Tantestrikk

Siste barneplagg av pinnane er to overdelar til vetle fadderjenta mi.

 

Osloanorakken er strikka på bestilling, medan rodeogensaren er strikka etter ein surferunde på Instagram, der eg fall pladask for den stilige gensaren. 

Oppskrifta på anorakken er Pickles si, som du finn her. Eg brukte Drops Nepal og det gjekk med fire nøster gråbeige-isj og tre nøster rosa i størrelse 1-2 år. Anorakken er fiffig konstruert, med forlenga rygg, raglanfelling med knappestolpe og stor og god hette. Snille mamma sydde i knappar og heimalaga-merke i nakken, så no manglar det berre eit milobad før anorakken er klar til å pakkast inn. 

Rodeogensaren er Paelas-jentene sitt verk og oppskrifta finn du her. Til denne brukte eg favorittgarnet mitt, Drops Air. Det gjekk med to nøster i størrelse 1-2 år, altså ei fjørlett og luftig lita sky. Gensaren er strikka frå toppen og ned med aukingar framme og bak, noko som gir ein fin a-fasong. Saman med frynsene og felta der du slepp ned kast, vert dette ein litt annleis, men veldig stilig gensar.

Eit lite hjarte nedst på gensaren pyntar diskre opp. Skya må også få seg eit milobad, slik at frynsene kan pressast lett på plass. 

No manglar eg berre å strikka ferdig eit sokkepar, så er alle julegåvene i boks (eller rettare sagt i papir ;-)). 

Sokkestrikk

Sokkar passar perfekt som innimellomstrikk i travle tider, sidan det er eit spøt eg enkelt kan legga frå meg og ta opp att, uansett kor langt eg har komme. Sjølv om det nokre gonger går sakte framover, vert ein omgang her og ein omgang der alltid til to ferdige sokkar.



Dette paret er strikka i løpet av november og desember. Travle månadar, men då er det godt å ha eit strikketøy å halda fast i mellom slaga.



Eit heilt enkelt, ribbestrikka par med langt bråt. Garnet er Robust og eg har brukt pinne nummer tre og 48 masker, som vanleg. Sokkane skal rett i gåvepapiret og så hamnar dei under eit juletre om åtte dagar. Forhåpentlegvis kan dei varma to føter i mange kalde vintrar framover.

Meir gåvestrikk

Vetle Noah fylte eitt år i oktober, så då sendte eg avgårde ein mjuk pakke.

Ein snøløvgensar, ein islænder, ein frostgensar, ei 70-talsjakke, ei faunahue og to shortsar. Tenker at dette kan passa godt til ein aktiv barnehagegut. 

Eg er spesielt fornøgd med frostgensaren. Så mjuk og lett som ei fjør! Drops air er det nye favorittgarnet mitt og eg har allereie store planar for alt eg skal strikka i garnet. 

Elles har eg endeleg juleferie, så forhåpentlegvis vert det mykje strikking og litt meir blogging. 

Påfyll

No når hausten er her passar det fint å fylla opp lageret med litt garn i haustfargar. 

Mesteparten er kjøpt på Drops sitt vanlege merinosal. I tillegg var eg så heldig å ramla over utgåande fargar av Sandnes merinoull til halv pris. Eg tenker som så at når garn eg brukar mykje av er på sal, så er det greit å kjøpa ein pose eller to. 

Lageret er så fullt at det flyt over no, men alt vert brukt opp til slutt. Det er som regel i helgane at eg har litt tid til overs til spøtet, så då er det greit å ha garn på lager til dei laurdagskveldane eg MÅ legga opp til noko nytt. 

I tillegg til det "vanlege" garnet har eg kjøpt meg litt nytt, spennande garn eg aldri har prøvd før. Hespene til venstre er Quince & Co sitt Finch, eit garn som verkeleg er poppis på Instagram. Garnet er amerikansk og har hittil ikkje vore å få kjøpt i Noreg, men no har nettbutikken Viitre teke inn fire av sortane. Eg må ruga litt på hespene til eg finn det perfekte prosjeket, men eg gler meg verkeleg til å setta pinnane i garnet! 

Nøstene til høgre er Pickles Bamboo. Eg har aldri strikka med bambusgarn før, så då dette var på sal kjøpte eg fire nøster for å prøva. Eg trur det vert ei kjappstrikka drakt av desse, så snart eg får gjort ferdig noko av det som allereie er på pinnane. 

Mjuk gåve

Ei venninne ventar ein liten gut i september, så då har eg sjølvsagt strikka ein liten haug som vart gitt i gåve i babyshoweren.

Ho ønskte seg praktiske og fine klede, så då gjekk eg for ei blanding av praktiske klassikarar og fine nykommarar.

Den sjøgrøne jakka til venstre er rillejakka frå heftet "Babystrikk på pinde 3" av Lene Holme Samsøe. Sidan eg strikkar laust gjekk eg for Isager højlandsgarn, som er eit tynt garn av 100 % lammeull. Det gjekk med kun 76 gram og resultatet vart ei tynn og lett, men veldig varm jakke. Det er tredje gong eg strikkar denne jakka, men eg er framleis ikkje lei av oppskrifta. 

Den blå jakka i midten er snoningstrøje. Nok ei favorittoppskrift som er overraskande enkel å strikka. Garnet er Drops cotton merino, eit nytt bekjentskap som seglar rett inn på topplista. Det gjekk med 144 gram i den minste størrelsen. 

Vesten til høgre er frå "Strikk til nøstebarn". Ikkje så kjekk å strikka og montera, men ein liten vest er alltid praktisk og denne veks med ungen, så då vart det ein likevel. Vesten er strikka i Drops alpaca og det gjekk med 52 gram. 

Buksa til venstre er Paelas si omslagsbukse. Denne vart strikka på grunn av den artige konstruksjonen, men om ho er praktisk i bruk veit eg ikkje. Garnet er Rauma Tumi, nok eit nytt bekjentskap som også seglar inn på topplista. Lista over favorittgarn har visst vorte ganske lang, men det er jo berre kjekt å ha mange favorittar å velgja mellom. Det gjekk med 96 gram i den minste størrelsen. 

Buksa i midten er frå "Strikk til nøstebarn", ei god bok dersom du ønskjer enkle og praktiske basisplagg som veks med ungen. Føtene kan brettast opp og ned etter behov og ribbestrikken gjer at buksa passar i breidda i lang tid. Garnet er drops alpaca og det gjekk med 94 gram. Til vest og laaang bukse held det altså med tre nøster av dette garnet. 

I tillegg kan babyen varma seg med to par sokkar av typen stay on baby booties, som eg har skjønt er dei beste babysokkane, eit smetteskjerf, ei pilothue frå Klompelompe, ei pixiehue frå Paelas og ein fletteromper frå Tiddelibom. 

Med einsfarga plagg er det lett å miksa og matcha og ein kan få mange ulike antrekk ut av få plagg. 

Då er det berre til å få pinnane i gir og fylla opp att gåvekorga. 

Ein enkel vinnar

Den store guttestrikkeboka av Charlott Pettersen er absolutt ei av favorittstrikkebøkene mine. Oppskriftene viser verkeleg at det enkle ofte er det beste. Fleire av plagga er enkle i form og fasong, men akkurat denne enkelheiten gjer det stilfullt og lett å kombinera dei ulike plagga. Alt etter kva garn og farge ein vel, kan ein variera den same oppskrifta i det uendelege og få ulike uttrykk på dei ferdige plagga.

Shortsen har eg strikka fleire av før, men 70-talsjakka var ny på pinnane. Jakka er ei enkel jakke med raglanfelling og vrangborder. Ein kan også velja rillestrikk på bordene, men eg valde ribbestrikk for best passform. 

Jakka er i strikka i Sandnes Duo og det gjekk med 156 gram i størrelse 1 år, som er den minste størrelsen. Eg strikka eit par centimeter ekstra på bol og ermer, så viss ein føl oppskrifta slavisk held det nok med tre nøster. Kantane er strikka med pinne 3 og resten av jakka med pinne 3,5. Resultatet vert ei lett og passe tjukk jakke som eg vil tru passar perfekt til alle anledningar året rundt.

Shortsen er strikka i Sandes alpakka. Det gjekk med 82 gram i størrelse 1 år. Eg har gjort litt endringar frå oppskrifta, på same måte som eg gjorde på den rosa shortsen i dette innlegget. Sidan eg tykkjer det er finare med ein rett modell enn ein posete, droppa eg aukingane etter vrangborda i livet. Sidan eg ikkje auka slik som i oppskrifta, hadde eg heller ikkje så mange masker til kvart bein og eg felte derfor ingen masker før eg strikka vrangbordene rundt beinopningane.

Snora i livet er strikka på gamlemåten, sidan strikkemølla mi ikkje vart med på sommarferie. For å få ei tynn, tett og stødig snor brukte eg pinne nummer 2.

For det vetle ekstra fekk jakka seg eit heimalaga-merke i nakken.

Eg tykkjer det glatte og godt definerte ull- og bomullsgarnet i jakka passar perfekt saman med det hårete, tweedfarga alpakkagarnet i shortsen. Altså eit sett eg er strålande fornøgd med og som lett seglar inn på lista over det finaste eg har strikka, sjølv om det er så enkelt.

Strikking på Instagram #4

Her kjem ei ladning med strikkebileter frå Instagram.

To plagg som treng knappar. Det er alltid lika vanskeleg å velgja knappar, sjølv om utvalet i heimen er stort.

Eg har aldri vore ei rosajente, men eg har visst litt rosa garn likevel.

Brunt og beige er eg derimot veldig glad i. Det, saman med grått, passar til alt.

Mammaen til vetle fadderjenta mi bestilte ei hua (den rosa med kvitt mønster), men éi vart visst til tre før eg rakk å tenka meg om.

Starten på ein hjertecardigan. Denne vart ti nummer for stor (merkeleg oppskrift), så eg rakk opp att alt og noterer meg færre maskar under ermene til neste gong.

Eg gjekk på ein garnsmell under dropssalet i mai, men eg var fornuftig og kjøpte kun garn eg veit at eg lett får brukt. Fleire av nøstene er allereie oppstrikka.

Siste skrik

Kortbukser og drakter av alle slag er på strikkemoten no (iallfall er det veldig populært på Instagram), så då måtte eg jo få nokre av sorten på mine pinnar også.

Den stripete shortsen er strikka etter ei oppskrift frå "Den store guttestrikkeboka". Sjølv om tittelen seier at boka inneheld oppskrifter til gutar, tykkjer eg oppskriftene passar like godt til jenter også. Sidan eg ikkje ville ha ein så posete shorts som i oppskrifta, droppa eg aukingane etter vrangborda i livet. Vidare har eg lest at hola til beina vert trange dersom ein feller som i oppskrifta, så eg felte færre masker før eg strikka vrangbord.

Garnet eg har brukt er Lille lerke frå Dalegarn. Dette er eit av mine favorittgarn, sidan det er så mjukt og godt å strikka med. Blandinga av ull og bomull er også veldig praktisk. Akkurat kor mykje som gjekk med av kvar farge (kvit og lyserosa) veit eg ikkje, men shortsen veg 80 gram til saman.

Den rosa romperen er strikka etter oppskrifta "hullmønstret romper" frå Tiddelibom. Det har dukka opp mange flinke norske designarar dei siste åra og denne dama har veldig mange fine oppskrifter. Hittil har eg berre strikka flettet romper og hullmønstret romper, men begge oppskriftene er godt og enkelt forklart og veldig greie å strikka. 

Garnet eg har brukt til denne er Drops cotton merino. Også eit av favorittgarna mine og litt meir studentlommebokvenleg, spesielt når det er kjøpt på Drops sitt maisal. Det gjekk med 114 gram på pinne nummer 3 og 3,5. Eg strikka den største størrelsen, 1 år, men eg trur nok drakta vart litt større. 

I-cordsnor, perlestrikka selar og fine treknappar er små detaljar som gir plagga det vetle ekstra, tykkjer eg. 

Islænder

Etter å ha sett så mange fine utgåver av denne gensaren på Instagram måtte eg få ein på mine pinnar også. Gensaren har vore planlagt lenge, men som kjent tek ting tid. Planen var å strikka med totrådsull av type NZ lammeull eller Shetland soft, for å få ein lett og varm gensar, men eg hadde ikkje nok av dei rette fargane. Eg kjøpte derfor inn Karisma under Drops sitt garnsal no i mai. Det er nok like greit at det vart Karisma, så kan gensaren vaskast i maskin.

Mønsterstrikk er ikkje mi sterkaste side, men som med alt anna gjer vel øving meister. Biletet over viser ein veldig bulkete bol. Erma var endå verre, sidan dei vart strikka på ermepinnar, men ein vask i maskina gjorde verkeleg underverk. Mønsterstrikken jamna seg ut og gensaren vart lett og god.

Oppskrifta er islænder frå heftet "Knit for your kid" av Susie Haumann. Dansk strikkedesign er verkeleg noko for seg sjølv. Gensaren er strikka i størrelse 2 år, som er minste størrelse i oppskrifta. Eg har lest fleire plassar at modellen er kort og vid, så eg la til ekstra lengde på både bol og ermer. Det gjorde eg ved å strikka fleire mønsterrepetisjonar enn oppskrifta seier før ein deler av. Eg tok eit lengdemål eg fann i ei gensaroppskrift i omtrent same garntjukkelse frå "Strikk til nøstebarn". På augemål trur eg resultatet vart bra med tanke på proporsjonar, men størrelsen er nok nærare 3 år enn 2.

Garnet er som skreve Drops Karisma. Det gjekk med nesten to nøster av mønsterfargen (lyseblå) og nesten fire nøster av botnfargen (beige/sand). Eg strikka med pinne 3,5, sidan eg strikkar laust.

Gensaren kan strikkast i mange fargekombinasjonar og eg kjenner at eg absolutt må strikka ein til i heilt andre fargar. Men først må eg gjera ferdig ein liten haug med UFOar som ligg i strikkekorga og ventar.

Resterilleteppe

Då er det endeleg sommarferie og forhåpentlegvis vert det også betre tid til blogging. I vinter- og påskeferien og etter at eg kom heim til opphavet før helga, har eg kun strikka på ein gammal UFO og no er den endeleg ferdig.

UFOen er eit rillestrikka teppe, sterkt inspirert av ei oppskrift frå Arne og Carlos si bok "Håndarbeid i hagen". Etter å ha sett teppet på andre sine bloggar, blant anna her hjå To vrange og her hjå Tusenfryd, fekk eg lyst til å strikka eit slikt sjølv.

Eg brukte diverse restar av Shetland soft frå Malsen og mor og New Zealand lammeull frå 123knit.com. For å få litt fortgang på sakene strikka eg med dobbel tråd på pinne nummer 6.

Fargane er bestemt (ganske) tilfeldig og eg strikka til kvart nøste var oppbrukt. Sjarmen med resterilletepper er at dei ikkje alltid vert så lekre. ;-)

Det gjekk med 1116 gram (etter trådfesting) og teppet måler omtrent 120 x 220 cm. Eit lett, luftig og stort teppe som passar perfekt til å pakka seg inn i ein kald haust- og vinterdag.

Sidan teppet luktar litt (spinnolje i Shetland soft), trur eg at det skal få seg eit milobad. Spørsmålet er berre om eg skal ta sjansen på ullvask i vaskemaskina, eller om eg skal gå for handvask i badekaret.