Filipino 10 Q2 Mod5 Week5
Filipino 10 Q2 Mod5 Week5
Filipino 10 Q2 Mod5 Week5
Filipino
Ikalawang Markahan – Modyul 5:
Mga Akdang Pampanitikan ng
mga Bansa sa Kanluran
(Nobela)
Alamin
Paunang Pagtataya
Panuto: Tukuyin ang ang inilalarawan ng mga pahayag sa bawat bilang. Piliin
lamang ang letra ng iyong kasagutan. Isulat ang iyong sagot sa sagutang papel.
1. Binubuo ito ng mga yugto na nagsasalaysay ng mga kawing-kawing na
pangyayari ng buhay ng mga tao na bukod sa nagbibigay-aliw ay nagpapakilos
at pumupukaw sa damdamin at kamalayan ng mga mambabasa.
a. maikling kwento c. epiko
b. nobela d. dagli
3. Batay sa binasang “The Old Man and the Sea “(Ang Matanda at ang Dagat), sino
ang pangunahing tauhan sa nobela?
a. Samantha c. Santiago
b. Dagat d. Manlalakbay
4. Sa nobelang, “The Old Man and the Sea “(Ang Matanda at ang Dagat), ang mga
pangyayari na sumasalalim sa lipunan ang pokus ng akda. Anong pananaw ang
nais ipahiwatig sa akda?
a. feminismo c. realismo
b. humanismo d. romantisismo
1
Tuklasin
Kung minsan, naiwawaglit niya ang amoy. Pero malalanghap niya itong muli,
o kahit bahagyang-bahagya lang ng amoy nito, at mabilis at masigla siyang lalangoy
para sundan ito. Isa siyang napakalaking pating na Mako, ang katawan ay sadyang
para lumangoy na kasimbilis ng pinakamabilis na isda sa dagat at napakaganda ng
kaniyang kabuuan maliban sa kaniyang panga. Kasing asul ng isdang-espada ang
kaniyang likod, at pilak ang tiyan, at madulas at makisig ang kaniyang balat.
Kahawig siya ng espada maliban sa kaniyang dambuhalang panga na nakatikom
ngayon habang matulin siyang lumalangoy, halos nasa rabaw, parang kutsilyong
humihiwa sa tubig ang mataas niyang palikpik sa likod. Sa loob ng sarado niyang
panga, nakahilig paloob ang kaniyang walong hanay na ngipin. Hindi siya katulad
ng karaniwang hugis-piramidong ngipin ng karamihang pating. Kahugis sila ng mga
daliri ng tao kapag nakabaluktot na parang sipit. Kasinghaba sila halos ng mga
daliri ng matanda at sintalas ng labaha ang talim sa magkabilang gilid. Ito ang
isdang nilikha para manginain sa lahat ng isda ng dagat, napakabilis at
napakalakas
2
at armadong-armado kaya wala silang sinumang kaaway. Binilisan pa niya ngayon
nang malanghap ang mas sariwang amoy at humiwa sa tubig ang kaniyang asul na
palikpik sa likod.
Nang makita ng matanda na paparating ito, alam niyang isa itong pating na
walang takot at gagawin ang lahat ng gusto nitong gawin. Inihanda niya ang
salapang at hinigpitan ang lubid habang pinagmamasdan niya ang paglapit ng
pating. Maigsi ang lubid dahil binawasan niya ito ng ipinangtali sa isda.
Mabilis na nakalapit sa popa ang pating at nang sagpangin nito ang isda,
nakita ng matanda ang pagbuka ng bunganga at ang kakatwa nitong mata at ang
lumalagatok na pagtadtad ng mga ngipin habang nginangatngat ang karne sa may
ibabaw ng buntot. Nakaangat sa tubig ang ulo ng pating at lumilitaw ang likod at
naririnig ng matanda ang ingay ng balat at lamang nalalaslas sa malaking isda nang
isalaksak niya ang salapang sa ulo ng pating sa dakong nagtatagpo ang guhit ng
mga mata at ang guhit ng ilong. Walang gayong mga guhit. Ang naroon lamang ay
ang mabigat at matulis na ulong asul at ang malalaking mata at ang lumalagutok,
umuulos, nanlalamong mga panga. Pero ang kinalalagyan ng utak ang napuruhan
ng matanda. Inulos niya ito ng mahusay na salapang na ubos-kayang ipinukol ng
kaniyang kamay na nanlalagkit sa dugo. Inulos niya ito nang walang pag-asa pero
may katatagan ng pasiya at lubos na hangaring maminsala.
Kumampay ang pating at nakita ng matanda na walang buhay ang mga mata
nito at muli itong kumampay, at napuluputan siya ng dalawang ikid ng lubid. Alam
ng matandang patay na pero hindi ito matanggap ng pating. Pagkatapos,
nakatihaya, humahagupit ang buntot at lumalagutok ang mga panga, sinuyod ng
pating ang tubig tulad sa paghaginit ng isang speed-boat. Puti ang tubig sa
hambalos ng kaniyang buntot at tatlong sangkapat ng katawan ang nakaangat sa
tubig nang mabanat ang lubid, kuminig at saka nalagot. Saglit na humigang tahimik
sa ibabaw ng tubig ang pating at pinanood siya ng matanda. Pagkaraa’y dahan-
dahan itong lumubog.
“Mga kuwarenta libras ang dala niya,” malakas na sabi ng matanda. Tinangay
nito ang salapang ko at ang buong lubid, sa loob-loob niya, at nagdurugo ngayon
ang isda ko at marami pang susunod.
3
Pero napatay ko ang pating na sumagpang sa isda ko, naisip niya. At siya ang
pinakamalaking dentuso na nakita ko. At alam ng Diyos na nakakita na ako ng
malalaki.
Hindi kapani-paniwalang makatatagal siya, naisip niya. Sana’y isa lang itong
panaginip ngayon at hindi ko sana nabingwit ang isda at nag-iisa akong nakahiga
sa mga diyaryo.
“Pero hindi nilikha ang tao para magapi,” sabi niya. “Maaaring wasakin ang
isang tao pero hindi siya magagapi.” Nagsisisi ako na napatay ko ang isda, sa loob-
loob niya. Parating na ngayon ang masamang panahon at wala man lang akong
salapang. Malupit ang dentuso, at may kakayahan at malakas at matalino. Pero mas
matalino ako kaysa kaniya. Siguro’y hindi, sa loob-loob niya. Siguro’y mas armado
lang ako.
Pero dapat akong mag-isip, naisip niya. Dahil iyon na lang ang natitira sa
akin. Iyon at ang beisbol. Ewan ko kung magugustuhan ng dakilang DiMaggio ang
pagkakaulos ko sa kaniya sa utak. Walang bagay ‘yon, sa loob-loob niya. Kayang
gawin iyon ng kahit sino. Pero sa palagay mo ba’y malaking partida ang mga kamay
ko kaysa mga taring buto? Hindi ko malalaman. Hindi ako nagkaroon kahit kailan
ng sugat sa aking sakong maliban noong minsan na nakagat ito ng page nang
matapakan ko siya nang lumalangoy at naparalisa ang ibabang binti at kumirot
nang napakatindi.
Alam na alam niya kung ano ang maaaring mangyari pagsapit niya sa
panloob na bahagi ng agos. Pero wala nang magagawa ngayon.
“Oo, meron pa,” malakas niyang sabi. “Puwede kong itali ang aking lanseta sa
puluhan ng isang sagwan.”
Kaya ginawa iyon habang kipkip ang timon at nakatapak sa tela ng layag.
“Ngayon,” sabi niya. “Isa pa rin akong matanda. Pero meron akong armas.”
Sariwa ngayon ang simoy at maayos siyang naglayag. Tiningnan niya ang
bungad na bahagi ng isda at bumalik nang bahagya ang kaniyang pag-asa.
Kalokohan ang hindi umasa, sa loob-loob niya. Bukod pa’y naniniwala akong
kasalanan ‘yon. Huwag kang mag-isip tungkol sa kasalanan, naisip niya. Marami
nang problema ngayon kahit walang kasalanan. T’saka hindi ko ito naiintindihan.
4
Hindi ko iyon naiintindihan at hindi ko sigurado kung naniniwala ako roon.
Kasalanan sigurong patayin ang isda. Iyon ang palagay ko kahit na ginawa ko iyon
para ako mabuhay at mapakain ang maraming tao. Pero lahat naman ay kasalanan.
Huwag kang mag-isip tungkol sa kasalanan. Masyado nang huli para diyan at may
mga taong binabayaran para gawin iyon. Hayaan mong sila ang mag-isip tungkol
doon. Isinilang ka para maging isang mangingisda tulad ng isda na ipinanganak para
maging isang isda. Mangingisda si San Pedro at gayundin ang ama ng dakilang
DiMaggio.
Pero tuwang-tuwa kang patayin ang dentuso, naisip niya. Nabubuhay siya sa
buhay na isda, tulad mo. Hindi siya isang tagahalungkat ng basura o isa lamang
gumagalang gutom tulad ng ilang pating. Maganda siya at marangal at walang
kinakatakutan.
Bukod pa, naisip niya, pinapatay naman ng lahat ang isa’t isa, kahit paano.
Kung paano ako pinapatay ng pangingisda, gayon din niya ako binubuhay.
Binubuhay ako ng bata, sa loob-loob niya. Hindi ko dapat masyadong linlangin ang
aking sarili.
Ni wala siyang makitang isa mang ibon. Dalawang oras na siyang naglalayag,
nagpapahinga sa popa at paminsan-minsa’y ngumunguya ng kapirasong karne ng
5
marlin, nagsisikap na magpahinga at magpalakas, nang makita niya ang una sa
dalawang pating.
“Ay,” malakas niyang sabi. Walang salin para sa katagang ito at marahil ay
isa lamang itong ingay na magagawa ng gayong tao, hindi sinasadya, na
nakararamdam sa pagbutas ng pako sa kaniyang kamay at pagtagos nito sa kahoy.
Pero palapit sila nang palapit. Mabilis na iniligpit ng matanda ang tela at
isinisiksik ang timon. Pagkaraa’y kinuha niya ang sagwang tinalian niya ng lanseta.
Maingat na maingat niyang binuhat ito dahil nagpupuyos sa sakit ang kaniyang mga
kamay. Pagkaraa’y ibinukas-sara niya ang mga ito roon upang lumuwag sila. Isinara
niya nang mahigpit para matiis ang sakit at huwag mamilipit at pinagmasdan niya
ang pagdating ng mga pating.
Nakikita niya ngayon ang kanilang malapad, sapad, hugis-palang mga ulo at
ang kanilang malalapad, puti ang dulong palikpik sa dibdib. Sila ay mga kamuhi-
muhing pating, masama ang amoy, tagahalukay ng basura at mamamatay, at kapag
sila’y gutom, kinakagat nila ang sagwan o katig ng isang bangka. Ang mga pating na
ito ang pumuputol sa paa at kampay ng mga pagong kapag nakakatulog sa ibabaw
ang mga pagong, at nanagpang sila ng taong nasa tubig, kung sila’y gutom, kahit
hindi amoy dugo ng isda o malansan ang tao.
Dumating sila. Pero dumating silang di tulad ng Mako. Pumihit ang isa at
naglaho sa paningin sa ilalim ng bangka at naramdaman ng matanda na naalog ang
bangka habang kumikislot siya at hinihila ang isda. Pinanood ng isa ang matanda,
naningkit ang dilaw na mga mata, at sinagpang ng kaniyang panga ang isda sa
dakong nakagat na. Kitang-kita ang guhit sa ibabaw ng kaniyang kayumangging ulo
at likod na hugpungan ng utak at gulugod at inulos ng matanda ang lanseta sa
sagwansa hugpungan, hinugot ito, at muling iniulos sa dilaw, tila sa pusang mata
ng pating.
6
kaniyang pag-ulos kundi pati ang kaniyang mga balikat. Pero mabilis na
pumaimbabaw ang pating, una ang ulo, at tinamaan ito ng matanda sa gitnang-
gitna ng sapad na ulo habang lumilitaw sa tubig ang nguso at inginasab sa isda.
Hinugot ng matanda ang talim at muling inulos sa dating lugar ang isda. Nakakapit
pa rin siya sa isda, sarado ang panga, at sinaksak ito ng matanda sa kaliwa nitong
mata. Nakapangunyapit pa rin doon ang pating.
Tumigil siya at ayaw na niyang tingnan ang isda ngayon. Said na ang dugo at
lulutang-lutang, kakulay siya ng pilak na likod ng salamin at nakikita pa rin ang
kaniyang mga paha.
“Hindi ako dapat nagpakalaot-laot, isda” sabi niya. “Hindi para sa iyo o para
sa akin. Ikinalulungkot ko, isda.
Kinipit niya ang timon at ibinabad ang dalawang kamay sa tubig habang
umuusad ang bangka.
“Alam ng Diyos kung gaano ang nakuha ng huling iyon,” sabi niya. “Pero
hamak na mas magaan siya ngayon.” Ayaw niyang isipin ang nagkagutay-gutay na
7
tiyan ng isda. Alam niyang sa bawat pakislot na bunggo ng pating ay napipilas ang
karne at ngayo’y sinlapad ng haywey sa dagat ang nalilikhang bakas ng isda na
pagsusumundan ng lahat ng pating.
Mairaraos ng isang tao ang buong taglamig sa isdang iyon, sa loob-loob niya.
Huwag mong isipin iyan. Magpahinga ka lang at ihanda ang mga kamay mo para sa
ipagtanggol ang nalalabi sa kaniya. Balewala na ang amoy ng dugo sa mga kamay
ko ngayong nangangamoy ang buong dagat. Bukod pa’y hindi na sila gaanong
nagdurugo. Walang anumang sugat na dapat ikabahala. Baka makatulong pa ang
pagdurugo para huwag pulikatin ang kaliwa.
Ano pa ba ang puwede kong isipin ngayon? Naisip niya. Wala. Wala akong
dapat isipin at hintayin ang mga susunod pa. Sana nga’y panaginip lang iyon, sa
loob-loob niya. Pero sino ang makapagsasabi? Baka naman mapaigi pa ‘yon
(http://filipino10niwarville.blogspot.com/2015/07/ang-matanda-at-ang-dagat.html
Gawain 1: Linangin Mo
Panuto: Bigyang-kahulugan ang sumusunod na salitang may salungguhit. Isulat
ang sagot sa sagutang papel.
5. nagpapahinga sa popa
Kahulugan:
8
Gawain 2: Tayo’y Susuri
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na tanong. Isulat ang sagot sa sautang papel.
2. Sa iyong palagay, bakit pinamagatang “Ang Matanda at ang Dagat” ang nobela?
Ano ang positibong epekto ang naidulot ng dagat kay Santiago?
4. Ano ang mensahe ang mahahalaw sa binasang nobela? Iugnay ito sa nangyayari
sa buhay.
Nobela at Pelikula
Panuto: Basahin at unawaing mabuti ang sumusunod na teksto pagkatapos
sagutin ang sumusunod na katanungan.
Ang Harry Potter and Sorcerer’s Stone (Philosopher’s Stone) ay unang libro ni
J.K. Rowling mula sa serye ng Harry Potter. Sinasabing ang nobelang ito ay
naghatid kay Rowling ng kasikatan bilang isang mahusay na manunulat sa buong
mundo. Isinapelikula ito noong 2001 na idinirek ni Chris Columbus at ibinahagi ng
Warner Bros. Pictures. Pinagbibidahan ito nina Daniel Radcliffe bilang Harry Potter,
Rupert Grin bilang Ron Weasley at Emma Watson bilang Hermione Granger.
Tinatayang umabot sa $980 milyon ang kinita nito na naging worldwide box office
hit at kinilala sa iba’t ibang award-giving bodies tulad ng Academy Awards.
9
160611132933.pdf
Marami man ang nangyari kay Harry sa simula, nalagpasan niya ito sa
tulong ng kaniyang mga kaibigan na sila Ron at Hermione. Katulong din niya si
Professor Dumbledore na laging nariyan nagbibigay ng payo at paalala sa kaniya.
Totoo naman na nakuha ng pelikulang ito ang kiliti ng masa lalo ng kabataan.
Ang mga karakter na ginamit dito ay nagpapaalala ng mga taong kilala na natin at
sa mga taong dapat pa nating kilalanin. Tulad ng batang mataba na laki sa layaw
10
Gawain 3: Makabuluhang Hambingan
Panuto: Ihambing ang ilang pangyayari mula sa napanood na dula (teleserye) sa
mga pangyayari sa binasang buod ng nobela. Gamitin ang talahanayan sa pagsagot.
Gayahin ito sa sagutang papel.
Sagutin ang mga gabay na tanong:
1. Batay sa iyong nabasa, ano ang pagkakaiba at pagkakatulad ng nobela at
pelikula? Sagutin sa pamamagitan ng Venn Diagram. Gawin ito sa sagutang
papel. Gayahin ang kasunod na pormat.
NOBELA PELIKULA
PAGKAKAIBA PAGKAKAIBA
Suriin
Alam mo na ba ….
11
Ang isang nobela ay may mga katangiang dapat taglayin. Ito ay ang
sumusunod: a.) maliwanag at maayos na pagsulat ng mga tagpo at kaisipan, b.)
pagsaalang-alang sa kailangang kaasalan, c.) kawili-wili at pumupukaw ng
damdamin, d.) pumupuna sa lahat ng larangan sa buhay at sa mga aspekto ng
lipunan tulad ng gobyerno at relihiyon, e.) malikhain at may dapat maging
maguniguning paglalahad, at f.) nag-iiwan ng kakintalan.
Elemento ng Nobela
a. Tagpuan - lugar at panahon ng mga pinangyarihan
b. Tauhan - sa nagpapagalaw at nagbibigay-buhay sa nobela
c. Banghay - pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari
d. Pananaw - panauhang ginagamit ng may-akda (a. una-kapag kasali ang may-
akda; b. pangalawa- ang may-akda ang nakikipag-usap; c. pangatlo- batay sa
nakikita o obserbasyon ng may-akda)
e. Tema - paksang-diwang binibigyang-diin sa nobela
f. Damdamin - nagbibigay-kulay sa mga pangyayari
g. Pamamaraan - estilo ng manunulat/awtor
h. Pananalita - diyalogong ginamit
i. Simbolismo - nagbibigay nang mas malalim na kahulugan sa tao, bagay, at
pangyayari.
Alam mo ba na…
litaw na litaw sa nobelang “Ang Matanda at ang Dagat” ang pananaw
Realismo? Matapat na pagsasalamin ng realidad ang ginagawa ng panitikan para
higit nitong mapaunlad ang lipunan. Nakatuon ito sa nilalaman ng teksto at ang
matapat nitong paggagad sa lipunan.
Inilalarawan din sa linyang ito ang karanasan at lipunan na parang sa tunay
na buhay. Ninanais na ilarawan ang ugali at gawi ng tao at ng kaniyang kapaligiran
na pareho ng kanilang pagkilos at ng kanilang anyo sa buhay. Naniniwala ang may-
akda sa teoryang ito na hindi ito na hindi dapat pigiliin ang katotohanan mas higit
na binibigyang pansin ang tauhan hindi ang banghay.
12
Gawain 4: Pananaw ng Realismo, isulat mo!
Panuto: Sa iyong binasang nobela na pinamagatang Ang Matanda at Ang Dagat, ano-
anong kalupitan o karahasan sa lipunan ang malinaw na inilalarawan sa nobela?
Nangyayari ba ito sa kasalukuyang panahon sa ating lipunan? Ipaliwanag ito ng
patalata.
__
__
__
__
__
__
__
__
KILOS O GAWI
APLIKASYON SA
TOTOONG BUHAY
SANTIAGO SALOOBIN O
PANINIWALA
Pagyamanin
13
Mula sa binasang akda’y makikita ang mga salitang nangangailangan ng mas
malinaw na kahulugan. Ngayo’y masusubok ang yaman ng isipan sa mga salitang
Filipino.
14
Panunuri sa Suring Basa
Ang pagbabasa at panonood ay bahagi na ng buhay ng isang tulad mong mag-
aaral. Nalilibang ka sa pagbabasa ng anumang akda gayundin pag nanonood ka ng
mga palabas o pelikula na nagtataglay ng makatotohanang pangyayari sa buhay.
Upang masabing naunawaan mo ito, ang pagbibigay-puna o panunuri ay kailangan.
Alam mo ba…
ang panunuri ay isang uri ng pagtalakay na nagbibigay-buhay at diwa sa
isang likhang-sining? Hindi lamang ito nagsusuri o nagbibigay-kahulugan kundi
ito’y isang paraan ng pagsusuri sa kabuuan ng tao-ang kaniyang anyo, ugali, kilos,
paraan ng pagsasalita at maging ang kaniyang pakikipag-ugnayan sa kaniyang
kapwa at sa lipunang kinabibilangan niya
Panunuri o Suring Basa Ang suring basa ay isang anyo ng pagsusuri o rebyu
ng binasang teksto o akda tulad ng nobela, maikling kuwento, tula, sanaysay, o iba
pang gawa/uri ng panitikan. Ang pagsusuri o rebyu ay ang pag-alam sa nilalaman
(content), kahalagahan (importance) at ang estilo ng awtor o may-akda (author’s
writing style). Sa pagsasagawa nito maaaring gumamit ng isang balangkas o format
ng suring-basa tulad ng sumusunod:
15
ang mensahe sa kung ano ba ang gustong sabihin ng teksto sa mambabasa, o
maaari
ding gustong sabihin ng sumulat ng teksto. Nagpapahiwatig ang manunulat at
hinihinuha naman ng mambabasa ang pahiwatig nito. Mas madaling makuha ang
mensahe ng manunulat kung ang mambabasa ay may malalim na pag-unawa sa
panitikan.
16
Tunay na nahuli ng nobela ang ingay at kalaswaan ng Maynila. Talagang
tugma ang pagsasalarawan nito sa mga lugar, pangyayari at tauhang
mapupuntahan, mararanasan at makikilala nina Julio at Ligaya. Ibinibigay nito sa
mambabasa ang isang makatotohanang buhay sa Lungsod ng mga Pangarap at
Kasawian.
Kung babasahin muli ang nobela, maiisip na maaari pa ring mangyari ang
kuwento nito sa kasalukuyang panahon. Baguhin lamang ang mga pangalan ng
kalye sa mga kasalukuyang pangalan nito, bigyan lang ng cellphone sina Mister
Balajadia at Misis Cruz, gawin lang mas modern ang tindahan ni Ah Tek, pasakayin
lang kahit minsan si Julio sa LRT at iba pa. Sa tingin ko pa nga, kung may
makakaisip mang gawin muling pelikula ang librong ito, magiging swak pa rin ito sa
panlasa ng masa.
Kung lubog man sa dumi at alikabok ang Maynilang inilarawan sa nobela,
mayroon pa ring liwanag o pag-asang nagpupumilit na umilaw dito. Ang mga
nakilala ni Julio na mabubuting tao, kapos man sila sa mismo sa materyal na mga
bagay at kahit hindi nila halos maitawid ang kanilang mga sarili sa pang-araw-araw
nilang pangangailangan, nagagawa pa rin nilang magbigay ng tulong at kabaitan
kay Julio.
Tunay na isang mabisa, walang kupas at makatotohanang salamin ng
lipunan ang nobela. Mabisa sapagkat hindi nito itinatago ang katotohanan, bagkus
ipinapakita nito sa mambabasa sa paraang hindi ito maaaring isantabi. Sa
makatotohanan nitong pagkakasulat, wala kang magagawa kundi harapin at
tanggapin ito.
Totoo na malungkot mang isipin, kuwento ito ng libo libong Julio at Ligayang
ipinapadpad ng kapalaran mula sa kanilang tahimik ngunit napakahirap na buhay
sa probinsiya patungo sa buhay na hindi nila akalain na mas magiging mahirap pa.
Makatotohanan ito sapagkat hindi nito inihihiwalay ang sarili nito sa
realidad ng lipunang sinasalamin nito. Tinatalakay dito ang di-makatarungang
sitwasyon ng mga manggagawa, ang kaawa-awang kalagayan ng mga maralitang
tagalungsod,ang diskriminasyon ng ilang tao at ang bulok na sistema na
nagpapatakbo rito.
Ngunit higit sa lahat, ipinapakita ang pagkamakatotohanang ito sa katauhan
ni Julio at sa kung paano siya kumilos at tumugon sa mga nangyayari sa kaniya.
Hindi siya walang-kibong biktimang nagpapadala lamang sa kaniyang kapalaran.
Hindi siya ang taong tama at wasto lamang ang gagawin ano pa man ang mangyari
sa kaniya. Hindi si Ibarra si Julio na iniinda lamang ang mga kasamaang idinudulot
sa kaniya ng kaniyang mga kaaway.
Ngunit hindi rin naman siya si Simoun na naniniwalang na kasamaan din
ang dapat iganti sa kaniyang mga kaaway. Sa huli,sabi nga ng may-akda, paano mo
mamahalin ang isang tulad ni Julio? Ano ang karapat-dapat na redemption niya sa
bandang huli? At ano ang kabuluhan at kahulugan ng kaniyang kinasapitan?
Maaaring hindi intensiyon ng nobela na sagutin ang mga huling tanong na iyan.
Maaaring inakala ng may-akda na sapat nang maging salamin ng realidad ang
kaniyang nobela.
17
Ipinauubaya niya marahil sa ating ang paghahanap ng mga sagot, ang
pagbibigay ng kabuluhan at kahulugan sa nasabing realidad. Hindi man nito
tuwirang sinasabi, maaaring inaanyayahan nito palawakin ng mambabasa ang
kaniyang kamalayan sa realidad na ito at harinawa, sabayan ng pagkilos.
- halaw sa Isang Suring Basa (Sa mga Kuko ng Liwanag) ni Kevin Ventura, kinuha noong
Nobyembre 12, 2014 mula sa http://vjk112001.blogspot.com/2008/02/sa-mga-kuko-ng-
liwanag-isang-suring.html
Panuto: Sagutin ang mga gabay na tanong. Isulat sa sagutang papel ang sagot.
1. Isa-isahin ang mga elementong taglay ng binasang suring basa. Isulat ito
sa talahanayan. Gawin ito sa sagutang papel. Mga Elementong Ginamit
Patunay
2. Naging patas ba ang ginawang pagsusuri? Patunayan.
3. Bakit mahalaga ang pagsusuri sa anomang uri ng panitikan?
4. Pansinin ang mga salitang may salungguhit sa suring-basa ng “Sa Mga Kuko ng
Liwanag,” paano ito nakatulong sa pagsasagawa ng panunuri?
Isaisip
18
Isagawa
Nangangailangan
Napakagaling Magaling Katamtaman
ng Pagsasanay
(10) (8) (6)
(4)
Napakalalim at Malalim at Bahagyang may Mababaw at
makahulugan ang makahulugan ang lalim ang literal ang
ginawang wakas. ginawang wakas. ginawang wakas. ginawang wakas.
Gumamit ng 1-2 Wala ni isang
Gumamit ng Gumamit ng ilang
simbolismo na pagtatangkang
simbolismo at simbolismo at
nakalito at ginawa upang
piling-pili ang may ilang piling
salitang di- makagamit ng
mga salitang salitang ginamit.
gaanong pili. simbolismo.
ginamit.
Maayos at may
organisasyon ang Hindi Magulo at
Bahagyang
pagkakasulat ng masyadong nakalilito ang
maayos ang
mga pakakasunod- maayos ang pagkakasunud-
pagkakabalangkas
sunod ng mga pagbabalangkas sunod.
pangyayari.
19
Susi sa Pagwawasto
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32