Lotarius I
| Lotarius I | |
|---|---|
| Keiser van die Romeine en Koning van Italië | |
| |
| Dinastie | Karolingiese dinastie |
| Bewind | As keiser: 817–855; As koning van Italië: 822–855 As koning van Middel-Francia: 843–855 |
| Kroning | Deur sy vader: 817, Aken; Deur Pous Paschalis I: 5 April 823, Rome |
| Gebore | 795 |
| Gesterf | 29 September 855 (op 59–60) |
| Prüm | |
| Prüm | |
| Voorganger | Lodewyk die Vrome |
| Opvolger | Lotarius II |
| Gade | Ermengarde van Tours |
| Nakomelinge | Lodewyk II Lotarius II Karel van Provence Karelman Hiltrude Berta Gisela Rotrude |
| Vader | Lodewyk die Vrome |
| Moeder | Ermengarde van Hesbaye |
Lotarius I (795 – 29 September 855) was 'n Karolingiese keiser wat oor die Midderyk geheers het. Hy was Lodewyk die Vrome se oudste seun en Karel die Grote se kleinseun.
Politiek
[wysig | wysig bron]Sy pa Lodewyk was 'n swak heerser. Hy het Lotarius in 817 tot medekeiser gemaak en sy jonger broers Pepyn en Lodewyk tot konings van Akwitanië en wat nou Duitsland is. In 819 hertrou Lodwyk met Judith uit die Welfe-familie en in 823 word 'n halfbroertjie gebore, Karel, wat later die naam Karel die Kale sal kry. Die verdeling van die erfenis moet nou verander word en in 830 lei dit tot 'n burgeroorlog wat tien jaar duur en die Wikings die kans gee om die keiserlike gesag verder te ondergraaf. In 833 neem Lotarius sy pa gevange en verneder hom vier maande lank. In 838 sterf Pepyn van Akwitanië en kry Karel hierdie gebied, hoewel Pepyn 'n seun het (Pepyn II) wat ook sy deel opeis. Ná Lodewyk se dood op 20 Junie 840 breek oor die erfenis opnuut 'n oorlog tussen die broers uit.[1]
In 841 beveg Lodewyk die Vrome se seuns mekaar in die slag van Fontenoy.[2] Die slag is onbeslis, maar Lotarius se poging om sy broers te onderwerp faal. Op 14 Februarie 842 sweer sy twee broers naby Straatsburg 'n eed om mekaar te help en Lotharius moet met die Verdrag van Verdun in Augustus toestaan dat die ryk in drie dele verdeel word.
Karel die Kaalkop kry die westelike deel, Lodewyk die Duitser die oostelike. Lotarius se deel bestaan uit die huidige Nederland, België, die Ryn se linkeroewer in Duitsland, die ooste van Frankryk (Elsas, Lotaringe), die weste van Switserland en die noorde en midde van Italië tot aan die grens met die vorstedom Benevento. Hierdie ryk het net vyftien jaar bestaan omdat dit onder Lotarius se seuns opnuut in drie dele verdeel is. Lotarius I het nooit die suidelike deel van sy ryk aan die suidkant van die Alpe besoek nie. Hy het reeds in 844 sy oudste seun Lodewyk as onderkoning Italië toe gestuur en in April 850 het hy vir hom medekeiser gemaak.[1]
Familie
[wysig | wysig bron]Sy vrou was Irmingard, die dogter van Hugo van Tours (uit die Etichoniede-huis) [3] Hy het drie seuns: Lodewyk II, wat Italië en die keisertitel erf, Lotarius II wat die gebied van Friesland to die Alpe erf en Karel van Provence. Hy het ook 'n dogter Rotrud.
Wetgewing
[wysig | wysig bron]In Lotarius se tyd begin mense opnuut om woude te kap en in landbougrond om te sit. Aanvanklik word vuur gebruik, omdat dit vinnig werk, maar dit is ook gevaarlik en verkwistend. In 840 verbied Lotarius dit en dreig om oortreders met loesing of die skeer van hul kop te straf. Hulle moet die byl gebruik.[4]
Religie
[wysig | wysig bron]In sy laaste jare keer Lotarius hom na sy geloof. In 852 skenk hy pragtig versierde relikwieëkassies en relikwieë aan die klooster van Prüm. In 855 abdikeer hy en tree toe tot hierdie klooster.[2] Hy skryf ook aan Hrabanus Maurus, die aartsbiskop van Mainz en 'n beroemde teoloog, om vir hom 'n kompendium te skryf met homilieë -kort preke- vir elke dag van die jaar, wat hy kan saamneem op reis en wat daagliks tydens die maaltyd voorgelees kan word.[5]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Medieval European Coinage: Volume 1, The Early Middle Ages (5th-10th Centuries), Philip Grierson, Mark Blackburn, Cambridge University Press, 2007, ISBN 0-521-03177-X, ISBN 978-0-521-03177-6
- ↑ 2,0 2,1 Religious Franks, Rob Meens, Oxford University Press, 2016, ISBN 0-7190-9763-0, ISBN 978-0-7190-9763-8
- ↑ Ius hereditarium Encountered I: The Meingaud-Walaho Inheritance, Donald C. Jackman, 2010, ISBN 1-936466-52-X, ISBN 978-1-936466-52-8
- ↑ The Middle Ages: A Very Short Introduction Miri Rubin, OUP Oxford, 2014, ISBN 0-19-101955-0, ISBN 978-0-19-101955-5
- ↑ The Uses of the Past in the Early Middle Ages, Yitzhak Hen, Matthew Innes, Cambridge University Press, 2000, ISBN 0-521-63998-0, ISBN 978-0-521-63998-9
| Voorafgegaan deur Lodewyk die Vrome |
Keiser van die Heilige Romeinse Ryk 840 - 855 |
Opgevolg deur Lodewyk II van Italië |
