Βραβείο Νόμπελ Φυσικής

Λογαριασμοί

Τι θλιβερός αυτός ο Ιούδας
το βάζο ελυπήθη του αλαβάστρου,
την τιμή του μύρου.
Τόσα δεινά που εξαγόρασα
έναντι δηναρίων τριακοσίων
καθόλου στο λογαριασμό
δεν τα μετράει;

Πώς να του δώσω το λοιπόν να καταλάβει
τη μεγαλύτερη θυσία που θα κάνω
το παρελθόν, που μέσα μου στοιχειώνει
μέρα και νύχτα (προπαντός τη νύχτα)
να παλεύω!

Αλεξανδρεύς

Χάθηκε πριν προλάβει να δει τον Χριστό να κλαίει γι΄αυτόν..

Ευχαριστούμε το Γιώργο Κόρδη για την ευγενική παραχώρηση της ψηφιοποιημένης εικόνας

Δεν είπε "αυτή είμαι και άμα αρέσω, τελεία και παύλα"

Δεν είναι πολύ δύσκολο ...

 

Κείμενο Γεώργιος Αραμπατζόγλου

✔ Μεγάλη Δευτέρα ...

 

Ἱ.Μ. Ἁγ. Τριάδος Ἀκράτας

☆ Καιρός για κούρνιασμα στην αγκαλιά της Μάνας μας Εκκλησίας του Χριστού... Καιρός του σιγάν... Με φιλότιμο.- † ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, αδέρφια !!! †

Δεν είναι μέρες για αναρτήσεις.

Είναι καιρός για αναζητήσεις. 

Απόψε είδαμε στις Εκκλησιές μας

το Νυμφίο να περνάει από μπροστά μας.

Kαι παρακολουθήσαμε 

και το τελευταίο επεισόδιο 

"Από τα Φάρασα...",

που μας αποτελείωσε...

 Δεν ήταν κλείσιμο όμως, όπως έγραψε μια ψυχή.

Άνοιγμα είναι...

    

Μην το ψάχνεις άλλο μετά απ΄όλα αυτά,

που ζούμε τελευταία.

Να Τον ευχαριστήσουμε πρέπει.

Στις Εκκλησιές μας μέσα.

Δεν είναι καιρός για άλλα ποσταρίσματα, αδέρφια.

Είναι μέρες για αποστάσεις. 

Για να αναλογιστούμε τι υπόσταση 

(θα'πρεπε να) έχουμε.

Δεν είναι μέρες για σκούπισμα.

Είναι καιρός για καθάρισμα 

των σκουπιδιών της ψυχής μας.

Δεν ήρθε ακόμα ο καιρός των μαζώξεων, 

των συνεστιάσεων.

Είναι καιρός για κούρνιασμα στην αγκαλιά 

της Μάνας μας Εκκλησίας του Χριστού.

Δεν είναι μέρες για ψώνια.

Είναι καιρός να αποφύγουμε επιτέλους 

τα οψώνια της αμαρτίας.

Δεν είναι καιρός 

για να καθαρίσουμε τα τζάμια των σπιτιών μας.

Ο Αναστημένος Χριστός 

για να έρθει στα σπίτια μας και στις καρδιές μας, 

ζητάει να έχουμε καθαρούς 

τους οφθαλμούς της ψυχής μας...

 Εκείνους που οι περισσότεροι από μας 

δεν γνωρίζουμε καν πως διαθέτουμε.

Καιρός να αναλογιστούμε επιτέλους 

τα ασύλληπτα δώρα 

που μας έχει δώσει ο Θεός,

τα οποία δεν αξίζουμε 

ούτε κατά διάνοια.

   Καιρός του σιγάν λοιπόν...

|Για την Μεγάλη Εβδομάδα προγραμματίσαμε, 

κυρίως για όσους έχουν στερητικό (αμΦ.) σύνδρομο, 

από μια καρτούλα κάθε πρωί ...

Αλλά και πάλι, μέχρι εκεί.

Τίποτα παραπάνω δεν χρειαζόμαστε...

Αν κάποιες ψυχούλες εντούτοις επιμένουν...

είτε ζουν Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κύπρο,

 Κρήτη, Θράκη, νησιά,

 Χονγκ Κογκ, Κονγκά,

 Αμερικές, 

Αγγλίες, 

Αυστραλίες,

 Σιγκαπούρη,

 Ινδονησία 

ή όπου γης...

(Παρεμπιπτόντως, 

να σου πούμε πως 

την Τανζανία την βρήκαμε!

Ή μάλλον εΚείνη μας βρήκε!

Και είναι εΚπληκτική περίπτωση!

Δεν φαντάζεσαι...

Στο λέμε για να χαρείς 

και συ μαζί μας...

Γιατί τα΄χουμε ξαναματαπεί:

Όταν η χαρά μοιράζεται,

πολλαπλασιάζεται... )

    Προτείνουμε, λοιπόν...

  Κάντε βολτούλες σε άλλα αδερφικά ιστολόγια.

Ξέρετε πλέον ποια είναι αυτά...

Και ας έχετε στην άκρη και την εξής πληροφορία, 

όχι μόνο για την περίοδο που διανύουμε...

Στο ιστολογιάκι μας κάτω αριστερά 

υπάρχουν κατανεμημένες καρτέλες - θέματα.

Ψάχνεις εκεί και βρίσκεις ό,τι σε ενδιαφέρει,

αν σε ενδιαφέρει.

Ενώ κάτω δεξιά είναι διαθέσιμη η αρχειοθήκη.

Αν ζουλήξει κάποιος εκεί μέσα, 

θα του δοθούν επιλογές να χαζέψει 

αναρτησούλες προηγούμενων χρόνων 

κατανεμημένων κατά μήνες...

  Θα προτείναμε η αναζήτησή σας 

να είναι από το 2019 και πέρα, 

όταν μια υπέροχη ψυχούλα 

(γιορτάζει μέσα στις αναστάσιμες μέρες...)

μπήκε στα άδυτα του "αμΦ." 

και άλλαξε ό,τι δεν βλεπότανε.

Μπάχαλο είμασταν...

Άρχισε να φτιάχνει καρτούλες, 

να σουλουπώνει το περιεχόμενο 

και πολλά ακόμα... 

   Αυτά τα ολιγοπολλά.

  Ευχόμαστε από καρδιάς 

να σπαρεί πλουσιοπάροχα 

μέσα στις ψυχές όλων μας ο λόγος του Θεού, 

μέσα από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας...

   

Ώστε να έρθει η μεγάλη μέρα της Ανάστασης, 

που ο σπόρος αυτός θα καρποφορήσει 

και θα γίνει ένα μικρό δεντράκι 

στο απέραντο Χωράφι 

του Αναστημένου Χριστού μας...

    ΥΓ:

Πάρτε ανάσες!

Και κόψτε τα περιττά.

Από παντού...

Τα΄χουμε πει στην αγάπη σας και παλιότερα.

Σας συνιστούμε ολόθερμα

να δώσετε κι εσείς

"μια εβδομάδα άδεια"

στον...εαυτό σας!

 

Από την τηλεόραση,

το διαδίκτυο,

το fb.

Απ΄όλες τις οθόνες.

Aκόμα και το κινητό,

ας το πετάξουμε σε μια γωνιά.

 

Όσο ο καθένας μας μπορεί.

 

"Ο δυνάμενος χωρείν, χωρείτω".

 

Μια μικρή θυσία από μέρους μας

για Εκείνον τον Έναν,

που θα ανέβει για μια ακόμα φορά

για μας έναν Γολγοθά...

    

    [Ξανά, αν θέλει ο Θεός, 

θα τα πούμε 

μετά την υπέροχη Διακαινήσιμο Εβδομάδα...

   Μπορεί και όχι... 

   Γιατί πρέπει μέχρι τότε  

να έχουμε βρει οπωσδήποτε 

τα χαμένα μας κορμιά, τους εαυτούς μας δηλ. 

και τους δικούς μας ανθρώπους...

  Να εύχεσθε να αγωνιστούμε με φιλότιμο...

    Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει...

                                  

          [Και να μας συγχωράτε κι εμάς, αδέρφια...]

                  Αναστήτω ο Θεός!

               † ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!! †

   

✨ “Και ποιος σε έκανε καλά, βρε πιτσιρίκο;” |Από την αγωνία στο θαύμα: Το δώρο του Ουρανού...

 

 

      |Πριν διαβάσεις το λυτρωτικό γεγονός που ακολουθεί, αναρωτήσου...

Έχεις νιώσει ποτέ την ψυχή σου να τρέμει από αγωνία; 

Έχεις προσευχηθεί τόσο δυνατά, 

που να νιώθεις πως όλος ο ουρανός σ' ακούει; 

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ 

πόση δύναμη μπορεί να κρύβει η πίστη 

μέσα σε μια στιγμή απελπισίας; 

Έχεις δει θαύμα με τα ίδια σου τα μάτια 

και όμως να μην ξέρεις πώς να το εξηγήσεις;

Κάποιες στιγμές, η ζωή στέκεται στο όριο, 

ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. 

Και τότε, εκεί που όλα μοιάζουν αβέβαια, 

κάτι μεγαλύτερο από εμάς έρχεται και μας αγκαλιάζει.

Η ιστορία που θα διαβάσετε δεν είναι απλώς μια δύσκολη αρχή… 

Είναι ένα πέρασμα 

μέσα από τη Μεγάλη Παρασκευή της καρδιάς μας 

προς το φως της Ανάστασης. 

Ένα θαύμα που ζήσαμε στο σώμα και στη ψυχή μας.

Την μοιραζόμαστε μαζί σας, 

όχι για να σας εντυπωσιάσουμε, 

αλλά για να δοξάσουμε Εκείνον που ακούει και απαντά 

και να τιμήσουμε τους Αγίους 

που γίνονται συνοδοιπόροι στα πιο δύσκολα μονοπάτια.

Γιατί, ναι… 

Η Ανάσταση δεν είναι μόνο ένα γεγονός. 

Είναι βίωμα. 

Και εμείς την είδαμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας...

        |ο πρόλογος της νέας συν-εργάτιδάς μας, της μικρής Mat... 

✨ Ανήμερα των Αγίων 40 μαρτύρων, 

ήρθε στον κόσμο ο 4ος γιος μας. 

Η χαρά της γέννησης όμως συνοδεύτηκε από αγωνία, 

καθώς το νεογέννητο χρειάστηκε 

άμεση διασωλήνωση και νοσηλεία σε θερμοκοιτίδα. 

Παρά την αρχική βελτίωση, 

η κατάσταση του μωρού 

επιδεινώθηκε ραγδαία την επόμενη μέρα.

       Όταν επισκέφθηκα το μωρό, 

το βρήκα ξανά διασωληνωμένο. 

Η ενημέρωση από τη γιατρό ήταν δυσοίωνη: 

"Δεν πάμε καθόλου καλά". 

Η αγωνία μου μεταδόθηκε στο μωρό, 

προκαλώντας επιδείνωση της κατάστασής του. 

Άρχισαν όλα τα μηχανήματα να χτυπάνε, 

ενώ το μωρό είχε γίνει μωβ. 

Διέκοψε η γιατρός την ενημέρωση και των υπολοίπων γονιών 

και μου είπε να πάω στο δωμάτιο μου. 

Δεν ξέρω πόση ώρα έκανα να φτάσω στο δωμάτιο. 

Έκλαιγα και παρακαλούσα τον άγιο Λουκά τον ιατρό 

να τον κάνει καλά. 

“Τόσες παρακλήσεις σου έκανα στην εγκυμοσύνη” 

του έλεγα, 

“Μην αφήσεις να πεθάνει”.

       Ο σύζυγός μου, που έσπευσε στο νοσοκομείο, 

ενημερώθηκε ότι το μωρό υπέστη πνευμοθώρακα 

(τρύπησε ο αριστερός πνεύμονας 

και ο αέρας διοχετευόταν σε όλη τη θωρακική χώρα) 

και χρειάστηκε επείγουσα επέμβαση 

(τρύπησαν την αριστερή πλευρά για να βγει ο αέρας 

και να έρθει ξανά ο πνεύμονας στη θέση του). 

Μάλιστα τα λόγια της γιατρού ήταν τα εξής: 

“Ευτυχώς το πετύχαμε”. 

Είπα τότε στο σύζυγο, 

“Τι ευτυχώς το πέτυχαν, ο Άγιος Λουκάς το έκανε!”. 

(Αργότερα η αδελφή μου η οποία είναι παιδίατρος 

μου είπε πως πρέπει να δοξάζω το Θεό για αυτό το παιδί, 

μιας και η πιθανότητα να πετύχουν την επέμβαση 

είναι στο 30%).

  Και επειδή ο Άγιος ήθελε να είμαστε σίγουροι για το θαύμα… 

Περίπου ενάμιση χρόνο αργότερα, 

βρισκόμαστε στο σπίτι του πεθερού μου. 

Εκεί που ξαπλώνω με τον μικρό 

υπήρχαν διάφορες εικονίτσες Αγίων 

(Παϊσίου, Νεκταρίου, Ιωάννου του Ρώσσου, 

Λουκά του ιατρού κ.α.). 

Ο μικρός, στα ξαφνικά, 

χωρίς να μιλάει ακόμα, 

πήρε την εικόνα του Αγίου Λουκά, 

τη φίλησε 

και έδειξε το σημείο της επέμβασης. 

Αν υπήρχε οποιαδήποτε αμφιβολία για το θαύμα 

διαλύθηκε εκείνη τη στιγμή.

       Όταν ένα μήνα αργότερα, στο σπίτι μας, 

του έδειξα την εικόνα του Αγίου Λουκά 

που είχαμε στο εικονοστάσι, 

και τον ρώτησα εάν ήταν αυτός που τον γιάτρεψε, 

κούνησε αρνητικά το κεφάλι 

και μου έδειξε πάλι το σημείο της επέμβασης. 

Απορημένη τον ρωτάω 

“Και ποιος σε έκανε καλά;”, 

και τότε μου δείχνει την εικόνα του Αγίου ΑμΦιλοχίου 

(Μακρή της Πάτμου)… 

     (Πρόσεξε το κεφαλαίο -Φ- του Αγίου ΑμΦιλοχίου. 

Τυχαίο θα'ναι...)

       Μετά την επέμβαση του πνευμοθώρακα, 

είχα πει το σύζυγό μου να τηλεφωνήσει το γέροντά μας 

(το μακαριστό Γρηγόριο, ηγούμενο της Δοχειαρίου) 

και να ενημερώσει ότι το μωρό δεν πάει καλά.

Ο σύζυγος ήταν διστακτικός γιατί 

και ο γέροντας τότε ήταν στο νοσοκομείο βαριά άρρωστος. 

Μετά από τις πιέσεις μου, 

του τηλεφώνησε και τον ενημέρωσε. 

Την επόμενη μέρα, μας τηλεφώνησε ο γέροντας 

και μας είπε να αεροβαφτίσουμε το μωρό 

και να τον ονομάσουμε ΑμΦιλόχιο, 

προς τιμήν του γέροντά του. 

Την ώρα που το αεροβαφτίζαμε, 

ενώ το μωρό ήταν σε καταστολή 

με όλα τα σωληνάκια στο κορμάκι του, 

άνοιξε τα μάτια του 

και κοιτούσε γύρω σαν να ήταν κάποιος εκεί.

       Αργότερα μου είπε ο γέροντας Γρηγόριος ότι, 

την ώρα που το αεροβαφτίζαμε 

ο ίδιος μπροστά στα λείψανα του Αγίου Αμφιλοχίου 

τον παρακάλεσε και του είπε: 

"Γέροντα εσύ αγαπούσες πολύ τα παιδιά, 

τώρα τα παιδιά δίνουν το όνομά σου, 

τρέχα και κάνε το καλά”...

    ✨ ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ... ✨

 |μας έστειλε η ίδια η μανούλα της "Κοινής Πορείας", η Θανάσαινα...

    (η φωτογραφία με το νεογέννητο στη θερμοκοιτίδα τυχαία επιλογή από το διαδίκτυο...)

☆ "Από τη αργολογία... στη Δοξολογία..." |Μια εκπληκτική ανάλυση στο "πνεύμα αργολογίας μη μοι δως" του τεράστιου Αγίου Εφραίμ του Σύρου...

       ✔ Επειδή ήρθε η ώρα να σωπάσουμε για λίγο καιρό

(με το συμπάθιο που λένε και στα χωριά μας, 

να το βουλώσουμε, κατά το επιθετικότερον).

Κι επειδή για μας τους φαφλατάδες 

αυτό το άθλημα είναι ιδιαιτέρως δύσκολο...

Και πριν βρεθούν βέβαια κάποιοι να πουν:

"Έλα μωρέ τώρα. Ποια αργολογία και κουραφέξαλα... 

Αυτό είναι το θέμα μας τώρα; 

Τι μας λέει αυτός τώρα;

(Και μας έχει πρήξει και ο άλλος 

που τα κοινοποιεί συνέχεια...)"

 

   Τι θ΄ακούσουμε, 

ανάμεσα σε όσα καταπληκτικά θα μας πει 

ο παπα Σπύρος μας;

Πως, όσο θεραπεύεται ο άνθρωπος, 

θα θεραπευτεί και ο λόγος του.

Πως υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι, 

που δεν μίλησαν πολύ στη ζωή τους, 

δεν έγραψαν τίποτα.

Όμως μιλάει και λέει πολλά ο τρόπος της ζωής τους.

Ενώ εμείς μιλάμε συνέχεια, 

αλλά ο τρόπος της ζωής μας δεν έχει βγάλει άχνα. 

Δεν λέει τίποτα.

Και θα συνειδητοποιήσουμε 

ο καθένας μας ακούγοντας τον πως...

"εγώ δεν σιώπησα ποτέ, δεν σιώπησε ο λογισμός μου ποτέ. 

Δεν γύρισα ποτέ να πω στο πάθος μου 

ή στην εμπάθειά μου εναντίον του άλλου:

"Ε, σκάσε πια. Βούλωσ'το μια φορά!"

Και ν'αφήσω λίγο σιωπή μέσα μου...

  Όλ΄αυτά φαντάζουν δύσκολα 

και ίσως ανεφάρμοστα,

αλλά δεν είναι.

Είναι εντελώς - τελείως απαραίτητα,

ιδιαιτέρως αυτήν την Μεγαλύτερη Εβδομάδα του χρόνου,

κυρίως για έναν και μόνο λόγο:

Γιατί όταν σταματάει να μιλάει ο άνθρωπος, 

μιλάει ο Θεός...

* "Από το Θιβέτ στο Άγιο Όρος..." |Η εμπλοκή του Αγίου Παϊσίου με τον Γιωργάκη - η προσωπική εμπειρία του Γιάννη Κοτζάμπαση [Άκουσέ τον στο video και θα καταλάβεις...]

Το βιβλίο (μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες ) 

που, μεταξύ άλλων, έχει οδηγήσει πρώην μάγο στην Ορθοδοξία 

και την κόρη του στον Ορθόδοξο Μοναχισμό... !!!
Ο καλός Θεός να έχει καλά τον Γιάννη Κοτζάμπαση, 

που κατάφερε κι έκανε την διδαχή του στον Άγιο Παϊσιο απτή 

σε όλον (κυριολεκτικά!) τον κόσμο...
Και μόνο γι΄ αυτό θα άξιζε τον κόπο να το διαβάσει κανείς!
'Ακουσέ τον στο video και θα καταλάβεις...

~ αν μετά απ΄όσα όλα άκουσες (ή θα ακούσεις), 

θελήσεις το βιβλίο, παρήγγειλέ το εύκολα εδώ...

    |πρωτοδημοσιεύσαμε στις 18/5/2022

✨ "Στείλε μου κάτι Παναγιά μου, μια επιβεβαίωση πως θα΄χω την προστασία Σου... Να μην φοβάμαι πια...

          

            |Πως θα συναντούσαμε "μπάρμπα" 

σε θηλυκή έκδοση, δεν το φανταζόμασταν ποτέ...

Και τόσο ανορθόγραφη, όχι αστεία!

Έλιωσα!

Και την αγάπησα...

Αυτά τα δώρα αξίας ανεκτίμητης...

Πόσο να σε ευχαριστήσουμε 

για αυτά που μας εμπιστεύτηκες, Αναστασία μας; 

Πόσο;

(Δες κι εσύ όλα όσα έζησε σήμερα η κοπέλα 

και θα συμφωνήσεις...)

|γράφει η Αναστασία Κ., εκ των "συν αυτώ"...

✨  Χρόνια πολλά και ευλογημένα !

Συγχωρέστε με! 

Θα το μοιραστώ μαζί σας ….

 

Εχθές το πρωί επιστρέφοντας από την εκκλησία, 

διαπίστωσα ότι είχε παραβιαστεί 

η μπαλκονόπορτα του σπιτιού μου. 

Είχαν σπάσει το τζάμι και είχαν μπει μέσα στο σπίτι !

Η ζημιά επί το πλείστον ήταν αυτή της μπαλκονόπορτα,

αφού αξίας δεν βρήκαν τίποτα !

Η μεγαλύτερη ζημιά όμως ήταν αυτός ο φόβος 

που μου προκάλεσαν 

και το άγχος που θα έχω κάθε φορά 

για το πως θα μπαίνω στο σπίτι μου …😔 

(καθώς τα παιδιά μου και οι δικοί μου άνθρωποι 

θα απουσιάζουν για ένα μεγάλο διάστημα, 

λόγω εργασίας στο νησί)

Παρακαλούσα την Παναγία μας να με δυναμώσει 

και να μου πάρει αυτό τον φόβο και το άγχος !

Πήγαινα στην εικόνα του Χριστού και με παράπονο του έλεγα 

"εγώ το πρωί ήμουν στην εκκλησία Σου, 

πως άφησες να συμβεί αυτό ;…" 

Και ζητούσα μια επιβεβαίωση από την Παναγία μας, 

πως θα έχω την προστασία της !

Σκεφτόμουν πως δουλεύει ο πονηρός αυτές τις μέρες 

για να μας κρατήσει μακριά από αυτές τις Άγιες μέρες …

Το πρωί λοιπόν πηγαίνοντας στην εκκλησία,  

σταματάει ένα αυτοκίνητο απ΄έξω 

για να αφήσει μια αγιασμένη ψυχούλα ! 

Έτσι οπως την είδα με την μαγκούρα της, 

κοντοστάθηκα  να την βοηθήσω 

να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας… 

"Αυτό κι αν είναι θαύμα", μου λέει ….

Για τι θαύμα μιλάει, αναρωτήθηκα εγώ …

"Θέλω να σου δώσω κάτι δικό μου που το΄χω χρόνια 

και έδωσε ο Θεός να συναντηθούμε εδώ απ΄έξω …

Όταν έβγαλε το βιβλιαράκι 

με τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας … 

άρχισαν τα μάτια μου να τρέχουν από χαρά …

γιατί το πήρα σαν μήνυμα από την Παναγία, 

ότι ΝΑΙ!  

Την έχω την προστασία της !

 

Ακόμα μεγαλύτερη χαρά ένιωσα

επιστρέφοντας με λιγότερο φόβο στο σπίτι, 

ήταν όταν διάβασα το μήνυμα 

από αυτήν την ευλογημένη ψυχούλα …..

 

Συγχωρέστε με για το σεντόνι … 

ένα "Κύριε ελέησον" και για μένα, 

για να μου φύγει εντελώς ο φόβος ….