| dbo:abstract
|
- Klenební pole čili travé je část půdorysu klenuté budovy nebo prostoru, nad níž se tvoří jednotlivá klenba. Má nejčastěji tvar obdélníku nebo čtverce a je omezeno stěnami nebo klenebními oblouky (pasy) mezi sloupy a pilíři. Tvar klenebního pole a jeho podpěr spoluurčuje i konstrukci klenby: například valená klenba je možná jen nad polem, jehož dvě protilehlé strany tvoří stěny. (cs)
- المدة أو الفرجة في العمارة (بالإنجليزية: Bay) هو مساحة مبنيّة أو عنصر بناء مُحدَّد بدعامتين عموديّتين تشكّل نقاط الدعم الرئيسيّة أو القطع المركزيّة للبناء. وهي الفراغ الناشئ بين عدّة عناصر معماريّة أو ارتدادات أو حجرات. (ar)
- In architecture, a bay is the space between architectural elements, or a recess or compartment. The term bay comes from Old French baie, meaning an opening or hole. (en)
- Navero, ankaŭ jugo (laŭ la germana Joch) aŭ traveo (laŭ la franca travée) estas en la arĥitekturo, aparte tiu de la preĝejokonstruado, la navotranĉaĵo inter du pilastroj aŭ kolonoj, ofte je la volboj separataj de zonarkoj de la najbaraj naveroj. Ĝi troviĝas kiel spaca eltranĉaĵo inter kvar apogiloj – ekzemplo estus la navokruciĝo. Aparte bone oni povas vidi la subdividon en volberojn rigardante la volbon de navo: Fortikaj diagonalaj ripoj, deirantaj de la apogiloj, subdividas la spacon en kvar aŭ plurajn intertuŝantajn triangulojn, flanke limigitajn de la muroj. (eo)
- Joch oder Säulenjoch wird in der Architektur der Achsabstand zwischen zwei Säulen oder Pfeilern genannt. Gemessen wird von Mittelpunkt zu Mittelpunkt. Dies unterscheidet das Joch vom Interkolumnium, dem lichten Abstand zwischen Säulen oder Pfeilern. Der Begriff findet in der Architektur von Säulen- und Pfeilerbauten allgemeine Verwendung, insbesondere in der griechischen und römischen Architektur sowie in der mittelalterlichen und islamischen Architektur. (de)
- En arquitectura, se conoce como tramo, palabra proveniente del Latín trameare (atravesar):
* A las partes en que se divide una nave en función de la cubierta y los apoyos.
* Al espacio escalonado que hay en una escalera entre rellanos. (es)
- Une travée (du latin trabs, « poutre »), dans le domaine de l'architecture, est une ouverture, un espace construit ou un élément de construction délimité par deux supports verticaux constituant les points d'appuis principaux ou les pièces maîtresses d'une construction (piliers, colonnes, arcs, fermes, poutres, etc.). La « travée » au sens originel du terme est une ouverture (baie) ordonnée avec d'autres ouvertures et qui ensemble sont recouvertes d'une architrave dans le respect d'un ordre architectural grec. Le « plein de travée » succédant à l'architrave est l'ensemble des maçonneries pleines formant une bande horizontale en façade porteuse ou non d'édifice, en structure d'un aqueduc romain par exemple, entre les baies, les arches de deux niveaux, de deux étages. À partir de l'usage du terme « travée de voûte », plus généralement, le mot « travée » désigne en architecture une division d'une salle, c'est-à-dire un espace couvert de plan polygonal dont les supports du mur en élévation sont situés aux sommets de ce polygone en plan. Les différents types de travées suivants sont rencontrés :
* la « travée rythmique » est un groupement formé d'une baie principale, généralement couverte d'un arc en plein-cintre, encadrée de chaque côté par deux baies secondaires superposées, réelles ou feintes (niches, , etc.), l'une sous le niveau de l'imposte de la baie principale, l'autre au-dessus. Elle correspond à une définition d'arcade ;
* la « travée de pont » en bois est à l'origine l'ouverture en traversée entre deux piles couvertes par des longerons, la travée de pont en arc maçonné sur massif-pile est la portion de pont entre deux piles (appelée aussi arche) ;
* la « travée de voûte » est la partie d'une nef, d'un vaisseau de bâtiment comprise entre deux points d'appuis principaux ou deux arcades latérales (qui sont à l'origine de la notion de travée) ;
* la « travée de galerie » est une fraction de galerie sur arcade ou non, voûtée ou non ;
* la « travée de comble » est la portion comprise entre deux fermes d'un comble dans un bâtiment ;
* la « travée de plancher » est la partie d'un plancher de bâtiment remplissant l'ouverture comprise entre deux poutres qui se font vis-à-vis ;
* la « travée de balustres » est un rang de balustres remplissant l'ouverture entre deux colonnes ou piédestaux ;
* la « travée de grille » est un rang de barreaux remplissant l'ouverture entre deux piliers ou entre deux pilastres. (fr)
- Een travee (afgeleid van het Franse woord travée, en oorspronkelijk van het Latijnse trabis, balk) of gewelfjuk is onder andere een deel van een gebouw, dat wordt bepaald door twee opvolgende steunpunten in de lengterichting van het gebouw. Een travee is ook een begrip in de vlakverdeling van een gevel. De travee is dan de afstand waarbij de gevel zich in de lengterichting begint te herhalen. Dit komt min of meer overeen met de breedtes van deuren en vensters. Bij een arcade is een travee de overspanning gedragen door twee kolommen of zuilen. De bouwkundige term travee wordt ook elders gebruikt, bijvoorbeeld bij de indeling van een klaslokaal. Zo bestaat de traditionele 'busopstelling' in een klaslokaal uit drie traveeën van vijf gepaarde tafeltjes, ruimte biedend aan driemaal tien leerlingen. In een romaanse kerk wordt de travee bepaald door de steunpunten van het vierkante kruisgewelf in het middenschip. Bij een gotische kerktravee zijn de gewelven van zijbeuken (B) en middenschip (A) even breed. De gewelven in de zijbeuken zijn vierkant, het hoofdgewelf in het middenschip kan een rechthoekig kruisribgewelf zijn. Ook een koor kan in traveeën worden verdeeld, deze worden elk dan een koortravee genoemd. Twee vierkante gewelven van de zijbeuk (B) zijn samen even breed als de middenbeuk (A) en vallen derhalve binnen de travee. Dit systeem wordt het gebonden stelsel genoemd. Door de afwisseling van zwaardere en lichtere pijlers of kolommen (alternerend stelsel) wordt het systeem niet als te schematisch ervaren. (nl)
- 本項目では西洋建築における屋内空間の単位を捉える考え方としてのベイ (bay)を扱う。日本語では柱間（はしらま）、梁間（はりま）といった語が対応する。 ベイとは4本の柱に囲まれたエリアをさし、この考え方はロマネスク建築の頃より意識されるようになったと見られる。やがて交差ヴォールトが普及すると、ベイというブロックがはっきりと認識できるようになり、これが連続したものが建物であるという考え方もされるようになった。立面構成としても扱われ、この場合はトリビューン、アーケードや高窓といった構造体を含めたセットとなる。これらの構造をひとまとまりとして認識する単位であるから、柱は必ずしも連続したものを数えるとは限らず、例えば右図のようにベイを数える際にカウントされない柱もある。 (ja)
- Trakt – przedział budynku, część budowli zawarta pomiędzy dwiema przeciwległymi pionowymi przegrodami budowlanymi (ścianami, najczęściej nośnymi) lub pomiędzy podporami z elementami przekrycia (ścianami działowymi, kolumnami lub rzędami słupów) w postaci ciągu pomieszczeń znajdujących się na jednej osi, najczęściej równoległej do osi podłużnej budynku. W zależności od rozmieszczenia pomieszczeń we wnętrzu budowli rozróżnia się:
* trakty podłużne, w których przegrody ograniczające umiejscowione są równolegle do dłuższego boku budynku
* trakty poprzeczne, w których przegrody umiejscowiono prostopadle do dłuższego boku. Budowle mogą być jedno- lub wielotraktowe. Ze względu na trudności związane z doświetleniem wnętrza, układy o więcej niż trzech traktach podłużnych stosuje się dość rzadko. Trakty o szerokości zdecydowanie mniejszej od pozostałych, pełniące funkcje komunikacyjne, zwane są półtraktami. Szczególną postacią traktu jest amfilada. (pl)
- Il termine campata è usato in architettura e in ingegneria civile per definire lo spazio che si trova fra due o più elementi portanti di una struttura. (it)
- Траве́я (фр. travée — пролет, ряд, лат. trabs — балка, деревянная кровля, пролёт) — в средневековой архитектуре стран Западной Европы — один пролёт, структурная секция внутреннего пространства храма. В постройках романского стиля, восходящего к композиции раннехристианских базилик, травея, как правило, ограничена четырьмя столбами, на которые опираются пяты арок главного и двух боковых нефов. В эту систему включаются и стены боковых нефов, принимающих на себя бóльшую часть нагрузки перекрытия. В развитой системе перекрытий храмов готического стиля на один пролёт главного нефа, перекрытого крестовым сводом, приходятся по два боковых, поскольку боковые нефы делали вдвое уже основного. Каждую травею, квадратную в плане, ограничивают четыре угловых опоры, а рёбра — нервюры — крестовых сводов оказываются параллельными. Большие диагональные арки, в отличие от стрельчатых боковых, или щёковых, остаются полуциркульными и называются ожива. Кроме того боковой распор арок передаётся на аркбутаны и контрфорсы, находящиеся снаружи и отстоящие от боковых стен. Это придаёт наибольшую устойчивость всей постройке. Такую конструкцию называют «связанной системой». Особый ритм внутреннего пространства храма создаётся мерным шагом центральных и боковых столпов и аркад. При уравнивании высоты всех трёх нефов и наличии больших витражных окон в освобождённых от нагрузки стенах внутреннее пространство храма воспринимается светлым и просторным. Такой тип храма принято называть зальным. (ru)
- O tramo é uma unidade rítmica, formada por uma abóbada e seus elementos de descarga de força. É definido transversalmente por dois arcos torais ou dobrados; longitudinalmente, por dois arcos formeiros, que separam a nave principal das laterais, e por arcos cruzeiros, que formam as arestas ou nervuras da abóbada. (pt)
- En travé är inom arkitekturen i egentlig mening avståndet mellan två bjälklagsbärande stöd, men i vidare mening avståndet mellan två huvudstöd i ett tunnvalv eller kryssvalv. I överförd mening kan en travé också avse en hel valvenhet, det vill säga en del av hela den välvda byggnadsdelen som avgränsas av ribbor, gördelbågar och sköldbågar. (sv)
- Траве́я (фр. travée — «прогін, ряд») — прямокутна у плані простору нефа у романському або готичному храмі під одним хрестовим чи зімкненим склепінням, що підтримується чотирма інколи шістьма підпорами. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Klenební pole čili travé je část půdorysu klenuté budovy nebo prostoru, nad níž se tvoří jednotlivá klenba. Má nejčastěji tvar obdélníku nebo čtverce a je omezeno stěnami nebo klenebními oblouky (pasy) mezi sloupy a pilíři. Tvar klenebního pole a jeho podpěr spoluurčuje i konstrukci klenby: například valená klenba je možná jen nad polem, jehož dvě protilehlé strany tvoří stěny. (cs)
- المدة أو الفرجة في العمارة (بالإنجليزية: Bay) هو مساحة مبنيّة أو عنصر بناء مُحدَّد بدعامتين عموديّتين تشكّل نقاط الدعم الرئيسيّة أو القطع المركزيّة للبناء. وهي الفراغ الناشئ بين عدّة عناصر معماريّة أو ارتدادات أو حجرات. (ar)
- In architecture, a bay is the space between architectural elements, or a recess or compartment. The term bay comes from Old French baie, meaning an opening or hole. (en)
- Navero, ankaŭ jugo (laŭ la germana Joch) aŭ traveo (laŭ la franca travée) estas en la arĥitekturo, aparte tiu de la preĝejokonstruado, la navotranĉaĵo inter du pilastroj aŭ kolonoj, ofte je la volboj separataj de zonarkoj de la najbaraj naveroj. Ĝi troviĝas kiel spaca eltranĉaĵo inter kvar apogiloj – ekzemplo estus la navokruciĝo. Aparte bone oni povas vidi la subdividon en volberojn rigardante la volbon de navo: Fortikaj diagonalaj ripoj, deirantaj de la apogiloj, subdividas la spacon en kvar aŭ plurajn intertuŝantajn triangulojn, flanke limigitajn de la muroj. (eo)
- Joch oder Säulenjoch wird in der Architektur der Achsabstand zwischen zwei Säulen oder Pfeilern genannt. Gemessen wird von Mittelpunkt zu Mittelpunkt. Dies unterscheidet das Joch vom Interkolumnium, dem lichten Abstand zwischen Säulen oder Pfeilern. Der Begriff findet in der Architektur von Säulen- und Pfeilerbauten allgemeine Verwendung, insbesondere in der griechischen und römischen Architektur sowie in der mittelalterlichen und islamischen Architektur. (de)
- En arquitectura, se conoce como tramo, palabra proveniente del Latín trameare (atravesar):
* A las partes en que se divide una nave en función de la cubierta y los apoyos.
* Al espacio escalonado que hay en una escalera entre rellanos. (es)
- 本項目では西洋建築における屋内空間の単位を捉える考え方としてのベイ (bay)を扱う。日本語では柱間（はしらま）、梁間（はりま）といった語が対応する。 ベイとは4本の柱に囲まれたエリアをさし、この考え方はロマネスク建築の頃より意識されるようになったと見られる。やがて交差ヴォールトが普及すると、ベイというブロックがはっきりと認識できるようになり、これが連続したものが建物であるという考え方もされるようになった。立面構成としても扱われ、この場合はトリビューン、アーケードや高窓といった構造体を含めたセットとなる。これらの構造をひとまとまりとして認識する単位であるから、柱は必ずしも連続したものを数えるとは限らず、例えば右図のようにベイを数える際にカウントされない柱もある。 (ja)
- Il termine campata è usato in architettura e in ingegneria civile per definire lo spazio che si trova fra due o più elementi portanti di una struttura. (it)
- O tramo é uma unidade rítmica, formada por uma abóbada e seus elementos de descarga de força. É definido transversalmente por dois arcos torais ou dobrados; longitudinalmente, por dois arcos formeiros, que separam a nave principal das laterais, e por arcos cruzeiros, que formam as arestas ou nervuras da abóbada. (pt)
- En travé är inom arkitekturen i egentlig mening avståndet mellan två bjälklagsbärande stöd, men i vidare mening avståndet mellan två huvudstöd i ett tunnvalv eller kryssvalv. I överförd mening kan en travé också avse en hel valvenhet, det vill säga en del av hela den välvda byggnadsdelen som avgränsas av ribbor, gördelbågar och sköldbågar. (sv)
- Траве́я (фр. travée — «прогін, ряд») — прямокутна у плані простору нефа у романському або готичному храмі під одним хрестовим чи зімкненим склепінням, що підтримується чотирма інколи шістьма підпорами. (uk)
- Une travée (du latin trabs, « poutre »), dans le domaine de l'architecture, est une ouverture, un espace construit ou un élément de construction délimité par deux supports verticaux constituant les points d'appuis principaux ou les pièces maîtresses d'une construction (piliers, colonnes, arcs, fermes, poutres, etc.). La « travée » au sens originel du terme est une ouverture (baie) ordonnée avec d'autres ouvertures et qui ensemble sont recouvertes d'une architrave dans le respect d'un ordre architectural grec. Les différents types de travées suivants sont rencontrés : (fr)
- Een travee (afgeleid van het Franse woord travée, en oorspronkelijk van het Latijnse trabis, balk) of gewelfjuk is onder andere een deel van een gebouw, dat wordt bepaald door twee opvolgende steunpunten in de lengterichting van het gebouw. Een travee is ook een begrip in de vlakverdeling van een gevel. De travee is dan de afstand waarbij de gevel zich in de lengterichting begint te herhalen. Dit komt min of meer overeen met de breedtes van deuren en vensters. (nl)
- Trakt – przedział budynku, część budowli zawarta pomiędzy dwiema przeciwległymi pionowymi przegrodami budowlanymi (ścianami, najczęściej nośnymi) lub pomiędzy podporami z elementami przekrycia (ścianami działowymi, kolumnami lub rzędami słupów) w postaci ciągu pomieszczeń znajdujących się na jednej osi, najczęściej równoległej do osi podłużnej budynku. W zależności od rozmieszczenia pomieszczeń we wnętrzu budowli rozróżnia się: Szczególną postacią traktu jest amfilada. (pl)
- Траве́я (фр. travée — пролет, ряд, лат. trabs — балка, деревянная кровля, пролёт) — в средневековой архитектуре стран Западной Европы — один пролёт, структурная секция внутреннего пространства храма. В постройках романского стиля, восходящего к композиции раннехристианских базилик, травея, как правило, ограничена четырьмя столбами, на которые опираются пяты арок главного и двух боковых нефов. В эту систему включаются и стены боковых нефов, принимающих на себя бóльшую часть нагрузки перекрытия. В развитой системе перекрытий храмов готического стиля на один пролёт главного нефа, перекрытого крестовым сводом, приходятся по два боковых, поскольку боковые нефы делали вдвое уже основного. Каждую травею, квадратную в плане, ограничивают четыре угловых опоры, а рёбра — нервюры — крестовых сводов о (ru)
|
