«Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»...μια νέα υπενθύμιση

Παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά «Το μπεστ σέλερ του μίσους: "ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ" στην ΕΛΛΑΔΑ, 1920- 2013».

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος σας προσκαλεί σε εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά "Το μπεστ σέλερ του μίσους ''ΤΑ ‘ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ'' στην ΕΛΛΑΔΑ, 1920- 2013" (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ, Αθήνα 2013) που θα γίνει στο Πνευματικό Κέντρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών τη Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014 και ώρα 19.00.

 

Θα προλογίσουν:

- Βενιαμίν Αλμπάλας, Πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

- Γιώργος Καλαντζής, Γεν. Γραμματέας Θρησκευμάτων

- Σταύρος Ζουμπουλάκης, Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου Εθνικής Βιβλιοθήκης και ο συγγραφέας του βιβλίου Δημήτρης Ψαρράς

- Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος και Γεν. Γραμματέας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ.

* Το βιβλίο «Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», αγαπημένο βιβλίο του Χίτλερ, ευαγγέλιο του αντισημιτισμού για παραπάνω από έναν αιώνα και ιδανικό μοντέλο κάθε σύγχρονης θεωρίας συνωμοσίας, όχι μόνο σημαδεύει την άνθηση και τις καμπές του αντισημιτικού ρεύματος στην Ελλάδα, αλλά λειτουργεί σήμερα ως σημείο σύγκλισης διαφορετικών ιδεολογικών ρευμάτων και χρησιμοποιείται ως κώδικας επικοινωνίας μεταξύ τάσεων της σύγχρονης Ακροδεξιάς, ομάδων του αντιιμπεριαλιστικού εθνικισμού της πατριωτικής Αριστεράς και πιστών των συνωμοτικών θεωριών που διαχέονται από το διαδίκτυο και την τηλεόραση.

Η φωτογραφία αντλήθηκε από το http://aristeroblog.gr/

"Γιατί οι Εβραίοι δεν έχουν καρκίνο;" ή όταν τα άρρωστα μυαλά παραμένουν αθεράπευτα

"Γνωρίζατε ότι στο Ισραήλ έχουν πεθάνει μόνο 150 άτομα ανά έτος από καρκίνο σε έναν πληθυσμό 7 εκατομμυρίων. ενώ στην Ισπανία 1500 και 2400 Γερμανία;

Ο Σιωνισμός ελέγχει τα φάρμακα στο μη εβραϊκό πληθυσμό, η χημειοθεραπεία ελέγχετε (*) από την μεγάλη επιχείρηση της ιατρικής, από την επιστήμη, από τα Πανεπιστήμια γιατρούς για να σας στείλουν νωρίτερα" ! ! ! ! 

...περισσότερα στο :    http://xartokoptis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7.html

(*) ο αρθρογράφος αυτής της ανατριχιαστικής , ασύντακτης, ανορθόγραφης όπως θα διαπιστώσετε και δυστυχώς επικίνδυνης ηλιθιότητας γνωρίζει άπταιστα την ελληνική γλώσσα και συνεπώς διατηρεί το δικαίωμα να βγάζει αβίαστα συμπεράσματα που δεν ανήκουν στη δική του σφαίρα γνώσης. Το ότι το -ε στη συγκεκριμένη χρήση της λέξης πρέπει να γράφεται με -αι , μαθαίνεται στην Δ΄ δημοτικού.

''….Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο: επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά. To σκεπτικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο.
Διαφωνείς; Θα σου το αποδείξω. Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην ουσία, θα ‘χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα της σκέψης σου:
«Για όλα φταίνε οι Εβραίοι», λες.
«Τι είναι ο Εβραίος;» σε ρωτώ.
«Κάποιος που στις φλέβες του κυλάει εβραϊκό αίμα», απαντάς.
«Και πώς ξεχωρίζεις το εβραϊκό αίμα από το αίμα των άλλων;» Η ερώτηση σου προκαλεί σύγχυση. Μπερδεύεσαι, κομπιάζεις.
Ύστερα λες, «Εννοούσα ότι ανήκει στην εβραϊκή φυλή».
«Τι είναι η φυλή;» σε ρωτώ.
«Η φυλή; Αυτό είναι προφανές. Όπως υπάρχει γερμανική φυλή, έτσι υπάρχει κι εβραϊκή».
«Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της εβραϊκής φυλής;»
«Ο Εβραίος έχει μαύρα μαλλιά, μακριά, γαμψή μύτη και δια-περαστικό βλέμμα. Οι Εβραίοι είναι άπληστοι και κεφαλαιοκράτες».
«Αν δεις ένα Γάλλο της Μεσογείου ή έναν Ιταλό δίπλα σ’ έναν Εβραίο, θα τον ξεχωρίσεις;»
«Ε, όχι, για να είμαι ειλικρινής…»
«Τότε, λοιπόν, τι είναι ο Εβραίος; To αίμα του δε διαφέρει από το αίμα των άλλων. Η εμφάνισή του δε διαφέρει από εκείνη ενός Γάλλου ή ενός Ιταλού. Και μια και το ‘φερε η συζήτηση, έχεις δει Γερμανοεβραίους;»
«Μοιάζουν με τους Γερμανούς».
«Τι είναι ο Γερμανός;»
«Ο Γερμανός ανήκει σιη βόρεια φυλή των Αρίων».
«Οι Ινδοί είναι Άριοι;»
«Ναι».
«Είναι βόρειοι;»
«Όχι».
«Είναι ξανθοί;»
«Όχι».
«Βλέπεις; Δεν ξέρεις καν ποιος είναι ο Εβραίος και τι ο Γερμανός».
«Μα, υπάρχουν Εβραίοι!»
«Ασφαλώς και υπάρχουν. Όπως υπάρχουν Χριστιανοί και Μωαμεθανοί».
«Σωστά! Να, αυτό εννοούσα, την εβραϊκή θρησκεία».
«Ήταν Ολλανδός ο Ρούσβελτ;»
«Όχι».
«Και γιατί ονομάζεις τον Εβραίο απόγονο του Δαβίδ κι όχι τον Ρούσβελτ Ολλανδό;» «Με τον Εβραίο είναι διαφορετικό».
«Σε τι διαφέρει;»
«Δεν ξέρω».
Τέτοιες κουταμάρες λες, ανθρωπάκο.
Και με τέτοιες κουταμάρες, συγκροτείς ένοπλες συμμορίες που σκοτώνουν δέκα εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είναι Εβραίοι κι ας μην ξέρεις να μου πεις τι είναι ο Εβραίος.
Να γιατί γελάνε μαζί σου. Να γιατί όποιος θέλει να κάνει κάτι σοβαρό σε αποφεύγει. Να γιατί είσαι χωμένος στο βούρκο μέχρι το λαιμό. Όταν αποκαλείς κάποιον «Εβραίο», αισθάνεσαι ανώτερος.
Αισθάνεσαι ανώτερος, επειδή νιώθεις κατώτερος. Νιώθεις κατώτερος, επειδή εκείνο που θέλεις να εξοντώσεις στους ανθρώπους που αποκαλείς Εβραίους, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Και τούτο είναι απλά ένα δείγμα του τι είσαι στ’ αλήθεια, ανθρωπάκο. Όταν αποκαλείς κάποιον περιφρονητικά «Εβραίο», η αίσθηση της μηδαμινότητάς σου ξαλαφρώνει. Αυτό το ανακάλυψα μόλις πρόσφατα. Αποκαλείς Εβραίο όποιον σου εμπνέει είτε υπερβολικό, είτε ελάχιστο σεβασμό. Σαν να ‘σαι αντιπρόσωπος κάποιας ανώτερης δύναμης επί της γης, ανέλαβες να αποφασίζεις ποιος είναι και ποιος δεν είναι Εβραίος. Αμφισβητώ το δικαίωμά σου να το κρίνεις αυτό, είτε είσαι τιποτένιος Άριος, είτε τιποτένιος Εβραίος. Μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να πω τι είμαι. Είμαι βιολογικός και πολιτισμικός μιγάς κι είμαι περήφανος γι’ αυτό. ούτε σωβινιστής όπως εσύ, ασήμαντε φασίστα, όποια κι αν είναι η εθνικότητά σου, η φυλή και η τάξη σου...''

Βίλχελμ Ράιχ (1897-1957) και από το βιβλίο του ''Άκου Ανθρωπάκο'' γραμμένο στα 1948.

Και να θυμόμαστε γεμάτοι σεβασμό αλλά και ντροπή, κάπου κάπου τη θηριωδία του Ολοκαυτώματος. Μας κάνει καλύτερους ανθρώπους (;)...

Η Χατίκβα - ο εθνικός ύμνος του Ισραήλ- σε εκτέλεση από ανακατασκευασμένα μουσικά όργανα  (βιολιά) Εβραίων της εποχής του Ολοκαυτώματος.

“Το μπεστ σέλερ του Μίσους. Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών στην Ελλάδα”, ή ο πατριωτισμός των εδώ ηλιθίων

Οι ιδρυτικοί μύθοι αποτελούν απαραίτητο συστατικό κάθε συλλογικότητας και η αμφισβήτησή τους συχνά εκλαμβάνεται ως πράξη αμφισβήτησης της υλικής ύπαρξης της ίδιας της συλλογικότητας. 
Ειδικά στην Ελλάδα μια τέτοια στάση είναι ακόμα περισσότερο επικίνδυνη, μιας και για διάφορους λόγους, αποτελεί έναν μοναχικό δρόμο δεδομένης της μονολιθικότητας της σκέψης της ελληνικής κοινωνίας σε ορισμένα θέματα.

Περισσότερα εδώ: http://abravanel.wordpress.com/2013/12/25/book-protocols-zion/

Προσευχή σ' έναν σκληρό Θεό...

Κακοκαιρία πλήττει το Ισραήλ, με την Ιερουσαλήμ να καλύπτεται από χιόνι. Προσευχή την ιδανική στιγμή στο τείχος των δακρύων, μιας κι όταν χιονίζει όλη η φύση σιωπά.

Και πάλι από τον Ν.

Η φωτό από το blog της ''Κ''.

Gilad Atzmon, ένας άρτιος μουσικά τζαζ-σαξοφωνίστας, αλλά και ένας υπέροχος άνθρωπος

Μουσικά τον Τζιλάντ τον γνώρισα πριν από αρκετά χρόνια, όχι με αφορμή τη τζαζ αλλά από το γεγονός πως χαρακτήρισε τον Αμός Οζ ''ένα σιωνιστικό καθίκι''. Ξεκοκκάλιζα τότε τον Όζ στις διακοπές. Όλη η οικογένειά μου βρισκόταν στην παραλία και εγώ με όλα τα βιβλία του στο λόμπυ του ξενοδοχείου. 

Έχω πολλές ηχογραφήσεις του Τζιλάντ. Δεξιοτέχνης του άλτο, αλλά κυρίως ένας μουσικός που τα λέει έξω από τα δόντια. Με αφορμή μια αναζήτησή μου ανακάλυψα τη συνέντευξή του που προηγήθηκε. 



Για την παρουσίαση του παρακάτω βιβλίου ενημερώθηκα από το newsletter της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών που λαμβάνω.

http://www.athjcom.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3195:-1948-&catid=54:istoria

ΥΓ. Μετά την ανάγνωση του έργου του Οζ, σταμάτησα να νοιώθω ενοχές που όλα , μα όλα μου τα βιβλία είναι στα ράφια ατακτοποίητα θεματικά. Μου αρέσει να μη βρίσκω αμέσως κάποιο βιβλίο, απολαμβάνω την αταξία και την αναζήτηση επί μακρόν.Και επίσης από τότε είμαι βέβαιος πως η τοποθέτηση των βιβλίων μιας βιβλιοθήκης καθ' ύψος επιβάλλεται να επισύρει την ποινή του θανάτου για τον κάτοχό της