Πασχαλιάτικα Μπισκοτάκια

Μόλις έπεσα πάνω σ'ένα υπέροχο blog γεμάτο με μπισκότα, νοστιμιές και λιχουδιές... Δείτε και τη νοστιμότατη συνταγή...

http://sweetopia.net/2010/04/easter-cookies/

Enjoy!!!

Αθέμητες Συμβουλές - Ποιές είναι σωστές και ποιές όχι...

Πολύ συχνά, μα πάρα πολύ συχνά, ακούμε χιλιάδες συμβουλές από τον περίγυρο μας. Μας βομβαρδίζουν γονείς, πεθερικά, φίλοι αλλά και άγνωστοι και γνωστοί αγνώστων με πληροφορίες για την ανατροφή, την υγεία, την ψυχολογία, και, βασικά, ό,τι άλλο τους κατέβει. «Το μωρό θα πάθει κήλη αν κλάψει πολύ», «Μη συνδυάσεις ποτέ το ψάρι με τη φέτα αλλιώς θα πάθεις αλλεργία», «Μην πεις σε κανέναν το όνειρο σου αν δεν πλύνεις πρώτα το πρόσωπο σου», «Τα πιο βρώμικα μέρη είναι τα κοιμητήρια και τα νοσοκομεία – πρέπει να περάσεις από «κλίβανο» αν ποτέ τα επισκεφθείς»,… Σκέφτηκα λοιπόν, να κάνω μια ανάρτηση όπου θα καταγράφω τις απόλυτα αποδεδειγμένες αυτές πληροφορίες και ας μου απαντήσει όποιος θέλει αν ξέρει τι από αυτά είναι σωστά και τι όχι μαζί με το λόγο. Νομίζω πραγματικά ότι για όλες εμάς τις μαμάδες που δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε και τι όχι κάτι τέτοιο μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο...

Θέλω την πιπίλα μου!

Πάει η πιπίλα! Έφυγε… την πήρε το σκουπιδιάρικο! Κυριολεκτικά σας λέω… Το Σάββατο ο μικρός πέταξε την πιπίλα του στα σκουπίδια. «Πάει η πιπίλα μου! Την πέτακα! Δε τη θέλω πια!» φώναξε αποφασιστικά. Φυσικά μετά από λίγη ώρα άρχισε να γκρινιάζει… Που είναι η πιπίλα μου; Τη θέλω… Θ Ε Λ Ω   Τ Η Ν   Π Ι Π Ι Λ Α   Μ Ο Υ!  Η κίνηση όμως είχε γίνει και είχα πια στα χέρια μου τη σωστή δικαιολογία να του κόψω την περιβόητη τάπα. Έπρεπε να γίνει. Με είχαν κατατρομάξει όλοι με ιστορίες ορθοδοντικής, λογοθεραπείας, κλπ. Είχα σκεφτεί αμέτρητους τρόπους για να του αφαιρέσω το αγαπημένο του κομμάτι από φυσικό καουτσούκ αλλά τζίφος… Τώρα όμως άδραξα την ευκαιρία. Δεν έφταιγα εγώ. Δεν το είχα κάνει εγώ το κακό. Το είχε κάνει μόνος του. Δεν μπορούσε κανείς να μου πει ότι του είχα δημιουργήσει κάποιο παιδικό τραύμα. Ήμουν αθώα, κύριες και κύριοι. Μια αθώα μανούλα.

Μη νομίζετε φυσικά ότι περάσαμε ένα εύκολο σαββατοκύριακο. Ο μικρός ξεχνούσε τι είχε κάνει και αναζητούσε το αγαπημένο του «ηρεμιστικό». Θέλω την πιπίλα μου! Την θέλω για να ηρεμήσω! Βγάλε την πιπίλα από τα σκουπίδια! Μαμά… Μ Α Μ Α   Θ Ε Λ Ω   Τ Η Ν   Π Ι Π Ι Λ Α   Μ Ο Υ! Ο άντρας μου κι εγώ, όμως, ξέραμε ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε πίσω. Έπρεπε να είμαστε δυνατοί παρότι τα νεύρα μας γίνονταν ολοένα και πιο καταρρακωμένα. Του είπαμε πολλές ιστορίες, ότι την πιπίλα την πήρε το σκουπιδιάρικο, ότι η νεράιδα την μάζεψε και την έδωσε – πεντακάθαρη φυσικά – σ’ένα νέο μωράκι για να τη χαρεί… και του χαρίσαμε ένα καινούργιο αυτοκινητάκι (mini cooper κίτρινο παρακαλώ) το οποίο έφερε ειδικά η νεράιδα ως δώρο για την καλή του πράξη. Τα καταφέραμε τελικά – κουτσά και στραβά – Σάββατο, Κυριακή… ενώ σήμερα, τρίτη μέρα, ελπίζω να ξεπερνάμε την στέρηση και να προχωράμε σε νέα λιβάδια και περιπέτειες!

Η πιπίλα έχει υπάρξει πολύ σημαντική πηγή έμπνευσης για πολλούς συγγραφείς:

ΑΝΤΙΟ ΠΙΠΙΛΑ ΜΟΥ - Ράνια Μπουμπουρή (υπο έκδοση, Εκδόσεις Ψυχογιός)
ΑΝΤΙΟ ΠΙΠΙΛΑ – Brigitte Weninger (Πατάκης)
ΗΡΘΕ Ο ΘΑΝΟΥΛΗΣ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ – Αντριάννα Γεροντή (Μυκόνιο Φώς)
Ο ΦΟΙΒΟΣ ΠΕΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ – Aline de Petigny (Ακμή)
Η ΠΙΠΙΛΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ – Ιωάννα Κυρίτση-Τζιώτη (Μίλητος)
Η ΠΙΠΙΛΑ ΤΗΣ ΝΙΝΑΣ – Christine Naumann-Villemin (Παπαδόπουλος)
Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΙΠΙΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΙΠΙΛΑ ΜΟΥ – Barbel Spathelt (Modern Times)
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΙΠΙΛΑ – Jill Murphy (Ρώσση Ε.)
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΠΙΛΑ; - Lynn Offerman (Άμμος)
ΘΕΛΩ ΠΙΠΙΛΑ – Emma Cohen (Άμμος)

Παιδικά βιβλία που έχουν ξετρελάνει το τρίχρονο φέτος…

Είχε που είχε μαμά βιβλιόφιλη, δε γινόταν να μην τρελαίνεται κι αυτός για βιβλία και ακόμα πιο συγκεκριμένα να έχει τα αγαπημένα του. Αρχικά του άρεσαν αυτά με εικόνες και λεξούλες όπου έδειχνε μια μια την εικόνα και μ’ένα «ατό;» του δινόταν η απάντηση… «δέντρο», «φτυάρι και κουβαδάκι», «φεγγάρι», κλπ. Μετά ήθελε κάποια παραμύθια, πχ. Χρυσομαλλούσα, Τρία Γουρουνάκια… και τώρα έχουμε προχωρήσει πιο πέρα στη "σύγχρονη" λογοτεχνία. Αγαπάμε ένα παλιό βιβλίο με τίτλο ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΡΟΥΜΠΙ:



Είναι ένα αρκετά παλιό βιβλίο αλλά ο μικρός θέλει να του το ξαναδιαβάζω πάλι και πάλι και πάλι…Τι τον έχει ενθουσιάσει τόσο δεν ξέρω. Πάντως είναι τρυφερό, με όμορφη εικονογράφηση και μ’έναν αξιαγάπητο σκυλάκι για ήρωα.







Επίσης, από τη νέα εκδοτική φουρνιά του καλοκαιριού, έχει ενθουσιαστεί με τα βιβλία ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΕ ΞΕΝΟΥΣ και το ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗ.

Το πρώτο, της γερμανίδας εικονογράφου/συγγραφέας Ντάγκμαρ Γκάισλερ, εξηγεί στα παιδιά με πολύχρωμο και χιουμοριστικό αλλά και όμορφο τρόπο ότι δεν πρέπει να ακολουθούν ποτέ τους ξένους αλλά να ακούνε πάντα τους γονείς τους. Στην ιστορία η μικρή Μελίνα περιμένει υπομονετικά έξω από το σχολείο της. Μια κυρία περνάει από μπροστά της. "Έλα μαζί μου", της λέει. "Δεν έρχομαι, γιατί δε σας ξέρω", απαντά η Μελίνα. Κι όσο κι αν επιμείνει η κυρία, η Μελίνα θα περιμένει, όπως της είπε να κάνει η μαμά…

Στο δεύτερο, οι συγγραφείς Θεολόγος Τερζιάδης και Χρυσή Πίκουλα, μαθαίνουν κανόνες στους νέους αναγνώστες του βιβλίου για τη σωστή συμπεριφορά μέσα στη θάλασσα αλλά και στην ακρογιαλιά, με σκοπό να γίνουν προσεκτικοί κολυμβητές που δε φοβούνται αλλά χαίρονται το νερό! Γραμμένο σε πετυχημένο έμμετρο ρυθμό, ο μικρός μου θέλει να του το διαβάζω πάλι και πάλι και ύστερα ζητάει το κουβαδάκι και το φτυαράκι του για να πάμε τρέχοντας στην παραλία για βουτιές!

Stay Tuned...

Η Bookmommy ζητάει αμέτρητα συγνώμη για την έλλειψη επικοινωνίας εδώ και τόσους μήνες αλλά λόγω... νέας εγκυμοσύνης... έχει επικεντρωθεί στο μικρό της βλαστάρη - που πρόκειται τώρα να γίνει το μεγάλο της βλασταράκι - στην αγαπημένη της δουλειά και στον... ύπνο. Ελπίζω ότι με τον καιρό θα καταφέρω να επιστρέψω δριμύτερη... Stay tuned...

Καλές Γιορτές, Καλή Πρωτοχρονιά!

Παρ'όλο που θέλω, όλο αυτό τον καιρό, να γράψω στο blog και να πω τα διάφορα νέα και παλιά που ζούμε καθημερινά με το μικρό...οπως καταλάβατε, δεν έχω καταφέρει τίποτα! Έτσι σήμερα, την προτελευταία μέρα του χρόνου, αποφάσισα να γράψω ένα μεγάλο Κ Α Λ Η  Π Ρ Ω Τ Ο Χ Ρ Ο Ν Ι Α σε όλους σας και να σας ευχηθώ μια χρονιά γεμάτη χαρές, ευτυχία, και χαμόγελα. Ας αφήσουμε τις γκρίνιες και τις αρνητικές σκέψεις να παραμείνουν στο 2009 και ας μπούμε στο 2010 γεμάτοι αισιοδοξία και θετικές σκέψεις...

Τα λέμε πάλι σύντομα, και ύπόσχομαι με μεγαλύτερη συχνότητα...

Δ.

Σημερινό πρόγραμμα

Ξυπνήσαμε σήμερα με πολύ όρεξη...και εγώ, και ο μικρός, και ο άνδρας μου...

Θα πάω λοιπόν στο γραφείο...θα διαβάσω τα χειρόγραφα για το διαγωνισμό: την Παρακευή θα αποφασίσουμε για το νικητή...(ψίτ, έχω ήδη ένα υπ'όψιν μου!)...και μόλις επιστρέψω λέω να φτιάξω muffins με σοκολάτα για τα αγόρια. Έχουμε κακάο, αλεύρι, αυγά και γάλα! Θα είναι τέλεια! Τα λέμε πάλι αργότερα!