Verañjaka A
Verañjaka A
Verañjaka A
వినయపిటకే
పారాజికపాళి
వేరఞ్జ కణ్డం
౨. [ఇతో పరం యావ పారా॰ ౧౫-౧౬ పదక్ఖిణం కత్వా పక్కామీతి పాఠో అ॰ ని॰ ౮.౧౧]
అథ ఖో వేరఞ్జో బ్రా హ్మణో యేన భగవా తేనుపసఙ్కమి; ఉపసఙ్కమిత్వా భగవతా సద్ధిం
సమ్మోది. సమ్మోదనీయం కథం సారణీయం వీతిసారేత్వా ఏకమన్తం నిసీది . ఏకమన్తం నిసిన్నో
ఖో వేరఞ్జో బ్రా హ్మణో భగవన్తం ఏతదవోచ – ‘‘సుతం మేతం, భో గోతమ – ‘న సమణో గోతమో
బ్రా హ్మణే జిణ్ణే వుడ్ఢే మహల్ల కే అద్ధ గతే వయోఅనుప్పత్తే అభివాదేతి వా పచ్చుట్ఠే తి వా ఆసనేన
వా నిమన్తే తీ’తి. తయిదం, భో గోతమ, తథేవ? న హి భవం గోతమో బ్రా హ్మణే జిణ్ణే వుడ్ఢే
మహల్ల కే అద్ధ గతే వయోఅనుప్పత్తే అభివాదేతి వా పచ్చుట్ఠే తి వా ఆసనేన వా నిమన్తే తి?
తయిదం, భో గోతమ, న సమ్పన్నమేవా’’తి.
౧౦. ‘‘అపగబ్భో భవం గోతమో’’తి? ‘‘అత్థి ఖ్వేస, బ్రా హ్మణ, పరియాయో యేన మం
పరియాయేన సమ్మా వదమానో వదేయ్య – ‘అపగబ్భో సమణో గోతమో’తి. యస్స ఖో,
బ్రా హ్మణ, ఆయతిం గబ్భసేయ్యా పునబ్భవాభినిబ్బత్తి పహీనా ఉచ్ఛిన్నమూలా తాలావత్థు కతా
అనభావంకతా ఆయతిం అనుప్పాదధమ్మా తమహం అపగబ్భోతి వదామి. తథాగతస్స ఖో,
బ్రా హ్మణ, ఆయతిం గబ్భసేయ్యా పునబ్భవాభినిబ్బత్తి పహీనా ఉచ్ఛిన్నమూలా తాలావత్థు కతా
అనభావంకతా ఆయతిం అనుప్పాదధమ్మా. అయం ఖో, బ్రా హ్మణ, పరియాయో యేన మం
పరియాయేన సమ్మా వదమానో వదేయ్య – ‘అపగబ్భో సమణో గోతమో’తి, నో చ ఖో యం త్వం
సన్ధా య వదేసి’’.
౧౧. ‘‘సేయ్యథాపి, బ్రా హ్మణ, కుక్కుటియా అణ్డా ని అట్ఠ వా దస వా ద్వాదస వా. తానస్సు
కుక్కుటియా సమ్మా అధిసయితాని సమ్మా పరిసేదితాని సమ్మా పరిభావితాని. యో ను ఖో
తేసం కుక్కుటచ్ఛాపకానం పఠమతరం పాదనఖసిఖాయ వా ముఖతుణ్డ కేన వా అణ్డ కోసం
పదాలేత్వా సో త్థి నా అభినిబ్భిజ్జే య్య, కిన్తి స్వాస్స వచనీయో – ‘‘జేట్ఠో వా కనిట్ఠో వా’’తి?
‘‘జేట్ఠో తిస్స, భో గోతమ, వచనీయో. సో హి నేసం జేట్ఠో హో తీ’’తి. ‘‘ఏవమేవ ఖో అహం,
బ్రా హ్మణ, అవిజ్జా గతాయ పజాయ అణ్డ భూతాయ పరియోనద్ధా య అవిజ్జ ణ్డ కోసం పదాలేత్వా
ఏకోవ లోకే అనుత్త రం సమ్మాసమ్బోధిం అభిసమ్బుద్ధో . స్వాహం, బ్రా హ్మణ, జేట్ఠో సేట్ఠో
లోకస్స’’.
‘‘ఆరద్ధం ఖో పన మే, బ్రా హ్మణ, వీరియం [విరియం (సీ॰ స్యా॰)] అహో సి అసల్లీనం,
ఉపట్ఠి తా సతి అసమ్ముట్ఠా [అప్పముట్ఠా (సీ॰ స్యా॰)], పస్సద్ధో కాయో అసారద్ధో , సమాహితం
చిత్తం ఏకగ్గం. సో ఖో అహం, బ్రా హ్మణ, వివిచ్చేవ కామేహి వివిచ్చ అకుసలేహి ధమ్మేహి
సవితక్కం సవిచారం వివేకజం పీతిసుఖం పఠమం ఝానం ఉపసమ్పజ్జ విహాసిం.
వితక్కవిచారానం వూపసమా అజ్ఝత్తం సమ్పసాదనం చేతసో ఏకోదిభావం అవితక్కం అవిచారం
సమాధిజం పీతిసుఖం దుతియం ఝానం ఉపసమ్పజ్జ విహాసిం. పీతియా చ విరాగా ఉపేక్ఖకో చ
విహాసిం సతో చ సమ్పజానో, సుఖఞ్చ కాయేన పటిసంవేదేసిం , యం తం అరియా ఆచిక్ఖన్తి –
‘ఉపేక్ఖకో సతిమా సుఖవిహారీ’తి తతియం ఝానం ఉపసమ్పజ్జ విహాసిం. సుఖస్స చ పహానా
దుక్ఖస్స చ పహానా పుబ్బేవ సో మనస్సదోమనస్సానం అత్థ ఙ్గ మా అదుక్ఖమసుఖం
ఉపేక్ఖా సతిపారిసుద్ధిం చతుత్థం ఝానం ఉపసమ్పజ్జ విహాసిం.
(క॰)] సత్తే పస్సామి చవమానే ఉపపజ్జ మానే హీనే పణీతే సువణ్ణే దుబ్బణ్ణే . సుగతే దుగ్గతే
యథాకమ్మూపగే సత్తే పజానామి – ‘ఇమే వత భోన్తో సత్తా కాయదుచ్చరితేన సమన్నాగతా
వచీదుచ్చరితేన సమన్నాగతా మనోదుచ్చరితేన సమన్నాగతా అరియానం ఉపవాదకా
మిచ్ఛాదిట్ఠి కా మిచ్ఛాదిట్ఠి కమ్మసమాదానా; తే కాయస్స భేదా పరం మరణా అపాయం దుగ్గతిం
వినిపాతం నిరయం ఉపపన్నా. ఇమే వా పన భోన్తో సత్తా కాయసుచరితేన సమన్నాగతా
వచీసుచరితేన సమన్నాగతా మనోసుచరితేన సమన్నాగతా అరియానం అనుపవాదకా
సమ్మాదిట్ఠి కా సమ్మాదిట్ఠి కమ్మసమాదానా; తే కాయస్స భేదా పరం మరణా సుగతిం సగ్గం
లోకం ఉపపన్నా’తి. ఇతి దిబ్బేన చక్ఖు నా విసుద్ధే న అతిక్కన్త మానుసకేన సత్తే పస్సామి
చవమానే ఉపపజ్జ మానే హీనే పణీతే సువణ్ణే దుబ్బణ్ణే . సుగతే దుగ్గతే యథాకమ్మూపగే సత్తే
పజానామి. అయం ఖో మే, బ్రా హ్మణ, రత్తి యా మజ్ఝిమే యామే దుతియా విజ్జా అధిగతా,
అవిజ్జా విహతా, విజ్జా ఉప్పన్నా, తమో విహతో, ఆలోకో ఉప్పన్నో – యథా తం అప్పమత్త స్స
ఆతాపినో పహితత్త స్స విహరతో. అయం ఖో మే, బ్రా హ్మణ, దుతియాభినిబ్భిదా అహో సి
కుక్కుటచ్ఛాపకస్సేవ అణ్డ కోసమ్హా .
౧౫. ఏవం వుత్తే , వేరఞ్జో బ్రా హ్మణో భగవన్తం ఏతదవోచ – ‘‘జేట్ఠో భవం గోతమో, సేట్ఠో
భవం గోతమో! అభిక్కన్తం, భో గోతమ, అభిక్కన్తం, భో గోతమ!! సేయ్యథాపి, భో గోతమ,
నిక్కుజ్జి తం వా ఉక్కుజ్జే య్య, పటిచ్ఛన్నం వా వివరేయ్య, మూళ్హస్స వా మగ్గం ఆచిక్ఖేయ్య,
అన్ధ కారే వా తేలపజ్జో తం ధారేయ్య – చక్ఖు మన్తో రూపాని దక్ఖన్తీ తి, ఏవమేవం భోతా గోతమేన
అనేకపరియాయేన ధమ్మో పకాసితో . ఏసాహం భవన్తం గోతమం సరణం గచ్ఛామి ధమ్మఞ్చ
భిక్ఖు సఙ్ఘఞ్చ. ఉపాసకం మం భవం గోతమో ధారేతు అజ్జ తగ్గే పాణుపేతం సరణం గతం.
అధివాసేతు చ మే భవం గోతమో వేరఞ్జా యం వస్సావాసం సద్ధిం భిక్ఖు సఙ్ఘేనా’’తి. అధివాసేసి
భగవా తుణ్హీభావేన. అథ ఖో వేరఞ్జో బ్రా హ్మణో భగవతో అధివాసనం విదిత్వా ఉట్ఠా యాసనా
భగవన్తం అభివాదేత్వా పదక్ఖిణం కత్వా పక్కామి.
౧౮. అథ ఖో ఆయస్మతో సారిపుత్త స్స రహో గతస్స పటిసల్లీనస్స ఏవం చేతసో పరివితక్కో
ఉదపాది – ‘‘కతమేసానం ఖో బుద్ధా నం భగవన్తా నం బ్రహ్మచరియం న చిరట్ఠి తికం అహో సి;
కతమేసానం బుద్ధా నం భగవన్తా నం బ్రహ్మచరియం చిరట్ఠి తికం అహో సీ’’తి? అథ ఖో ఆయస్మా
సారిపుత్తో సాయన్హసమయం [సాయణ్హసమయం (సీ॰)] పటిసల్లా నా వుట్ఠి తో యేన భగవా
తేనుపసఙ్కమి; ఉపసఙ్కమిత్వా భగవన్తం అభివాదేత్వా ఏకమన్తం నిసీది. ఏకమన్తం నిసిన్నో
ఖో ఆయస్మా సారిపుత్తో భగవన్తం ఏతదవోచ – ‘‘ఇధ మయ్హం, భన్తే , రహో గతస్స పటిసల్లీనస్స
ఏవం చేతసో పరివితక్కో ఉదపాది – ‘కతమేసానం ఖో బుద్ధా నం భగవన్తా నం బ్రహ్మచరియం న
చిరట్ఠి తికం అహో సి, కతమేసానం బుద్ధా నం భగవన్తా నం బ్రహ్మచరియం చిరట్ఠి తికం అహో సీ’తి.
‘కతమేసానం ను ఖో, భన్తే , బుద్ధా నం భగవన్తా నం బ్రహ్మచరియం న చిరట్ఠి తికం అహో సి,
కతమేసానం బుద్ధా నం భగవన్తా నం బ్రహ్మచరియం చిరట్ఠి తికం అహో సీ’’’తి?
౨౦. ‘‘కో పన, భన్తే , హేతు కో పచ్చయో యేన భగవతో చ కకుసన్ధ స్స భగవతో చ
కోణాగమనస్స భగవతో చ కస్సపస్స బ్రహ్మచరియం చిరట్ఠి తికం అహో సీ’’తి? ‘‘భగవా చ,
సారిపుత్త , కకుసన్ధో భగవా చ కోణాగమనో భగవా చ కస్సపో అకిలాసునో అహేసుం సావకానం
విత్థా రేన ధమ్మం దేసేతుం. బహుఞ్చ నేసం అహో సి సుత్తం గేయ్యం వేయ్యాకరణం గాథా
ఉదానం ఇతివుత్త కం జాతకం అబ్భుతధమ్మం వేదల్లం, పఞ్ఞ త్తం సావకానం సిక్ఖా పదం, ఉద్ది ట్ఠం
పాతిమోక్ఖం. తేసం బుద్ధా నం భగవన్తా నం అన్త రధానేన బుద్ధా నుబుద్ధా నం సావకానం
అన్త రధానేన యే తే పచ్ఛిమా సావకా నానానామా నానాగోత్తా నానాజచ్చా నానాకులా
పబ్బజితా తే తం బ్రహ్మచరియం చిరం దీఘమద్ధా నం ఠపేసుం. సేయ్యథాపి, సారిపుత్త ,
నానాపుప్ఫాని ఫలకే నిక్ఖిత్తా ని సుత్తే న సుసఙ్గ హితాని తాని వాతో న వికిరతి న విధమతి న
విద్ధంసేతి. తం కిస్స హేతు? యథా తం సుత్తే న సుసఙ్గ హితత్తా . ఏవమేవ ఖో, సారిపుత్త , తేసం
బుద్ధా నం భగవన్తా నం అన్త రధానేన బుద్ధా నుబుద్ధా నం సావకానం అన్త రధానేన యే తే పచ్ఛిమా
సావకా నానానామా నానాగోత్తా నానాజచ్చా నానాకులా పబ్బజితా తే తం బ్రహ్మచరియం చిరం
దీఘమద్ధా నం ఠపేసుం. అయం ఖో, సారిపుత్త , హేతు అయం పచ్చయో యేన భగవతో చ
కకుసన్ధ స్స భగవతో చ కోణాగమనస్స భగవతో చ కస్సపస్స బ్రహ్మచరియం చిరట్ఠి తికం
అహో సీ’’తి.
౨౧. అథ ఖో ఆయస్మా సారిపుత్తో ఉట్ఠా యాసనా ఏకంసం ఉత్త రాసఙ్గం కరిత్వా యేన
భగవా తేనఞ్జ లిం పణామేత్వా భగవన్తం ఏతదవోచ – ‘‘ఏతస్స, భగవా, కాలో! ఏతస్స, సుగత,
కాలో! యం భగవా సావకానం సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేయ్య [పఞ్ఞా పేయ్య (సీ॰ స్యా॰)], ఉద్ది సేయ్య
పాతిమోక్ఖం, యథయిదం బ్రహ్మచరియం అద్ధ నియం అస్స చిరట్ఠి తిక’’న్తి . ‘‘ఆగమేహి త్వం,
సారిపుత్త ! ఆగమేహి త్వం, సారిపుత్త ! తథాగతోవ తత్థ కాలం జానిస్సతి. న తావ, సారిపుత్త ,
సత్థా సావకానం సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేతి ఉద్ది సతి [న ఉద్ది సతి (సీ॰)] పాతిమోక్ఖం యావ న
ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి . యతో చ ఖో, సారిపుత్త , ఇధేకచ్చే
ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , అథ సత్థా సావకానం సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేతి ఉద్ది స్సతి
పాతిమోక్ఖం తేసంయేవ ఆసవట్ఠా నీయానం ధమ్మానం పటిఘాతాయ. న తావ, సారిపుత్త ,
ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి యావ న సఙ్ఘో రత్త ఞ్ఞు మహత్తం పత్తో హో తి.
యతో చ ఖో, సారిపుత్త , సఙ్ఘో రత్త ఞ్ఞు మహత్తం పత్తో హో తి అథ ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా
సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , అథ, సత్థా సావకానం సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేతి ఉద్ది సతి పాతిమోక్ఖం తేసంయేవ
ఆసవట్ఠా నీయానం ధమ్మానం పటిఘాతాయ. న తావ, సారిపుత్త , ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా
ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , యావ న సఙ్ఘో వేపుల్ల మహత్తం పత్తో హో తి. యతో చ ఖో, సారిపుత్త ,
సఙ్ఘో వేపుల్ల మహత్తం పత్తో హో తి, అథ ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , అథ
సత్థా సావకానం సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేతి ఉద్ది సతి పాతిమోక్ఖం తేసంయేవ ఆసవట్ఠా నీయానం
ధమ్మానం పటిఘాతాయ. న తావ, సారిపుత్త , ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే
పాతుభవన్తి , యావ న సఙ్ఘో లాభగ్గమహత్తం పత్తో హో తి. యతో చ ఖో, సారిపుత్త , సఙ్ఘో
లాభగ్గమహత్తం పత్తో హో తి, అథ ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , అథ సత్థా
సావకానం సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేతి ఉద్ది సతి పాతిమోక్ఖం తేసంయేవ ఆసవట్ఠా నీయానం ధమ్మానం
పటిఘాతాయ. న తావ, సారిపుత్త , ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , యావ
న సఙ్ఘో బాహుసచ్చమహత్తం పత్తో హో తి. యతో చ ఖో, సారిపుత్త , సఙ్ఘో బాహుసచ్చమహత్తం
పత్తో హో తి, అథ ఇధేకచ్చే ఆసవట్ఠా నీయా ధమ్మా సఙ్ఘే పాతుభవన్తి , అథ సత్థా సావకానం
సిక్ఖా పదం పఞ్ఞ పేతి ఉద్ది సతి పాతిమోక్ఖం తేసంయేవ ఆసవట్ఠా నీయానం ధమ్మానం
పటిఘాతాయ. నిరబ్బుదో హి, సారిపుత్త , భిక్ఖు సఙ్ఘో నిరాదీనవో అపగతకాళకో సుద్ధో సారే
పతిట్ఠి తో. ఇమేసఞ్హి , సారిపుత్త , పఞ్చన్నం భిక్ఖు సతానం యో పచ్ఛిమకో భిక్ఖు సో సో తాపన్నో
అవినిపాతధమ్మో నియతో సమ్బోధిపరాయణో’’తి.