Pous Eugenius II

Pous Eugenius II
Pontifikaat begin	8 Mei 824
Pontifikaat eindig	27 Augustus 827
Voorganger	Paschalis I
Opvolger	Valentinus
Gebore	Rome, Italië
Sterf	27 Augustus 827 Rome, Italië
Ander pouse genaamd Eugenius

Eugenius II was die 99ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk.

Biografie

Pous Eugenius II is in Rome gebore. Op 8 Mei 824 volg hy Pous Paschalis I op en regeer tot sy dood op 27 Augustus 827. Hy word opgevolg deur Pous Valentinus. Die naam ‘Eugenius’ beteken 'die Adellike'.

Pontifikaat

Pous Eugenius II, die aartspriester van die Sint Sabina-kerk, was die kandidaat van die adel tydens die pousverkiesing na die dood van sy voorganger Pous Paschalis I. Tydens sy verkiesing was daar groot onenigheid. 'n Ander kandidaat, Zinzinnus, is deur die volk voorgestel. Die aanwesigheid van Lotarius, seun van die Frankiese koning Lodewyk die Vrome het Pous Eugenius II egter van die nodige gesag voorsien. Lotarius het van die geleentheid gebruik gemaak deur die verkiesing van pouse deur die adel te laat geskied en om die dekreet te bevestig dat geen pous in sy amp bevestig mag word sonder goedkeuring van die Frankiese keiser nie. In 826 hou Eugenius 'n belangrike sinode in Rome waaraan 62 biskoppe deelneem. Die pous het op die sinode veral gestrewe na die verbetering van die kennisvlak van die klerus. Biskoppe en priesters sonder die nodige kennis is geskors totdat hulle bewys lewer dat hulle genoegsame kennis het om hulle pligte te vervul. Leermeesters is ook aan biskoppe, katedrale en ander belangrike plekke gestuur om onderrig te gee in die Heilige Skrif en ander beskaafde literatuur. Die sinode het ook simonie verbied.

Eugenius II het hom ontferm oor die armes, weduwees en wese, wat hom die bynaam "Vader van die mense" gegee het.

Invloed van die Franke

Die verkiesing van Eugenius II was 'n oorwinning vir die Franke en hulle het vervolgens hulle posisie versterk. Die Romeinse adel wat tydens die vorige bewind verban is en na Frankryk gevlug het, het teruggekom en hulle besittings teruggekry. 'n Grondwet, die "Constitutio Romana", is ooreengekom tussen die pous en die keiser op 11 November 824 wat die keiser se invloed versterk het, maar ook die magte van die adel aan bande gelê het. Die grondwet bevat 'n reëling dat geen pous in sy amp bevestig kan word sonder die goedkeuring van die Frankiese keiser nie.

Voordat Lotarius Rome verlaat het, het gesante van keiser Lodewyk en die Grieke aangekom om die kwessie van beelde-verering te bespreek. Die Bisantynse keiser Michael II was aanvanklik inskiklik teenoor die beelde-verering en die groot voorstander daarvan, Theodoros Studitos dring by hom daarop aan om die kerk te verenig. Michael het egter gou van sy toleransie vergeet en die beelde-verering streng vervolg. Hy het ook probeer om die Franke by die kwessie te betrek. Lodewyk die Vrome belê toe met die pous se toestemming 'n sinode van biskoppe in Parys in 825. Die resultate van die sinode was egter so swak dat niks van hulle besluite gekom het nie. Dit het die pous genoop om drastiese stappe te doen om die kennisvlakke van die klerus te verbeter.

Bibliografie

• Davis, R. (2001) Book of the Pontiffs (English Translation of the Liber Pontificalis) Liverpool University Press. ISBN 0-85323-545-7
• Duff, Eamon. Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press, 2001. bl. 62–63. ISBN 0-300-09165-6
• Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, bl. 47. ISBN 0-500-01798-0.

Eksterne skakels

• CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)

• BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
• PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)

Nota

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia.

Opvolging

Voorafgegaan deur Paschalis I

Pous (Pontifex Maximus) 824 – 827

Opgevolg deur Valentinus