ କିଛ ି ମହୋଇ ନ୍ ଥୋନ୍ତୋ । ତମ େୋପୋଙ୍କୁ କହିେ ମସ ମ ୋମତ େୋଗିମେନ୍ି । ' େି ଝିମ୍ କଥୋ ଶୁଣି ୋଆ ଆଶ୍ଚଯକୟମେ ତୋକୁ ମକୋମଳଇ ମନ୍ମେ । ଏମତ ଅଳ୍ପ େୟସେୁ ପିେୋଟୋ ଭିତମେ ଏମତ ସମ ବଦନ୍ଶୀଳତୋ ମଦଖି ଗେକ ଓ ମଗୌେେମେ ତୋଙ୍କୁ ମକୋଟିନ୍ଧି ି ପୋଇେୋ ପେି େୋଗୁଥୋଏ । ତୋକୁ ମେୋଧ ମଦଉ ମଦଉ ମସ କହିମେ, 'ମତୋ ସୋଙ୍ଗ ମେଣୁକୁ ପୋଉଜି ମଦଇ ତୁ ମତୋ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 83 େନ୍ଧୁ ତ୍ୱ୍େ ପେୋକୋଷ୍ଠୋ ମଦଇଛୁ । େୋପୋ ଏହି କଥୋମେ େୋଗିମେନ୍ି େେଂ ନ୍ିଜ ଦୋୟିତ୍ୱ୍େୋନ୍ ଝିଅ ପୋଇ ଗେକ ଅନ୍ୁ ଭେ କେିମେ । ତୁ ଜ ୋ େୟସ୍ତ ହ ନ୍ୋ ।' ୋଆଙ୍କ ଠୋେୁ ଆଶ୍ୱୋସନ୍ୋ ପୋଇ େି ଝି କୁ େହୁ ତ ହୋେୁ କୋ ଅନ୍ୁ ଭେ ମହେୋ । ମସ ନ୍ିଶ୍ଚିନ୍ତ ମହୋଇ ୋଆଙ୍କ ମକୋଳମେ ହିଁ ମଶୋଇପଡିେୋ । ପେଦିନ୍ ସକୋମଳ ୋଆଙ୍କ ତୋମେୋଳୋ ସ୍ପଶକମେ ତୋ ନ୍ିଦ ଭୋଙ୍ଗି େୋ । ନ୍ିଦେୁ ଉଠି ପୋଉଜି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ମସ କେୋଟ ଆମଡ ଅମନ୍ଇେୋ । େଣିକ ପୋଇ ତୋକୁ େୋଗିେୋ, ମେଣୁ ଆସିଯୋଇଛି କି ! ମୟ ତ ମସଇ ପୋଉଜିେ ଶବ୍ଦ ଭଳି େୋଗୁଛ ି । ଖୁସମି େ ଗଦଗଦ ମହୋଇ ମସ ୋଆ ଙ୍କୁ ପଚୋେିେୋ, " ୋଆ, ମେଣୁ, ମେଣୁ ଆସିଛ ି ମେୋମଧ । ମଦଖ ମସଇ ପୋଉଜିେ ସ୍ୱେ ! ଠିକ ମସମତମେମଳ େୋପୋ ହୋତମେ ହମଳ ନ୍ୂ ଆ ପୋଉଜି ଧେି େି ଝିମ୍ ପୋଖକୁ ଆସିମେ । ମସ୍ନହମେ ତୋ ପିଠି ଥୋପୁମଡଇ କହିମେ, 'ମ ୋ ସୁନ୍ୋ ଝିଅ ଏମତ େଡ କୋ କେିଛ,ି ତୋ ପୋଇ ଏ ମହଉଛି ଏକ ମଛୋଟ ଉପହୋେ !' େି ଝିମ୍ ଖୁସମି େ ପୋଉଜି ହଳକ ପୋଦମେ ପିନ୍ଧୁ ପିନ୍ଧୁ କହିେୋ, 'େୋପୋ ତୁ େ ଏ ଉପହୋେ ମ ୋମତ େହୁ ତ ଖୁସି ମଦେୋ, କିନ୍ତୁ ସତ କହିେ ି ଯଦି ଏ ନ୍ୂ ଆ ପୋଉଜିେ ଶବ୍ଦ ଅମପେୋ ମ ୋ ସୋଙ୍ଗ ମେଣୁେ ଉପସ୍ଥିତ ି ମ ୋମତ ଆହୁ େି ଅଧିକ ଖୁସି ମଦଇଥୋନ୍ତୋ । ∞∞ ଶୁତକିର୍ତ୍କୀ ତ୍ରିପୋଠୀ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ, ପତ୍ରପତ୍ରିକୋମେ ଗଳ୍ପ ଓ କେିତୋ ପ୍ରକୋଶିତ । ସୋହିତୟକୁ ଭେ ପୋଉଥିେୋ ଏକ ସେଳ ଣିଷ ଭୋମେ ନ୍ିଜକୁ େିମେଚନ୍ୋ କେନ୍ତି । ନ୍ୂ ତନ୍ ସୃଷ୍ଟି ୋଧ୍ୟ ମେ ସ ୋଜମେ କିଛ ି ପେିେର୍ତ୍ତକନ୍ ପୋଇ ମଚଷ୍ଟିତ । ଗଳ୍ପ, କେିତୋ, ପ୍ରେନ୍ଧ, ଶିଶୁ ସୋହିତୟ ମେଖନ୍ତି । ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ୍: ‘େଙ୍ଗ ତୂ ଳୀେ ଜୀେନ୍’ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 84 ସୁପ୍ତ ସୋବିତ୍ରୀ ସ୍ୱୋ ତିକୋ ମସଠୀ େୋେଣ ସୋଧୁେ ଆେେଣ ତଳୁ େୋହୋେି ଆସିେୋ । େିକଟୋଳ ହସମେ ଛୋତି ଥେୋଇ ମଦଇ ତୋ’ େୀେପୁଙ୍ଗେ ହୋତମେ ମଦେୀ ସୀତୋଙ୍କ ସୁମକୋ ଳ ହୋତକୁ ଠ ୁ ୋଇ ଧେିେୋ । ତୋଙ୍କୁ ପୁଷ୍ପକ େି ୋନ୍ମେ େସୋଇ ତୋ’ ସ୍ୱର୍ଣ୍କପୁେୀ େଙ୍କୋକୁ ମନ୍ଇଯିେ । ହୋୁଃ... ଜୋନ୍କୀଙ୍କ େିନ୍ତୀ, କେୁଣ ହୃ ଦୟ େିଦୋେକ କ୍ରନ୍ଦନ୍ ଏ ପୋଷୋଣ େୋେଣକୁ ମଦୋହେୋଇ ପୋେିେୋନ୍ି । କିଏ ତୋଙ୍କୁ ଏ ପୋପି େୋେଣ କେଳେୁ େମଞ୍ଚଇେ ? କିଏ ଶୁଣିେ ତୋଙ୍କ ଗୁହୋେି ? ଶ୍ରୀେୋ ମଯ ତୋଙ୍କ ପୋଇ ସୁେର୍ଣ୍କ ଗ ୃ ସନ୍ଧୋନ୍ମେ ଯୋଇଛନ୍ତି । ଜୋନ୍କୀଙ୍କ େିକଳ କୋନ୍ଦଣୋ, “ମହ େନ୍ଗିେ,ି ମହ େତୋ ଗିେି ମ ୋ କୋନ୍ତ ଗମେ ଗ ୃ ୋେି । ମହ େନ୍ ଗିେ.ି ..” ସୋେି ଆଖିମେ ଆଖିଏ େୁ ହ । ତୋକୁ ଆଉ କିଛ ି ଦିଶନ୍ ୁ ଥିେୋ । ଚଉତେୋ ଚୋେିପମଟ ଟଙ୍ଗୋ ମହୋଇଥିେୋ ମଡ େୋଇଟ୍ ଆେୁ ଅ ତୋ’ େୁ ହଭର୍ତ୍ତି ଆଖିକୁ ଆହୁ େି ଜଳକୋ କେି ମଦଉଥିେୋ । ହୃ ଦୟ ମକୋେି ମହୋଇ ଯୋଇଥିେୋ । ‘ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ କୋହିଁକି ଆସି ଯୋଉନ୍ି ମକଜୋଣି ଏମେ ସୀତୋଙ୍କୁ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ କେିେୋ ପୋଇ?’ ସୋେିକୁ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଉପମେ ଭୋେି େୋଗ େୋଗୁଥିେୋ । ‘ଓୁଃ! ସୀତୋ ମକମତ କଷ୍ଟ ପୋଇମେ । ମସ ସୀତୋ ହୁ ଅନ୍ତୁ ଅେୋ ସୋଧୋେଣ ନ୍ୋେୀଟିଏ, ନ୍ୋେୀେ ଭୋଗୟ ମଯ ସେୁ ମେମଳ ନ୍ିଜ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ ପୋଇ ମକଉ ଏକ ପୁେୁଷକୁ ଅନ୍ୋଇ େହିଥିେ ।’ “ଆମେୋ ସୋେି, କ’ଣ ଘେକୁ ଯିେୁନ୍ ି କି ? ଖୁଡି ପେୋ ମକମତମେଳୁ ଡୋକିମେଣି ।” କେ ଡୋକମେ ସୋେିେ ମଚତୋ ପଶିେୋ । ସତମେ େୋ େୀଳୋ ମକମତ ମେଳୁ ସେିଗେୋଣି । େୋଇଟ୍ ମଖୋେୋ ମହେୋଣି, ଆକୋଶମେ କୁ ଆତୋେୋ ଦିଶେ ି ୋଣି, ମେୋମକ ଘେ ହ ୁ ୋ ମହମେଣି । ତେ ତେ ମହୋଇ ସୋେି ଯିେୋ ପୋଇ ଉଠି ପଡିେୋ । ସୋେିେ ସେୁ ମେମଳ ମସଇ ଏକୋ କଥୋ । ଏଇ କିଛ ି େଷକ ମହେୋ ତୋ’େ କ’ଣ ମହୋଇଛି ମକଜୋଣି ମଯମେ ଧ୍ୟ େୋ େୀଳୋ ମଦମଖ, ସୀତୋହେଣଠୋମେ ମସ ଅଟକି ଯୋଏ । ଆଉ ଆଗକୁ ଯୋଇ ପୋମେନ୍ୋ, ମସଇଠି ମସ ମେୈମଦହୀ ପୋେଟି ଯୋଏ । କ’ଣ ମହେୋ କଥୋ, କ’ଣ ମହୋଇ ପୋେିଥୋ’ନ୍ତୋ, ଏଇସେୁ ଭୋେନ୍ୋ ଜୋେମେ ଛନ୍ଦି ମହୋଇଯୋଏ । ଆଉ ମକମତମେଳୁ ଶ୍ରୀେୋ ଙ୍କ େଙ୍କୋ େିଜୟ ସେି ସୀତୋ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ ଧ୍ୟ ମହୋଇ ଯୋଏ । ପହେି େଜମେ େୋ େୀଳୋେ ପ୍ରଥ ଭୋଗ ଶ୍ରୀେୋ ଙ୍କ େଙ୍କୋ େିଜୟ, ସଂକ୍ରୋନ୍ତି ଦିନ୍ ମଶଷପୋଳି ମେୈମଦହୀଙ୍କ ପୋତୋଳୀ ଓ ମଶଷେଜ ଦିନ୍ ଠିଆପୋେୋ । ଏଇ ଗ୍ରୋ ୟ ଜୀେନ୍ମେ ମଯଉ ମକମତୋଟି ପେକପେକୋଣୀ ପୋଳିତ ହୁ ଏ ମସସେୁ ଭିତେୁ କିମଶୋେୀ ସୋେିତ୍ରୀ େୋ ସୋେିକୁ େଜ ପେକ ସେୁ ଠୋେୁ ମେଶି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 85 ଆନ୍ନ୍ଦ ମଦଇଥୋଏ । ଏଥିମେ ଝିଅମେୋହୂ ଙ୍କୁ କୋ କେିେୋ ନ୍ୋ । ଖୋେି ନ୍ୂ ଆେୁ ଗୋ ପିନ୍ଧ,ି ସଜ ମହୋଇ, ପିଠୋ, ପୋନ୍ ଖୋଇ ମଦୋଳି ମଖଳିେୋ କଥୋ । ଆଉ ଏଇ ଦୁ ଇେଷକ ମହେୋ େଜ ସୋେି ପୋଇ ମହୋଇ ଯୋଇଛି ଆହୁ େି ଆନ୍ନ୍ଦ ଦୋୟକ । ସୋେି ମଛୋଟମେଳୁ େୋଧୁଆ ଉସୋଙ୍କୁ େୋ ମହେୋେ ମଦଖି ଆସୁଥିେୋ । େୟସ ମହେୋେୁ େୋଧୁଆ ଉସୋ ଆଉ େୋ ଙ୍କ ପେି େୋଣ ୋେି ପୋେିମେ ନ୍ୋହିଁ । ମସଥି ପୋଇ ଏଇ ଦୁ ଇ େଷକ ମହେୋ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ େୋ ମହଉଛି । ନ୍ୋେଣେ େଳି ଜୁ ଆନ୍ ମଚମହେୋ । େୋ ମହେୋମେମଳ ମସ ମଯମତମେମଳ ହ ୁ ମେ େଙ୍ଗ ୋେି, ଣ୍ଡ ୁ ମେ ଚିତୋ ଟୋଣି, ଗୋେମେ ଜେି ଗୁଣ୍ଡ, ଆଖିମେ କଜଳ, ଓଠମେ ଅଳତୋ େଗୋଇ ମଡ’ େୋଇଟ୍ମେ ଉଦ୍ଭୋସିତ ଶ୍ରୀେୋ ନ୍ଦିେ ଚଉତେୋମେ ମଯମତମେମଳ ପ୍ରମେଶ କମେ ମସମତମେମଳ ଗୋମେ ଧନ୍କୁଧୋେୀ ଅେୋ ଉଭୋ ହୁ ଅନ୍ତି । ଗୋେ ସ ସ୍ତ େୁ ଢୋ, ଦିଅନ୍ତି । ଆଉ ମନ୍ ପକୋନ୍ତିନ୍ ି େୋଧୁଆ ୋଇପିଏ ମଯୋଡହସ୍ତ ଉସୋେ ମସ େୋ ଣ୍ଡ ୁ ମେ େଗୋଇ ହୁ ଳହୁ ଳି ଅେତୋେକୁ । ନ୍ୋେଣ ଚକୋ ଡି େସିପମଡ ଗୋ ମେୋକଙ୍କ ହୃ ଦୟମେ । ମସ ସନ୍ େୋ ଅେତୋେୀ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ୋେିଚକୁ ଶେ େିନ୍ଧେ ି ୋ ମେମଳ ଶେେିର୍ଦ୍ଧ ମହୋଇ ଯୋଇଥିେୋ ସୋେି । ତୋ’ପମେ ଥମେ ଆ ବମତୋଟୋେୁ ମଫେିେୋ େୋଟମେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସହ ମଦଖୋ ମହୋଇ ଯୋଇଥିେୋ । ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ତୋକୁ କମଣଇ କମଣଇ ମଦଖୁଥିେୋ । “ପକୋନ୍ୋ ଆଉ ନ୍ଜେ ମଚୋେୋ, ଆମେ ମଟୋକୋଟୋ ଭୋେି ମଥୋେେୋ...” କହି କେ େୋଜମେ ଝୋଉଳି ପଡିଥିେୋ ସୋେିକୁ ଚି ଟ ୁ ି ପକୋଇଥିେୋ । ମସଦିନ୍ ଦୁ ଇ କେଙ୍କ ହସ ଆ ବମତୋଟୋକୁ ପଲେିତ କେି ମଦଇଥିେୋ । ସୋେି ଏମେ ଗୋ ଆେ ଣ୍ଡ ୁ କୂ ଅକୁ ପୋଣି ଆଣିେୋକୁ ଯୋଉଛି । ମେୋଉକୁ ଜଣୋଇ ମଦଇଛି, ‘ଏ କୂ ଅ ପୋଣି ତଳକୁ ଖସି ଗେୋଣି । ମସପଟ କୂ ଅମେ ଭେ ପୋଣି ।’ ଏଥେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସୋମଙ୍ଗ ସୋେିେ ମଦଖୋ ମହୋଇଯୋଏ କୂ ଅ ମୂ ଳ, ଆ ବମତୋଟୋମେ, କେ ଘେକୁ ଗେୋ େୋଟମେ, ଏ ିତ ି ମକମତ ମକଉଠି । ସ ସ୍ତଙ୍କ ଆଖି ଅଢୁ ଆଳମେ ଚୋମେ ସୋେି ଓ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ମଚୋେୋ ପିେତି ଆଖିମେ ଆଖିମେ । ସୋେି ଆଖିେୁ ନ୍ିଦ ହଜି ଯୋଏ । ତୋ’ ପୋଇ ଦିନ୍ େୋତି ଏମେ ସେୁ ସ ୋନ୍ । ମଖୋେୋ ଆଖିମେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ, ଆଖି େନ୍ଦ କମେ ଧ୍ୟ ମସଇ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ । ପୁମନ୍ଇ ଜେ ତୋକୁ ଜଳୋଏ । ମସ ପୋେଟି ଯୋଏ ମେୈମଦହୀ ଓ ହୃ ଦୟ ତୋ’େ ମଖୋଜି େମସ ଶ୍ରୀେୋ ଙ୍କୁ । ପୋଟିେୁ ଅଜୋଣତମେ େୋହୋେି ଆମସ, “ ମହ େନ୍ଗିେ,ି ମହ େତୋ ଗିେି ମ ୋ କୋନ୍ତ...” ମସଦିନ୍ ଖେୋ ଢଳି ଆସୁଥିେୋ । ଖଳୋମେ େସି ମେୋଉ ମତେ େଗୋଇ ମେଶ ସୁନ୍ଦେ କେି ସୋେିେ ମେଣୀ ଦୁ ଇଟିକୁ ଛନ୍ଦି େୋନ୍ଧି ମଦଉଥିେୋ ମେମଳ ମସ ଧେିଥିେୋ ଦପକଣମେ ନ୍ିଜ ଛେି ମଦଖି ଗ ୁ ର୍ଦ୍ଧ ମହଉଥିେୋ । ପୋଟିେୁ ତୋ’େ େୋହୋେି ଆସିେୋ, “ମେୋଉ, େୋ େୀଳୋମେ ମସ ଅଗୋଧୁ ଭୋଇଟୋ ସୀତୋ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 86 ମହମେ ଜ ୋ ଭେ ଦିଶନ୍ ୁ ି। ୁ ସୀତୋ ମହମେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସହ ଭେ ସୋଜିେ ।” ମେୋଉେ ଅ।।ଖି େଡ େଡ ମହୋଇ ଯୋଇଥିେୋ । ସୋେି ହୋତେୁ ଦପକଣଟୋ ଛମଡଇ ମନ୍ଉ ମନ୍ଉ ତୋ’ ପିଠମି େ ଆମସ୍ତ େିଧୋଟିଏ ମଥୋଇମଦେୋ । ଘେ ଭିତେକୁ ଯୋଉ ଯୋଉ କହିେୋ, “ ୋ’ ମେୋ ଏ କି ଅେେଣୋ କଥୋ ମତୋ ଣ୍ଡ ୁ ମେ? ୋଇକିନ୍ୋ ପିେୋ, ମେୋକଙ୍କ ଆଗମେ ମହୋସିଆେି, ମକମେ ମଯ ିତ ି ହ ୁ ମେ େଙ୍ଗ େଗୋଇ ନ୍ୋଟ କେିେ କହୁ ଛ!ି ୁ ମତୋ ତୁ ଣ୍ଡେୁ ଏକଥୋ ଆଉ ମକମେ ନ୍ଶୁମଣ ।” ମେୋଉ ତ ଘେ ଭିତେକୁ ଚୋେିଗେୋ, ମହମେ ମସ ସୁମନ୍େୀ ଖେୋମେ ସଦୟ ମଗୋେେ େିପୋ ଖଳୋେୁ େିଛୋଇ ମହୋଇ ପଡିଥିେୋ ସଜନ୍ୋ ଫୁ େକୁ ସୋଉଟୁ ସୋଉଟୁ ମେୋଉେ କଥୋକୁ ମେପେେୋୟ କେି ସୋେିେ ସ୍ୱପନ ଧ୍ୟ ସୁମନ୍େି ମହୋଇ ଯୋଉଥିେୋ । ସ ମସ୍ତ ମଦଖନ୍ତି ସୋେି ଥିେୋ ସମତ୍ୱ୍ ମକଉ ଆମଡ ହଜି ଯୋଇଛି । ପମେ ପମେ ଜଣୋ ପଡି ଯୋଇଥିେୋ ହଜିେୋ ଜୋଗୋେ ଠିକଣୋ । ମେୋଉଠୋେୁ ଗୋଳି ନ୍ଦ ଶୁଣିେୋ । ତଳକୁ େୋଢିେୋ ମେମଳ ତୋ’ ହ ୁ କେି ଖୋଉଥିେୋ େୋପୋ ମସ ହ ୁ କୁ ଆଉ ମଦଖୁ ନ୍ଥିମେ । କୂ ଅେୁ ପୋଣି ଅଣୋ କ’ଣ, ପଦୋକୁ େୋହୋେିେୋ ଏମେ ତୋ’ ପୋଇ ନ୍ିଷିର୍ଦ୍ଧ । ମସ ଏମେ େନ୍ଦିନ୍ୀ ତୋ’ ନ୍ିଜ ଘମେ, ଅମଶୋକ େନ୍ମେ । ମେୈମଦହୀେ ହୃ ଦୟ େିଳପି ଉମଠ, ‘ମହ େନ୍ଗିେ,ି ମହ େତୋ ଗିେି ମ ୋ କୋନ୍ତ...’ ସୋେିେ େିଶ୍ୱୋସ, ତୋ’ େୋ ତୋକୁ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ କେିେୋ ପୋଇ ନ୍ିଶ୍ଚିତ ଆସିମେ । ଯୋଇଛି କେିକତୋ େଡ ଏକ େୋ େୀଳୋମେ କେ ଆସି ଦିମନ୍ ଖେେ ମଦେୋ, “ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଚୋେି ିଶେ ି ୋ ପୋଇ, ପଇସୋ କ ୋଇେୋ ପୋଇ । ଆଉ ଏସେୁ କେୁଛି ସୋେିମେୋ ତମତ ପୋଇେୋ ପୋଇ ।” ସୋେି େିଶ୍ୱୋସମେ େଳ ପଶିେୋ । ତୋ’େ େୋ ମେୈମଦହୀ ପୋଇ ମସତୁ େୋନ୍ଧୁ ଛ ି । ଏ ସନ୍ େୋ େୀଳୋମେ କପିଳ ଭୋଇ େୋ ମହୋଇଛି । ମସ କୋହୁ ତୀେ େିନ୍ଧ ି ପୋେିେ ସୋେିେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ପେି? େଜ ଉଜ ସେିେୋ । ସୋେି ନ୍ମେ ଉତ୍କଣ୍ଠୋ । ଅମପେୋ କେିଛ ି େଜ ପମେ ତୋ’ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ଗୋ ମଫେୋକୁ । ମେୈମଦହୀ ଆଖି ପୋେିଛନ୍ତି େୋ ତୋଙ୍କୁ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ କେିମେ । ଗୋ ମେୋକଙ୍କ ନ୍େୁ ସୋେି ଓ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ମଚୋେୋ ପିେତିକୁ ମପୋଛିମଦଇ ଏ ଭିତମେ ତିମନ୍ୋଟି େଜ ଚୋେି ଗେୋଣି । ସୋେିେ କୂ ଅେୁ ପୋଣି ଅଣୋକୁ , ଆଭମତୋଟୋ ମଦଇ କେ ଘେକୁ ଯିେୋକୁ , ମପୋଖେୀ କୂ ଳମେ େଶିେୋକୁ ଆଉ ତୋ’ ମେୋଉ ଆକଟ କେୁନ୍ି । ଆଗେୁ ମଯ ିତ ି ଥିେୋ ସେୁ ମସ ିତ ି ମହୋଇ ଯୋଇଛି । ମହମେ ସୋେି ପୋେଟି ଯୋଇଛି ଅମଶୋକ େନ୍େ ସୀତୋ । ପୋଣିଗେୋକୁ ଅଣ୍ଟୋମେ ଜୋକି ମସଦିନ୍ ସୋେି ଘେକୁ ମଫେିେୋ ମେମଳ ଗୋ ନ୍ୋହକ ତୋଙ୍କ ପିଣ୍ଡୋମେ େସି ଖଡିମେ ଗୋେସେୁ ଟୋଣୁଥିେୋ । େୋପୋ ଓ କକୋ ଖମଣ୍ଡ ଦୂ େମେ େସି ମସ ଅେୁ ଝୋ ଗୋେସେୁ କୁ ଏକ େୟମେ ଅନ୍ୋଇ ଥିମେ । ତୋ’େ ମେୋଉ ଏେୁଣ୍ଡି େନ୍ଧ ପଛମେ କେୋଟ କଣମେ ଠିଆ ମହୋଇଥିେୋ । ସୋେିକୁ ମଦଖି େୋେିପମଟ େୁ େି ଘେକୁ ଆସିେୋକୁ ଇଶୋେୋ କେିଥିେୋ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 87 େକ୍ଷ୍ମଣ ମେଖୋ ତ ହଜି ଯୋଇଥିେୋ ଗୋ ନ୍ୋହୋକେ ମେଖୋ ତମଳ, ମତଣୁ ମସ ସନ୍ ଫଗୁଣମେ ସୋେି େିଭୋ ମହୋଇ ୋ ୁ ଘେ ଗୋ ଆେ ପୋଖ ଗୋକୁ ଚୋେି ଯିେୋକୁ େୋଧ୍ୟ ମହୋଇଥିେୋ । ଶଗଡମେ ଶୋଶୁଘେ ଗେୋ ମେମଳ ମକମତ ମତୋଟୋ ୋଳ, ମକମତ ନ୍ଦୀଜଳ, ମକମତ ଦୂ େ ପୋହୋଡ ପଡିଥିେୋ । ସୋେିେ ହୃ ଦୟ େିଳପି ଉଠିେୋ, ‘ମହ େନ୍ଗିେ,ି ମହ େତୋ ଗିେି ମ ୋ କୋନ୍ତ...’ ଶୋଶୁ ଘେ ଗୋମେ ଆ ବମତୋଟୋ, େଡ ମପୋଖେୀ, କୂ ଅ ସେୁ ଥିେୋ । ମହମେ ମସଇଠି ତୋ’ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ଚିେ ନ୍ଥିେୋ । ସୋେିେ ନ୍େେିେୋହିତ ସ୍ୱୋ ୀ ତୋ’ ପୋଇ ଥିେୋ େୋେଣ ଓ ମସ ନ୍ୂ ଆ ଏକ ଅମଶୋକ େନ୍େ ସୀତୋ ପୋେଟି ଯୋଇଥିେୋ । ତୋ’ ହୃ ଦୟ େିଳପି ଉଠୁଥିେୋ, ‘ମହ େନ୍ଗିେ,ି ମହ େତୋ ଗିେି ମ ୋ କୋନ୍ତ...’ େୋହୋଘେ ପ୍ରଥ େଜ ଭୋେ ଧେି ଶୋଶୁ ଘେକୁ ସୋେିେ କକୋ ଆସିଥିମେ ଓ ତୋକୁ େୋପଘେକୁ ସୋଙ୍ଗମେ ମନ୍ଇ ଆସିଥିମେ । ମେୋଉ ତୋ’ ଶୁଖିେୋ ହ ୁ ମଦଖି େୋହୁ ନ୍ ି ଥିେୋ । ସୋଇ ପମଡୋଶୀ ତୋକୁ ଶମଖୋଳିେୋ ପୋଇ ଆସିଥିମେ । ତୋ’ ପ୍ରିୟ କେ ଧ୍ୟ ଆସିଥିେୋ । ମେଳ ମଦଖି କେ ତୋ’ କୋନ୍ମେ ଫି ସ୍ ଫି ସ୍ କେି ମକଇ ପଦ ଅ ତ ୃ ମେୋଳୋ କଥୋ କହି ମଦଇଥିେୋ । ସୋେିେ ଶୁଖିେୋ ହ ୁ ଝଟକି ଉଠିେୋ । ସତମେ ତୋ’ େୋ ତୋକୁ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ କେିେୋକୁ ଆସିଛନ୍ତି । କେ କହୁ ଥିେୋ, ‘ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ମଚମହେୋ ଏମେ କୋମଳ ପୁେୋ େଦଳି ଯୋଇଛି । ଏମେ ମସ ସେୁ ଦନ୍ ି ପିନ୍ଧୁଛ ି ଭଳିକି ଭଳି ନ୍ୂ ଆ ଜୋ ୋ, ପୁେୋ ପୟୋଣ୍ଟ । କୋନ୍ଧମେ ତୋ’େ େଙ୍ଗ ଗୋ ଛ ୁ ୋ, ମଯଉଟୋ ମକମେ ଅଣ୍ଟୋ ଅେୋ ଣ୍ଡ ୁ ମେ ଗୁଡୋ ମହୋଇଥୋଏ । ହୋତମେ ତୋ’େ ଘଡି ଓ ସେୁ ମେମଳ ମକମତ ଗୀତଗପ କହୁ ଥିେୋ ମେଡିଓ । ତୋ’େ ଏମେ ମଢର୍ ପଇସୋ । ନ୍ୋେଣ ଭୋଇଘେ କୋମଳ ତଳ ଡିହମେ ଆଉ ଚୋେି ୋଣ ଜ ି କିଣିମେଣି ।’ ମକେଳ ମସଦିନ୍ େୋତି ନ୍ୁ ମହ, ତୋ’ ପେ ଦୁ ଇ େୋତି ଧ୍ୟ ସୋେିେ ଆଖିମେ ଆଖିମେ କଟିଥିେୋ । େଡମେୋଉ ଖୋଇେୋକୁ ଡୋକିଥିେୋ । ମସଇ ସୁମଯୋଗମେ ମସଦିନ୍ ଆ ବମତୋଟୋମେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସହ ତୋ’େ ମଭଟ ମହେୋେ େୟେସ୍ଥୋ କେ କେି ମଦଇଥିେୋ । ସତମେ ସୋେିେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ମକମତ େଦଳି ଯୋଇଥିେୋ । ତୋ’େ ନ୍ୂ ଆ େୂପମେ ମସ ନ୍ିଆେୋ ଦିଶଥି ୁ େୋ । ସୋେିକୁ ମସ ଆଉ କମଣଇ କମଣଇ ମଦଖୁ ନ୍ଥିେୋ । ମଦଖୁଥିେୋ ଗୋମଢଇ ଗୋମଢଇ ମେୋଭିେୋ ଆଖିମେ ତୋ’ ନ୍େେଧୂ େୂପକୁ । ସୋେି େୋଜମେ ସଢି ଯୋଇଥିେୋ । କେ ମସଠୋେୁ ମକମତମେଳୁ ଚୋେି ଯୋଇଥିେୋ । ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସୋେି ପୋଖକୁ େୋଗି ଆସି ଚୋପୋ ଗଳୋମେ କହିେୋ, “ଆମେୋ ତୁ କ’ଣ ମ ୋମତ ଏ ପଯକୟନ୍ତ ମନ୍ େଖିଛୁ ?” ସୋେିେ ପୋଟି ଫି ଟି ନ୍ଥିେୋ । ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ତୋ’ ନ୍ କଥୋ ଠିକ୍ େୁ ଝି ପୋେିଛ ି । ତୋକୁ ଝୋମ୍ପ ୋେିେୋ ପେି ତୋ’ େୋହୁ େନ୍ଧନ୍ମେ େୋନ୍ଧି ପକୋଇ ନ୍ୋେଣ ପଚୋେିେୋ, “ମ ୋ ସୋମଙ୍ଗ କେିକତୋ ଯିେୁ?” ଏ ଅତକିତ ସ୍ପଶକ ଓ ପ୍ରଶନ ସୋେିକୁ ସ୍ଥୋଣୁ କେି ମଦଇଥିେୋ । କିଛ ି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ପ୍ରକୃ ତସ୍ଥ ି ମହେୋ ମେଳକୁ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସୋେି ଆଖି ଆଗେୁ ଅପସେି ଯୋଇଥିେୋ । ସୋ ନୋମେ ଥିେୋ େଡମେୋଉ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 88 ସଦୟ େିତ ି ଯୋଇଥିେୋ ହ ି ସ୍ୱପନ ନ୍ୋ େୋସ୍ତେ ସୋେି େୁ ଝେ ି ୋକୁ ମଚଷ୍ଟୋ କେୁଥିେୋ । ୂ ୁ ର୍ତ୍ତକଗଡ ୁ କ ନ୍ିର୍ଦ୍ଧକୋେିତ ନ୍ିଶବ୍ଦ ନ୍ିଶୋର୍ଦ୍ଧକ । ସ ମସ୍ତ ଗଭୀେ ନ୍ିଦ୍ରୋମେ ଅମଚତନ୍ । ଏଇ ନ୍ିଶବ୍ଦତୋ ଧ୍ୟମେ ସୋେି ମକେଳ ତୋ’େ ଉଠୁଥିେୋ ପଡୁ ଥିେୋ ହୃ ଦୟେ ସ୍ପନ୍ଦନ୍ ଶୁଣି ପୋେୁଥିେୋ । ଖୁବ୍ ସନ୍ତପକଣମେ ମସ ଘେୁ ମଗୋଡ କୋଢିେୋ । ଚତୁ େକଶୀ ଜେ ଆେୁ ଅମେ ମସ ତୋ’ କ୍ତ ୁ ିେ ପଥକୁ ମେଶ୍ ସ୍ପଷ୍ଟ ମଦଖି ପୋେୁଥିେୋ । ମପୋଖେୀ ହୁ ଡୋମେ ତୋ’ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଠିଆ ମହୋଇଥିେୋ । ସମତ ଅେୋ ପୁଷ୍ପକ େି ୋନ୍ମେ ସୋେିେ େୋ ତୋକୁ ନ୍ୂ ଆ ଏକ େୋଜୟକୁ ଉଡୋଇ ମନ୍ଇଗେୋ । କି ସୁନ୍ଦେ ଅନ୍ୁ ଭୁତି! ପ୍ରଥ ଥେ ପୋଇ ମେଳ ଚଢୋ ଓ ତୋ’ ପମେ ଏମତ ଗୋଡି ଟେ, ମ ଳୋ ପେି ଜନ୍ଗହଳ ସହେ । ଚୋେିଆମଡ ଏମତ ଆେୁ ଅ ମଯ େୋତି ଧ୍ୟ ଦିନ୍େ ଭ୍ର ଶୃଷ୍ଟି କେୁଥିେୋ । ଏସେୁ ମେ ସୋେିେ ଆଖି ଜଳକୋ । ମସ ମନ୍ ମନ୍ କେକୁ କୃ ତଜ୍ଞତୋ ଜଣୋଇେୋ । ପମେ ସେୁ ସେୁ ଗଳିକନ୍ଦି ମଦଇ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସୋେିକୁ ଏକ ଦୁ ଇ ହେୋ ଘେ ଆଗମେ ମନ୍ଇ ପହଞ୍ଚୋଇ ମଦେୋ । ସୋେିେ ଆୟର୍ତ୍ତ ଆଖି ଆହୁ େି େିମସ୍ଫୋେିତ ମହୋଇଗେୋ । ମକମତ ମଯ ସ୍ତ୍ରୀ ମେୋକ, ଝିଅ ଚିକି ିକଆ ି େୁ ଗୋ ପିନ୍ଧ,ି ଆଖିମେ କଜଳ, ହ ୁ ମେ େଙ୍ଗ, ଓଠମେ ଅଳତୋ େଗୋଇ େୁ େୁଥିମେ । “େଡ ସହେ । େୋ େୀଳୋ, ଭେତ େୀଳୋ ଏଇଠି ସେୁ ମେମଳ ଚୋେିଥୋଏ । ମତଣୁ ଏମତସେୁ କଳୋକୋେ ।” ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ସୋେୁ କୁ େୁ ଝୋଇ ମଦେୋ । ସୋେି ଜୋଣିଥିେୋ, ମଯମତ ଯିଏ ଥିମେ ଧ୍ୟ ମସ ହିଁ ମହେ େୋ େୀଳୋମେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ସୀତୋ । ପୋହୋଚ ମଦଇ ଉପେ ହେୋକୁ ଗେୋମେମଳ ସୋେିକୁ ଅସହଜ କେି ମକମତ ଆଖି ମକମତ ପ୍ରକୋମେ ତୋକୁ ପେଖି ମନ୍ଉଥିମେ । ମକୋଠେୀେ ତୋେୋ ଜମଣ ପୃଥଳକୋୟ ହିଳୋ ହସି ହସି ମଖୋେୁ ଥିମେ । ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଚିେୋଇ ମଦଇଥିେୋ, “ଏ ମହମେ ୋସୀ ୋ’ । ଏଠୋମେ ଏହୋଙ୍କ କଥୋ ୋନ୍ି ଚଳିେୋକୁ ହୁ ଏ ।” ସୋେି ମସ ୋସୀ ୋ’ଙ୍କୁ ଣ୍ଡ ୁ ିଆ ୋେିଥିେୋ । ତୋ’ ପମେ ତୋଙ୍କ ମକୋଠେୀ ଦେଜୋ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଭିତେ ଆଡୁ େନ୍ଦ କେି ମଦଇଥିେୋ । ଅଜଣୋ େ ି ୋ ପୂେକେୁ, ମସ ୋମନ୍ ପହଞ୍ଚିେୋେ ଦୁ ଇ ୂ କ, ଅେୁ ଝୋ ଭୋଷୋ, ଅଜେ ଚୋେିଚଳଣିକୁ ସୋେି େୁ ଝେ ଦିନ୍ ପମେ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ତୋକୁ ମସଇ ୋସୀ ୋ’ ଜି ୋ ମଦଇ ମକଉ ଏକ େୋ େୀଳୋ ପୋଇ ଗେୋ ମେୋମଧ । ସୋେି ଏ ଅଜଣୋ େ ୂ କମେ ପୁଣି ଏକୋ ମହୋଇଗେୋ । କିଛଦ ି ନ୍ ି ପମେ ୋସୀ ୋ’ ମକଉ ଅଜଣୋ ମେୋକ ପୋଖକୁ ସୋେିକୁ ମଯୋର୍ କେି ପଠୋଇେୋକୁ ଚମଷ୍ଟୋ କେିଥିେୋ । ସୋେିେ ପ୍ରତିମେୋଧ, କୋକୁ ତ ି ିନ୍ତୀ, ହୃ ଦୟ େିଦୋେକ କୋନ୍ଦ ମସଇ ନ୍ିେୁଜ ମକୋଠେୀେ କୋନ୍ଥମେ ଧକ୍କୋ ଖୋଇ ପୁଣି ତୋ’ ପୋଖକୁ ମଫେି ଆସିଥିେୋ । ସୋେି ଶୋଶୁଘମେ ମଗୋମଟ େୋେଣ ଥିେୋ, ତୋ’ ସ୍ୱୋ ୀ । ମହମେ ଏଠୋମେ ଥିମେ ଅମନ୍କ େୋେଣ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 89 କୁ ଆମଡ ଗେୋ ତୋ’େ େୋ ? ତୋ’ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ ପୋଇ କୋହିଁକି ଆସି ଯୋଉ ନ୍ଥିେୋ? ତୋ’ ହୃ ଦୟ େିଳପି ଉଠୁଥିେୋ, ‘ମହ େନ୍ଗିେ,ି ମହ େତୋ ଗିେି ମ ୋ କୋନ୍ତ...’ ଏଠିକୋ ଭୋଷୋ ସୋେି ପୋଇ ଦୁ ମେକୋଧ୍ୟ ଥିେୋ । ମସ ୋସୀ ୋ’େ କଥୋ ଓ ହୋେ ଭୋେେୁ ଠଉେୋଇ ପୋେିଥିେୋ ମଯ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଆଉ ମଫେିେନ୍ି । ମସ ଏ ୋସୀ ୋ’ ପୋଖମେ େିକ୍ରି ମହୋଇ ଯୋଇଛି । ଶ୍ରୀେୋ ପ୍ରଜୋ େତ୍ସଳତୋ ପୋଇ ସୀତୋ ମଦେୀଙ୍କୁ େୋେିମକୀଙ୍କ ଉପେନ୍ମେ ଛୋଡି ଯୋଇଥିମେ । ମହମେ ତୋ’ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ କୋହୋେ ଙ୍ଗଳ ପୋଇ ତୋକୁ ଏ ସୁନ୍ୋମଗୋଚ୍ଛିମେ ଛୋଡି ମଦଇଗେୋ? ‘ଆମେ ଏ ତ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ହସ ।’ ସୋେି ସ୍ୱପନ ମଦଖିେୋ ପେି େିଳି େିମଳଇ ଏମଣ ମତମଣ ଦେୋଣ୍ଡି ମହୋଇ ମଖୋଜି ପକୋଇେୋ । ନ୍ୋ, ଏହୋ ସ୍ୱପନ ନ୍ୁ ମହ । ଏଇତ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ମସଇଠି ୋସୀ ୋ’ ସୋମଙ୍ଗ ଖୁସି ଗପମେ ପୁେୋ ଜ୍ଜି ଯୋଇଛି । ସୋେିେ ଚୋପି ମହୋଇ େହିଥିେୋ ମକୋହସେୁ ଫୁ ଟ ି ଉଠିେୋ । ମସ ତୋ’ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇ ଆଡକୁ ଦଉଡି ଗେୋ । ମସମତମେଳକୁ ମସ ୋସୀ ୋଠୋେୁ େିଦୋୟ ମନ୍ଉଥିେୋ । ସୋେିକୁ ତ ମସ କୋହିଁ ଟିକଏ ି ମଖୋଜିେୋନ୍ି କି ବୋ ମଦଖୋ କେୋନ୍ି? କଟୋ କଦଳୀ ଗଛ ପେି କଚ କେି ସୋେି ମସଠୋମେ କଚୋଡି ମହୋଇ ପଡିେୋ । େୁ ହ ଭର୍ତ୍ତି ଆଖିମେ ଚୋେି ଯୋଉଥିେୋ ନ୍ୋେଣ ଭୋଇେ ଛେି ଝୋପସୋ ଦିଶଥି ୁ େୋ । ମହମେ ତୋ’ ଆଶଙ୍କୋସେୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ମହୋଇ ଯୋଇଥିେୋ । *** ମସଦିନ୍ ହଠୋତ୍ େୋତି ଅଧମେ ମକୋଠୋଟିମେ ହଇଚଇ ମଖଳି ଯୋଇଥିେୋ । ମପୋେିସ୍ ଆସି ୋସୀ ୋ’, ଗ୍ରୋହକ ଓ ଅନ୍ୟ ମଦହଜିେୀଙ୍କ ସହିତ ସୋେିକୁ ଧ୍ୟ ଗୋଡିମେ େସୋଇ ଫୋଣ୍ଡିକୁ ମନ୍ଇ ଆସିଥିମେ । ମକମତ କ’ଣ ମେଖୋପଢୋ, ପଚେୋ ଉଚେୋ ଚୋେିେୋ । ମକମତ ଜଣଙ୍କ ପମେ ମଗୋମଟ ମକୋଣମେ ଜୋକିଜୁକି ମହୋଇ ଠିଆ ମହୋଇଥିେୋ ସୋେିେ ପୋଳି ଧ୍ୟ ଆସିେୋ । ଏତିକି ଦିନ୍ ଭିତମେ ମସ ମଯଉ ମକମତୋଟି ଅଜଣୋ ଭୋଷୋେ ଶବ୍ଦ ଜୋଣି ପୋେିଥିେୋ ମସଥିେୁ ମସ େୁ ଝି ପୋେିେୋ, ମସ ୋମନ୍ ତୋ’ ନ୍ୋ ଗୋ, ଠିକଣୋ ଜୋଣିେୋକୁ ଚୋହୁ ଛନ୍ତି । ସମତ ଅେୋ ତୋକୁ ତୋ’ କ୍ତ ୁ ିେ ପଥ ିଳଗ ି େୋ । ‘ମେୋମଧ ଏଇ ମପୋେିସ୍ େୋେୁ ତୋ’ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ ପୋଇ ଆଜି େୋ ମହୋଇ ଆସିଛନ୍ତ । ଏମେ ମସ ଏ େଙ୍କପୁେୀେୁ କ୍ତ ୁ ମହୋଇ ଚୋେିଯିେ ତୋ’ ଗୋ, େୋପୋ ୋ’, ଭୋଇେନ୍ଧୁ କୁ ଟୁ ବଙ୍କ ପୋଖକୁ । ମଫେିଯିେ ଗୋକୁ !!! ଏମତ ସେୁ ପମେ ଏମେ ମସ ଗୋକୁ ମଫେିମେ ତୋକୁ କ’ଣ ସ ମସ୍ତ ପୁଣି ଆପମଣଇ ମନ୍ମେ? େଞ୍ଚିେୋେ ନ୍ୂ ଆ ସୁମଯୋଗଟିଏ ମଦମେ? ନ୍ୋ, ତୋ’ ଭୁଲ୍ ପୋଇ ପୁେୋ ପେିେୋେ ଟୋହିଟୋପେୋ, େୋଞ୍ଛନ୍ୋ, େୋସନ୍ଦେ ଶୀକେ ମହେ । ମସ କ’ଣ ଏସେୁ ସହୟ କେି ପୋେିେ ? ଧେଣୀ ୋ’ ସୀତୋ ମଦେୀଙ୍କ ଦୁ ୁଃଖ ସହୟ କେି ପୋେି ନ୍ଥିମେ । ସୀତୋଙ୍କୁ ତୋଙ୍କ ମକୋଳମେ ଆଶ୍ରୟ ମଦେୋ ପୋଇ ଦୁ ଇ ଫୋଳ ମହୋଇ ଫୋଟି ଯୋଇଥିମେ । ମହମେ ସୋେିକୁ ମକଉ କୂ ଅ, ମପୋଖେୀ କି ବୋ କୂ ଅ ଦଉଡି ଫୋସମେ ଆଶ୍ରୋ ମଖୋଜିେୋକୁ ମହେ?’ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 90 ସୋେି ତୋ’ ନ୍ୋ କହିେୋ, “ସୋେିତ୍ରୀ ।” ‘ସୋେିତ୍ରୀ!!! ସିଏ ତ ନ୍ିଜ ପ୍ରମଚଷ୍ଟୋମେ ଯ େୋଜୋଙ୍କୁ ପେୋସ୍ତ କେି ତୋଙ୍କ ତ ୃ ସ୍ୱୋ ୀଙ୍କୁ ମଫେୋଇ ଆଣିଥିମେ । ମସ ତ କୋହିଁ ମକଉ େୋ ଙ୍କୁ ଅମପେୋ କେି ନ୍ଥିମେ । ମସ ଧ୍ୟ ଆଉ ମକଉ େୋ ଙ୍କୁ ତୋ’ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ ପୋଇ ଅମପେୋ କେି ପୋେିେ ନ୍ୋହିଁ । ନ୍ିଜ ଉର୍ଦ୍ଧୋେ ନ୍ିମଜ କେିେ ।’ ମଯୋର୍ କେି ହିଳୋ କନ୍ମଷ୍ଟେଳଟୋ ସୋେିେ କୋନ୍ଧକୁ ହେୋଇ ମଦେୋ । ଭୋେନ୍ୋେୁ େୋସ୍ତେତୋକୁ ମସ ମଫେି ଆସିେୋ । ମପୋେିସ୍ େୋେୁ ତୋ’ େୟୋନ ମନ୍େୋକୁ ଅମପେୋ କେିଛନ୍ତି । ସୋେି ପୁଣି ହ ୁ ମଖୋେିେୋ । ∞∞ ସ୍ୱୋ ତିକୋ ମସଠୀ । ମସ େକୁ ଳ େୁ କ୍ସେୁ ଶିଶୁ ୋନ୍ଙ୍କ ପୋଇ ପ୍ରକୋଶିତ ମହଉଥିେୋ ପୁସ୍ତକେ ସମ୍ପୋଦକ ଅଟନ୍ତି । ମସ ଗଳ୍ପ ମେଖିେୋ ସହ ଫୟୋଶନ୍, ପଯକୟୋଟନ୍ ପେି େିଷୟମେ ଆମେଖୟ ଧ୍ୟ ମେଖିଥୋନ୍ତି । ତୋଙ୍କେ ଗଳ୍ପ ଶଙ୍କଳନ୍ ‘କେର୍ କେର୍’ ପ୍ରକୋଶିତ ମହୋଇ ସୋେିଛ ି । ମସ ଜମଣ ଫୟୋଶନ ଡିଜୋଇନ୍ର୍ । ହସ୍ତଶିଳ୍ପ ପୋଇ ମସ ପ୍ରଡକଟ ଡିଜୋଇଙ୍ଗ୍ ଶିେୋ ଦିଅନ୍ତି । ସ୍ୱୋଗତିକୋ େିଭିନ୍ନ ସୋ ୋଜିକ ଅନ୍ୁ ଷ୍ଠୋନ୍ ସହ ଜଡିତ । ମସ ସମ୍ପ୍ରତି ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେମେ ଅେସ୍ଥୋନ୍ କେୁଛନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 91 Something understood Ajay Upadhyaya Every dog owner knows the benefits of having a dog as a pet. The health benefits come to mind as an obvious first. Walking the dog almost religiously, come rain or shine, or snow, for that matter, imposes a minimum amount of physical activity, a tonic against the toxicity of our sedentary life. The emotional atmosphere at home is also livened up by the dog, who brings the whole family together. For me, there was an entirely unforeseen positive effect, our dog had, on our social life. I was almost a stranger in the small English village, which has been our home for years, until we got our first dog. Of course, I could not go unnoticed, as we were the only family of colour in this exclusively white village. I accepted it, if not wholeheartedly, putting it down to the English reserve, which makes it hard for them to warm up to someone who looks different. As I began to walk him, the change in response from the villagers was noticeable. I struck up conversations with many villagers, during my walks, whom I had seen before but never had any interaction with. Many of such acquaintances probably knew me by the name of our dog. Most people, I came across during such walks, were friendly; at least they would reciprocate my greeting, and some would engage in a brief conversation. But there was one exception. I saw a lady, often, during my walks, who would not even acknowledge my presence. In the beginning, I was unsure, if she heard my greeting. So, I thought, I must give her the benefit of the doubt. The next time our paths crossed, I made it a point to slow down whilst approaching her. I almost stopped briefly before making my greeting, “Good Morning”, articulating the words distinctly. But again, there was no response. ‘Did she hear me?’ I wondered. However, there was no mistake in my mind as to whether she heard me or not. Even if she did not hear, she certainly saw me, uttering the words. I made allowances for the possibility that she was hard of hearing, but she ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 92 could not be blind as well, I thought. She could not avoid reading my lips. This was repeated again and again. I was convinced that she was deliberately avoiding me and had resolved not to talk to me. I must admit, I was hurt by her indifference, however hard I tried, to rationalise her behaviour. Days rolled into weeks and then into months. In every encounter, her response was just the same, no different from the very first. So, what else could it be; it must be a subtle from of racism. She is white and I am brown and that is that. I wish, I could let it rest at that. But I was smarting from my pricked pride. It lingered like an irritation from a speck of dust stuck in my eye, which I just couldn’t get rid of. One day, when I was in a contemplative mood, our paths crossed again and the old experience was repeated. It suddenly occurred to me: could she be mute? This would be a perfectly logical explanation of her behaviour. This mere possibility eased my sense of hurt and brought in a tinge of guilt for labelling her behaviour racist. But, the next time, I saw her from a distance, I heard her talking with someone and that dispelled my theory of mutism, confirming my worst fear of racism as the sole explanation for her behaviour. Gradually, with passage of time, my resentment receded, giving way to something halfway between curiosity and indifference. But, the hurt of being totally ignored did not leave me completely. I saw her from time to time but I stopped greeting her and avoided crossing her path by changing my direction. Soon, the whole saga became a footnote in this chapter of my life. One day, I saw her again, but under very different circumstances. I was in a pensive mood; our dog had been ill for a few weeks and the vet had made a diagnosis of cancer. There was no viable treatment for him and the prognosis was grim. He was also not his usual lively self and certainly not keen for his usual walks any more. While I was about to cross her on the foot path, she stopped and looking at ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 93 our dog, said, “Is he not well?” I was taken by surprise at this totally unexpected encounter. I was quite unprepared for a suitable response. Before I could think of an appropriate answer, I blurted out,’ How did you know?’ “I guessed, something is not quite right with him. He is usually well ahead of you, as if he is taking you for a walk. But he seems sluggish and his eyes look sad.” “Yes, you have got it right,” I said, debating in my own mind, about how much detail I should be giving her. “I can see it on your face as well,” she came back. “He has got cancer and it has spread already. And, he doe not have long to live….,” I could not continue as my voice was faltering. She put her hand on my forearm and looked at my distraught face. I was consumed by the prospect of our dog’s imminent death. So, I was trying to avert my gaze out of sheer embarrassment. Her hand felt like the comforting caress of an angel to my bruised soul. She looked at me silently for what seemed like an eternity. Before I gently moved my arm away, from the corner of my eyes and I caught her “I know how it feels” look. I managed to regain my composure and we chatted for a few minutes more about our dog’s illness, diagnosis and treatment or rather lack of it, before we departed. Just before she turned away to get back on her path, she said, “Perhaps, this is not the time to talk about me but I assure you, this too would pass. About a year ago, when this happened to my dog, the world around simply ceased to exist. Those couple of months, I was in a haze, oblivious to everything and everybody except my dog. But I pulled through and so would you…….” As I slowly resumed my walk back home, with our dog, I remembered, how much I resented her for not returning my greetings, to conclude that she was being racist. How naive was I, taking language as the bedrock of ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 94 communication? It turned me blind to what she was dying to say all along, setting me up to project my prejudice on to her. When struggling for the right word, eyes can fill some gaps left by the lips; for the unspeakable, words fall flat on their face but touch stands a chance. On my way back, the thought of losing our dog, was still heavy on my mind, but I was feeling somewhat lighter. It hardly mattered as to what did the trick: cracking the puzzle of her baffling behaviour from the past or sharing my present pain through her touch. ∞∞ Dr Ajay K Upadhyaya is a retired Consultant Psychiatrist. He has taken up creative writing in last few years. Most of his poems and short stories have appeared in online journals. He lives in the United Kingdom. ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 95 େି େଙ୍ଗୀଙ୍କ ପୋଇଁ ପମଦ... ଅଂଶୁ ୋନ ିଶ୍ର 'ଅତିଥି ମଦେ ତୁ େୟ' ଗୁେୁଜନ୍ଙ୍କଠୁ ଶୁଣିଥିେି ପିେୋଦିମନ୍ ମଗୋେୋ ମେପୋେୀ ଙ୍କ କୁ ଶୋସନ୍ କଥୋ ଆଜି ପଡିଗେୋ ମନ୍ ସୁଖ ସ ର୍ଦ୍ଧ ୃ ି ମେ ଭେି େହିଥିେୋ ଭୋେତ ହଜୋେ େେଷ ଧେି ଫଳ ମେୋମଭ ତୋେ ଳ ୂ ତୋଡିମଦେ ମେଇ ୋନ୍ିମେ କିଏ ତୁ ସେି ଭୋଙ୍ଗି େୁଜି ମଦେ ଗୁେୁକୂ ଳ ଆଶ୍ର ଆ ସଂସ୍କୃତେ ି ଳ ୂ ଦୁ ଆ ଜଗମତ କହିେୁେ ଆମ ଅଶିେିତ ଜୋଣିନ୍ୁ ଇଂେୋଜୀ କଥୋ କୁ ହୋ ମ ଟ୍ରିକ୍ ସିଷ୍ଟ ୋପଦଣ୍ଡ ପୋଇ ନ୍ିଅ ମଶ୍ରୟ ଛୋତି ପିଟ ି ପଠୋଣି ସୋ ନ୍ତ ୋପିଥିମେ ପେକତ ଧେି କି ଦୁ ଇ ଖଣ୍ଡି କୋଠି ପୁଅ ଶିଖଥି ୁ େୋ େୋପେ ମେଉସୋ ଆତ୍ମନ୍ିଭକେ ମହେୋ ପୋଇ କଳୋ ମକୋଟ ସ୍ୱପନ େିକକ ି ି ଯୋଇଛ ଘମେ କଳୋକନ୍ୋ େୁ ମେଇ େୋଣୀଙ୍କ ଆମଦମଶ ଜୋଳି ମପୋଡିମଦେ ଆ କୋେୟ, ଗ୍ରନ୍ଥ ଆଉ ମପୋଥି ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 96 ପୁନ୍ୁଃ ଆେିଷ୍କୋେ ନ୍ୋ ମଦଇ କେ ମପମଟଣ୍ଟ ଫୋଇେ ନ୍ୀତି ଅନ୍ତେୀେ କୁ େମକଟ ପଠୋଇ ଏମେ ଯୋହୋ ଗେୋ ଜୋଣି ଆ େି ମଜୟୋତିଷ କହି ଯୋଇଥିମେ ତୋେୋଙ୍କ ଗତିକୁ ଗଣି କଳଙ୍କି ତ ମସହି ଇତିହୋସ ମହୋଇ େହିଛ ି ଅଭୁେୋ ସ୍ମୃତ ି େିଶ୍ୱ େିଜୟୀ ମହେୁ ଦିମନ୍ ନ୍ିମଶ୍ଚ ମଦଖିେ ମହ ତୁ ମ ସୋଥୀ ∞∞ ଅଂଶୁ ୋନ ିଶ୍ର, ିେେୋକୀ, ଆମ େିକୋ । େୃ ର୍ତ୍ତମି େ ସଫଟଓୟୋେ ଇଞ୍ଜି ନ୍ଅ ି େିଂ ସଂସ୍ଥୋମେ ୋମନ୍ଜେ । େନ୍ଧୁ ପ୍ରିୟ ଓ ମ ଳୋପୀ, ମସ ୋନ୍ଙ୍କ ସହ ସ ୟ କୋଟିେୋକୁ ଭେ ପୋଆନ୍ତି । କିଛ ି କଥୋ ନ୍କୁ ଆମନ୍ଦୋଳିତ କମେ, ତୋହୋକୁ ମସ େୟଙ୍ଗ କେିତୋ ୋଧ୍ୟ ମେ େୟକ୍ତ କେନ୍ତି । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 97 ଅଭିମଷକ ଶେତ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ େୁପୋେ ଦୁ ଦୁେୋ ସୁନ୍ୋେ ମକତକୀ ହ ହ େୋମସ ଯହିଁ ମସଇଠୋକୁ ୁ ମଯ ଯିେୋକୁ ଚୋହୁ ଛ ି ଚୋେ ଯିେୋ ପ୍ରିୟ ସହି ୲୦୲ ତୁ ମ ଚୋେିଥିେ ପୋଖମେ ପୋଖମେ କୋୟୋ ସମଙ୍ଗ ଛୋୟୋ ପେି କୃ ଷ୍ଣ ଚୁଡୋେ ଅଧେୁ ତୁ େ ହସ ପଡୁ ଥିେ ଝେି େୂପ ମଶୋଭୋ ଚୋହିଁ ୲୧୲ ସୁନ୍ୋ ଖ ୁ ୀ ସୂଯକୟ ଖ ୁ ୀ ଝୋଉଳିେ ତୁ ଭଙ୍ଗୋ ତେଙ୍ଗେ ଚୋେିେୁ ତୁ େ ଫୁ ଟୁଥିେ ପ୍ରୀତି ମେଖୋ ପୋଦେ ନ୍ୁ ପୂେ ଶେଦମେ ତୋେ େୋଣ୍ଟୁ ଥିେ ଗୀତ ମେଖୋ ଚୋହୋଣି ତୁ େ କୋହୋଣୀ ସୁନ୍ଦେ ଯୋଉଥିେ କହିକହି ୲୨୲ କୁ ଞ୍ଚତ ି ମକଶେୁ େହିଯୋଉଥିେ ଯ ନ୍ ୁ ୋେ ଜଳଧୋେୋ ଗୁନ୍ଥୋ ମହୋଇଥିେ ମସ ମେଣୀ କୁ ଞ୍ଜମେ େଜନ୍ୀଗନ୍ଧୋେ ଝେୋ ଝେିପଡୁ ଥିେ ଫୁ େେୁ ପୋଖୁଡୋ ଧୁ ୋଳୋ େିଞ୍ଚମି ଦଇ ୲୩୲ ତୁ ଧୀେ ଧୀେ ଧୁେ କଥୋମେ ଝେଣୋ େୋମଜଇ ଯିେ ଆକୋଶ ଆସିେ ନ୍ଇ ଧୀମେ ଧୀମେ ମଦଖି ତୁ ଦିେୟ ଭୋେ େତ ୋଟିକୁ ଆସିେ ସେଗ ଶୁଭ ଅଭିମଷକ ପୋଇ ୲୪୲ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 98 ଅଭି ୋନ ଶେତ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ ଶୀତ ପମେପମେ େସନ୍ତ ଆସିେ ଏକଥୋ େୁ ମଝନ୍ି ନ୍ େୁ ଝୁଥୋନ୍ତୋ ମଯମେ ଏଇକଥୋ ଟିକ କେନ୍ତୋ କି ଅଭି ୋନ୍ ? ୲୦୲ ଝେିପମଡ ପେୋ ପୋଦପ ପତେ ନ୍େ କିଶଳୟ ପୋଇ ନ୍ କିନ୍ତୁ କମହ ଝଡିମେ ପତେ ଆଉ ତ ଆସିେ ନ୍ୋହିଁ ପ୍ରତିଟ ି ମଗୋଧୂଳି କହିମଦଇ ଯୋଏ ପ୍ରଭୋତେ ଆଗ ନ୍ ୲୧୲ ନ୍ଈ େହୁ ଥୋଏ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ନ୍ୂ ଆ ନ୍ୂ ଆ ପୋଣି ମନ୍ଇ ପୁେୁଣୋେ ପୋମଖ ନ୍ୂ ଆ େହିଥୋଏ ସମତକି ମଦହେ ଛୋଇ ତୁ ଠ ପଥେେ କୋମନ୍ କହିଯୋଏ ଆସୁଛମି େ ନ୍ୂ ଆ ଦିନ୍ ୲୨୲ ଏକ ପେୀ ଗୋଏ ଆନ୍ ଶୁଣୁଥୋଏ େୋଗ ଆଶ।ଵେୀ ସ୍ୱେ ଜମଣ ଖୋଉଥିମେ ଆନ୍ ମପଟ ପୁମେ ମଗୋଟିଏ ଗଛମେ ଘେ ମସ ସ୍ୱେମେ ଥୋଏ ଦୂ େ ଦିଗନ୍ତେ ସୁଧୋଝେୋ ଆେୋହନ୍ ୲୩୲ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 99 କୋଶତଣ୍ଡୀ ଶେତ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ ୁ ତ କୋଶତଣ୍ଡୀ ଫୁ େଟିଏ ଶେତ ଆକୋଶ ସୋ ିଆନ୍ୋ ତମଳ ଝୁ େିଝୁେି ଗୀତ ଗୋଏ ୲୦୲ ସୁେୋସ ପେନ୍ କୋହିଁ ଦୂ େୁ ଆସି ମତ ଦିଏ ଛୁ ଇ ିଠୋ ିଠୋ ହସି େୋଜମେ ଭିଜ ି ୁ ପେନ୍କୁ କମହ ସମତ ତୁ ମ େଡ ଇଏ ୲୧୲ ଏ େତ ୋଟି ପୂଜୋ ମ ୋେ ପୁଣୟ ତୋେ ମପ୍ର ଗୋମନ୍ ମ ୋ ନ୍ ଗନ୍ ନ୍ୀଳପେି ମଦଶ େିଳୋସୀ ନ୍ୁ ମହ ,ୁ େତକୁ ଭେପୋଏ ୲୨୲ ୋଟିେ ଚେମଣ କମେ ୁ ପ୍ରଣୋ ୋଧୁେୀ ୋ ଢୋଳି ମ ୋ ଜୀେନ୍ ଧନ୍ୟ ଏଇ ୋଟି ମ ୋେ ସେଗେୁ େଡ ତୋେ ଯଶ ହ ୁ ିଁ ଗୋଏ ୲୩୲ ∞∞ ଡ଼଼ଃ ଶେତ ଚନ୍ଦ୍ର େଥ, ଏ .ଏ, ଏ .ଫି େ, ପିଏଚ.ଡି. (େିଭୋଗୀୟ ତଥୋ ଭକ୍ତକେି ସ୍ମୃତ ି ସ୍ୱର୍ଣ୍କ ପଦକ ଦ୍ୱୟେ େିମଜତୋ), ପ୍ରମଫସେ ଏେଂ େିଭୋଗୀୟ ଖ ୁ ୟ (ଅେସେ ପ୍ରୋପ୍ତ), ଓଡିଆ ଭୋଷୋ ଓ ସୋହିତୟ େିଭୋଗ, ଉତ୍କଳ େିଶ୍ୱେିଦୟୋଳୟ, େୋଣୀେିହୋେ ୲ ଓଡିଆ ସୋହିତୟେ ସୋେସ୍ୱତ୍ୱ୍ ସୋଧକ, ଗମେଷକ, େବ୍ଧ ପ୍ରତିଷ୍ଠ ଗୀତିକେି, ସ୍ତଭକୋେ, ସୋହିତୟ ସ ୋମେୋଚକ ଏେଂ େକ୍ତୋ ୲ ଶ୍ରୀଅେେିନ୍ଦ ଦଶକନ୍ ଶୋସ୍ତ୍ରେ ସଂକଳକ ୲ ତିେଶ ି େୁ ଅଧିକ ପୁସ୍ତକେ େଚୟିତୋ ଏେଂ 'ଶେତ ଗୀତି ସ ଗ୍ର' ଓ ଶେତ 'କଥୋ ସ ଗ୍ର' ଗ୍ରନ୍ଥୋେଳୀ ଦ୍ୱୟେ ସ୍ରଷ୍ଟୋ ୲ େିଂଶ।ଧିକ ସୋହିତୟ ସମ୍ମୋନ୍େ ଅଧିକୋେୀ ୲ ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେମେ ଅେସ୍ଥୋପିତ ୲ ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 100 ଅପ୍ରୋପ୍ତି ଯମଶୋବନ୍ତ ମସଠୀ ତମ ମତ ମକମେ ମଖୋଜିଛ ନ୍ୋ ମତ ଜଣୋ ନ୍ୋହିଁ ୁ କିନ୍ତୁ ତ କୁ ଅମନ୍କ ମଖୋଜିଛ ି ଠିକ୍ ମଖୋଜୋମଖୋଜି ମେଳମେ । ତ କୁ ଭେିଷୟତ େମନ୍ଇ ୁ ଇତିହୋସ ମହୋଇଛି ଅନ୍ତେେୁ ଅନ୍ତେୀେ ଯୋଏ େୋେ ବୋେ ଚୋେିଚୋେି ନ୍ୂ ଆ ପୋଦଚେୋ େୋସ୍ତୋ ଫି ମଟଇଛି । ଇତିହୋସ, ଭୂମଗୋଳ, ଜୟୋ ିତ ି ଗ୍ରହ, ଉପଗ୍ରହ, ସଭୋସ ିତ ି ନ୍ଦିେ, ଦଧିନ୍ଉତି, ହୋତୀଛତି, ସେୁ ଠି ମଖୋଜିଛ,ି ଆୟୁ ଷ ୋନ୍ଙ୍କୁ ପିଇେୋକୁ ମପୋଷ ମପୋଷ େକ୍ତ ୁ ମଦଇଛି । ମ ୋ ମଖୋଜିେୋ ସଭିଏ ମଦଖିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ମକହି ଜୋଣନ୍ତିନ୍ ି କୋହୋକୁ ମଖୋଜୁ ଛ ି । ତ େ ନ୍ୋ , ଠିକଣୋ କୋହୋକୁ ମଦଇନ୍ି ମକମେ, କିନ୍ତୁ ମଖୋଜୁ ମଖୋଜୁ ଅମନ୍କ ଦୁ ମେକୋଧ୍ୟ ଭୋଷୋ ୁ ଶିଖିଛି ଅପହଞ୍ଚ ଜୋଗୋ, ଗଳି, କନ୍ଦି ଆେିଷ୍କୋେ କେିପୋେିଛ ି ଅମନ୍କ ଅପୂଜୟ ମଦେତୋଙ୍କୁ ପୂଜେ ି ୋେ ନ୍ତ୍ର ଆପମଣଇଛି । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 101 େୋଜମେ ୁ ମକ ତ ି ି େୋ କୋହୋକୁ କହନ୍ତି ତମ ହିଁ ମ ୋ ମଖୋଜିେୋେ ଇତି ! ଏ ୋମନ୍ ତ ସେୁ ଧନ୍, ମଦୌେତ ଅତିମେଶିମେ ପୋେିଜୋତ, ଐେୋେତ ମଖୋଜୋମଖୋଜିମେ େୟସ୍ତ । ମସ ୋମନ୍ କିଆ ଜୋଣମନ୍ତ ମ ୋେ ଏ ମଖୋଜୋମଖୋଜି ମକେଳ ତ ପଯକୟନ୍ତ, ଯୋହୋେ ଆେଭ ଅଛି, ନ୍ୋହିଁ ମକମେ ଅନ୍ତ । ∞∞ ଯମଶୋବନ୍ତ ମସଠୀ । ଦୁ ଗକୋପୁେ, କପ୍ତିପଦୋ, ୟୂ େଭଞ୍ଜ । ଉଭୟ କେିତୋ ଓ ଗଳ୍ପ ମେଖନ୍ତି । ତିମନ୍ୋଟି କେିତୋ ସଂକଳନ୍ (ନ୍ିୁଃଶବ୍ଦ ଚିତ୍କୋେ, ନ୍ୀଳୋଭ ଦିଗନ୍ତ ଓ ଅସ୍ତେଗ୍ନୋ) ଏେଂ ଦୁ ଇଟି ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ୍ (େୋ େସନ୍ତ ଓ ଅସ୍ତେୋଗ)େ ସ୍ରଷ୍ଟୋ । ସମ୍ପ୍ରତି ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ ମପୋେିସ କ ିଶନ୍ମେଟମେ ଏ.ସି.ପି. (ନ୍ିେୋପର୍ତ୍ତୋ) ଭୋେମେ କୋଯକୟେତ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 102 ପ୍ରଣୟିନୀ ହି ୋଦ୍ରୀ ତନୟୋ ିଶ୍ର ୋନ୍ସ ଭୂ ିମେ ଘୁର୍ଣ୍ଝ ି ଡ ମଯମେ ଆଶଙ୍କୋ ତ୍ରସ୍ତ ମହୋଇଛି େୟସ୍ତ େିପଯକୟସ୍ତ ଜୀେନ୍ଟୋ ଯଦି ଶୋନ୍ତ ମହେୋେ ୁ ମଦଖିଛି ... ଆକୋଂେିତ ଆଖି ନ୍ିଷ୍ପୋପ ହୃ ଦମୟ ତୁ କୁ ହିଁ ମଖୋଜି ପୋଇଛି ଶୋଣିତ ଜିଜ୍ଞୋସୋ ଧୂ ମେଖୋ ମହୋଇ ଭସ୍ମୀଭୂମତ ସମତ ଯୋଇଛି ... ପ୍ରଣୟିନ୍ୀ ୁ େୂପମେୋକମେ ଅସଂଖୟ େୋତି ୁ କୋଟିଛ ି ଅଳକୋପୁେୀେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ େନ୍ଧମନ୍ ମକେଳ ତୁ କୁ ଭୋେିଛ ି .... ଆକୋଶ ଛୋତିମେ ମ ଘକୁ ମଦଖି ୁ ତୁ କଥୋ ମକମତ କହିଛ ି କୁ ନ୍ ି ଚମଢଇେ ହେିେୋ ମଡଣୋମେ ସମତକି ଜୀେନ୍ ଜୀଇଛି ... ଆସନ୍ତୋକୋେି ୁ ମଦଖିନ୍ି ଯଦିଓ କ୍ତ ୁ ିକୁ ଭେ ପୋଇଛି ସ୍ୱଗକେ କଳ୍ପନ୍ୋ କେିନ୍ୋହିଁ ମକମେ ଶୋନ୍ତି ଟିକକ ମଖୋଜିଛ ି .... ନ୍ିେଡ ି ନ୍ିେୋଶୋେ ଅନ୍ତ ପମେ ୁ ପୂର୍ଣ୍କତୋ ତୁ ଠି ଚୋହିଁଛ ି ତୁ ସହ ିଶି ଜୀେନ୍ ଚିତ୍ରକୁ ନ୍ୀେମେ ନ୍ିଖମୁ ଣ ଆଙ୍କି ଛ ି ... ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 103 ମକମେ ୁ ମେଖିନ୍ି ଳୋନ୍ କୋଳି ୋମେ ପ୍ରତୀେୋେ ଅନ୍ୁ ଭୂତି ମକମେ ୁ ଗୋଇନ୍ି ତୁ େିେହମେ କେୁଣ େୋଗିଣୀ ଗୀତି ... ଯିେ ି ଯଦି ମକମେ ନ୍ ମଫେିେ ି ଆଉ ତ ୃ ୁ ୟ ମକୋଳେୁ ମେଉଟି ପ୍ରେୋସ ପଥମେ ଚୋେିଗେୋ ମେମଳ ପେମନ୍ ତୁ କୁ ଛୁ ଇେି ... େୋେ ଟୁକୁ ଟୁକୁ ଅଳତୋ ପୋଦମେ ତୁ ଠୁ େିଦୋୟ ମନ୍େି ମ ଞ୍ଚୋଏ େୋସ୍ନୋମେ େିମଭୋେ କେିେ ି ମଶଷଥେ ନ୍ ଭେି ... ଶୁଭୁଥିେ କୋମନ୍ ଦୂ େ େଂଶୀ ସ୍ୱନ୍ ଆଉ ସେୁ ଥିେ େହି ପ୍ରଶୋନ୍ତି ନ୍ମେ ଅ ତ ୃ ମେଳୋମେ ଅମପେୋେ ଅନ୍ତ କେି ... ∞∞ ଡ. ହି ୋଦ୍ରୀ ତନୟୋ ଶ୍ର ି । ଅଧ୍ୟୋପିକୋ, ଉତ୍କଳ ସଂଗୀତ ହୋେିଦୟୋଳୟ, ଭୁେମନ୍ଶ୍ୱେ । ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 104 ୋ’ ମ ୋନୋେି ସୋ ମଜନୋ ପୋନ୍ିଆ, ପୁେୁଣୋ ଚଟି, କଂକଣ ତୁ େ ସ୍ମୃତେ ି ସଂଧୋନ୍ ପୋଇ ପୋମଥୟ ଯମଥଷ୍ଟ ପୋମସୋେିପୋମେ କି ମକମେ ମଗୋଟୋଏ ହ ୁ ୂ ର୍ତ୍ତକ ? ତୁ ଛଡୋ ଦୁ ନ୍ଆ ି ମେ ମକହି ନ୍ୋହିଁ ମ ୋେ । ତଥୋପି ୁ ମହେିନ୍ୋହିଁ ଛୋଇଟିଏ ତୁ େି ଛୋଂଚେ ତୁ ମ ଯୋ' ମହେୋେ ଥିେୋ ମହେି ୁ ହୁ ଏତ ! ତୁ ସବପନ ପୂେଣେ େ ତୋ ମ ୋ କୋହିଁ ? ତୁ ମ ମଯ ଭୁେିଥିେ , ମଖୋଦ୍ ତୁ ମ ଅମେୋକସୋ ୋନ୍ୟୋ ! ଏମେ ମ ୋେ ପ୍ରଜୋପତିମଡଣୋ, ନ୍ିୁଃଶବୋସମେ େିହବଳ େସନ୍ତ ଉଡିେୋକୁ ଚୋହୁ ଥିେ ତୁ ମ ମ ୋ ସୋଥିମେ କିଏ େୋ ପୋମସୋେିଯିେ ଅନ୍ୋୟୋମସ ତୁ କୁ ସତମେ ? ପ୍ରଥ ପ୍ରଣୟ ପେି ତୁ େ ଏ ଅେୋଧ୍ୟ ସନ୍ତୋନ୍ ପୃଥିେୀ ଘୂେେ ି ଚୋମହ, ପମଦପମଦ ଦଳିଦଳି ଦୁ ୁଃସହ ଦୁ ୁଃମଶୋଭନ୍ୀୟ ତେ ର୍ତ୍ତତୋ ! ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 105 ତୁ ମ ମ ୋେ ଜଳନ୍ତୋ ପୋଉଶ ମୁ ଠ ମେୋେୋ ମହୋଇଯୋଇଥିେୋ ଯୋେତୀୟ ଅମପ୍ର ଭିତମେ େହେହ ନ୍ିଆ ଆଉ େୁ ଣିେୁହ ମଥୋପୋ ୋନ୍ ଛୋଡିଯିେୋ ପମେ । ତୁ କୁ ପକୋଏ ମନ୍ ମସଇ ିଠୋ ହସଖଣ୍ଡିକମେ ତୁ ମ ମକମେ ନ୍ଥିେ ତ ଅଗ୍ନିକଣୋ ଯୋ' ୁ ଏମେ ଏମେ । ∞∞ ମ ୋନୋେି ସୋ ମଜନୋ । ∞∞ କ ୁ ୁ ନ୍ଦପ୍ରସୋଦ, ମଖୋର୍ଦ୍ଧକୋ । ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 106 I just want you to return home Nilamadhab Kar I just want you to return home Safe, unscathed Don’t take chances, Don’t believe anyone All that is happening in the world Can happen to you Be scared It’s jungle out there Scarier than the one you know In the guise of humans Here animals roam They maim and kill To maim and kill, just for fun There is a disaster lurking around Any moment, anywhere No one is safe … Probably there are Some good souls, Deeds and prayers But they are all meaningless At the time you need them Be strong, be prepared Take precaution Be ready to do whatever it takes, Even kill, it’s better than being killed With all the preparations Chances, hopes, and prayers … One may still fail There is nothing fool proof ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 107 But be prepared, as Anything can happen still All that matters is …, If you are home, Safe, unscathed Hopeless, given-up, despondent However it may sound It’s true and I’m scared I just want you to return home Safe, unscathed ∞∞ Nilamadhab Kar writes about the contrasts in human understandings in relationships, expressing mostly through poems. His literarary activities include editing journals and translating works of Odia to English and vice versa. He has three poetry anthologies; his literary articles have been published in magazines and anthologies in USA, UK and India. He is a psychiatrist by profession. ∞∞ ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 108 ସୃ ଜନ: ଦି କ୍ରିଏଟିଭିଟ ି ଜର୍ଣ୍କୋେ Srujan: The Creativity Journal Information about the journal ସୃ ଜନ : ଦି କ୍ରିଏଟିଭିଟ ି ଜର୍ଣ୍କୋେ [The Srujan: The Creativity Journal (SCJ)] is an endeavour to showcase creative excellence from Odisha and promote it worldwide. This will include Poetry, Short Stories, Paintings, Photography, Dance, Sculpting and any other creative outputs. It is an attempt to put together the choicest creative articles in Odia Literature and creativity in other artistic expressions linked to Odisha for an international readership; with an aim of propagating, promoting Odia literature and creativity worldwide. Articles Articles of creative writing (poems, short stories, paintings, sculpting, dance, photographs, and other art forms etc.) related to Odisha are included in this International Journal. It is designed to be a multilingual journal. Translations from different languages to Odia and from Odia to other languages (with written permissions from original copy right holder) are also accepted. Articles from authors connected to Odisha who are writing in other languages are also welcome (preferably in English). Journal also encourages readers to suggest a good piece of creative writing or art of an author or creator to be included in this journal. Periodicity At the moment it is thrice a year: April, August and December. The frequency may increase. There is provision of special issues occasionally. Instruction to authors Type of articles Poems: Upto 3 short poems can be submitted. Shorter poems with less than 20 lines are better. Short stories: Only one short story at a time. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 109 Painting: One or more paintings can be presented, along with a write up about the paintings, title, and theme, method of painting and about the painter. High quality JPEG files are needed. Photographs: Artistic photographs can be submitted, one or more at a time, along with a write up about them. Photographs of creative sculptures can also be submitted. Photographs should be in high resolution JPEG files. Photographs of dance / Dancer / with explanations Photographs of sculptures / sculpting Biography of famous creators in history: Article on a creative person, detailing their creative achievements, and background can be submitted with relevant photographs. These articles are expected to be no more than 500 words. Publication Ethics It is important that the authors need to adhere to the publication ethics. If plagiarism or any other unethical practice is brought the notice of the editorial board, a process will be followed and the article will be retracted and the readers will be informed. Readers are encouraged to report plagiarism or any unethical practice to the editorial board. Authors will remain responsible for any conflicts about their submission. Editorial board or the publishers will not have any liability. Submission of articles Articles are submitted by email. srujan.journal@gmail.com Communication regarding outcome of the article (acceptance or rejection) will be communicated in a reasonable time frame or within 3-6 months. The scope of additional communication is limited, considering that the project is supported by volunteers. Selection process Some articles are invited. All other submitted articles are subjected to a review process (mostly double-blind / anonymous without the identities of authors or reviewers disclosed). Following review, based on the reviewers’ feedback, articles are selected for publication. Editors facilitate the overall process. Articles with objectionable content that may hurt the sentiments are rejected. Articles without adequate info on the ‘author instructions’ will not be processed further. Please check for spelling mistakes, typographical issues before submission. Editors’ decisions are final. Copyright Authors retain the copyright. The articles are published under suitable CreativeCommons License. Authors can submit their articles published in ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 110 the past, if they hold the copyright, or have written permission from the previous publisher to republish. In the latter case the authors need to provide the written permission from the original copyright holder. Preparation of the manuscript Articles should be prepared in MS Word, any editable Font (Unicode font, e.g Kalinga). Please check spellings, and avoid objectionable content. Save the file in your name and the type of article (e.g. Ramnath Lenka Poem) Please provide these details 1. Author name* [if you use a pseudonym, please provide actual name, address and phone number] 2. Address: Current place of residence, State/Country* 3. Author biography (around 100 words) Example style: Name Surname, Artistry, usual work, … etc. …],* Please make it in one paragraph, to be written in third person. 4. Email* [Please note: Articles sent from your email will be considered as your confirmation that it is your original article, and you will be solely responsible for any dispute or copyright violation.] 5. Phone/WhatsApp (not to be published) 6. The details previous publication (if any) of submitted article: name of the magazine/newspaper where published, Year (date). If published earlier, please ensure that, if needed, you have authority to republish or have written permission from the original publisher / copyright holder to republish. 7. Title of the article 8. Content of the article 9. If submitting photographs of paintings, sculptures or artistic photography, etc., these should be given in high resolution JPEG files separately. JPEG file names should have the name of the author/contributor. ସୃ ଜନ, Srujan, 2021, 1(2) 111 The Institute of Insight, UK [A non-profit organisation] The Institute of Insight is a non-profit organisation with an objective to advance education, promote health and creativity to improve quality of life by providing opportunities for lifelong learning, training, appropriate services, research, and publications for the benefit of general public and professionals worldwide. The Institute is working in partnership with Quality of Life Research and Development Foundation (QoLReF) and Geriatric Care and Research organisation (GeriCaRe) which are academic and charitable organisations supported by resource persons worldwide. The Institute of Insight is currently supporting various public education initiatives, research related works and publications. It is contributing to the Healthy Ageing Conference a public education event in India, for elderly people and their caregivers. It sponsors publication of Journal of Geriatric Care and Research, Srujan, The Creativity Journal, which are freely available to general public and professionals.