zaterdag 14 mei 2011
Terug van heel lang weggeweest
Hallo allemaal,
Wij zijn terug van weggeweest... of nou ja, niet letterlijk misschien, maar hier dan vooral.
De afgelopen maanden waren druk een nieuw ritme vinden nu Eline en Rutger 4 jaar zijn. School vinden ze leuk, spannend en vermoeiend tegelijk. Eline en Rutger gaan beide 4 dagen naar school en gelukkig heeft school tijden van half 9 tot 1 uur. Een lange middag vrij waar we genieten van onze ondernemingen.
Ik ga weer proberen iedereen op de hoogte te houden van het wel en wee hier!
Groetjes,
Mirjam
Wij zijn terug van weggeweest... of nou ja, niet letterlijk misschien, maar hier dan vooral.
De afgelopen maanden waren druk een nieuw ritme vinden nu Eline en Rutger 4 jaar zijn. School vinden ze leuk, spannend en vermoeiend tegelijk. Eline en Rutger gaan beide 4 dagen naar school en gelukkig heeft school tijden van half 9 tot 1 uur. Een lange middag vrij waar we genieten van onze ondernemingen.
Ik ga weer proberen iedereen op de hoogte te houden van het wel en wee hier!
Groetjes,
Mirjam
dinsdag 2 november 2010
Over koetjes en kalfjes
Vandaag een avontuur beleefd! Of eigenlijk wel 2.
We kwamen terug van mijn ouders toen we eerst de auto door de wasstraat gingen halen. Dit hadden we nog nooit gedaan en met de nodige oh's... ah's en alle vragen opmerkingen werden wij door de wasstraat gereden. Na een stofzuiger erdoor gehaald te hebben gingen we naar een Landwinkel. Toen we melk, karnemelk en honing hadden gekocht vertelde de boer dat hij naar de koeien ging en vroeg aan Eline en Rutger of ze even kwamen kijken.
Hier werden ze erg enthousiast van en weldra stonden wij met laarzen aan in de koeienstal.
Daar vertelde de boer al snel over een koe die lag te bevallen. De pootjes waren al te zien en met een half uur zou het kalfje geboren worden. Dat was natuurlijk geweldig om naar te kijken. We stonden eersterangs want de koeien werden weggehaald. Eline is vaak vol vragen waar baby's vandaan komen en hoe ze uit de buik komen. Het was zo mooi om dit zo in leven de lijve te zien. Eline stond er uiteraard met haar neus boven op! Leuk om te zien dat kinderen het zo natuurlijk ervaren. Rutger was vooral onder de indruk van alle koeien rondom ons. Dus toen een van de koeien mijn jas stond te likken zei hij heel zacht en liefdevol tegen de koe: Doe dat maar niet, mama heeft een schone jas en broek aan. Kan je beter maar niet doen hoor... is niet zo fijn...
Maar verder met de geboorte van het kalfje:
Zover was het kalfje toen we kwamen:

Met een beetje hulp van de boer kwam hier het kopje echt naar buiten.
Hier in de tussentijd... was mijn fotoschijfje vol... ellendig! dus even wat deleten.... en toen:
Was daar een heel kalfje!

Toen werd het kalfje even apart gelegd en begon te loeien, wat logisch is als je je moeder kwijt bent... en alle koeien om hem heen die stonden terug te loeien. Waarop een van de kinderen zei: Kijk mama, het kalfje krijgt boe-les!
En hier werden moeder en zoon weer verenigd:
Moeders die haar zoon schoonlikt...



Een nieuwgierige stalgenoot:

Hup zoon, nu lopen:


Ohw en wie onze jas en haren af en toe likte: madam.....
Een aandenken van deze dag zijn verhalen, foto's en een oorbel van een van de koeien!
We kwamen terug van mijn ouders toen we eerst de auto door de wasstraat gingen halen. Dit hadden we nog nooit gedaan en met de nodige oh's... ah's en alle vragen opmerkingen werden wij door de wasstraat gereden. Na een stofzuiger erdoor gehaald te hebben gingen we naar een Landwinkel. Toen we melk, karnemelk en honing hadden gekocht vertelde de boer dat hij naar de koeien ging en vroeg aan Eline en Rutger of ze even kwamen kijken.
Hier werden ze erg enthousiast van en weldra stonden wij met laarzen aan in de koeienstal.
Daar vertelde de boer al snel over een koe die lag te bevallen. De pootjes waren al te zien en met een half uur zou het kalfje geboren worden. Dat was natuurlijk geweldig om naar te kijken. We stonden eersterangs want de koeien werden weggehaald. Eline is vaak vol vragen waar baby's vandaan komen en hoe ze uit de buik komen. Het was zo mooi om dit zo in leven de lijve te zien. Eline stond er uiteraard met haar neus boven op! Leuk om te zien dat kinderen het zo natuurlijk ervaren. Rutger was vooral onder de indruk van alle koeien rondom ons. Dus toen een van de koeien mijn jas stond te likken zei hij heel zacht en liefdevol tegen de koe: Doe dat maar niet, mama heeft een schone jas en broek aan. Kan je beter maar niet doen hoor... is niet zo fijn...
Maar verder met de geboorte van het kalfje:
Zover was het kalfje toen we kwamen:
Met een beetje hulp van de boer kwam hier het kopje echt naar buiten.
Hier in de tussentijd... was mijn fotoschijfje vol... ellendig! dus even wat deleten.... en toen:
Was daar een heel kalfje!
Toen werd het kalfje even apart gelegd en begon te loeien, wat logisch is als je je moeder kwijt bent... en alle koeien om hem heen die stonden terug te loeien. Waarop een van de kinderen zei: Kijk mama, het kalfje krijgt boe-les!
Ohw en wie onze jas en haren af en toe likte: madam.....
donderdag 28 oktober 2010
Voor je het weet ben je hun uitspraken weer vergeten...
Tegenwoordig vliegen de opmerkingen, lachwekkende teksten en rake grappen door het huis. Veelal probeer ik mijn lachen in te houden, soms lukt het soms niet!
Maar deze moet ik toch even delen:
- Eigen dingen doen...
Samen met Eline en Rutger was ik op bezoek bij mijn ouders toen ik even naar het winkelcentrum wou. Eline vroeg of ze mee mocht en Rutger vond eigenlijk dat Eline net als hij een spelletje met oma moest doen. Na wat zeuren over en weer ging Eline rechtop zitten en zegt: Rutger, ik moet ook mijn eigen dingetjes kunnen doen. Als jij niet zegt jij gaat mee, dan blijf jij hier, maar ik wil nu met mama mee mijn eigen dingetjes doen.
Rutger zweeg... de boodschap kwam over, maar erg blij was hij er niet mee.
- Toen Eline en Rutger er nog niet waren:
Met z'n drieën hadden we een gesprek over een gepland uitje van Anders en mij. R: Waarom gaan jullie dan uit?
omdat papa en mama 5 jaar getrouwd zijn.
R: Wanneer gingen jullie dan trouwen?
5 jaar geleden... toen Eline en Rutger er nog niet waren.
E: Ohw... maar waren we toen ook nog niet in jouw buik.
Nee, dat was voordat jullie in mijn buik zaten.
Eline roept: Ja, God had nog even geen tijd om ons te maken...
Er volgen vast snel meer opmerkingen en grappen... (hihi ik had er nog een paar en die ben ik uiteraard vergeten ;-) )
Maar deze moet ik toch even delen:
- Eigen dingen doen...
Samen met Eline en Rutger was ik op bezoek bij mijn ouders toen ik even naar het winkelcentrum wou. Eline vroeg of ze mee mocht en Rutger vond eigenlijk dat Eline net als hij een spelletje met oma moest doen. Na wat zeuren over en weer ging Eline rechtop zitten en zegt: Rutger, ik moet ook mijn eigen dingetjes kunnen doen. Als jij niet zegt jij gaat mee, dan blijf jij hier, maar ik wil nu met mama mee mijn eigen dingetjes doen.
Rutger zweeg... de boodschap kwam over, maar erg blij was hij er niet mee.
- Toen Eline en Rutger er nog niet waren:
Met z'n drieën hadden we een gesprek over een gepland uitje van Anders en mij. R: Waarom gaan jullie dan uit?
omdat papa en mama 5 jaar getrouwd zijn.
R: Wanneer gingen jullie dan trouwen?
5 jaar geleden... toen Eline en Rutger er nog niet waren.
E: Ohw... maar waren we toen ook nog niet in jouw buik.
Nee, dat was voordat jullie in mijn buik zaten.
Eline roept: Ja, God had nog even geen tijd om ons te maken...
Er volgen vast snel meer opmerkingen en grappen... (hihi ik had er nog een paar en die ben ik uiteraard vergeten ;-) )
dinsdag 21 september 2010
Je kan ook gewoon doen alsof het zomer is...
De afgelopen dagen zijn Eline en Rutger niet echt de gezelligste thuis. Druk en vooral ruzie maken met elkaar. Vanmorgen bedacht ik dat even flink bewegen en de natuur in misschien geen gek idee zou zijn. De kinderen hebben genoten! Ik ben naar de koevlakte geweest in de Kennermerduinen.
Zon, zand en water... wat wil een kind nog meer!
Eerst zandduin op, daarna zandduin af!
Een zandkasteel kon niet uitblijven, Rutger en mama gingen bouwen en Eline versieren met stokjes (bruggetjes tussen alle kamers en vlaggen), schelpen en andere materialen!
Een zandkasteel kon niet uitblijven, Rutger en mama gingen bouwen en Eline versieren met stokjes (bruggetjes tussen alle kamers en vlaggen), schelpen en andere materialen!
Daarna water halen voor rondom, maar daar kwamen we niet meer weg! Want openbaar water betekend dat je er weer midden in kan gaan staan, want je moet de vissen volgen. En ja als je laarzen en je broek dan onderwater staan, kan je ze net zo goed uit trekken... en dan kan je ook even zwemmen!
Ach en zoals ze nu al roepen: MAMA's wasmachine draait wel!!
zaterdag 18 september 2010
What my big cousin can : I will do this a lot better!
This blog is specialy for our family in Singapore!
Last week we eat a meal with rice (ok... Anders and I did eat rice, Rutger and Eline didn't want to eat rice so they had pasta).
But then Rutger realize that you have to eat rice with chopsticks. So everyone in the family had to do this..
Deze blog is speciaal voor onze familie in Singapore! Afgelopen week aten we een maaltijd met rijst (ok... Anders en ik aten rijst, Rutger en Eline wilden geen rijst en aten dus pasta).
En toen bedacht Rutger dat je rijst met stokjes moet eten. Dus had iedereen in de familie dat dus maar te doen...)
eating from the plate of her mother... because you had to eat rice with chopsticks!
Je moeders bord op eten... want met stokjes eet je rijst!


Even that he not saw his cousin smoking with chopsticks, he showed already that he is family! He is already excersis for drinking bear with chopsticks so he can do that when he is older!
Zelfs zonder dat hij de foto van zijn neef heeft gezien zijn sigaret rookte met stokjes, hij laat wel even zien dat hij familie is. Hij oefent vast om bier te drinken met stokjes! Zodat hij dat vast kan voor als hij ouder is!
Last week we eat a meal with rice (ok... Anders and I did eat rice, Rutger and Eline didn't want to eat rice so they had pasta).
But then Rutger realize that you have to eat rice with chopsticks. So everyone in the family had to do this..
Deze blog is speciaal voor onze familie in Singapore! Afgelopen week aten we een maaltijd met rijst (ok... Anders en ik aten rijst, Rutger en Eline wilden geen rijst en aten dus pasta).
En toen bedacht Rutger dat je rijst met stokjes moet eten. Dus had iedereen in de familie dat dus maar te doen...)
Je moeders bord op eten... want met stokjes eet je rijst!
Even that he not saw his cousin smoking with chopsticks, he showed already that he is family! He is already excersis for drinking bear with chopsticks so he can do that when he is older!
Zelfs zonder dat hij de foto van zijn neef heeft gezien zijn sigaret rookte met stokjes, hij laat wel even zien dat hij familie is. Hij oefent vast om bier te drinken met stokjes! Zodat hij dat vast kan voor als hij ouder is!
Labels:
eigen wil,
familie,
Grappig,
ontdekking,
Rutger
Stel dat uw was zoooo vuil is!
of was het Eline die laat zien hoe vies een broek kan zijn die schoon moet!
De volgende keer gaan we beestjes vissen, en boomhut maken van takken. En er is vast nog veeeeeeel meer te ontdekken. Heerlijk zo'n plek en dat maar 30 minuten fietsen van huis!
Hier nog even een foto van de broek alleen...
Labels:
Eline,
klein geluk,
natuur,
ontdekking,
Rutger,
spelen,
uitje
vrijdag 17 september 2010
Madurodam en Pluk
Deze week vertelde Eline wat ze beleefd had in Madurodam: Alles was heel klein, maar pluk's huis niet. Pluk was er niet, maar Sassa wel: in een doosje.
Nog net voor het afgelopen was ging ik een dagje op stap met Eline en Rutger. Vooral Rutger hield niet op met benoemen wat hij allemaal zag; KIJK MAMA... KIJK DAAR MAMA... EEN BOOT.... EEN TREIN.... MAMA KIJK DAN MAMA...
Eline was meer geïntereseerd in het zoeken naar de stampertjes die zich in heel madurodam hadden verstopt. Na een lange wandeling waar ik bij elk gebouw van Rutger moest vertellen wat het was gingen we dan eindelijk naar het huis van Pluk. Als eerste zijn auto, daarna het stampertjes huis. Eigenlijk was elke kamer een feest. Met de heen en weerwolf, ach... ik zou zeggen kijk zelf maar!













Poseren op een foto: nee hoor!
Nog net voor het afgelopen was ging ik een dagje op stap met Eline en Rutger. Vooral Rutger hield niet op met benoemen wat hij allemaal zag; KIJK MAMA... KIJK DAAR MAMA... EEN BOOT.... EEN TREIN.... MAMA KIJK DAN MAMA...
Eline was meer geïntereseerd in het zoeken naar de stampertjes die zich in heel madurodam hadden verstopt. Na een lange wandeling waar ik bij elk gebouw van Rutger moest vertellen wat het was gingen we dan eindelijk naar het huis van Pluk. Als eerste zijn auto, daarna het stampertjes huis. Eigenlijk was elke kamer een feest. Met de heen en weerwolf, ach... ik zou zeggen kijk zelf maar!
Abonneren op:
Posts (Atom)