Harnisch

D Originalrüstig vom Götz vo Berlichinge. Museum Burg Hornberg

Harnisch 16. Joorhundert

E Harnisch (vo französisch harnais) isch d Rüstig vom ene Ritter, wo dr ganz Körper schützt.

Ursprünglig het „harnasch“ die ganzi Usrüstig vom ene Ritter gmäint. Um 1200 het sich d Bedütig vom Begriff gänderet und isch nume no für dä Däil vo dr Rüstig brucht worde, wo für dr Oberkörper bestimmt gsi isch.

Im Hochmittelalter isch dr Harnisch e Chettirüstig gsi, wo men ere au Brünne, Halsberc oder Haubert gsäit het. Si het sich witer gänderet bis si sich zum spootmittelalterlige und früenöizitlige Blattepanzer entwigglet het.

Die Rüstige si vo Plattner gmacht und denn vom ene Harnischfääger boliert worde.

Litratuur

• Joachim Bumke: Höfische Kultur. Literatur und Gesellschaft im hohen Mittelalter (= dtv 4442). 2 Bänd. Deutscher Taschenbuch-Verlag, Münche 1986, ISBN 3-423-04442-X.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Harnisch“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.