Geirangerfjord

Die Geirangerfjord (Noors: Geirangerfjorden) in die Sunnmøre-streek van die provinsie (fylke) Møre og Romsdal is een van die bekendste fjorde in Noorweë wat deur Unesco sedert 14 Julie 2005 as 'n wêrelderfenisgebied gelys word.

Geirangerfjord*
Unesco-wêrelderfenisterrein
Die Geirangerfjord, soos gesien vanuit die Flydalsjuvet.
Geirangerfjord Ligging van die Geirangerfjord in Noorweë
Koördinate: 62°06′00″N 07°05′00″O
Lande	Noorweë
Tipe	Natuur
Kriteria	vii, viii
Verwysings	1195
Streek†	Europa
Inskripsiegeskiedenis
Inskripsie	2005  (29ste Sessie)
* Naam soos dit in die Wêrelderfenislys verskyn. † Streek soos deur Unesco geklassifiseer.

Die fjord, wat sowat 200 kilometer noordoos van Bergen en 280 kilometer noordwes van Oslo geleë is, het 'n lengte van vyftien kilometer en is 'n sytak van die Storfjord ("Groot Fjord"). Die Geirangerfjord is – saam met 'n ander Wes-Noorse fjord, die Nærøyfjord – die langste en diepste fjord ter wêreld. Die rotswande aan sy weerskante troon 1 400 meter bo seevlak uit en strek 'n verdere 500 meter tot by die seebodem. Watervalle, gletsermere en bosgebiede langs die rotswande maak deel uit van die fjordlandskap. Die dorp Geiranger is sowat 100 kilometer van die kus af aan die eindpunt van die fjord geleë.

Toerisme

Die ligging van die Geirangerfjord (blou) in Møre og Romsdal.

Die Geirangerfjord is al meer as 'n eeu een van die gewildste toeristebestemmings in Noorweë. Die Duitse keiser Wilhelm II was een van die eerste fjord-geesdriftiges wat met sy jag Hohenzollern in die jare voor die Eerste Wêreldoorlog gereelde besoeke aan die Geirangerfjord gebring het. Die meeste huidige besoekers maak gebruik van die veerbootverbinding tussen Hellesylt en Geiranger of een van die Hurtigruten-passasierskepe wat die fjord in die somer bevaar.

Watervalle soos die "Sewe Susters" (Noors: De syv søstrene) of die "Bruidsluier" is bekende toeristetrekpleisters langs die Geirangerfjord, net soos 'n aantal verlate plaashuise wat op rotse teen die steil berghellings opgerig is en waarvan sommige slegs deur lere of steil voetslaanpaaie toeganklik was. Nogtans was die gebied vroeër danksy die gematigde klimaat – met byna 24 uur se sonbestraling tydens die somermaande – uiters geskik vir landboudoeleindes, en selfs vrugte soos appelkose is hier verbou.

Die laaste bewoners het hul plase as gevolg van die moeilike lewensomstandighede teen die middel van die 19de eeu vir goed verlaat – sommige van hulle, wat hier nie net eensaamheid ervaar het nie, maar ook aan armoede en rotsstortings blootgestel was, het destyds net soos baie ander Nore 'n nuwe heenkome in Noord-Amerika gevind. Deesdae word die plaashuise as 'n kulturele erfenis beskou en herstel.

Paaie

Die sogenaamde "Arendpad" (Noors: Ørneveien) met sy elf haarnaalddraaie is in 1953 voltooi en loop oor 'n maksimumhoogte van 600 meter bo seevlak. Die uitsigpunt Ørnesvingen langs die pad bied 'n uitsig oor die fjord.

Eksterne skakels

• Geiranger Inligting vir toeriste
• Destinasjon Geirangerfjord – Trollstigen
• Webkamera Geargiveer 17 Desember 2009 op Wayback Machine