Sir, Youre Hot.

Written by Lee Miyaki

[PG-13. Plot, concepts, characters, and all scenes are purely fictional. Read it again. Pawang fictional
lamang. Wag makulit.]
Enjoy reading.
Chapter 1
Tangna Roxane, naiwanan na naman tayo ng tren!
Gagi ka kasi Rebecca! Sabi ko na kasing agahan mo ng gising.
Baliw ka na ba! Puyat nga tayo di ba! Puyat!
Pareho lang tayo. Hala. Pano na yung report mo?
Aabot tayo niyan. Cool ka lang.
Gumitna ako sa kalsada para pumara ng taxi. Wala akong pambayad. Okay? Nagmamadali lang talaga kami.
Kinindatan ko na lang yung driver. Libre pamasahe na. Ayos di ba?
Huy! Buang! Sakay na dali! Iiwanan na kita dyan!
Oo na! Eto na nga
Nagmamadali na si classmate na ipasok yung gamit naming sa taxi. After 5 minutes. Nakarating na kami ng campus.
Nagtatatakbo na kami dahil 5 minutes na kaming late.
"Huy! Dalian na. Late na tayo."
Hindi na siya sumagot. Inismiran niya na lang ako.Si Roxanne nga pala. Utusan ko.
Tamang tama. Nakapasok na kaming dalawa sa room.
"REBECCA! Ang aga mo pumasok ah! Ikaw reporter ngayon di ba?" asar ng classmate ko na nasa harapan
nakaupo. Seatmate kami.
Ang ingay pa ng klase namin, so I assumed na wala pa yung prof namin.
"Lul!" sinigawan ko siya.. Tapos, inayos ko na yung mga gagamitin ko sa pagrereport. Hinahalukay ko yung bag ko.
"Excuse me Miss. What did you just say?" Teka. Classmate ko pa ba nagsabi niyan? Baka. Pinagtrtripan na nila ko.
"Miss. Im talking to you." boses na parang galing sa bandang likuran... nasa harapan kasi ako nakaupo.
"Wala akong panahon makipag-usap. Magrereport pa ko noh." hindi ko alam kung sino na naman yung nangtitrip
sakin. Anu ba. Ang haggard ko na pagtitripan pa ko? Bastusan? Tsaka. Wala pa si Ma'am. Binasa ko lang ng binasa
yung report ko.
"Speak in English. I can't understand what youre saying."
Di na ko sumagot. Shet...Anak ng Sino ba tong pakialamerong to. Tinignan ko kung san nanggagaling yung boses.
AtAtAt...
"Hey, Di ka nakakaintindi ng English? I supposed that you are the reporter for today. Ikaw na lang ang hinahantay ng
klase." pagkasabi niya niyan, feeling ko, nakatingin na yung lahat ng mga kaklase ko sakin. Nakapatay ba ko ng tao?
"Yes. Ako nga ang magrereport." Buong tapang kong sagot.
Gulps. Yabang? Natural na ang kayabangan sakin. Problema?
Tinitignan ko si Sir. Shet. Dinefine niya ang salitang. Gwapo. I think he is twenty three something. But. my boyfriend
is better than him. Nagtataka lang talaga ako kung bakit naghihiyawan yung mga classmate ko nung pinapagalitan
ako kanina.
"Grabe! Ang swerte naman ni Rebecca! Sana ako na lang yung napagalitan!"
Narinig ko habang dinidikit ko na yung visual aids sa blackboard. Siya na ata yung sinasabi ni Roxanne na substitute
teacher namin. SHET! Bat di ko naalala?! Gwapo daw? Well. Sa pagkaarogante niya, binabawi ko ng sinabihan ko
siyang gwapo.
After few minutes.
Nakatayo na ko sa harapan. Reporter nga eh? Alangan namang sa likod? Nakita ko si Sir. Sir. Sir... Bakit ba ganon
siya tumingin? Ang gwapo niya ngumiti. Tapos., Ang kinis, Maputi. Mtangos yung ilong niya na tinernuhan ng manipis
niyang pink na labi. With matching braces pa.
Magsisimula na sana akong magdiscuss kaso.
Namental block ako. Dala na din siguro ng hangover kagabi. Inuman namin ni boyfriend. Monthsary eh. ;)
"Miss. Do you know what you are actually doing?"
Oo. alam kong. Magrereport ako. Kaso. Hindi ko mabasang maiigi yung sinulat ko dahil.
"Sir.. Opo. Kaso. Naiwanan ko yung salamin ko." Kasalanan ko bang malabo mata ko? T_T
"Then, just go further with the discussion."
Tangna talaga. Kung bakit pa nauso ang reporting. Nagsalita na ko ng nagsalita kaso.
"And then? Site some examples." Ganyan siya ng ganyan!
Magsusulat pa lang ako sa white board, tapos. Ibang classmate ko na lang yung tinatanong niya. Bastusan.
1 hour akong napahiya sa propesor na to ah. Si Rebecca ba ang hinahamon niya?
Thanks at uso pa sa kolehiyo naming ang bell. Tengene talaga. Badtrip! Itutuloy ko pa to sa next meeting!
Akala ko aalis na siya ng nagbell . Kaso, nilapitan niya ko. As in. Face to face. 3 inches apart. "Sige. Ulitin mo yung
report mo bukas. Siguro, daig ka pa ng langgam magreport kung nakakapagsalita lang yun.."
Yan. Yan ang huling words niya sakin. Napahiya ako. First time.
ANGKAPALNGMUKHAMOSIR.
Kalmado na ang room ng umalis siya. Ng umupo naman ako,
"GEEEZZEE! Rebecca! Ang swerte mo! Ang lapit mo na kay sir!" sabi ni Sheila. Siya din yung seatmate ko kaninang
namura ko.
"Oo nga! Sinadya mo talaga yun no?! Haha. LANDE!" - Roxanne
"Teka. Mga gagi talaga kayo! Kung makahampas. Wala ng bukas?!"
Hinampas hampas na nila ako. Makahampas naman tong mga to. Mga kilig na kilig. Lalande.
"Alam mo ba Rebecca! Kung di ka umabsent last week. Makikilala mo sanang prof natin siya ngayon."-Sheila
Mukha kasing estudyante si sir. -__-
"Wala kong pake. Sino ba yun?"
"Si Sir Medrana. Gagsti! Isang ngiti niya pa lang..."-Shiela
"Natutunaw na kami...." chorus pa sila pagkasabi niyan. e_e Shiela & Roxanne
"Alam mo ba... Isang ngiti niya lang.. Feeling ko.. Papasa na ko sa exams!" - Almie.
"At sinadya mo pa talagang pumunta sa pwesto namin para sabihin yan?"
"Oo ! Kung alam mo lang.. Ang gwapo niya sa malapitan.. Ang SARIWA GIRL! Ang.. Bango.."
Ano na bang nangyayari sa mga classmate ko?
"Sana nga di na lang bumalik si Mam Paete eh!"
"OO nga! SI Sir Pogi na lang sana poreber!"
"Grabe. Tinitigdas na ba kayo?"
"Tapos. Yung katawan niya... Shemay! Ang sarap.... Ang sarap....."
"Ano sis?! Sige kaya mo yan?!" at nagtulungan pa sila.
"Ang sarap! Pulbusan... GAAAAHDD! "
"Edi pulbusan mo?!" sabi ko sa kanila. Ang lalande ang wala.
"Ang oa mo Rebecca! Bitter ka!"
"Bitter. May boyfriend?"
"Boyrfriend? Boypren tawag mo sa pang 24 na yun!?"
"Excuse me.. LAST KO NA SIYA. IM SURE. So kelan ang balik ni Mam Paete?"
"Ewan ko. Leave eh. LONG LEAVE GUYS!!! SO! Matagal pa nating mabubusog ang ating mga mata kay sir..... "
At kinilig na naman silang tatlo na parang ewan lang kung paano magreact. Ngayon lang ata sila nakakita ng tao.
Tinaas ko yung paa sa upuan sa harapan ko na upuan ng prof. So what? Pagod ako eh. Sinubukang basahin yung
handout, kaso. shet di ko mabasa. Sana inalala ko pa yung salamin ko kanina. Kaso, may nararamdaman pa rin
akong kumakalabit sa akin.
"Rebecca. Alam mo ba... 23 lang si sir..."
"So?"
"Binata..."
"Eh ano?:"
"Tapos..... Single!"
"Wala kong paki."
"Ang masaklap lang... May kumakalat na chismis na... chickboy daw si sir. "
"AHHHYYYYY..." low tone na sabi nila. Ang wiwerdo na ng mga kaklase ko. Kaklase ko ba talaga sila?
"Ah bahala kayo dyan!" sabi ko, tsaka ko na sila tinalikuran.
Umubob ako sa desk ko. Tapos. Iidlip. Kaso. Kaso.
"REBECCA!!! TIGNAN MO!!!!" sabay nakaramdam na naman ako ng humahampas sa akin.
"Roxaaaane! Pwede ba! Matutulog ako "
Kumikinang ba si sir? o sadyang maliwanag lang sa banda niya? Kasi, paglingon ko.
"Ms. Canlas... Please see me at room 212. 3pm. Sharp. This is about your report."
So kelangan sinasadya niya ko sa room? Special ako? Ganon?
"Wag magisip ng kung anu-ano. Magpokus sa report."
"Hindi ko lang talaga dala yung salamin ko sir. Yun lang."
"Well. Lets see."
***
Pinuntahan ko na siya sa room na sinasabi niya. Shet. Kalahating oras na kong naghihintay dito. Wala pa ding Sir
Medrana na dumadating. Kalahating oras na din pala akong nakaupo sa upuan na ako lang mag-isa. Hmm.
Naku Ser. Kung di ka dadating. Wag ka ng magpakita kahit kailan! sabi ko tapos binagsak ko na ng napakalakas
yung pintuan at umalis na lang.
Taas noo na kong naglakad. Naalala ko nga palang na kinikilig sa kanya yung mga kaklase ko. Nauumay na ko.
Yuck.
Pauwi na ko ng makita ko si Stanley na naghihintay sa may gate ng school. Sakay ng isang taxi. As usual, another
date. Siya na nga si boyfriend. Well, kung ikukumpara kay Sir Medrana, mas gwapo pa din si Stanley ko. <3
Kahit kacecelebrate lang ng monthsary naming kahapon, naisipan na naman naming lumabas ngayon. Nood sine as
usual. Ako taya ngayon. As in, ako naman taya lagi. Okay lang naman. Papatayin ko na lang yung mga classmate
kong nagsasabing nagpapauto lang ako kay Stanley.
Napagpasyahan naming manuod ng Transformers. Shet. Ang astig! Kaso, siya, kinakausap ko, ayaw naman akong
sagutin. Lingon ako ng lingon sa kanya, pero siya hindi man lang tyumitingin.
"Ayaw mo ba kong kausapin?
"Ay, syempre hindi. Gusto kitang kausapin. Busy lang honey.
Ahh. Akala ko, ayaw niya lang eh. Pagkatapos ng sine. Nagdinner na kami. Libre ko siya. Then sabi niya magWorld
of Fun daw kami. Binilihan ko siya ng tokens. Sinubukan niyang kumuha ng stuff toy sa toy catcher ata yun.
Ayan! Makukuha mo na!
Yes ! Nakuha ko nga ! sabi niya, tapos niyakap niya ako.
Ineexpect kong ibibigay niya sakin yung stuff toy na yon. Kaso, sabi niya Sa kapatid niya daw yun.. Okay lang
sakin. Pumayag na naman ako.. Tsaka, anu namang gagawin ko dun, madami na kong stuff toy. Ang mahalaga, may
stuff toy siyang nakuha.
Alas diyes na ng gabi. Ginabi na din pala kami Halos araw araw kaming ganito. Hinatid ko na siya sa may sakayan
ng taxi. Actually, meron naman jeep, ayaw niya lang daw dun kasi mainit. Inabutan ko na siya ng pamasahe.
Yayakap na sana ako, kaso bigla na lang siyang pumasok sa loob ng taxi.
Naiwanan na naman niya ko. Ganito din kami kagabi. Siguro hindi lang talaga siya sanay maghatid ng mga babae..
yun na lang. O kaya, iisipin ko na lang na. Baka may gagawin pa siya bukas kaya hindi niya ako pwedeng ihatid.
30 minutes pa ng makasakay ako ng tren. Siksikan. Pero, kahit ganon, tinext ko pa din siya.Sabi ko, ingat at mahal
ko siya. Muntikan ng mahablot yung cellphone ko. Grabe namang manong to.
Pakyu ka kuya! Kung magnanakaw ka. Mamili ka ng bibiktimahin mo! Kundi lang napamahal sakin yung tren na to,
di talaga ko sasakay dito eh!
Napatingin lahat ng tao, syempre pati yung guard. Tapos, iniwan siya sa pinakamalapit na istasyon .
Sabi nila, siga daw ako. Sa palagay ko, hindi. Ganito lang talaga ako kaagresibo. Pero pag ako nagmahal, (kahit
pang 24 na si Stanley) totoo naman.
Alas onse na ng makauwi na ko sa bahay. Sa sobrang pagod ko. Natulog na lang ako agad. Teka. May report pa ba
ko bukas?
The next day. Napalagpasan na naman ako ng tren. Sheet! Bakit ba after 30 minutes ang daan ng tren?
Nakaupo na naman ako ngayon sa hintayan ngayon. Wala na kong malokong taxi. Kilala na ata ako ng lahat ng taxi
na dumadaan dito.
Sa harapan ko, madaming tao. Lakad papunta dito papunta don. Wala si Roxanne. Natrauma sa muntikan naming
pagkalate kahapon. Naalala ko lang.
Sa malayo, nakita ko si si Stanley ? Sa tangkad niya, alam kong siya yun eh. Kaso, napansin kong, may hila
hilang payat na babae. So, Im sure. Hindi si Stanley ko yun.
Sa wakas. Dumating na yung tren. Hmm. Mas napili kong sumakay sa may part na puro lalaki yung nandun.
Kadalasan kasi, may nagpapapaupo sakin eh. Alam na. Hahaha.
Tinext ko pala si Roxanne, kung nandun na si Sir. SUCCESS! sigaw ko pa sa loob ng tren. Napatingin ng masama
yung mga tao. Whatever. At least wala pa daw si Sir.
Pagkapasok na pagkapasok ko palang ng tren. Siksikan. Halo halo yung amoy. Yung hininga. Lahat na ata. Shet.
Body odors. With S. Nasa malapit ako sa pintuan. Para madaling makababa. After 5 minutes. Sa isang station,
pasukan na naman ang tao.
Sumandal na ko sa may pintuan. Sa sumunod na istasyon, nagkababaan yung iba. Yun nga lang mas madami na
yung pumasok.
Tinignan ko kung nagtext na ulit si Roxanne. Wala pa ding reply. Nakayuko ako non, nagbabasa nga ng text sa cp di
ba? Pagtunghay ko. May isang lalaking nakashades na yung naka sandal yung kanang kamay sa part na
sinasandalan ko naman. 2 inches away. Longsleeve na black. Stripes. Mabango. At. At. At. Ayoko ng idescribe na
napakalakas ng appeal niya. Baka sabihin niyo namang naggwapuhan na ko sa kanya. Shet. Screw me if that's true.
The next scenes. Hindi ko na maimagine. Tangna. Si sir pala yung taong yun. Nalaman ko lang ng bumulaga yung
school ID niya. Shet. Sana .. Sana lang hindi niya ko napansin.
At saka ko lang narealize na. Bababa na din pala ako. *gulps* Akala ko. Lalagpas na naman ako eh. Natulala ata ako
ng....3 seconds.
Hmm. Kaya naman wala pa si sir. Hahaha. Isa pang late worm. LOL.
Nasa school na din ako matapos ng ilang lakaran. Sakto nasa pinto na ko ng maghiyawan yung classmates ko.
Ha? Anong meron? Ganun na lang tanong ko. Wala namang sumagot.
ABA! SABAY PA TALAGA KAYO HA! sabi ni Almie.
Ako may kasabay ? The hell.
Tapos. Naghiyawan na naman sila. Sinubukan ko ng tumingin sa likod. At..
Andun na nga si Sir.
Sorry for being late . at pagkatapos magsalita, sabay inalis niya naman yung shades niya na parang reyban ba
yun ? Anu ba naman prof to, pabata. Pansin ko lang yung eyebags niya. -_- Puyat din siguro.
Huy! Rebecca! Bakit! Saan?! AT Paano kayo nagkasabay ni Sir?
Baliw. Sabay ba yun? Nauna ko di ba?
Kahit na! SaSa.. Sabay pa din kayo sa pintuan no. at. At.. wala na. umalis na siya sa tabi ko. Nakuha pang
magtampo.
Napatahimik na lang yung buong klase. Pumunta na kasi sa harapan si Sir. May nakita pa kong pinipicture-an ng
patago si Sir. Grabe. Ano bang palagay nila don? Greek god? Napakaweird talaga.
Miss. Sabi niya ng tumayo siya sa harapan ko.
Sheyt. Naalala ko. Report ko nga pala ulit ngayon. Malapit na naman siya sakin. I can feel his... his...aura na naman.
pero, CANCEL! CANCEL! He is a worm!
Yes sir? nagpanggap akong walang alam..hihi.
Why arent you in your uniform?
Uhmm.. Uhmm. Ano bang isasagot ko.. because Im in a rush Sir.
So, if youre in a rush, nakuha mo pang magsuot ng ganyan? sabay turo sa .. sosyal kong damit? Ano ba namang
tingin yun. Pamatay. Simula taas hanggang baba.
Hindi naman po sa ganon. Hindi ko na dinugtungan yung sinabi ko, kasi inaabot niya na yung maker sakin. Nadikit
yung napakalambot niyang little finger sa palad ko. Shet. Isang malakas na hiyawanan na naman ang naganap.
Magreport ka na yun na lang yung sabi niya.
Maayos naman ako nung nagreport ako, Naddestruct lang ako sa mga mapanuklaw na tingin ng mga classmates ko.
This time. Alam kong, alam ko na lahat! Hahaha. Yabang mo rebecca!
Yun lang. Kaso. May nakalimutan akong isang salita..
"Uhmm... Uhmm.. it is necessary that we should ne aware of the..... uhmmm.... uhmmm..."
"Of what Miss?" yan. Tapos, kung makapagtaas naman ng kilay. Hmp. mayabang .
Naiinis lang ako pag nagsisigawan yung mga classamates ko. Anu ba talaga?
Nagtaas ng kamay si Almie.
"Communication sir" at papikit pikit pa siya ng mata nang sumagot nun.
"Very good, miss" sabay. kindat pa kay Almie? What's wrong with him?
"Kyaaaaaaaaaaaaaaaah!!!~" kilig na kilig na nga ang bruha.
Hanggang sa hindi ko na lang binalikan yung word na yun. Shet.
Okay naman yung report ko. Tinapik pa nga ako n Roxanne. Maayos na daw kumpara kahapon.
Edi ang yabang ko na ngayon? Hahaha.
Sumunod naman siyang magdiscuss.
May word na nabulol siya.
"Pleebor (flavour)"
Hindi siya nakakatawa. Sa totoo lang pero. Gusto ko lang siyang asarin kaya tumawa ako ng malakas.
"HAHAHAHAHA"
*gulps*
Napalakas ata yung tawa ko.
Napatingin si Sir Medrana at. at.
"Shut your mouth. And go out!"
"Sure why not."
Haha. Kanino pa pabor yun? Sakin din naman.
After ng klase. Bumalik na ko sa room. Yung mga classmate ko, na dating nag-aaral ng report nila, ayun, todo
makapagsigawan sa sobrang kilig?
"Hoy Almie, bat di mo inaayos report mo, bukas ka na ha?"
"Ayoko rebecca.. Kasi... Gusto ko matulad sayo eh!"
"Pano ka naman magiging magaling kung di ka naghahanda" i suppose na pagkamagaling ko kanina yung gagayahin
niya.
"Gaga! Hindi. Yung... yung nakalimutan mo yung irereport mo.. Tapos,,, tapos... papansinin ako ni Sir!"
"Ah--------------. Okay." nakakawalang gana kong sagot. -_-
Iniwanan ko nalang ang classroom ng ganon. Na lahat sila nagpapaganda. Nagaayos. Lahat na lang ng klase ng
pagpapansin ginagawa nila.
Ako at mga lalaki na lang ang hindi nahahawa sa kanila.
And i swear. Hinding hindi mahahawa sa kanila.
Pauwi na ko. Pupunta sana ako sa bahay nila Stanley ngayon. Dadalaw. Hindi na kasi siya nagtetext sakin, Sakto
naman nasalubong ko si Dean.
At pasalihin ba naman ako sa Debate.
"Very Good Rebecca. Kaya mo yun. Im sure. May coach ka naman. Don't worry."
Gustong gusto ko ng away! Kaya naman naging interesado na din ako dun. Tsaka, bago man lang ako gumraduate,
gusto ko namang makaexperience. Sayang naman ang ka-siga-an ko.
"Sino pong coach ko Mam?" excited kong tanong. dahil wala naman akong pagkakaabalahan. Ito lang.
"Sobrang magkakasundo kayo ng coach mo, Im sure. Siya nga pala si Sir Medrana."
Chapter 2
Sinabi ba ni Ma'am ang salitang.... MEDRANA?
What? Si Sir Medrana po? napalakas kong sigaw kay Dean. Shet! Shet! Shet!
Oo iha, bakit. May problema ba? sagot ng matanda na naming Dean. Mabait siya sakin, kaya hindi naman kami
ganon kapormal magusap.
"W-Wala naman po..." napatingin na lang ako sa mga dala-dala niyang gamit at nagvolunteer na ihatid na lang siya
sa oppice niya.
"This is not good." bulong ko sa sarii ko.
"Well, kung wala ng problema with that. Mabuti naman. Ang dami kasing sumali sa debate ng iannounce kong si Sir
Medrana ang magiging coach. Eh, alam mo naman iha, hindinaman sa I judge them. pero, sa palagay ko, dahil na
lang siguro kay Sir Medrana ang pagsali nila, at ayoko nun. Sinali kita, para alam ko namang kahit apanong may
magaling sa debate."
Tumungo na lang ako sa kanya. Hay. Makakasama ko na naman ba ang sandamakmak niyang fans? -_____-
Naglalakad na kami ngayon ni Dean papuntang office niya. Ang bagal niya na maglakad dahil medyo may katandaan
na.
Nilapag ko na sa pabilog niyang desk yung mga gamit. Papalabas na din sana ak osa pintuan ng makita ko nga
ang....
"So, Miss. What are you doing here?"
Ang isang nilalang na dapat kinakalimutan na lang ang pangalan. -__-
Hawak ko naman na yung door knob tapos, nasa kalagitnaang part siya ng pinto.
Nakakaasar yung ngiti niya. Shet Shet Shet. Mapang-asr. Parang masaya pa siyang napalabas niya ko kanina... Grr!
"It's none of your business!" Hinila ko na ulit yung door knob para mas lumaki yung space para nga makalabas na
ako ng room. Kaso, bigla naman akong tinawag ni Dean.
"Rebecca. Uwi ka na? Wag muna. Tamang tama. Andyan na pala yung coach niyo eh."
"Coach niyo? What do you mean Ma'am?" tanong ni Sir, tapos, tuluyan na siyang pumasok sa opisina ni Dean. Ako,
nasa tabi pa din ng pintuan.
Napangiti si Dean ng medyo.... alam mo na? si Dean talaga. maliit na ngiti yung nakita ko sa labi niya. Ngayon ko
lang siya nakitang ganyan.
Hindi pa siya sumagot, Nakapangalumbaba na siya sa table niya. At tinawanan si Sir, sabay sabi. "Have a seat
guys."
Ang cool ni Ma'am. Sa Chinita niyang mata. Halatang halatang nakangiti pa din siya.
Magkaharap na kami sa upuan sa harapan nga ng table ni Ma'am.
"Kelan ba ang official practice niyo, para naman makapunta si Rebecca?"
"Ahm Ma'am. Bukas na po. Sa Auditorium ng school. 9am."
"Oh Rebecca? Available ka ba nun?"
"Wala po akong pasok nun Ma'am." tapos. sinipa ko yung sapatos ni Sir. Shet Shet Shet! kung makatingin akala mo
wala kong alam sa debate.!
"Huh. Ma'am, Maybe she's not interested." at inalis niya na din yung sapatos niya malapit sakin, par adi ko na din
siguro masipa.
"No, Interested po ako Ma'am! It is just that, wala lang talaga kong pasok bukas."
"Hmm... Rebecca, please attend na please? Para makasali ka na." at binigyan niya ako ng puppy-eyes na tingin,
Mam! ang tanda mo na, wag ka ng gumanyan! gusto ko sanang isigaw sa kanya yun. -__-
"Sige na lang po Mam..."
Pagkasagot ko, bigla namang ngisi si Sir. Ano bang trip nito?
"Sige po Ma'am. I have to go na. Bukas na lang po." isinabay ko na ang pagtapak sa paa niya for the last time nung
tumayo ako.
Nakita ko siyang medyo nagreactm pero nga dahil lalaki siya.. isang marahang "Awww..." lang ang nasabi niya plus
masamang tingin. Im sure naman na hindi niya pinahalata kay Dean yun. Shame on him naman.
May kuryente na ang mga tingin namin sa isat isa. Shet Shet Shet!
Pagkalabas ko naman ng office.
Kumusta naman yun? Isang pulutong ng mga estudyante ang nagsilapitan sakin. Mga 1st years ata. tapos, sabay
tanong ng tanong,
Pinaligiran nila ako na parang ako si Paris Hilton na nagpunta sa palengke. yung ganung feeling?
"ATE!!!! Anong ginawa niyo ni Sir sa loob?!" tanong ng isang babaeng chubby na medyo maikli yung buhok.
"WALA!" pagtataray ko. Sinisikap ko namang umalis eh, kaso habang tumatagal lalo pang dumadami yung tao.
"ATE! Eh bakit po pagkapasok niyo sa loob eh pumasok na din si Sir?!!!" isang mapayat naman na babae ang
nagtanong.
"KASAMA KO SI DEAN. DI NYO BA NAKITA?! SIGE NA. UMALIS NA NGA KAYO SA DADAANAN KO!"
"Ate! Alam mo ba yung pabangong gamit ni Sir?"
"Ate, anong feeling ng mapalabas sa klase niya?"
"Magaling ba siyang magturo.?!"
"ATEEEEEEEEEEEEEHHH~~~!!"
"SHET! SHUT YOUR MOUTH ALIENS! WILL YOU!?!"
Para silang mga batang nanahimik pagkasigaw ko. Parang mga napaamong tupa? Geeze! Ano bang problema nila!
Tinitignan na nila ako na parang .... parang..... pagkain, at naglalaway na naman sila? Teka? Ako ba talaga tinitignan
nila o baka naman si...
"Class. I appreciate na nandito kayo ngayon. Babati ba kayo para sa birthday ko bukas? Salamat. Pero, bukas pa
yun. Okay?" at binigyan niya ng magandang ngiti yung mga 1st years. -_____-
Teka? Anime ba ito? Bakit, parang kumikintab yung white niyang polo... Grr.. Pacute masyado.. Yun na lang ang
akala ko hanggang sa nakita ko na yung 3 babaeng nagbibigay ng light effects sa damit niya. Fans club niya siguro
yun? Naka group tshirt silang tatlo eh.
Tinignan niya ko na parang "magpasalamat-ka-sakin-dahil-niligtas-kita",, Ganun! Eh kasalanan niya naman yun!
"SIRRRRRRRRRRRR~~~~!!!!!!! ANG GWAPO NIYO!!!" sabay sabay na sigaw ng about 50 na students. Ano ba.,
welga ba to? DEAN!!! nababaliw na yung mga kacollege ko 0_0 Papaarami ng paparami yung padating na
estudyante... T_T
"Alam ko, pero for now, relax lang muna.. Okay? Bukas na yung orientation natin about debate club. Bye young
ladies."
Paglakad ni Sir, sinundan siya ng mga estudyante.
Pababa ng hagdanan.... Palabas ng school....
Hay... Bumababa na ata standards nila.
Ako naman, parang nahaggard. Tsss. I hate this day. Kanina pa ganito. >_<
**
Dumaan ako sa classroom para tignan kung nandun pa yung iba. Baka tumabay.
Kaso, naiwanang parang deserted island ang classroom. Puro lalaki at parang mga sawing sawi silang lahat...?
"Uhy! Anong nangyari sa inyo?"
"Wala na.... wala na sila....." low tone na sabi nila sakin...
"Saan na?"
Itinuro nila gamit ang nguso yung direksyon na..... Pinuntahan ni Sir at mga fans niya.. -______-
"Ano? Kasama na sila sa fans club ni Sir?"
At sabay sabay silang tumango. Tsss..
"Kasali ka na din ba?" tanong ng classmate kong lalaki na depressed na yung mukha.. =__=.
"Uhm. Hindi! Pero wag kayong mag-aalala guys! Ibabalik ko ang mga babae sa section na to! Ayokong mahawa sila
sa epidemyang naikalat na ng ungas na teacher na yon!"
Nagpalakpakan naman sila... Mukhang mga kawawang bata.
Shet Shet Shet.
Kelangan kong iligtas ang mga classmate ko! Kelangang maturn off sila kay Sir..
Tama... Tama... magiisip ako ng plano...
**
The Next Day... Kahit wala akong pasok, pumunta pa din ako sa school dahil sa so-called orientation ng debate club
daw..
Late na naman ako sa usual. Bnagalan ko pa yung lakad ko, para mas lalong late.
Pagdating ko sa canteen,
Pagdating ko sa canteen,
Teka, canteen pa lang ako pero nakikita ko na na napakahaba ng pila. Anong meron ngayon? -_-
"Ahh.. Miss, anong meron sa pilang yan?"kinalabit ko siya.. weeew.. ayoko sa lahat n nagtatanong
"Oy! Wag ka ngang sumingit! Dun ka! Dun!"
Ha? Anong nangyari dun? Parang nagtatanong lang...
Nilakad ko na lang yung pila, tapos, nalaman ko na lang na yun na pala yung pila sa auditorium.
Nakita ko na super paypay yung mga BABAENG new members ng club na to. Tinignan ko naman yung
natatarantang mga officers na halos lahat nerd na hindi malaman yung gagawin.
Grabe.. Dati yung club na to yung pinakawalang member... Ngayon...Parang pila ng NFA yung dami ng sasali...
Nakita ko naman sa may pintuan ng malaking pinto ng auditorium yung PROF na yun.
Ang yabang ng tindig niya. He's very proud na... MADAMI SIYANG NAHAKOT NA BABAE!
Nang lumabas naman siya ng ng pintuan nga nga..... NAGTILIAN NA NAMAN YUNG MGA NAKAPILA. AND MOST
OF THEM ARE GIRLS... AND GAYS.
"KYAAAAAAAAAHHHH~~~~~!!!!"
At umiilaw na naman ang kanyang mahiwagang damit.. gawa nung 3 babaeng parang goth-goth-loli-loli.. >_<
Lumapit siya sakin, at nagpapacute sa pagngiti. Shet Shet Shet.
"Dahil close naman kayo ni Ma'am. (Dean), pwede ka ng pumasok sa loob. referred ka na naman eh."
Hindi ko na sinagot. Pumasok na lang ako dahl medyo nangawit ako sa paglakad nga sa napakahabang pila na yun.
Tss... Siya naman humagikgik na lang.
Pagpasok ko ba naman sa loob...
SIKSIKAN NA SA LOOB NG AUDITORIUM. SHET SHET SHET.
May ibang nakatayo sa tabi, meron namang nagsisiksikan...
Seriously, about 200 persons na sila, plus yung tao pa sa labas.
Shet Shet Shet.
May isang officer na babae din, na nagturo ng isang vacant seat na special para sakin lang daw.
Sa bandang harapan siya, sa gilid lang. Sa baba talaga ng stage malapit.
After 20 minutes. (ang tagal ah) Nagsimula na din yung pormal na orientation.
Naubos na ata yung tao sa labas. Nakapagsiksikan na lahat sa loob.
Tss. ANG INIT.
"Grabe no? Sa Auditorium talaga yung venue. Hindi daw kasi maaccomodate lahat ng nagpalista sa pre-registration
form kung sa Newton's Hall lang daw eh."
"Bakita ko, gwapo daw yung coach kaya madaming sumali!"
"Kyaaaaaaaaaahhh~~!!! Oo nga! Ayun na siya! AYUN!"
Napakinggan ko lang na mga bubuyog na naguusap sa likuran ko. -____-
"FCK! Ang ingay niyo. Manahimik pwede?!"
"Ang init naman ng ulo nito,"sabi nila, sabay natahimik din naman..
Nakita ko na siya sa stage.. Tss..>.<
Nakita.. Nakita... At, dahil sa tinatamad ako sa napakahabang program.,
Natulog na lang ako.
Naririnig ko pa yung mga tsimisan, hagikhikan. tawanan, hiyawan.
"The hell I care, matutulog ako." then, I sleep.
**
"Miss.."
Naaalimpungatan na ko, pero baka ingay lang to ng pesteng programang yan,
"Miss.."
Tinatawag na naman ako..
"Miss."
"Ano bang kailangan mo! Makinig ka na lang sa kalokohan ng baliw na teacher na yun! Mangiistorbo ka pa eh!"
"Hahaha. At sino naman ang nagsabing----------"
"Shet! B-Bakit? Anong ginagawa ko dito?"
Siya lang at ak magisa ...
Sa loob ng auditorium.
"Call me, Rylie. Masyadong pormal yung Sir." I can clearly see that he's sitiing next to me.
"But we're in the academe, SIR" at pinakadiinan ko pa yung tawag ko ng sir.
His position is really annoying. Naiinis ako dahil kagigising ko pa lang at wala ng tao sa loob ng auditorium. At ang
awkward pa dahil sa suot niya ngayon. Black sando, yung tipong obvious na obvious na yung ..... Biceps... Eeww..
Hindi naman kalakihan pero katamtaman lang, eew. Sinabi ko bang biceps? SHET SHET SHET Litaw na litaw na
yung kaputian niya.
"You call yourself a teacher for wearing that inside the campus?" pagtataray ko na naman at sabay turo sa black
sando niya.
"IHA, gabi na, wala ng tao, at inayos ko pa PO ang mga decorations sa stage." sabi niya sabay turo sa may stage
nga.
So turuan na kame ngayon?!
"So, is that a valid reason para magsando at SHORTS lang sa loob ng school?"
"Yes. Dahil, madudumihan PO ang suot ko kung NAGLINIS akong nakapormal."
"EH NASAAN NA YUNG SANDAMAKMAK mong "FANS" ... SIR. Bakit di mo paglinisin?!"
"Pinauwi ko na sila, dahil ayokong napapagod ang girls ko..."
"You call them YOUR GIRLS? How bad are you! They are not your TOYS, SIR. and they will never be!"
"Huh? Anong pinagsasabi mo dyan? They already proclaimed that they are mine. I do not owe them for doing that.
Hindi ko hiningi sa kanila yun. It's not my fault."
Hindi na ko sumagot. Walang kwentang paguusap to.
"Whatever, SIR. Aalis na ko, MASYADONG NG MALALIM ANG GABI." But Im actually clueless if what time na
talaga.. ^_^
Pagtayo ko, hinatak niya ba naman ako at ibinalik sa inupuan ko. He is on my top. But not that really close. Ginamit
niya yung hawakan ng medium size na upuan sa auditorium para hawakan.
"What the hell are you doing SIR." hindi ako gumagalaw. Hinahayaan ko lang na ikulong niya ko sa mga biceps este
bisig niya. Anu ba! teacher ba to?!
"Look. My DEAR STUDENT, Hindi ka ba na-oop? Lahat na ng classmate at karamihan na ng schoolmate mo, may
gusto sakin. Ikaw na lang ang wala... Hindi ka ba naiilang?" and he's leaning closer to me. In short, he's tempting me
that much. and i hate it.
Sa totoo lang, naamoy ko siya. Masyadong mabango para sa isang lalaki. Mas nakikita ko yung pink niya na labi, at
shiny white teeth. Delicious. SHET SHET SHET. AYOOKO SA TAKBO NG ISIP KO. >_<
Napapapikit ako. at at at. pagladilat ko
Narinig ko na lang siyang tumatawa..
Malakas na tumatawa.. na kita na halos yung napakaganda niyang ngiti.
"Yan na nga ba ang sinasabi ko sayo, bakit hindi mo na lang kasi aminin sa sarili mo na type mo ko, kaya ka siguro
nagpapapansin sakin."
"SHAME ON YOU SIR! WAG MO KONG ITULAD SA MGA NAUUTO MO!" at akma ko na siyang sasampalin dahil,
masyado na siyang bastos. Kaso, hinawakan niya lang ang kamay ko at...
Dumampi na lang yung labi niya sa kamay ko.
*Brain Freeze.*
"Oh? Akala ko ba, TIGASIN ka? Bakit, namumula ka na?"
"F*CK YOU SIR." nanginginig ako at paglabas ko....
grrrr....... nakita ko na lang sa reflection ko sa glass door na namumula nga ko.
Nagtatatakbo ako. BAHALA NA! EDI BAGSAK NA KUNG BAGSAK! WAG LANG MAGKAPROF NA ... ERRR...
MASYADONG BASTOS!
Hindi na naman ako nakapunta kina Stanley. Gabi na. Tinext ko na lang siya. Wala pa ding reply. Wala na namang
load.
The Next Day.
Pagtapak ko pa lang ng gate ng school.
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAHHH! GIRLS! BATUHIN SIYA!!!!!!!!!"
Nakawhite tshirt at maong pants ako. Tapos. Sandamakmak na KAMATIS.
"HEY! FAGGOTS! What the----"
Hindi na nila ako pinatapos magsalita. Pinagbabato pa nila ako ng KAMATIS.
Sinasabi ko na nga ba.. Mga patay na patay na naman na estudyante to ni Sir. WHAT THE EF.
SO? Ano? AKO NAMAN NGAYON ANG BINUBULLY?
Reresbak na sana ako. KAHIT SENGKWENTA PA SILA!
Yun lang. Nakita ko na nga lang silang. Iisa isang nagdisperse. -__-
Yuck! Mga baklang to. WALA NA. NASIRA NA ANG ARAW KO. SHET SHET SHET.
"PASALAMAT YUNG TEACHER NIYO WALA AKONG KLASE SA KANYA. KUNDI! BUBUBUGIN KO SIYA!!!!!"
sinigaw ko sa tapat ng gate. Lahat ng pumapasok nakakarinig. The hell. Dapat lang para marealize nilang may
manyak at bading na propesor na nagaaligid sa campus na to.
Kahit namumula mula pa yung white tshirt ko sa kamatis na pinagbabato sakin. Nakuha ko pa ding pumasok sa
room. Isang subject lang naman. pwede namang umuwi agad.
TEKA! Di ba si Almie member ng FRATERNITY AT KUNG ANO MANG KALOKOHAN na pinapantasya ng mga
member si SIR?
Nilapitan ko na siya. Nakita ko pa siyang iniiscan yung mga pictures ni Sir sa cellphone niya. Puro stolen shots.
=__=''
"Almie."
Isang salita ko pa lang sa kanya. Alam niya na sigurong mangyayari sakin to. -__-
"REBECCA! SORRY! ITETEXT NAMAN SANA KITA NA.. MAY AAMBA SAYO SA GATE KASI----"
"KASI ANO?! "
"Sinabi kasi ng janitor na dalawa na lang kayong natira ni Sir Medrana sa auditorium. SORRY!!!!"
Eh pano niya ba naman ako mattext , busy ang bruha sa kakascan ng pictures.
"Sige. Kaya ko pa naman. TSS. May extrang PE tshirt ka ba dyan?"
Inabutan niya na ulit ako at di na siya sumagot ulit. Feeling ko napilitan lang tong sumagot sakin. Pinagpatuloy niya
na yung pagsscan ng pictures. Tss.
Bago kami magklase, nagpalit na ko ng pantaas. Sakto, dumating na yung prof namin.
Tahimik na siyang pumasok sa room. Umupo sa harapan at tinaas ang salamin sa mata. Sinusuri na niya ba kame?
Shet shet shet.
Attendance lang pala. Tinanong niya kung sino yung absent. Then, proceed na sa recitation.
Siya si Sir Dramea. Propesor ko sa Pilipino. Matanda na. -___- Matino at magaling magturo! Pweew. Kakaibang
apelyido kasi foreigner.
Inisa isa niya na kami. Sa tanong niya na napatahimik yung klase, naglakas loob na kong sumagot.
. Kaso, dahil intimidated ako sa hindi naman saking tshirt..
"Sir Medrana!"
O___O
"Sorry sir. I mean, Dramea." Tangna. Bakit ba kasi magkatunog yung apelyido nila.
"Okay IHA."
Wala naman sa kanya yung pagkakamali ko sa pangalan. Yun nga lang.
Pinanlilisikan ako ng mga mata ng classmate ko. Siguro kung hindi matanda yung prof namin dito, tinatawanan na
nila ako a hinihiyawan/
Nang nakaraos na ng klase. Nilapitan ako ni Roxanne. Lunch Break.
"Uhhhhy! Medrana pala ah! Ikaw! Pati ba naman ikaw bespren? May gusto ka na din ba sa kanya..." nalulungkot na
sabi niya. Sabay sipsip sa daladala niyang iced tea.
"KADIRI! Mamatay na ko kung magkakagusto ako dun. Tangna.. Nagkataon lang na parehas sila ng apelido no!"
grabe! MUNTIK NA KONG MADUWAL SA SINABI NIYA
"Kunwari pa. Oh? Bakit nakaPE tshirt ka?"
"Wag mo sabihing hindi mo alam?"
"KAMATIS? Amoy kamatis ka. WHAHAH"
"Tangna ng mga fans ni sir na yan. Tambangan ba naman ako! Dahil lang kagabi---------"
"W---WHAT? Totoo pala yun naiwanan kayong dalawa ni SIR?! Sa una talaga hindi ako naniniwala kaso.---"
"Wag naman kayong green." -____________-
"Di ka pa ba nakaisa?"
"Gag*! Anong makakaisa? Ako? Iisa sa kanya? Paksh*t! Magisa siya. Kelanman, di ko maiisip yun! In my whole
daring life! EVEEER!"
"Bahala ka dyan. Psssh. Akala ko pa naman, bespren tayo."
At umalis na siya. Ano ba? Mukha ba kong papatol sa kanya?
Ang normal kong buhay. Hindi na normal. Dahil sa substitue na propesor na yun.
Sa hallway, After ng break, dahil nga wala na palang klase, uuwi na sana ako. Yun nga lang.
nasalubong ko na naman ang manyak na propesor.
"Hi Miss."
So teacher na yung bumabati sa studyante?
Inirapan ko siya. Naglakad ng mabilis dala-dala yung bag ko.
"by the way, mas maganda sa mukha yung kamatis, hindi sa, buhok."
***
Chapter 3:
Ang lamig ng weather ngayon. Medyo makulimlim... Hayy.. Napangalumbaba tuloy ako..
Eto na naman kasi ang subject na kinaainisan ko. Psh. Puro reporting lang naman pinapagawa niya ah. Naiba lang
ngayong araw.With this white longsleeves eh todo sulat pa siya sa white board.
Well. Angsarap matulog. Zzz.
Nakaupo ako sa may likuran Masyado na siyang nagpapapansin eh. pero, pag madaming tao, akala mo naman kung
sinong demure na parang bading.
Sa kalagitnaan ng discussion, biglang nagtanong yung isang classmate ko.
Napakamot ng ulo si Sir, WAHAHAH. Alam kong di niya alam yung sagot
"BAHU! BAHU!" I cussed.
Hindi ko na pinakinggan yung explanation ni sir. Hmp. Alam naman pala. pero, bakit ba ang sarap niyang asarin.
Tama. GAGANTI AKO SA PAMAMAMAHIYA NG MGA BABAE NIYA SAKIN!!
"Weeeh! Sus. Dame alam! BAHU! BAHU!"
(A/n: Readers. Wag niyong gayahin yung ugali ng character kong to. Tsk. Puro Kasamaan ang alam.)
"Excuse me. Miss Canlas. ARe you saying something?"
Tumingin ako sa gilid at iniiwasan ko lang talaga yung tingin niya sabay bulong.
"Weh.. Bahu mu.. Bahu.."
"Ah. Wala po sir." yun ang sinabi ko sa kanya, nung nilingunan ko na siya.
He's eyes are definitely glaring at me. Siguro, naaasar na siya sakin. So, ramdam ko na ngang. Naasar siya.
"Miss Canlas. I really find you annoying. Will you please get outside. NOW."
"No Sir, Why should I? Im paying my tuition. Sir."
"I insist. I said. Get out."
"NO.."
"Then, Wala akong choice. I'll be the one to go. "
At pagkatapos ng mala-Rajah Lakandula niyang line ay lumabas na siya. Dala-dala yung mga gamit niya.
"WOOH!!!!!" -----> sigawan ng mga boys. -_-
"Waaaaaaaaaahhhh~!" ngawa naman ng mga girls.
Basta, Alam kong nagwagi ako! Mwahaha!
Yun ang unang meeting namin sa kanya na NAASAR KO SIYA NG SOBRA.
Next meeting, pa-easy go lucky na lang talaga ako.
Late siya ng 30 minutes kaya siguro, nagpatest na lang.
"For those who will fail in my quiz... will have their punishment." sinabi niya yun at medyo sinindak niya ako sa tingin.
"Hala.. Pano na to, hindi pa naman ako nakinig sa kanya last meeting.. Sh*T" sabi ni Roxanne. habang pinapasa
yung mga tespapers.
"Huh? Bakit? Anong ginawa mo? Busy ka na ba?"
"AH. Eh hindi naman. Kaso nga lang... Tinitigan ko lang si Sir the whole time eh."
Eh kalandian naman kasi ang dahilan.
Kinuha ko na yung testpaper ko, tapos....
Feeling ko, dumudugo yung ilong ko.
"Tangna. Ano naman tong pinapasagutan niya.!"
Hmmm.. Tinignan ko siya at napansin kong, ayun siya mukhang nagtitiis na di tumawa. Mukhang nangttrip na
naman. Bastusan pala.
Pinilit kong sagutan yung napakahirap niyang test kahit alam kong out of 30 questions, 10 lang ang sure na sagot ko
at take note, stock knowledge pa yun.Tsk.
"Class, Napakadali lang ng exam niyo. That is what we discussed last meeting. Kung nakinig lang kayo, madadalian
lang kayo." at nagparinig na naman siya.
"Bahu mu!" bulong ko na naman sa kanya.
After 15 minutes, pinapasa na yung testpapers. Isa isa niyang chineck-an yun at binabalik agad sa mayari.
Ngayon nasa table siya, at sinuot ang kanyang salamin.
"Miss Roxanne."
"Yes Sir? at.. at...ang OA kong bestfriend ay super naman makapagayos ng buhok.
"You only have one mistake. Congratulations."
"Thaaaaaank you seeeeerrr~!!" at nung inabot na ni sir yung papel niya eh halos nagtatatalon na sa harapan.
"Miss Rebecca. Yoy got---------"
"Perfect, right?"
"No. You got... Zero."
"How come sir?"
At nagkaroon na ng malabong usapan between Sir and I. Hanggang sa dismissed na ang klase. Psch. Nakaisang
point na naman siya sakin.
xx
That night, Niyaya ako na magpunta sa isang bar ng mga kaklase kong babae. Ngayon, gusto daw nilang magluksa
dahil parang ang lungkot daw ni Sir.. at,, hindi na dw sila pinapansin.
Ayoko sanang sumama dahil napakababaw ng dahilan nila,pero dahil kasama naman si Roxanne, sumama na lang
din ako.
Sa loob ng bar, napakadaming tao, Psh. Lahat na ng classmate ko may pares ako na lang talaga ang wala,
Wala ako sa mood makipagsayawan kahit uminom ayaw ko ngayon...
Nandito lang ako sa isang sulok ng bar, at tinititigan yung mga classmate kong nagsasasayaw sa beat na mabagal.
Hay. I really miss Stanley na. Dito din kasi yung favorite na bar namin.
I decided to cal him para matapos na yung pagkamiss ko. Im dying to see him anyway.
Pero the number Im calling is either unattended or out of coverage area.
I tried calling him again for the second time, but. I fail na naman.
Siguro, busy.
Habang naghihitay. pinaglalaruan ko lang yung wine na sinerve sakin. I touch its lid na as if I was touching Stanley's
lips. Then, may lumapit saking isang lalaki.
"Shall we dance?" tanong niya sabay lahad ng kamay..
"No, thanks for the invitation by the way."
"Pakipot ka naman Miss."
" Eh sa ayoko? Bingi ka ba?"
"Aba.. Ang taray.."
And the next scenes are really nakaka-dumb. Lapitan ba naman ako at hatakin ng pwersahan papunta sa gitna.
Kung sa normal na eksena, nakakaawa akong babae, pwes, ngayon hindi.
Tinapakan ko ang naglalakihang paa niya at sinipa sa*toot* at sabay sinampal. wala pang nakakagawa ng ganon
sakin.
Napansin na naman ako ng crowd. At, dahil gusto ko pa namang magkapoise, umalis muna ko. Salamat na lang at
madilim, kaya pumunta na lang ang sa lady's room.
Habang inaayos ko yung buhok ko, may naririnig naman akong naguusap na dalawang babae sa tabi ko, Masyadong
malakas ang boses nila, at halatang.. kararating lang. Excited eh.
"Sissy! Grabe, ang swerte naman ni Jamaica, ang yaman na ng boyfriend, gwapo pa,"
Ehh. Mga gold digger ang bruha, Kawawa naman.
"Tapos, mantakin mong halos laging nasa bahay nila. Kahit nga sa school hatid sundo pa eh!"
Baka baldado naman yung babae.. Err, Ang tsismosa ko na.
"AT! Ang sweet nga eh. Monthsary pa nila ngayon.!"
Pakialam ko ba. So kelangan lakasan ang boses?!
"Sa sobrang yaman, nailibre pa tayo! Haha. Tara na nga! Andun na ata sila!"
So, nadagdagan ng mga baliw ang bar na to. Tss..
Pati ba naman sa CR napakanonsense ng mga tao. Kaya. lumabas na lang ako.
Napansin kong. wala ng sumasaywa sa gitna at may isang lalaki sa gitna, kasama ang banda ng bar at parang ...
kakanta... Ang dilim. di ko malaman kung artista, sayang.
"This song is for my girlfriend.... .."
Siguro, yun na nga yung pinagkkwentuhan ng mga tao sa cr.
Bumalik na ko sa kinauupuan ko at wala na pala yung mga classmates ko. Ako na lang, dahil na-caught na ng
kakanta yung atensyon ko.
Nang biglang lumiwanag yung stage. Tumambad sa akin ang isang napakapamilyar na mukha.
Si..
Si..
Si.. Stanley?
And what is he doing here?
Pero, di ko na inalala yun,baka naman, gusto niya lang akong isorpresa.
Kaso, mukhang hindi ata para sakin yun.
"I love you so much, Jamaica."
SA buong buhay ko, yun na ang mga salitang kayang magpatigil ng puso ko. Para akong unti unting winawasak. At,
ang nakakalungkot, pinipilit ko pa idng huwag umiyak. Dahil alam ng tao, na malakas ako at hinding hindi babagasak.
Pinanuod ko ang sweetness nila. Lumapit si babae sa hayop na Stanley na yon. Kaya pala, ang tagal tagal ng hindi
nagpaparamdam. May iba pala.
Nasa stage na silang dalawa, at parang..
"bagay na bagay talaga sila. noh?" sabi ng waiter ng alukin niya ko ng drink.
Kung kanina, ayaw ko pang uminom, ngayon. Parang gusto ko ng orderin lahat ng alak na meron sila dito.
"BIGYAN NIYO NGA KO NG PINAKAMATAPANG NA ALAK."
"pero ma'am...... panglalaki lang po yung ---"
"WALA KONG PAKIALAM, MAGBABAYAD AKO."
Kinakanta nila yung theme song din namin na lagi kong kinakanta sa kanya.
Mas lalo na kong nasasaktan sa totoo lang.
Pero, alam ko namang. Kaya ko to di ba?
Uminom pa ko ng uminom..
Naluluha na ko, pero ayokong pumatak talaga sila. Sht.
"Ang sarap naman nlang tignan.." rinig ko
Nakaubos na ko ng isang bote, at
sa sobrang inis ko sa nagsabi nun, ibabato ko na sana sa babaeng yun yung boteng hawak ko.
Kaso, may pumigil sakin na hindi ko alam kung sino, tama. baka waiter lang. Nanlalabo na yung mga mata ko, wala
din pala akong dalang salamin miski contacts. Tsk.
"Ma'am. Lasing na po kayo. Please lang. Lumabas na po kayo."
Sa oras na to, nararamdaman ko na yung hiya. Lahat na ng tao, nakatingin sakin. Asan na ba si Roxanne? Wala na
pala. Umalis na. Di man lang ako inintay.
"TAMA NA! WAG MO NA KONG HAWAKAN! AALIS NA KO! HIK!"
Daladala ung boteng na ngangalajhati na. lumabas na ko.
Shet. Ang sakit na ng ulo ako, malabo pa lahat ng nakikita ko.
Pero, pinilit ko pa ding sumakay ng tren pauwi.
Hik. Hik. Lasing ako? hindi. Kahit pinipigilan ako ng mga guard na pumasok sa tren, nagpumilit pa din ako.
May isang gentleman na mama na nagbigay sakin ng upuan. Hindi ko maaaninag yung mukha niya kaya, nagthank
you na lang ako.
Inaantok na talaga ako kaya natulog na ko sa kung anong posisyon ako makatulog. Bahala na.
xx
"Miss. Miss, last station na po to ng tren, san po ba kayo bababa?" hindi ko alam kung sino.
"Wala.. Wala.. dalhin mo ko kay Stanleyy... Pleasse..." at hinatak ko yung damit niya.
"Wala po akong kilalang Stanley. "
"Guard, ako na lang bahala sa kanya." may isang lalaking nakasalamin ang nagsabi,
Sinampan niya na ako sa likod niya at...
Nilagay ko yung mukha ko dun sa may leeg niya..
SI Stanley to.. Alam ko siya.. Susundan niya ko di ba?
"Stanley.... Stanleeyy..."
"Sssh.. Tahimik na hon, lasing ka na..."
"I love you hon!" at kiniss ko yung leeg niya.
"Saan na tayo ngayon? Iuuwina kita.."
"Ayaw ko pang umuwi.. Hik! Punta tayo senyo pleasssee.."
"Wag ng makulit hon, iuuwi na kita sa inyo.. San ka nakatira?''
"Ayaw. Gusto ko sa inyo. "
HIs POV
Napakakulit pala ng babaeng to, Masyado na atang obsessed sa boyfriend niya , ayan , nawawala na tuloy sa sarili.
Napilitan pa talaga akong lumagpas sa bahay namin para lang sundan tong batang to.
Pagkauwi ko sa kanya sa bahay, hiniga ko na siya sa may kwarto ko. Tss. Basang basa sa pawis, anu bang
pinagagagawa ng babaeng to. Nakuha pang magmini skirt.
"Stanleyy... Kiss mo klo dali!!"
Kalalapag ko pa lang sa kanya, hinila niya na agad yung kwelyo ng longsleeve ko.
"Rebecca..." gusto ko sanang sabihing tama na. But, she's tempting me. She's really tempting me.
Hinila niya na naman ako sa tabi niya at. dinaganan niya ko ng mga hita niya. Payakap na pinuluputan niya ko.
"Stanley... Love na love kita, ako ba love mo?"
Grabe. Nakapikit siya ng sinabi niyan at ngiting ngiti pa.
"Opo, love ka ni stanley.. Tulog ka na.." sabi ko matahimik lang.
"Love mo pala ako, kahit may kinantahan kang iba sa club kanina, love mo pa talaga ako?"
Hindi ako sumagot . Tinignan ko lang siyang , naluluha.
"Binigay ko naman lahat ng gusto mo ah? Sabi ko pa nga ikaw na ang last ko eh.." at mas lalo pa siyang dumikit sa
akin.
Napatingin lang ako sa mga kamay niyang mahigpit yung hawak sakin.
Naaawa na ko sa kanya, ang tapang niya pero sa pagibig lang pala hindi.
Ngayon, hindi siya ang Rebecca na nakilala ko.
Niyakap ko na siya. "Matulog ka na. Maaga ka pa bukas" at hinalikan ko siya sa noo.
Pero, sa paghalik kong yun, nakita kong napangiti siya sakin. Hinabol niya ang mga labi kong yun at sinimulang
paulanan ng mga halik.
"I love you Stanley.. I hope you feel the same for me too." at pagkasabi niya nun tuluyan niya na kong kinulong sa
mga labi niya.
Lalaki din naman ako at may kahinaan lalo na ng paikutan ng mga kamay niya ang leeg ko. Wala na kong magawa
kundi sagutin ang mga mapanghamon niyang mga halik.
Hindi ko alam kung pano ko sasagot. Nakagat ko pa tuloy yung lower lip niya.
"Sorry," sabi ko.
"Fine." and then, iniisa isa niya ng tanggalin yung mga butones ng suot ko.
I stopped her. Inaalala ko pa naman, teacher niya ako at estudyante ko siya, pero. napakakulit niya. Kinagat niya
lang yung mga kamay kong pumipigil sa kanya.. At sinimulan na namang tanggalin yung mga butones ko.
Isa na namang side ni Rebecca ang unti unti kong nakikilala. Wala siya sa sarili.
"Please. Stop." I told her. Baka mamaya, hindi na ako makapagpigil.
"Please....?" tanong niya sakin..
Wala akong nagawa. Hinayaan ko na lang kung ano yung ginagawa niya sakin ngayon. Bukas, mawawala din to.
Para siyang anghel, inalis ko yung tali sa nakapony tail niya buhok at pinagmasdan siyang nakalugay ang buhok..
Nakokonsensya tuloy akongm mas mahirap yung test na binigay ko sa kanya kesa sa mga kaklase niya.
Natanggal niya na lahat ng suot kong pangitaas. Pati salamin ko, inalis niya na rin.
"Naughty." sabi ko sa kanya.
Pero, di siya sumagot, and she started doing what I liked most.
Naamoy ko pa din yung alak sa kanya. Pati damit niya na hanging blouse.. Ayun, basang basa na sa alak at pawis.
Nakikiliti lang ako sa mga pinaggagagawa niya sakin. She's now plunging herself in my neck. and keep saying
"Stanley.. Stanley" and in addition, she's now on top of me. Hinahayaan ko na lang siya. Tssk. Andyan na eh.
Tatayo na sana ako para i-on yung aircon, dahil wala na kong chance gawin yun kanina dahil sa paghila niya sakin.
Pagtayo ko, bigla ba namang sumampa sa likod ko at binulungan na naman ako.
"Weak." and paglingon ko ng slight sa kanya ay ngumiti ba naman ng sobrang wide na nang-aasar.
Iba pala malasing si Rebecca. ~_~
"Are you really tempting me?"
"Uhuh." sabay pout ng labi. aba. parang naghihintay. ayos talaga tong babaeng to. tssk. kung maka-ahuh naman,
parang di ako prof. ~_~
Then. That's it. Maybe, she's just lonely and need some... medications?
I jumped on the bed. And there she is waiting.
"Sir... You're hot." she said, Narecognize niya na ba ko?
She started kissing my lips. With force. Then I responded.. But this time, harder than she expected..
She slip my right hand inside her... blouse.. Letting those hand to unbackle those fcking brassiere.
Nah. This is bad.. She is getting into my limits.
"Weak." Inulit niya. She sat on the bed.. Waiting for me? Ganito ba talaga siya malasing?
"Weak pala ah" Ihiniga ko na ulit siya sa kama. Now , Im on her top. I am now enjoying what she has..
Those rosy cheeks. Ang bango niya. Sht.
I undressed her. She helped me with that thing. And now, Im actually enjoying her.. large.... you know. ~_~
I started licking her lips, while grabbing her left.
"Careful.' she said.
Now, its getting.. Harder.. I tried kissing now her sweet little breast,
"Ouch." she said, as I bite her buttons.
BACK TO HER POV.
Ouch. Putek, anu bang insekto ang kumagat sa
"I think, I tasted a glimpse of heaven." he said while now grabbing my butt.
OH. FCK. What the hell am I doing in this...
"SIR?"
Wala lang sa kanya.. SHT. Naalala ko, lasing nga pala ako kanina.
"YES SWEETY? Want more?"
"PAKYU! RAPIST! A-ANONG GINAGAWA KO DITO... SA... SA BAHAY NIYO?!" sabi ko , sabay umalis ako sa tabi
niya at tinakip yung damit kong nasa sahig na.
Hindi siya, sumagot.
"Ah. Gising ka na pala.."
YUn lang? Yun lang? Muntik muntikan na!
Napatingin ako sa alarm clock sa desk niya and ..
Alas-dos na pala ng madaling araw. 0_0
"A-Anong ginagawa ko dito?"
"Nalasing ka."
"Tapos?"
"Nakita kita sa tren."
"Eh bat di mo ko hinatid na lang pauwi?! Bat.. Dito?!"
"Ayaw mong sabihin yung adress nyo."
"At . Papanong.. Anong -"
"Gusto mo yan.. Pinilt mo lang ako."
"At AKO PA NAMILIT?"
"UHUH..." ginagaya niya ba ko sa expression kong yon? -___-
"UUWI NA KO!"
"WALA NG SAKAYANG NG GANITONG ORAS."
TS. No choice but to stay with this crap.-____-
"Sige, Ayusin mo na yang kama ko. Nakakahiya naman. Ginulo mo. Kung gusto mo ng pagkain, o kung makapal pa
yang mukhang yan, dumiretso ka na lang sa kusina.. Kung gusto mo namang umuwi, do what pleases you. Basta,
wag mo kong sisihin kung mag mag-ggang rape sa--------"
"TAMA NA! TAMA NA! LUMABAS KA NA PWEDE?!"
At dala dala yung damit niya, lumabas na din siya. OH FCK.
Sinuot ko na yung damit ko. AND I STILL HAVE TO CLEAN THE MESS INSIDE THIS ROOM -___-
Inayos ko lang yung kama. TssCh. malay ko ba kung anong ayos yun.
OHMEN. Ang hrap naman kasi ng ganito. =_=
Umidlip na lang ako nang saglit. Tngna. May exam nga pala bukas. Umagang umaga..Eh papano ako magbbhis?
Tik. Tak. Tik. Tak.
Alasingko sakto. Hindi na ko natulog/ Makikiligo na lang din ako siguro dito. -_-
Wahh.. Bumaba ako sa may first floor nila, at nagsimulang maghanap ng Cr.
Kaso, mas nauna kong nakita si Sir na nagluluto.. ng breakfast.
"Oh. san ka pupunta?"
"San CR nyo?"
"Dyan. *sabay turo sa gilid* Bakit? May dala kang damit??"
"Ahh. Bahala na! KELANGAN KONG MALIGO PARA MATNGGAL MGA GERMS SA KATAWAN KO!"
"DO what pleases you."
Pagkapasok ko sa cr niya. Parang badiing naman. Tss. Masyadong malinis para s aisang lalaki.
Nakita ko yung mga .... damit niya. puro tshirt, ah basta. Kukuha na lang ako.. Tss. Nagtaka lang ako bakit mah
undies na pangbabae .. -__-
Natapos na ko, kinuskos ko talaga yung katawan ko.. Pati yung labi ko NAKU ANU NA NAMAN BA YUNG NAGAWA
KO KAGABI.. T^T
Kuskos.. Kuskos..
Pagkatapos kong maligo, sinuot ko na yung nagkasyadng damit sakin dun.
Paglabad ko, nakita ko na siyang kumakain na sa may table.
"Kain."
"Di bale na-----"
"Di ka ba nagugutom? Ang wild mo kaya kagabi?"
"Pakyu!"
"Huh? Sabi mo pa nga... STANLEY.. STANLEY.. HAHAH! "
"Ows talaga." sarcastic kong sabi. -__-
"Tapos, di mo ba naaalala yung ----------"
"OO NA! OO NA! KAKAIN NA KO! PWEDE BANG WAG KA NG MAGSALITA?!"
"Yan. Good."
Dun ako umupo sa may opposite niya. Tsk. Gentlemanyakis kamo. Wag magpapauto sa inosenteng tngin. -_-
"Anong oras pasok mo?"
"7am."
"Ah good. Sabay ka na sakin. Nandyan naman yung motor ko."
"Mabait ka SIR?"
"Oo. Teka. Ang sweet mo nga pala kagabi.. Ako na nga yung tanggi ng tanggi, pero, halos i offer mo na nga yung
sari------"
"SHUTUP!!!! OO NA! SASABAY NA KO!!!"
"Yan. Maayos ka naman palang kausap."
"Tsch. In you dreams."
"Ahh.. Dreams ba kanyo? So napanaginipan mo pala ako kagabi?"
"ARGH! LETS STOP THIS NONSENSE CONVERSATION!!!"
xxxx
Sa may garahe nila.
"Ano, di ka pa aangkas?"
Nahihiya akong umangkas. Ayoko na ng KAMATIS! mamaya, kamote naman yung ibato sakin//
"Ayaw." sumandal ako sa pader ,. Maliit lang naman kasi yung garahe nila.
Bumaba siya ng motor..
At ayan na naman siya..
Lumapit na naman siya sakin..
"Look. Gusto mo sigurong napipilit ka no?" at kinulong niya na naman ako sa ... mga bisig niya -__-
"Che. "
"Nahihiya ka siguro. Ngayon pa.. Na .. wala ka ng matatago sakin..." and he leans closer to me.
Napapikit ako. Naku, wala akong lakas para awayin siya. Wala akong tulog x_x
Akala ko kung anong masamang ispirito na naman ang dadampi sa aking mga labi, pero,
yung hintuturo niya lang pala yun. -__- badtrip.
"ARP!" kinagat ko yung daliri niya na yun. Bad. Bad.
"Hahaha! Nakakatawa.. Halika na nga! Sabi ko na nga ba.. Ayaw pa kasing umamin."
Sumakay na siya ulit sa motor at sinimulang painitin yung makina. Sumakay naman ako sa may likuran niya.
Ewan ko kung bakit hindi ako nahihiya ng sobra. HIndi na din ako naiinis..
Feeling ko, may ginawa siya kagabi na nakapagpagaan ng loob ko.
Nang dahil sa hayup na stanley na yon.
Siya pa mismo nagsuot ng helmet sakin, sabay bulong.
"Oh, nagbblush ka na naman."
Hindi na ko sumagot. Bago niya paandarin yung motor, iniikot niya yung kamay ko sa bewang niya.
"Hawak ng mahigpit"
At. PInaharurot niya ng malakas yung motor.
Napakapit naman ako sa kanya ng mahigpit.
"Sabi ko na nga ba.. May pagnanasa ka sakin eh." sabi niya.
"Gagi. Asa ka naman."
"Hahaha/ Edi umamin ka na din?"
HIndi na lang ako sumagot. Ang laki laki siguro ng utang na loob ko sa kanya. Tsch,
xxxxx
Pagpasok pa lang namin ng gate ng school. Syempre. Pinagtinginan na naman kami ng mga estudyante.. mga
guards at extras -__-
Binaba niya ko, dun sa may parking lot. Tapos, hinatid pa ko sa may room ko.
Late na din kasi ako sa isang subject ko.
Grabe. Pinagpaalam pa ko sa prof kong matandang babae.. Kaya nakapagtest ako.
Lahat na lang ng mga kaklase ko, napansin yun.
Pati yung damit ni sir. -___-
Pano ko na ba ieexplain sa kanila to?
Chapter 4:
After ng Exam namin. Nilapitan ba naman ako ng mga classmates kong babae.
Ako, nakaupo sa upuan, tapos sila, sa sahig.. Mga nakaindian seat pa at parang batang naghihintay na
makwentohan ni Lola Basyang ~_~
"Ma'am. Ano yang damit mo? Parang iba..." tumayo si Roxanne at lumapit sa akin, amuyin ba naman daw yung collar
ng damit ko. Ginagaya na nila yung tawag ni sir, pati expression at manners niya. ~__~
"Parang may kapareho ka ng damit...."dugtong niya.
"Huh. Oo naman. Di naman ako nagpapasadya eh." san ko ba napulot yung mga sagot ko.. Tss. Ang lakas pa
naman makaamoy nito..
May isang babaeng maikli yung buhok, Ah. Si Almie, tumayo din siya at nagfeeling na isang imbestigador.
Ini-sniff niya yung leeg ko..Pero, mga 8 inches away? Pati buhok ko na amoy shampoo na panglalaki.. Dahil nga
gamit ko yung mga nasa banyo ni Sir. -_-
"Ganitong pabango pala yung type mo ngayon. Rebecca?" sabay tinaas niya yung buhok ko, bawat strand. Akala mo
may hinahanap..
"Ha? Eh, wala na kasi akong nabiling shampoo kaya kahit ano na lang ginamit kong available sa bahay.." pinipiga na
naman nila ako. Shet.
"Eh , ano yung sabay kayong pumasok ni Sir?" tanong ni Roxanne, sabay nagfold ng arms sa harap ko.
"AH? Eh, nagkataon lang. Nakita ko lang siya sa g-gate.. t-tapos ---"
"Ah basta! Akala ko pa naman ayaw mo kay Sir.. Yun pala.. Yun pala.. Isa ka din."
Pagkatapos ng makasaysang interogasyon, iniwanan na nila ako.
Short break na muna kasi, bago yung next subject. May exam din pala kami sa susunod kaya kelangan ko ng
magreview..
Dahil hindi naman ako makakapagreview s aloob ng classroom dahil maingay, pumunta na lang ako sa rooftop ng
school namin, Dun na lang siguro ako magrereview.
On my way, ayan na naman yung mga matang parang aswang. Kung makatingin, akala mo naman nakahubad ako.
Sht.
"Ay.. Grabe, tignan mo yung damit niya.. T-Teka... Di ba damit yun ni S---"
"Hoy! Baliw ka na? Bakit, siya lang ba may ganitong damit? Ha? Ha?!"
Nang sinigawan ko yung babaeng mukhang inosente ng ganun. Nagtago siya sa likod ng kasama niyang isa pang
babae.
"Oh ikaw? Anong tinitingin tingin mo dyan?" tanong ko sa pinagtaguan niya.
"Wala naman. Masama ba tumingin?"
Nagpantig yung tenga ko pagkarinig ko nun. Arrgh! Kung may damit lang talaga ko. Tangna. Di ko gagamitin yung
damit ng hayup na yun. Napapahamak talaga ako eh. Tsk.
Tinarayan ko na lang yung babaeng yun, tapos, nagmadali na kong umakyat. Wah! 30 minutes review? Cramming to!
Pak!
Wala nga akong kamatis para sa araw na to. Puro imbestigasyon naman nakuha ko.
xxx
Next meeting namin kay Sir,
Ehem. Napansin ko na mukhang ansaya niya ata yung gagu. Haha! Muntanga. Nung isang araw akala mo kung sino
makapagdismiss ng klase. Eh kasunget. Haha.
Wala daw reporter ngayon. Siya na daw muna ang magdidiscuss dahil medyo kumplikado daw ang topic.
Ngayon, ang suot niya, polo na pula na may nakaipit na red na reyban sa may gitna ng neckline nun at tinernuhan
ng maong pants. Tsk. Teacher ba talaga to?
Di ba nga nasa harap ako nakaupo? Tsk. Nasabi ko bang dun pa malapit sa table? ~__~
Nang isang beses na lumingon ako sa mga classmates ko, yung mga babae mga nakapalumbaba at nakikita ko na
konti na lang magttransform na yung mata nila sa . Sounds epic.
Ayoko namang humarap kay Sir, dahil, bago siya magsulat sa whiteboard, binaba niya yung shades niya, tapos,
nakita ko na... Open yung pangalawang butones ng polo niya. *gulps. Ay, ang bahu talaga.. Ang panget niya
pumorma.
"Ms. Canlas, bakit ganyan ka makatitig sakin?" ay. Putek Putek, ako pa daw ang nakatitig sa kanya? Ts. Bat ko ba
siya tinignan. Ay. Tae.
"No Sir, Tinitingnan ko po ang SINUSULAT niyo." haha. with great emphasis sa salitang SINUSULAT.
"Talaga lang ah." at nagbigay na lang siya ng isang malapad na ngiti.. Yung ngiti na.. Eh, kwan, akala mo naman
kung sinong gwapo.
Nagsulat na siya ng definitions sa white board. Ts.
"Ang panget ng sulat." bulong ko.
"Ano ulit. Ma'am?" bigla ba namang lumingon na naman.. Anu ba! -__-
"Sir, Pakilinawan po yung sulat. Ang panget eh." so well, ang prangka ko dun..
(a/n: so Ma'am and Sir tawagan niyo?? XD)
"Huy Rebecca! Ang ganda nga ng sulat ni Sir eh! Ikaw masyado ka naman!" -~, kung makapagsalita kala mo sa
letters talaga nakatingin eh no.
Hindi na ko sinagot ni Sir, tapos nagsulat na naman siya.
Ayyy! Kung magsusulat siya ng habangbuhay, ano pang matutunan ko?
Pero, may napapansin akong kakaiba sa mga kaklase kong babae...
LAHAT SILA NASA LIKOD!
Anong problema ng mga to?
Medyo mahaba na talaga yung sinusulat ni sir, kaya, similip na naman ako sa likuran ko. At.
Nakita kon nagdikit sila ng banner sa likod na may nakalagay.
"HAPPY BIRTHDAY SIR RAILEY!! "
Tarpoline pala, tapos, may picture ni Sir, (na katulad sa cover ng kwento ko.) Nakaupo sa upuan at nakasalamin. Ts..
Saranghae Saranghae pa silang nalalalaman
Syempre, lahat sila naka TSHIRT, tshirt ng mga babaeng hindi nauumay sa abnormal na prof na to.
"Sir. May.. May... May nakadikit ata sa." hindi ko na natuloy yung sumbong ko. Gusto ko kasi silang ibuko kay Sir.
WAHAHAHAHA.. Kaso, batuhin ba naman ako ng BINDER. Mga baliw. Naaawa na ko sa kanila.. Nagpapakabaliw
sila kay Sir.
Eh, birthday pala niya ngayon. Tss.. ~~,) Kaya pala masaya ang loko.
Paglingon ni Sir, syempre nakita niya na may mga langaw este sulat sa likod na..
"HAPPY BIRTHDAY SIR RAILEY!! "
At tuwang tuwa naman ang loko. Inayos pa ang bangs, at sabay ngiti.. Tapos sabihin ba naman na..
"Thanks girls..." and he winked. and smiled na parang.... kagabi.. Ay! AY! Naalala ko na naman.. Tsk
Putek. At ang mga loko eh kinilig kilig..
"Happy birthday to you...
Happy birthday to you...
Happy birthday, happy birthday...
Happy birthday to you..."
At may isang babae na mula sa labas ang nagdala ng cake niya na red ribbon, tapos, yung chocolate flavor..
Tangna. Ang lalande.
"Eh, Ang ssweet niyo naman... Salamat. "
"Sir, magwish ka muna..."
"Yah, tapos na dear." at inihipan niya yung kandila..
"YEHEEEY!!!" at nagpalakpakan ung mga babae sa likod. Anak naman ng pating. Mga adik na sila.
Hindi ko an madescribe yung mga nararamdaman at itsura ng mga classmate kong lalaki. Para silang pinagsakluban
ng langit at lupa..
"Excuse me. Oras ng Klase , may ganyan?" tumayo ak at tinuro yung mga design na bigla na lang nagsulputan sa
classroom, yung tarpoline at yung cake.
"It's non of your busines------" sabi ng naghahawak ng cake.
"Sweety, hayaan mo na siya." sabi ni Sir at hinawi niya yung babae na sana lalapit sakin.
"Hon naman, ipinagdadamot mo na din ba ako?" OH FCK! Where in the hell he found that words!
E-Ewan. AYOKO NG SUMAGOT. Tangna naman. Bakit kung makapagisip.
"Hahaha! MA'AM., JOKE LANG MA'AM. Mukhang sineseryoso mo eh!" at yun ang last statement niya.
Yung mga baliw kong classmate, nagtawanan ng malakas.
There brains are already damaged by that ZOMBIE.
"Sir, excuse me, nagiging malansa na kasi yung classroom, May WE go OUT?" sabi ng isa sa mga classmate
kong lalaki. TAMA! TAMA SILA! MALALANSA NA YUNG NANGYAYARI SA CLASSROOM!!!
Hindi na nila hinantay na sumagot si Sir, at ayun , lumabas na lang sila.. Nakakaawa naman,
xxxx
After ng klase ko, at nang pauwi na ko, napansin ko na naman na parang pyesta sa school. literal na pyesta dahil
may mga banderitas pang nalalaman sa may buong floor ng college namin. Tangna. Bday lang niya busy busyhan na
ang lahat?
Naglalakad na ko sa may hallway. Para kong noodles na naglalakad. *_* Pinaghahandaan nila ang gentlemanyakis
na yun?
May isa akong nakitang tarpoline,
"Happy Bday Railey."
May dala pa naman akong whiteboard marker. Mwahaha..
Umupo ako sa may malapit sa dingding, bale para kong pumupupu habang nagsusulat sa dingding.. Hahaha
*Sulat Sulat Sulat.*
"Happy birthday.... ZOMBIE." <--yan na yung bagong nakasulat. Hahaha.
Hoping na walang nakakita sakin, patayo na sana ako. Kaso, ayan na naman. *_*
"Di ba dapat, I Love You Sir Railey ang nilalagay mo dyan?" at nakita ko na naman siya with his polo na red na
yung nakaopen yung pangalawang butones niya. Kung babae siguro siya, nakita na cleavage niya.. ~__~
"Gagu! Anong I love you pinagsasabi mo dyan."
"Oh, bakit ganyan ka na naman? Birthday ko nga ngayon tapos, ganyan ka pa." umupo siya katulad ng upo ko, at..
at.. ayan na naman.., masyadong makapagpapansin. ~__~
"Hoy Zombie, kung dahil sa nung isang gabi yang mga aksyon mo ngayon, pwede kalimutan mo na?
Napakanonsense."
"Ang taray mo naman. Kung ako ang Zombie, Ikaw naman ang Flower ko.. Hahaha! Akala ko pa naman, bati na tayo.
Siya nga pala, bagay pala yang damit ko sayo." at sabay tawa.. tss. nangaasar na naman siya.
"Hay nako. Ano bang gusto mo Sir? Kung magpapapansin ka, bakit di dyan sa mga "fans" mo. "
"Aha, sabi ko na nga ba. Nagseselos ka dear, bakit, gusto mo ba sayo lang ako sweet?"
"Pakyu! Manahimik ka nga..''
'Namumula ka na ohh.. Sabi na nga ba.. ---"
Sasampalin ko na sana si Sir, kaso, bigla ba naman hawakan yung kamay ko. Naku, ayan na naman siya.. Ang
maiinit niyang kamay..
"Teka, Cool ka lang, ano? Umamin ka na? Amin na dali? Naghihintay lang naman ako.. At. alam ko aamin ka din,
Look. Di ka ba naiilang na ikaw lang naiiba sa mga kaklase mo?"
Nagiinit na naman ako nito. Peste. "So kelangan hahawak na sa kamay?"
, bumitaw din siya. "Masyado lang kasi kitang.... namiss." at tinignan niya na naman ako na parang sinasabi ng mga
mata niya na, "Matunaw ka na.. Matunaw ka na.."
"Gagu. Nababaliw ka na, bahala ka na nga dyan. " Tumayo na ko, masyado ng awkward, madami ng estudyante
yung dumadaan, tss. mukha lang kaming batang.. batang naglalaro ng jolen ~__~
Kaso, bago na naman ako umalis, hinila niya ung kamay ko, tapos, binulungan ba naman ako..
"Pwede bang pakibalikan sa bahay yung undies mo?"
****
Another meeting kay Sir. Hindi pa din matapos tapos yung celebration niya ng birthday niya. Isang Linggo? Ano to?
One week celebration? Tangna. Wala pa din pala ang gagu.
Pagkaupong-pagkaupo ko sa upuan ko, hilahin ba naman ako ng isa kong classmate na ireg..
"REBECCCAAAA! ANONG GINAGAWA NG UNDIES MO KINA SIR!!!" feelingera kasi, palibhasa member ng student
org sa university, kala naman niya close sila ni sir.
"Ah. Yun ba? Nagbakasyon. Baka nainitan na sa bahay eh." pamimilosopo ko sa kanya. Te? Ano ba? Isang linggo
na yun ngayon ka lang nagreact? >.<
"Namimilosopo ka ba? O sadyang nagttanga tangahan!? BAKIT BA KASI! Ano bang relasyon niyo ni RAYLIE KO!"
"MISS. Si Sir. Andyan na oh?" sabay tinuro ko sa kanya yung direksyong banda sa pinto.
Inayos niya naman yung buhok niya. Tapos, pinagpag yung uniform na akala mo eh sobrang gusot. Nagmahinhin at
bumalik sa upuan niya. Tangna. Bakit ba may masyadong pademure ?
Pagpasok ni Sir. Bagong aura ang napansin ko.
BAGO YUNG HAIRCUT NIYA.
Nang binati niya kami ng "Good Morning.." yung mga classmates ko naman na babae..
Hayun.. >.< Nagsitilian. Akala mo kinikiliti mga anu eh. Tss.
Nasabi ko na ba? Nagdrop na mga kakalse kong lalaki dahil sa kanya. Bahala na daw kung magsummer. Wag lang
daw masira ang ulo nila. Kaya ngayon.
Puro babae na lang yung classmates ko. Tss. Dumagdag pa ung mga irregular na kahit tapos na yung adjustment
periods eh nakapagenroll pa din sa subject niya. Yung iba pa nga, batay sa pagkakarinig ko, wala naman sa
curriculum yung subject na tinuturo ni Sir.
FOR THE SAKE LANG NA MAGING PROFESSOR nila si SIr. Lahat gagawin nila! >,<
Nagaattendance si Sir. At. Yung mga bago kong classmate. Nagreretouch. Naglalagay ng lipstick. Nagbblush on.
Nagsspray ng pabango. Ay ang lalandi. Bakit? Aamuyin ba yun pag nagsabi sila ng PRESENT? Tsk.
"Miss Crisanto." tawag sa isa kong classmate
"Present SIR."
"Oh. Himala. Naguniform ka ngayon?"
"Oo nga Sir. Nagbabago na po ako. Dahil sa inyo." at halos pinresent niya na yung sarili niya kay Sir.
"Well good for you.... Next... Miss Mariano.."
"Present Sir."
"Oh? Parang kahapon lang, may kulay yung buhok mo ah? Ngayon, itim na."
"Sir. Kasi po. Kasi, sabi niyo po. Di ba. Mas maganda kung itim yung buhok ko. " utal utal niyang sinabi. Tangna.
Parang bakla!
"Ah! Yun ba? Oo naman.. Maganda yan.."
"Salamaaat SIR!!!" tapos. nakita ko pang pinapaypayan niya yung sarili niya. Kasi, akala mo kung sinong pawisin.
"Okay. Let's proceed. Miss Perez."
"Present Sir.." alam niyo yung parang si Dj cha-cha? yung maarte na seductive yung boses? Parang ganun pagkasbi
niya.
"Weew. Okay. " at parang pinagpawisan siya. Tsk. Lande.
Sakin, nung ako naman yung tinawag.
"Miss Canlas."
"PRESENT."
"Ano? Di mo pa ba babalikan sa bahay?" pagkasabi niya yan. Sabay sabay na naglingunan yung mga kaklase ko na
tipong papatayin na ko isang kibo ko lang. Putek.
Hindi ko na siya sinagot. Panalo siya ngayon. Sige. Nakapangasar ka. Gaganti ako sayo mamaya.
^___^# napangiti na lang ako. Sinakyan ko yung joke niya.
Napakauncomfortable ng araw na to. papano, puro na babae yung classmate ko. Lahat ng lalaki nadispatya. Wala na
kong kausap na MATINO.
Nakapalumbaba naman akong nakikinig sa kanya. Tss. Tangna. Gwapo sana tong hayup na to kundi lang saksakan
ng yabang!
Nagdiscuss at nagpaseatwork siya ngayong araw.
Aww. Bakit ba pag nakikita ko siya. Naaalala ko na naman yung. Nung. Nung. Isang gabi. Aww.
Glimpse of Heaven pa ang gag*. Tsk. Nagccheck na kami ng mga papel ngayon. Wah. Ako na lang nagcheck ng
papel ko, kasi naman. Ayaw na kong kausapin ng mga cheap na kaklase ko. Wahh. Eksep Roxanne T__T Di niya na
ko pinapansin!
"Miss Canlas? Nagddaydream ka?" tanong niya na naman. Bakit ba ako na lang lagi napapansin nito. Porket di ko
lang nilalagyan ng check yung papel ko, day dream na?
"In your dreams." bara ko sa kanya. Ay! Bakit ko ba nasabi yon. Mabubulahaw na naman ang simpleng buhay ko
nito.
"Ahh.. In my dreams pala.. So, Im in your dreams?"
Sasagutin ko na sana ang gag* kaso, biglang nagtaas ng kamay yung isa kong classmate.
"SIR! May correction po pala ako!" tapos lumapit siya kay Sir. Kung makalean naman sa table ni Sir, parang di
babae. Ay anak ng putik. Ang cleavage ate! Manyak pa naman.
Tinignan naman ni Sir yung papel niya. Tapos Tumingin sa kanya. Yung ballpen ni Sir, nasa papel, yung mata niya
nasa classmate ko.
"So, ito lang ba ang correction mo?" alam niyo yung mata niyang, napungay pa?! eto namang classmate ko,
makatitig naman.
So in short. Nagtitigan sila.
Natapos yung ng napangiti ng saglit si Sir, inayos niya yung papel. Nirecord At binalik sa classmate ko yung papel.
"Thank you Sir~~.."
Pano ko nakita lahat? Kasi nga. Malapit sa table yung upuan ko.
"Ay nako.. Ang lalandi talaga..." sabay sipol pa ko. Parinig ng konte.. Malapit na namang magtime.
"Palibhasa, gusto mo nasosolo mo ako.." ttinignan niya na naman ako na parang nang-aakit.
"Well. Is that the best thing you can do? Ang mangasar?"
Di niya ko pinansin.
Inayos niya yung papel sa table niya. Di na naman ako pinansin. At sabay sabing. Class Dismiss.
"Debate Club members. May meeting mamayang hapon."
Oh di ba? Papansinin niya lang ako. Whenever he feels like magpapansin!
Siguro. Hindi siya sumusko sakin. Dahil alam niyang kahit kelan, hindi ako magiging isa sa mga nababaliw sa knya.
Mwahaha!!
xxxx
Sa Auditorium.
Debate Team Meeting.
Napakahirap na club, pero dahil gwapo ang adviser. Madaming sumasali.
Ikkwento ko pa ba na pumila ako ng napakahaba. Dahil madaming members ang gustong makaupo sa harapan.
Ako, mas gusto kong umupo sa likod. Mas safe dito.
Nagsimula na yung meeting. Parng general assembly ng college namin, kasi lahat na nag estudyante, sumali! (eksep
sa lalaki .. ~_~ gays? oo,) Wala akong katabi din pala sa likod. Lahat sila, NASA HARAPAN. Literal na nasa harapan,
dahil, kahit wala ng upuan, Umuupo sila sa sahig. Mapunta lang sa harap.
Pero, may bagong event na hindi ko lubos na maisip kung papano ko iisipin. ~_~ ang gulo ko.
Nandun na yung Zombie sa gitna, tapos sinabi niya na magaappoint daw siya ng new set of officers.
Yung lalaking president daw kasi, nagquit na ng narindi dahil sa dami ng mga sumasali. Puro... Babae na.. Hindi
naman talaga pangdebate ang talent. Naku. Sayang si Kuya!
Inuna niyang tawgin yung mga mababang posisyon.
Inuna niya sa. Sgt & Arms. P.R.O Treasurer. Audtior. Secretary. Asst. Secratary. Vice President.
Tinawag niya yun tapos, pinapunta sa stage. Pinaline niya sila ng pahalang.
Yung isang babaeng obvious na nerd na nakaupo sa harap ko.. Naramdaman kong ineexpect niyang SIYA yung
tatawaging PRSIDENT. Kasi, siya pala yung vice president dati. Yung mga katabi niya eh, halos iCongratulate na
siya.
"Girls. Libre ko kayo mamaya. Eto na ang katuparan ng mga pangarap ko!"
"Oo nga sis!! Lagi na kayong magkakasama ni Sir!"
"Tapos, kayo na magpplano ng events. Syempre, di maiiwasang gabihin sa school, at alam na!"
Oh May Gahs. Napakalande. Eh kung alam lang nilang napakamanyak ng Zombie na yun.
"Are you ready for your next president?" yung spotlight na hindi naman kelangan sa "ORDINARYONG MEETING" eh
ngayon, gumagana. Dahil na namanyung sa tatlong babaeng nagpapaliwanag twing nagsasalita si Sir. Tsk.
Nagsigawan yung mga nasa loob!
"KYAAAH~!" puro babae. Ang sasakit nila sa tenga! Pakshet. Ano to concert? Sigawan?
"And our new president is...''
"Grabe.. Kinakabahan talaga ako..."
"Oo nga. Sana manalo ka talaga sissy!"
"Uy yung libre wag mong kalimutan ah?"
So, mas malakas pa boses nila ke sir no? -__-
"And our new president is no other than...
...Rebecca."
Nagtinginan lahat ng nasa auditorium sa likod. (dahil nasa likod ako)
And they are all staring at me.. Yung masama? OH PAK! Ano bang pinagsasabi ni Sir?
Ah. Alam ko na. Minsan talaga. May mga kapangalan ako. So. hindi ako yun.
"Ah. Ang malas naman ng bagong president." sabi ko pa. confident na confident pa talaga.
"Miss. Canlas? Pwede bang bumaba ka na dyan at simulang magpakilala dito?"
Oh ngayon? Canlas na naman daw? Ano ? May kaapelyido siguro ako nito. Sa dami ba naman ng tao. So,
imposobleng ako un.
Kaso, lahat pa din ng tao, nakatingin sakin.
"Hoy. Babaeng butiki. Ikaw ata yung tinatawag nila." sabi ng nasa harapan kong nerds. Pero modern naman
pagkanerd nya.
Anak ng tokwa. Pinagttripan ako ni Sir.
"Miss REBECCA CANLAS? Wil you just proceed here and take in charge of your co-officers?" sabi ni Zombieng
Raylie na yun. WAHHH!
Hindi ako dapat magpatalo. Tumayo ako. Stand straight and proud. So what? Yun lang?
Ineexpect niya sigurong.. aayawan ko to.
Pagkababa ko. I introduce my self na.
"Actually, ineexpect ko na to. Alam ko namang kailangan ng weak na profesor nating ang makakatuwang sa
pagmmaintain ng debate club." at nilingunan ko si Sir.
Ano? hanga na siguro siya sakin.
"At isa pa. Kung may una kong project para sa IKAUUNLAD ng club. Yun ay ang magbawas ng pangdekorasyong
members."
"Ay. Grabe. Ang prangka naman niya..."
"Hala.. Papano na ko? wala pa naman akong experience dito,,"
"Ako nga din. Nahatak lang ako dito..."
"Hala.. Pano naman ako? Eh si Sir lang habol ko dito.. "
At. Bilang pagtatapos na salita. Kinuha na din ni sir yung mic.
"Sige na. Umuwi na kayo. Wala ng meeting. Tapusin na to. Next meeting, PREPARE YOURSELVES. Mukhang terror
ang presidente niyo." ^_^ Nagsmile lang siya sa mganasa loob.
Parang binua niya yung black aura na dala ko.
SO ako na yung kontrabida? Dati. Pinapagalitan niya ko. Ngayon. Kung makapagpapansin. Kala mo kung sino. Tsk.
"Officers! Maiwan kayo. Okay?" sabi ni Sir.
*********************
Dinala niya kami sa headquarters ng club.
Ang dumi ng room. Halatang napabayaan. May mga spider webs. Alikabok. Patay na ipis. Ay nako!
nakatayo lang kami sa gilid ng room. Tapos. Umalis si Sir. saglit.,
Pagkabalik niya, may dala na siyang cleaning materials.
Bingyan niya kami n mga panlinis.
"Guys. Bale eto ang una nating Teambuilding. Ok?"
"Yes Sir."
Infairness naman sa mga officers. SILA YUNG MGA MANGILANG NGILANG MEMBER NA MATITINO.
(a/n: yung president lang yung hindi XD)
Hawak ko na yung basahan. Pinunasan ko na yung bintana. Yung iba, nagwawalis. Nagpupunas ng blackboard.
Nagmmop.
After naming maglinis. Ay. Nakngtinapa. Meeting na naman daw ulit!
Pinaupo niya kami sa malinis na na part. May lamesa sa gitna. Tas, nakapaikot kami sa table.
Wow.. Ang linis na ng room, ^_^
"Madam President. Dito ka sa tabi ko."
Wala naman sigurong malisya kung tatabi na ko sa kanya.. Malilinis naman mga kasama ko eh. Pweew!
Yun nga lang. Nasa kabiserang part kami ng pahabang table.
Pag nakastretch ng slight yung arms ko. Masasanggi ko na naman yung arms niya. Nak ng,, Bakit kasi maliit lang
yung room?~_~
"As I was saying.... BLAH BLAH BLAH."
Wala na kong naririnig sa meeting. BAHU NAMAN KASI! KELANGAN KATABI KO SIYA.
After an hour. Natapos din, as usual, gabi na naman. Tsk.
Uuwi na sana ko, Kaso, pinaiwan ba naman ako. >.<
Nang kami na lang sa room. Ang seryoso ng mukha niyang nangaasar.
Tinititigan niya ko ngayon.. >.> Yung mga mata niyang, ANUBAYAN.
"Tangna Sir. Ang lakas niyo mang trip ah?" wala ng pormalan. Wala n namang tao.
HIndi siya sumagot. Tinignan niya na naman ako, Tapos, nagpalumbaba siya tapos tumingin sakn.
"At ang lakas ng trip niyo par gawin akong president!"
"Ang cute mo pala Rebecca?"
"Ay gagi! PARANG TANGA lang SIR?!"
"Ano? Balikan mo na yung undies mo sa bahay.. Pag di mo binalikan yun.. Dadalhin ko yun sa school.."
"Pakyu. Makapangtrip!?! ANO BA KASI SIR ANG KELANGAN NIYO? GUSTO MO BANG MAGDROP NA LANG
AKO SIR?!"
"Alam mo, ganito kasi yun. Actually. nagtataka naman ako sayo.Dahil, sa dinami dami ng babae. Ikaw lang di
nagkakagusto sakin."
"Asa ka? Feeling mo gwapo ka no?"
"Gwapo ba? Nagdududa na nga ko ng konte. Kasi, ikaw? Wala ka pa din bang nararamdaman sakin?"
"Ay gagi. Nabalew ka na sir?"
"Alam mo. Sinusungitan kita dati, kasi, akala ko tulad ka lang ng ibang babae na hahabulin ako at magkakagusto
sakin...."
"NAPAKAYABANG MO SIR!"
"No. Im just telling the truth. I really find you..... interesting."
"KAYA PALA NI RAPE MO KO!" nakapalumbaba pa rin siya sakin. ang kalma niya lang .
"RAPE? Ikaw nga dyan-----"
"TAMA NA NGA SIR! ANO BA KASING SASABIHIN MO?!"
"Wala lang. Gusto ko lang na tignan ka. Baka kasi sakaling magkagusto ka na sakin niyan eh."
"KELAN MO BA KO TITIGILAN!!!!"
"Pag may gusto ka na nga sakin."
"EDI PARANG SINABI MO NA DING DI MO NA KO TITIGILAN?!"
"Huh. Well see. Tara na nga. Gabi na naman na. Baka bukas na ko magpapansin sayo. Wala ka ata sa mood eh.
Hatid na kita."
*******************
Kahit hindi na ko nagpahatid. Sumusunod pa din siya sakin. AY NALO! Kaya ko namang umuwi magisa. . Wala na
kong choice. Nakasunod pa din talaga siya sa likod ko.
Pagkarating ko sa istasyon ng tren,. May isang lalaking parang naghihintay sakin.
"Rebecca.. " tawag niya sakin
Nilagpasan ko lang siya. Oo. Siya si Stanley. Nakamove on na ko, pero, eto na naman siya. Hinihintay niya siguro
ako sa may hintayan ng tren. Naku naman. Nanghihina na naman ako. Baka, pag tinawag niya ko, di ko na naman
mapigilan yung sarili ko.
Binilisan ko na yung lakad ko. Tapos, si Sir. Nakasunod pa din. =___=
"Rebecca... Please.. Kausapin mo naman ako..." at tinapik niya yung balikat ko. Kaso, saglit lang yung, kasi,nakita ko
din namang inalis ni Sir yung kamay na kumapit sakin.
Pero, mas nakakagulat yung sinabi ni Sir.
"Pre, nakakabastos ka na ah. Bitawan mo nga yung girlfriend ko."
Chapter 5
"Pre, nakakabastos ka na ah. Bitawan mo nga yung girlfriend ko."
Anu namang nakain ng hayop na to?
"Ah. Stanley----" aawatin ko na sana sila kasi para silang aso at aso. yung magaaway? >.< Yung mga kamay nila eh
parang nagbibigay ng warning signs sa isat isa.
"Hindi. Hon naman. Binabastos ka na nga ng lalaking to eh. Dapat siguro dito pinapatikim ng isa eh." hinagi niya ko
papunta sa gilid.. gamit yung naglalakihang braso. >.> tangna. nang nagpaulan ata ng muscles sinalo niya lahat eh.
hon daw? kewl.
"Ano bang kelangan mo sa girlfriend ko?" tanong niya kay Stanley.
"Gusto ko lang kasi siyang kausapin." sagot niya na yung tono eh kalma lang. di takot, pero di din matapang.
"Pwes. Ayoko. Gets? Di ba may girlfriend ka na? Why fling with my girl?"
"Your girl? If I know. Mahal pa ko ni Rebecca, kaya alam kong isa ka lang sa nagppantsya sa kanya. o baka isang
passerby na mahilig mangialam. Ano? Tama ba?" tinignan niya ko ng pahapyaw na alam na alam niyang patay na
patay ako sa kanya... tss... bakit ba pagdating sa kanya eh nanghihina ako. pag nakikita ko siya parang gusto ko na
kami na lang ulit? yung ganun.
"Hey. Pwede ba, wag mo nga siyang matignan ng ganyan?" sabi niya, tapos, hinawakan niya yung kamay ko. ako
naman, nasa likuran niya lang..
"Rebecca. Ano? Please. Magusap naman tayo."
Lalapit na sana si Stanley para hilahin ako, pero pinigilan siya ni Sir Railey. Ay.. Tangna. Super hero ang loko? di
bagay. parang bading silang dalawa.
"Kung maguusap kayo. Dun kayo sa baranggay." parang authorative yung boses niya kaya.
"Teka? Baranggay?" 0_o?
Oo tama. baranggay. Pumunta kamung tatlo sa pinakamalpit na presinto. Ay. Mga gagu ang loko. Puro kalokohan.
Ang AKALA KO NAMAN EH TRIP LANG!!!
"Deal. Kung ka lang matatahimik. Wala sakin yon." sabi niya.
"T-Teka? At kelan ka pa nagkaron ng karapatan na---" tinakpan niya na lang yung bibig ko at literal na hinila ako
papuntang baranggay. Si Stanley naman, nakasunod lang.
Ang settings. Nasa may mahabang upuan kami sa loob ng baranggay. Sa labas lang naman. yung mga antayan
lang? or mas magandang sabihing tambayan. gagu talaga yung dalawng to at nagkasundo na dito magusap.
Ang awkward moment, eto, nasa gitna si Sir tapos nasa magkabilang dulo kami.
Pag magsasalita si Stanley. 180deg na nakatingin siya kay Stanley atpos pag ako naman yung magsasalita, ganun
din siya makatingin.
So, ang bottom line is. Napikon si Stanley.
"FCK! This is too annoying! Ayoko na! Pwes. Rebecca. Kung gusto mo dyan. Bahala ka!"
Tapos, padabog siyang umali sa may bench. Kahoy pala yun na may nakalagay pa na donated bay kung sanong
kagawad.
Slightly na yumuko si Sir, kasi mas matangkad pa din siya pag nakaupo.
"Ano? May utang na loob ka na naman sakin ano?"
Ngayong wala na si STANLEY. Parang.. MATAPANG NA KO ULIT!
"PAKYU! Utang na loob ka dyan. IN YOUR DREAMS!"
"Uy si Stanley, nasa likod mo oh?"
"Ay PALAKA! ASAN?" lumingon ako kung saan saan, tapos. WALA NAMAN PALA.
Pinalo palo ko yung dibdib niya. Tss.
"Oh feeling close ka naman masyado?" hinawakan niya yung mga kamay ko, tapos tinitigan na naman ako ng .. TS!
"Ano? Di ka pa ba nagkakagusto sakin? Look. Parang ako na yung hero mo? Lagi na lang kitang nililigtas kay
Stanley.. tapos, nilabhan ko pa yung panty mo?" dahan dahan niya pang sinabi yon. ay tangna talaga!
"GAGU! HAYUP KANG MANYAK KA! SABI NA NGA BA! DI KA TUNAY NA TEACHER!"
"Wag ka namang magskandalo dito, baka iku---"
Bago niya pa idugtong yung sasabihin niya, medyo may isang tanod na lumapit samin.
"Tsk Tsk Tsk. Mga kabataan nga naman. Alam ng oras ng curfew, sa harapan pa talaga ng baranggay
nagtatatambay." sabi ng parang feeling ko pinuno dun sa baranggay na yun.
Alm mo yung isang kumpas lang ng kamay niya, tatlong nakablue na tanod na agad yung humila samin tapos dinala
kami sa loob talaga ng presinto. T__T
"B-Boss. I'm not a minor." sabi ni sir. pormal niya pang sinabi yon, kaso yung mga tanod naman eh.
"Asus. Lahat ng hnuhuli namin, ganyan sinasabi. HAHAHAHA!!! " tapos, pinosasan niya kaming dalawa tapos,
kasama yung mga kasama niya pa, pinasok niya kami sa parang
kulungan.. mini-kulungan lang naman .. >.> na pang limang tao.
"Sir! Sabihin niyo sa kanilang teacher kayo! Pakita niyo ID niyo dali!"
Sinigaw ko na sa kanya yon. Pero siya, nakangiti lang na parang nagbibinigi bingihan sakin.
"Ano?" yun lang ang sagot nya?
"SABI KO. PAKITA NIYO YUNG ID NIYO PARA MALAMAN NGA NILANG HINDI NA TAYO MINOR!"
"Eh asan ba ID mo?"
"Hindi ko dala..." ~__~ "so pwede sigurong, sa inyo na lang?"
"Ayoko."
Ay hayup.. sa lahat ng prseo siya ata yung pinakagustong nakukulong.
Nakasandal lang kaming dalawa sa pader. Siya nasa may bandang loob ng kulungan pero ako sa may malapit sa
bars. T__T
"Bossing! " tawag ko sa tanod. "Matanda na po ako. Promise! Eto po oh, legal age na po ako.--"
"Nako Miss, sana bago mo sinabi yan. Hindi ka nagdala ng "SCHOOL BAG MO!" tinawanan niya ako tapos lumagok
siya ng kape. nakngtokwa. tangna naman talaga. ang laki2 ng tyan mo!
"Pano ba kami makaklabas? Anong oras?"
"Pag may sumundo sa yong mas matanda. Guardian. Parent. Kahit ano. Kung wala, bukas pa kayo ng alas singko
ng umaga papakawalan. 1st offense pa lang naman."
xxxxxxxxxxxxxx
Grabe naman talaga.
Nandito pa din kami sa kulungan. Hatinggabi na!
AYOKO NG TAWAGING TEACHER YUNG HAYOP NA TO. AT NAKAKAWALA NG PASENSYA!
Nakita ko lang siyang natutulog.
Este, nakapikit.
Tignan mo nga naman. "Oy Sir. Baka pwedeng ipakita mo na yung ID mo para makauwi na?"
"Ayoko nga sabi.." tapos sinandal niya yung ulo niya sa balikat ko.
"Ano ba! Feeling close. Tangna!"
"Sabi ko naman sayo. Pumayag ka na muna sakapalit..." mas lalo niya pang siniksik yung ulo niya sakin. so, lalaki na
yung nakasandal sa babae? ganon?
Gamit yung hintuturo ko, slowmotion kong inalis yung ulo niya sa balikat ko.
"Sabi ko naman sayo.... [tapos, tinutulak ko pa din ulo niya] ipakita mo na yung ID mo at nang makauwi na tayo..."
mabagal kong sinabi sa kanya, para tumatak sa kukote nya!
Tinaas niya lang yung kamay niyang may posas, pinakita niya sakin. syempre nakasama din yung kamay ko dun.
Magkaposas nga kami di ba?
"Di ka ba naaapektuhan? Ang lapit lapit mo na sakin oh? Magkasama pa tayo dito sa kulungan. Pangit nga lang yung
paligid pero gwapo naman kasama mo, di ba? Di mo pa din ba ko nagugustuhan?"
"IN YOUR DREAMS!"
"Sige Sige. mukhang ayaw mo atang tanggapin yung kapalit eh. Di ba wala ka din namang pasok bukas? Ryt?
Walang klase.. So may oras pa tayo para magstay dito.. Isn't it just perfect?"
"IN YOUR DREAMS!"
"Hay. Kasi naman, ayaw pang umamin. Basta, pag inamin mong gusto mo na ko, promise, lalayo na talaga ko. Di na
kita guguluhin. ^__^"
Hindi na ko umimik.
Tapos, ewan ko ba naman sa hayup na to,
Kung makapangasar eh parang gagu.
RAILEY'S POV
"Huy. Rebecca? Gising ka pa?" tinanong ko ulit siya, para namang batang puro IN YOUR DREAMS na lang
sinasagot sakin?
Nakakatuwa naman siya tignan matulog. Parang pagod na pagod. Ayaw pa kasing pumayag sa kapalit para makauwi
na kami eh. Ngayon, siya naman nakasandal lang siya sa may balikat ko. parang bata. Siya na ngayon yung
nakasandal sakin. Tsk.
Tinignan ko yung tatlong tanod na nakabantay samin. Dahan dahan naman akong kumilos para ipakita yung ID ko sa
kanila kaso.
kinapa kapa ko na sa pantalon ko yung ID ko,
kaso wala pa din eh.
SHET.
Wala akong dalang ID.
So hanggang bukas pa pala kami ng umaga dito
********
Chapter 6:
Rebecca's POV
"Hoy. Gising na po. May susundo na po sa inyo."
Yun ung boses na nakapagpagising sakin. Shet! Alas singko na nga pala ng umaga. Teka? Asan na ba yung Zombie
na yun?
Tumayo na ko mula sa pagkakaupo ko, tapos, nakita ko na lang na wala na yung lalaki sa kabilang posas. Aguy.
Medyo nananakit din yung balakang ko sa pagkakaupo ng wala sa lugar sa pader na yun.
Lumapit ako sa may head ng mga pulis, tapos, may pinapirmahan sila sakin na parang "LOGBOOK". Hala, may
record na ko. T_T
Pagkatapos kong pumirma, pinaalis na din ako ng pulis na malaki yung tyan, Yung masungit kagabi,.
Tsaka ko lang napansin na parang may nawawala talaga.
"Ay, Ser. Asan po pala yung kasama ko dito?"
"Wala na eh. Nauna na sa'yo. Di mo ba alam?" tapos, kinamot niya yung ulo niya, yung parang problemado. >.<
"Ah, Hindi po, pero, di bale. Eh sino naman po yung sinabi niyong susundo sakin?"
"Sundo mo? Ayun oh. Si Ma'am."
Tapos, tinuro niya sa may pinto si Mam Feliciano. Si Dean. >.< Nakagreen siya na terno na naghihintay sa labas.
"Ah.. Eh.. Sige ho, salamat kuya." tapos lumapit na ko kay Dean.
Hindi kaya ako makapagsalita. Tangna. Magpapanggap na naman akong mahinhin nito. Gagu naman kasi yung
zombie na yun., X_X
"M-Ma'am, eh bakit po kayo naligaw dito???" magalang na ba ko sa ganung tono. Arghh..
"Tinanong ko kasi si Sir Medrana kung nasan ka. Tapos, nabanggit niya na nandito ka daw sa kulungan. Bakit? Ano
bang ginagawa mo sa labas ng gabi? Naabutan ka pa ng curfew sa pinagagagawa mo?" napakunot yung noo niya.
matanda na talaga. >.<
"N-Natraffic lang po ng konte... "
"Eh maaga uwian niyo kahapon di ba?"
Maaga nga uwian. May nagpapansin naman. Eh para san pa yun di ba?
"Tapos po may konting inasikaso lang po Ma'am. Eh.. Tanong ko lang po ah, bakit po kato nandito? I mean, bakit po
kayo yung nagsundo?"
"Ah. Nagalala din naman ako pagkasabi ni Sir Medrana na nandito ka daw, tsaka, may activity tayo kasi ngayon sa
school."
"Eh, di ba po di na ako kasali dun?"
"Ay, halika muna, dun na tayo sa sasakyan ko mag-usap."
Tapos nun, pumasok na din kami sa kotse niyyang green. Ewan ko ba, green minded ata tong si Mam, pati manicure
green.
Dun niya ko pinaupo sa tabi ng may driver seat tapos, inistart niya na yung kotse at nagsimulang magdrive na nga.
"Kasali pa po ba ako dun ma'am?" tanong ko tapos inamoy amoy ko din yung sarii ko. Eew. Tangna, fresh from,
prison.
"Yup. Kasali ka. Ikaw kasi yung ipapadala ko kasama ng isang prof para ipromote tong school natin. Naalala mo?"
"Medyo hindi na din po. Pero, sino naman po ba kasama ko?"
"Basta, umuwi ka na muna. Tapos, 8am. Balik ka ng school, Okay?"
xxxx
Fast Forward.
Nasa university na ulit ako ngayon. Dumiretso na ko sa office ni Dean. wearing the most FREAKIEST. CREEPIEST.
Formal wear of mine. Ay tangna nga naman. Naiinis ako pagnagppormal ako na damit. Eh sabi ni Ma'am kelangan
daw to pasa naman daw magandang tignan pag nagpromote ng school.
Pagpasok ko sa office niya, nandun na siya naghihintay. Hay.. Tapos, umupo ako sa may malapit na upuan sa desk
niya.
"Ma'am. Sorry po medyo late." tapos kinusot2 ko pa yung mata ko. Ay putek. Puyat ako. Tapos, may pantal pantal pa
pala yung mga legs ko dahil nga sa lamok sa may kulungan -__-
"Ah. di ka late. Wala pa naman si Sir Medrana ah."
"Ah.. Wala pa naman pala eh........................................
ANO PO MA'AM? SIYA? KASAMA?"
"Ay. Oo, nakalimutan ko bang sabihin sayo? Teka muna." tapos, umalis si Dean. Nagpaphoto copy ng mga materials
na pangpromote na din
Parang kagabi lang, tinutulugan ako nun. Ngayon, siya na naman yung kasama namin sa pagppromote na yan. >.<
Maya maya din, bumukas na yung pinto.
Pumasok si Sir. [syempre]
Nakasuot ng isang polo shirt na kulay red yung collar tapos, maong pants at rubber shoes.
Weh? Parang di naman to prof. Feeling bata. Ako nakapormal, tapos siya hindi? -__-
Nang nakita niya pa kamo ako.
Inalis niya ba naman yung shades na parang kay Janno Gibbs? at nang pagkababa nun, kinindatan pa ko.
"Gagu. Wag mo nga kong kindat kindatan ng ganyan." tapos, umupo siya sa upuan na nasa harap ko.
Nilapit niya yung mukha niya sakin, tapos,nagpout. Ay tangna, parang bading!
"Ha? Bakit ganyan pa din reaction mo? Di ka pa din ba nagkakagusto sakin? Akala ko pa naman kikiligin ka na sa
ganun ko eh..." tapos, ngumiti talaga siya ng open wide sa harapan ko.. as in kita yung 45 na ngipin niya. [45 nga ba
yun -_-]
"Bakla." Tapos, inismiran ko lang siya. "Di tayo bati." dugtong ko.
"Kasi iniwan kita?" sumandal siya sa upuan niya, umupo ng nakadekwatro tapos, tumingin sakin ng seryoso na.
"Ano naman yang mga tingin na yan?" tinaasan ko siya ng kilay
"Alam mo ba kung bakit kita iniwan?"
"Hindi. Kaya nga tinatanong di ba?"
"Tinignan ko lang kung mamimiss mo ko." at, yung seryoso niyang mga tingin, nawala na naman. tapos,
TINAWANAN pa ko.
"Weeeehh.. Bahu mo. Bakla ka kasi, maarte, ayaw sa ganung lugar. Bakla! Hahah! Kaya ksiguro walang girlfriend."
ewan, bakit ko ba nasabi yun.
"Ayokong maggirlfriend, dahil maraming iiyak. Got it?"
"Kasi nga bakla ka. Yun lang yun."
"Ayoko ng patulan yung ganyan joke." tapos, lumapit pa siya ng konte, pero nakaupo pa din siya. hinawakan niya
yung baba ko.... *gulps* napapalunok ako. Argh. "Kasi, baka pag nilasing na naman kita, baka sabihan mo pa ko na
weak."
Lumayo ako sa kanya. Tsk. Medyo naramdaman namin yung kaluskos ni Dean.
Shet, bakit pag hinahawakan niya na ko o kaya naman lumalapit siya sakin, parang nanghihina na din ako katulad ng
panghihina ko kay Stanley. -__-
"Oh, mukhang ready na kayong dalawa. Let's Go guys.''
Nasa may pintuan si dean nun, Nakita ko siyangmaraming files na dala kaya naman.
Tinulungan ko na siya.
"Ma'am, ako na po dyan." inabot din niya sakin yung mga papel, isang ream ata yun.
"Ah. Ako na dyan." sabi ng isang zombie sa tabi. At nakasuot na naman yung shades.
"Kaya ko na to." sabi ko, actually naglalakad na kami nito papunta sa parking lot ng school... Nauuna naman si
ma'am samin.
"Dali na. Kunwari nga, prince charming ako tapos tutulungan ko yung seductive na prinsesa..."
Inismiran ko lang siya. Tapos, binilisan ko pa ng konti yung lakad.
"Ay, sorrry. Mali pala. Hindi pala KUNWARI, prince charming na pala ako. Miss Seductive na prinsesa.... Akin na
yan...."
"Oh ayan! Kung dyan ka titigil sayo na yan! Ay leche! PAulit ulit!" nagdadabog na inabot ko sa kanya yung mga ream
ng papel. "SEDUCTIVE YOU FACE!" tapos, tumakbo na talaga ako papunta kay dean.
*Sa loob ng sasakyan.
Nasa likuran ako nakaupo. Sila naman ni Dean yung magkatabi ngayon.
Narinig ko naman silang naguusap.. Tssh.
"So how was your first year of teaching in our school?"
"Well, napakasarap po ng experience ma'am." tapos, tinignan niya ko ng pang asar na naman... reflection lang sa
may salamin sa harapan.
Experience pa ang gagu. Naku naman talaga. Parang timang!
Pinakinggan ko lang sila na magusap ng mga nakakanosebleed na bagay.
"Rebecca. ayos ka lang ba dyan sa likod?"
"Yes Ma'am"
xxxx
After an hour, Nakarating din naman kami sa high school na pupuntahan.
Napakalaki ng school nila. Waah. Siguro, dapat yung school namin yung maoverwhelm sa pagtanggap nila samin!
Pero, parang harvard talaga siya sa pinas. Sa laki at sa ganda.
Dala dala na ni Sir yung mga paraparnalya. Ay. shet. Bahala na kunga nu tawag dun. Tapos, dala dala ko na yung
mga free ballpens na ipapamigay sa career talk na gagawin namin.
SI Dean, dumiretso na sa may Guidance Office. Kausap yung mga nandun. Ay, Alma mater niya pala ung school na
to. Edi siya na mayaman? >_<
Kaya, ako at si Sir lang yung napunta sa section na uunahin daw namin.
Tamang tama. Ako yung unang pumasok sa room na yun.
Ano pa nga bang aasahan, edi nagtinginan yung mga bata sakin.
Ka ganda ko eh. ^__^V Seniors na pala sila. Kala ko naman bata,
Naggood morning din naman ako sa kanila, tapos, sinabi ko na magccareer talk kami sa kanila, dahil nga sa request
na din ng school nila.
30 students lang sila sa room na yun. Mga tahimik, kaso
Nang pumasok na si Sir Railey at nagpamigay ng mga papel.
NAGTILIAN BA NAMAN LAHAT NG MGA BABAE..
"YAHH~!!" sigaw nila.
This work, really sucks.
Kaso, binawi ko din yun ng makita ko yung isang babae sa gilid na, parang tahimik na hindi pa din nagrereact katulad
ng mga classmates niya.
Tama yan. Wag kang gagaya sa kanila.
Pagkatapos na nga magbigay ng mga papel2, si Sir na ung nagdiscuss. Tshh. Siguro, kaya iniwanan ako nito kanina
eh dahil nga sa disucssion na to.,,, ~__~
Umupo ako sa tabi ng babaeng hindi tumili kay Sir, magkakasundo kami nito eh. HAHAH!
May vacant seat kasi sa tabi niya.
Siguro, pagkatapos ng30 minutes, ng mag-assess na si Sir, kung nakinig ba talaga yung section nila,
NAGTAAS BA NAMAN NG KAMAY NA MASYADONG ACTIVE! =_=
"SIRRRRRRRRRRRR!!! AKO PO! ALAM KO PO YUNG SAGOT!!!"
Tinakpan ko yung tengako. Ay shet. Parang bipolar yung batang to, Masyadong maingay pero kanina tahimik! Ay
shet nga naman talaga!.
Tapos, nang tama naman yung sagot niya,
"YEHEEEY!!!!!!!!" hindi ko alam kung isip bata siya o ano eh, kaso. ANG HYPER!
"Psst. Okay ka lang?" pagkaupo niya, yan yung tanong niya sakin. nakapalumbaba ako nun.
"Ah. Ako? Okay lang."
"ASUSSS! TULALA KA ATE! KANINA PA!"
"SO what?"
"So what ka pa dyan!!! Eh, bat kay Sir ka nakatingin???"
"Nakikinig lang ako sa kanya."
"Ate, naglalaway ka na oh....~!" tapos, tinuro niya yung gilid ng lips ko. Ay,, -__-
Napakahyper masyado ng batang ito. Tsk. Binalik ko na yung tingin kay Sir.
Nandun pa din siya. Pasmile2 effect pa sa mga estudyante. Lande.
Sa tuwing mapapatingin ba naman sa kinauupuan ko, ngumingiti din. -___-
"Ate, sabi ko na nga ba. May gusto yan sayo eh!!!!!!!!!!!!" at. at. sinigaw niya na nga.
"Huy! Shelby! Wag ka ngang maingay!" siko ng kaklase niya sa kanya.
Pero. Wala na.
Nagtinginan lahat ng mga kaklase niya sa kanya.
Tapos. Tumingin sakin.
Tapos. Tumingin kay Sir.
Yah. Sabay2 ata sila. Konte na lang.
Siguro, naisip nila.
"What? Si Sir? Magkakagusto dun? No way! Di sila bagay. Masyadong maganda si ATE! 0_o"
So, tama. Baka yun na nga yung iniisip nila..
"Students. Quiet. Please? And, Don't call her ate. Okay?"
"Yes sir.."
Hay sa wakas. Matatapos na kami sa unang section. Random talaga to. Andami lang chechebureche ng abnormal na
to eh. May closing remarks pa.
"By the way, class, before my partner and I proceed to another section. Let me tell you, sa mga nagtatanong dyan.
My girlfriend na ko. ok?"
xxxx
Ateeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!" Isang nakakairitang matinis na boses.. Nak ng, ineexpect ko pa naman na dahil
alma matter to ni dean, eh disente na mga tao. -_-
"Hay. Bakit ba ang kulit ng lahi mo?" Naiirita kong tanong. Psh! Naiirita na ko pero kelangan ko pa ding magpa...
cute?? -__-
"Eh pano ate hindi ko alam name mo, what's your name?" tinaasan niya ko ng kilay, matanong na bata. FC
masyado..
"My name is Rebecca okay? Becca for short. Now go away," wahh.. layuan na ko ng batang to, Napahawak na lang
ako sa batok ko. badtrip.
"SO TOTOO NGA!?!?!?!" yung mata niya, parang gulat na gulat naman ngayon.. -__-
"WHAT?!?! HELL NO!!!" nabigla na ko. wala na -_-
"Ehhh! Becca, ang pangit naman. Feeling ko, ang pormal. Sissy nalang. Eh Sissy, sabi ni Sir Encyclopedia, may
girlfriend sya and name Rebecca. So ikaw yun!" at sabay tinuro niya pa ko with masyadong ... smile...
"Sir Encyclopedia? Huh? Naniwala ka naman? At anong sissy? Close tayo teh?" napakaprangka ko naman. sabay
inismiran ko na siya. ang kulit ng lahi.
Naglakad na ko ng naglakad sa hallway nila. Nasan na ba yun?!
"Oo. Si Sir Railey, ang kapal nya kasi. Hahahahha! Para syang rebisco, ang kapal ng fee(i)(l)ling. Tska, oo. Ganttooo
tayo katight!" That girl is insane. -_-
"Sissy, san ka punta?" Tanong niya na naman.
"Sa Powder room, obvious ba? Tarakya tong room nyo, ang lawak!" Tangna. Sige, sasakyan ko na muna yung
babaeng to.
"Hahahhaa. Wrong way sissy! Come with me!" hinabol niya ko tapos halos hatakin pa ko sa kamay.. ah basta. -_-
child abuse tong batang to.
"Ughh. Tanong lang, bakit ang dikit dikit mo? Parang kang magnet."
"Because I'm born this way." and she stick her tounge out.
"Hindi bagay sayo, I prefer you with a demure personality."
"Demure, shemure. Plastik lang yung mga ganon teh, ikaw ba demure ka?"
"Odi pareho tayong tao, kasi hindi tayo plastik. Ganon lang yon, may nalalaman pa silang demure eh palabas lang
naman nila yun. As if naman may nabubuhay ng super hinhin kumain sa
panahon ngayon." natawa na lang ako sa kanya.
Salamat naman. JUSME. Akala ko di na ko makakarating sa aking paroroonan. -_- Ginawa ko na ang ilang
seremonyas. Nag-ayos2 na. Mukha pa din talaga kong galing... kulungan! Arghh! Maaasar na naman ako nito nung
mabahong teacher na yun.
"Tsk. Peste kasi yung baklang yun! Sinama-sama pa ako!" I said. No~! Nandyan pala yuung batang may ADHD! >.<
Nasstress na nga ako. -_-
"Eto sissy o, mag ayos ka. Eto suklay ko, personal suklay ko yan. Don't worry, I'm lice free. Hahahaha! Kukuha lang
kita ng extra t-shirt sa locker ko. Waits lang ha?" ano na naman tong inaabot niya?
"O? Ayaw mo?"
Sayang naman kaya kinuha ko na lang din..
"Uhh--- Okay?"
Kahit bagong palit naman ako. Mas kumportable ako sa suot ko ngayon. Jeans, yung typical na damit. Ssshh. mabait
din naman pala yung batang may ADHD :D
"O eto si- WOW."
"Sissy! ANG GANDA MO NA! MANA KA NA SAKIN!" anong maganda sa ordinaryong suot?
"Oy sissy, amina yang isa mong tshirt bli."
"Sissy, don't wear the shirt muna. Wash your self with this."
"Ayan, mukha ka ng dyosa sissy! We're like twins na! Bwahahhaa."
ANG GULO NA NG MUNDO KO. KUNG ANU-ANO NA YUNG PINAGGAWA SAKIN NG BATANG TO. >.
"You know what, you're not bad afterall." sabi ko na lang nga sa kanya.
"I know right! So let's make kwento!" at hinatak niya na naman ako... +__+
xxxxx
Hindi na muna kami bumalik sa loob. Ang boring shet. wala naman na din akong gagawin dun. Baka nga maasar
lang ako pag bumalik ako dun.
"So you mean, hindi talaga kayo? At mortal mo syang kaaway dahil sa kakapalan ng mukha nya?" nakakatawa yung
mga reaksyon nito. =__= Normal lang samin magaway. Anu bee.. -__-
"Oo. Ang bading kaya ng di maturingan na tao ba yon! Buti ikaw hindi mo sya nagustuhan katulad ng ibang babae
dyan?" tanong ko.
"Ehhhhhhhhh. Kasi, my one and only ako. Si Jared my loovessssssssssss! Tska di ko type tsura ni sir. I'm too
gorgeous for him. Hahahhaa" at kinilig ang batang may ADHD.
"Alam mo, I really really like you sissy!" dugtong na naman niya.
"OMG! YOU CALL ME SISSY!"ang corny niya, pero natawa na lang ako. -_-?
"So, sino yung Jared my loves mo? Boyfriend mo?" wala na naman akong masabi. Psch. Tinanong ko na lang siya.
"Hindi." napasimangot siya.
"Pero alam nya na crush mo sha?"
"Love ko sha sissy. And yes, alam ng buong campus na mahal ko sya. Bwahahhaa."
"Really? Wow. Kapal ng buchi mo ha."
After 15 minutes ng kanonsense-ang kwento ng batang may ADHD. Pumunta na ulit kami sa may meeting hall.
SYAKS! Sana wala si Dean dun! Makikita pa kong ganito itsyra ko.. Psc
Kahit may sinasabi pa siya. Bumalik na muna ako sa may malapit kasy Sir.
This time, nadagdagan yung mga estudyante...
ESTUDYANTENG BABAE >.<
Dahil na sa opposite side naman ng center stage o whiteboard yung door, dun na lang ako sa may likuran pumwesto.
Lahat ng babae.
Nagmmake up.
Nagppowder.
Pinipicture-an ng stolen si sir.
Ano pa ba?
Vinivideo-han pa si Sir.
Kulet ng mga lahing to.
Yung batang may ADHD naman..
Nakatitig naman sa nagiisang lalaki.
Gwapong bata. Yun siguro yung crush nun.
Ah basta! HINDI GWAPO SI SIR.
Nakaupo pa din ako dito sa likurang room. Kaya kita ko ding pinalitan na ni Dean si Sir, mula sa pagsasalita. Asus.
Introduction of kembular lang pala ginawa nun. Pero, may binulong ata si dean kay sir. Si sir naman, tumungo na
lang din. tapos, may binulong din kay dean.
Yun lang, lumapit naman sa may pwesto ko si Sir.
Sa upuan na vacant sa tabi ko. Dun siya umupo.
Parangtangalang. Slowmo pa yung pagupo niya. Saka tumingin sakin na. NAGPAPACUTE.
"SO FEELING MO CUTE KA NA NYAN?" tinaasan ko na naman siya ng kilay.
"Bakit? Sa palagay mo ba hindi? Tignan mo nga yan." sabay tinuro niya yung mga BABAENG NAKALINGON SA
LIKOD. NAKATINGIN SAMIN .
"Dont worry. Bata pa sila. It wont bother." at nilapit niya pa ng mas malapit yung upuan niya.
Pansin ko ngang malamlam yung mata niya ngayon.
So kelangan may eksena sa likuran?
Sii dean?. Hayun. Buti di kami pinapansin... Tinawag niya lang yung attention ng mga nakikinig.
Pero, yun ang akala ko. Tinignan niya kami, tapos, sinensyasang.
LUMABAS NA DAW MUNA KAMI. Tinuro niya kasi yung pinto, kaya napansin ko.
Sinamantala niyang may pinagagawa siya sa mga bata,.
Tapos, may binubulong siyang mga words. Kala niya naman naririnig ko? >.<
"ANO DAW?" sabi ko, napakunot pa yung noo ko. Anong sinasabi nun?
"PAR-KING-LOT." bulong ni Sir, tapos, tumayo na siya with his hands in his pocket. Pero, yung isa pala, hinatak ako.
-__-
"Anu ba!" hinahatak niya na ko sa may hallway." para kong batang nagpapappigil!
"Ano ka ba, wag ka ngang maingay. Baka sabihin nila, may LQ tayo no."
"IN YOUR DREAMS.''
Tapos, saglit lang naman. Nandun na kami sa may parking lot. Pinuntahan namin yung kotseni dean.
"Oh ano naman ngayon dito?" pinamewangan ko siya,
Pumasok siya sa may driver's seat,.
"Get inside." seryoso nyang sabi.
Pumasok naman ako sa loob. Sa tabi ng driver's seat.
OO na nga sa tabi niya.
-----------------------------
Sa loob ng sasakyan.
"Bakit ganyan yung damit mo?" tinignan niya ko na as if nakakadiri yung damit ko.
"Napakauncomfortable kasi ng nakapormal eh. Ikaw din naman ah!"
"Hindi sa lahat ng panahon. Nakikipaglokohan ako, MS. Canlas. Im still your teacher and I deserve to be respected.
Okay?"
"S-Sorry na po sir."
Hawak niya lang yung manibela. Di na siya nagsalita.
Nakayuko lang siya dun.
PAPAGALITAN NIYA NA BA KO?
Pero, Himala. Ang bait ko ngayon.
"Sir?"
Hindi na naman siya sumagot.
Nakayuko lang nga siya, kaya naisipan kong, kalabitin siya.
OH EM GEE.
"Sir! You're Hot!"
Pagkasapo ko sa may noo niya. Mainit na nga si Sir.
Sa isip2 ko, baka dahil din to kagabi eh. sa kulungan? Di siguro sanay yun matulog dun.
Sumandal lang siya sa may upuan ng kotse.
"Hawakan mo nga yung noo ko." yung tono niya naman ngayon. Parang BOSS.
"AYOKO NGA." tapos dinilaan ko naman siya =P
Will you stop playing? Im irrittated." this time. Natakot na ko sa mukha niya. Parang nung first meeting namin. >0<
Hinawakan ko na lang yung noo niya.
"Sir, may sakit ka." tumingin na lang ako sa may labas ng bintana. Epic, ano bang dapat kong gawin di ba?
"Bakit ganyan yung tono? Wala man lang bang pagaalala?" parang ngo ngo na ewan yung boses niya. Kasi nga,
ewan! Yung hininga naman niya, parang pinapaamoy talaga sakin.
"Kelangan ba sweet?"
"Oo." at tinignan niya na naman ako ng.... nakakatunaw. ~__~
"Alam mo sir, may sakit ka na nga, malandi ka pa din."
"No. Its not being flirt dear..." tapos, napansin ko na lang siyang nakapikit na at nakasandal sa may upuan.
----------------------------------------------------
"Ma'am? Ano a pong gagawin natin sa kanya?"
"Overfatigue na siguro si Sir, mabuti pa. Ihatid na namin pauwi."
Pagkatapos ng talk ni Ma'am sa school na yun. Nagulat na lang siya ng nakita si Sir, na tulog sa sasakyan.
Pinagtulungan na lang namin si Sir, para mailagay sa may bandang likuran ng kotse.
"Ma'am, Sino pong maghahatid?"
"Tayo."
Wala na. Mukhang mababalikan ko na ata yung panty ko sa bahay nila. At least, wala na siyang maipapangblock
mail!
Alam ni dean yung bahay nila, injerness. Tapos, ginising naman namin si Sir, na halos singkit na yung mata at
sobrang parang walang mata. Kasi, tulog na tulog. Pinilit na lang namin siya na maglakad, kasi nga, sa sexy niyang
yun. mabubuhat ba namin siya,
Si Dean na din yung nagbukas ng pintuan ng bahay ni Sir Kinuha kasi namin yung susi sa pantalon niya. Sa sala,
dun namin siya tinapon.
Nakahilata tuloy ang loko.
Anu ba yang poloshirt na yan.Di ba pwedeng ibaba??? Kasi medyo, naangat ng konte-__- ABS!
"Tara na po ma'am, baka okay na si Sir," palabas na nga ko ng pinto.
"Iha, tignan mo na muna si Sir Railey. Baka naman, di niya pa kaya sarili niya. Lunch pa lang naman. 6pm mo na
siya iwan. Babalikan na lang kita dito, para sure."
Wew. Ano ba yan. Utos o pakiusap?
"Ha? EH Mam. KWAN. KASI. ANO."
"REBECCA?" tinignan niya na lang ako na parang. SIGE SUBUKAN MONG MAGREKLAMO.
"PLEASE?" tapos, etong railey naman na to, na AKALA KONG TULOG, hinatak hatak pa yung paa ko. Basta! Adik.
Tapos, nalaylay din naman yung kamay. Engk. Tulog ulit. Anu bayun? -__-
"Opo Ma'am. Pero,wag niyo na po akong sunduin. kaya ko naman pong umuwi."
"If that's what you wish. Sige, I'll go. Madami na kasing naghihintay sa office."
At umalis na si Ma'am na parang walang nangyari.
Napaupo na lang ako sa may sopa nila sir.
Pangawalang beses ko na nga dito, pero mas nakikita ko na ngayon yung mga gamit2. kasi siguro, di ako lasing nun
~___~ Si Sir, dun namin hiniga sa may sopa na mas mahaba. May mesa sa pagitan namin. Yung mga paa niya,
nakapatong sa may sandalan. Tapos, laylay yung kamay niya sa may sahig. Parang lasing, pero di naman.
Pero, Teka.. Napansin kong.
Dinilat niya yung left eye niya.
Sumunod yung right.
Tapos, he smiled at me.
"SO, dalawa na lang ba tayo?"
****
Chapter 7:
"So, dalawa na lang ba tayo?"
Hindi. Tatlo! Tatlo. Umalis na nga si Dean dba?
"Parang." alangan kong sagot, kasi nakita ko siyang umupo ng maayos sa sofa, tapos, sumandal siya sa upuan.
"Mahirap din palang magpanggap na may sakit. Tsk. Tsk. Tsk. Tignan mo to oh?"
Tapos, tinaas niya yung isang kamay niya para makita ko yung... underarm niya. Tinaas niya pa yung polo shirt
niya, MAKITA KO LANG.
"Oh, anong meron dyan?" hindi ko na pinansin kung may sakit ba siya o wala. KASI. tangina. Useless. Maloko tong
gagng to eh. As expected.
"Kinuskos ko ng luya yan. Sabi kasi ng isang estudyante ko, effective daw na paraan yun para magkalagnat eh ng
temporary lang naman" tapos, ni-rub niya yung alamnyu na. sa harap ko pa, Pisti. Nakakaturn off. >.>
[Imagine-in na lang natin na nakakalagnat talaga pag yung luya pag kinuskos sa kilikili ah? ;)]
"At? Kelan mo naman naisip yan?"
"Kanina lang." binaba niya na din. -__-
Kahit kelan pa yun. Mukha siyang tanga.
"So, tayong dalawa na lang ba?" tanong niya na naman ulit.
"Oo nga! Ang kulit. Unless may iba kang kasama sa bahay di ba?"
"Nung natulog ba ko di ka pa ba nagkagusto sakin? O kaya kinilig? Yung tipong napatitig ka sa mata ko, tapos
masasabi mo nalang. "Ay Sht. Nasa langit na ko." Di mo ba naramdaman??"
Hindi ko na siya sinagot. Likewise. Lagi niya nalang tong tinatanong. Inismiran ko na lang siya.
"Ayy. Sorry, di ko na nga itatanong. Next time na lang ulit." dugtong niya.
"Ano po bang trip niyo sa buhay SIR?"
"May sasabihin kasi akong importante. Alam mo ba kung bakit naiwanan kita sa may kulungan kagabi?"
Umiling ako. Ang alam ko lang. "Nangiwan ka lang talaga Sir kasi isa kang malaking manTTRIP."
"Nope, hindi yun yung dahilan...." tapos, he folded his arms and serioulsy looked at me.
"At ano pa bang pwedeng maging dhailan?"
"Yung exboyfriend mo. Sino pa ba." Tapos, kumunot yung noo niya na parang stressed. Siguro, kaya niya naisipang
gumawa ng ganung kalokohan eh dahil sa sasabihin niya.
"Si Stanley. Gustong ipakilala yung girlfriend niya sayo. Actually, kagabi lang din yun. Ikaw nga yung gusto niyang
gisingin, pero sabi ko, ako na lang."
"Girlfriend? Bakit pa?"
"Para naman daw kahit papano may pormal; na daw kayong pagbbreak."
"Ay napakahayop niya kamo. Tsk. Oh tapos ano pa?"
"Bukas na din ng hapon yun, sa tapat daw ng simbahan. Sabi ko, pupunta tayo eh..."
"Anong tayo? Ikaw lang! Ikaw pumayag eh!"
"Rebecca... Hmmm??" tapos, may kinuha siyang something sa likuran niya na kinuha siya.
"TANGNA! AKIN NA NGA YAN!!!" Hinila ko sa kanya yung panty ko na iwinawagayway niya sa harapan ko!
"Pasalamat ka nga di nakita ni Dean to na nakasingit sa may sofa.. Tignan mo, may pangalan pa! Hahaha. Walang
duda.. Ikaw na!"
Hinigit ko sa kanya yung... Alamnyuna. Tapos, "Ano ba kasing klaseng pambblackmail to Sir?"
"Sumama ka nalang kasi.."
"Fine."
Sir Railey's POV
Nasa simbahan na din ako ngayon. Malapit lang sa school kaya after ng class, dito na din ako dumiretso. Takte. Sabi
ko sa babaeng yun, 6pm maghintay dito sa tapat ng gate ng simbahan eh.
Pagkatapos ng ilang minuto, dumating na din si Stanley at yung bagong girlffriend niya. I just dont get the reason why
does he need to introduce his girlfiriend pa. Hindi ko maget yung idea ng lalaking yun. At bakit sa simbahan pa?
"Pre! Aga natin ah!" sabi nung Stanley na yun sakin.. Ang hangin. Wew.
"Ah hindi naman, kakarating ko lang din." napakamot na lang ako ng ulo, para matakpan ang pagkabadtrip ko..
"Ah. ehe. Eto nga pala si Trishia," inabot naman nang trishia yung kamay niya.
Nagshake hands kami. At kasabay nun, biglang dumating si rebecca.
At ang baliw na babae, ayun. Hindi pa din nagbabago. Halos wala ng saplot kung magsuot ng damit.
"Ahh... Siya pala.." tinaasan niya ng kilay yung babae, na parang KILALA niya? Anu un? Coincidence? O
nagpapanggap na manghuhula?
Natawa na lang ako sa kanya. pagkatpos niya ba namang makipag"kamay", ewan ko kung friendly yun, bigla ba
namang pumulupot sakin. Literal na pumulupot.
"I feel unsignificant, Stanley.'' seryoso siya pero binawi niya sabay sabing.." Just kidding!"
Naaawa naman tuloy ako sa bagong nobya ni Stanley. Kung titigan ni Rebecca, akala mo tuta eh.
"Ano nga palang meron?" tanong ko. Yung pwesto kasi namin, napakaawkward na. Nakakaistorbo pa kami sa
harapan ng simbahan
"Inviite sana namin kayong magDouble date." sabi ni Stanley, at siya din. Gumaya. Inakbayan niya naman yung
girlfriend niya. Yung gf niya namanparang nailang. Parang pilit?
"Go! No problem!" pasigaw na sabi ni Rebecca. "Okay lang naman sayo di ba dear?" tapos tinignan niya ko,
kinindatan? Ayun, nakita ko na lang sarili kong nakaakbay sa kanya.
Pagpray niyong walang estudyanteng makakita sakin.. Expulsion to. Tsk.
Pumara na din kaming apat sa taxi, tatlo yung pwedeng umupo sa likod.
Nauna na kaming pumasok ni Rebecca, nasa gitna si Rebecca, katabi ako at si Trishia? Ang tahimik niya.
"Hayy.. Ang lamig no Hon?" tapos, yumakap na naman sakin si Rebecca. ~_~ Anak ng Puto. Ano na namang gulo
ang napasukan ko? Sabi ko dati, gusto ko lang magkagusto sakin si Rebecca. Hindi ang magpanggap na alalay,
este, boypren kuno niya.
Wala na kong magagawa.. Ayan na siya, nakapalupot na ~_~
Nakita ko naman si Trishia na nananahimik lang. Si Stanley, panay naman ang turo ng direksyon sa tabi ng driver.
Ano ba namang tao to? Siya na magdrive.
I really wonder, bakit nagpakabaliw si Rebecca sa kanya. HIndi naman sa nangingialam, pero, nakakaumay tignan.
Mayamaya, nandun naman kami sa lugar na pupuntahan namin.
Wala naman masyadong nangyari. Wala ding kahit anong naganap.
Ordinryong kainan na may APAT na nagiinggitan.
Bakit pa kasi ako napasali.
Eto oh, isusubo ko na naman yung punongpunong kutsarang isusubo sakin ni Rebecca...
"Say AHHHHH..." ayun, pati spaghetti niya, mauubos ko na.
"Ayy.. May dumi ka sa mukha." tapos, pinunasan niya gamit yung sarili niyang kamay.
Yung dalawa naman sa harapan namin. Hindi ko alam pero hiyang hiya talaga yung babaeng makipagsabayan
samin.
"Babe. say Ah na din." nagsmile ng ewan si Stanley tapos kumain din naman yung babae. Pilit pa.
Hindi talaga nagpapatalo si Rebecca. Ultimong sa pagsasayaw. Nakisali.
May parang singer kasi sa harapn, banda na din, pero puro slow rock yung kantang pwedeng sabayan sa pagsayaw.
"There is something in the rain... When you look at me..."
babae yung kumakanta. Malamig yung boses niya. Tapos, nakikita ko pang umuulan na din sa may labas.
"Sayaw tayo pleaasseee....." hinila niya na lang ako, hindi p anga ko pumapayag.
Sumunod din naman yung dalawa.
"Uy. Ngumiti ka naman dyan!"
Ngumiwi na lang ako. Pambakla ba yun? Ewan. Ayokong sayawin yang kanta na yan eh.
Kaso, dinala niya na ko sa gitna.
WALA AKO SA SARILI KO NGAYON.
Pero kaninang umaga, masaya naman ako.
"Okay ka lang?" tapos, nilagay niya na yung kamay ko sa bewang niya. "Sir, last na po to, promise."
Then, nakaramdamam na tuloy akong naapektuhan na siya.
"you make me believe that there's nothing
in this world I can't be
"Sorry na po SIr... Please. Kumulit ka na po ulit!"
Pano kong kukulit. Eh yan lang naman yung kantang iniwan sakin ng babaeng minahal ko ng tatlong taon...
Na hanggan ngayon iniintay ko...
Kaso, parang malabo. 2 years ng walang paramdam di ba?
Kaya nga, naniwala na lang ako sa isang tula ni Ovid.
i never know what you see
but there's somethin' in the way you look at me"
" Having many affairs, or at least another affair to forget the previous one"
Yan yung tip niya para daw makalimot. Quoted from Remedia Amoris. Correct me if Im wrong.
Si previous. Siguro nga, past na lang siya ngayon, At para makalimot ako, I did so many flings.
Not affairs, kasi wala ng makakapalit sa kanya sa puso ko.
Kaya hindi lahat ng playboys, masaya.
Kadalasan, kung sino pa yung mga nakatawa.
Sila pa yung sa loob, ngumangawa.
"Hindi kasi lahat ng nakangiti, masaya,
Merong nagpapanggap lang talaga."
"Sir, tapos na po siguro. Una na lang po siguro tayo. Mukhang di ka na okay eh."
****
Chapter 8:
Rebecca's POV
"Huy Rebecca! Sobrang close na kayo ni Sir Railey nitong mga nakaraang araw ahh?? Ni hindi ka man lang
sumasama sa mga outing namin." sabi ni Roxanne habang naghihintay kami para sa bagong professor daw namin.
Habang walang teacher, kumakain lang ako ng kumakain ng Chippy! Hanggang ngayon. >.< Naaasar pa din ako sa
piping gf ni Stanley! So yun na yung pinalit niya sakin? Yun na? Yuna na?
*POK*
"Rebecca. Kinakausap kaya kita." -____- -Roxanne
"Alam ko. Na-narrate ko nga sa mga readers. Enu be."
"Bakit ba close na kayo?" T__T teary-eyed
"Huh? Close? *chrunch* Kami Close? *nguya* Adik! Nagpanggap lang yun na syota ko no."
"SYOTA?"
Aguy. Nadulas na ata ako. Eh masarap nga yung Chippy. "Sabi ko, nagpapanggap lang ako... Hindi talaga kami
close.. Siguro pag nakikita mo kami, meeting yun sa debate." Weew. Sana nasatisfy na siya sa paliwanag ko.
"Eh ano yung syota?" teary eyed pa din siya then nakikikain na din ng chippy. Tapos. bawat kagat niya parang rinig
na rinig ko talaga. T^T
"Syota ni.. Kwan.. Ni STANLEY! Nakita ko kagabi!" hay. Sige lang. Tulungan nawa ako ng mga nagels magpaliwanag
>.<
"Ohhhhhh?? Eh anong reaction mo?"
Wala. Kasama ko naman si Sir eh.
Ay mali. "Wala naman. Hindi naman maganda. Tahimik."
"So mas maganda ka feeling mo?"
Hindi ko na nasagot ung last question niya. Kasi dumating na yung new prof namin.
Tumayo kaming lahat, tapos binati namin siya.
Siya yung lecturer namin sa isang special lesson. Pero di niya pa din naman papalitan yung talagang teacher namin.
****
Umupo na siya sa may teacher's seat sa harapan. May dala siyang isanng file ng EWAN-KO folders. Huminga ng
malalim bago nagsalita. Nakaupo pa din siya.
"Good morning everyone. I'm your lecturer for your research. We only have 3 meetings for your research. And then,
the rest, bahala na kayo." sabi niya, pero di man lang nagpakilala. Kahit sweet yung boses niya at mukha siyang
mabait. feeling ko mataray siya ehh..
Eh feeling ko nga eh!
Ang taray talaga ng boses niya. Hmm. May bangs. Tapos, hanggang balikat lang naman yung buhok niya. Payatot
siya tapos maputla yung kulay niya. Bangkay. 0_0;;;
"Parang ngayon ko lang nakita yang teacher na yan dito!" sabi ng classmate kong lalaki.. Well. Sa subject namin na
to, kaklase ko naman sila.
"OO nga pre! Kung dati pa lang nakita ko na yan. Nagpalipat na ko sa klase niya!"
'Sheeeyt! Tignan mo yung legs.. MAKINIS! Parang galing ibang bansa eh!'
"Dati na yang teacher dito no. Umalis lang. Siguro bumalik na. Nagaral daw yan sa States eh." sabi naman ng irreg
kong classmate. na pang 6 yr niya na ata sa college -___-. So naririnig ko talaga lahat? Kasi nga, nasa harapan lang
ako nila.
"Ayos! Makakahanap na din ako ng maputing legss.. Este magandang grades!"
"LUL! Ang ingay mo pre."
Ang ingay nga naman nila. Pero walang pakialam yung feeling kong sopistikada kong teacher kasi tuloy2 lang siya sa
paglelecture. Nakalimutan kong isama sa POV ko yung red lipstick niya.
Kumopya naman kaming lahat. Weews. Medyo mahaba, pero alam ko mas mahirap pang magsulat sa board di ba?
Pagkatapos niyang magsulat. Wala na siyang sinabi. Inayos niya na yung mga folder na naglalakihan tapos .... yung
epal kong mga classmate, nagpanggap na masipag tapos tinulungan siya, Yun, tsaka ko lang napansing
nakaminiskirt siya. Eh?? 0_o
And that ended our day.
****
1pm nagkaron kami ng meeting para sa debate. Nandun na lahat ng officer maliban sakin.
"Oh? Bakit ang lulungkot niyo?" tsaka ko nilapag yung mga gamit ko sa table namin. Y
"Si SiR kasi..." si vice president.
"Anong si Sir?" napangalumbaba naman ako sa kanila? Sobrang takang taka talagey.
"Nagresign na kasi siya as our Adviser eh..."
"Sus. Yun lang. Oh tapos?"
"So, wala na tayong member pres." sabi ng geek naming secretary.
"Ahh... MEMBERS lang pala..." kampante ako. Kung kami2 lang naman eh tatakbo pa din naman tong club na to eh.
"Edi kunin nating member yung dating presidente para may isa na tayong member.. Eh teka? ala na ba talaga ni
isa?"
"Wala na eh."
"Eh asan na yung iba ? Bakit tatlo na lang tayo dito?" Ako, si Vice at secretary.
"Nadala ng flow pres." -sec.
Anu ba yan. Second meeting palang ganito na agad yung mga nangyayari. Ano namang nangyari kay Railey? Sus.
Parang nung isang araw lang ah!
Baka naman, naghahanap ng babae.. Hay. Alam na.
Di ba nga sabi niya? Hinahantay niya lang ako na mafall sa kanya?
Nagsawa na siguro! Haha. (,>>)
"Oy pres. Natutulala ka na naman?" si Secretary na may malaking eye glasses.
"Natutuwa lang ako! At least, malinis na yung club." pati nga room namin malinis na. Wala ng sandamakmak na mga
kalat eh! hahah. Puro profiles lang ng mga member.
"Malinis? As in walang members?" -vice.
"Manghihingi na lang ako ng bagong adviser. Wag kayong mag-alala."
***
Galing na ko sa office ni dean..
Lakad lakad pa ng konte.
Papunta naman ako ngayon sa Faculty Room ng College of Languages and Linguistics. Dun daw, hanapin ko si
Ma'am Salazar.
Wala akong idea kung sino yun, kaya nagtanong2 na lang ako sa mga nasasalubong kong estudyante.
May pinagtanungan akong parang First Yr student, pero di niya daw kilala.
Eh. Okay? Konting lakad, nakaabot na ko sa may faculty room. may nakita akong estudyante sa may labas. So siya
na lang tinanong ko.
"Hi, excuse me. Nandyan ba si Miss Salazar?"
"Yes. Hanapin mo na lang sa loob."
"Di ko kasi siya kilala, ano bang itsura niya?"
"Maganda siya. Yun lang." tapos, umalis na din yung estudyante.
Kumatok naman ako, then pumasok na din sa loob.
Nakita yung mga desk ng prof, puro matatandang babae nandun isa lang yung namumukodtangi.
YUn ata yung teacher ko kanina?
Siguro nga siya yung Salazar.. ~__~
Nilapitan ko si Ma'am. Umiinom pa siya ng kape ng umupo ako sa harapan ng desk niya.
Pagbaba ba naman ng tasa niya,
*BRRRRRRRRRRRRRRRRRT!" [So yun ba yung splash na sound effects?]
FCK. Sopistikada nga ba tong teacher na to?
"Oh . Im sorry. Nagulat kasi ako. Hindi ko napansing may tao sa harap. Sorry! Sorry!" tapos pinupunasan niya yung
damit ko.. Na nakaUNIFORM pa namana ko... Na ... Binugahan lang ako ng kape. >.< [Badtrip ako ng sinulat ko to
~_~]
" Ma'am. Umayos naman KAYO." Sarcastic kong sabi
"Huh? Why should I?"
"Because. I'm talking with you." and then, tinaasan ko siya ng kilay. Pft.
"Sorry dear. Sige, ganito na lang. Ano bang kelangan mo sakin?"
"Eto ." inabot ko sa kanya yung letter. Tss... Referal letter ata ni Dean yun.
*cross fingers* sana tanggihan niya!
"Debate Team? Really? I would loved to! Sure. Sure." tapos, excited siyang pinirmahan yung hindi-ko-alam chenes
na nasa letter.
********
Fast Forward
[Sa loob ng isang bar]
"Gahd! Hindi ko talaga alam kung anong meron sa babaeng yun!" sabi ko kay Roxanne
"Ang tinga niya friend. Nakakaturn off nga.. Akala ko pa naman mabait!"
"Yun na nga eh... Pssssssh! So nabadtrip lang talaga ako buong araw."
"At mas mababadtrip ka pa ata ngayon.,"
"Huh?"
Nakita ko na lang si Stanley at yung girlfriend niya na lumapit samin ni Roxanne.
"Oh? Fvckingoldassdigger? Anong kelangan mo?"
"How sweet. Wala naman. Bakit hindi mo ata kasama si Railey ngayon?" tapos, HALOS ipagkalandakan niyang
NAKAHAWAK SIYA SA BEWANG NUNG GELPREN NIYA!
..Hindi ka nagseselos rebecca.... hindi.... hindiii.....
"Nasa CR lang siya. At baket?" ay gagi! Bat na naman ako nakasabi ng mga EWAAAAANNN!!!!!
Tapos, siniko ko si Roxanne. "Ahh. Oo, nasa CR lang siya.." yun nga lang, parang .. di niya pa din gets na
pinapasakay ko lang siya.. >.<
"Talaga? Nice. Pwede pa lang maggroup date tayo ngayon, if you dont mind?" tapos nagsmile siya ng nangaasar...
"Date? Sure! Relax lang kayo. Pupuntahan ko lang siya...."
Binitbit ko na yung bag ko... Alas dose na nga eh ~__~ Sang impyerno ko naman hihilahin si Sir Railey... T___T
Pumunta na ko sa direksyon na papunta na nga din sa Cr ng boys.. Nung nakita kong kinakausap ni Rox yung
dalwa.... tinext ko na din siyang paantay na lang ako.. Wahhh
MASYADO KA KASING MATAPANG REBCCA!
Lumabas ako ng bar. Tinawagan ko na siya...
BUSY
BUSY
BUSY
BUSY
BUSY
Yun yung lumalabas sa Screen ng cellphone ko..
Naku.. Patay.. Railey!!! Lasta na lang talaga to!
***
Sir.... Pleasee... Sagutin niyo na yung tawag ko.. ~__~
The number you dial is currently unavailable or out of coverage area.
Nagmukmok ako sa tabi ng halaman na nasa tapat naman ng pinto ng bar. Pisti. Sir... Importante ka na pala... Ngaun
lang! Pano ko mapapanindigan yung katapangan ko nito... Kung mabubuking nilang hindi naman tayo.. Dahil itong
okasyon lang na to di ka man lang makapunta..
"Hayy.." buntong hininga ko. Nakaupo at nakayuko pa din ako sa may gatter sa labas. Naghihintay. Aw. Nakauniform
pa naman ako. Eh~!! Basta! Isang text lang naman hinihintay ko eh.
Siguro after 15 minutes. Nagdecide na kong bumalik para gumawa ng ibang lusot na I doubt kung paniniwalaan nila
Railey. Hirap kasi akong magsinungaling sa kanya eh.
Pero naramdaman ko na lang na may humila sa braso ko.
"Halika nga dito."
Malamig na boses yung sumalubong sakin. Tapos, nakita ko na lanng yung sarili ko na bitbit-bitbit niya sa may
istasyon ng tren.
"Anong oras na?"
"Alas dose."
"Alam mo naman pala. Bat nasa bar ka?" low tone na tanong niya
"Nagrerelax. Teka. Bat ba tanong ka ng tanong! Ikaw nga dapat tinatanong namin. Asan ka? Bat umalis ka na sa
debate club?"
"Bakit?"
"Nakalimutan ko kasing magthank you!" uhmm.. gusto ko lang alisin yung awkward moment -__-
"Uh, sabi ko na nga ba." tapos parang mukhang disappointed siya.
"Eh sir.. Ano pong ginagawa niyo dito?"
"Binabantayan ka."
"Pano wala ka namang idea kung nasaan ako di ba? At bakit mo naman ako babantayan?"
Nakaupo pa din kami sa may istasyon ng tren. Nagaantay ng susunod pa. Kung meron pa. Hay. Medyo palakas pa
din ng palakas yung hangin, pero di ako bored. Tinext ko na lang si Roxanne na sabihin kina Stanley na umuwi na
lang ako.
Hindi naman siya sumagot. Tapos, nakita ko na lang siya, inakbay niya yung kamay niya sakin.
"Sana lagi na lang ganito noh?" seryoso yung boses niya
"Sir... Mamamatay ka na ba? Kaya ka siguro nagresign! Hahaha"
"Hindi. HIndi ka pa napapagod?"
"Bakit naman po?"
*inalis niya yung kamay niya sa balikat ko... kinasanayan ko na yun kaya wala na naman sakin
"Hindi ka ba napapagod? Ako, pagod na pagod na. Hindi na kasi estudyante yung tingin ko sayo eh."
Bakit ikaw lang ba?
"Sir talaga. So feeling niyo mahuhulog na ko sa inyo?"
"Uh eh.. Sige, akala ko lang madadala ka na sa sasabihin ko." at alangan siyang tumawa.
Etong si Sir. Hindi ko talaga siya mabasa....
Di ba sabi niya, titigilan niya lang ako pag nagkagusto na ko sa kanya? Edi pag sinabi kong..... uhmmm.... i like him
too edi parang.... parang... maiiwanan na ko? which is okay lang naman din sakin.. I guess. >.<
Hay naku. BAKA JOKE na nga lang ni Sir yun. TACTICS NIYA LANG YAN! SWAT TEAM MEMBER ATA YAN EH!
Fine
***
[Railey's POV]
Hanggang ngayon, fake boyfriend slash teacher at ex adviser sa debate team yung tingin sakin ni Rebecca. Manhid
lang ba talaga siya? O sadyang tinitignan niya lang yung mga kakayahan ko?
Manhid nga siguro. Kanina ko pa sinusundan hindi man lang nakakramdam. Magpapaalam na sana ako sa kanya
kaso, nakita ko na siyang dumiretso dito.
Nakaupo pa din kami ngayon sa may train station. sabi nila, kung sino daw yung huli mong kasamang sumakay sa
istasyon na to..... Eh meant to be daw kayo.... [Yun ang tinatawag na alamat ng Train Station :P]
Hindi naman sa adik ako sa destiny, signs or whatsoever. Pero, nakita ko na naman si.....
Yeahh. Siya na nga. Isn't it just awkward? Na after.... so many years. Na wala na kong inaasahan.. Na wala na kong
iniintay... Na tinuruan niya pa akong magbillang at magpaasa sa mga babae..
Eh tsaka na lang siya babalik?
Flashback.
[The day after the incident in the church. Eto yung day before chapter 8.]
I was about to attend my first class that morning. Pero hindi inaasahang tao yung nakita kong naglalakad sa hallway.
She was actually smiling at me at akmang lalapit. Pero, I held my head up high. I knew her. She was the same girl na
hinabol ko 2 years ago.
Ayoko na. Sawa na ko.
"RAILEEEEEEEEEEEEEYYYYYY!" sabi niya sakin.. na kahit nasa gitna kami ng hallway eh ganito niya ko
tatawagin... madami pa ngang estudyante.
Hindi ko siya pinansin.
Sa hallway din niya ko iniwanan. na parang. wala lang. oo ganun na nga. tapos sa hallway na din na to niya ko
babalikan.
"Please. Talk to me."
"Talk to you? See me on the rooftop."
Sa rooftop, pinagpaliwanag ko pa siya. Hm.
"Scholarship Rye [shortcut for Railey].... Scholarship."
"Did you tell me that before?"
"Hindi. Kasi. I have my reasons Rye." then, napatingin siya sa baba.
"Well then. Keep that reason for yourself. At ayoko na ding marinig."
"Hindi kita titigilan. Can't you see? I'll be your co-teacher here."
"Well kung yun lang. I will immediately file my resignation."
"Hindi ko papayagan yon."
End of flashback.
Ganun na lang siguro siya kalakas sa admin kaya hindi ako nakapagresign. Kaya binitawan ko na lang yung mga
clubs na hawak ko.
Nasa train station na kami. Still waiting if may dadaan pa na tren. Yun lang,
wala talaga.
Awkward silence. Ano kayang iniisip niya?
Eh kasi naman. If I'll continue this feeling baka naman. Mapasama pa siya kay Anna.
Hinatid ko na lang siya pauwi. Sinakay ko ng taxi.
"Railey! Nagresign ka na ba sa school?"
"Malapit na. After this sem. Papagraduate-in lang kita."
"Hoping ka pa din na mahuhulog ako sayo. Sus! Malabo yun! In your dreams!"
"You're in my dreams kasi."
"Weh. Banat!" tapos binatukan niya lang ako. Wala na ba kong karapatang magjoke? Psssk.
Habang nagkukulitan kami.
May isang unknown number na tumawag sakin.
****
Chapter 9:
Inantay ko na lang na ibaba ng caller yung tawag niya na yun. Hindi ko na din pinansin kasi, inantay ko pang
makaalis yung taxi na sinakyan ni Rebecca,
Kaso, nagring ulit na nagring.
This time, sinagot ko na nga. At ayoooon.
"Railey. Please. Help. Si Dean. Sinugod sa ospital." without asking who's calling. Alam ko ng it's HER.
Tinanong ko kung saan inabutan ng atake si Dean. My God. HIndi ko na inentertain kung sino yung TUMAWAG. Tsl.
Sa ganitong oras pa talaga aatakihin si Dean. Sa bagay, matanda na nga.
Nag-abang na din ako ng kotse pagkatapos. Sumakay pabalik sa school. Kinakabahan na ko this time.
It was 1 in the morning. At alam kong naiwan pa si dean sa university dahil may accreditation pa siyang tinatapos.
Nagmamadali akong pumunta sa Conference Room. Binilisan ko ng buksan yung pinto at halos kalampagin ko na
yung door knob. Kinakabahan na ko with intensed heartbeats. Ganyan ko kamahal si Dean. Nanay na din ang turing
ko sa kanya.
Pero, pagbukas na pagbukas ko ng pinto, bumungad agad yung isang...
"Anna!. Ikaw na naman?" bulyaw ko sa kanya. yung feeling na nagmamadali ka makarating lang ASAP sa school
tapos isang.. halos.. naked? na babae lang yung nasa harap mo?
"Railey. You know what I want. I simply want YOU back." those words were kinda tempting. Again. Papalapit na
naman siya sakin. Pointing my LIPS and slightly loosening my tie.
"Anna. Will you JUST stop what you're doing? Hindi ka ba nahihiya? Teacher ka pa naman!" then umatras ako.
Hanggang mapasandal ako sa pinto ng conference room. This room is getting colder for the two of us.
"You know what RAILEY. Yan ang hirap sa'yo. Y'ur so mean. Ga'no ba katagal ang two years at nagkaganyan ka?
Ha?"
Siya pa may ganang magalit?
"Two years without COMMUNICATION! NA WALANG PARAMDAM O KAHIT ANO! NI LA-LANG MO YOON?"
"Kung yan lang ang ikinagagaliit mo, THEN. We can start naman all over again. Right?" at mas lalong lumapit pa siya
sakin. Now, inaalis niya na yung necktie ko.. And ALMOST putting her head on my neck.
"What. The. Hell. Are. You. Doing----" But I cannot even say a word. My mouth was already blocked with hers. She's
now kissing me so gently... But later on.. Those KISSES were not just SIMPLY KISSES. HInawakan niya pa yung
haed ko just to let me feel that she wants me to respond.
Dala ng frustration. Naisip kong si Becca na lang yung babaeng nasa harapan ko ngayon. I badly want her this way
too.
I know I must NOT but I CANNOT. Ayokong tumanggi sa babaeng minahal ko ng 2 years.At dahil lang sa pride
ipagpapalit ko na agad. No, I cant do that. This girl was mine before.. And can be mine.. again.
And we shared those sweet kisses.
Ayokong gumanti sa una, pero, like becca,
but she really urged me.
So I responded. I kissed her that hard. So hard enough to make her moan.. I also let her hands be wrapped on my
waist.
I heard her whisphering my name... Still saying " I miss you so much. Railey."
She's now kissing my neck. And she started licking it. Nakakakiliti, but Im taking her easy. At siya din. Bibagalan niya
pa. I wonder if she's enjoying my... neck >.>
It was like 2 years ago. When we were still... young? I mean, when we're younger.
Ngayon, parang wala siyang pinagbago.
Halos isandal niya na ko sa pintuan na pinagkukulungan niya sakin.
"FCK this shirt. Will you take it off?" and without saying a word. I immediately do what she wanted me too.
She's now..
FCK! Kelangan ko pa bang idescribe na halos lamugin niya na yung hindi naman gaanong kalaking chests ko.
Ayun, hinawakan niya yung mga kamay ko, and let those get inside her... brasierre,
She did all the 'work'. I'm just ... enjoying.
Naaalala ko yung kalasingan ni Rebecca!
At sa isang iglap. I just found my self kissing now her whole body. Inalis ko na lahat ng pwedeng humarang and.
That's it.
This is another.... Pleasure.
She's just moaning at sa bawat paghinto ko. Parang ayaw niya ng kumawala.
Hinawakan ko na ng maiigi yung batok niya to make sure na hindi na kami mapaglalayo.
"You're my.. Life..." she whispered. Again.
Pro hindi ako sumagot. I removed her bra and start kissing hers.
Lumipat na kami ng pwesto and I let her sit on the long table used for special meeting. So expect ot to be that long.
Humiga lang siya at pinaubaya na ang sarili niya sakin.
I went near her and started doing my job.
I slowly licked her ears. At narinig ko din siyang tumawa.
"I really like you rebecca." subconcious kong nasabi/
But, ibang sakit na yung naramdaman ko nang SINAMPAL niya ko.
Nagmadali siyang magbihis at halos itulak ako palayo.
"Rebecca pala? Humanda lang siya sakin."
It was raining outside. Nakita ko sa bintana. Ngayon, Pano ko na aminin.. na..
I already confirmed na ako pala ang ma-fafall sa kanya.
At ibnagsak na ni Anna yun pintuan.
Nakalimutan kong sabihing, naiwanan niya pala yung bra niya. ~_~
****
Chapter 10
Rebecca's POV
3PM. Emergency Meeting sa Office ng Debate Team.
Kahit medyo hindi ko na alam ang salitang pagod, puyat at pahinga. Nagmeeting na kami ng naglalagas kong
teammates para sa paghahanap ng bagong member. Nasa room kami ngayon.. At sa kasamaang palad. Tatlo na
lang kami. Ako, si Vice at secreatary. Wala na din yung dating president.
"PRESIDENT!" sigaw ng vice ko, sabay hampas ng ruler sa table... "KAHIT TATLONG MEMBER AT ISANG
ADVISER.. TATAKBO NA YUNG ORG NATIN!" Mukha na siyang nawawalan ng pagasa.
Nasa kanan ko siya, kaya tinapik tapik ko na muna yung likod siya. Lalaki siya, no prob. Silahis naman. "ADVISER.
Check! Meron na." Sana napakalma ko siya dun.
Napakamot naman ng ulo yung sekratarya ko. "Eh kung ganun MADAM. Sinong adviser natin?"
"Miss Salazar." bulong ko sa kanya. Napasapo na lang ako sa noo ko kasi. SOBRANG laki ng SAMA ng loob ko sa
teacher na yon! Asus! Sa dami2 ng irerecommend yung teacher pa na yun! Ay LOKO!
"What? YUNG TERROR TEACHER NA EX NI SIR RAILEY?" sabi ni Lina. Si Ms. Geek na secretary.
"Rebecca.... Sigurado ka na ba dyan?" -Vice
"Oo nga. Mukhang napasubo na nga ako eh..." sabi ko na lang at ...
Kasabay ng pagyuko ko sa lamesa namin... At halos takpan na ng buhok ko yung buong mukha ko...
Isang MALAKAS at SUNOD-SUNOD na katok ang kumalabog sa kinakalawang na pinto ng opisina namin, Tssk.
Nakalock kaya yun!
Patayo na sana si Lina para buksan yung pinto, pero pinigil ko siya.
"Ako na." at lumapit na ko para buksan yung pinto. Tuturuan ko ng leksyon yung taong sobrang lakas kumatok!
"Bago ko pa siya mabuksan.....
"PWEDE BANG MAGDAHAN DAHAN KA SA PAGKATOK!" sabi ko sa pinto na alam kong rinigna rinig sa kabila.
Tangna. Obvious namang may tao kasi may ilaw di ba? Kelangan malakas? Ako na highbood gaganituhin?! (Oo na.
Napakalaking deal na sakin yung pagbukas ng pintong yun. Tsk.)
Kaso, pagakabukas sko sa pintuan.... Isang babaeng halos tumatumbling na yung mga kilay ang sumalubong sakin.
Anak ng.. Maloloko na tayo nito eh..
"E-Ehh..... EHEM." sabi ni Ms. Salazar habang nagpapanggap na nauubo kasi tinatakpan niya pa ng palad niya yung
bibig niya... "At anong sinisigaw sigaw mo dyan Miss Rebecca?" Tinaasan niya na ko ng kilay.
"Wala naman. Malay ko bang may kakatok sa opisina namin? At malay ko bang alas tres ka darating sa meeting na
ala-una dapat?" whehe.. syempre the latter is edited dear readers. kunwari ala una pa kami nandito. Narinig ko na
lang si Arnold na nag-TSK. Kinindatan ko siya at tinitigan ng UMAYOS-KA-LOOK.
"At TEKA.. Sa pagkakaalala ko, Wala pang 3 words ang nasasabi ko... Bakit pinapaulanan mo na ko ng mga salita?
MISS. Re.Be.Ca?" Siningit niya yung sarili niya papasok ng room namin. Tsskk..
"At ano tong alikabok na to?" sabay pahid ng isa niyang daliri sa isang bookk shelf namin.. Pinakita niya pa sakin
yungg alikabok sa daliri niya. "Eto oh? Kaya wala siguro kayong members..."
Naglakad lakad pa siya. Eh anong akala niya sa opisina namin? Galleria? Museum? BAHAY!? Tapos, umupo siya sa
gitnang upuan.. Feeler talaga. Arrrghhh!
"Psst! Halika dito. Umupo ka.. Dyan.. Dyan.." tinuro niya kong umupo sa tapat mismo na upuan.. Parallel sa kanya.
SI Lina at Arnold... Pinagpapawisan.Di makatingin sa kanya.. ANU BA NAMAN. GANO BA SIYA KATERROR!
"So, So far. AKO. yung adviser ng debate team, right?" At tinaas niya pa yung kanang kilay niya para icheck na
magaagree ako.
"So FAR MA'AM.. Pansamantala lang po kayo.." at pinakadiinan ko pa yung PANSAMANTALA.
"PANSAMANTALA... Pero... I GUESS... Magtatagal ako sa TEAM niyo na to. May members na ba kayo?" tinignan
niya yung si Lina.. Wahhh. WAG KANG IIYAK LINA! WAG! Kasi parang paluha na siya.. T0T
"W-Wala na po.. Ma'am..." Medyo humihikbi na siya.. T_T
"Dahil wala ng Sir Railey? Wala ng members? Ganun ba yon?"
Hindi kami nagsiimikan. Kasi, somehow, tama siya.
"So, Umaasa lang kayo kay Sir Railey?"
Wala ulit naglakas loob na sumagot.
"Sige. Bukas. Maghahanap tayo ng members. Ikaw. (Kay Lina) Gumawa ka ng Flyers ipaskil sa bulletin boards sa
bawat floor ng building. Ikaw (Kay Arnold) Magpakalat ka naman ng Forms sa mga papasok sa gate. At IKAW..
(sabay harap sakin) TANTANAN MO LANG SI SIR RAILEY. Matatahimik tong club na'to."
*****************************
After 3 hours. Isang oras na lang pasara na yung school.
Lakad na ko ng lakad sa bawat floor ng building. Taas Baba. Tinitignan ko yung ginagawa ni Lina. Tinatanaw ko
naman yung ginagawa ni Arnold sa may gate. Nasa bandang harapan ako ng building namin.. Yung straight na
nakatapat sa may gate... Gusto kong sigawan lahat ng mga estudyante na ISUMPA yung PROF na yun!
Grabeeeeee!!! Pahirap talaga siya samin!!! Naawa na ko sa kanila... Baka pati sila magquit T_T Konte na lang ung
mga estudyanteng nadaan eh..
Tinext ko na lang sila na umuwi na. Ako ng bahala sa mga floor na hindi pa nalalagyan ng announcements.
Sa 5th floor, may isa akong papel na nakita ..
"Uy! Flyers namin to ah!" sabi ko na lang sa sarili ko.. At sinong amag naman ang susubok na pumunit at sumira ng
flyers namin...Arrggh!
"Alam mo, magquit ka na lang sa club na yan." narinig ko ... Pfft.. Anu ba yan. Hindi pwede. Hindi.. Hinawakan ko pa
yung ginusot na papel.. At parang.. Kahit papano naman, napamahal nako sa club namin..
"Quit na kasi." at teka. Sino ba tong bulong ng bulong sakin?!
"Quit? Hindi ako duwag na katulad mo Sir Railey...." tinignan ko siya ng seryoso. "Duwag ... at bigla na lang
mangiiwan.. Bigla na lang aalis sa schoo.." Halatang galing si Sir sa faculty room kasi dala2 niya na yung atache
case nya.
"Alam mo rebecca..." huminto siya.."Ah. Wala."
"Yan. Dyan ka naman magaling Sir. Ang mambitn."
"Marami ka pang di alam. Kaya please. Bago pa lumala.. Lalayo na ko."
"Anong lalala? Ano bang nangyayari? Wala namang nagbago ah! Wala naman!"
Railey's POV
Wala man lang kamalay malay si Rebecca. Kanina ko pa siya tinitignangpinapahirapan ni Anna. Magsisimula na
siguro siyang.. Manggulo. Kaya bago pa mapalapit si Rebecca sakin, mas mabuti na ngang umalis di ba?
"Anong lalala? Ano bang nangyayari? Wala namang nagbago ah! Wala naman!"
"Walang nagbago. Pero may nadagdag."
Gabi na pero nakatayo pa din kami ngayon. Sa may 5th floor. Sa tapat mismo ng flag pole. Wala ng estudyante
halos. Wala na..
Kung pwede ko lang naman sabihin sa kanya, edi sana, sinabi ko na.
"Magingat ka na lang ha? Aalis na ko..." Hindi na ko tumingin pa sa kanya . Ayoko na kasing.. Malungkot pero..
Isang mainit at mumunting palad ang humawak sa palad ko. Nakita ko na lang siyang parang maluha luha. Ganito ko
siya nakita nung iwanan siya ni Stanley. At ang mga salitang binigkas niya na lang sakin:
"Sir. Please. Dito ka muna."
***
Chapter 11
Rebecca's POV
Hinawakan ko yung kamay niya at feeling ko naluluha luha ako. Yung mukhang kawawa. Ewan ko ba. Ayoko kasi
yung feeling na iniiwan.
"Sir, ano bang kaartehan yan ginagawa niyo? Magreresign kayo? Bakit? Para san? Di ba parang tanga lang!"
"Di ba, eto naman ang gusto mo? Dati pa nga, actually. Ang lumayo ako? So, ito na, ginagawa ko na.Lalayuan na
kita"
"Pero. DI ba. Sabi mo. Lalayo ka lang pag NA-fall na ako sa'yo? Natatandaan mo pa ba yon?"
"Ayoko na. Pwede bang itigil na natin tong mga pambatang larong tulad neto. Ayoko na dito. Lilipat ako ng school
because I have my reasons. So will you pls.. Let me go..."
"Sir. Lalayo ka lang pag nahulog na ko sa'yo." pinagdiinan ko pang sinabi sa kanya, pero after kong sabihin yun.
Nabitawan ko na yung kamay niya dahil hinila niya na ako papasok sa loob ng faculty room This time,walang tao don.
Binaba niya yung mga gamit niya at pwersahan akong isinandal sa pader. Kinulong niya ko sa mga bisig niya dun,
ako, wala akong masabi. Kasi, parang .. Hindi mapaliwanag yung mukha niya ngayon. His eyes.. Those were telling
na may hindi tamang nangyyari sa kanya.
"Pls Bec, Magquit ka na sa Debate Club, habang maaga pa." nakakulong ako sa kanyang mga braso. wala akong
maisip .. WALA! "Pwede bang ipangako mong pagalis ko, you'll quit D.C?"
"Sir. Please. Ano po ba kasing nangyayari." wala akong ideya, para akong inaamong tupa nitong si Sir. Ay! Ano ba,
nararamdaman kong kumakabog na naman ang puso ko, Yung mukha niya,yung amoy niya, yung pawis niya, his
LIPS! Sobrang lapit na nila sakin, at isang galaw ko lang. I could touch those.
"Okay. Kung ayaw mong sumagot, Can I have at least one last favor?" at bago niya pa dugtungan yung sasabihin
niya, tinakpan niya na yung bibig ko ng mga halik niya.HIndi ako makatanggi dahil namiss ko ang mapupulang labi na
yon.
That passionate and sweet kiss, I really really feel like it was first time to be kissed. I clunged on his neck and still
trying to maintain that position...I'm literally dying for that kiss, again. His hands, those were already crawling under
my blouse. He's still kissing after catching our breath for a second. Sinukbukan ng kamay kong pigilan pa yung mga
kamay niyang yon, pero, that was it, wala na kong nagawa. I left his hand doing his job. He's now starting to unbutton
my blouse. And I, Im all ready to give him his shot. I helped him in undressing me. So as he, as I undressed him. I
just missed those body. Slim, yet sexy. The best part of this night is when, he used his necktie para itali ako sa
kanya, That necktie, hay. This is different. Halos hindi na kami magkahiwalay. He just grinned. And so as I.
"Sir... This is not the right place for this... Uhmm... Exhibition? If this will be your favor, Then, no problem, peroo..."
tinakpan niya yung labi ko ng hintuturo niya.
"Be patient, my princess. And he just close that moment with a soft kiss. "I know, you cant wait."
And after that, we just found ourselves in his house. Nagmamadali siyang ipinasok ako sa loob. Hindi ako
makatanggi pero hindi ko maisip kung ano ba talagang gusto sakin ni Sir. Ano bang plano niya? AYOKO Munang
isipin, dahil at the same time. im enjoying.
As we entered his room. pinapaulanan niya ako ng halik. Halik, na kahit pauli ulit, parang bago. Lahat fresh. Walang
pagsasawa. OH SHHTTT! Kung lahat ng teacher ganito, magaaral na ko ng mabuti!
Again, he placed me on his bed. Pero, this time, Im wondering. BAKIT SIYA BIGLANG TUMIGIL.
"Hindi na to tama."sabi niya, pero tumayo ako.
"Sir. Kung may problema naman kayo, handa naman akong tumulong eh."
"As if you can."
"YES. I wil." and ako naman ang nagsimulang humalik sa kanya>
I slipped my tongue inside his lips. Oh.. FCK. This. Is. Life. And we just enjoyed this night, na walang iniisip na
problema. Hayy.. I just wish life is easy as kissing him.
xxxx
The Next Day, nagtataka ako, dahil, pagpasok ko sa room ng Debate Club, sandamakmak na na files ng new
applicants yung nakasalampak.
"Ano to?" tanong ko kay Arnold, kahit alam kong forms nga yun.
"Pres. New members? Oo. Pero, scan mo,mukhang sila lang ung members dati eh."
"Eh bakit dumami?" at binaba ko muna yung bag ko sa table, na halos kasing taas na ng mga membership forms. >.<
"Sis, tignan mo na lang kung anong nasa labas ng lobby."
Hindi ko na nakuhang dumaan ng lobby, wala naman kasi akong pasok ngayon, kaya duimiretso ako sa office.
TAPOS. TANGNA.
Nakita ko yung karatulang:
"Debate Club: Be a Member! and have a Free Kiss."
At mas lalo akon natawa ng nabasa ko yung note sababa.
"PS: Plus free hug if you bring another member. =)"
Ay.. Nagmadali akong makipagsiksikan sa mga tao, para tignan lang kung sino ang pasimuno non.
Teka... Ganito din kadami yung members ng club nang ang adviser namin ay si....
"SIr Railey?" saktong pagkatawag ko sa kanya, may ikkiss na siyang isang member. Hays!
Tinawag ko yung secretary ko.
"Anong nangyayari dito?" tinakpan ko pa ung mukha ko at ayokng dumugin ng members ng nabuwag niyang fans
club. Tsk
"Pres, Hindi ko din po alam, Basta, kaninang umaga, nang nagsimula po akong magpamigay ng forms. Eh.... Ayun!
Dumating si Sir, tapos, ginawa niya na yan oh." tinutukoy niya yung sign board at yung mga pinagggawa niya.
Natuwa naman ako sa kanya. Kahit na... Uhm. Medyo,hindi na siya part ng school, nakuha niya pa ding tumulong.
Oo, nagresign na siya sa school. Hindi ko pa din naman siya napigilan kagabi. Kahit.. Argghh! Anu ba yan. OO na.
Kahit halos isanla ko na sarili ko sa kanya. Tangna. Youre weak. rebecca.
Kung hindi pa siguro inawat ng guard yung mga babaeng nagpapamember. Hindi pa kami makakakain. Dun na din
kami sa may lobby kumain,
"Ano? Ang dmi ng members. So pwede niyo na sigurong hayaan yung club kay Miss Salazar?" at sinubo ni Sir yung
siomai na tusok ng tinidor niya.
"Mas lalo niya pa kaming kelangan ngaton sir." sabinii secretary
"Ako? Ewan ko. Siguro, ipapaubaya ko na lang sila sa---" at bago ko pa matuloy yung sandamakmak na sasbihin ko,
nakita ko na si Mam Salazar na papalapit samin.
Este,. kay SIr Railey lang pala. -__- "Hi Railey." at nakipagbeso2 siya kay Sir. Hmp. Lande. "So, you're team is doing
a great job pala ah?" tukoy niya samin.
"Not really. Unless." -ako, Unless umalis siya. Haha!
"Unless what?"
"Uhm Nevermind."
Pero kahit kausap niya ko, kay sir pa din siya nakatingin. Kay sir pa din siya tumabi. ANUBANAMANYAN.
"K Fine." sabi ko, and I walked out. Si Sir naman din kasi, mukhang gustong gusto malapitan ng panget na yun eh.
Hayy. Yun nga lang, hindi na natulpy ang pagalisk ko, dahil hinila ako ni sir pabalik sa upuan ko.
"Dito ka lang. Angkulet." at sinimangutan ako. tapos, tinabi niya ko sa kanya, kaliwan ako tapos sa gitna siya, sa gilid
si mam yung secreatry ko, umalis, nakaramdam na ata. -__-
Anu ba namang love triangle to, Masyadong magulo. ;I
Chapter 12
Rebecca's POV
The next day, inaayos ko na yung isa pang general assembly para sa mga bagong members. Kasama ko sa office
namin na tambak ng papel yung co-officers ko, si Arnold at si Ms. Secretary Ewan ko ba kung bakit ko laging
nakakalimutan yung pangalan ng babaeng yun.
Nasa long table kami, iniiscan at inaayos na yung membership forms na pinasa samin. Hayst. Napakaterible nung
nangyari kahapon. AKo na lang yung umalis kasi nakakahiya naman sa KAGALANG GALANG NA ADVISER ng
Debate team. Di ba nga nakaupo ako sa tabi ni sir? Bigla ba naman akong inutusan at pinaakyat sa office. Tsk Tsk.
Wala na. Kaya hindi na ko tumingin kay Sir at ako na mismo yung umalis. Kakaimbyerna.
"Arnold. Pakipasa nga yung puncher! Bilis!" aburido kong sabi.
"Oh Sisterette? Bakit HB ka?" nagtataka niyang tanong. Nakataas na nga yung kilay sakin. Psch.
"HB? Anong HB? Leche. Hindi na lang diretsuhin."
"Tsk Tsk. High BLOOD ka nga president! Tsk. Yan na nga talaga ang nagagawa ng SELOS." at sinundan niya pa
yun ng tawa.. As in malakas na tawa! Naririndi na ko!
"Pwede ba." at inalis ko yung kamay niya na hinapo yung noo ko. "Hindi ako high blood. Im just...PRESSURED.
That's it dear." at inirapan ko na lang siya para matahimik.
"Dahil siguro yan sa kahapon no?" ngayon niya pa lang inabot yung puncher.
"Wala to. Naiinis lang talaga ko." at sinimulan ko ng pagsama-samahin yung lalaki . hiwalay yung babae.
"Pres.. Wag kang maiinis ha?" singit ng secretary.
"Sige ba. Ano ba yun?"
"Nagtext kasi si Ma'am Salazar, na hindi daw muna siya makakapunta ng meeting natin ngayon...."
"Ah okay lang. Wala namang problema."
"Eh.. May kadugtong pa eh. Babasahin ko pa ba?" at tinignan niya ko ng malalim. -_-
"Kasama niya daw kasi si Sir Railey." pabagal niya pang basa.
ASDFGHJKL! "Mamatay na kamo sila!" tinignan nila kong dalawa pagkasigaw ko nun.
"A-Ah eh.. Wala. Wala. Highblood lang talaga siguro ako." dugtong ko,
"Tsk . Tsk . Alam mo pres. Isa lang ang tawag dyan."
At tinayo ni arnold si secretary at kunwaring inakbayan.
"Oh Raileyy.. Oh Raileyyy.." at kinurot niya pa sa pisngi si Sec. So, ginagaya niya nga si Mam Salazar. =__= Tapos,
hinawakan yung kamay, sinwing swing pa. In short, nilalande niya kuno si secretary na walang kamuwan muwang sa
ginagawa sa kanya.
"Siguro, ganito na kasweet sila mam at sir no? O kaya ganito.." tapos, hinawakan niya yung mukha ng kinakabahang
secretary ko, tapos, kunwaring ikikiss.. Ayan na!!
"PWEDE BA! ITIGIL MO NA YAN!"
"Tenen! Title: Selos." sabi pa ni arnld sabay tawa. =_=
Nakakaasar naman. Eh pano nga kung ganon? Pano kung akitin ni Mam Salazar si Sir? Pano pag... Hinahawakan
niya na yung kamay ni SIr.. Pano kung sasamantalahin ni Sir yung kalandian ni Mam.. Pano kung... Abutin sila ng
gabi. PANO!
"Huy!" at hinamapas ako ni folder ni Arnold.
"Natutulala ka na lang bigla." at tinaasan nila akong dalawa ng kilay. Sino ba kasing high blood?
RAILEY'S POV
Nasa kalye na kami palabas ng school. KAMI. Oo, kasama ko kasi si previous. Sumama ako sa kanya, dahil
kahapon. Binlackmail niya ko.
*flashback*
Sa may lobby pa din kami, after naming kumain. Sinara ko na muna ung registration para sa Debate club, tutal,
marami rami na naman akong nahalikan . ~_~ At okay na siguro yung ganung kadami. Tsaka, special promo lang
naman yun.
"Alam mo, duda ako sa Rebecca na yan." sabi niya pag-alis ni Rebecca, na hindi ko na nakuhang tawagin.
"Duda? Bakit? Kilala mo?"
"Alam mo, ang galing mo magtakip ng kalat Rye. I know you. Hindi ka basta basta lumalapit sa babae. except sakin."
"Well, lahat ng tao, nagbabago."
"Nagbabago? Eh, anong eksena yung nakita ko sa train station?"
Patay. So alam niyang nandun kami ni Rebecca.
"That was a friendly.... Ah basta! Hinatid ko lang sya." sana hindi niya mahalatang...
Suddenly, naglabas siya ng isang litrato, ako at si Rebecca. Nakaakbay ako sa kanya. And... Oh HELL! Pano niya to
nakuhaan!
"Friendly? Inaakbayan?" and she started asking nonsense questions! "Tapos, hinahatid sa bahay." pause saglit,
"Tapos sinasamahan ng sa ex boyfriend. Ganon ka na ba kafriendly Dear?" and nilapit niya yung mukha niya sakin.
"Pwede ba. Kung anuman yung nakita mo. Wala ka na dun."
"Mukhang nakalimutan mo na ang policy sa school na that having a relationship with a pupil is a dismissible
breach of contract."
"Hindi na ko teacher don. So whats the problem?"
"Wag mo kong lokohin Railey. Kung si Rebecca mauuto mo, ako hindi." at inilabas niya yung contract ko sa school
namin. Ahhh! Ano ba naman to. Akala ko.
"In addition, teachers must look after their students. not to seduce them."
"Tao lang naman ang nagsset ng rules. Bakit? Kung teacher ba ako at estudyante siya, will that scenario make a
difference? Tao pa din kami, and despite of a lot cirsumstances, we have that tendency to fall."
"Ang sakin lang naman, you still have the choice, whether to choose me over her, or stay in that "unethical
relationship."
"Oh shut up will you?!" akmang sasampalin ko na siya, pero akala ko iilag siya, nang maramdaman kong hindi, hindi
ko na tinuloy. she;s still a lady anyway.
"Yan, nagpapadala ka kasi masyado sa emosyon. Use your head. Hindi kayo bagay. Ano? Masaya ka lang kasi
maganda siya, may itsura, bata, pero sooner and later, wala ding kahihinatnan yang pinapangarap mo. Kaya, ngayon
pa lang. Itigil niyo na yung kahibangan na yan."
*end of flashback*
Yun lang yung mga last words niya. Kung bakit kami magkasama ngayon. Dahil sa blackmail niya. Na isang galaw ko
lang. Patay si..
"Railey..." her voice and its tone was far different from yesterday. Parang kahapon pinagbabantaan niya ko, pero
ngayon, parang linta. Hindi ko talaga mabasa ang mga babae.
"Yes?" walang gana at walang buhay na sagot ko. Nagttyaga lang ako sa kanya.
"Tawagan natin si Rebecca, mukhang busing busy sila sa club. Baka pagod na sila."
"Oh dear. Dont pretend na nag-aalala ka."
"Lam mo. ang hirap sayo. Ikaw na nga ang tinutulungan ayaw mo pa."
"So ito tulong to?" tinuro ko yung kamay niya sa braso ko.
"Kung mapapansin ng tao na nagkabalikan na tayo, wala na silang iisiping may relationship kayo ni rebecca.
masyado na kasi kayong obvious."
"Fine fine. Pero, I doubt. Hindi sasama yon." cold na sagot ko sa kanya.
Rebecca's POV
Bigla na lang nagring yung cellphone ko, sa kasagsagan ng pagliligpit namin. SI roxanne lang pala.
[BESSY! Nakita ko si Sir.]
"Oh tapos?" wala na kong gana! Basta kahit anong tungkol sa kanya. Wa ako care.
[Kasama niya si Mam Salazarr...." halos batang naiyak na si Roxanne. sa phone. =_= "Sila na ba? WAHHHHHH...]
"Siguro. Wala nga akong paki. Bahala sila."
[Uhyyy.. I smell bitterness! Selos much?]
"K. Bye." binabaan ko nalng sila ng phone.
Lahat na nga pala ng gm sakin, puro pammyesta sa kalangawan nilang dalawa. So ganon na lang pala yon. Siguro,
ginawa niya na yung sinasabi niya dati.
"Lalayo lang ako sa'yo, pag nahulog ka na sakin." =(
****
Chapter 13
Rebecca's POV
This day is another day para sa thesis ko. Nasa hallway ako papunta sa may library. Yung sa general assembly part
2 na naman kasi ng Debate Team eh bukas na. Kelangan ko talagang magbalance ng oras. 5pm..
Wala naman akong klase ngayon, pupunta lang talaga ako ng library, pero nang pagdaan ko sa isang room, nakita
ko yung pamilyar na teacher.
Yung damit niya na longsleeves na dark red ata na nakatack in sa pants niya. At may necktie. Mukhang SIYA na nga
yon.
Binilisan ko lang yung lakad ko, kasi mga 3 seconds ata akong tumigil sa may tapat ng pinto, hindi ko na napansin
kung nakita niya ba ako sa tapat kasi binilisan ko na nga yung lakad ko.
Biglang bumilis yung tibok ng puso ko. Bawat hakbang ko, siya namang mabigat at mabilis na tibok ng puso ko.
Sinungaling sabi niya nagresign na siya diba? Pero, bakit nagtuturo pa siya ngayon.
Napakamot na lang ako ng ulo at sobrang simangot dahil nababadtrip ako sa kanya.
Hindi ko alam kung nananadya siya o talagang umiiwas o talagang nang-aasar.
Ang alam ko, naiinis ako sa kanya. Kung ayaw niya edi wag.
---
Railey's POV
Sht. Akala ko ba. Wala siyang klase sa araw na to. Lalapitan ko na sana siya nang nakita kong napahinto siya sa
pintuan. Kaso, mukhang galit.
ANO BA NAMAN RAILEY!
>>Tama lang yan. At least, wala ng complications.
COMPLICATION BA TAWAG SA KANYA?
>>Oo, mas gugulo lang yung bagay pag pinagpatuloy mo pa yan.
Anu ba yan. Pag may nararamdaman ka talaga, hirap ka ng i-identify ang tama sa mali. Pati konsyensya ko, hindi ko
na maintindihan, pero kasalanan ko to.
I seduce the wrong woman, and now, I'm....
"Sir, okay lang kayo?" isang engineering student na katabi ko. Nakalimutan kong may nagrereport pala sa harapan.
"W-wala, " sabi ko na lang at tinignan ko na lang ulit yung nagrreport.
Pagkatapos niya magreport, dinismiss ko na ung klase, I think, I have to confront to Rebecca. I need to end this up..
Habang maaga... Habang... hindi pa huli ang lahat, tsaka, graduation na naman niya, magiging bisy din siya at
makakalimutan niya na din ako. Oo sana, ganun na nga.
Nilakad ko yung hallway na pinuntahan niya. Hindi ko na siya makita, sa pakiramdam ko, sa library yon pupunta, pero
sumilip ako sa library, wala din siya. Hinanap ko siya sa Debate Team office, wala din siya. Tinanong ko na din yung
mga kaklase niya pero, ang sabi nila, hindi daw nila nakita, at in fact, hindi din nila ako napansin masyado, dahil busy
sila sa pagbabasketball nila. -_- Ano bang masama sa tinanong ko at inismiran lang nila kong lahat? Hmm...
Naghintay hintay pa ko ng konte sa lugar na tinatambayan niya. Pero, wala siya dun.
I decided to pack my things up. Uuwi na lang ako, tutal, wala din naman siya. Gabi na din naman.
Pumunta ko sa istasyon at sumakay ng tren, last trip na nga ngayon, kaya konti na lang yung tao.
Sakto, nagpapatugtog pala sila pag last trip na.
~~You're better then the best
I'm lucky just to linger in your light
Cooler than the flip side
Of my pillow, that's right ~~
Umupo na lang ako sa tabi and then... nagrereminisce. Naalala ko pa nung una kaming nagkasabay. Ang tagal na
din nun. Hindi ko talaga ineexpect na aabot kami sa ganito.
Natatawa lang ako pag nakikita ko siyang naaasar sakin, pero ngayon, napapangiti niya ko, kahit wala siyang
sabihin.
~~Completely unaware
Nothing can compare to where
You send me, lets me know that it's okay
Yeah, it's okay
And the moments where my good times start to fade~~
Sa mismong hintayan na pinaggalingan ko siya unang nakita. Pamilyar na yung mukha niya kaya nung sinabi naman
ni Dean na section nila yung tuturuan ko, pumayag na ko. Kung siya yung dahilan ng pagtanggap ko sa section nila,
hindi ko din alam.
~~You make me smile like the sun, fall out of bed
Sing like bird, dizzy in my head
Spin like a record, crazy on a Sunday night~~
Naalala ko pa nung nakita ko siyang nagtetext, ang lapit ko lang kasi sa kanya non, as in, kalahating dipa?2 inches
ata o mas malapit pa don, tapos, nakashades lang kasi ako non kaya di niya ko nakilala. Salamat sa shades at hindi
niya nakitang nakatingin ako sa kanya. Pero, pakiramdam ko, nakilala niya din ako nun, dahil suot ko yung ID ko sa
school.
Nung nagkasabay nga kami sa pagpasok sa room, ewan ko ba kung bakit bigla na lang akong napangiti.
Napansin kong hind rin siya nakauniform. Kaya napagtripan ko lang siya ng pagalitan ko siya.
At dahil ata sa trip na yon, ako naman ang napagtripan ng tadhana.
~~You make me dance like a fool, forget how to breathe
Shine like gold, buzz like a bee
Just the thought of you can drive me wild
Oh, you make me smile~~
"Arriving at *toot* *toot* Station."
Napahinto ako sa pagiiisip. Nagbabaan na halos lahat ng pasahero. At napansin ko, may babaeng natutulog mismo
sa upuan na katapat ko.... Nakita kong nakasandal yung ulo niya sa poste na hawakan.. Pati yung buhok niya,
nakalugay at.. ang ganda niyang tignan, yung buwan pa at mga bituin na parang background ng malaanghel niyang
mukha ay naaaninag ko.
Tama.
She's my.. girl.
I never expected, that I'll meet her at this moment.
~~Even when you're gone,
Somehow you come along just like
A flower pokin' through the sidewalk crack
And just like that
You steal away the rain, and just like that~~
"Arriving at *toot* *toot* Station."
Last station na kaya, lahat ng pasahero nagbabaan, pero siya tulog pa din, kaya, tinabihan ko siya.
Sumandal ako sa kanya, sa balikat niya, para kong bata tignan, pero salamat na lang at wala ng ibang pasahero.
"Ma----." Gusto ko sanang ibulong sa kanya, na mahal ko siya, kasi di niya maririnig. Parang anlalim na kasi ng tulog
niya. Naaalala ko tuloy, nung, inuwi ko siya sa bahay.
"Mahal kita, pero parang hindi na pwede." bulong ko sa kanya. Kung bakit ko ba nadugtong yung last phrase, hindi
ko alam. Maybe, ito na yung time na dapat kanina ko pang ginawa ko.
Narinig ko siyang humikbi, pero hindi ko na pinansin.
~~You make me smile like the sun, fall out of bed
Sing like bird, dizzy in my head
Spin like a record, crazy on a Sunday night
Salamat Rebecca. Sa lahat. I think, its the best decision na gagawin ko.
You make me dance like a fool, forget how to breathe
Shine like gold, buzz like a bee
Just the thought of you can drive me wild
Oh, you make me smile~~
Maya maya, may papalapit na na guard, kaya tumayo na lang ako banda sa side ng hawakan.
"Kakilala mo?"
"Hindi po, Gisingin niyo na lang po siya." at yun yung huling salitang sinabi ko. Nilagay ko na lang yung kamay ko sa
bulsa, at pinilit na ihakbang ung mga paa palayo sa kanya.
****
Chapter 14
Rebecca's POV
"Miss. Miss. Last trip na ho dito, baba na ho kayo." at tinapik niya ko bago sabihin yon.
Tangina. Daig ko pa niRape! Nalagpasan ko pa yung station na dapat bababaan ko. Pinunasan ko na lang yung
mata ko. Kasi, naiyak na naman ako kanina. Ewan ko ba kung nanaginip lang ako o sdyang may tumanday sakin
kanina, medyo nabigatan kasi ako ng sagllit kanina habang natutulog. Shet.
"Ahh. Sige po, salamat sa pagising at sorry po sa abala." huh? ako ba si rebecca? bakit parang ang bait2 ko na
ngayon.Hindi ko na tinignan yung guard pagkasabi niyanun.
Gabing gabi na din, kaya nagtaxi na ko pauwi. Hmm. Medyo naaalala ko yung daan na to. Eto din yung mga daan na
nilakadan namin ni..
Tangna nya kamo! bakit ko ba siya naaalala! Eh ako nga tong pinapatay niya sa selos?! Teka, sino ba siya? Isa lang
naman siyang manyak na teacher na hindi dapat pagaksayahan ng panahon!
Magsama nila ng peklat na Ana na yon! Akala mo naman kung sinong napakaganda. Letse.
At sino ba naman ako para magselos!
Tama.. Sino ba naman ako.
xx
Last day of the week, tinatamad akong pumasok. Puro requirements na lang naman, general assembly at mga kung
anu anong graduation chenes ang aking inaayos.
Papasok na ko sa gate nang yung mga nakakasalubong ko, ang sasama ng tingin sakin. Kasing taas ng sikat ng
araw yung taas ng kilay ng mga babaeng nakakasalubong ko.
Anong problema ng mga to? Yung payong nila, halos sinasadya na nilang patamin at pasanggiin sakin.
Nang nakarating ako sa room namin. Biglang lumapit si Roxanne.
"Bec! nakita mo ba yung mga nagkalat ng pictures sa looby?!" alala niyang pagsasabi,
"Huh? Alin? Tangna naman, ggraduate na ko. Ano pang kawalang kakwentahan yung mga ginagawa nila?"
Hindi na siya nagsalita tapos, kinaladkad niya nako papunta sa lobby ng floor namin. Sa tapat ng isang ordianryong
bulletin board, nakita kong kumpul kumpol yung mga tao.
Nang nakita nilang papalapit, para silang mga langgam na nagsipunta sa gilid.
Hawak ni roxanne yung sa may braso ko, tapos, sabay kaming lumapit sa bulletin board na yun.
"P*TA! Sinong baliw naman ang naglagay nito dito?" pero lahat sila tahimik.
Mga pictures namin ni Railey yung mga nandun, Nakablurr yung kay Sir, tapos sakin hindi. Pero, kahit blurr yung sa
kanya, alam ng makakakita na siya yon.
"ROXANNE! Ano ba naman kasi !" nailagay ko na lang yung mga palad ko sa mukha ko. Naiinis ako na naiiyak!
Nagagalit ako kasi hindi ko naman alam na nung araw na yon, may makakakita sa amin. Tinanggal ko na lahat ng
mga pictures na yon. Tapos, kinrample ko.
"KUNG SINO MAN ANG NAGDIKIT NITO. LUMAPIT NA SAKIN! WAG NIYA KAMO AKONG LABANAN NG
GANITO!" binato at tinapakan ko yung mga pictires na yun. TINAPAKAN KO! TINAPAKANKO!
Sa left side, nahawi yung crowd, at nagkaroon ng dramatic entrance si Mam Salazar, kasama si
Dean.
"Rebecca. See me at the office." yun lang yung sinabi ni dean, tapos tumalikod na siya.
Sa loob ng office, halos nagpapawis ako ng malamig na pawis. TAE! Matapang naman ako di ba?!! Kaya kong
iexplain lahat! Kaya ko naman to? Kahit walang kwentang pic yon, kaya ko naman to di ba!?
Umupo na ko sa upuan sa tapat ni mam. Nangingiig yung tuhod ko. TAE. Kahit ako hindi ko na kilala yung sarili ko.
Parang literal na tinangay ni Sir lahat ng katapangan ko.!
NAIINIS AKO SA KANYA! SA PANAHON NA KELANGAN KO SIYA, DAPAT NANDITO SIYA DIBA?!
Pero, bakit ba ko nageexpect, wala namang kami.
"So, what's with these pictures?" tinignan ako ni mam, na parang nakisamngot na tinignan yung copy niya ng mga
pictures. Tapos, hinarap niya sakin yung mga pcitures.
AYOKO NG MAKITA YOOOON!
"Ma'am. Those are just... Coincidence." Ay bobo, ano bang nasabi ko. >.> RAILEY! Nasan ka na ba. Kasalanan mo
yan. S amga kalandian mong yan, ako napapahamak.
"How about this?" tapos pinakita niya yung picture na nakaakbay si Sir.
"Kinocomfort niya lang po ako Mam. Pero, wala naman pong meaning sakin yon."
"Teacher pa ba turing mo sa kanya? I trust you Rebecca, the moment na iniwan kita sa bahay nila, alam kong di ka
tulad ng io\bang estudyante na sasamantalahin yung opportunity na yon. I trust you na hindi mo siya icconsider as
what other students do. Pero, with this pictures, Im so dismayed rebecca."
Napayuko na lang ako, anak na din kasi yung turing ni Mam sakin, kahit hindi. Ive been her student assistant for 2
consecutive years. Kilalang kilala ko na siya, pero ngayon, sa pagkakakita ko sa kanya, parang naramdaman ko
ngang nadismaya siya.
Hindi nako tumingin sa kanya nang inabot niya sakin yung letter of suspension. One week lang naman kaya okay
lang.
Oo okay lang. Kasi, kahit hindi ko naman alam na mangyayari yon, ako pa din yung napuruhan.
Lumabas na ko sa office tapos nakita ko si Mam Salazar na nasa labas. Minsan talaga hindi ko alam kung bakit
napakainit ng ulo ng babaeng to saken. Tsk. NAASAR AKO!
HIndi din ako makakaattend ng general assembly namin next week. Kaya tinext ko na lang yung mga co officers ko
na hindi ko sila masasamahan.
Grabe. Tanghaling tapat. Napakabigat ng pakiramdam ko. Para bang nanghihina ako. HIndi ko na din dinaan
siROxanne, kasi alam kong may klase na siya.Naghiwalay na din kasi kami nang pumunta ako sa office. Alamkong
magaalalala siya pag di ako nagpaalam pero ganito talaga, ayoko ng dumagdag sa problema niya.
Umuwi na ko sa bahay. AY naiinis ako.
Humiga ako sa sofa namin, tapos, biglang nagvibrate yung cellphoneko.
"Hello."
[Rebecca, we need to talk.] at alam ko kung kaninong boses yon.
"About what? Wala ko sa mood. Please lang. Just enjoy your day with your girl."
Then, binaba ko yung phone. Masyado na kong napuruhan
[Nasa labas ako ng bahay niyo.]
Napatanga ako sa sinabi niyang yon. Dahil, 100% na hindi ko naineexpect na pupuntahan niya ko. DI ba nga may
Anna na siya? Na Im just being used lang naman. Na, its just for past time. Na pang limot lang naman tingin niya
sakin. Tsaka, utang na loob. Maghahapon na naman.
Binabaan ko siya ng phone, pero narinig ko na yung malalakas na kabog sa pinto.
Hindi ko nga dapat papansinin pero, sinundan niya yun ng isa pang tawag.
[Isa pang katok ko. Sisigaw ako dito sa labas ng bahay niyo.]
"Wag mo kong subukan, SIR."
sa ikalawang pagkakataon, binabaan ko siya ng phone. Tama na kasi. Ako naman yung suspended.
Kaso, hindi din ako nakapagpigil. Lumapit din ako sa pinto tapos, binuksanko din,
Bumungad sakin yung isang napaka...... gwapong railey.
"SIR." Bungad ko, pero di ko siya tintignan. Nakashorts at casual wear lang yan.
"Sa wakas binuksan mo na yung pinto." kahit di ko sya pinapasok, dumiretso na lang siya sa loob.
AY NAKO! AYAN KA NA NAMAN REBECCA! PARANG KANINA. GALIT KA SA KANYA. NGAYON....
I dunno.
Hinayaan ko na lang siyang pumasok sa bahay tapos, dumiretso siya sa may sofa. Inayos niya ng konte yung gusot
ng cover kasi nga katatayo ko lang, tapos umupo siya.
"Hindi ko ineexpect na as soon as hindi ko patulan ang pambblack mail ni Anna, bigla niya na lang ippost yung mga
pictures na yun."
So, anong ibig niyang sabihin? Na wala talaga silang relasyon ni Anna?
"And, besides. Ayoko na sa kanya. Pasensya ka na kung hindi kita napapansin. Ayoko lang kasi na mapaginitan ka ni
Anna."
Ayoko siyang kausapin, kaya hindi ako sumasagot.
"Please naman. Magsalita ka. Im sorry. Okay? Kung hindi ko man nasabi sayo. Sorry."
"Ano bang dapat ikainit ng ulo ni Mam Salazar sakin?"
"Basta."
"Bakit naman siya magagalit?"
"Basta."
"Hindi naman tayo magkaano ano diba?"
"Please. Wag ka na lang magisip ng ganyan,"
"WALA NAMAN SIYANG DAPAT IPAGSELOS DIBA?" unless, na selos yung ikaiinit ng ulo niya sakin.
Patulo na yung luha ko. Gusto ko kasing isagot niya na. "Pinagiinitan ka niya, kasi mahal kita." Pero, puro BASTA!
BASTA! Yan na lang lagi sagot niya.
"Rebecca, please, ayokong nakikita kang umiiyak."
"SIR! Nakakainis ka naman. Ayaw niyo kong nakikitang umiiyak, pero alam niyo sa sarili niyong KAYO ANG
DAHILAN NG PAGIYAK KO. HIndi ko po kayo maintindhan. Lahat na lang ng pwedeng gawin sa babae, nagawa
niyo na sakin. PERO NAIINIS AKO DAHIL BIGLA NA LANG DUMATING SA PUNTO NA BIGLA NA LANG KAYONG
HINDI NAMAMANSIN. Simula lang ng dumating yung ANNA na yon. HINDI NIYO NA AKO PINANSIN. SHET! ANG
HIRAP SIR! LAHAT NG LALAKI! MASYADONG PA-FALL! ALAM NIYO PO BA ANG NARARAMDAMAN KO?"
napatayo na ko sa kanya, at halos isigaw ko na sa kanya lahat ng sinabi ko!
Nagiging emosyonal na ko sa mga pinagsasabi ko. NAIINIS AKO! GUSTO KO NG ILABAS TONG
NARARAMDAMAN KO PARA MATAPOS NA LAHAT! CALL ME TANGA, pero ganito ko!
"Please. Ayoko na kasing maging komplikado ang lahat Let me explain."
"SIR! UTANG NA LOOB! KOMPLIKADO NA LAHAT. Eto, ETONG SUSPENSION LETTER. SIR! Naaapektuhan na
ko. HINDI KO NAMAN DIN KAYO MAINTINDHAN KUNG ANONG NAIISIP NIYO NG ARAW NA ITO! PERO, LOOK.
..." at hindi ko na nadugtungan yung mga sinabi ko. i showed him his pics with me.
"REBECCA. Muntik na kong matanggalan ng trabaho for real dahil don. Pero, tinaggap ko yon. ALAM KONG AKO
ANG MAY PROBLEMA. AKO. AKO. Pero SANA NAISIP MO DIN, na kaya inilabas ni ANNA ANG MGA PICTURES
NA YON, AY DAHIL TUMANGGI AKO SA GUSTO NIYA!"
"Ano pa bang gusto niya?" utal kong sabi.
"ANG MAKIPAGBALIKAN AKO SA KANYA AT IWASAN KA. KUNG ALAM MO LANG KUNG GANO KAHIRAP
SAKIN. I considered na. If ever na hindi ko siya papatulan, akala ko, papapabayaan niya lang ako. PERO, pinost niya
rin agad yung mga pictures dahil ayoko sa kanya. At dahil gusto niyang gantihan ka. YUN ANG AYAW KONG
MANGYARI."
".... Pero nangyari na."
"KAYA NGA NANDITO AKO. Para iclarify ang lahat. Kaya, wag mung paunahin ang galit mo please. Kahit nangyari
na ang mga nangyari, natutuwa pa din ako, dahil ngayon pa lang mangyayari ang gusto ko talagang mangyari." hindi
ko siya maintidhan.
Tumayo din siya, at niyakap ako. Hindi ko alam, tumitibok na naman ng mabilis ang puso ko. Pero, niyakap niya ko,
at ikinulong sa mga bisig niya, nilagay niya yung ulo niya sa balikat ko,
"She hates me, because she knew that I like you."bulong niya sakin.
****
Chapter 15:
Rebecca's POV
"Alam mo Rebecca, sayang yung one week suspension mo kung di tayo lalabas."
Dahil sa charmspeak ni Sir Railey. Teka. Kelangan pa ba na may Sir? Binabatukan niya ko pag tinatawag ko siyang
Sir eh. Ulit. Dahil sa charmspeak ni Railey, napapayag niya kong pumunta ng Tagaytay. Nasa bus na kami ngayon,
papunta don.
"Ang boring kaya ng life 'pag nakakulong lang sa bahay." dugtong pa niya.
"Sir naman," eh mali ata. Tinignan niya kasi ako ng masama. "Kasi naman Rye. Kahit hindi mo na ko paringgan ng
paringgan ng ganyan, sasama naman talaga ko di ba?" tapos, tumanday ako sa balikat niya. Medyo malamig kasi sa
loob ng bus.
Bago siya magsalita, hinawakan niya muna yung kaliwang kamay ko. "Alam mo Rebecca, kung nagwworry ka pa din
sa mga nangyari, hayaan mo na muna yun. Kaya nga tayo mag-oout of town kasi maglilibang tayo di ba? Tsaka,
nangyari na eh."
"Pero, hindi ba---" bago pa nga ko magsalita, tinapat niya na yung daliri niya sa bibig ko. Tss. Barado,
"Sus. Dun ka din naman papunta. Anu pa bang magagawa nila."
Tama nga siya. Graduation na lang hinihintay ko, diretso borad exams na din yon. Kaya ilang buwan na lang talaga
eh dun na din ako papunta. PERO. Papagraduate-in ba ko kung may ganon akong kaso sa school.
Pagkababa namin sa bus, nilakad lang namin yung ilang street tsaka kami nakarating sa may bahay nila don.
After ng ilang minutes, nakarating na din kami sa bakasyunan nila. Walang tao sa parang antique na bahay nila.
Mala-Vigan ang dating. Sabi niya sa lola niya daw yun.
"Arghh! Ang bigat naman ng gamit mo? Ano ba yan pang-isang buwang outing?" sabi niya pagkatapos niyang ibaba
yung mga bagahe namin, at tapos umupo siya sa sofa. Inistrech niyayung kamay niya sa may sandalan na parang
bigat na bigat talaga.
Tumabi naman ako sa kanya. Ewan ko ba. Parang ang sarap tumabi sa kanya kasi... Malamig? OO, medyo malamig
na sa lugar na to kumpara sa pinanggalingan namin. ANG SARAP NIYANG YAKAPIN! SHET!
"Ang lambing mo ata ngayon? Nilalamig ka no?" tapos, mas pinalapit pa niya ko sa tabi niya. "Sabi ko naman sayo,
malamig na malamig na dito ngayong buwan. kaya bat ka nagsuot ng ganyan." =__= Tapos, tinignan niya yung
sleeveless kong red na damit. Eh sa gusto ko pang magshorts? Kase naman... Ang init sa pinaggalingan namin.
Kahit sa bus!
"Tss. Sino kayang malambing satin eh no?" tapos, tinanggal ko yung kamay niya sa bewang ko. Lumayo ko ng 3
inches. Kunwari patampo effect.>.>
"Gusto mo lang kamo akong yakapin no?" at nginitian niya ako na parang NANG-AASAR na naman! TANGNE.
Lumapit pa siya ng lumapit.
"Tae! Sabi ng bitiwan mo ko eh!" tapos, nagtakbuhan na kami ng nagtakbuhan sa loob ng bahay nila..
Shet ang saya. Puro tawanan na lang yung naririnig sa loob ng bahay nila..
Nang hiningal kami, bumalik na kami sa sala at inayos na ung mga gamit.
"Tara. My lady. Nasa taas po ang kwarto natin." nauna na siyang umakyat. Bitbit niya lahat nga gamit, tsaka ko
sumunod.
"teka. Natin? Bakit mukhang isa lang kwarto dito?"
"Natin-natin ka pa dyan. Parang di ka na sanay sakin ah." and he grin.
And that ended our day. Our night? Shemay. Bitin. Kasalanan ko ba kung wala ako sa mood sa mga kalokohan niya?
*evil smile* (~~,)
xxxx
The next day. Ang usapan namin, sa labas kami mag-aalmusal. Pero, late na kong gumising. Pag kapa ko sa kama,
wala na siya. Kumot na lang at mga naglalakihang unan. UNAN! Oo. Kasi, nung natulog kami, nilagyan ko ng unan
sa gitna.
Nag-inat ako at humakab. Niyakap ko yung unan, tapos naamoy ko yung amoy niya sa unan na yun. Kung araw-
araw ganito, SHET! Ako na ata ang pinakamaswerteng tao sa mundo.
Maya-maya, pumasok siya sa kwarto, dala-dala yung tray ng almusal. Hayy~
"Ano to? Pinagpilitang gawing heart yung fried egg??" at nilagay niya naman yung tray sa may kama. Basta, sa
bandang makakakain ako. Tinarayan ko siya, pero konti lang.
"My sweet little princess. Does your prince deserve that kind of treatment?" tapos tinignan niya ko ng "hindi-mo-ba-
naaappreciate-yung-luto-ko" look.
Hinawakan ko with excitement at with bnoth hands ko yung sexy face niya. "Mwahhhh.. THANKS DEAR!" tapos
kiniss ko siya sa cheeks.
"Does that kiss mean you love me too?"
"Haha! Ang korny mo na! Kumain na nga tayo!"
Pero, dahil spoiled brat ang bida niyo. Nagpasubo lang ako ng kanin sa kanya.
"More pleassseee..." tapos nagPout ako. Para mas cute di ba? [A/N" He! Ang lande masyado.]
After that breakfast, nag-ayos na kami tapos pumunta kami sa labas. Sa view na kitang kita yung taal lake. 15
minutes walk from theri house lang naman. Makulimlim,. pero tumuloy pa din kami
Naka jogging pants lang ako tapos malaking white tshirt. Siya din, halos ganon. Wala kaming dala. except sa sarili
namin. YEEH! Mukhang excitng talaga ang outing na to.
Weekday pala ngayon kaya walang masyadong tao. LAHAT KASI SILA MAY PASOK. May mangilang ngilang
matatanda din yung nandun. Pero may matandang mag-asawang pumukaw ng atensyon namin.
Hinawakan ni Rye yung kamay ko habang naglalakad kami sa parang tinginan ng magandang view. "Alam mo, sana
sa pagtanda natin, ganyan pa din tayo." then tinuro niya yung dalawang matandang sobrang sweet sa isa't isa.
"Di ba pwede naman? Tsaka. walang imposible, basta't walang iwanan ha?"
Sa kakalakad namin may nakita kaming isang maliit na lake.
"Alam mo, ikaw palang yung babaeng nadadala ko dito."
"Ako pa lang?" medyo napangiti kahit papano, kasi, im proud. XD
"Oo. Kasi, kakapalagay ko pa lang ng lake na yan eh."
*Tinignan ko siya ng masama*
"Haha! Joke lang! Yup. Ikaw palang. Sabi ko kasi dati, darating yung time na may right person akong madadala
dito."... Nagpause siya saglit, huminto kami sa paglalakad. "At alam mo kung sino yon?"
"Syempre.. Ikaw..."
Magkaharapan na kami ngayon. Binitiwan niya yung isa kong kamay, tapos. May kinuha siya na parang box na
maliit.
"Pwede bang maging tayo?"
Bago ko pa masagot yung tanong niya, unti unting pumatak yung ulan. Maliit, hanggan sa papalakad ng papalakas.
"Oo! Oo!" masaya kong sagot, at with conviction.
Sa sobrang tuwa niya, nakalimutan niya atang isuot sakin yung singsing. Tapos, binuhat niya ko at parang batang
kinarga. Naglaro kami sa ulan, na parang walang iniisip. Kinarga niya ko at inikot na parang bata talaga. ^__^
And suddenly,
He gave me a kiss, a kiss in the rain. A kiss that sealed off my pain
Eto yung kadugtong ng part na may kiss in the rain. ;)
Rebecca's POV
"Tara na, pasok na tayo umuulan na eh." sabi niya sakin tapos, binaba niya na ko sa pagkakarga niya. Nakasuot na
sakin ung singsing nun.
Medyo papalakas na din yung ulan, tapos, napansin kong may papalapit na isang dalaga sa amin.
"Uy Rye! Nandito ka pala?! La kang pasok?" ang ganda ng boses niya. Panalo! Pero, natatarayan ako sa kanya.
Dahil, may dala siyang payong at si Railey lang yung pinayungan niya.
Nandun siya sa kanan ni Railey, NAKAPAYONG. Tapos, ako sa kaliwa, TENEN. Walang kapayong payong.
Hindi ako makarelate sa pinaguusapan nila. Mukhang magkababata sila. Eh eto namang si Railey, hindi na din ako
pinansin. POKUS na POKUS sa babaeng kasama niya. Tangna. Chicks na naman siguro nasa utak nito..
Hanggang sa nakarating na kami sa bahay nila Railey. Parang ayaw niyang mapatakan man lang ng ulan si Rye,
kasi sa mismong pinto niya kami hinatid.
Ako, mukha kong tinga. Nakapayong sila ako hindi.=__=
Nang makapasok na kami sa loob, nasa may pinto muna kami, nagpapagpag ng basa.
"Nakita mo lang yung babae, naging invisible na ko."
Pero di siya sumagot. Piniga niya lang yung dulo ng damit niyang pangtaas. Tapos, piniga pa ulit.
"Tapos, nakita mo lang siya, hindi mo na ko pinansin."
Putek. Kanina ka-kami lang tapos biglang hindi agad mamamansin.
"Huhubarin ko na tong singsing?"
Tapos, tinignan niya ko tapos nginitian. Yung ngiti niyang parang nang-aasar pero nangaakit. Shet. Ayan na naman
siya. Kinulong niya na naman ako. Nilapit niya ko sa may pader. With his right hand against the wall. Basa basa pa
yung buhok niya. Tapos, onting hinga niya lang. Naaamoy ko na. SHET. Masyado na ata akong pervert. Psh!
"Alam mo, ang cute mo magselos." then, nginitian niya ko ng slight. Pang cute ba. Ako, napayuko na lang ako,
"Ang adik mo! Kasi naman eh!" napatingin na lang ako sa baba. Napapansin ko na naman kasi yung nagsshape
niyang katawan. Basa kasi yung damit niya. >.> Tama na kase.. Oh tukso. Layuan mo ako.
"Di ba tayo na? Dapat may tiwala ka na sakin." mas nilapit niya pa yung mukha niya sakin. >.<
"Eh kase naman. Yung babaeng yun! Sino ba kasi yun!" napatingin na ko sa mata niya. Tapos. Tapos. Nalulusaw na
naman ako. Tangna. Tsk.
"Pinsan ko yun. Ano ka ba." tinawanan niya ko ng malakas.
Tinulak ko siya papalayo. NAKAKASAR KASI! Ganyan ba siya maglambing?!
"Dapat kasi hindi na kita sinagot----" pero bago pa ko makapaglagay ng period sa sentence ko, binuhat niya na ko
tapos pinasok sa loob ng bahay.Bukod pa yung bawat ata hakbang niya, kinikiss niya yung lips ko, wag
langmakapagsalita. =_=
Nawala na ng ganun kabilis yung galit ko . Tampo pala I mean. Hindi naman kasi sinabi na pinsan niya lang pala
yung akala kong passerby eh
Pumunta na kami sa may kitchen. Pinaupo niya na ko sa may upuan sa dining table. Siya, nasa may gilid na. May
tinimpla ata. Tapos, pagbalik niya sa dining table. May dala-dala na siyang two cups of coffee?
"Alam mo. Para kang kape." sinabi niya yun, nung naupo na siya sa may tapat ko. Then, nagtaka ko. Ano na namang
nangyari kay sir.Pangiti ngiti na ewan.
"Naulanan ka lang kung anu-ano ng sumapi sayo."
"Para ka ngang kape." he paused. he stared at me. "'Coz you're my darkest temptation." and he winked at me.
Natawa na lang ako sa kanya. Tapos, binatukan ko!
"Aray! Ganyan ka ba kasweet?" tapos, hawak na niya yung ulo niya. Parang bata.
"Oo! Isa pang pag-iinarte mo Railey. Kiss kita dyan eh!".
Kinahapunan.
Pumunta kami ulit sa may view na malapit sa Taal Lake. May isang kubo dun, na lagi kong napapansin. Nandun kami
tumambay. 5pm na at hinihintay namin ang sunset.
Wala kaming ginawa kundi magpicutre taking. Kumain ng tsitsirya at magkwentuhan na parang walang bukas. Sana
ganito na lang lagi.
Ang sarap ng ihip ng hangin. Literal eh. Natikman ko ata. LOL
Pero, walang halong biro, ang sarap ng ganitong feeling. Yung tipong iniintay naming lumubog yung araw habang
yung kamay niya eh nakapulupot sa may bewang ko.
Habang paulit ulit niyang binubulong yung mga katagang...
"I love you."
xxxx
The next day.
"Ano bang pupuntahan natin?" tanong ko nung nasa may kalye na kami at naghihintay ng taxi.
"Basta. Alam mo, You'll love there." at pumara na kami ng taxi.
Habang nasa loob kami ng texi, hiniram ko muna yung cellphone niya. Tinitignan ko lang kung anong pangalan ko sa
phonebook niya.
*Scan* *Scan*
Tapos, natwa ko sa nakita ko.
"Ay Shet."
Dark Temptation
"Ano ba tong pangalan ko dito, parang negra naman."
"Ano ba. Kasi, para ka kasing tukso!" and he smiled. ^_^
Wala na kong masasabi habang nasa loob kami ng taxi. Puro kasi akbay na lang ginawa namin sa loob. Buti nga
hindi naiiskandalo yung driver samin. Sanay na kasi kami sa ganitong gawin. (A/N: Rebecca's refering to their
wildness. >.<)
Sana ganito na lang lagi.
Nakikita ko sa labas, nasa bandang Batangas na kami. Nasugbu Batangas I think.
Umistop kami sa may isang kainan. Tapos, binayaran niya na yung taxi.
Parang sa isang karinderya ng simpleng mamamayan kami kakain ngayon. Which is okay lang naman sakin. Kung
KAKAIN LANG. Pero, kung dito niya lang pala ko dadalhin. -____-
"Dito lang pala tayo pupunta eh." sabi ko sa kanya habang naghahanap kami ng table. Kubo lang naman yung
kainan, pero medyo malawak. Yung mga lamesa, nasa ilalim lang ng mga naglalakihang payong sa labas. BASTA!
Typical is the right word for this place.
Nang nakahanap na kami ng upuan, binigyan niya ko ng isang menu. Ang nakakatawa, sa yellow paper lang siya
nakasulat. Special naman ang pagkakapresent. ganun.
"Umorder ka na." tapos, nginitian niya na naman ako. >_<
"Dito lang tayo pupunta?" curious na tanong ko.
"Kakain lang naman tayo dito. Tapos, pupunta na ulit dun."
Yung inorder namin, mga tipikal ding pagkain. Nilagang baka. Chapsuey tapos Saging. Tipikal na tipikal. Sardinas na
lang kulang.
"Siya nga pala. May konting request lang pala ako dear," well. Dear. Dear. Dear.
"Anything." sabi ko. AY SHET! KALANDE!
"Pwede bang bawas-bawasan mo na yung pagmumura." =__=
"Put--" bago ko pa sabihin, nauna ko ng mapansin yung nakasimangot niyang mukha sakin.
"Bec." =___=
"Kasi naman, I got used to it. I think, there's no way para mawala yung pagmumura ko eh."
"Bawal kasi yan sa pupuntahan natin eh."
"Panong bawal? May lugar pa na NO CUSSING AREA?"
"Uhmm.. As far as I know. Meron."
"At dun tayo pupunta?"
"Yes."
****
Chapter 16:
Rebecca's POV
Sumakay na kami sa sasakyan papunta sa sinasabi niyang no cussing area. Parang taxi na din yun, yun nga lang
hindi aircon. Nasa likod kaming part. Pagkatapos siguro ng ilang minuto, kinausap niya muna ko.
"Lalagyan na muna kita ng blindfold." nakita ko siya na parang naglalabas ng panyo sa bulsa niya.
"Bakit pa? Ay. Ang keso naman masyado!"
"Rebecca." =__= Tinignan niya lang ako ng "makisama-ka-na-lang-muna" look.
"K." pero infairness, hindi na ako nagmumura ngayon ah. =))
Right after then, bumaba na din kami sa sasakyan. Wala kong makita. Ang alam ko lang nakahawak ako sa kamay
niya. HInawakan niya kasi yung kaliwang kamay ko.
May inaakyat kaming papataas na landform. Pataas? Oo ata. Pero di ko lang sure kung bundok o kung ano. Ang
alam ko lang, ang presko ng hangin sa taas at medyo tahimik. Puro chirp-chirp ng ibon yung naririnig ko. ^_^
Kaso, bigla kong binitawan ni Rye.
"O anong problema? " tanong ko.
"Wala, nagvvibrate lang yung cell ko." di ko pa din makit reaksyon niya.
"Sagutin mo, mukhang tawag yan eh." hula ko lang. -_-
"Hehehe. Ayoko. Panira ng moment yun eh."
At naglakad na ulit kami. Pero, binitawan niya na naman yung kamay ko.
"Sagutin mo na kasi baka impotante."
"Hindi naman siguro. Yaan mo na! Malapit na tayo."
At naglakad na nga ulit kami. Pero, katulad kanina, binitawanan niya na naman ako.
"Oh FCK THS CALL!" Teka, akala ko ba bawal magmura sa pupuntahan namin. -.-
Inalis ko na yung kaechusang blindfold at nakita ko na siyang may kausap sa phone.
Tapos, tsaka ko napansing napakaganda pala ng lugar ^________________________^
Ang ganda ngv view dito. Ng view don. Puro puno yung nadadaanan namin sa gilid, tapos may mangilang ngilang
rebulto, Pero, mukhang nasa daan pa lang ata kami.
Wala pa din akong idea kung ano yung pupuntahan namin.
"Bec. Pinapatawag na tayo sa school." yung itsura niya parang pinagsukluban ng aso't pusa. (Tama ba yun?)
Nakakainis naman! Bakit kailangang ngayon pa kami ipatawag. Shet.
"Di ba one week tayong suspended?"
"Yup. Sa pagkakaalala ko, wala pa tayong 5 days suspended eh."
"Tsssk. Wala pa ngang three days di ba?"
"Tara na nga muna. Uwi na tayo, baka mahighblood sila satin." at inakabayan niya na ko. Hindi ko man lang tuloy
nakita kung saan kami pupunta. >3< Sayang naman kasi. *Sighs*
Bumalik na kami sa bahay nila sa Tagaytay. Inabot na din kami ng gabi. Ayun, medyo may dinaanan pa kaming
kakilala niya kaya natagalan kami.
Nandito na ko sa kwarto at nagiimpake na din. Nakalagay na lahat ng gamit ko sa bagpack. Pagkatapos. Dinala ko
na sila lahat sa baba. Tapos, si Rye, sa pagkakaalala ko, iniwanan ko siya sa baba.
Pagkakita ko sa kanya sa sala. Nakatapis lang siya ng tuwalya. >3< Pinupunasan niya pa yung buhok niya tapos
pagkababa ko , nakasunod siya ng tingin sakin.
"OH? Bakit di ka pa bihis?" nagpapanggap lang akong relax na tanong sa kanya. Ayoko nang nakakakita ng flesh.
Tsk. Kagagaling lang namin sa simbahan.
"Naligo lang ako. Nakakahiya naman kasi sa kasama ko kung babaho ako di ba?" medyo ramdam ko ngang nainitan
siya kanina. Baka naman naglabas lang ng sama ng loob.
Open arms niyang inoffer yung sarili niya. Nagpapayakap siguro.
"Lika bilis! Di mo ba ko susulitin?" ay nako. Wala na. >.< Konti na lang bibigay na ko >.<
"Sabi mo ah. Ako pa ata hinahamon mo." at lumapit ako nang patakbo sa kanya.
Sumampan ako sa kanya, tapos, para kong baby na karga-karga niya.
"Pwede bang pagbalik natin dun , walang magbabago?" tanong ko sa kanya. At isinalampak ko yung ulo ko sa may
gilid ng leeg niya. Ang bango. Shet.
"Wala namang magbabago ah? Promise ko yun. " at niyakap niya pa ko ng mas mahigpit... Napadiin na naman tuloy
ako sa kanya.
Ikikiss ko na sana siya. Hawak ko na yung baba niya. Ilalapit ko na lang yung lips ko, yun lang, nagring na naman
yung cellphone niya.
"Oopps. Mukhang pinagmamaadali na tayo." sabi niya at ibinababa niya na ko.
Umakyat siya sa taas tapos, mayamaya , pagbaba niya, nakabihis na siya.Mukhang masaya naman siya, pero ako
BITIN! Tangners naman. Anu ba yung pupuntahan namin kase.
Pagkatapos, sinara na ulit namin yung bahay. Wag na daw naming linisin kasi may naglilinis naman daw monthly
dun.
Nag-abang na kami ng bus sa may Bus Stop. 7pm na. Dalawa lang kaming nandun. Mukha kaming travllers with our
big bags beside us. Pero, mas mukha kaming nagtanan.
Pagkatapos ng ilang minuto, nakakuha din kami ng masasakyan. Dun kami sa may bandang gitnang part ng bus.
Ako sa may bintana at siya sa may lakarang part naman.
Nilagay na namin yung gamit namin sa may taas. Medyo malamig, wala naman akong dalang jacket. Tapos naman,
siya, nakaakbay lang. Ako naman nakasandal lang sa kanya.
Pwede bang ganito na lang FOREVER?
Railey POV
Nakatulog na si Rebecca sa tabi ko. Buti na lang kasi, tumawag na naman si previous sakin.
"Railey! What took you so long to return here?"
"Saglit lang pwede? Bakit nyo ba kami minamadali without stating any reason at all? At tsaka, paulit2 ko ng sinabi na
1 week kaming suspended, So WHY DO WE HAVE THIS URGENT CALL?"
"Hindi nga kasi siya pwedeng sabihin over the phone. It must be personal! See? Anong oras pa kayo makakarating
dito?"
"10. If we're that lucky enough. Ano? Hihintayin niyo pa ba kami? Bakit hindi na lang kasi ipagpabukas yan di ba?"
"RAILEY. This is so important. And. In fact. This is an opportunity for Rebecca, as well. hahaha. Kaso yung chances
lang ay 30% lang siguro." at nainis ako sa tono ng boses niya.
"Whatever. Naiinis lang ako lalo sa mga pag ganyan mo. DON'T EVER CALL BACK. Do you get me?"
And she hunged up the phone. Naramdaman ko namang gumalaw ng konti si Rebecca. Kaya inayos ko na muna
yung ulo niya at isinandal ko sa balikat ko, Ang kaso. Tumawag na naman si Anna! Arghh.
"Hello!" medyo naiinis na ko dahil sa paulit2 niyang pagtawag.
"Railey." pagkarinig ko sa boses na yun. Alam kong hindi si Anna yon. Tsk.
"Yes Ma'am?" Si dean pala. Lagot.
"What time are you planning to get home?" mukhang galit na si mam na nagmamadali.
"We'll be there around 9pm ma'am." Kaya naman ng 9, nainis lang ako kay Ana kaya sinabi kong 10. -_-
"Okay. I thought it would be 10pm. That will be too late. Ang dami pa nating gagawin."
"Sorry Ma'am. We'll be there at the best time that we can."
"We'll wait here. Okay? Take care." at ibinaba niya na yung phone.
xxxx
Kahit gabi na, pinilit pa din namin na humabol sa mga taong nasa school. Kahit medyo mukha kaming nagtanan sa
dami ng dala namen, eh, ayun. Tuloy tuloy lang.
Dumirteso kami sa room ni dean. Pagpasok namin sa loob. Mukhang stress na stress si Dean. Parang kakagatin
naman kami ni Mam Salazar nung makita niya kami. >3<
"Sa wakas! Dumating na din ang dalawa!" at sinapo pa ni Mam Salzar yung noo niya pagkasabiniya nun.
"Please have a seat." relax na relax na sinabi ni Dean.
Umupo naman kaming dalawa sa may harapan nii Dean.
"Kaya namin kayo pinapunta dito dahil may naiwanan kayong pananagutan sa Debate Team."
Adik na ata si dean. suspended nga kami di ba?
"At, may intercollegiate academic contest tayong kailangang salihan."
Eh ano naman. Ayoko na.
"You are one of the participants. " at tinuro niya pa ko ng kamay niya. =.=
"And you wll be their coach." at tinuro niya naman si Rye.
EH ANONG PAKINABANG NI SALAZAR DI BA!?
"How bout Miss Salazar? What's her purpose? Bakit kelangang nandito siya? At bakit po kailangang ako?" tanong ni
Sir. Tama nga naman.
"Hindi na pwede si Miss Salazar because she already won l. Hindi na pwedeng magcoach yung nakapanalo na. And,
ikaw na lang ang last choice ko. Dahil ayaw na ng ibang professors dahil daw sa higpit ng kompetisyon. And. Si
Rebecca, isa siya sa lalaban dahil simple lang. Siya ang president ng team. It will be not good if the team's president
will not lead the contest. Right?"
Pwede na siguro akong magsalita. "Ma'am, when will be the contest po ba? Bakit po kailangang pagmadaliin niyo po
kami? Kaninang umaga niyo pa po kami pinatawag. At pinagmamadali." me halong kadismayahan sa boses ko, kasi,
tangna. sayang yung trip e!
"Kelan? Bukas na. "
"ANO!?" sabay pa kami ni Rye.
"Pano po yon Ma'am. Hindi niyo man lang kami sinabihan. We need preparations for that. Hindi po biro yon Ma'am." -
sir
"Yes I know, Its my fault. Hindi ko nabasa yung letter na nakaipit sa mga files na binigay sakin ng secretary ko.
Kanina ko lang din nalaman, at nang nabasa kong bukas na mismo yung competition, wala talaga kong nagawa.
College talaga natin ang nakaassign don at nung general meeting pa sakin sinabi yon. Pasensya na talaga.
Nakapangako ako sa kanila pero nakalimutan ko din. "
Parang bumigat yung pakiramdam ko. Hindi naman sa sinasabi kong di ako marunong makipagdebate, IN fact, kahit
propesor inaaway ko. Ang kinakatakot ko lang yung makakalaban ko.
"Rebecca. No worries at all. I'll be your coach right?" at pinisil niya ng kaunti yung palad ko. Pang cheer up siguro.
Buti sa ilalim lang ng mesa yun. Baka langgamin si Ma'am. XD
Pero pero pero. Ano namang mangyayari pagkatapos nito?
"Good news pala guys. To energize your team Rebecca, Bibigyan kita ng chance na gumraduate kung mananalo
kayo sa Competition."
"Ang unfair naman po Ma'am!"
At pinisil na naman ni Rye yu7ng palad ko.
"Ano ka ba, parang wala kang tiwala sa coach mo eh."
"Adik ka ba? Eh wala nga tayong practice. Di ba?! Di ba!?"
"Please Calm down Rebecca. I knew Railey. He won't let you down." roll on siya ma'am? -__-
"Good luck na lang guys. And may you bring home the bacon! ^___^" at kung makangiti si Ma'am. WAGAS! Bakit
ang mga tao pag may pabor, masyadong mabait sayo?
xxxx
Hinatid na ko ni Rye pauwi, habang nasa may sakayan ng tren.
"This is our chance Rebecca. So, sana wag kang mawalan ng pag-asa."
"Tangna Rye. Bat ka pa kasi pumayag. Eh sa itsura ni Salazar, halos kutyain na tayong hindi tayo mananalo eh."
"Mayabang lang yon. Akala niya siguro, hindi tayo mananalo."
"Eh... "
"Galingan mo. Para makagraduate ka diba? Mukhang hindi pala talaga nila palalagpasin yung ginawa natin.. Hayy...
Pero, at least, we're given a chance. So, let's be positive."
"Kaya ba natin yon?"
"Yes. Tsaka, magtiwala ka din sa team mo. Para san pa ang pagmemeeting niyo kung di kayo mananalo. AT
Rebecca. PALABAN ka. Kaya alam kong mananalo ka. "
"Kung makapagsalita ka naman, Hay nako. Bahala na nga bukas."
****
Chapter 17
Rebecca's POV
Maaga kaming pinapunta sa school ni Dean. Mga 9am nandun na ko. Nadatndan ko naman sa tapat ng Dean's
office, yung vice at secretary ko sa Debate Team.
"Oy Pres. It's been a ling time uh?" at tinignan ako ni Arnold ng medyo makahulugan. Magkasabay kasi kami ni
Railey pumunta ng school.
"Pwede ba.. Tigil tigilan mo ko." inirapan ko siya.
Nakita ko naman sa may tabi niya si Ms Secretary, nakasalamin. Pero, nahiya na kong tawagin siya, kasi nagbabasa
siya eh.
"Go TEAM! Kaya natin itey!" sigaw ni Arnold.
"K. Dot." wala na kong mabanggit.
Nakapormal kami ngayon. As in, with blouse and palda. Syempre, si Arnold, nakalongsleeve lang tapos slocks. SI
Railey. Ayun, hot pa din. Este... Nakapolo lang. Since, kunwa-kunwariang pinractice niya kami, kasama pa sin siya.
Moral support, at "coach".
Hindi nagtagal, dumating na din si Dean, siya na yung maghahatid samin sa pagdadausan ng event. Akala ko naman
sa school lang, yun pala, outside the campus din. Mukhang marami rami ang makakakita ng pagpapakahiya ko
ngayon ah. >.<
Sumakay na kami sa kotse ni Dean. Ako, si Arnold at si secretary yung nasa likod. Sa tabi ni Dean si Railey.
Kung makatingin naman yung mga estudyante sa labas, akala mo, sa boxing kami ilalaban. Pero, deep inside, si Rye
lang talaga yung pinagpapaguran nilang silayan. Pero, may nakita ako.
"Go Rebecca" hindi ko man narinig yun kasi nasa loob kami, nakita kong binanggit ni Roxanne yung mga katagang
yun. Awww.. Natouch ako, binuksan ko yung bintana, tapos, sinigaw ko sa kanyang..."Salamaaaat BEST!"
<Fast Forward>
Nakarating na kami sa school na host ng event na yun. SHET. Napakalaki ng lugar. Pagpasok pa lang namin,
bumungad na yung madaming tao. May dalawang group ng upuan. Isa sa left side at right side. Then, may lakaran
sa gitna. Nandun na yung kalaban namin sa may stage. Nauna na sila. PERO SHET! Ang daming tao.
Pumunta na kaming tatlo sa may stage. There, we found our.... Mortal enemies. Ay tangna. Sa kanila nakasasalalay
ang diploma ko. Pag masyado nilang ginalingan, Good bye Bec-Bec . Tss.
Umupo na kami sa may table na nandun sa left side.. (Facing the stage) Yung kalaban namin, mukhang.... Shet. Mga
henyo, Mga itsura palang nila. Isang lalaki at dalawang babae.
Di bale, nasa may first row naman si Railey. Inspirasyon. Wag na lang akong lilingon sa katabi ko.
Pero, ang mga bata ko, mukhang prepared na sila. SALAMAT NAMAN! Eh ako, okay lang naman din. Sakto lang
talaga.
After ng mga ilang seremonyas. Nagsimula nang iintroduce ng host yung mga participants mula sa iba't ibang school.
Nauna yung kabilang team. WHICH IS MORTAL ENEMY pala ng school namin. Darrrnn..
Tapos, kami naman yung ipinakilala. Tumayo kami tapos humarap at kumaway ng konti sa tao.
Kinakabahan na ko. Pero, nang nagkasalubong yung mata namin ni Rye. Shet. Di pala ko kinakabahan.
OKAY SIGE NA. ANG DAMI NG SEREMONYAS.
"You are given 30 minutes to prepare for our topic for today." sabi ng host. Lalaki siya. Mukhang prof din. Di ako
kinakabahan. Hindi kaya.
"And our topic will be...
dub. dub. dub.
Kinakabahan ako kung anong topic namin, dito kasi nakasalalay yung diploma ko. At. Kung ano man yung topic na
yun, dapat marami rami akong alam dun. Kundi, patay na.
"And our topic is about the student-teacher affair. Should this kind of relationship be allowed?"
"ANO DAW?!" medyo malakas kong sabi. Nakita ko namang nakatingin yung mga kalaban ko sakin, kaya, kunwari
kinausap ko na lang ng mahinahon ung mga kagrupo ko. Tss..
"Student Teacher Affiar daw Bec." sabi ni Arnold. Pero binulong niya lang sakin/
"Oh Sige! Piliin niyo, affirmative ha?" pasabi ko kay secretary, pero. Pagkatingin ko sa kanya.
"Rebecca, negative side tayo eh." at tinuro niya pa yung coin na katatapos lang i-toss.
[A/N: Wala kong alam kung pano nangyayari yung Debate, but I have an idea. Ang gulo ko. Imagine-in niyo na lang
ganun talaga yung simula. Pasensya talaga!]
"Your 30 minutes starts now." sabi ng host.
Napasalampak ako sa upuan habang yung dalawa kong kasama, busy-ng busy na sa pagsusulat ng mga
propositions nila. Anu ba naman yan. Yung mga kalaban namin, nagsusulat na din.
Napatulala na lang ako sa may podium. Ano na lang yungsasabihin ko, eh obvious naman na may bias ako at yung
mga opinion ko tungkol dun eh. Nakakapressure, lahat pa ng mga tao sa loob eh nakatingin samin. @_@
"Rebecca. Uy ano ka ba? Ikaw ang Prime Minister. Sumali ka sa usapan namin." sabay kinabig ako ni Arnold. Nasa
gitna kasi siya, ako yung malapit sa may host, si Secretary naman yung nasa may last part din, near the audience.
[A/n: Prime Minister: Magsisimula ng Debate. As far as I know.Siya yung magsset ng mga parameter of discussions,
something loke that.]
"30 minutes lang ang time oh? Tapos nakatulala ka pa dyan." sabi pa ni Arnold.
"Eh kasi naman." wala na kong nasabi. Fail.
"Rebecca. Kaya mu yan Pres. Di ba?" at mukhang makukumbinsi na ko ni secretary. Dahil ata yun sa glasses niya.
Eto na ko nakatingin sa isang puting blankong papel. Ano nga ba ang mga negative sides sa student teacher affair.
Bakit ba kasi hindi pwedeng payagan yon.
Eh sa wala naman akong nakikitang masama dun ah? Bakit, tao lang naman din sila ah. Yun nga lang, teacher yun
isa. EH BAKIT BA?
"Uy Bec. wala ka pa ding nasusulat dyan. 15 minutes left na lang oh." ang bilis naman. Anu ba yan, wala pa ding
pumapasok sa isip ko.
Napatingin ako sa papel.
Tapos.
Napatingin ako sa magandang lalaki sa may 1st row ng audience.
"Railey... Pano na to?" Pinakita ko sa kanya na blangko pa din yung papel na hawak ko. Hindi ako nagsalita pero yun
yung msg na sana nagets niya. Please. Please lang naman.
"Kaya mo yan." sabi niya pero nabasa ko lang sa buka ng bibig yan.
Hindi pa din ako makapagsulat.
Not until nakita ko si Miss Salazar na tumabi kay Railey.
ASDFGHJJKL! #_# Ano to? Harap-harapan?
"Uy Bec. Kina-crample mo na yun papel mo. Anu ba? 5 minutes left na lang." stressed na yung boses ni Arnold
pagkarinig kos a kanya. Pero mas STRESSED AKO.
Nginitian din niya ko at sinabihan ng "Goodluck." Err.. F*Ck kamo yun. Ay nako Ay nako.
Tinignan ko na yung lukot lukot na papel ko, This time.
INISIP KO, NA WHAT IF SI MISS SALAZAR YUNG TEACHER AT SI RAILEY yung estudyante.
Tama. Ganun na lang.
**After 5 minutes.
"Times up! So to formally start our Debate, let's call on, the affirmative side." ~Host.
Pagkatapos nun, lumapit na sa may podium yung isang lalaki. Matangkad. Mukhang Geek. Medyo dark. Tapos.
Tama na. #_# Ayoko na siyang idescribe, typical lang na estduyante.
About 8 minutes din siya nagsasalita, pero ang naintindihan ko lang.
Ang gaganda ng sinabi niya. ^______________^
Na keso, wala naman daw masama dun dahil hindi naman daw pareho pa din naman daw silang beings. And the
only difference is their status in life. Tapos, sabi niya pa, basta't hindi lang sa school magpapakita ng affection eh
okay naman daw.... ^_____^ At tuwang tuwa naman ako.
Kaso. *Toinks* Binatukan na ko ni Arnold, "Oy, Oy, anu ba? Mukhang masaya at nakatulala ka na sa mga sinabi
niya ah? Eh kung nakikinig ka at nagsusulat dyan?"
Bumalik na ko sa wisyo. Tumingin ulit ako kay Anna at bumalik yung pagkabadtrip ko.
Tama. Bad trip ako. Dapat, hindi ako masyadong maniwala sa pinagsasabi ng kalaban.
Tinawag na din ako ng host, tapos, kinabahan ako pagkarinig ko ng pangalan ko.,. Lumapit na ko sa podium daladala
yung gusot gusot kong papel. Di na masama yung 3 pages. Tss. Kala mong Anna ka, makakaisa ka sakin. *_*
Nang makatayo na ko sa maypodium, nangingin yung tuhod ko. Literal na nanginginig sila dahil sa kaba.Pero, nung
nagsimula na kong magbasa, sheeeettt... Ang saya na. Wala ng kaba.
"Point.! Point!" nakataray yung isang babae habang nagsspeech ako. Yung kamay niya, nakaturo sakiin, as in. [A/n:
Ganun po sa Debate, may konting awayan, Kung ganun yung tawag dun/]
Hindi ko siya pinansin. Dahil , sabi ni Railey dati. "Wag kang papaabala, kung alam mong nasa momentum kana."
Double meaning nga dati pagkakaintindi ko dun, pero, applicable din naman pala siya ngayon..
"Okay. Thankyou." nagsasalita na ko, pero sumasagot pa siya. BELAT...
"Nice blocking Bec.'' naring kong sbai ni Arnold. Tss. Ano to basketball?
Pero, may isa pang nanghingi ng point sa sinasabi ko. "Point? Pont?" bading yun, sabi na nga ba.
"So what's your point?" I asked him
"You are saying that a teacher and a student must not have ANY kind of relationship just because it is not FORMAL?"
"Not really. What am I trying to say, it COULD not be FORMAL, depending on their age." kasi naman di ba? Pag
matandang matanda na, ang pangit na.
"SO AGE DOES MATTER HUH?" he added.
"Yes. Can you imagine your son having a relationship with a lady older than him? Lets say, 15 years? So how was
that?"
At natameme na siya. Pero, bumawi yung ka team niya. Sumagot naman si Secretary. Then yung kalaban then si
Arnold. Vice versa.
Ako din tumulong.
May pinaghuhugutan eh.
After an hour, natapos din kami. SHET Eto na. Sino naman kayang mananalo. >.> Please lang.
Pinapunta na kami sa harap, Nasa kaliwang side na kami ng host, kaming tatlo. Sa kanan niya yung kalaban namin.
Kasama din pala yung mga coach namin, so si Railey, katabi ko.
"Wag kang kabahan." bulong niya sakin, then binalik niya agad yung tingin niya sa crowd. hinawakan niya yung
kamay ko, pero, nasa likod lang kaya, wala namang makakapansin masyado. Yung mga kurtina lang sa likod.
"Salamat." -ako
"Ang galing mo kanina. Sana tayo pa din despite ng mga pinagsasabi mo, " tapos tumawa siya ng konti. Ay adik.
"Susme. For the sake of my diploma. Gagawin ko yun.
"Ehem Ehem.. Tama na muna ang chismisan., Iaannounce na yung winners." at tinignan ako ni Arnold ng masama.
Pero, sanay na ko, tinawanan ko na lang siya.
Dub Dub Dub. Kinakabahan pa din ako,.
Manalo o Matalo, okay lang.
Sa huli, alam ko namang may kamay pa din namang patuloy na kakapit sakin hanggang sa huli eh.
"And the winning team is...." ~host
Rebecca's POV
"and the winning team is.... the negative side!" (tae. sampung beses ko pinagisipan kung sino papapapanalunin ko.)
Purong katahimikan yung naririnig ko habang nakaharap ako sa madaming tao, at nakahawak sa kamay ng taong
mahal ko. :)
Napabitaw ako bigla sa kamay ni Railey at nagtatatalon sa may stage! Si Arnold at Secretary ko naman, nagapir.
Yung kalaban ko, hindi ko na nakita...
"Yes! Yes! Wooooooohhh!!!!" sabi ko pa..
"Uhm.. Bec?" -Railey, tinuro niya yung mahigpit na pagkakayakap ko sa kanya.
"Ehehehe. Sensya! Nadala lang." ^__^ di ko namalayang nayakap ko na pala siya. Oopss.
"Ang OA mo girl." -Arnold at tinarayan niya na naman ako.
"Eh anong gusto mong gawin ko? Maglulupasay ako?" -Ako
"Pres, shake hands daw oh." sabi ni miss secretary, tinutukoy niya pala yung nakalaban namin.. Ayun, napanuod
tuloy nila yung pagtataray ko.
"Hi, Congratulations Miss...." sabi ng isang lalaki, habang inooffer yung kamay niya.
"Rebecca, " dugtong ko,
"You did a good job. By the way, I'm Mark. Congratulations again."Literal na shineshake niya yung hands ko. @_@
Pero nakatitig lang siya sakin,
Inalis ko na yung kamay ko sa pagkakahawak niya. "T-Thank you." sabi ko na lang sa kanya.
Nakipagkamayan din ako sa mga kateam mates niya. Nakakahiya nga kasi medyo pawis pa yung kamay ko at di ko
na napunasan kasi nga mabilis lang lahat ng pangyayari. Di pa din ako makaget over sa mga pinagsasabi ko.
Pagkatapos, nagpicture-picture-an na kami with our trophies and with dean. Katabi ko si Railey. Hahaha... Tapos sa
kabila si Dean. @_@ Yung dalawa naman, nasa magkabilang kanto. YUng organizer, katabi din ni Arnold.
Nagulat naman ako ng bigla akong hinila pababa ng stage ni Railey. Wala ng tao nun, naguwian na din. Kami kami
na lang nila dean yung naiwan.
Sumunod na din sila Ma'am samin, nasa labas na kami ngayon ng building ng school nila.
"Oh Ano Railey? Di pa ba kayo sasama sa school?May Victory Party tayo sa college natin." ganun na lang talaga
siya kasaya kasi FIRST TIME natalo ng school namin yung school na yon. Mortal Enemies ikanga.
"We'll follow Ma'am. Usap lang po kami saglit." so he's referring to me.
Dinala niya ko sa likurang gate ng building. Madalang lang yung taong dumadaan dun. Umupo kami sa may gutter.
Siya, wala pa ding kibo. Ako, kinakabahan sa kanya.
"Oh ano? Di ka magsasalita dyan? Panalo na nga eh..." nakita ko yung mukha niyang walang reaksyon... walang
kahit ano...
"...."
"Di mo pa nga ko binabati dyan eh." dugtong ko, sabay nagindian seat na din sa tabi niya.
"..."
"Anu ba yan? Wala pa ding imik. Alis na ko?"
"Pano kita babatiin eh nakipagkamay ka na sa Mark kanina di ba?"
Feeling ko nagseselos siya. OO nga pala, pagkatapos na pagkatapos ko siyang "aksidenteng" mayakap eh hindi ko
na siya napansin ulit.
"Sorry naman. Eh, anu, wala lang yun di ba?" tapos, medyo nagiimprove na yung mukha niya.. I mean, medyo
maliwanag na. "Selos ka siguro no?" dugtong ko pa.
"Oy! Grabe to! Di ako nagseselos no!" tapos yung tono niya, epic fail, buong buo. XD
"Tara na nga." nung papatayo na ko, bigla niya kong hinatak papalapit sa kanya at hinalikan bigla sa labi. Mild but
gentle. Awww... About 5 seconds nga lang. Bitin.
"That's how I greet, My dear." and he grinned. Inakbayan niya na ko at naglakad na kami papunta sa sakayan ng
Taxi.
Nang nasa may Waiting Station na kami, Umupo muna kami sa may mahabang kahoy na bench dun. Binulungan
niya ko. "Pano ba yan, ang dami palang negative things about this relationship noh?"
Sa sobrang "tuwa" ko, ginawa kong stick yung hintuturo ko at tinusok ko yung noo niya. "Ano ka ba naman........ For
the sake of debate lang yun eh!"
Napahawaka naman siya sa noo niya then inalis niya yung kamay ko sa noo niya. "Eto naman, nagjjoke lang naman
eh. DI mo ba nagustuhan yung pagbati ko kaya ginaganyan mo na ko?" at naglungkot lungkutan ng mukha ang
gago, "Nakulangan ka ata eh." at inasar niya na naman ako.
Buti na lang may dumaan ng taxi at sa wakas makakasakay na din kami.
<Fast Forward>
Sa loob ng taxi... Dun kami sa likod nakaupo. Same position, nakaakbay pa din siya sakin at ko naman nakalagay
yung kamay ko dun sa bewang niya.
"Alam mo, I fear na baka pag mag-asawa na tayo, lagi mo na kong bubungangaan."
"Huh? Bakit naman?"
"Eto panuorin mo to oh." Tapos pinakita niya sakin yung video ng Debate. @_@
"Ano? Vinideohan mo to!?" nagpplay pa din yung video ko.
Sa kalagitnaan ng video, nakita ko yung sarili kong napatingin na sa camera. (pero di ko alam na talagang may
camera pala dun) Sumama yung tingin ko banda sa camera.
Tumatawa pa si Railey @_@ "Alam mo, muntik na kong matawa sayo dyansa kuhang yan eh! Hahaha. Kasi naman,
nung tumabi si Anna sakin, biglang sumama yung tingin mo. Hindi ko alam kung sakin o kay Anna... Pero, wait."
huminto siya magsalita ng napplay na sa video yung ako na mabilis na nagsusulat. "Pero, mukhang nainspire ka ata
kay Anna at mukhang ginanahan kang magsulat.!"
"Gag* ka talaga! Burahin mo na nga yan!" tapos inaagaw ko na sa kanya yung camera niya, pero, wala, isang taas
niya pa lang ng kamay, hindi ko na mareach. Wala. Lumabas tuloy na naghaharutan lang kami sa taxi.
"Ehem. Ehem." si Manong driver, mukhang... ewan... Killjoy masyado eh.
Umayos na kaming dalawa ng upo sa likuran. Sit up straight. Parang bata.
"Akin na kasi yan..." para talaga kong batang nagmamakaawa sa kanya... pati boses ko, pinapabagal ko na eh..
"Hindi bagay sayu yun ganyan Bec. Masyadong pa...." nilapit niya sakin mukha niya at bumulong. " Masyadong pa-
demure."
Lumayo siya at tumawa na naman ng tumawa.
"Alam mo, ang adik mo talaga!"
"Bakit naman?"
"Kung ayaw mong burahinm, edi wag!"
"Di ko din naman to pwedeng burahin sweety, kahit i kiss mo pa ko magdamag eh." Tapos, nagpakita siya ng sad
face. =__=
"At bakit?" hmpp.
"Inutusan lang naman ako ni Dean para kuhanan ka ng video eh. Kasi... gusto niyang mapanuod sa school yung
laban ng college natin."
"Ano?! Ano?!" nakakahiya, ksi, halos kalahating oras na din akong nakatulala lang dun, at may part sa video pa kong
napanuod na nakatitig lang ako sa lalaking nagsasalita... Yun ata yung part na tuwang tuwa ako masyado sa mga
advantages namin ni Railey eh...
"Don't worry. Pagdating natin dun, pinaplay na yun." so ibig sabihin...
May kopya na din sila Dean ng video. Ang bilis naman masyado. ~_~
"Ayoko ng pumunta sa school." badtrip, nakakahiya din yon. Ayoko pa naman ng nakakakuha ng atensyon.
"Alam mo, ang laki laki ng problema mo. Edi wag tayong pumunta ng school. Di ba suspended pa naman tayo eh."
^__^ and he grinned.
"Lunch na tayo." yaya ko sa kanya.
"Your wish is my command."
At sinabihan niya yung driver na ideretso kami sa kainan ata yun, na di ko naman alam....
****
Chapter 18
Rebecca's POV
The day after. Lumabas kami ni Railey. Hindi na kami nakiparty kahapon sa school eh.... Sabi nga lang ni Roxanne,
napanuod niya yung Video. Aww. Pero wag naman daw akong mag-alala kasi hindi naman daw ako masyadong
naexpose. Yung sumama lang daw yung tingin ko sa camera, nagtaka daw yung audience. Tsk. Tinanong niya nga
din ako kung alam ko daw na may camera, kasi inexplain daw sa kanila nila Dean na wala. pero dahil nga sa tingin
na yun nagtaka talaga sila. Anyway, hindi ko na sinabing, naiirita lang talaga ko nang mga panahong yun. At dahil
don! Nakalimutan na ng madlang pips yung mga pinagagawa namin ni Sir. Tss. I hope so.
"Ano? San ba talaga tayo pupunta?" Halos kalahating oras na din kami sa taxi. Pero... That 30 minutes is the most
sweetest time of my life. Oops. Kumucorny.
"Ahh. Wait lang." tapos, napapansin ko na ding may katext siya. Kanang kamay yung ginagamit niya sa pagtetext.
kasi yung kaliwa, hawak yung kamay ko eh. =3
"Trip mo na naman ako no?" Hindi naman ako galit, nagpapaliwanag lang. Sana balikan namin yung pinuntahan
namin somewhere in Batangas!
"Heto na. Malapit na tayo." tapos, nakita kong huminto na yung taxi sa harapan ng isang fine dining restaurant.
Pumunta kami sa may second floor. Yung tipong nasa taas kami, pero nakikita pa din yung ibaba. OO basta. Mala-
terrace sa loob ng resto lang naman yung dating ng floor na yun.
Madaming chandelier. Bongga. Pero, anyways, nakapunta na ko sa mga ganitong lugar. First time ko nga lang dito.
Dun kami pumwesto sa bandang gilid. Pang tatlong tao yung table na nakareserved, dalawa kami, so, may isa pa?
"Sinong kasama natin?" tanong ko nung nakaupo na kami... Buti na lang mababa yung bulaklak na nasa center ng
table.
"Ayan na." tinuro niya yung lalaking naka..... TEKA.
"Kamukha mo?" @_@ Tumingin ako sa kanya at sa lalaking parating pa lang. May dalang maletang de-hila. Ever
"Have a seat." sabi niya dun sa lalaking nakalongsleeve na pula. Pero, yung unang butones. Gash. Mapangladlad
naman masyado ng katawan.
HIndi man lang ngumiti yung lalaki. Medyo hawig talaga sila, yun nga lang, walang salamin si Lalaking dumating.
He's taller than Railey, sa tantsa ko, wala siyang braces. Gwapo siya. Gwapo din siya. Kwan, Gwapo siya. Ay tae,
mas makisig lang siya ng konte, pero the rest, halos kamukha na. Except with his.... mouth-watering eyes. @_@ Na
pagtumingin, akala mo mangangain ng labi. Pero, parang ganun siguro siya kung nakangiti, ngayon, mukhang wala
sa mood.
"So, Is she Rebecca that you were talking about for the last few days?" naka palumbaba siya sa table, pero, with his
hands, just folded.
"Yes. Nobody else." seryoso.
"Teka? Sino siya?" I acted "normal" sa palagay ko, normal lang na itanong ko yon dahil naguusap sila na parang
kilalang kilala na ko nung dumating na lalaki.
"Di mo pa ba ko ipapakilala sa kanya? seryosong tanong niya.
"Rebecca..." mahabang pause sa dulong syllable ng name ko. "He's my brother... " naputol yung pagsasalita niya ng
magsalita yung lalaki na...
"I'm Rain" tapos, inextend niya yung kamay niya. Shake hands Bec. Shake hands.
But that was an intense shaking of hands. Uminit yung kamay ko, Automatic. Anlamig nang sa kanya.
"Okay ka lang ba Miss Rebecca?" Ang weird ng tanong niya na parang hindi nag sink in sa utak ko.
"Kuya. Please. Pwede bang umayos ka muna?" I dont get what Railey is trying to say, pero, effective siya, kasi
mukhang umayos ung kuya niya eh.
"Ah.. Okay my dear brother. Let her call me Kuya Rain na lang ha?" at tsaka lang siya nagsmile.
"Kaya pala siya nandito, kasi gusto ka lang niyang makilala." medyo iritable siya.
"At. hindi lang yon. Gusto ko lang alamin kung bakit... Ako tinawagan ni Madam. (dean) tungkol sa kapatid ko." and
he grinned, katulad ng kay Railey.
Nagulat ako. Papapanong ... "Kilala siya ni Dean. Kaya Rebecca, hayaan na lang natin siyang ganyan." =__= Parang
mas makulit yung kuya niya kesa sa kanya.
Tumabi naman si Railey sakin, nilapit niya yung upuan niya tapos, kaharap na lang namin yung kuya niya.
"Well Well Well. So much for that Rayling. Let ME introduce myself. By the way, Miss Rebecca, I'm a teacher to. As
of now, I'm hving my doctorate degree at States. Napauwi lang ako, para makapagrelax. Kaso, mukhang mawawala
yung binabalak ko dahil sa inuutos sakin ni Madam."
"Anu naman po yun kuya?" Kuya tawag ko, kasi mukha siyang mas matanda. Oo ganun na lang. Sabihin nating, 27?
Parang ganun na nga.
"Ang bantayan kayo. Actually, last week pa ko sinabihan ni Madam, nung nasa Tagaytay pa lang kayo eh. Eh, hindi
naman ganun kadali lumipad from States right?" at tumingin siya kay Railey.
Dumating na yung order namin. And. we just proceed on eating.
"Alam mo bang allergic si Railey sa Sea Foods?"
Napalunok ako, kasi hindi ko alam. Kaya pala minsan, pagkatapos naming kumain sa Jap. Resto, namumula na lang
siya.
"Hindi po eh." napalagok na lang ako ng Iced Tea. Nakakahiya.
"Eh sa Babae. Alam mo bang--"
"Kuya naman! That's not your story to tell!" feeling ko namumula siya, kahit hindi kumain ng sea food. -_-
"Head over heels talaga yan pagdating kay." sinamaan siya ng tingin ni Railey. "pagdating kay Toot-Toot" at tumawa
siya .
"That's enough." mukhang pikon na siya.
"Railey, hayaan mo na lang siya. Ano?" sana naconvince ko siya. =)
"Okay. Okay, Hanggan ngayon, mainitin pa din yung ulo mo." tapos pinat niya yung ulo nung kapatid niya. Angs
sweet nga nila.
Nagchill din naman si Railey, pagkatapos.
Nagkwento ng nagkwento yung kuya niya, hanggan sa nang mapagdesisyunan nang umuwi.
"Sa bahay mo ko tutuloy, bro." pagkarinig pa lang ni Railey nun, nagpantig yung tenga niya. XD
<Fast Forward>
"Ang ayoko sa lahat yung magulo, KUYA." Sarcastic yung tono, pero hindi naman sarcastic. Eh, naguguluhan na ko
sa magkapatid na to.
"Okay. Pupunta na lang ako sa GUEST ROOM." and he headed upstairs.
Nasa sala lang kami. Sa may sofa, sa tapat ng tv.
"Alam mo, mukhang highblood ka Dear." sabi ko sa kanya. Ako, sa sobrang pagkamiss ko sa kanya, parang gusto ko
siya ikiss forever.
Siya naman, nakahiga lang sa lap ko. Tapos, yung kanang kamay niya, nakatakip sa noo. Ako naman, minamasahe
ko na lang yung mga daliri niya.
"Nakakainis kasi, bakit pa kasi sinabi ni Dean sa kanya. FVCK."
"Oy. Kala ko ba wala ng murahan!"
"Sorry. Nakakainis lang. Kasi naman, magulo yung taong yun. Ako nga yung unang taong nagdiwang nung nalaman
kong aalis siya sa Pinas eh."
"Bakit?"
"Masyadong siyang observer, kahit nung bata pa kami. Lagi na lang. Kaya nga, nung hugh school ako, wala akong
naging gf dahil sa pagbabantay niya. AT in fact, si Anna. Alam ko, sa kuya ko talaga siya may gusto, pero
sinamantala ko yung pagkakataon na kunwari mahal niya ko, I just grabbed the opportunity."
Nagpantig yung tenga ko. Anna. Anna. Anna. =_=
"Uy! Ano? Naiirita ka na naman eh! Wala na yun. " and he kissed my hands na nagmamasahe ng noo na niya.
"Baka kaya pumunta si Anna sa States, eh para din sa kuya mo?"
"Sort of."
"Ayy.. Sayang. Eh bakit ngayon, patay na patay siya sayo?"
"You know.. Walang permanente sa mundo. Puro pagbabago. I dont care her reason at all. "
"Wow, choosy pre," asar ko sa kanya.
"Kaya nga, napili kita eh." ;3
"Gagi! Wag ka na ngang mag---"
"Uhmm excuse me?" nasa hagdanan yung Kuya niya. "Nakakaabala ba ko?"
Umayos kami ng upo pagkakita sa kanya.
"Hindi naman po." inayos ko yung damit ko. Istorbo.
"Kuya, pwede ba? "
"Alam mo bro, Relax, babantayan ko lang naman kayo eh. Pero, baka magbago pa isip ko." tumabi siya kay Railey at
inakbayan.
"That smells like a DEAL." Railey said.
"Yes. And a good DEAL." Rain smiled too.
"So, what is it?"
"Bring Anna back to me."
Chapter 19:
Rebecca's POV
Ang ayoko lang sa deal na yun ay:
1. Hahanapin ni Railey si Anna kung kelan gustuhin ng kuya niya.
2. Kung hahanapin ni Railey yung Ana na yun, edi baka mamisinterpret niya ang pagiging tulay ni Rye.
3. At ang huli, bakit kelangang kasama ko yung kuya niya ngayon. 0_0
Nasa sasakyan kasi kaming tatlo ng kuya niya, KANINA, pero dahil nga pinauna ni Kuya Rain si Railey sa school na
pinagpapart-time-an ni Anna, kaming dalawa na lang ngayon sa loob ng sasakyan.
Ayokong masanggi man lang yung mata ko sa salamin sa sasakyan niya, dahil pag naliligaw yungmata ko dun,
nakikita kong nakatitig yung kuya niya sakin. Damn.
"Alam mo, kung di ka lang kuya ni Railey, pagkakamalan kitang rapist sa mga tingin mong ganyan." sabi ko sa kanya
"Sa itsura kong to, " at pinoint niya pa yung polo niya, na yung itaas na butones ay hindi nakasara, "... inaakusahan
mo kong rapist? How rude sweety." ano? sweety? Eh suntukin ko kaya to.
"AAAAAAAAAAAAAAAAH! Tigil tigilan mo nga kong loko ka!"
"Alam mo, nagtataka talaga ko sa kapatid ko, akala ko talaga, katulad ni Anna yung mga tipo niya, yung mga
mahinhin, maganda at mas sexy at dagdag pa---"
"Shuttup!" I yelled.
"Hay, nako, kayo talagang mga babae. alam nyo, pare2ho kayong pakipot, hindi ko lang alam si Anna, alam ko
namang ako yung gusto nun. Kaso ayun.. HIndi nakapaghintay sakin, yan, nagtiis at nagpakabaliw na lang sa kapatid
ko..." eh kahit ako magpapakabaliw sa kapatid mo eh.
"At yan, ikaw naman tuloy ngayon ang naghahabol... Ayan ang mahihirap sa inyong mga lalaki, minsan, magulo
talaga kayo, PURO kayo paramdam, pero wala namang sinasabi. Sinasabihan pa ng manhid yung mga babae, pero
in fact, kayo ang insensitive, minsan kasi, ang mamanhid niyo."
"Alam mo, may dugo kang nagger, sana di magsisi kapatid ko sayo no?"
"Nagsasabi lang naman ako ng totoo, KUYA. Kung ako sayo at di ako torpe, ako na mismo susuyo kay Anna, at hindi
na magpapatulong sa kapatid niya." at tsaka para masolo ko na si Railey.
"Ang sabihin mo, nagseselos ka pa din kay Anna. Wala ka atang tiwala kay Rayling. Yan ang mahirap sa inyong mga
babae, makita niyo lang na may kasama kaming babae, iba na agad iniisip niyo."
"Kasi , kayong mga lalaki, kung hindi kayo magibibigay ng mga motibong pagseselosan namin, hindi naman kami
magrereact."
Natigil lang yung usapan ng pumasok na si Rayling, este si Railey sa kotse. Sa front seat siya umupo, katabi ng kuya
niya.
"Ano, andun ba?"
"Wala tol, absent, hindi daw pumasok. Tawagan mo nalang, bigay ko sa yo number." tas nilabas ni Railey yung
cellphone niya,ay pinindot pindot.
"Ayoko ng text, puntahan natin sa bahay nila."
"Anoo? GABI NA!" sabat ko.
"Oo nga naman kuya. Tss. Pwede ba, wala na kaming personal Time."
"Personal ka dyan, tigilan mo ko."
"Bukas na lang. I insist. Adviser namin siya sa Debate, I can ma-- manage," singit ko ulit. nahirapan akong sabihin
yun ah.
"Well then. Mukhang may lakad pa kayong dalawa. Sige, bukas, dadaan ako sa school niyo.
Nadala naman sa tingin kuya, dahil sa kapal ng mukha namin, nagpahatid na lang kami sa mall para manuod ng
movie. Ngayon pa lang namin icecelebrate yung pagkapanalo namin sa Debate ng KAMING dalawa lang.Kung hindi
sila ma'am, maraming nakikisama eh.
Its almost 10pm, salamat na lang at may 24 hour open na mall. Namili na kami ng papanuorin, at ang napili namin
ay... isang horror film. Wala kong magawa, hindi romantic ang bebe ko ngayon eh.
"Dear, s-sigurado ka?" di kasi akomahilig manuod ng mga ganyang pelikula.
Mukhang first time kong ma-bbore sa sinehan ng kasama si Rye.
"Oo, yan na lang naman ang hindi korning palabas, as of now. Sige na, please? Need ko lang magrelax, ang init pa
din ng ulo ko kay kuya . Dammit."
"Sige sabi mo eh."
Pumila na kami para bumili ng ticket, pero, mga limang tao bago magkami, nakita ko yung pamilyar na babaeng
kanina pa namin hinahanap.
"Alam mo Rye, mukhang mas iint ang ulo mo.' sabi ko sa kanya
"why?"
Tapos tinuro ko si Anna na kasalukuyang bumibili ng ticket.
"Tss. Tawagan ko muna si Kuya, bantay ka muna dyan."
Umalis na muna siya at iniwan sakin yung pambayad sa sine, bago pa tuluyang pumasok sa sinehan si MA'AM Anna,
tinawag ko muna siya.
"Ma'am!" 1-2-3-4- ..... 4 seconds ko siyang tinitigan, wala lang akong sinabi, tinawag ko lang siya, wala siyang
kasama, nakadress lang siya na floral na hanggang tuhod.
"Yes?" pero medyo malayo siya, eh yung ticket namin? pano ko mabibili
"Wait lang po!" sigaw ko sa kanya, akala mo walang tao eh nuh
Bumili na ko ng ticket at hinanap si mam, nandun pa naman siya, iritable as usual, pero mukha siyang inosente
ngayon, ikanga eh pa-virgin.
"La kang kasama Ma'am?" ang sweet kong estudyante no?
"Wala eh, bakit?"
"Ako kasi meron." i grinned, and sakto, dumating yung railey ko, pero...
"R-Rain?" nagulat na lang ako ng magreact siya ng ganito, lumingon ako sa likod ni Railey , tapos ayun, kasama niya
nga yung kuya niya.
"Hi Anna. I miss you so much." at kiniss niya sa cheeks si Anna, at inabutan pa ng rose. =__= Balita ko baduy yung
kuya niya ah.
Wala man lang akong nakitang reaksyon kay Anna. sa kuya ni Rai, oo
"Hindi pa pala siya umalis nung iniwan niya tayo sa mall eh."
"Bakit daw?"
"Ewan, nasa coffeeshop lang daw siya sa baba ng mall, di pa daw siya inaantok para umuwi."
"at may rose agad na dala ah?"
"Oo nga eh, tss,"
"inabot ko na yung ticket mo sa kuya mo, feeling niya kasi may ticket na siya, kung makaakbay kay Anna, akala mo
wala ng bukas"
"sigem bili na lang ako ng akin."
**Sa loob ng sinehan, pinailaw ko ng konte yun cellphone ko, hhinanap namin yung kuya ni Railey at si Anna, nakita
namin sila sa gawing itaas. and guess what. they're kissing na agad. medyo naaninag ko kasi ung earrings ni anna
na parang anglapit talaga sa mukha ni Kuya.
"Tara! Dun tayo sa likod nila umupo."
"Kadiri kaya yung kuya mo dun."
"Sus, inggit ka lang eh," tapos inakbayan niya na ko at umakyat na kami, dun talaga kami sa tapat ng kuya niya.
Walang sawa kong pinakinggan yung mga sentimyento ni Kuya Rain kay Anna. Aynako. Drama.
"Alam mo, ang corny ng kuya mo."
"Inlove eh, ikaw di ka ba korny?"
"Iba naman yung sakin,"
"Minsan kakornihan din yun! Lalo na yung mga text mo."
"Gag*!" at pinalo ko siya sa may chest
Pinat niya lang ako at nagsmile lang naman siya sakin.
"Behave dear, baka makaabala tayo kina kuya.. Shhhh.. Okay?"
Hindi ko din masyadong naintindihan yung pelikula dahil blahblahblah yung pinaguusapan ng kuya ni railey at ni
Anna, after na lang ng movie, nagkayayaan pang magdinner.
Baka naman midnight snack. Eh anong oras na.
"So double date pala to?" tanong ko kay Rye,
"Yes dear." and he placed his arms around my waist. Ganun din si Kuya Rain kay Anna, kaso, si Anna medyo
naiilang ilang pa eh. So ganun? Pavirgin? Pft. If I know.
Pumasok kami sa isang restaurant, halos kami na lang din yung tao kasi nga gabi na, pero may ilan ilan pa naman
ding nagssnack dun, mukhang mga call center agents kasi, super magenglishan.
We choose to sit near the glass window na kitang kita yung view sa baba. Lights of the city, yun ang tema sa labas
ng glass na yon.
Magkatabi kami sa upuan ni Rye, tas yung kamay niya, nakapulupot pa din sa akin, parang.. uhm, ganun din yung
kuya niya kay Anna. Err.. Magiging magkamag-anak pa ata kami nito pag nagkataon.
"Pwede bang iwanan na lang natin silang dalawa dito?" bukod sa boring silang tignan, masyado akong naiinis
ngayon kay Anna, simple lang, dahil ayoko naman talaga sa kanya. Dati pa lang.
"Ewan ko lang. Kasi, pag si kuya nagyaya---" putol na sabi niya kasi nagsalita yung kuya niya
"Arent you two comfortable?" ang sama ng tingin niya samin, parang napahawak ako sakamay ni Rye.
"No.. We're fine. It's O-Okay." utal kong sabi.
"Good, and have a drink." at nilagyan niya na ng wine yung glass naming dalawa. Yung kay Anna, meron na din.
Kung meron mang one word na pwedeng idescribe yung kuya niya, yun yung masyadong... Western yung ugali niya.
Feeling ko, kung ano yung gusto niya. Yun na. Kaya nga laking tuwa ko ng matatapos na agad yung deal ng ganun
ganun na lang eh. Hayyy..
Uminom na din kami. Konti lang sakin, wala ko sa mood. Nakakaumay yung nasa harapan ko. Papano, wala naman
kasi silang binatbat... Este, ang ... Basta! Naiinis nga kasi ako. =__=
Sana lang sa susunod na araw, wala na yung kuya nito.
Pinauna na nilakaming umuwi. Kaya, sumakay na lang kami ng taxi at hinatid na lang ako ni Railey sa bahay.
What A boring day with his Kuya.
*******
The NEXT DAY is worst.
Pinapayagan na naman akong pumasok sa school, yun nga lang, wala pa kong nasisimulan sa thesis ko. Threedays
na lang, deadline na. Kasi, kung walang suspension na naganap, tapos na ko malamang.
Ang adviser ko pa naman sa subject na yun, si beloved Anna. Sinubukan ko namang humingi ng deadline pero ayaw
niya kong pagbigyan
Nagreresearch na lang ako sa library, all by myself. Hindi ko naman kasi pwedeng yayain si Railey. Nagpapagood
shot pa siya kay Dean.Para maging normal na yung lahat.
Nasa library na nga ko, friday ngayon. Medyo walang tao. Nasa stall ako ng books ng about Education. Kukuha na ko
ng isang book, tapos, may kamay na nakahawak sa libro,
"Hey, nauna ko." sabi ko sa kanya.
"Gusto mo tulungan na kita dyan?" and that guy, winked at me.
Tangnang kuya ni Railey yan. Kelan niya ba ako tatantanan.
Chapter 20:
Rebecca's POV
Sabi ni Railey. May utak din naman daw yung kuya niya, pero sa pinapakita niya kasing ugali, I doubt na may alam to
kahit ano.
"Ano namang itutulong mo dyan?" kinuha ko na yung makapal na libro na hard bound na mabigat.
"Marami. Pero may kapalit." kinuha niya naman yung hawak kong book. Ay. Epal? Putek.
Dumiretso ako sa may bakanteng lamesa malapit sa may bintana. Nakasunod pa din siya, dala-dala yung libro.
"Sabi ni Anna, busy daw siya sa pagchcheck ng ilang thesis. Biruin mo, ipproof read pa yan, tapos, ikaw? hindi ka pa
tapos? dakilang mag-aaral" dugtong niya. Inagaw ko yung libro sa kanya at nagpanggap na nagbabasa. Medyo
makapal kapal pa babasahin ko. Tss.
"Alam mo. Magaling ako eh. Kaya ko yun kahit walang mag-eedit." wahhhh.. san ba ko mapapadpad neto.
"May defense pa yan di ba?" OO! T_T
"So what? Wag ka na ngang mangialam." Mangialam ka na pleaasee
"Ang taray mo naman sa brother-in-law mo, dapat nga kinoclose mo ko kasi kapatid ko si Rayling eh." Tss. Hndi din.
"Tsk. Whatever." Pero, sa totoo lang, wala pa kong nasisimulan. Kahit Introduction, ever ever. Kaya nga wala talaga
kong ideya kung anong gagawin ko eh.
"Ano napaisip ka? Kaya ko yan in 2 days." then nagsign siya ng parang peace sign, kasi two days nga daw.
"Eh ano namang kapalit?"
"You'll help me to court Anna. That's all."
Ang labo pala netong kausap ko eh. Sakin pa nagpatulong manligaw eh kalalaking tao? Pero marami naman akong
style na natutunan base sa mga nanligaw sakin dati eh. So, kung yun ang gagawan ko ng thesis, malamang,
magcumlaude ako.
"Tss. Pasalamat ka, tinatamad ako. Sige. I agree. Simulan na natin ngayon. para mabilis lang matapos."
Kaya naman, imbes na mag-aral ako sa library eh naglabas ako ng isang bond paper na walang sulat tapos, panulat,
of course.
Naglay out ako ng poster na sinabi kong ipaprint niya
"Ganito yan. Alam mo yung mga posters ng nawawalang tao?"
He nodded. Aguy. Kahawig talaga niya si Rayling my loves. Pero, mas maganda yung pagkakatabas ng buhok ni
Rye eh.
"Di ba ang nakalagay sa taas ng picture nila ay "MISSING". Ganito gawin mo, sa ikalat mo yung posters na yun sa
buong campus namin. Syempre, nasa gitna ng poster yung picture ni Ma'am. Tapos, Edi ayun na nga. Sa ilalim ang
ilagay mo "YOU".
"Hindi ko magets." AY nako. Ang slow. [Look! Nasa gilid yung pic ng poster para kay Anna]
"Tss. Bale, Ganito. Sa taas ang nakalagay "MISSING" sa gitna. insert her picture, then sa baba ng picture "YOU."
Bale, ang lalabas na nga eh MISSING YOU. Ibig sabihin, MISS MO NA SIYA. ANO ba naman. Ang SLOOWWW!"
"Fine. Fine. I got it. I just really find you cute while explaining." he grinned. Anong pinagsasabi nito. Tss.
"Whatever. So Sana naman, yung kapalit nun, ikaw na mismo ang magpasa kay Ma'am Anna. Kasi, mukhang
mapapasagot mo na yun eh. Napakaeffective ng strategy na yun. Ok? Bye. I got to go."
Naguguluhan ako sa mga pinagsasabi nun. Cute daw? Cute. Ay putek.
***
Kinagabihan din nun, sinundo ako ni Railey sa bahay, magdate naman daw kami, kasi lagi na lang daw kaming
walang time sa isa't isa. SO. ayun, dahil HINDi na ko busy, YEHEY! Makakaalis na ko.
Mwahaha. Yun yon eh.
Nasa kotse na kami ni Rye. Buti na lang pangdalawang tao lang yung sasakyan niya. At least, walang pwedeng
sumama. Tsaka, yung magulo niyang kuya, nandun, busy busyhan/
"Alam mo ba kung anong date ngayon?" seryosong tanong niya habang hawak niya yung manibela.
"Oo, 26 ngayon di ba?" Totoo naman. >.>
"Wala kang naaalala?" sa dami dami ng ginagawa ko, wala akong maisip kung anong meron ngayon.
"Hmmm. Wala na, nakalimutan na nga. Ehem Ehem." then, inemphasize niya bigla ung daliri niya na may sinsing sa
harapan ko. BOOM! Tsaka ko lang naalala na.
"Monthsary kasi natin ngayon. Eto naman, nagtatampo agad." [a/n:Hindi naman ata exact one month yun . Kunwari
na lang monthsary talaga nila.]
"Oo. Monthsary na natin. Wala pa tayong official na tawagan." Oo nga no? Pansin ko nga din. Nakakainis naman
kasi, pagkatapos maging kami ang dami na biglang nangyari. Pfft.
"So, may suggestion ka?" tanong ko sa kanya
Hindi siya sumagot. Mukhang ang dami ko na atang kasalanan. Hayyyyyy. Diretso lang tingin niya sa dinadaanan
namin.
Kinalabit ko siya, habang nagmamaneho. "Uy! May naisip nako."
Kahit wala pa, bigla akong namingwit ng salita. Eh nagkataon naman na nadaan namin yung isang sari sari store na
ang name ng tindahan ay DADDY's SARi-SARI STORE.
"DADDY!" natawa ko kasi yung reaksyon niya, 0_o? ""Huh?"
"Kasi, parang ang korny na pag masyadong makeso eh., Ayoko na nun, kaya mas maganda, DADDY. =)."
"Eh ano namang itatawag ko sa'yo?" this time, medyo hindi na siya highblood hehe.
Napadaan na naman kami sa isang sari sari store, tapos may nakita akong matandang lalaking nakatambay na ang
kinakain ay moby -- Yung chocolate na tsitsirya? Oo, kahit mabilis magdrive si railey, nakita ko pa din yung kumakain
na yun.
"Mommy! Isn't it nice?" Please. Magandahan na siya. For Goodness Sake!
"Bigyan mo muna ako ng magandang dahilan, kung bakit ako papayag." then, this time, he smiled. Mukhang may
inaantay. Alam na.
"Eto yun oh, " then, I reached for his lips and kissed it slowly. Feeling every part of his lips, which I think he enjoyed.
He responded quickly, pero binitin ko siya. Humiwalay ako agad. =)
"Oops. Nagdadrive ka di ba? Remember. " I winked. Then, I placed my finger on his lips,
Kaso, ang adik eh, bigla ba naman akong kagatin yung daliri ko. "Aray!"
"Yan kasi, binibitin mo ko. You know what? Kanina ko pa gustong gawin yan, kaso as you can see Im driving. Buti
naman nakaramdam ka na. Tss. You are really my darkest tempation." then he just held my hand firmly.
"I know. Pero, Kissing is bad while driving." I smiled and he just nodded. "Indeed."
"But, there's an exemption." He looked towards the vehicle na nakaharang sa daan. "Look, it's traffic naman eh."
Then, he immediately leaned towardsme then aimed for my lips.
He placed his left hand on my cheeks and concentrated on what he's doing. He closed his eyes na ikinakaba ko
naman, dahil baka biglang mag-andaran yung sasakyan.
"Don't mind them, My [read as Mi, short for mommy] May 30 seconds pa tayo." Then, I placed my hands on his nape
and started responsing to his soft and little kisses.
Kaso, ang harsh talaga niya. Naramdaman ko na yung mga kamay niya na hinahagod yung likod ko.
"I missed this." he whispered.
Oo nga, napansin ko na nga lang din na lagi na lang kaming walang time sa isa't isa. Pisti kasi, ang daming singit.
"Happy Monthsary, Happy?" I said and asked between our kisses.
"Yes, I am." he paused. at napansin ko na lang na pinaandar niya ng mabilis yung sasakyan niya. "Uuwi na tayo."
and he just grinned.
Chapter 21
Rebecca's POV
Monthsary na. Alam na. Hindi niya na ko inantay makababa ng kotse, dahil kinarga niya na ko papunta ng bahay nila.
Buti na lang gabi na, walang makakakitang kapitbahay. Mukha nga kaming tanga, akala mo bagong kasal lang.
Idagdag pa ang mga kiliti ni Railey, I mean, Daddy. =)
"Ano ba Rye, 'wag mo na kong kilitiin," tapos, ang arte ko, nagtatatawa pa ko.
"Alam mo, dapat, kanina ko pa to ginawa eh." literal na binugbog niya ko ng halik. Sa noo, sa pisngi, sa labi, kahit sa
ilong. Kinurot ko naman yung pisngi niya. ANG CUTE NIYA KASI. >.<
Nung binuksan niya na yung pinto, binaba niya muna ko. Pero, tangna, parang hindi makapaghintay, pagkabukas na
pagkabukas pa lang, tinadtad na ko ng halik. Yung isang kamay niya pinansara niya ng pinto, habang yung isa,
pinanghahatak sakin paloob ng bahay nila.
We don't care kung sang lugar kami ngayon sa bahay nila. Nilapag niya na ko sa sofa nila, habang hinahalikan niya
ko, iniisa isa niya namang hubarin yung longsleeve attire niya, yung damit na nakapaginlove pa lalo sakin. Thats it. I
help him removing his clothes after dun, I placed my hands on his nape. Pulling him closer to me, as we spend more
time in kissing. Pampagana, ikanga.
His hands, on my back. at first, he was just gently caressing it, but then, he's starting to be more aggresive. As he
kissed down to my chin, my neck, he moved his hands on my chest. I moaned. Not until--
Bumaba yung kuya niya galing sa taas. (*!@^#*&@#!!!!
"Ay sorry. Mukhang naabala ko kayo." AT NAGKUNWARI PA SIYANG TINATAKPAN NIYA YUNG MATA NIYA!
PARAMBATA! ARGGHH!!!
HIndi ko na mapinta yung mukha ni Railey. Kasi, di naman ako marunong magdrawing. Este, dahil sa galit na siya.
Tss. At nakalimutan din naming, may kasama siya sa bahay, na may tao pala ngayon na may DUPLICATE na susi
sa bahay niya.
"FVCK YOU KUYA! Ano baa! Makiramdam ka naman!" at iinayos niya na yung sarili niya. Tumayo pa talaga siya
para iexpress yung feelings niya. Ako, umayos ng upo. NAKAKAINIS YUNG KUYA NIYA! Kung makatingin samin,
feel na feel pa manuod.
NANG-AASAR PA YUNG TINGIN. BAGAY NGA SILA NG ANNA NA YUN! PUTEK!
Tinaas niya yung dalawa niyang kamay na akala mo sumusukong kriminal, "Oh Cool. Cool. Akala ko kasi-- Ah wala,
Kasama mo pala si Rebecca. Magpapaturo nga kasi akong manligaw Rayling. Hindi kasi gumana yung tinuro niya
sakin kanina eh."
NAKUHA MO PANG MAGPATURO!?
"Uy! Wala na kayong reaksyon dyan? Heellooooo..." tas bumaba siya sa hagdanan at umupo sa pagitan namin ni
Rye.
"Dy, pagbigyan na ba natin?" tanong ko kahit nasa gitna namin yung kuya niya at nakaakbay pa saming dalawa.
"Oh, Rayling baby, payag ka na... Si Mommy na nagsabi ohh.." tapos, mukha siyang tanga kasi, pinat niya pa yung
ulo ni Railey, na parang bata yung kausap niya.
Inalis naman agad ni Railey yung kamay nung Rain na yun.
"Alam mo kuya, dapat hindi Rain ang pinangalan sa'yo. Dapat Bagyo! Bahala ka nga dyan!" tumayo si Railey at
binato yun throw pillow sa kuya niya. Nakabukas pa din yung polo niya. Sheeeeeeeyyyt! Pwede ko bang ituloy? >3<
Hahabol na sana ako sa kanya paakyat ng kwarto, kaso hinila na naman ako ng kuya niya.
Define Awkward moment, Ito na yun.
Sinalampak ba naman niya ko sa upuan, at dinaganan ng left leg niya. Arghh!
"Stop it!" Then, umusog ako sa dulo ng sofa.
Him <-----------------------------------> Ako
"Kasi naman eh, hindi naman effective yung tinuro mo. Hindi naman niya ko pinansin."
"Panong di pinansin? Edi ba nga, nung nanuod tayo ng sine, close na ulit kayo?"
"Binara niya nga ko eh. Sinabi ko sa kanya, " Di ba okay na tayo?" tapos, "Tinitignan ko lang kung magseselos si
Railey kagabi. Yun lang yun." Di ba ansakit?"
Nakakatawa siya magkwento. Nilalagyan niya ng action, lahat ng sasabihin niya. Bata? Mas isip bata nga to kay
Rayling. Pati ako napapaRayling na din.
PERO WAIT. KUNG TOTOO MAN NA TINITIGNAN LANG NI ANNA KUNG NAGSESELOS SI Railey. Dalawa lang
yan.
Una, kawawa naman siya, kasi, hindi naman namin sila tinignan. Miski yung katabi ko. >.<
Pangalawa, kawawa naman yung kuya ni Railey. Si Bagyo. Hayy.
Maybe, love is all about the perfect timing.
"Dont worry. Di nagseselos yung kapatid mo. Hmm. Alam mo, pavirgin lang yang Anna na yan eh. Tsk. Rape-in mo
na lang. Tapos yan."
"Youre so mean, " seryoso niyang sabi. So, serious nga siya. "Alam mo, I am not used in courting a girl. Coz once I
liked them they're all starting to like me too. Lahat ng magugustuhan ko, sinisigurado ko munang magkakagusto
sakin."
"Ahhh. Kaya naman pala. Wala kang alam manligaw." Tss. Buti pa si Rye, magaling magpakilig.
"Kaya nga nagpapaturo di ba?"
"Sure. So, di mo alam yung mga banat-banat, or parang pick up lines?" Mwahaha. Gaganti ako sa kanya. Sinira niya
ang gabi namin ni Railey. Great. Nice plan Bec.
"Huh? Ano naman yun?" nagtataka na siya. Yes. Mauuto ko to.
"Pampakilig na mga one liners. O ano game ka na?" Umalis ako sa dulo ng sofa na mahaba, tapos, lumipat ako sa
upuan na nakaharap sa kanya. Medyo nakatalikod sa hagdanan.
"Game."
"Una, tatanungin mo siya, Example: Calculator ka ba?"
Kumunot yung noo niya. "Huh? Do I really need to say that?"
"You must. Next, ang isasagot niya,"Bakit", yun na yung sasabihin mo na, Kasi sayo palang, SOLVE na ko eh."
Tapos, naramdaman ko nalang na binatukan ako ni Railey sa likod. Mukhang wala na yung pagkabV nya. Pero,
bumawi naman siya, kasi niyakap niya din ako, tas he placed his face sa may balikat ko. Basta ganun.
"My, alam ko namang naiinis ka kay kuya dahil sa kanina, pero please lang, wala sa lahi namin ang corny." =__=
Mind reader ata to. pero, nakikiliti na naman ako, kasi, inaamoy niya na naman yung leeg ko. Kilig klig
"Tama ka dyan Rayling. So, pano na nga ba?"
"Lahat ng mga turo ni Rebecca, palpak ba?" he asked his kuya.
"Yes. LAHAT."
"So. let me help you. And after that, leave us alone. K?" Adik , parang hindi kuya yung kausap niya.
"Yes. I will. "
Then nagshake hands sila.
"Pwede ba, monthsary namin ngayon, Matulog ka na sa taas?" -Rye
"Relax. Eto na po."
At naiwan na kming dalawa sa baba.
Alam na. ^__^
***
Chapter 22
Rebecca's POV
"Alam mo, para walang gulo, dun na lang tayo sa kwarto ko." and he winked. Nakapamewang pa siya na akala mo
eh talagang napakalaki ng problema namin. >3< wag ka ng magpout, kikiligin ako eh.
Hindi na siya nagsalita pa ng mga introduction, binuhat niya na lang ako na parang sako ng bigas. Pinadyak padyak
ko pa yung paa ko para mas sweet pakinggan.
Dumiretso kami sa kwarto niya. Binagsak niya ko sa kama at nilock niya niya yung pinto. "Para walang istorbo." He
grinned.
Papalapit na nga siya sakin papunta sa kama, pero, I stopped him muna. "Teka-Teka. May itatanong ako sa'yo."
"Anu yun? Dali." at ayun na naman siya, tinatanggal yung suot niyang fav kong polo niya.
"Ah wala--" pagkasabing pagkasabi niya palang nun, sinunggaban niya na ako. Just like the old times. He blocked
my lips with his. Pink lips. Ohhh.. Gaaahhdd. I love those sweet little kisses.
Hiniga niya ko ng mas maigi sa kama niya. Nasa taas ko siya while still kissing me. Hawak niya yung magkabilang
pisngi ko at mas lalo niya pang pinaigi yung paghalik sakin.
I bit his lip, para lang mapahinto ko siya, naghahabol na ko ng hininga.
Parang nainis siya, pero binalewala niya lang yung ginawa ko pambibitin. "Pang-asar ka talaga." singit niya habang
tinatanggal niya naman yung hook ng bra ko sa likod. Nagmamadali?
Ako, sa sobrang kasiyahan ko, hawak ko lang yung pisngi niya. Magkabilaan. Parang tanga lang eh.
"Hey, will you remove that?" =__= Pero di ko inalis, kaya siya yung nag-alis. Then, "Yan, mas bagay kang ganyan."
Tinaas niya sa headboard ng kama yung kamay ko. Basta, pinataas niya. -__-
And he did his things. He smiled. I replied. Alam kong nagpapaalam na yung mga ngiti ng napakapink niyang labi.
Lumapit siya sakin para angkinin niya na naman yung mga labi ko, pero, pagkalapit niya sakin, kinagat ko yung tenga
niya. "I love you." I whispered after.
Tapos, sinimulan niya ng pababain yung mga halik niya. Sa una, sweet at mild pa. Unti unti niyang hinahalikan yung
mga labi ko, pero di naglaon, he reached for my mouth with his. Nalibot niya na ata ang buong pagkatao ko. I
moaned. But, he stopped me, as he continue to raised my hand. Para daw may pwersa. Gzz. Kinikilig ako.
Bumitiw din naman ako sa halos parang pagkakatali niya sakin, and then, I moved on his top. I started removing my
blouse. And he voluntarily helped me with that.
I place my lil mountains near his face. Napakapit ako sa ulo niya as he licked my *^@!%.
"Perfect." he said, his hands on my waist as he enjoyed those temples of mine.
"Alam mo, boring na to." pagkasabi ko nun, pinaupo ko siya, and, automatic na I wrapped my legs around him.
"So, eto yung sinasabi mong bago?"
"Yes." and I smirked.
****
Later that day. Kinaumagahan. Nakita kong wala ng Railey sa tabi ko. Baka naman, bumaba lang.
Nagsuot na muna ako ng damit, nakihilamos sa banyo niya at bumaba. I went to kitchen, kasi may naamoy akong
mabangong pagkain! >.<
Pagkababa ko, dumiretso agad ako sa kusina. Nakita ko namang nandun na yung kuya ni Rye.
"So,how was your night?" and he winked. Pareho sila ni Rye. Hawak niya ngayon yung sandok at mukhang
nagsasangag siya ng kanin. Marunong pala siya nun?
"Really GOOD." I emphasized. Ang bago ng luto niya. Ahummm.. "So, where's Rye?"
"He told me that wag ko daw sabihin sa'yo." Perfect. Ang ganda ng sagot.
Anu ba naman yan. Nakakadistruct naman yung katawan niyang makinis. Tssh. Papano naman, apron lang yung
pantaas niya. Konting part lang yung natatakpan sa taas. Pero, keribels naman sa baba. >.> Ayokong tumingin.
"Naseseduce na ba kita?"
Kinuha ko yung kamatis sa lamesa at binato sa kanya.
"Gago!! Gumising ka na nga. Tulog ka pa." sigaw ko sa kanya.
Nasalo niya naman yung binato ko. Kaya, wala din.
"Alam mo, nakakatawa ka. Bagay kayo ng kapatid ko. Ako, ewan ko ba, bakit pa kasi pinabayaan ko si Anna kay
Rayling dati. Siguro, dahil mas matanda ako nun, kaya binigay ko na lang din si Anna. Hayyyy..." yumuko pa siya at
nagpout habang nakatingin sa baba. >3< RAYLIING! Asan ka na ba. Nangaakit kuya mo! >.<
"Alam mo,KUYA. Everything happens for a reason. Hehehe. Hehe. Pero, ang dahilan talaga nun, masyado kang
assuming. Akala mo, ikaw lagi ang hahabulin. Akala mo, ikaw lang ang pinagaaksayahan ng oras. Nakalimutan mo,
na tao lang si Anna, napapagod din. Yan, ngayon, nagbabayad ka na ng katangahan mo dati." ako na madaming
alam.
"MEAN!" sa dami ng sinabi ko, yun lang sinabi niya. "Damnyou! LOSER!"
Mamura mura na niya ko, pero si Rayling dumating na tapos hinatak ba naman ako. Para akong chibi na anime na
nawalan ng mukha. Onti na lang, maglalaway na ko sa kuya niya eh.
In short, para akong pusang binitbit. Tas nilagay niya ulit ako dun sa may sala.
"Kuya naman. Babae pa din si Rebecca. Be considerate." Then tinabihan niya ako at inakbayan habang nakaupo
lang kami. Kami na sweet. Pero, inabutan ako ni Daddy ng twalya. "Magbra ka nga mamaya sa taas." >.> Tapos
napatingin siya sa kuya niya.
Naalimpungatan ba ko o talagang nakalimutan kong magbra kanina? ~+~ Tinapis ko na lang yung bra sakin. Ayuuun.
Nakatalikod naman kuya niya kasi nagluluto pa naman.
"Alam mo, kelangan na talaga nating madispatsa si Kuya sa bahay eh."
"Buti ramdam mo." tss. Kiniss niya ko sa may noo tapos, sabi niya, "Konting tiis na lang" =)
"Breakfast is ready guys!" tinawag na kami ng kuya niya.
"Tadan!" he said while presenting his "man-made dishes." Hahaha. Mukha kasing masarap eh.
"Yummmmyy!" para kong bata, hawak ko sa dalawang kamay ko, yung isang kutsara, at isang tinidor. Pormal
namang umupo si Railey. Pero naglalaway na din yuun!
Ang ganda ng ayos ng lamesa. Nagawa niya yun ng ganun kabilis? Maypakama-kamatis pa siyang nalalaman na
toppings sa ibabaw ng tortang talong. Bading na bading. Hahaha. Pero, yung sinangag, may mga beans patatas at
iba pang sahog.
"Alam mo, pwede pa naman sigurong magstay yung kuya mo dito para masarap yung almusal mo lagi. Hindi yung
laging kape lang yung almusal mo." sabi ko kay Railey.
"Hay nako Rebecca. Wag ka ng magsalita. Mas masarap ka pa dyan." Anoo daaaw?!
"Tsss... Rayling baby, Ano na naman yan? May binubulong ka ba?" -Rain. Hindi nagets ng kuya nia yung banat ni
Rayling. Walang wala talaga tong kuyaniya.
"Nevermind kuya. Wala ka talagang alam." sabay subo ng pagkain.na parang bata. "Ahmmp!" sabi ko din.
Mukha lang kaming tanga. Maappreciate lang namin yung masarap na luto niya.
***
Pagkatapos naming kumain, para kaming nagPanel Discussion sa sala.
"Anong talent mo kuya?" -Railey.
"Ano ba yan. Magkapatid tayo, di mo alam?"
"Ang alam ko kasi wala."
"Grabe naman!"
"Kaya nga nagtatanong ako. Baka may nagbago." how cold. Hahaha. Ako,sekretarya nila. TigaTake down notes
"Wala eh." nakafold lang yung arms niya.
"Patay tayo nyan."
"Waiiit!" singit ko, "Alam ko na. Magluto na lang siguro si Kuya ng food para kay Anna." ako nakaisip nun! Im so witty!
"Kaya mo kuya?"
He nodded.
Dumiretso kami sa kusina. Ambilis ng pangyayari. Buti na lang madaming stocks sa ref ni Daddy, kaya naman, wala
kaming pinroblema.
"Anong lulutuin niya?" Tanong ko kay Daddy.
"Pagkain My. Pagkain." =_= <- Siya Sinimangutan ko siya then he said, "Grahams lang yun. Ikaw naman eh."
"Niluluto ba yun? Pinapalamig lang yun eh."
"Yun na nga he. Pabayaan nalang natin si Kuya."
**After 30 minutes.
"Rayling! Luto na siya!" -Kuya Rain.
Nakita ko nga yung graham, tapos, ginawa siyang cake na parang may dedication pa sa taas. Ang nakalagay,.
"Will you be my star?"
"Tama na yan! Medyo mas sense na! Ako na magbbibigay!" volunteer ko.
"Nope. Railey will be the one to give this." seryoso ba siya? >.<
Chapter 23
Rebecca's POV
Papasok pa lang ako sa school, ang dami ng nakatinging mata. Ano ko sikat? Tangna naman. Isang buwan na kong
ginaganito simula pa nung napost yung mukha ko sa bulletin board.
Dahil sa walanyang Anna na yun.
Tapos. Eto ako ngayon? Sinusundan pa siya para sabihin lang kay Rye kung nasaan siya at maihatid na yung
walanyang Grahams na yun. Gross!
Nasa labas lang ako ng faculty room. Nag-iintay kasabay yung mga estudyanteng nagpapapirma ng clearance.
Galing nga ko kina Rye. Pero, di na kami nagsabay, dahil sabi ng kuya niya, itext na lang daw si Rye kung nasa'n
yung Anna his loves daw para madala ng malamig yung Grahams. Nakakasira talaga ng pagmamahalan yung
katorpehan ng kuya niya.
Eh ano. Naiinis talaga ko sa kanya! Matapos lang to! Grr.
There she goes. Lumabas na siya kasama yung Lesson Plan niya. Bitbit niya din yung bag niya. At, take note, muntik
ng umikli yung palda niya.
Tinext ko na din si Rye na pumasok na sa school. Kasabay ni Anna yung mga classmates ko eh, sang room nga ba
yun pupunta.
SSSSSSHHHT! Samin nga pala! ANUBAYAN. Pasensya. Makakalimutin lang. Basta sa klase niya, kinakalimutan ko
lahat ng gagawin. Siya nga pala yung prof namin ngayon.. (.--)
Eh Bakit pa ko pumunta sa faculty room kung alam ko din namang sa room namin siya pupunta.
Inunahan ko na sila pumunta ng room. Sa kaswertehan, nauna naman ako. Uyy. It's been a long time since I entered
this classroom. Mga ten years na ata. Joke. Pala-absent na lang talaga ako.
Iba na nga lang yung atmosphere. Kung dati, pagpasok ko, sinasalubong ako ni Roxanne, ngayon, parang di niya na
ko pinapansin. Nagbabasa lang siya ng mga printed handouts. Tapos, si Shiela naman, hindi na ngayong
nakikichismis. Anu ba yan? Anong nangyari?
Nilapitan ko si Roxanne sa upuan niya.
"Uy! Roxanne. Kumusta na? Salamat sa cheer mo nung Debate ha! Grabe. Mukhang yun yung nagpapanalo samin
eh!"
Kaso, di siya umimik. Isama pa yung nilipat niya lang sa next page yung binabasa niya.
"Landi mo naman! May paemote-emote ka ng nalalaman!" tsako ko ulit siya tinapik. Ganito naman kami magusap eh.
Kaso, inalis niya yung kamay ko sa balikat niya.
Wag mo nga kong hawakan! Ngayon? Ngayon ka makakaalala? Nung Victory Party niyo, hinahantay kita. Para
magcongratulate man lang. Nung kinabukasan, hinahantay din kita. Wala man lang paramdam. Tinext kita! Pero,
asan na yung reply mo? Ganun na ba kahirap magtext sa BESTFRIEND? Unahin mo yang lalaki mo, sige kung dyan
ka masaya. Tsaka siya tumayo at lumabas ng classroom.
Oo nga, mukhang nagkulang nga ako bilang bestfriend. Ang sakit.
Kakausapin ko na sana siya, kaso si AnnaHarot. Nandyan na siya. Andyan na siya.
Dun na ko umupo sa dati kong pwesto. Sa harapan mismo ni Maam.
Tae. Ngayon na nga pala yung deadline ng final requirement ko... Kaya pala halos walang pumapansin sakin, lahat
sila, binabasa yung gawa nila. Halaaa! Di ba si Rain gagawa ng akin? Tssk! Whatduhell.
Please submit your works now. Hala. Hala. Pormal-pormalan na talaga si Maam. Teka, ano ba naman 'yan di ba?
"Nasa'n yung sa'yo Miss Rebecca?"
"Ah--Ehh.. Ma-aamm"
Naputol yung sasabihin ko ng makarinig ako ng tatlong sunud-sunod na katok sa pinto.
"Uyy Si SIR!" bulong ng katabi ko.
"SHet! Ang gwapo pa din!"
"Ang saraaaaaappp---"
"PULBUSAAAAN!" sabi nila ng sabay. Di lang pulbusan, masarap talaga siya.
"Hello Miss. Will you mind if I enter the classroom?" sabi niya.
Ehem. Ehem.. Ee--?Bakit Pulang pula yung sleeves niya ngayon? Plus, nakalitaw pa yung medyo chest niya.
Nakaayos din yung buhok niya ngayon.
Ang gwapo-gwapo niya ngayon. &_& Siguro dahil sa kagabi yun. Nyahaha! Sabi nila, pag-ano daw ay umaano eh.
Yun na yun.
"Sure." tsaka niya pinapasok si Rye sa room.
Pumasok naman si Rye sa loob ng room, tapos, nilapag yung grahams sa table niya. Tapos paalis na sana siya eh.
Kaso, bigla siyang hinatak ni Anna sa may dulo ng sleeve ng damit niya. (Ma'am. Nasa loob po tayo ng classroom.)
"Yes Railey! Yes!"
At tangna. Niyakap niya si Rye. Sa harapan namin. =__=
Tatayo na sana ko ng lumabas na sila sa room. Sa'n niya dadalhin si Rye? T__T
Nung nasa may pintuan naman siya, sinigaw niyang, Extended na yung submission ng requirements niyo.Bye for
now."
***
<Fast Forward>
Maghapon akong badtrip. Wala sa mood. Masama yung pakiradam. Naiirita sa lahat ng nakikita. Naiinis. Naiinis ako.
Nakailang miss call na siya pero di ko sinagot.
Kaninang umaga, ang saya-saya namin. Tapos ngayong araw din na to babadtripin niya ko?
Napasubsob na lang ako sa kama ko na parang bata at siniksik yung sarili ko dun. Sabi ko naman sa inyo pag
pagibig na ang usapan, wala kong lakas na lumaban eh. Alangan namang awayin ko si Rye. >.<
Naramdaman ko na lang na may kumatok dun mismo sa kwarto ko.
Siya lang naman yung may duplicate key ng bahay namin eh. SIya lang yun.
"Pumasok ka na bukas yan." tapos umupo ako ng maayos sa kama, pero yung noo ko nakasandal sa mga tuhod ko.
I'll act normal. Promise. Sana.
"Uy. Bat di ka man lang sumasagot sa tawag ko?"
"Wala. busy lang ako sa requirement ko." tumabi naman siya sakin.
Niyayakap yakap niya ko, pero di ko siya pinapansin. Nakakainis eh. "Hindi naman halatang busy ka eh."
"Eto talaga yun oh..." kinuha ko yung cellphone ko then nagdial ako ng number. ---Si Arnold. Tsk.
Sinagot niya naman yung tawag.
"Hello te? Kumusta ang reyna ha! Tagal mo ng di nagpaparamdam sa club ah!" yun agad yung bungad niya sakin na
ikinarindi ng tenga ko. Si Rye naman, sumiksik at yumakap sakin. Naglalambing na naman. Hindi man lang ba siya
mageexplain nang tungkol kay Anna? Kiniss kiss niya naman ako sa tenga..
"Ayos lang Nold. kumusta pala yung club? Any updates?" wala sa sarili kong tanong. ALAM ko, may itatanong
akong importante eh, kaso di ko na matanong kasi si Railey, sinisimulan na namang halikan yung leeg ko. Down.
Down. Tssk.
Sumasagot naman si Arnold, pero nilayo ko yung phone and then binulong ko kay Railey na "Ano ba. Kitang may
kausap eh!" tapos, nilapit ko ulit sa tenga ko yung phone.
"San na nga ba ulit tayo Nold?" wala kong narinig sa sinabi niya kasi si Railey, pumwesto sa may likuran ko at
niyakap yakap ako na parang stuff toy. Sinasandal niya pa yung ulo niya sa may likod ko. Tapos, bigla biglang
mamasahiin yung bandang balikat ko.
In short, nagpapapansin siya.
"Teka te! Nakikinig ka ba sakin! Ganito kasi yun---" Kaso, wala na naman akong narinig kasi hinarap ako ni
Railey sa kanya, hinawakan niya din yung baba ko at sinimulan niyang abutin yung mga labi ko ng kanya. He started
to drive me this crazy again. Putek.
Yung cellphone ko, nasa kamay ko lang, tapos, medyo mababa, kasi hinahalikan niya na naman ako... Nang narinig
kong nagmamalakas na ng boses si Arnold, tumigil ako sa paghalik kay Railey at sinagot ulit yung phone. "Hey,
Okay Okay. Tapos Ano pa?"
"Ate naman eh! Pinapaulit mo na naman sakin! SIge na nga... Tapos, ganito pa kasi---" Wala na naman akong
narinig kasi, hinahalikan niya ulit ako, wala na naman akong nagawa, humarap na ko sa kanya and I started kissing
him back.
Kahit ga'no ka pala kagalit sa mahal mo, konting lambing niya na, nawawala na agad yung galit mo.
"Bitawan mo na kasi yang phone. I know, You cant resist this." and he's starting to unbuckle my bra.
Bumitaw ako sa pagkakahalik niya para sabihing "SHET! Tigilan--" kaso, mas mabilis pa din siya sakin. Hinalikan
niya na naman ako. Nang mapalingon ako sa screen ng phone ko, End Call na yung nabasa ko.
"Gusto mo talaga ng ganyanan ah..." tapos nung gaganti na ko..
"Oopps! Awat! Awat!" yung kamay niya naman ngayon parang grabe kung pigilan ako. "Weew! yun lang pala katapat
mo." dugtong niya.
Arghh! "Hay naku! Ewan ko sayo! " Pinalo palo ko siya sa dibdib. Tapos inawat niya naman ako
"Teka. Magkkwento na muna kasi ako. Pwede wait?"
"Tsss.. Sige."
"Ganito kasi yun. Yung kanina, akala ni Anna, ako yung nagtatanong sa kanya na "Will you be my star."
"Tapos?"
"Eh, nung lumbas kami, at pumunta ng cafeteria, inexplain ko naman na kay Kuya yun at hindi sakin. Pero, feeling
niya pa din na sakin talaga yun galing eh."
"Eh ano naman? May papasok pasok ka pa sa room na nalalaman!"
"Utos na nga lang din ni kuya yun. Sabi niya kasi, ngayon daw yung deadline ng requirement niyo, eh di niya pa
tapos, baka kung sakaling pumasok ako eh isuspinde ni Anna yung klase niyo, edi ligtas ka."
"Well di nga kayo nagkakamali."
"So, bati na tayo?" Insert Smiley. =_=
"Tsk. Sige na nga."
"Kaso, may problema pa din.:"
***
Chapter 24
Arggghh. Nasa bahay kami ngayon ng Mama ni Rye at Rain. Hindi pa nga nareresolba yung problema ko sa
bagyong yun, meron na kong isa pang kinakaharap. Matindi. Dinner to sa bahay ng nanay nila.
Pero, yung pakiramdam. Kakaiba talaga eh.
Parang isang galaw ko lang may tutuklaw na ahas sakin. Nacconcious na nga ko sa mga ginagawa ko, baka kasi
kainin ako ng Mama niya.
"Hindi ka na nagsasalita dyan? Rebecca? Hmmmm..." mahilig magHmm yung nanay niya. /o
"Ma, kumakain pa kasi eh." -Rye.
"Ma naman, wag ka namang masyadong manakot." -Rain.
"Hehe. "wala kong masabi.
Tinatanong niya ko kung ano ba daw ang nagustuhan ko sa anak niya. Ang pinakamalala pa sa sinabi niya.
"Practice safe s*x Hija." WAHHHHHHHHHHH!!! Pwede bang tumambling?!
"They do that Ma. dont worry." sagot ng kuya niya Kung pwede ko lang ibalik yung nakaraan. Hindi ko na hihilingin
ung sinabi ko last week.
Flashback.
Hindi na nga ko nagpalate nung araw na yun,, kasi, mukhang highblood siya sakin. I mean sa buong section. Lagi
kasi siyang iritable, ewan, may asawa naman kasi siya, pero, mukhang wala.
"Classmates! Nandyan na si Ma'am." at nang marinig na namin yun, talo pa namin yung sundalong pinatahimik ng
kumander.
Walang umiimik. Walang nag-iingay.
Umupo na si Mam sa mahiwagang trono niya sa gitna. Then, inayos niya yung files niya sa green na folder, pareho
kasi silang mahilig sa green ni Dean.
"Who was the first reporter when I started to leave?" Ahh.. Sino nga ba, takte.
Tinaas ko yung kamay ko. "Ma'am. Ako po."
"Ive read unneccessary feedbacks from your substitute teacher. Bakit ganun? Hindi ka ba prepared? Nakakahiya.
Baka sabihin, hindi ako nagtuturo sa inyo at wala kayong natutunan sakin?!"
Nanginginig na ko. Kasi, hindi na pala napalitan ni Rye yung una niyang impression nung nagreport ako. Hindi niya
naman din daw alam na darating na si Ma'am. Yung itsura ni Ma'am. Traditional teacher na nagpapamemorize ng
meaning ng mga words. Na, pag kinulang ng isang word, mali na. Yung buhok niya, laging nakapusod at may iilang
uban na din. Yung salamin niya, pahaba na parang pangwitch. At ang nakakatawa, laging nakagreen si Ma'am.
"Ma'am. Nakalimutan ko po kasi yung salamin ko nun Ma'am. Kaya po yan yng feedback sakin ng prof na pumalit po
sa inyo."
"Hmmm... Rebecca. What's with you and Sir Medrana?" Kelangan sa klase tinatanong to?
"Ma'am. About that. pwede pong sa private na lang pag-usapan?"
Sana pala hindi ko na lang sinabi na magusap kami sa private. Nakakainis. Yung damit ko nga ngayon ay simpleng
jeans lang at blouse, hindi ko naman alam na pormal palang kainan yung gagawin namin.
Tapos na kaming kumain, pero si Ma'am. Nagtatanong pa din. Haaayyy. Bakit hindi ko naalala na , yung apelido ni
Ma'am ay yung pagkadalaga pa pala niya. T__T
"Sigurado ka bang ggraduate ka ngayon hija?"
"Opo Ma'am. I'm working on my requirements now." sana maalala nung bagyong yun yung utang niya sakin
"Huh. Eh yung requirement mo kaya kay Rye, magawa mo?"
OKAY! MAGJOWA PA LANG KAMI. PERO GRABE NA SIYA KUNG MAKAPANGHINGI NG REQUIREMENTS.
Na kesyo dapat Dos daw ang grade ko sa kanya. Na, dapat bumagay naman daw ako sa standards niya na ganyan
ganyan. Ano ko henyo? Tangna. At, sinabi niya din na, Magsimba naman daw ako per week.
Dalawang requirements pero Sht. Mhirap eh.
1. Dapat magsimba per week.
2. Dapat pag graduate ko, Dos pataas yung grade ko.
Kaya siguro ako pinapractice ni Rye na wag ng magmura eh.
Natapos na yung dinner. Horrible dinner. Hinatid na ko ni Rye sa may pintuan nila. Di na ko nagpahatid,
Gusto ko munang pagnilayan yung rewuirements. Kung nabibili ko lang yun, binili ko na eh.
"Pagpasensyahan mo na nanay ko. Tsk. Di ko nga pala nasabi na Mama ko yung prof mo dun. Kaya nga ako yung
pinalit sa kanya, kasi, anak niya ko eh."
"Okay lang naman yun. KAso, magmura? Di ko na ata maiiwasan yun."
"Hayaan mo, sa tuwing mapapamura ka na, hahalikan na lang kita."
***
Chapter 25
***
Nasa library kami ngayon ni Rye. Tinutulungan niya kasi ako sa thesis ko nga sa subject ni Annaharot. Hindi ko na
iniasa yun kay Bagyo kasi alam ko naman na walang patutunguhan. Pag kinukulit niya naman ako, hindi ko na lang
siya pinapansin.
"Bec. Kanina mo pa nililipat yung pages ng libro pero absent minded ka naman. Para kang walang binabasa." sabi
niya sakin. Nakaupo siya sa tapat ko. "Nappressure ka ba kay Mama?" dugtong niya.
"Eh kasi naman Rye, masyado kasing terror yung Mama mo, hindi ko naman ineexpect na annay mo talaga yung
terror na prof ko na yun. Nung simula pa lang mainit na ulo sakin nun eh."
"Kaya niya siguro binigay yung mahirap na report sayo."
"OO, kasi nung bigayan din ng report na-late ako sa klase niya."
"Good girl ka na pala eversince."
"Sino kayang good satin huh?"
"Ituloy mo na yang paghahanap mo, at talagang kukulangin ka ng oras. Pasalamat ka nga naextend ka pa ng isang
week eh."
Hindi ko na siya sinagot tapos lahat ng libro na patung patong sa harapan ko, binuklat at binasa ko na. Pwede bang
debate na lang ulit yung exam para madali lang? Bakit pa kasi written. Ang harot neto talaga ni Anna eh.
Si Railey nagbabasa lang ng libro sa harapan ko. Hayy. Ang cute niya talaga sa ganung posisyon. Nakasandal siya
sa upuan, hawak yung libro. Ang cute >;3
Nagtake down notes na ko, tapos, naramdaman ko na lang na may humawak ng ballpen ko. Napatingin si Rye sa
likod ko. Ako naman, lilingon pa lang.
"Suspense? Hahaha." ay tangina. Kuya niya lang pala. "Mukhang busy ka ngayon ah. Uyy. Sorry na kase,
napangakuan pa kita. Hehe." sinabi pa niya. Ayyyy. Nakakainis. Tumabi pa siya sakin. Si Rye nasa harap lang,
mukhang nagmumukmok.
"Kuya." malamig niyang sabi na automatic naman na nakapagpalayo sa kuya niya sakin. Nandun na lang siya umupo
sa tabi ni Rye.
"Rayling beybe. I miss you na. Mukhang in the making na ang thesis niya nuh? Good. Wag disappoint-in si Mama."
inakbayan niya pa yung kapatid niya.
"Asikasuhin mo na lang kaya si Anna? Puro ka panggugulo. Tssk." seryoso niyang sabi.
"Dumaan lang naman ako, I've heard you too are here. Di niyo man lang ba maaappreciate yung effort ko? Haha.
Sige guys, bye." tsaka siya umalis. Pakshet. Mamatay na sana yun. Kung makakindat akala mo may sakit sa mata!
"Fu--" mumurahin ko na sana si Bagyo kasi binato sakin ni Rye yung librong hawak niya.
"I said don't cuss." Teka? Akala ko ba may kiss bawat mura?
"Aray! Ang sakit naman nun!"
"Magbagong buhay ka na Rebecca. Okay? Dadalhin pa kita sa Batangas." Nakalagay yung dalawang kamay niya sa
may likod ng ulo niya, as in cool yung posistion niya. Ang cutttee. Tae.
"Opo. Opo." parang bagay din naman ata sakin magpakabait di ba?
***
Kinahapunan nun. Dumaan ako sa Office ng Debate Team,.
"Ano ba to? Bakit ang daming kalat?" bummugad kasi sakin yung sandamukal na flowers. Sa may gilid, sa taas,
meron pa ngang nasa stand lang. Bukod pa yung nasa table namin.
Kinilabutan ako ng may marinig akong babaeng umiiyak sa may table. Nakayuko lang siya dun.
Ay? Si Anna yun ah? emo?
Lumapit ako sa kanya.. "Ah eh,, Ma'am. May problema po ba?" mukhang ramdam kong umiiyak siya. Ngayon ko lang
nakita at nalaman na may ganito pala siyang side. Ang maging emotional paminsan minsan,
"Wala. Please. Leave me alone."
"Ma'am. You can tell me your problems naman po. I'll help as long na kaya ko."
Minsan talaga kung sino pa yung inaakala nating matapang at masama, sila pa yung may mga mabibigat na dalahin,
na problema.
"Nakakainis kasi! Nappressure na ko. Dyan! Dyan sa Rain na yan! Kung kelan naman nakapagmove on na ko sa
kanya at nagsisikap na magkaroon ng normal na buhay na wala siya, tsaka naman siya ngayon babalik? Hindi ba
pwedeng wag na lang? Hindi ba pwedeng ako na lang dito at dun na lang siya!? Nakakainis kasi! Nakakainis." at
humagulgol na naman siya ng malakas. >(*_*) Masakit sa tenga.
"Eh Ma'am. No offense po pero di ba ang ex niyo po ay si Sir Rye? Bakit po parang affected kayo kay Sir Rain?"
"Bec. Hindi mo kasi maiiintindihan. Ours is too complicated. Una, si Rye, Rebound lang siya. Sinagot ko lang naman
siya at pinilit mahalin kasi sobrangd depressed ako sa kuya niya. Kaya nga nung naghiwalay kami, hindi ko
masyadong ininda. Pero, narealize ko na pag-uwi ko ngayon dito, mahal ko na pala siya. Then, kayo na pala. Then,
dadating pa si Rain. It sucks!"
"Ma'am. sinisisi niyo po ba si Sir Rain dahil halu-halo na po yung nararamdaman niyo ngayon? Dahil, sa kanya
nagsimula ang lahat? Na kung nung una pa lang naging kayo, hindi ganito magiging kakumplikado yung sitwasyon?"
Feeling ko kasi. Nalilito na siya. Si Rye, gusto niyang balikan. Pero, di na pwede. Si Rain, gusto siya, pero hindi pa
siya sure, kung handa na siya kay Rain dahil sa trauma na nang yari sa kanila several years ago? Ganun ata.
"Yes. And. Ang sakit lang. Kasi, tsaka niya lang ako babalikan kung kelan niya gusto? Tsaka niya lang marerealize
na mahal niya ko ng ganun katagal?" siya din naman ganun. Naku. Kung makapag-emote naman.
"Ma'am. Malay niyo po, may dahilan si Sir Rain." nauumay ako kaka-sir kay Bagyo.
"Tapos. Tignan mo pa to? He keeps on sending flowers. Bakit hindi niya ko puntahan at komprontahin!"
At nakarinig na lang ako ng malakas na katok sa pinto. Si Rain.
Hindi ako sanay na ganun kaseryoso yung mukha niya. Lalabas na nga ko sa office para makapagusap sila, pero,
hinatak niya lang ako papasok sa loob. "Stay here." sabi niya. Ayaw siguro gawan ng author ng POV si Anna at si
Rain kaya pinapanuod na lang niya ko kina Rain? >*_*)
Pinupunasan ni Anna yung luha niya. Si Bagyo naman papalapit na papalapit na sa kanya. Ang sad ng atmosphere.
Parang nangangain ng tatawa at any time. Kaya sumeryoso muna ko.
"After all these years. ALL THESE YEARS. sasabihin mo to sakin?" tsaka niya pinakita kay Rain yung card na galing
sa kanya na may I love you.
"Anna. Please. Let me explain. Natatakot kasi ako na kausapin ka. Im still waiting for the perfect time. Nung sa sine,
akala ko totoo na yun. Pero nang sinabi mo sakin na pinapagselos mo lang si Rye, nasaktan talaga ko, kaya
hanggang padala na lang ako ng bulaklak."
"Sinabi ko lang naman yun, para lumayo ka. Pero, hindi ko naman talaga intensyon na pagselosin si Rye. I know,
kahit anong gawin ko, sila na ni Bec. It sucks knowing that the person you loved most has got away. With those
smiles na nakikita ko tuwing kasama niya si Rebecca, nasasaktan ako, kasi sana, hindi ko na lang siya iniwan.
Kasalanan mo to!"
Lumapit si Rain kay Anna, tapos, niyakap niya lang siya. "Please. Wag ka ng umiyak. Kung nasaktan ka man kay
Rye nang nawala ako at nang kinalimutan mo ko. Handa naman akong bumawi. Tutulungan kita at please, sana
pwede pa nating simulan ang lahat."
HIndi ko na nakitang sumagot si Anna. Humikbi hikbi lang siya at alam kong yun na yung sagot niya.
Lumabas na ko sa kwartong alam ko na I should not judge a person by just looking at him. Hindi naman pwedeng
porket masayahin, mataray o makulit eh wala ng feelings. HIndi ganun yun eh. Sila din kasi, nasasaktan.
***
Chapter 26:
Rebecca's POV
Naiinis ako ngayong araw na to kasi pinapatugtog ni Manong Driver yung kantang Friday ni Rebecca Black. Ang
boring kasi niya at SHT! Wala naman akong dalaw ngayon, pero naiinis lang ako. Paulit ulit na pinapaalala sakin ng
kantang yun na SABADO na bukas! At kelangan ko ng maghanda sa kung anumang bagay na gagawin ko.
Napaprint ko na ngayon yung kakapal na documents na gagamitin ko bukas. Inabot na din ako ng lunch kahit
sobrang aga ko pinagplanuhang umalis.
Naglalakad na ko ngayon papuntang canteen. Nilagay ko na lang sa bagpack ko yung sandamukal na papel.
Naghanap ako ng mauupuan, at ayun na nga, dun na lang ako kumain. Ako lang mag-isa yung kakain, si Rayling
kasi, kasama daw ng Mama niya ngayon.
"Sht. Ang bigat talaga ng dala ko." wala lang, kausap ko lang sarili ko. Indi ko naman nayayang kumain si Roxanne
ngayon kasi alam ko namang busy yun eh.
Latang lata na pala ako ngayoooon. Hayy. Ang dami kong reklamo, nakakainis kasi, gagraduate na nga lang, ang
dami pang alam.
Nilapag ko muna yung bag ko sa upuan sa tabi ko. Sigurado naman kasi akong walang kukuha nun.
Dumiretso na ko sa counter, medyo madaming tao kasi lunch na, at mahaba din ang pila. -__-
Inabot ako ng 5 minutes dun at dala-dala ko na sa tray yung inorder kong kanin with Pininyahang Manok. At,
Lemonade.
Kaso, mukhang binabawi ko na yung sinasabi ko kanina, yung : Sigurado naman kasi akong walang kukuha nun.
Hala, Tae nalintikan na.
"Nakita niyo ba yung Jansport na bag dito?" tanong ko sa mga kumakain malapit sa table ko. Binaba ko na yung
kinakain ko, kasi SHT! ANG BILIS NG PANGYAYARI!
"Sorry Miss, wala kasi akong nakita eh."
"EH ikaw may nakita ka?"
"Wala din eh."
Pano na to. Bukas na yungpagututuos ko dun eh.
Tinext ko si Rye para sabihin sa kanya na may panget na nilalang na malamang ang kumuha ng bag ko. Okay lang
naman sana kung bag lang yung nakuha eh, kaso, yung flash drive na pinagssave-an ko ng file ng thesis ko, andun
din. Lahat ng drafts, nandun din. Kaluluwa at utak ko nandun na din. Haynakoo, Buti yung puso naitago ni Rye.
PERO WAIT. Nawawala pa din yung bag ko.
Imposible namang nalaglag yung bag ko, kasi wala naman sa ilalim ng mesa.
Imposible din namang maling table yung napuntahan ko.
Imposible din namang itago ni Anna yun.
PERO WAIT. Posible pa ding may magtago nun.
Ehem. Pinagmasdan ko lahat ng tao na nasa canteen, pero wala namang masyadong kahina-hinala sa mga nakita
ko. Except, sa isang first year student na pinatid ako nung isang araw. -_-
***
Rye's POV
Tanghaling tapat na pero hindi pa din tapos yung pakikipagpaliwanagan ko kay Mama about Bec. She really had a
bad impression to Rebecca. Ang hirap niyang kumbinsihin na okay naman kami. DESPITE the fact na nagbigay na
siya ng mga condition niya kay Bec. Nahihiya ako kasi pinamumukha niya talagana ayaw niya kay Bec.
"Ma, opo. Mabait naman po si Rebecca. Hindi naman po porket may impression po kayo sa kanya na hindi
maganda,eh ganun na agad. hindi naman po tama na idown niyo na lang siya palagi. Wag naman po sanang ganun."
nandito pa din ako sa faculty room sa taas at nagpapaliwanag kay Mama, dahil mukhang naikwento na ni Tita,
(Dean) yung development ng relationship namin duon.
"Alam mo Railey. Nagaalala lang naman ako sa'yo. She doesn't even deserve your smile. Tignan mo, napakaburara
niya at kung saan-saan napakalat yung bag niya. Heto at may nakapulot at iniwan pa sa table ko."
"Ano Ma? Sino at pa'no naman po yan napunta sa inyo?" hala, kaya pala nagtext si Bec na nawawala yung bag
niya.Pero, knowing Bec, hindi siya ganung tao na kung saan saan na lang iiwanan ang gamit. Sa pagkakaalala ko,
napakayos niya nga sa bahay nila eh. ^_-
"Hmm. I really wonder why you liked her. Hindi siya ang klase ng babae na tipo ko Rye. Ang gusto ko para sayo eh
yung tipo ni Anna. Look Rain. Ang saya nila ngayon di ba? Basta, Hindi ko alam kung papano napunta sa table ko
yung bag niya. Ang alam ko, burara siya at ayoko sa kanya."
"Ma, lahat naman ng tao kayang magbago." sabi ko habang lumapit ako pabalik para kuhanin yung bag ni Bec sa
table ni Mama. Hmm.
"You know what? I even heard her cussing at the corrigdors. Yan ba yung babaeng gusto mong ipakilala sa mga
kamag-anak natin? Sa tito mong pari? Sa ninang mong nurse? at sa---"
"Please Ma! Stop. Hintayin nyo lang siyang bumawi sa thesis niya. At babawin niyo lahat ng sinabi niyo. She'll prove
you wrong. At sana, pag dumating yung time na yun. Tanggap niyo na siya."
I walked out. Pinuntahan ko na si Rebecca na kanina pa naghihintay sa Kiosk near canteen. Sino naman kasi ang
walang pusong magnanakaw ng bag niya? Kung malaman ko lang. Humanda siya sakin.
Pagdating ko sa Kiosk, mag-isa lang siya dun. Nakaupo with her hands and head embracing her knees. Ngayon ko
lang siya nakitang ganito.
Nilapitan ko siya. Binaba ko naman yung bag sa tabi ko.
"Bec." tinawag ko siya, pero nakayuko pa din siya.
"Please. Tahan na. Dala ko na yung bag mo. Nasa table siya ni Mama at hindi ko alam kung pano siya napunta dun
pero ang mahalaga nandito na siya--"
"Nasa Mama mo pa? Edi nakita niyang wala sakin yung bag ko? Edi kung ano na naman yung iisipin niya? Kung ano
na naman yunng idadakdak niya? Hayy. Rye, ewan ko lang ha? Pero, sana, wag dumating yung araw na magsawa
ako. Nakakapagod yung ganung sistema. Wala na ba kong ginawang maganda?"
"Bec, All we need is the perfect time para maintindihan ka din ni Mama. Ganyan siya sa una, pero umaasa pa din
naman akong magkakasundo sa'yo. Wag mo sana hayaang madown ka niya, Hindi ganyang yung rebeccang kilala
ko." nginitian ko siya at tinap yung ulo niya. MInsan lang kami magdrama, hayaan niyo na. :)
Binuksan niya yung bag niya at chineck yung gamit niya kung nandun pa. Nandun pa din naman, Hayy. Buti na lang.
Mukhang nandun kasi nakalagay lahat ng thesis works niya eh.
"Ano, kompleto ba?"
"Yes. Pero, may gagawin ako Rye."
"Ha? Ano yun?"
"Pananagutin ko yung nagframe up sakin. Lagot sakin yung sumisira sakin sa Mama mo,"
"Wait Bec, be careful, kasi narinig ka na ni Mama na nagmura sa may corrigdor eh.Sino bang kaaway mo na naman?
Pwede ingat ingat muna?"
"Hmm. Sa pagkakaalala ko, isang first year student yun. Yun ata yung member ng fans club mo na sa tuwing nakikita
kita nun eh, literal na nagliliwanag ka."
"Ano? Nag-away kayo? Si Brigit yun eh. At matagal na siyang hindi nagpapakita sa school."
"Baka matagal na siyang hindi nagpapakita sayo? Kasi, pinatid niya lang ako nung isang araw."
Rebecca's POV
Hindi ko na inantay yung sagot ni Rye. Sht. Alam ko na kung sino. Wala na kong ibang makakaaway kundi yung
taong alam kong insecure samin ni Rye.
Hinabol ako ni Rye, pero sinabi ko na lang sa kanya na. "Please, I have to do this. Wag mo muna akong sundan."
and I know, he'll respect my decision.
Pinuntahan ko lahat ng room ng first year, hindi ko kasi siya mahagilap sa canteen.
Nagtanong tanong ako sa mga studyante dun. Since fourth year na naman na ako, May seniority power ako na
kailangan nilang matakot sakin. Kailangan. Grr.
"Te, nakita ko po siya kanina. Kalalabas niya lang po... S-Sabi niya, uuwi na daw s-siya." utal utal pa yung babaeng
sumagot sakin. Paksht. Maaabutan ko pa yung hayup na yun sa gate.
Literal na tumakbo talaga ko. WAla akong pakialam kung may makasalubong akong teachers o kung ano, ang alam
ko lang,
PATAY SAKIN YUNG BABAENG YUN.
Heto na ko't naabutan ko siya sa may likod lang ng school. Nakatalikod pa lang siya, alam ko na siya na yun.
"Hoy. Impakta!" tawag ko sa kanya. Hindi ako magiging nagger kay Rye, Ganito lang talaga ko magsalita.
Lumingon siya sakin. Mukha siyang nagpapanggap na inosente at naiinis ako dun.
"Hindi tayo close." at tinaasan niya pa ko ng kilay. What the effin' F.
Lumakad ulit siya at dahil sa inis ko, nilapitan ko siya at hinawakan sa balikat.
"Hey! Hindi mo ba ko naririnig? Stop!" i screamed at her.
"Ano bang kailangan mo? Inaano ba kita? Minura mo na ko nung isang araw di ba? Hindi ka pa ba masaya? Ano?
Mambubully ka na naman? " At binaliktad niya na ang kwento.
"I hate it when your mouth keeps on saying na AKO ANG MASAMA na ang totoo pala eh IKAW YUN at HINDI MO
LANG PINAPAHALATA."
"Anong pinagsasabi mo? Inaano ko kayo ni Rye?" Kitams. Sa bibig niya na din nagmula.
"Inaano mo kami? Shouldn't you be asking, AKO? Or else, may hidden desire ka kay Rye at ginagantihan mo ko ng
pasimple." namula siya.
"Hindi ko alam yang sinasabi mo. Leave me alone. Kung ayaw mong may mangyaring masama sa'yo."
"Weak. Loser. Takot?" hayan na, pinapainit ko na ung ulo niya.
"You are Freak Rebecca. Get lost." and she snapped her finger at nagsilabasan na yung mga college students na
lalaki na mukhang members ng frat from other school. They all surrounded me. Mga nasa sampu sila. At Fck.
Obvious naman na talo ko sa dami at laki nila.
Namalayan ko na lang na wala na pala yung impaktang yun.
Tatawagan ko pa sana si Rye kaso lobat na ko.
"Chicks. Mukhang dinalhan tayo ng chicks ni Brigit dito mga tol!"
"Oh... Dahan dahan lang. Hating kapatid ah!"
"Shet pre, Ang legs."
Ngayon lang ako nanginig sa takot.
And the next things that I saw was...
****
Chapter 27
Rebecca's POV
"Rebecca! Wake up please! Wake up!"
Wala akong narinig na ibang ingay kundi etong panggigising ng lalaki sa harapan ko. Hirap pa kong imulat yung mata
ko kaya hindi ko din masyadong maaninag yung mukha niya. Mukha ni Rye.
"Okay ka lang ba?"
Hindi ko alam kung anong nangyari. Ayoko magsalita kasi parang sobrang pagod ako. Aray, pero, teka, ano ba
kasing nangyari. Susubukan kong umupo mula sa pagkakahiga ko, pero, shet, hindi ko pa din kaya. Napansin kong
nakadextrose na pala ako dito sa loob ng puting kwarto.
"I'm glad, you're awake. Wag mu munang pilitin yung sarili mong bumangon." at tsaka niya hinawakan yung noo ko.
Nakita ko na din ng maayos yung itsura ni Rye ngayon. Nasa likod niya sina Kuya Rain at Ma'am Anna. Hanoo?
Bakit ano ba talagang nangyari?
"Buti na lang masamang damo ka Rebecca, kundi, baka nabaliw baliw na tong kapatid ko sa pag-aalala sa'yo."
Napakunot ako ng noo. Sht. Masakit pa din yung katawanan ko. Partikular na yung likod ng ulo ko.
"Bec, dalawang araw ka ng tulog." sabat este sabi ni Ma'am Anna.
"Pero, TEKA. Yung sa thesis ko?" 0_0 Bigla ko na lang nasabi.
"Pag sa thesis talaga, kahit napukpok ng bakal eh nakakapagsalita pa din," sabi ni Anna, na naman.
"Hala? Pano na yun? Tsaka, nasaan na yung mga kopya ko, yung flash drive? Yung pinaprint ko? Yung bag ko?
Yung--"
"Sweety, please, wag mo na munang isipin yan. Magpagaling ka na muna, tsaka, namove na naman yung date nun
kaya relax lang muna ha?" -Rye
"Yung... Yung... Babaeng si Brigit? Nasaan na? Yung mga... Panget? Yung matatatangkad na lalaki na--"
"Sweety, si Brigit, hindi pa makita hanggang ngayon. Yung matatangkad na lalaki, kicked out na sa school."
"Ano ba talaga kasing nangyari?"
Bago magsalita si Rye, huminga muna siya ng malalim. "Ganito kasi yun. Naaalala mo ba ng iwanan mo ko at hindi
ka nagpasunod?"
Tumango ako.
"Sinundan pa din kita nun. Tinitignan kita habang sinusundan mo si Brigit. Pero, nang makita kong nagsidatingan
yung mga matatangkad na lalaki, lumapit na ko agad. Pero, hindi ko naabutan yung lalakin pumukpok sayo ng bakal
dahil nauna na nila kong hawakan lahat."
"Ibig sabihin, may pumalo sa akin?" kaya pala, nakabenda na yung itaas na bahagi ng ulo ko.
"Ganun na nga. Akala ko nga, wala na tayong kawala. Pero, mabuti na lang at kasalukuyang nasa taas ng school si
Kuya, kaya tanaw niya yung nangyari sa baba."
"Ehem. Ako talaga yung tagapagligtas mo Rebecca." nagpretend siyang si Superman pero binatukan lang siya ni
Ma'am Anna.
"Nagsama siya ng gwardya at isa-isang pinahuli yung mga lalaking yun. Pero, kung itatanong mo kung nasa'an na si
Brigit, hindi ko din alam. Hindi na din siya pumasok matapos ng araw na yun."
Nalungkot ako pagkarinig ko nun. Ang tapang ko kasi masyado. Akala ko, kaya ko na lahat. Nadamay pa tuloy si Rye
sa kabalahuraan ko. Mas malamang, nasaktan din siya bago pa dumating si Kuya Rain. Bakit? Bakit. Feeling ko,
hindi ako deserving sa kanya.
"Bec, ano? Ayos ka lang ba?"
Tumango na lang ako. "Kelan pala yung labas ko?" tanong ko sa kanila.
"Pwede na daw pagkagising mo sabi nung doktor eh."
"Pwede iuwi niyo na ko ngayon?"
"Ayos ka na ba?"
Kahit masakit pa din yung nararamdaman ko, ayos lang ako. Sasabihin kong Ayos Lang ako.
***
Kinahapunan, pinalabas na din ako at pinauwi. Dala-dala ko na lahat ng gamit ko. Ni hindi ko man lang nalaman
kung sino yung nagpalit ng damit ko. Anyway, wala na kasi akong pakialam dun. Pagkarating na pagkarating namin
sa bahay, sinabi ko na kay Rye na umuwi na muna siya. Gusto ko muna kasing magpahinga, tsaka, makapag-isa.
Tutal, malapit na din naman yung sched ko para sa thesis ko. Eto na lang yung final requirements ko para
makagraduate. Kailangan ko na sigurong magseryoso. Hanggang ngayon kasi, hindi ko pa alam kung anong
gagawin ko pagkatapos kong magmartsa o kung magmamartsa pa ba ko eh.
Yung sa nanay pa nga pala ni Rye. Sa totoo lang, wala naman akong pakialam kung maabot ko pa yung standards
ng nanay niya. Wala na kong pakialam sa iba. Kung isang araw, may haharang na naman sakin para bantaan o
bugbugin na naman ako ng dahil kay Rye. Wala na din akong pakialam.
Kasi, after the incident, narealize kong, hindi ako ang babaeng karapatdapat kay Rye.
Hindi ako mahinhin tulad ng normal na babae.
Palamura pa.
Hindi man lang pumapasok ng simbahan.
Hindi pa konsistent sa klase.
Wala kong kwentang estudyante, octoberian nga ko eh.
Puro away lang ang alam.
AT! wala din akong kwentang kaibigan.
Siguro... Wala ding kwentang ka-ibigan.
Failure lang talaga ko na sobra kung mainlove noon at ngayon, nainlove pa sa teacher ko. Ewan ko. Ganito lang ako.
Baka, pag nagsama pa kami if ever ni Rye, mas mapahamak lang si Rye lalo sa akin. Kamalas malas ko naman
talaga.
*Buntong hininga*
Humiga na lang ako ng nakadapa sa kama ko. Medyo nahihilo pa kasi ako. Ewan ko ba. Dala na din siguro to nang
pagkapalo sa akin. Hay. WAH. Hindi ako iiyak! Hindi! Hindi.
Narinig kong tumunog yung cellphone ko. Tumatawa si Rye. Pero, hinayaan ko na lang na tumunog yun. DI ko na din
sinagot. Tapos, may follow up text pa na. "Nagpapahinga ka siguro, Sleep tight! :D "
Gahd. Kung alam mo lang Rye. Na, ang dami kong napagisip isip ngayon. :(
***
Chapter 28
Dumating na yung araw na pinakakakabahan ko. Actually, Wednesday na ngayon. Tatlong araw na nung itext ko si
Rye na wag muna akong abalahin kasi nakapokus ako sa pag-aaral ko. Yun na lang yung final requirement ko para s
agraduation. Yung sa mga iba kong, back subjects" naayos ko na. Nareceive ko na din ng mas maaga yung class
cards ko. Kaya ko nga sinabing wala kong kwentang estudyante, kasi ganito ako. Walang binatbat. Tsk. Lagi pang
napapahamak.
Dala-dala ko na lahat ng kopya ko para ibigay sa kung tawagin ay mga uusisa. Chos. Parang wala kong gana
ngayon. Parang wala.
Pagkarating ko sa room namin, nakita ko agad si Roxanne. Prepared na siya. Ako, emotionally unprepared. Nakaupo
lang ako sa room, para kung sakaling tatawagin na ko, tsaka na lang ako tatayo.
Nakita kong sumilip sa bintana si Rye. Kumaway lang siya. Sabay nag-wink. At may foloow up text message pa.
"Good Luck." daw.
Hindi na ko nagreply. Gusto ko ng unti unting madetach ang isang unworthy person na tulad ko sa kanya. Kahit
masakit sa side ko, alam kong may mas deserving pa na babae sa kanya. Ako kasi, ganito lang. Ang babaeng
palaaway. Ni future ko nga, di ko alam. SIghs.
"Miss Rebecca Canlas. Please proceed to Room 54" sabi nung assistant ng bagong propesor na susuri sa aking
thesis.
Pumunta na ko sa room. AT, without really knowing, yung nanay ni Rye yung isa sa panel na maggrade sakin.
(Imbes na si Miss Anna)
Mas lalo tuloy akong kinabahan. Kasi, affected ako sa kulay ng terno niya-- PULA. Shocking Red? Hehe.
ANOBA TOOONG PUMAPASOK SA ISIP KO. YUNG NANAY NIYA NANDITO, YUNG ISIP KO NANDUN.
PANOOOO NA TOOO...
Pero, nasa katinuan pa naman ako para idistribute sa mga propesor sa harapan ko yung kopya ko.
Tapos. Nagsimula na ang isa't kalahating oras na talakayan.
***
Rye's POV
Paroo't parito pa din yung lakad ko sa faculty. Ano ng nangyari kay Bec? Ni hindi man lang nagtetext. Kahit sagutin
yung tawag, wala din. Napappraning na ko. Parang, ang sama ng kutob ko.
"Don't worry. Baka tumanda ka agad niyan. Nagrereview lang yun. Di ba nga eh si Ma'am ang isa sa panelist niya?" -
Anna
"Simula pa kasi nung Sunday, hindi pa din siya nagpaparamdam. Ni text man lang. Panong di magaalala?"
"Rayling, Maybe, you should see her after. Siguro, abangan mo na siya sa room. Malay mo, nagpapamiss lang.
Ganyan naman lahat ng babae eh." -Kuya
"Sexist!" -Anna
"Tsk. Ba'la na nga. Antayin ko na lang siya paglabas niya. Baka sakaling makita ko na nga siya dun." tsaka kinuha ko
na yung gamit ko at umakyat na sa may 2nd floor. Dun kasi sila eh.
Umakyat na ko sa taas at nasalubong ko namang pababa si Roxanne. I asked her where Rebecca is but she just
ignored my question and just smiled. Huh? I don't get her. Parang may hindi siya sinasabi na as if dapat ko talagang
malaman.
Pagkarating ko sa room, nakita kong sarado pa yung pinto. Baka hindi pa siguro tapos. Hayy. Kanina pa nagsimula
yun eh? Pero, sige, mag-aantay na lang ako sa may lobby.
Isa. Dalawa. Tatlong minuto lang yung nakalipas nang nasilayan ko na bumukas na sa pinto. Nakita kong si Mama at
si Rebecca yung lumabas. Anong?
Tumayo agad ako para sundan sila. Tinawag ko pa nga si Mama para malaman nilang sinusundan ko sila eh, pero,
sinenyasan lang ako ni Mama na huwag ng sumunod. Eh? Anong gagawin ko dito.
Hindi na naman ako mapakali. Parang may mali.
***
Nanay ni Rye's POV
"Yes. Thank you Ma'am. Opo. Salamat sa complement." Walang sawa yung pagpapasalamat ng batang yon sa akin.
Aba eh malay ko ba. Alam ko naman sa sarili kong hindi bias ang pagkakagrade at critic ko sa gawa niya eh. Nagulat
na lang ako na kahit papano may ibubuga pala yung batang to kahit puro cutting ang ginagawa sa klase ko.
"So, anong plano mo sa graduation?" tanong ko sa kanya, sabay I offered her a seat just beside me.
"Ma'am wala pa po." seryoso at firm niyang sagot. Anong ibig niyang sabihin?
"Your classmates already have their plans, how bout you??" I asked her the same question again.
"Ma'am. Honestly, I'm not yet decided kung ippursue ko ba yung profession ko na siyang talagang course ko. May
tinitignan pa po akong ibang pwedeng work eh." sagot niya pero hindi ganon kakampante.
"Good for you. Kumusta naman kayo ni Rye? Sorry nga pala sa masamang pakikitungo ko sa'yo non. Nung kinausap
ako ni Rye at nung makita na kitang magexplain kanina, narealize ko na masyado na pala kitang minaliit. I really feel
bad for that. Im really sorry."
"Ma'am, pwede na po bang umalis? May aayusin at papapirmahan din po kasi ako para sa graduation ko po."
Nagtataka ko kung bakit siya parang nagmamadali. "Sige iha, ingat. Good Luck."
And then she left. Kung anu man ung sinasabi ko noon tungkol sa kanya, binabawi ko na ngayon. Siguro, natatakot
lang akong maiwan ng anak ko. Lalo na sa babaeng sa una akala ko, barumbado, hindi naman pala.
After knowing her, I realized na, siya na nga talaga ang babagay kay Rye.
****
Rebecca's POV
Tinext ko si Roxanne na magkita kami sa labas ng school..Grabe, hindi ako makapaniwalang yung masungit na
nanay ni Rye ay babait sakin. Hindi naman ako ganun kagaling eh, ewan ko ba sa kanila. Buti na lang hindi nako
naabutan ni Rye na lumabas ng offfice ng nanay niya.
Dumiretso na ko sa labas ng school. Habang dala-dala yung sandamakmak na gamit. Maya-maya din, dumating na
si Roxanne.
"Ano Bec, okay ka lang ba?"
"Okay naman. Tara, usap muna tayo."
Pumunta kami sa may pinakamalapit na karinderya sa labas ng school, tutal, maghahapon na din.
Umupo kami dun at umorder ng lugaw. Unlimited lugaw worth 10 pesos. Mahaba habang usapan kasi ang
mangyayari kaya naman kelangan marami rami rin yung kainin namin.
"Ano? Hinanap niya ba ko?"
"Ay oo Bec! Sabi ko naman sa'yo. Tinanong niya ko pagbaba ko, pero nginitian ko na lang siya tapos nagmadali na
ko pababa. Hehe. Bec, akin na lang si Sir kung ayaw mo na sa kanya ah?"
"Gagi. Grabehan magjoke te? Teka, ano, seryoso muna tayo ngayon." huminto ako para tikman din yung lugaw sa
harapan ko. "Kasi, ang balak ko, pagkatapos kong magmartsa next week, uuwi na ko kina Mama."
"WAAAAAAAAAAT?! Anong nangyare sa'yo Bec?! Di ba! sayo mismo nanggaling na kahit anong gawin nila sayong
pagpapapansin eh hinding hindi ka na babalik sa kanila?" Tumigil siya at napalagok ng tubig, "Pero, bec,, good idea.
Hanga ko kasi, unti unti ng nawawala yung pride mo."
Ni minsan, nabanggit ko ba sa kwento ko na parehong teacher ang nanay at tatay ko, at pareho silang nasa abroad.
Iniwan lang nila ako kay Tita since highschool. Nung nagcollege naman ako, nagdorm na ko near school. Kaya
sagana sakin si Stanley noon, eh puro sustento lang yun nila Mama.
"Siguro, eto na yung time, para magbati na kami. After so many years na pagtatampo ko sa kanila."
"Eh, Pano naman si Sir?"
"Rox, kasi, I have to settle my issues first. Kung ililista ko lang lahat ng flaws ko at icocompare sa kanya, hindi talaga
ko worthy na maging partner niya bes."
"Pero, may balak ka pang kausapin siya? O kaya magbabye man lang?"
"Siguro, hindi na lang."
"Bec, ang unfair mo. Kung ako yung lalaki, madidissappoint ako ng soooobra! Ganun na lang yun? Pagkatapos ng
lahat? Bec, ang swerte mo nga dahil sa dinami dami ng babaeng lumalapit sa kanya, ikaw ang pinili niya." at feeling
ko may hard feelings pagkasabi niya nun.
"Roxanne, maiiintindihan niya naman ako di ba?"
"Pero, kawawa naman. Pagkatapos ng lahat, iiwanan mo siya? Ano yon? Gaguhan? Walang pasabi? Walk out agad!
Iiwan mo na agad siya?"
"Bes, Di ba, pag mahal mo ang isang bagay, hahayaan mo to? I-llet go mo siya para mas makilala niya pa yung higit
pa na bagay sa kanya?"
"Ang childish ng dahilan mo Bec, pero I respect you. Kung yan ang naiisip mo. Okay. Sige lang. Make sure na hindi
ka magsisisi sa huli ah? Kung magiging kamii na ni Sir pag-alis mo, wag kang magagalit."
Hindi ako sumagot.
"Eto naman! Joke lang! hahaha!" sabi niya. "Sana, kausapin mo man lang siya kung itutuloy mo yan Bes ha?
Ayokong magkaron ka ng kahit anong regrets sa gagawin mo, pero wag mong isipin na sangayon ako sa gagawin
mo, kasi sa totoo lang, unfair yan eh. Pero, nga, kung saan ka masaya, nandito pa din ako, hangang kumunsinti
sayo."
Niyakap ko sa Roxanne. Siya na ang pinakamabait na bestfriend sa mundo. :)
***
The next day, isang professor na lang yung papapirmahan ko ng clearance. Si Dean. Next week na ko
mamartsaaaa!!!
Nakatanggap na naman ako ng text kay Rye, :( Sorry, kailangan kong gawin to Rye, for your own good.
Meet me at Second Floor Lobby.
***
Chapter 29:
Pagpunta ko sa lobby, nakita ko si Ma'am na parang badtrip. Mainit ang ulo. Hala't kelan pa to naging ganito? Dati
naman mabait to sakin eh.
"Yes Ma'am?" tanong ko sa kanya, nakatayo kami pareho. Ni wala ngang gumagalaw ni isa sa amin. :I
"Di ko muna pipirmahan ang clearance mo Ms. Canlas." seryoso niyang sabi.
"Hala Ma'am... Eh bakit naman po?" Putek. Problema na naman ba?!
"May isa ka pang kelangan tapusin sa Debate Club bago ka makagraduate," she stopped and seated.
"Ma'am, hindi po ba, last ng activity ng org yung last month po?"
"No Ms.Canlas, yun ang akala mo. Pero, meron pa pala. Ni ako, hindi ko nga expected na may bagong activity pa
eh."
"Eh Ma'am, kelan po ba yan?"
"Ngayon na mismo... Sa Bulwagan, You need to be there, now."
Tsaka nauna na si Ma'am papuntang bulwagan. Ano ba naman na ito at lagi na lang akong minamalas, parang wala
man lang akong karapatang mabuhay ng me kapayapaan. Tsk.
Sinundan ko si Ma'am papuntang bulwagan. Medyo, konti lang naman yung tao. Karamihan ng nanunuod members
din. Pero, nasa stage yung co officers ko sa Debate club, nakapang-ayos na parang may competition. From other
college pa ata yung kalaban na naman namin nila Arnold..
"Rebecca, what are you waiting for? Ikaw na lang hinihintay sa taas." sabi ni Dean.
Alam niyo, sobrang nagtataka ko, kasi sa tanang buhay ni dean nang isinali niya ko sa Debate, ngayon lang siya
nakikialam at nagkaron ng initiative na manuod sakin. Tsk. Nagtataka lang ako. AT! Sa isang pagkakaalala ko pa,
patapos na yung sem eh =__=
Umakyat na lang ako sa stage. Sa totoo lang, wala kong ideya na magdedebate pa ko sa huling pagkakataon. Ano
ba yan, sa mismong lugar na to una kong nakita ng malapitan si Rye eh. Kelangan bumalik ulit ang mga alaaalaaaa?
:I Ewan, di naman ako BH sa kanya pero ganito ko kaapektado sa ginagawa kong pagiwas sa kanya. Ewan ko ba. /o
Narinig ko ng nagsalita na yung parang emcee, chos. Tapos, yung motion (topic) binigay na. Inhale. Exhale.
Napunta naman samin yung opposition side, "This House believes that Porn Sites should be banned." yan yung
motion. At buti na lang, opposition ako XDD Aba, dapat hindi i-ban ang porn site!
Then, the match has started. The Member of our opponents stated their arguments while a professor from the judges
keep on asking something.. -__- And which is which, "Siya" pala. Ni hindi ko man lang nakilala agad dahil sa bago
niyang gupit.
Pero. NO way. Sinabi ko na sa sarili ko, na hangga't MAAARI lang naman. Hindi na ko lalapit sa kanta. Hindi na
magiging super close. Hindi na.
(Pero hindi ko pa din masabi sa kanya na break na kami :( Ang unfair ko nga)
Halos tumagal na ng 10 minutes yung speech ng kalaban bago ko nagsimula. Ang arguments ko naman eh ganito.
"Porn sites should not be banned because newly wed couples who are still virgin can get enough ideas from those
porn sites and---"
Hayan.
Ayoko na nga siyang pansinin.
Nasa baba siya ng may stage. Tipong pang Pilipinas Got Talent na judges. Kaso, gwapo pa din siya. Mas pogi kay
LUis Manzano. Pero, please. Hindi na nga kita pwedeng tignan eh.
Ang unfair ko nga. Tama si Roxanne. Ang walang kwenta ko, pinapaasa ko ung tao sa wala. :(
"Ma'am. Point Ma'am." he keeps on raising his right hand just to give a signal that he wanted to raise his point. Sa
rule ng Debate, the speaker may or may not accept any points. Once you accepted it, there's no other way for
you not to reply to that point.
Naisip ko lang, hindi naman pareho ang rule ng Debate sa Love di ba? Oo, tinanggap ko no'n ang "point" ni Rye,
pero, alam kong may hangganan din naman to dahil, hindi naman ako deserving para panghawakan yung "point"
niya nayun. [point means love]
Isa lang ang alam ko. Pwede kong wag pansinin yung tanong niya.
May nagtaas ng isang kamay, from student- audience. Buti na lang.
I accepted his point. wag lang kay SIr.
"Ms. Speaker, why do those couples need to watch that sites if the word s*x is alredy innate in human?"
At lahat nagsigawan ng HEAR! HEAR! HEAR!
Nawawala ang concentration ko dahil sa Rye na yan. Tulad ngayon. Wala siyang tigil sa pagngiti. Lalo tuloy
gumagwa--- Teka. Anu ba. =_=
Okay. DI ko na lang babalikan yung tanong ng estudyanteng epaloids na yun. Kitang hindi ako prepared, tanong ng
tanong.
BUmalik ako sa aking speech. After 20 seconds. Nagtanong na naman siya-- OO, si Rye. Taas ng taas ng kamay.
Pero, this time, kakaiba na eh.
Umalis siya sa upuan sa gitna na inuupuan niya.
Kahit nakataas yung right hand niya, di ko pa din siya tinatawag.
Pero, umakyat siya ng stage.
Lumapit sakin.
As in medyo, 3 inches na lang yung layo---
yung layo ng paa namin.
Tapos, tinaas niya yung kamay niya sabay sabi,
"Point Ma'am. Point."
"Go ahead." sabi ko. nagtataka pa din ako, bakit kelangan umakyat siya sa stage.
Si Dean sa baba, nakangiti. Walang maingay sa mga naunuod.
Si Arnold at Secretary ko, hindi kumikibo.
Baket? Gano ba kaimportante yung motion niya?
"Ma'am. I have a point. And my point is..."
Sinasadya niyang patagalin yung pagbanggit niya sa mga next words
na kahit ako, ikinakakakaba ko din.
Anu ba kasi yun.
"Ma'am. My point is, will you, accept this."
Anong this? Anong this? HIndi ko alam yung this na sinasabi niya. Argument ba yon o ewan?! Di kasi ako tumitingin
sa kanya.
Narinig ko na lang na naghihiyawan na ung mga nanunuod at si dean, mamamatay na ata sa kilig.
Nang lumingon na ako,
Kinabahan na ako. Kasi, nakita ko siyang nakaluhod sa harapan ko, at wala akong ibang nakita kundi yung ningning
ng singsing na hawak niya.
"YES NA! YES NA"! Sigaw ng mga nanunuod.
Sa totoo lang. Kinilig naman ako eh. Kilig na kilig. Pero, mas lalo akong magiging unfair kung tatanggapin ko yung
singsing na yon kahit alam kong hindi ako deserving para sa kanya.
Kaso, naaawa naman ako kung tatanggihan ko si Rye, yung effort niya. Sobra talaga eh.
Ang swerte naman ng babaeng ooffer-an niya ng ganito. Sobrang swerte.
"Will you please accept this? And accept my love as well?" inulit niya na naman.
Yung mga words na lumabas sa bibig ko, parang tinulak ng mga ngiti niya, bigla ko na lang nasabi na---- YES. Kahit
deep inside, alam kong paaaasahin ko lang siya. At alam kong mas makabubuti sa kanya yon.
Ayoko munang masaktan yung damdamin niya ngayon. Sa harapan ng madaming tao.
Ayokong makitang masasaktan siya, Ayoko.
And our day ended with a simple and gentle hug...
Pati ba hanggang huli, unfair pa din ako?
****
Chapter 30
Rebecca's POV
Pwede bang magusap muna tayo Rye? hindi kasi humihinto si Rye sa kakalakad papalabas ng bulwagan eh.
Kulang na lang ata magtutumbling pa siya para mapakita niyang masaya siya. Ngayon nga, kahit anong oras na,
pupunta pa daw kami ngayon sa may Nasugbu Sa nauna na naming pinuntahan na simbahan non.
You know what Bec? Hindi mo alam kung gano ko ko pinasaya ngayon! bakas na bakas talaga ung happiness sa
mukha ni Rye. Pano ko ba sasabihing hindi naman kasi YES talaga ung sagot ko Pano ko ba aaminin sa kanya
na, I need space? Oo, malawak na space.
Papasakay na kami sa kotse. Pero, matamlay pa din ako at wala sa mood. Prapared na kasi lahat eh. Nakaplano na
yung pagalis ko right after ng graduation. Miski si Roxanne, hindi alam na aalis na ako.
Sa loob ng sasakyan niya, hindi pa din kami nagsasalita. Walang kibuan effect. Todo lingon ako sa kabilang
bintana yung hindi ko maaaninag yung mukha niya. Grabe. Kasi, sobrang maliit ko lang talaga sa sarili ko. Wala
akong karapatang maging Mrs. Medrana. Kahit pa lahat ng tao sa mundo mag-agree, para sakin, hindi pa din ako
deserving.
Naririnig ko si Rye Pakanta-kanta pa siya Ang saya ng mood niya. Ang saya niya magmaneho, ang saya niya
tignan, mas lalo ko tuloy naiiisip na hindi talaga ako deserving para sa almost perfect na lalaking toh.
Rebecca. Whats wrong? sabay tinap niya yung ulo ko. Kahit kelan, he never failed to show his sweetness.
Wala naman. Excited lang ako. Lie. Lie. Lie. Dun ko na lang sa may tapat ng simbahan. At least, kahit hindi ako
palasimba at ganun ka prayerful, maipagpray ko man lang si Rye na ingatan ni God sa pag-alis ko.
Heto na nga. Sobrang fast forward. Nakatulog ako sa sasakyan niya. Ginising niya ko ng isang kiss sa lips. Simula
nun, kinabahan na ko. Hindi ko alam kung papano ko ba sasabihin sa kanya na na
Tara na Bec. Punta na tayung simbahan. Ok lang naman kahit walang tao eh. Nangako kasi ako sau di ba na
dadalhin din kita dito in perfect time? Grabe. Alam kong eto na talaga yun Bec, at hinawakan niya yung kamay ko
nang magsimula na kaming maglakad papuntang simbahan.
Sunset na. Nakikita ko na yung pagkaorange ng langit. Kasabay ng pagpatak ng ulan na hindi naman kalakasan.
Ramdam ko na kung anong magiging reaction niya sa sasabihin ko.
Nasa tapat na kami ng simbahan pero di pa din ako nagsasalita. Nakasuot na sakin yung singsing pero aalisin ko na
nga din.
Rye. I think Not now, sabi ko sabay tanggal sa singsing na nasa daliri ko Inaabot ko na sa kanya, pero nakita
ko si Rye. Nakatingin sa malayo. Nagpapanggap na nakangiti. Yung fake smile.
Alam ko. Kanina pa sa bulwagan Bec. Kahit pagkalabas mo pa ng ospital. Hindi naman ako manhid para hindi yun
maramdaman. Hindi naman ako tanga, para magbulagbulagan. Ramdam ko naman, pero ngayon, nakumpirma ko na
talaga na tama yung pakiramdam ko, at naramdaman ko yung sobrang lungkot sa tono ng pagsasalita niya.
Ngaun ko lang siya nakita ng ganito.
Hindi naman kita gusting saktan, pero after the incident, ang dami kong narealize na pagkukulang ko bilang better
half mo, bilang isang partner, bilang isang kaibigan, at kai-bigan. Im such a failure, alam kong hindi ako deserving sa
pagmamahal mo, sa lahat ng sweetness na pinapakita mo,
Sana alam mo Bec, na minahal kita hindi dahil sa imperfections mo kundi sa mismong ikaw. Im not after your looks,
background o kung anumang pagkukulang yang sinasabi mo. I love you, just the way you are. No buts and ifs. Its
just simply you. Ikaw mismo ang minahal ko hindi kung ano ka,
Nalulungkot ako dahil habang inaabot ko sa kanya yung singsing, lalo naman siyang lumalayo sakin. Ni hindi ko alam
kung tinatanggap niya ba na hiwalay na kami o hindi. Anu ba Rye. Please. Mas masasaktan akong nasasaktan ka.
Rye, Alam ko naming maiiintindihan mo ko. Kailangan ko lang talagang hanapin yung sarili ko, yung ako. Ayokong
humarap sayo at sa pamilya mo ng ganito. Nang ganito LANG. Nang walang maipagmamalaki. Nang walang
napapatunayan.
But you dont have to prove anything dear,
Hindi mo man ako maiiintindihan ngayon, baling araw,malalaman mo din kung bakit.
At pagkatapos nang mga huli kong salita, iniwan ko na sa mga kamay niya yung singsing na inabot niya kanina. Hindi
ko na tinignan kung anong magiging itsura niya. Kung nasaktan ko man siya, alam ko, sandal lang un dahil pag mas
lalo pa kong tumagal sa kanya, mas lalo pa siyang mahihirapan. Sorry Rye, I just need to do this. Para sayo din to.
*
After a week.
*
Before our graduation ceremonies, nahanda ko na yung flight tickets. Yung maleta ko, everything. Mga letters para
kay Roxanne, Almie, Shiela. Pati kay Stanley. Kay Dean, Kay Kuya Rain at Maam Anna. Pati na kay. Rye.
Nabigay ko na lahat ng letters except kay Rye. Isang lingo nang hindi siya nagparamdam. Kahit sa school o sa
debate club. Kahit saan. Pati sa mama niya, hindi din daw nagpaparamdam. Ang huling balita lang daw, nag out of
the country daw.
Sabi ko sa sarili ko, kahit masakit, mas maganda na din yung ganito. At least, makakapagmove on na siya.
Makakalimutan niya na si Rebeccang nagpagulo sa buhay niya. Ang babaeng ginawang kumplikado yung tahimik at
normal niyang buhay. In short, ang nagging extra sa buhay niya.
Syempre, nagtaka yung mga binigyan ko ng sulat kung para saan yun. Kasi, hindi ko naman namention na aalis na
din ako the day after graduation eh. Alam ni Roxanne, pero yung date hindi niya alam. Ako lang talaga. Si Tita na din
pala.
Akala pala ng iba, wedding invitation naming ni Rye yun. Kahit pala sila, hindi nila alam na ni reject ko yung proposal
ni Rye. At--- Masyadong mabait si Rye para tanggapin ang lahat. Shet. Bakit niya ba kinikimkim yung lahat? Sana,
sinabi niya na lang na dahil nag-inarte ako kaya hindi ko tinaggap yung proposal, hindi yung hindi niya sasabihin.
Hayy. Rye. L
Mas nalulungkot ako, kasi ang alam din ng iba, nag out of the country si Rye para ayusin daw yung honeymoon
namin. Sinasaktan niya lang ba yung sarili niya? Shet. Guilty ako. Sobra. Parang gusto ko na lang na biglang mawala
sa sobrang sakit. Shet.
Kasama ko nga pala si Tita sa graduation ko, all the way from probinsya pa para lang may umattend sa graduation
ko. L I really need to find myself. My family. Kung nasaan na ba sila? O kung sila nga ba talaga. It seems na ni
minsan, hindi nila ko pinakialaman. O Baka naman, hindi lang talaga nila napansin yung paglayo ko? At pagiwas ko.
Mahal ba nila ko?
Heto na, ako, hinihintay ko na lang na tawagin yung pangalan ko para makuha na yung diploma ko. Hayy.
Nakakalungkot, parang ilang buwan lang ako nagging masaya na kasama siya. Parang saglit lang na may Rebecca
at Railey. Ngayon, kailangan ko na talagang hanapin yun sarili ko. Na ni minsan, hindi ko talaga nakilala.
It hurts to be me ba ang drama ko? Hindi naman. Gusto ko lang maging deserving sa lalaking mahal ko. Hindi ko
alam kung mahihintay niya pa ko, pero I pray n asana. Para samin at para sa kanya talaga to.
*Pagkauwi sa dorm*
Hija, nagmamadali ka na ba talaga? Ni hindi ka man lang kumain o lumabas man lang after ng ceremony? tanong
ni Tita sakin Madaling araw na kasi at gising pa ko dahil 5am naman po kasi ang flight ko. Nagtext ako kay
Roxanne ng Babye Philippines na muna, pero alam kong tulog na tulog nay un kaya hindi niya mababa at
malalamang papaalis na ko eh.
Tita. Kailangan ko pong makarating ng maaga sa airport. Baka maiwanan po ako ng eroplano eh.
HIja naman, kung may problema ka naman kasi, sana nagsasabi ka muna sakin bago ka magdesisyon ng bigla
biglaan
Tita, malaki na po ako. Promise. Kaya ko po to. Di ba binigay niyo naman sakin yung address nila Mama? Baka
alam na niya kung nasaan din si Papa dun eh. Sana po pala wala kayong ibang napagsabihan nteo.
Naiwala ko nga yung orig copy ko ng address nila eh, extra na lang pala yung sayo, anyway. TekMalaki ang Gapor
hija. Pano kung maligaw ka dun, pano kung di ka na makabalik? Pano kung---
Ta! Okay ka lang? OA na tayo, Kaya ko na. Malaki na ko. Look. At nagpanggap ako na may malaking muscle sa
harapan niya. Hayaan niyo na po yung orig na copy! Hehe. Para wala ng makasunod sakin. XD
Ganun ba O Siya. Sige Imsg mo na lang yung Mama mo sa cp number niya hija, tsaka, pagkarating na
pagkarating mo dun. Tumawag ka ha?
Opo Maam. Hehehe. Yes Maam!
Ang saya ko no? I mean, medaling magpanggap na masaya. Madaling ipakita sa mundo na ikaw yung
pinakamasayang tao, pero ang mahirap yung panindigan kung masaya ka ba talaga. Mukha na nga kong tanga. Sa
isang lingo na hindi nagparamdam si Rye. Sobrang guilty ko. ANg bigat sa loob, sa pakiramdam, kahit hindi ko
nakasanayan, I even confessed to a priest para lang sa bigat ng loob kong to. Shet lang. Sakit eh.
Everythings ready! sabi ko pa. Pero yung puso ko, hindi pa talaga ready para iwanan ang Pinas. Hayy.
Tumawag na ng taxi si Tita para sakin.
Sumakay na ko.
I bade goodbye to her.
Hindi man ako formally nakapagpaalam sa lahat ng taong nagging bahagi ng buhay ko ditto sa Pinas, sinave ko
naman ang email add at phone number nila. Hindi naman total isolation ang drama ko. I just want to explore the other
world to search for the real me.
*Sa Airport.
Haha. Nakakatawa. Naghahalo na yyung emosyon ko dito sa waiting area. Masyado pala kong maaga.
Hindi pa naman super late para magdrama. Umaaasa pa din naman ako na hahabulin ako ni Rye para pigilan, lahit
alam ko sa sarili kong di niya malalaman to not unless, may magsabi. O kaya dumating si superman para sabihin kay
Rye na aalis na ko. O baka naman, turuan ni Peter Pan na lumipad si Rye para masundan ako. Hehe. Imagination ko
, wagas. Shet lang.
Lalala. Kumakanta pa ko, papasok ng plane. Kahit ilang beses pa ko lumingon, alam ko namang walang haggard na
lalaking tumatakbo para pigilan ako. Wala. Wala.
Nakakatawa pero masakit. Bakit pa ko aasang magpapakamartir siya para sakin, eh ako na mismo yung sumuko
para sa kanya. :|
Umupo na ko sa plane... I did all the rituals, and I decided to sleep... and just forget everything.
At sa tingin ko, ganito na lang talaga matatapos ang kwentong ito.
****
Epilouge ~
Rye's POV
Flashbacks...
"Pwede bang mag-usap muna tayo Rye?"
Sa dinami dami ng pwedeng sabihin ni Rebecca, nagtataka ako kung bakit ganito yung itatanong niya sakin. Ewan ko
lang talaga, pero, nakakaramdam ako ng coldness sa kanya. Last week pa after nung incident niya. Last week pa.
So, talagang worried na ako. Ano bang pakiramdam to, nakakabadong na ata.
Pero, pakiramdam lang naman to eh! Hindi pa naman to sure. "You know what Bec? Hindi mo alam kung gaano
mo ko pinasaya ngayon!" Siguro, mali lang yung pakiramdam ko. Kasi, bakit naman magYYes sakin si Rebecca.
Kung hindi niya ko Mahal.
Stop questioning Rye. Stop. Stay Happy at this moment.
Sumakay na kami sa kotse without her answering me. Okay lang, baka nashock lang siya sa proposal ko at siguro
busy na din siya sa mga requirements niya eh.
Hindi na nga din siya tumitingin sakin. Sa sobrang pagod malamang.
Pasipol-sipol pa ko. Saya eh. Sooooobraaa! At last, masasabi ko na sa kana yung mga plano ko with her.
Kaso, kahit anong gawin kong pagpapakasaya, there is something in my mind that bothers me.
Parang may mali eh.
"Rebecca, What's Wrong?" I asked her.
"Wala naman. Excited lang ako..." pagkasabi niya niyan, ang dami nang pumasok sa isip ko, ganyan din si Anna
nang nagpaalam. Ganyang ganyan.
"Sana, kung iiwanan mo na ako, sabihin mo lang agad," pero mukhang nonsense din yung pagkasabi ko nun, kasi,
nakatulugan niya na ko.
Upon reaching the church, I woke her up with a kiss. A sweet and mild kiss. She opened her eyes without saying a
word.
Then, I invited her to the front door of the church. Held her hands. And asked her if she want to marry me. The sun
has alredy landed to the West, but my hopes, are still here, waiting for her, and to her final answer.
"Rye, I think... Not now." And just then, I confirmed that it's a NO.
***
Days have passed. Graduation na ilang araw na lang, pero I decided to go on a vacation. To leave everything in this
fcking place. Gusto ko nang mamatay, kung pwede lang. Kung pwede lang.
Tumawag ako kay Mama, para magpaalam na itutuloy ko na yung bakasyon ko sa Singapore.
She asked kung kelan daw ba ang alis ko, sabi ko naman, bukas na bukas na din.
Gabi na din ngayon at kahit anong ayaw ko, pinilit pa din ako ni Mama na pumunta sa bahay niya. Just to give a thing
na hindi niya naman sinasabi sakin.
Sumakay na lang ako ng taxi para makapunta sa bahay niya. AT dun, nagaantay siya sa may sala.
"Rye, my dear, what made you decided to have your vacation on Singapore? I thought you are more interested in
exploring the Phil before other countries. Nakakapagtaka lang Rye. Parang hindi ikaw yan. May nangyari ba sayo? O
sa inyo?"
"Oh Ma, this is nothing. Im just trying to expose my self to the real world. Na walang duda at takot. Sana lang--"
"Rye. I have something for you. So please, stop complaining." at sabay inabot ni Mama yung isang pirasong papel.
"Ma? Where did you get this?"
"Naalala ko lang, kasi nang magwithdraw ako sa isang ATM express sa isang mall, naiwanan to ng aleng sinundan
ko. I was about to follow her, kaso bigla na lang siyang nawala. Hindi niya napansin na naiwanan niya yun papel na
to, may kasama nga tong panyo eh. Sa kakamadali siguro. Hayun. Binasa ko na lang at nang nakita ko na kaapelido
ni Rebecca yung name sa papel, naisip kong ibigay sayo to."
Binasa ko kung ano yung nakasulat sa papel. Ganito:
Maria Veronica Canlas | [Insert cp number here\ | Address
Normal na card, pero ang weird ay may "SORRY" sa babang part.
May signature ng mayari, at sigurado akong Mama ni Rebecca yun, dahil, sa pagkakapareho ng mukha nila. May
kasama kasing maliit na pic yung nandun. Tama.
Nagpaalam na ako at nagpasalamat kay Mama. Hindi ko na sinabi kung anong gagawin ko sa address na yun, pero
ang alam ko lang. I need to help Rebecca. Ito na marahil yung hindi ko nalalaman sa kanya. Sa lahat ng mga
panahon naming magkasama, ito na lang ang hind niya nasasabi sakin.
Ang conflict niya with her parents. Ang dahilan marahil ng pagiging war freak niya, ng pagbboyfriend niya ng madami,
ang pagiging pala-inom niya. pagiging rebelde for short.
***
The Next Day.
Wala na kong inaksayang panahon. I almost run a mile para lang mapuntahan ko agad yung parents niya. Hindi ko
na nga alam kung may naibaon pa kong briefs sa maleta ko sa sobrang pagmamadali. I want to solve this as soon as
possible.
Fast Forward.
I thank the Lord kasi nakita ko agad yung bahay ng Mama niya. Nung nagdoorbell ako sa may pinto nila, alam ko
nang Mama niya yung nagbukas sakin. Uhmm. Mas maganda pa yung Mama ni Rebecca sa kanya. No kidding. May
salamin siya at mukhang teacher din?
"Yes? What can I do for you?"
At dun na kami nagsimulang magkulitan ng nanay ni Rebecca. Pero syempre, bago yun, nagkaroon muna nang ilang
pormal na pagpapakilala. Nakwento din ng Mama niya na tumigas daw yung ulo ni Rebecca ng maghiwalay sila ng
Papa niya. Until now, ni hindi man lang daw nagpaparamdam sa kanila. Hindi na nga din nila alam yung nangyari.
Ako naman, kinuwento ko kung ano si Rebecca nang naging... estudyante ko. Aware naman yung Mama niya nong
una pa lang na significant person sakin si Rebecca. At aware din siyang Teacher ako. Nadadaan pala lahat sa
kwentuhan. Nakakarelate pala yung Mama niya samin kasi, yung Papa daw ni Rebecca, estudyante niya noon, na
nagteacher lang dahil sa kanya. Ang sweet naman.
Sa hinaba haba ng usapan namin, tinanong ko na yung Mama niya kung meron ba siyang tampo o hard feelings sa
anak niua pero as expected bilang nanay, wala siyang hard feelings sa anak niya.
Sa pagkakaintindi ko, baka si Rebecca lang ang nagiisip na may galit sa kanya ang mama't papa niya. Sa sobrang
sama siguro ng loob niya, nakalimutan niya na ang konsepto ng hindi matatawarang pagmamahal ng magulang sa
isang anak.
I also told her na si Rebecca, may hard feelings sa kanya. Sabi niya, alam niya naman daw yun, at naiiintindihan niya
naman daw. Maybe, it will take time to heal her heart. sabi pa niya.
Pero, ang pakay ko talaga eto, "Ma'am. If it's okay with you, pwedeng ako na lang po ang maging teacher ni
Rebecca habang buhay?"
At nasamhid yung Mama niya sa sinabi ko. /o
"Alam mo hijo, unang tapak mo palang sa bahay namin, alam kong un na ang pakay mo." at nginitian niya ko ng
makahulugang ngiti.
Ang obvious ko pala masyado.
"Pero, kung maipapangako mo bang handa mo siyang ingatan bilang "estudyante" habang buhay, hindi ako
magdadalawang isip na ipaubaya na siya sayo. Malaki na naman siya. Just ask her also if gusto niya din.."
"YEEEES!" napasigaw pa ko sa loob ng bahay nila. YES! YES! Pumayag na ung mama niya at sa wakaaaaas!
***
Two days had passed. Hindi ko man nahanap yung Papa niya, I know that time will come, na makikilala din namin
siya.
So inangkin ko na talagang magiging kami. Siya na lang ang hinihintay kong sumagot ng OO. :)
Ang pagkakabalita ko, katatapos lang ng graduation sa school. Hindi man ako nakapunta at personal na nabati si
Rebecca, alam kong darating yung panahong magkikita kami. Alam kong magkikita kami.
Now, I decided to tell her, to tell her what's inside this <3.
At Dala-dala yung bagahe ko, naglakad na ko papasok ng airport.
***
Author's POV
Nang narinig na ni Rebecca ang hudyat na papalapit na ang pagbaba ng eroplano. Isa isa na niyang inayos ang
gamit niya. Inisip niya lahat ng gagawin niya at tsaka huminga ng malalim.
Ang una niyang inisip, humingi ng sorry kay Railey. Pangalawa, gusto niyang humingi ng sorry sa mga magulang
niya.
When she stepped outside the plane, alam niya ng nasa panibagong mundo na siya ngayon.
Isang mundo na maghahanda sa bagong SIYA.
Isang mundong walang inaasahang IBA.
Isang mundo na hindi na alam niyang BAGO para sa kanya.
AT kahit malungkot, nasa mundo na siya na wala ang isang RAILEY.
Hila hila ang maleta niya, lumakad siya palabas ng airport. Pero, dahil sa mahaba niyang bangs na halos matakpan
na nang lubusan yung mata niya, aksidenteng, nakabungguan niya ang isang lalaking may malaking
pangangatawan.
Natama ang mata ni Rebecca sa malaking katawan ng lalaki habang pinupulot nito ang mga dala-dala niyang
passport na nakalimutan niyang ilagay sa bag.
Nabigkas niya sa sarili ang mga katagang, "Sir, You're Hot."
At mas lalo pa niyang ikinagulat ng iabot sa kanya ng lalaki ang nahulog niyang passport at sinimulan siyang yakapin
nang mahigpit. Mahigpit na parang walang katapusan.
Naramdaman ni Rebecca na unti unti niya siyang pinapaulanan ng halik ng lalaki sa harapan niya.. Napaiyak siya sa
sobrang tuwa dahil hindi niya na inasahang magkikita pa sila nang lalaking yun.
"Sa--Saan ka papunta?" tanong ni Rebecca kay Railey-- ang lalaking nasa harapan niya na mismo ngayon.
"Sa puso mo," at sinimulan nang halikan ni Railey ang maninipis na labi ni Rebecca. Walang pakialam kung may
nakakakita man sa kanila o wala. Kung mahuhugashan ba sila o hindi. Ang alam niya lang, mahal niya ang babaeng
nasa harapan niya ngayon.
*The End*
Author's Note:
Kung nagustuhan mo ang kwento ko, maaari kang magmessage sa wattpad account ko:
www.wattpad.com/user/Lee__Miyaki. Maraming wrong spelling dito. Sana naunawaan mo pa ring hindi to
masyadong edited. Sana. J
"Wag nating icompare ang sarili nating love story sa love story ng iba. Mas unique kasi yung sa atin. Mas maraming
twist, mas maraming sweetness kahit na maraming conflict. Pero, lahat ng yan mangyayari kung marunong tayong
maghintay. There is always perfect time for everything."
Muli, kahit OA na, SALAMAT sa PAGBASA :)
SYHOT. 2012
Stalk me on these accounts ;)
www.facebook.com/imthewerdapple
www.facebook.com/theweirdapple