Gaan na inhoud

Indo-China

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Indo-China in 1886.

Indo-China of Agter-Indië (Frans: L'Indochine) verwys na die vastelandgedeelte van Suidoos-Asië. Die term "Indo-China" is vir die eerste keer deur die Deens-Franse geograaf Conrad Malte-Brun (ook Malthe Konrad Bruun, 1775–1826) gebruik in sy werk van 1810, "Précis de la Géographie Universelle", wat in Parys gepubliseer is.[1] Die benaming "Indo-China" verwys na die kulturele invloed wat Indië en China onderskeidelik op die vastelandgedeelte van Suidoos-Asië gehad het. In Malte-Brun se gebruik van die term word die moderne state Laos, Kambodja, Thailand, Viëtnam, Mianmar en die noordelike deel van Maleisië (die Maleisiese Skiereiland), die suide van China, dele van Bangladesj en Singapoer ingesluit.[2] Vandag verwys die term gewoonlik na die voormalige Frans-Indo-China (Frans: Indochine française), wat slegs Kambodja, Laos en Viëtnam ingesluit het.[1] Daar is ook soms na Mianmar onder Britse koloniale beheer as Brits-Indo-China (Engels: British Indochina) verwys.[3]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 France / Indochine: Histoire et Mémoire Geargiveer 19 Februarie 2020 op Wayback Machine, L'Indochine Geargiveer 9 Maart 2015 op Wayback Machine, besoek op 25 Julie 2007
  2. Geographicus Antique Maps 1837 Malte-Brun Map of India, Burma and Southeast Asia (Siam , Vietnam ) Geargiveer 27 September 2007 op Wayback Machine, besoek op 24 Julie 2007
  3. LEGAL ISSUES ON BURMA JOURNAL, Burma and National Reconciliation: Ethnic Conflict and State-Society Dysfunction, No. 10 – DESEMBER 2001, BURMA LAWYERS' COUNCIL , besoek op 25 Julie 2007