Andreas Wellinger
Andreas Wellinger (ur. 28 sierpnia 1995 w Traunstein[2]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Ruhpolding, członek kadry narodowej. Dwukrotny mistrz olimpijski: indywidualny na normalnej skoczni z 2018 i drużynowy z 2014, a także srebrny medalista indywidualnie na skoczni dużej i w drużynie z 2018. Mistrz świata w drużynie mieszanej z 2017 i 2023, indywidualny srebrny medalista ze skoczni normalnej i dużej z 2017 oraz normalnej z 2023. Indywidualny srebrny medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich z 2024, drużynowy srebrny medalista z 2016 i 2022 oraz brązowy z 2024. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2023/2024. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2013 i drugi zawodnik z 2016. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2012. Indywidualny wicemistrz świata juniorów z 2015, drużynowy srebrny medalista z 2015 oraz brązowy z 2013. Medalista mistrzostw kraju.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
24 listopada 2012 w Lillehammer (5. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
24 listopada 2012 w Lillehammer (5. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
9 grudnia 2012 w Krasnej Polanie (3. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
16 stycznia 2014 w Wiśle | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekord życiowy |
245,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2017)[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg kariery
edytujLata 2010–2012
edytujPoczątkowo uprawiał kombinację norweską. We wrześniu i październiku 2010 wystartował w zawodach Alpen Cup. Zajmował w nich miejsca w czwartej i piątej dziesiątce[4].
W zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich zadebiutował 16 lipca 2011, zajmując 51. lokatę w konkursie FIS Cup w austriackim Villach. Dzień później zdobył pierwsze punkty, zajmując 23. miejsce. Wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2012, w których zajął 4. pozycję indywidualnie, a także zdobył złoty medal w drużynie. W tym samym sezonie zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W pierwszym występie, 17 lutego 2012 w Oslo, był 34., a pierwsze punkty zdobył dwa dni później na tej samej skoczni po zajęciu 21. miejsca[5].
Sezon 2012/2013
edytujW 2012 wystartował w sześciu konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. W pięciu z nich znalazł się w czołowej dziesiątce, z czego w trzech stanął na podium, a 8 września w Lillehammer odniósł zwycięstwo. Wystąpił również w Letnim Grand Prix. We wszystkich trzech startach zdobył punkty, a najwyższe w sezonie, 26. miejsce zajął w Hakubie 26 sierpnia 2012[6]. Na Mistrzostwach Niemiec 2012 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, w którym reprezentował Bawarię[7].
Został powołany przez trenera Wernera Schustera na inaugurujące Puchar Świata zawody w Lillehammer[8]. W swoim debiucie w Pucharze Świata po pierwszej serii zajmował pozycję lidera, a ostatecznie ukończył zawody na 5. miejscu[9]. 9 grudnia na próbie przedolimpijskiej w Krasnej Polanie po raz pierwszy w karierze stanął na podium indywidualnych zawodów najwyższej rangi, zajmując 3. miejsce ze stratą 9,7 pkt do zwycięzcy – Andreasa Koflera[10]. Tydzień później w szwajcarskim Engelbergu po raz kolejny stanął na podium, zajmując drugie miejsce. Poza tym w początkowej fazie sezonu jeszcze kilkukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[6]. 61. Turniej Czterech Skoczni ukończył na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej[11].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu. Indywidualnie zajął 5. miejsce[6], a w zawodach drużynowych zdobył brązowy medal[12]. Po powrocie do startów w Pucharze Świata, w zawodach rozgrywanych w lutym i marcu, uzyskiwał gorsze rezultaty; najlepszym wynikiem Wellingera z tego okresu było 19. miejsce z Planicy[6]. Znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Val di Fiemme, ostatecznie jednak nie wystąpił w nich w żadnym z konkursów[13][6]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w skokach narciarskich 2012/2013 znalazł się na 20. pozycji z 393 punktami[11].
Sezon 2013/2014
edytuj28 lipca 2013 zajął drugie miejsce w konkursie w Hinterzarten, rozpoczynającym Letnie Grand Prix 2013. W kolejnych, rozgrywanych w sierpniu, zawodach indywidualnych odniósł dwa zwycięstwa w Wiśle i Courchevel oraz zajął trzecie miejsce w Einsiedeln. Stawał na podium również w zawodach drużynowych[14]. W tym momencie był zdecydowanym liderem klasyfikacji generalnej, z ponad stoma punktami przewagi nad drugim Kamilem Stochem[15]. W sześciu kolejnych zawodach LGP, rozgrywanych w Azji nie brał udziału[16]. W zamykającym sezon letni konkursie w Klingenthal Wellinger odniósł kolejne zwycięstwo[14] i mimo występu w mniej niż połowie konkursów wygrał cały cykl, wyprzedzając o 21 punktów Jerneja Damjana[17].
Starty w sezonie 2013/2014 Pucharu Świata rozpoczął dwukrotnym zajęciem drugiego miejsca w zawodach w Klingenthal – w konkursie mieszanym oraz indywidualnie. Po kilku słabszych wynikach po raz drugi na podium stanął 22 grudnia w Engelbergu, również zajmując drugą pozycję[14]. 16 stycznia 2014 w Wiśle odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. W lutym w Willingen dwukrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce. Został zgłoszony do występu w zawodach skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi. 9 lutego zajął 6. pozycję w konkursie na skoczni normalnej, a 6 dni później był 45. na skoczni dużej[14]. 17 lutego zdobył złoty medal olimpijski w konkursie drużynowym, w którym reprezentował Niemcy wraz z Andreasem Wankiem, Marinusem Krausem i Severinem Freundem. Oddał w nim skoki na odległość 133 oraz 134,5 m[18].
Podobnie jak rok wcześniej, pod koniec sezonu 2013/14 Wellinger osiągał gorsze rezultaty. W ośmiu ostatnich konkursach indywidualnych czterokrotnie zajmował miejsca poza czołową trzydziestką. Najwyżej znalazł się na 11. miejscu, 4 marca w Kuopio[14]. 601 punktów uzyskanych w trakcie całego sezonu pozwoliło mu zająć w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 9. pozycję[11].
Sezon 2014/2015
edytujW Letnim Grand Prix 2014 wystąpił w czterech konkursach, najwyższą, trzecią, pozycję zajmując 26 lipca w Wiśle[19]. Na Mistrzostwach Niemiec 2014 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym[20].
Podczas inaugurujących sezon 2014/2015 Pucharu Świata konkursów w Klingenthal zajął 3. miejsce indywidualnie, a wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył zwycięstwo w konkursie drużynowym[19]. Podczas drugiego weekendu w zawodach Pucharu Świata na Rukatunturi w Finlandii miał poważny upadek. W rozgrywanych przy silnym wietrze zawodach stracił równowagę w początkowej fazie lotu i spadł ze sporej wysokości na zeskok. Nie stracił przytomności, ale skocznię opuścił na noszach[21]. Zdaniem trenera reprezentacji Niemiec Wernera Schustera upadek Wellingera wynikał ze zbyt szybkiego odbicia się z progu połączonego z trudnymi warunkami na skoczni[22]. Późniejsze badania wykazały, że konieczna będzie operacja barku, którą przeprowadzono w specjalistycznej klinice w Innsbrucku[23].
W lutym 2015 Wellinger powrócił do startów. W swoich pierwszych startach po kontuzji zdobył srebrne medale w zawodach indywidualnych, a następnie drużynowych na Mistrzostwach Świata Juniorów 2015. Został powołany na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajął 11. miejsce, a w pozostałych nie wystąpił z powodu problemów zdrowotnych niezwiązanych z poprzednią kontuzją[19][24]. Wystartował natomiast w marcowych konkursach Pucharu Świata, zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce[19]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2014/2015 Wellinger zajął w cyklu 35. pozycję ze 137 punktami[11].
Sezon 2015/2016
edytujWystąpił w pięciu konkursach indywidualnych Letniego Grand Prix 2015. Zajmował w nich pozycje w pierwszej i drugiej dziesiątce, najwyższą – 4. – we wrześniu w Hinzenbach. Dwukrotnie stawał na podium w konkursach drużynowych[25]. Na Mistrzostwach Niemiec 2015 zdobył srebrny medal indywidualnie i złoty w drużynie[26][27].
Sezon 2015/2016 Pucharu Świata rozpoczął od zwycięstwa w konkursie drużynowym oraz 6. pozycji w zawodach indywidualnych w Klingenthal. W kolejnych zawodach cyklu rozgrywanych w grudniu i styczniu zajmował naprzemiennie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany indywidualnie został 10 stycznia 2016 w Willingen, zajmując 5. miejsce, zaś dzień wcześniej odniósł drugie zwycięstwo w konkursie drużynowym. W połowie stycznia wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, zajmując 14. miejsce indywidualnie, a także zdobywając, wraz z Stephanem Leyhe, Richardem Freitagiem i Severinem Freundem, srebrny medal w zawodach drużynowych[25].
W konkursach rozgrywanych w lutym i marcu notował gorsze wyniki niż w poprzednich miesiącach. Tylko raz ukończył konkurs indywidualny w pierwszej dziesiątce (28 lutego w Ałmaty), natomiast kilkukrotnie zajmował miejsca poza trzydziestką. Nie wystąpił w kończących Puchar Świata konkursach w Planicy[25]. W całym cyklu zajął 17. pozycję z 408 punktami[11].
Sezon 2016/2017
edytujTrzykrotnie stawał na podium zawodów indywidualnych Letniego Grand Prix 2016, zwyciężając w Hinterzarten oraz zajmując 3. miejsce w Wiśle i Hakubie. W trzech innych konkursach również zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[28]. 351 punktów pozwoliło Wellingerowi zająć drugie miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu, ze stratą 229 punktów do Macieja Kota[17]. Podobnie jak rok wcześniej, na Mistrzostwach Niemiec 2016 zdobył srebro w zawodach indywidualnych i złoto w drużynie[29][30].
Sezon 2016/2017 Pucharu Świata rozpoczął 22. miejscem w Ruce. W grudniowych zawodach indywidualnie najwyżej sklasyfikowany był na 10. pozycji w Lillehammer, do połowy stycznia zawody kończył najczęściej w drugiej i trzeciej dziesiątce. Począwszy od konkursu w Wiśle 14 stycznia 2017, gdzie był trzeci, Wellinger zaczął regularnie zajmować miejsca w ścisłej czołówce. W kolejnym tygodniu w Zakopanem zwyciężył w zawodach drużynowych i był drugi indywidualnie. 29 stycznia w Willingen odniósł drugie w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W sześciu lutowych konkursach rozgrywanych w Oberstdorfie, Sapporo i Pjongczangu był czterokrotnie drugi, raz trzeci i raz czwarty[28].
Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył srebrne medale w zawodach indywidualnych zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej, w obu przypadkach przegrywając jedynie ze Stefanem Kraftem. W konkursie drużyn mieszanych wywalczył, wraz z Cariną Vogt, Markusem Eisenbichlerem i Svenją Würth, złoty medal, zaś drużynowy konkurs mężczyzn ukończył na 4. pozycji. Również w konkursach Raw Air 2017 stawał na podium, indywidualnie zajmując 2. miejsce w Oslo i 3. w Trondheim[28]. Przed ostatnią serią w Vikersund prowadził w konkursie i całym turnieju, ale po bardzo krótkim skoku zakończył zawody na 18., a Raw Air na 3. pozycji[31]. Podczas kończącego sezon weekendu w Planicy zajmował drugie miejsca[28]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 4. pozycję z dorobkiem 1161 punktów, zaś Puchar Świata w lotach narciarskich 2016/2017 ukończył na 2. miejscu z 333 punktami[11].
Sezon 2017/2018
edytujW Letnim Grand Prix 2017 wystartował w trzech konkursach, raz stając na podium – zajął 2. miejsce w Klingenthal[32]. Na Mistrzostwach Niemiec 2017 zdobył złoty medal w konkursie indywidualnym[33].
W pierwszych konkursach Pucharu Świata 2017/2018 regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. 26 listopada 2017 w Ruce zajął 3. pozycję, 3 grudnia w Niżnym Tagile był 1., tym samym odnosząc trzecie w karierze zwycięstwo w tym cyklu, a 10 grudnia w Titisee Neustadt zajął 2. miejsce. Dwa austriackie konkursy 66. Turnieju Czterech Skoczni ukończył na 3. pozycji[32], a w klasyfikacji generalnej całego turnieju znalazł się na 2. miejscu[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 7. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie. 28 stycznia 2018 był 2. w konkursie Pucharu Świata w Zakopanem[32].
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zdobył złoty medal w konkursie na skoczni normalnej, w którym awansował z 5. pozycji w drugiej serii, a także srebrny na skoczni dużej, gdzie przegrał jedynie z Kamilem Stochem. W zawodach drużynowych, startując wraz z Karlem Geigerem, Stephanem Leyhe i Richardem Freitagiem, również zdobył srebrny medal. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych po igrzyskach uzyskiwał gorsze wyniki niż we wcześniejszych miesiącach, indywidualnie tylko raz zajmując pozycję w najlepszej dziesiątce[32]. W klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 6. miejscu z 828 punktami[11].
Sezon 2018/2019
edytujNa rozgrywanych w lipcu 2018 mistrzostwach Niemiec zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym[34]. W czterech występach w Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 22. miejscu[35].
25 listopada 2018 zajął 2. pozycję w konkursie Pucharu Świata w Ruce, a dzień wcześniej był 9. Mimo regularnych startów poza tymi zawodami w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata nie zajął żadnych miejsc w najlepszej dziesiątce, najwyżej klasyfikowanym będąc, dwukrotnie, na 11. miejscu[35]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 18. pozycji z 371 punktami[11]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 wystąpił jedynie w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, w którym zajął 32. miejsce[35].
Lata 2019–2021
edytujW czerwcu 2019 podczas treningu doznał zerwania więzadła krzyżowego przedniego w prawym kolanie[36]. W wyniku tej kontuzji w sezonie 2019/2020 nie wystartował w żadnych zawodach[37]. Wczesną wiosną 2020 podczas urlopu w Australii złamał lewy obojczyk[38]. Pierwszy trening na skoczni po kontuzji odbył w połowie maja 2020[39]. W październiku 2020, reprezentując drugi zespół bawarski, zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych mistrzostw Niemiec[40].
Do startów w międzynarodowych zawodach powrócił w zimowej części sezonu 2020/2021. W listopadzie i grudniu 2020 startował w Pucharze Świata. W żadnym występie nie zdobył punktów, a najwyżej sklasyfikowany był na 32. miejscu w Engelbergu. Po niemieckich konkursach 69. Turnieju Czterech Skoczni został wycofany ze startów w cyklu. W styczniu 2021 wystąpił w Pucharze Kontynentalnym w Innsbrucku, gdzie również nie zdobył punktów, a następnie w FIS Cupie w Szczyrku, gdzie zajął 28. i 45. miejsce[41]. Ze względu na słabą formę Wellingera, w lutym 2021 trener reprezentacji Niemiec Stefan Horngacher podjął decyzję o zakończeniu przez zawodnika startów w sezonie 2020/2021[42].
Sezon 2021/2022
edytujWystąpił w pięciu konkursach Letniego Grand Prix 2021. Najwyżej sklasyfikowany w tym cyklu był na 5. miejscu, we wrześniowych zawodach w Hinzenbach[43]. Na Mistrzostwach Niemiec 2021 zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym[44].
Podczas zimowej części sezonu 2021/2022 regularnie startował w Pucharze Świata. Najczęściej zajmował w nim pozycje w drugiej i trzeciej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany był na 6. miejscu, w grudniowych zawodach w Klingenthal[43]. Nie znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022 z powodu pozytywnego wyniku testu na obecność wirusa SARS-CoV-2[45]. Wystąpił natomiast na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których indywidualnie zajął 14. lokatę, a w drużynie wraz z Severinem Freundem, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem zdobył srebrny medal[43]. Sezon 2021/2022 Pucharu Świata ukończył na 29. pozycji w klasyfikacji generalnej z 219 punktami[11]. Po jego zakończeniu przeszedł zabieg pękniętej łąkotki[46].
Sezon 2022/2023
edytujW ramach Letniego Grand Prix 2022 trzykrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce, a najwyżej klasyfikowany był na 4. pozycji[47]. Na Mistrzostwach Niemiec 2022 zdobył złoty medal zarówno indywidualnie[48], jak i w drużynie[49].
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, zajmując głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. W listopadowych zawodach cyklu najwyżej klasyfikowany był na 7. miejscu (w Ruce), w grudniowych – na 6. (w Engelbergu i Oberstdorfie), a w styczniowych – na 4. (w Bad Mitterndorf)[47]. 11 lutego 2023 w Lake Placid odniósł pierwsze po ponad pięcioletniej przerwie zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata[50]. Dzień później zajął na tej samej skoczni 2. lokatę, a 18 lutego w Râșnovie po raz kolejny zwyciężył[47].
W kolejnych tygodniach wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Zdobył na nich srebrny medal w zawodach indywidualnych na skoczni normalnej, a także złoto w konkursie drużyn mieszanych, w którym wystąpił wraz z Seliną Freitag, Karlem Geigerem i Kathariną Althaus. Indywidualnie na skoczni dużej był 13., a w drużynie męskiej zajął 5. pozycję. W marcu 2023 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w otwierających Raw Air 2023 zawodach w Oslo[47]. Sezon 2022/2023 PŚ ukończył ostatecznie na 7. lokacie w klasyfikacji generalnej z 902 punktami[11].
Sezon 2023/2024
edytujW ramach Letniego Grand Prix 2023 zwyciężył 30 września w Hinzenbach, a w dwóch pozostałych występach również zajął miejsca w czołowej dziesiątce[51]. Na Mistrzostwach Niemiec 2023 zdobył złoty medal w zawodach drużynowych[52].
Zdobył punkty we wszystkich konkursach Pucharu Świata 2023/2024, z reguły kończąc zawody w pierwszej dziesiątce. Na podium po raz pierwszy stanął w drugim konkursie sezonu w Ruce, gdzie był 3. W grudniu 2023 dwukrotnie zajął 2. pozycję w Lillehammer, a także był 3. w Klingenthal. 72. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od zwycięstwa w Oberstdorfie. Następnie zajął 3. lokatę w Garmisch-Partenkirchen, a zarówno w Innsbrucku, jak i w Bischofshofen był 5. Cały turniej ukończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej. W styczniu 2024 stawał na podium Pucharu Świata w Wiśle, gdzie był 3., a także w Zakopanem, gdzie zajął 2. pozycję[51].
Pod koniec stycznia wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Zdobył na nich srebrny medal w zawodach indywidualnych, a także brązowy w drużynie, w której wystąpił wraz Piusem Paschke, Karlem Geigerem i Stephanem Leyhe. Po mistrzostwach stawał na podium Pucharu Świata rzadziej niż w pierwszej połowie sezonu. W lutym zrobił to dwukrotnie dwukrotnie – w Willingen, gdzie zwyciężył, oraz w Sapporo, gdzie zajął 3. lokatę. W marcu na podium stanął raz, zajmując 2. pozycję w Lahti[51]. Sezon 2023/2024 Pucharu Świata zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1488 punktami, o 661 za zwycięzcą, Austriakiem Stefanem Kraftem[11].
Indywidualnie
edytuj2014  Soczi/Krasnaja Polana
|
– | 6. miejsce (K-95), 45. miejsce (K-125) |
2018  Pjongczang
|
– | złoty medal (K-98), srebrny medal (K-125) |
Drużynowo
edytuj| 2014 Soczi/Krasnaja Polana
|
– | złoty medal[a] |
| 2018 Pjongczang
|
– | srebrny medal[b] |
Starty A. Wellingera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
edytuj| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 96,0 m | 101,5 m | 257,1 pkt | 20,9 pkt | Kamil Stoch |
| 45. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 117,0 m | – | 96,6 pkt | 182,1 pkt | Kamil Stoch |
1.
|
17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[a] | 133,0 m | 134,5 m | 1041,1 pkt (257,1 pkt) | – | |
| 1.
|
10 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 104,5 m | 113,5 m | 259,3 pkt | – | |
2.
|
17 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 135,5 m | 142,0 m | 282,3 pkt | 3,4 pkt | Kamil Stoch |
| 2.
|
19 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[b] | 140,0 m | 134,5 m | 1075,7 pkt (284,2 pkt) | 22,8 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
edytuj2015  Falun
|
– | 11. miejsce (K-90), nie wystartował (K-120)[53] |
2017  Lahti
|
– | srebrny medal (K-90), srebrny medal (K-116) |
2019  Seefeld/Innsbruck
|
– | 32. miejsce (K-120) |
2023  Planica
|
– | srebrny medal (K-95), 13. miejsce (K-125) |
Drużynowo
edytuj| 2017 Lahti
|
– | złoty medal (drużyna mieszana/K-90)[c], 4. miejsce (K-116)[d] |
| 2023 Planica
|
– | złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[e], 5. miejsce (K-125)[f] |
Starty A. Wellingera na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytuj| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 21 lutego | 2015 | Falun
|
Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 91,0 m | 90,5 m | 226,0 pkt | 26,7 pkt | Rune Velta |
| — | 26 lutego | 2015 | Falun
|
Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | DNS | – | Severin Freund | ||
2.
|
25 lutego | 2017 | Lahti
|
Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,5 m | 100,0 m | 268,7 pkt | 2,1 pkt | Stefan Kraft |
1.
|
26 lutego | 2017 | Lahti
|
Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[c] | 99,0 m | 98,0 m | 1035,5 pkt (276,2 pkt) | – | |
| 2.
|
2 marca | 2017 | Lahti
|
Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 127,5 m | 129,0 m | 278,0 pkt | 1,3 pkt | Stefan Kraft |
| 4. | 4 marca | 2017 | Lahti
|
Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[d] | 130,5 m | 119,0 m | 1052,9 pkt (276,1 pkt) | 51,3 pkt | Polska |
| 32. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck
|
Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 119,5 m | – | 103,1 pkt | 176,3 pkt | Markus Eisenbichler |
| 2.
|
25 lutego | 2023 | Planica
|
Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | indywid. | 101,0 m | 102,0 m | 259,2 pkt | 2,6 pkt | Piotr Żyła |
| 1.
|
26 lutego | 2023 | Planica
|
Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | druż. miesz.[e] | 100,0 m | 98,0 m | 1017,2 pkt (262,1 pkt) | – | |
| 13. | 3 marca | 2023 | Planica
|
Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | indywid. | 127,5 m | 130,5 m | 261,4 pkt | 26,1 pkt | Timi Zajc |
| 5. | 4 marca | 2023 | Planica
|
Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | druż.[f] | 126,5 m | 131,0 m | 1127,7 pkt (280,3 pkt) | 276,2 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
edytuj2014  Harrachov
|
– | 13. miejsce |
| 2016 Tauplitz
|
– | 14. miejsce |
2018  Oberstdorf
|
– | 7. miejsce |
2022  Vikersund
|
– | 14. miejsce |
| 2024 Tauplitz
|
– | srebrny medal |
Drużynowo
edytuj| 2016 Tauplitz
|
– | srebrny medal[g] |
| 2018 Oberstdorf
|
– | 4. miejsce[h] |
| 2022 Vikersund
|
– | srebrny medal[i] |
| 2024 Tauplitz
|
– | brązowy medal[j] |
Starty A. Wellingera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytuj| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 13. | 14–15 marca | 2014 | Harrachov
|
Čerťák | K-185 | HS-205 | indywid. | 179,0 m | 178,0 m | –[k] | –[k] | 337,1 pkt | 53,9 pkt | Severin Freund |
| 14. | 15–16 stycznia | 2016 | Tauplitz
|
Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 200,0 m | 205,0 m | 211,5 m | –[k] | 520,0 pkt | 120,1 pkt | Peter Prevc |
| 2.
|
17 stycznia | 2016 | Tauplitz
|
Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[g] | 196,0 m | 193,0 m | 1357,3 pkt (320,3 pkt) | 110,4 pkt | Norwegia | ||
| 7. | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 206,0 m | 207,0 m | 213,0 m | –[k] | 599,7 pkt | 52,3 pkt | Daniel-André Tande |
| 4. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[h] | 226,0 m | 212,0 m | 1581,2 pkt (402,2 pkt) | 80,8 pkt | Norwegia | ||
| 14. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund
|
Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 216,5 m | 187,5 m | 193,0 m | 219,5 m | 731,4 pkt | 122,8 pkt | Marius Lindvik |
| 2.
|
13 marca | 2022 | Vikersund
|
Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[i] | 226,5 m | 206,5 m | 1583,5 pkt (395,5 pkt) | 128,0 pkt | Słowenia | ||
| 2.
|
26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz
|
Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 222,0 m | 218,5 m | 229,0 m | –[k] | 645,2 pkt | 2,2 pkt | Stefan Kraft |
3.
|
28 stycznia | 2024 | Tauplitz
|
Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[j] | 219,5 m | 229,5 m | 1549,9 pkt (417,1 pkt) | 66,5 pkt | Słowenia | ||
Indywidualnie
edytuj| 2013 Liberec
|
– | 5. miejsce |
2015  Ałmaty
|
– | srebrny medal |
Drużynowo
edytuj| 2013 Liberec
|
– | brązowy medal[l] |
| 2015 Ałmaty
|
– | srebrny medal[m] |
Starty A.Wellingera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytuj| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5. | 24 stycznia | 2013 | Liberec
|
Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 100,0 m | 95,0 m | 256,0 pkt | 27,5 pkt | Jaka Hvala |
| 3.
|
26 stycznia | 2013 | Liberec
|
Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[l] | 98,5 m | 103,0 m | 1038,5 pkt (273,5 pkt) | 48,0 pkt | Słowenia |
| 2.
|
5 lutego | 2015 | Ałmaty
|
Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | indywid. | 99,0 m | 101,0 m | 269,4 pkt | 0,5 pkt | Johann André Forfang |
| 2.
|
7 lutego | 2015 | Ałmaty
|
Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | druż.[m] | 98,5 m | 100,0 m | 869,6 pkt (225,7 pkt) | 23,7 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
edytuj| 2012 Innsbruck/Seefeld
|
– | 4. miejsce |
Drużynowo
edytuj| 2012 Innsbruck/Seefeld
|
– | złoty medal (drużyna mieszana)[n] |
Starty A. Wellingera na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo
edytuj| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 14 stycznia | 2012 | Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-68 | HS-75 | indywid. | 74,0 m | 73,0 m | 252,9 pkt | 33,2 pkt | Anže Lanišek |
1.
|
21 stycznia | 2012 | Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-68 | HS-75 | druż. miesz.[n] | 65,0 m | 73,5 m | 640,1 pkt (230,0 pkt) | – | |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[11] |
|---|---|
| 2012/2013 | 20. |
| 2013/2014 | 9. |
| 2014/2015 | 35. |
| 2015/2016 | 17. |
| 2016/2017 | 4. |
| 2017/2018 | 6. |
| 2018/2019 | 18. |
| 2021/2022 | 29. |
| 2022/2023 | 7. |
| 2023/2024 | 3. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytuj| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 16 stycznia | 2014 |  Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 127,0 m | 128,5 m | 262,8 pkt | – |
| 2. | 29 stycznia | 2017 | Willingen
|
Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 147,5 m | 135,0 m | 242,3 pkt | – |
| 3. | 3 grudnia | 2017 | Niżny Tagił
|
Aist | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 133,5 m | 275,7 pkt | – |
| 4. | 11 lutego | 2023 |  Lake Placid
|
MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 129,0 m | 125,5 m | 264,5 pkt | – |
| 5. | 18 lutego | 2023 |  Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 94,0 m | 99,0 m | 240,4 pkt | – |
| 6. | 29 grudnia | 2023 | Oberstdorf
|
Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 139,5 m | 128,0 m | 309,3 pkt | * TCS 2023/2024 |
| 7. | 4 lutego | 2024 | Willingen
|
Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 139,0 m | 149,0 m | 237,6 pkt | – |
Miejsca na podium
edytuj| Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
| 2012/2013 | – | 1 | 1 | 2 |
| 2013/2014 | 1 | 2 | – | 3 |
| 2014/2015 | – | – | 1 | 1 |
| 2015/2016 | – | – | – | – |
| 2016/2017 | 1 | 8 | 3 | 12 |
| 2017/2018 | 1 | 2 | 3 | 6 |
| 2018/2019 | – | 1 | – | 1 |
| 2019/2020 | – | – | – | – |
| 2020/2021 | – | – | – | – |
| 2021/2022 | – | – | – | – |
| 2022/2023 | 2 | 1 | – | 3 |
| 2023/2024 | 2 | 4 | 5 | 11 |
| Suma | 7 | 19 | 13 | 39 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytuj| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 9 grudnia | 2012 | Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | 100,0 m | 102,5 m | 261,6 pkt. | 3. | 9,7 pkt | Andreas Kofler |
| 2. | 16 grudnia | 2012 |  Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 130,0 m | 138,5 m | 270,3 pkt | 2. | 3,4 pkt | Gregor Schlierenzauer |
| 3. | 24 listopada | 2013 | Klingenthal
|
Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 132,0 m | – | 132,8 pkt | 2. | 3,0 pkt | Krzysztof Biegun |
| 4. | 22 grudnia | 2013 | Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 131,0 m | 129,5 m | 270,8 pkt | 2. | 3,9 pkt | Kamil Stoch |
| 5. | 16 stycznia | 2014 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 127,0 m | 128,5 m | 262,8 pkt | 1. | – | |
| 6. | 23 listopada | 2014 | Klingenthal
|
Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 133,5 m | 270,7 pkt | 3. | 5,7 pkt | Roman Koudelka |
| 7. | 14 stycznia | 2017 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 127,5 m | 120,5 m | 249,1 pkt | 3. | 18,9 pkt | Kamil Stoch |
| 8. | 22 stycznia | 2017 | Zakopane
|
Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 130,5 m | 133,0 m | 285,8 pkt | 2. | 1,6 pkt | Kamil Stoch |
| 9. | 29 stycznia | 2017 | Willingen
|
Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 147,5 m | 135,0 m | 242,3 pkt | 1. | – | |
| 10. | 4 lutego | 2017 | Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 234,5 m | 222,5 m | 434,8 pkt | 2. | 5,1 pkt | Stefan Kraft |
| 11. | 5 lutego | 2017 | Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 238,0 m | – | 220,0 pkt | 2. | 12,6 pkt | Stefan Kraft |
| 12. | 12 lutego | 2017 |  Sapporo
|
Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 140,5 m | 132,0 m | 255,3 pkt | 2. | 7,4 pkt | Kamil Stoch |
| 13. | 15 lutego | 2017 | Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-140 | 136,0 m | 136,0 m | 279,8 pkt | 2. | 13,7 pkt | Stefan Kraft |
| 14. | 16 lutego | 2017 | Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | 99,0 m | 112,0 m | 240,8 pkt | 3. | 15,4 pkt | Maciej Kot |
| 15. | 12 marca | 2017 | Oslo
|
Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 133,5 m | 127,0 m | 258,6 pkt | 2. | 8,9 pkt | Stefan Kraft |
| 16. | 16 marca | 2017 | Trondheim
|
Granåsen | K-124 | HS-140 | 133,0 m | 141,5 m | 289,6 pkt | 3. | 12,4 pkt | Stefan Kraft |
| 17. | 24 marca | 2017 | Planica
|
Letalnica | K-200 | HS-225 | 235,0 m | 235,0 m | 480,4 pkt | 2. | 9,8 pkt | Stefan Kraft |
| 18. | 26 marca | 2017 | Planica
|
Letalnica | K-200 | HS-225 | 238,5 m | – | 236,2 pkt | 2. | 8,1 pkt | Stefan Kraft |
| 19. | 26 listopada | 2017 | Ruka
|
Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,0 m | 140,0 m | 293,0 pkt | 3. | 8,4 pkt | Jernej Damjan |
| 20. | 3 grudnia | 2017 | Niżny Tagił
|
Aist | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 133,5 m | 275,7 pkt | 1. | – | |
| 21. | 10 grudnia | 2017 | Titisee-Neustadt
|
Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 139,5 m | – | 126,0 pkt | 2. | 2,4 pkt | Richard Freitag |
| 22. | 4 stycznia | 2018 | Innsbruck
|
Bergisel | K-120 | HS-130 | 133,0 m | 126,0 m | 253,5 pkt | 3. | 16,6 pkt | Kamil Stoch |
| 23. | 6 stycznia | 2018 | Bischofshofen
|
im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 129,0 m | 139,5 m | 270,5 pkt | 3. | 5,1 pkt | Kamil Stoch |
| 24. | 28 stycznia | 2018 | Zakopane
|
Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 119,5 m | 136,5 m | 242,0 pkt | 2. | 3,6 pkt | Anže Semenič |
| 25. | 25 listopada | 2018 | Ruka
|
Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 136,0 m | 145,5 m | 288,4 pkt | 2. | 22,0 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 26. | 11 lutego | 2023 | Lake Placid
|
MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 129,0 m | 125,5 m | 264,5 pkt | 1. | – | |
| 27. | 12 lutego | 2023 | Lake Placid
|
MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 124,0 m | 130,0 m | 276,1 pkt | 2. | 11,5 pkt | Halvor Egner Granerud |
| 28. | 18 lutego | 2023 | Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 94,0 m | 99,0 m | 240,4 pkt | 1. | – | |
| 29. | 26 listopada | 2023 | Ruka
|
Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 143,5 m | 146,0 m | 334,1 pkt | 3. | 29,4 pkt | Stefan Kraft |
| 30. | 2 grudnia | 2023 | Lillehammer
|
Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 99,0 m | 92,0 m | 291,7 pkt | 2. | 5,0 pkt | Stefan Kraft |
| 31. | 3 grudnia | 2023 | Lillehammer
|
Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 143,0 m | 312,3 pkt | 2. | 5,9 pkt | Stefan Kraft |
| 32. | 10 grudnia | 2023 | Klingenthal
|
Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 146,5 m | 293,1 pkt | 3. | 4,8 pkt | Karl Geiger |
| 33. | 29 grudnia | 2023 | Oberstdorf
|
Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 139,5 m | 128,0 m | 309,3 pkt | 1. | – | |
| 34. | 1 stycznia | 2024 | Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze | K-125 | HS-142 | 138,0 m | 137,5 m | 291,4 pkt | 3. | 4,4 pkt | Anže Lanišek |
| 35. | 14 stycznia | 2024 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 131,0 m | 128,5 m | 262,4 pkt | 3. | 7,0 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 36. | 21 stycznia | 2024 | Zakopane
|
Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 135,5 m | 137,0 m | 327,8 pkt | 2. | 4,5 pkt | Stefan Kraft |
| 37. | 4 lutego | 2024 | Willingen
|
Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 139,0 m | 149,0 m | 237,6 pkt | 1. | – | |
| 38. | 17 lutego | 2024 | Sapporo
|
Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 127,5 m | 134,0 m | 256,9 pkt | 3. | 6,1 pkt | Stefan Kraft |
| 39. | 1 marca | 2024 | Lahti
|
Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 126,5 m | 257,1 pkt | 2. | 5,4 pkt | Lovro Kos |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
edytujstan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Źródło[54][55] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 2012/2013 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||
| 5 | 17 | 5 | 11 | 3 | 12 | 2 | 10 | 9 | 21 | 19 | - | 31 | - | - | - | - | - | - | 28 | 35 | 32 | 43 | 20 | 38 | 19 | - | 393 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||
| 2 | 15 | 6 | 11 | 50 | 18 | 25 | 2 | 29 | 5 | 18 | 9 | 8 | 19 | 1 | 50 | - | - | 8 | 10 | 51 | 18 | 20 | 11 | 32 | 31 | 43 | 28 | 601 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||
| 3 | 14 | 50 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 15 | 11 | q | 25 | 18 | - | - | 137 | |||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||
| 6 | 20 | 7 | 13 | 10 | 34 | 9 | 15 | 14 | 6 | 15 | 5 | 19 | 11 | 27 | 27 | 45 | q | q | 33 | 13 | 29 | 20 | 10 | 23 | 33 | - | - | - | 408 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 22 | 20 | 27 | 17 | 10 | 15 | 13 | 15 | 13 | 13 | 31 | 3 | 12 | 2 | 1 | 2 | 2 | 4 | 2 | 2 | 3 | 2 | 3 | 18 | 2 | 2 | 1161 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2017/2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||
| 9 | 3 | 4 | 1 | 2 | 6 | 6 | 10 | 11 | 3 | 3 | 15 | 2 | 5 | 10 | 8 | 15 | 13 | 22 | 36 | q | 16 | 828 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2018/2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||
| 11 | 9 | 2 | 13 | 13 | 14 | 24 | 39 | 32 | 20 | 15 | 26 | 26 | - | 13 | 17 | 13 | q | 31 | 32 | 19 | 19 | 34 | 14 | 37 | 11 | 26 | 20 | 371 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||
| 39 | 34 | 42 | 40 | 39 | q | 32 | 46 | q | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2021/2022 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||
| 31 | 17 | 31 | 10 | 37 | 6 | 21 | 43 | 18 | q | 22 | 15 | 33 | 19 | - | - | - | 12 | 22 | - | - | 41 | 25 | 25 | 20 | q | 19 | 18 | 219 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2022/2023 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||
| 23 | 25 | 14 | 7 | 43 | 27 | 6 | 19 | 6 | 8 | 18 | 20 | 11 | 8 | 7 | 12 | 9 | 4 | 10 | 11 | 1 | 2 | 1 | 5 | 8 | q | 42 | 12 | 13 | 34 | 20 | 9 | 902 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2023/2024 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||
| 4 | 3 | 2 | 2 | 4 | 3 | 12 | 5 | 1 | 3 | 5 | 5 | 3 | 2 | 17 | 1 | 7 | 6 | 3 | 16 | 6 | 7 | 2 | 7 | 20 | 8 | 4 | 28 | 6 | 9 | 20 | 14 | 1488 | ||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
edytujstan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Źródło[54][55] | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 2012/2013 |
|
|
|
|
|
|
| ||
| - | 1 | 4 | 3 | - | - | 6 | |||
| Sezon 2013/2014 |
|
|
|
|
| ||||
| 2 | - | 2 | 2 | - | |||||
| Sezon 2014/2015 |
|
|
|
|
| ||||
| 1 | - | - | - | - | |||||
| Sezon 2015/2016 |
|
|
|
|
|
| |||
| 1 | 1 | 4 | 4 | 2 | - | ||||
| Sezon 2016/2017 |
|
|
|
|
|
| |||
| 2 | 1 | 3 | 2 | 5 | 2 | ||||
| Sezon 2017/2018 |
|
|
|
|
|
|
|
| |
| 4 | 2 | 3 | 2 | 1 | 4 | 4 | 2 | ||
| Sezon 2018/2019 |
|
|
|
|
|
|
| ||
| - | - | 2 | - | - | - | - | |||
| Sezon 2021/2022 |
|
|
|
|
|
|
| ||
| - | 6 | - | - | - | - | 5 | |||
| Sezon 2022/2023 |
|
|
|
|
|
|
| ||
| - | 3 | 3 | 4 | 1 | 5 | 5 | |||
| Sezon 2023/2024 |
|
|
|
|
|
| |||
| 3 | 3 | 2 | 6 | 3 | 6 | ||||
| Legenda | |||||||||
| 1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) | |||||||||
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[11] |
|---|---|
| 2012/2013 | 45. |
| 2013/2014 | 12. |
| 2016/2017 | 2. |
| 2017/2018 | 26. |
| 2018/2019 | 22. |
| 2021/2022 | 25. |
| 2022/2023 | 9. |
| 2023/2024 | 7. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[11] |
|---|---|
| 2012/2013 | 9. |
| 2013/2014 | 10. |
| 2015/2016 | 12. |
| 2016/2017 | 22. |
| 2017/2018 | 2. |
| 2018/2019 | 31. |
| 2020/2021 | 62. |
| 2021/2022 | 31. |
| 2022/2023 | 11. |
| 2023/2024 | 2. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[11] |
|---|---|
| 2017 | 3. |
| 2018 | 19. |
| 2019 | 33. |
| 2022 | 29. |
| 2023 | 22. |
| 2024 | 6. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[55] |
|---|---|
| 2018 | 5. |
| 2019 | 19. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[55] |
|---|---|
| 2018 | 24. |
| 2019 | 25. |
| 2022 | 17. |
| 2023 | 17. |
| 2024 | 15. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[17] |
|---|---|
| 2012 | 72. |
| 2013 | 1. |
| 2014 | 18. |
| 2015 | 12. |
| 2016 | 2. |
| 2017 | 16. |
| 2018 | 58. |
| 2021 | 21. |
| 2022 | 6. |
| 2023 | 6. |
| 2024 | 6. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
edytuj| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 3 sierpnia | 2013 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 132,5 m | 132,5 m | 281,8 pkt |
| 2. | 15 sierpnia | 2013 |  Courchevel
|
Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 131,5 m | 131,5 m | 310,4 pkt |
| 3. | 3 października | 2013 | Klingenthal
|
Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 133 m | 133,5 m | 257,5 pkt |
| 4. | 30 lipca | 2016 | Hinterzarten
|
Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 99,5 m | 103,5 m | 269,4 pkt |
| 5. | 30 września | 2023 | Hinzenbach
|
Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 92,0 m | 90,5 m | 262,9 pkt |
| 6. | 29 września | 2024 | Hinzenbach
|
Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 92,0 m | 87,0 m | 247,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
edytuj| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 28 lipca | 2013 | Hinterzarten
|
Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 105,0 m | 104,5 m | 244,9 pkt | 2. | 2,0 pkt | Richard Freitag |
| 2. | 3 sierpnia | 2013 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 132,5 m | 132,5 m | 281,8 pkt | 1. | – | |
| 3. | 15 sierpnia | 2013 | Courchevel
|
Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 131,5 m | 131,5 m | 310,4 pkt | 1. | – | |
| 4. | 17 sierpnia | 2013 | Einsiedeln
|
Andreas Küttel-Schanze | K-105 | HS-117 | 114,5 m | 114,0 m | 259,4 pkt | 3. | 4,3 pkt | Kamil Stoch |
| 5. | 3 października | 2013 | Klingenthal
|
Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 135,5 m | 133 m | 261,9 pkt | 1. | – | |
| 6. | 26 lipca | 2014 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 130,5 m | 131,5 m | 392,0 pkt[o] | 3. | 23,2 pkt | Peter Prevc |
| 7. | 23 lipca | 2016 | Wisła
|
im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 126,0 m | 125,0 m | 241,8 pkt | 3. | 8,5 pkt | Maciej Kot |
| 8. | 30 lipca | 2016 | Hinterzarten
|
Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 99,5 m | 103,5 m | 269,4 pkt | 1. | – | |
| 9. | 27 sierpnia | 2016 | Hakuba
|
Olimpijska | K-120 | HS-131 | 122,0 m | 127,5 m | 239,6 pkt | 3. | 18,0 pkt | Anders Fannemel |
| 10. | 3 października | 2017 | Klingenthal
|
Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 141,0 m | 127,5 m | 256,0 pkt | 2. | 6,4 pkt | Dawid Kubacki |
| 11. | 30 września | 2023 | Hinzenbach
|
Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 92,0 m | 90,5 m | 262,9 pkt | 1. | – | |
| 12. | 28 września | 2024 | Hinzenbach
|
Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 90,5 m | 88,0 m | 256,8 pkt | 2. | 13,6 pkt | Daniel Tschofenig |
| 13. | 29 września | 2024 | Hinzenbach
|
Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 92,0 m | 87,0 m | 247,5 pkt | 1. | – | |
stan po zakończeniu LGP 2024
| Źródło[54][55] | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2012 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||
| - | - | - | 29 | 26 | - | - | - | 30 | 8 | |||||||||||||||||
| 2013 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||
| 2 | 1 | 1 | 3 | - | - | - | - | - | - | 1 | 440 | |||||||||||||||
| 2014 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||
| 3 | - | 6 | - | - | - | - | q | 15 | 116 | |||||||||||||||||
| 2015 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||
| 6 | 5 | 17 | 7 | - | - | - | - | - | - | 4 | 185 | |||||||||||||||
| 2016 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||
| 7 | 3 | 1 | - | 3 | 9 | - | - | 4 | 15 | 351 | ||||||||||||||||
| 2017 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||
| 19 | - | - | - | - | - | - | 4 | 2 | 142 | |||||||||||||||||
| 2018 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||
| 27 | - | 22 | 26 | - | - | - | - | 41 | 18 | |||||||||||||||||
| 2021 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||
| 23 | 21 | 13 | - | - | - | 5 | 19 | 95 | ||||||||||||||||||
| 2022 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||
| 13 | 4 | - | - | 4 | 5 | 165 | ||||||||||||||||||||
| 2023 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | 1 | 4 | 8 | 182 | |||||||||||||||||
| 2024 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | 2 | 1 | 8 | 212 | |||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja | ||||||||||||||||||||||||||
stan po zakończeniu LGP 2024
| Źródło[54][55] | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013 |
|
|
| ||||||
| - | 2 | 1 | |||||||
| 2014 |
| ||||||||
| 5 | |||||||||
| 2015 |
|
| |||||||
| 2 | 1 | ||||||||
| 2016 |
| ||||||||
| 3 | |||||||||
| 2017 |
| ||||||||
| 3 | |||||||||
| 2018 |
|
| |||||||
| 2 | - | ||||||||
| 2022 |
|
|
| ||||||
| - | - | 2 | |||||||
| 2023 |
| ||||||||
| 1 | |||||||||
| 2024 |
| ||||||||
| 1 | |||||||||
| Legenda | |||||||||
| 1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu | |||||||||
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[55] |
|---|---|
| 2011/2012 | 108. |
| 2021/2022 | 46. |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
edytujstan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Źródło[54][55] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 34 | dq | 21 | - | - | - | - | - | - | 10 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | 50 | 42 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2021/2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 11 | 7 | 15 | 6 | - | - | - | - | - | 116 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[55] |
|---|---|
| 2012 | 7. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytuj| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 8 września | 2012 | Lillehammer
|
Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 121,5 m | 130,5 m | 236,3 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytuj| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 10 sierpnia | 2012 | Kuopio
|
Puijo | K-120 | HS-127 | 124,5 m | 123,0 m | 236,0 pkt | 2. | 4,9 pkt | Tomaž Naglič |
| 2. | 11 sierpnia | 2012 | Kuopio
|
Puijo | K-120 | HS-127 | 128,0 m | 114,0 m | 228,1 pkt | 3. | 20,4 pkt | Jan Matura |
| 3. | 8 września | 2012 | Lillehammer
|
Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 121,5 m | 130,5 m | 236,3 pkt | 1. | – | |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
edytujstan po zakończeniu LPK 2023
| Źródło[54][55] | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2012 | ||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | 2 | 3 | 1 | 10 | - | - | 19 | 7 | 314 | ||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował | ||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Miejsce[56] |
|---|---|
| 2011/2012 | 228. |
| 2020/2021 | 127. |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Źródło[54][55] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||
| 51 | 23 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 8 | ||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | 28 | 45 | - | - | - | - | - | - | 3 | |||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uwagi
edytuj- ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wank, Marinus Kraus, Andreas Wellinger i Severin Freund
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Stephan Leyhe, Richard Freitag i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Carina Vogt, Markus Eisenbichler, Svenja Würth i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Stephan Leyhe, Richard Freitag i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Karl Geiger, Katharina Althaus i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Constantin Schmid, Andreas Wellinger i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wellinger, Stephan Leyhe, Richard Freitag i Severin Freund
- ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wellinger, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler i Richard Freitag
- ↑ a b Skład zespołu: Severin Freund, Andreas Wellinger, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu:Pius Paschke, Karl Geiger, Stephan Leyhe i Andreas Wellinger
- ↑ a b c d e Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Michael Dreher, Tobias Löffler i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Paul Winter, Martin Hamann, Sebastian Bradatsch i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Tom Lubitz i Andreas Wellinger
- ↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Wellinger uzyskał w nich 126 m i notę 106,9 pkt.Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15].
Przypisy
edytuj- ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-12-20. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
- ↑ a b Andreas WELLINGER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-05-16].
- ↑ Skoki Narciarskie – Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-03-21].
- ↑ WELLINGER Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ Adrian Dworakowski: Ekipa z Bawarii drużynowym Mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2012-10-06. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: Odmłodzony skład Niemców na Lillehammer. skijumping.pl, 2012-11-16. [dostęp 2012-11-24].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Freund wyprzedził Morgensterna i Bardala, słaby występ Polaków. skokinarciaskie.pl, 2012-11-24. [dostęp 2012-11-24].
- ↑ Konstancja Suchanek: PŚ w Soczi: Kofler triumfuje, dobry występ Kubackiego i Kota!. skijumping.pl, 2012-12-09. [dostęp 2012-12-15].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p WELLINGER Andreas - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-11]. (ang.).
- ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Anna Szczepankiewicz: Pierwsze nominacje na MŚ w Val di Fiemme. skijumping.pl, 2013-02-14. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ a b c d e WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Klasyfikacja po konkursie: 17.08.2013, Einsiedeln K-105. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ Calendar & Results. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c WELLINGER Andreas - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-05]. (ang.).
- ↑ Andrzej Mysiak: ZIO Soczi: Niemcy wygrywają, Polska najlepiej w historii!. skokinarciarskie.pl, 2014-02-17. [dostęp 2014-03-03].
- ↑ a b c d WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Deutsche Meisterschaften Teamspringen – Adler Skistadion Hinterzarten Rothaus Schanze HS 108 – 07.09.2014. sommerskispringen-hinterzarten.de, 2014-09-07. [dostęp 2018-04-27]. (niem.).
- ↑ Paweł Guzik: PŚ w Kuusamo: Kasai i Ammann na najwyższym stopniu podium!. skijumping.pl, 2014-11-29. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Aleksandra Kruc: Wellinger na badaniach, Niemca boli ramię. skokinarciarskie.pl, 2014-11-29. [dostęp 2015-01-18].
- ↑ Anna Szczepankiewicz: Andreas Wellinger po operacji. skijumping.pl, 2014-12-05. [dostęp 2019-08-19].
- ↑ Klaudia Kaźmierczak: Bez Wellingera w konkursie. skokinarciarskie.pl, 2015-02-26. [dostęp 2016-04-18].
- ↑ a b c WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Einzel – Garmisch-Partenkirchen – Samstag, 24. Oktober 2015. rennmeldung.de, 2015-10-24. [dostęp 2018-04-27]. (niem.).
- ↑ Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Team – Garmisch-Partenkirchen – 23. Oktober 2015. rennmeldung.de, 2015-10-23. [dostęp 2018-04-27]. (niem.).
- ↑ a b c d WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ David Siegel niespodziewanym mistrzem Niemiec. berkutschi.com, 2016-10-22. [dostęp 2018-04-27].
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy górą w Niemczech. skijumping.pl, 2016-10-21. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Dominik Formela: Raw Air w Vikersund: Kamil Stoch wygrywa na Vikersundbakken! Stefan Kraft zwycięzcą turnieju. skijumping.pl, 2017-10-04. [dostęp 2019-08-19].
- ↑ a b c d WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Wellinger mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-24].
- ↑ a b c WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-13]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Bez Andreasa Wellingera w sezonie 2019/20!. skijumping.pl, 2019-06-07. [dostęp 2019-06-07].
- ↑ Michał Grzela: Wellinger i Siegel o krok od powrotu na skocznię. skijumping.pl, 2020-03-22. [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Dominik Formela: Andreas Wellinger ponownie kontuzjowany!. skijumping.pl, 2020-04-02. [dostęp 2020-04-03].
- ↑ Dominik Formela: Wellinger znów na skoczni. skijumping.pl, 2020-05-14. [dostęp 2020-05-14].
- ↑ Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-13]. (ang.).
- ↑ Adrian Dworakowski: Andreas Wellinger przedwcześnie kończy sezon. skijumping.pl, 2021-02-25. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ a b c WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-05]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Dominik Formela: Trudna selekcja Horngachera i Widhoelzla. skijumping.pl, 2022-01-24. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Dominik Formela: Wellinger przeszedł zabieg kolana. skijumping.pl, 2022-04-08. [dostęp 2022-04-09].
- ↑ a b c d WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-05]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Freitag i Wellinger ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2022-10-22. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Drużynowe zwycięstwo Bawarii. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Lake Placid: Pierwsze od ponad 5 lat zwycięstwo Wellingera, Kubacki piąty. skijumping.pl, 2023-02-11. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ a b c WELLINGER Andreas - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-11]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy i Saksonki drużynowymi mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2023-11-05. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2015-02-26. [dostęp 2014-02-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g WELLINGER Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Adam Kwieciński: WELLINGER Andreas 1995.08.28 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-16].
- ↑ WELLINGER Andreas - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- WELLINGER Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- Adam Kwieciński: WELLINGER Andreas 1995.08.28 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-16].