Zum Inhalt springen

Mària-n-ärschiinung

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
a Kìrchafanschter z’ Bourdeilles (Süüdfrànkrììch) mìt’ra Dàrschtällung vu dr Ärschiinung vu dr Jumpfa Mària vor dr hl. Bernadette ìn dr Grotta vu Massabielle
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Mària-n-ärschiinunga sìnn Wisioona (vun làtiinisch visio[1] LL-Q397 (lat)-Mathieu Kappler-visio.wav [ˈvisio](info)[N 1] „Ärschiinung, Ààblìck“, videre – „sah“), wu d’ Ziiga berìchta hann, àss ìhna d’ Mària, d’ Müatter vum Jesüs Krìschtüs, ärschììna säjg. Salla Mària-n-ärschiinunga hàt’s ìn àlla Äära vum Chrìschtatumm ghàà.

Ìm Làuif vu da Joohrhunderta sìnn mehrera Brìchta-n-ìwwer Ärschiinunga gsìì; d’ krìschtliga Kìrchabeheerda hann jedoch numma weeniga-n-ärkännt. Soo hàt d’ reemisch-kàthoolischa Kìrìch äbba 20 Ärschiinunga ärkännt, d’ koptisch-orthodoxa Kìrìch numma fìmf, un d’ ànglikàànischa Gmainschàft numma dräi. Àn da Orta, wu d’ Mària-n-ärschììna säjg, hàt maa-n-oft Kìrcha, Kleschter un Wàllfàhrtsorta bàuia.

ìn dr reemisch-kàthoolischa Kìrìch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Lischta vu da Mària-n-ärschiinunga, wo d’ reemisch-kàthoolischa Kìrìch offiziäll àànärkännt hàt[2]
Nr. Bìld Article Ort Lànd Dàtum wär hatt d’ Jumpfra gsah? offiziälla Àànärkännung
1 Mària-n-ärschiinunga z’ Le Laus Notre-Dame du Laus (Hautes-Alpes) FrankreichFrankreich Frànkrììch vu Mai 1664 bis ànna 1718 d’ Benoîte Rencurel dur dr Jean-Michel Di Falco, Bischoof vu Gap un Embrun àm 4. Mai 2008[3][4]
2 Mària-n-ärschiinung z’ La Salette La Salette-Fallavaux (Isère) FrankreichFrankreich Frànkrììch 19. Septamber 1846 dr Maximin Giraud un d’ Mélanie Calvat dur dr Philibert de Bruillard, Bischoof vu Grenoble àm 19. Septamber 1851[5] un
dur dr Jacques Ginoulhiac, Bischoof vu Grenoble àm 19. Septamber 1855[6]
3 Mària-n-ärschiinunga un Wàllfàhrt z’ Lourdes Lourdes (Hautes-Pyrénées) FrankreichFrankreich Frànkrììch vum 11. Hornung bis àm 16. Jüüli 1858 Bernadette Soubirous dur dr Bertrand-Sévère Laurence àm 18. Janner 1862[7]
4 Mària-n-ärschiinunga z’ Green Bay Champion (Wisconsin) Vereinigte StaatenVereinigte Staaten Verainigta Schtààta Oktoower 1859 Adèle Brise dur dr David L. Ricken, Bischoof vu Green Bay àm 8. Dezamber 2010[8][9]
5 Mària-n-ärschiinung z’ Pontmain Pontmain (Mayenne) FrankreichFrankreich Frànkrììch 17. Janner 1871 dr Eugène Barbedette, sii Brüader Joseph un d’ Françoise Richer dur dr Casimir Wicart, Bischoof vu Laval àm 2. Hornung 1872 un dur dr
Eugène Grellier, Bischoof vu Laval àm 16. Àwrìl 1920[10]
6 Dietrichswàlder Mària-n-ärschiinunga Dietrichswalde PolenPolen Poola vum 27. Jüüni bis àm 16. Septamber 1877 d’ Justyna Szafrynska un d’ Barbara Samulowska 11. Septamber 1977[11]
7 Mària-n-ärschiinunga vu Fátima Fátima PortugalPortugal Portügàl vum 13. Mai bis àm 13. Oktoower 1917 Lúcia dos Santos, Francisco Marto un ìhra Schwäschtra Jacinta àm 13. Oktoower 1930[12]
8 Mària-n-ärschiinunga z’ Beauraing Beauraing BelgienBelgien Belgia vum 29. Nowamber 1932 bis àm 3. Janner 1933 d’ Fernande, d’ Gilberte un dr Albert Voisin, zamma mìt dr Andrée un dr Gilberte Degeimbre 2. Jüüli 1949[13]
9 Mària-n-ärschiinunga z’ Banneux Banneux BelgienBelgien Belgia vum 15 Janner bis àm 2. März 1933 Mariette Beco 22. Àuigscht 1949[14]
10 Mària-n-ärschiinunga vun Akita Akita JapanJapan Jàpàn dräimol vum 6. Jüüli bis àm 13. Oktoower 1973 — 101 Mol hatt d’ Màriaschtàtüüta ghììla (vum 4. Janner 1975 bis àm 15. Septamber 1981) d’ Agnès Sasagawa Katsuko dur dr John Shojiro Ito, Bischof vu Niigata àm 22. Àwrìl 1984[15]
11 Mària-n-ärschiinunga vu Betania Betania bii Cúa VenezuelaVenezuela Venezuela vum 25. März 1976 bis àm 5. Janner 1990 d’ Maria Esperanza Medrano de Bianchini dur dr Pio Bello Ricardo, Bischoof vu Los Teques, àm 21. Nowamber 1987[16][17]
12 Mària-n-ärschiinunga z’ Kibeho Kibeho Ruanda Ruanda vum 28. Nowamber 1981 bis àm 28. Nowamber 1989 d’ Alphonsine Mumureke, d’ Nathalie Mukamazimpaka, d’ Marie-Claire Mukangango dur dr Augustin Misago, Bischoof vu Gikongoro àm 29. Jüüni 2001[18][19]
13 Mària-n-ärschiinunga vu San Nicolás San Nicolás de los Arroyos ArgentinienArgentinie Àrgentinia vum 25. Septamber 1983 bis àm 11. Septamber 1991 d’ Gladys Quiroga de Motta dur dr Héctor Cardelli, Bischoof vu San Nicolás de los Arroyos àm 22. Mai 2016[20][21]

ìn dr koptisch-orthodoxa Kìrìch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Lischta vu da Mària-n-ärschiinunga, wo d’ koptisch-orthodoxa Kìrìch àànärkännt hàt[2]
Nr. Bìld Tìtel Ort Lànd Dàtum wär hàt d’ Jumpfra gsah? offiziälla Àànärkännung
1 Mària-n-ärschiinung vu Zeitoun Zeitoun (Kairo) Agypten Ägüpta vum 2. Àwrìl 1968 bis ànna 1971 mehrera Zehntoisiga Litt, Krìschta un Mosläma àm 5. Mai 1968 dur dr Pàtriàrch Kyrill VI. vun Àlexandria[22][23]
2 Unsra Liawafràui vun Edfu Edfu Agypten Ägüpta vun Àuigscht bis ìm Nowamber 1982 zàhlriicha Litt dur dr Hedra vun Assuan ànna 1982
3 Notre-Dame de Shoubra Shubra (Kairo) Agypten Ägüpta 1986 zàhlricha Litt dur dr Pàtriàrch Schenuda III. ànna 1991
4 Unsra Liawafràui vun Assiut Assiut Agypten Ägüpta vu 2000 bis 2001 toisiga Litt durs Konziil vun Assiut ìm Nowamber 2000[24][25]
5 Unsra Liawafràui vun al-Warraq Ìnsla al-Warraq (Giseh) Agypten Ägüpta vum 10. bis àm 22. Dezamber 2009 hunderta Litt, Krìschta un Mosläma dur dr Pàtriàrch Schenuda III. ànna 2015[26][27]

ìn dr ànglikàànischa Gmainschàft

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Lischta vu da Mària-n-ärschiinunga, wo d’ ànglikàànischa Gmainschàft ärkännt hàt[2]
Nr. Bìld Àrtìkel Ort Lànd Dààtum wär hàt d’ Jumpfra gsah? Kommentààr
1 Mària-n-ärschiinunga un Wàllfàhrt z’ Lourdes Lourdes (Hautes-Pyrénées) FrankreichFrankreich Frànkrììch vum 11. Hornung bis àm 16. Jüüli 1858 d’ Bernadette Soubirous Z’ Lourdes ìsch a ànglikàànisch Màriahailigtumm ärrìchta worra, grààd biim kàthoolischa Hailigtumm. Ìm Septamber 2008 ìsch dr Arzbischoof vu Canterbury Rowan Williams uff Lourdes kumma un hàt ìm Hailigtumm preedigt.[28]
2 Unsra Liawafràui vu Walsingham Walsingham (Anglànd) Vereinigtes KonigreichVereinigtes Königreich Verainigt Keenigraich 1061 d’ Richeldis de Faverches Ànna 1922 hàt dr Vikààr Alfred Hope Patten, d’ Vereehrung vun Unsra Liawa Fràui vu Walsingham wììder befäärdert un hàt Pìlgerfàhrta-n-uffs Hailigtumm orgànisiart. Ìn da USA b’sìtzt d’ Epischkopààlkìrìch vum Wisconsin a Hailigtumm, wo ìn dr Jumpfra vu Walsingham gwìdmet ìsch.
3 Unsra Liawafràui vu Yankalilla Yankalilla (Süüdàuischtrààlia) AustralienAustralien Àuischtrààlia Àuigscht 1994 s’ Bìld kààt maa ìn’ra Kìrìch sah ìn’ra Kìrìch säjg a Bìld uff dr Wànd ärschììna. Maa sajt, àss s’ Bìld s’ Gsìcht un d’ Schultra vu dr Jumpfra dàrschtällt. Ìm Dezamber 1996 hàt dr ànglikàànischa Bischoof Graham Walden d’ Kìrìch àls „Hailigtumm Unsra Liawa Fràui vu Yankalilla“ iigwäiht. Doo kumma vììla àuischtrààlischa Ànglikààner ku pìlgra.[29]

Lìteràtüür

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
uff Hoochdiitsch
  • Marienerscheinungen. In: Brockhüüs Enzüklopädii. Brockhüüs (brockhaus.de [abgerufen am 31. Dezember 2023]).
  • David Blackbourn: „Die von Gottheit überaus bevorzugten Mägdlein“ – Marienerscheinungen im Bismarckreich, in: Irmtraud Götz von Olenhusen (Hrsg.): Wunderbare Erscheinungen. Frauen und katholische Frömmigkeit im 19. und 20. Jahrhundert. Schöningh, Paderborn u. a. 1995, S. 171–201. ISBN 3-506-76178-1. Online laasa
  • Ramon DeLuca: Echt oder unecht? Die Unterscheidungskriterien der Kirche bei Privatoffenbarungen. Verax, Müstair 1998, ISBN 3-909065-03-1.
  • Johannes Fiebag, Peter Fiebag: Zeichen am Himmel. UFOs und Marienerscheinungen. Ullstein, Frankfurt am Main/Berlin 1995, ISBN 3-548-35567-6.
  • Josef Hanauer: Muttergottes-Erscheinungen: Tatsachen oder Täuschung? Fischer, Aachen 1996, ISBN 3-89514-056-2.
  • Monika Hauf: Marienerscheinungen. Hintergründe eines Phänomens. Patmos, Düsseldorf 2006. ISBN 3-491-72496-1.
  • Gottfried Hierzenberger, Otto Nedomansky: Erscheinungen und Botschaften der Gottesmutter Maria. Vollständige Dokumentation durch zwei Jahrtausende. Augsburg 1998, Bechtermünz/Weltbild, ISBN 3-86047-452-9.
  • Helmut Moll: Marienerscheinungen im Glauben der Kirche. Ein Gespräch über die kirchliche Anerkennung von Marienerscheinungen, in: L’Osservatore Romano (hoochdiitsch) Nr. 8 (20. Februar 1987) 5.
  • Elvira Maria Slade: Maria – Die unbekannten Seiten der „Mutter Gottes“. Verlag für Reformatorische Erneuerung, Wuppertal 2003, ISBN 3-87857-318-9.
  • Stefan Teplan, Valentin Reitmajer: Maria spricht in Medjugorje – Sämtliche Botschaften der Gottesmutter. Reimo Verlag, 2002, ISBN 3-9805810-7-1.
  • Ivan Zeljko: Marienerscheinungen – Schein und Sein aus theologischer und psychologischer Sicht – Dargestellt am Beispiel der Privatoffenbarungen in Medjugorje. Dr. Kovač, Hamburg 2004, ISBN 3-8300-1448-1.
uff Frànzeesch
  • Joachim Bouflet: Dictionnaire des apparitions de la Vierge Marie : entre légende(s) et histoire. Cerf, Pàriis 2020, ISBN 978-2-204-11822-4 (französisch, 960 S.).
  • René Laurentin, Patrick Sbalchiero: Dictionnaire des apparitions de la vierge (= Bibliothèque de culture religieuse). Fayard, 2012, ISBN 978-2-213-67132-1 (französisch, 1432 S.).
  • Bernard Billet: Vraies et fausses apparitions dans l’Église. Bellarmin, Pàriis 1976 (französisch, 237 S.).
  • Joachim Bouflet, Philippe Boutry: Un signe dans le ciel : les apparitions de la Vierge (= Les ecritures sacrees). Grasset, 1997, ISBN 978-2-246-52051-1 (französisch, 475 S.).
  • Pierre Molaine: L’Itinéraire de la Vierge Marie. Corrêa, Pàriis 1953 (französisch).
  • Paolo Apolito: Visions mariales sur Internet à la fin du XXe siècle. In: Ethnologie française : Voix, visions, apparitions (= Revue Ethnologie française). Band 33, Nr. 4, 2003, ISBN 978-2-13-053402-0, S. 641–647 (französisch, cairn.info).
  • Marie-Gabrielle Lemaire: Les Apparitions mariales (= Que penser de ?). Éditions Fidélité, Namur 2008, ISBN 978-2-87356-388-2 (französisch, 133 S.).
  • Joachim Bouflet: Faussaires de Dieu (= Petite Renaissance). Presses de la Renaissance, Pàriis 2007, ISBN 978-2-7509-0341-1 (französisch, 728 S.).
  • Sylvie Barnay: Le ciel sur la Terre : les apparitions de la vierge au Moyen-Age. Cerf, 1999, ISBN 978-2-204-06313-5 (französisch, 250 S.).
  • Patrick Sbalchiero: Les apparitions de la Vierge en Extrême-Orient. Presses de la Renaissance, Pàriis 2008, ISBN 978-2-7509-0152-3 (französisch, 189 S.).
  • Yves Chiron: Enquête sur les apparitions de la Vierge. Perrin-Mame, 2008, ISBN 978-2-262-02832-9 (französisch, 427 S.).
  • Paulo Ricardo de Azevedo Júnior, Gabriel Vila Verde: O diário do silêncio : o alerto da Virgem Maria contra comunismo no Brasil. Ecclesiae, 2018, ISBN 978-85-8491-104-2 (portugiesisch).
uff Anglisch
  • Kevin McClure: The Evidence for Visions of the Virgin Mary. Aquarian Press, Wellingborough 1983, ISBN 0-85030-351-6 (britisches Englisch, archive.org).
  • René Laurentin: The Apparitions of the Blessed Virgin Mary Today. Veritas Publications, Dublin 1991, ISBN 1-85390-119-9 (britisches Englisch, Erstausgabe: 1990).
  • Catherine M. Odell: Those Who Saw Her: Apparitions of Mary. Our Sunday Visitor, Huntington 1995, ISBN 0-87973-664-X (englisch).
  • Janice T. Connell: Meetings with Mary: Visions of The Blessed Mother. USA 1996, ISBN 0-345-39705-3 (amerikanisches Englisch, Ballantine Books).
  • G. Scott Sparrow: Sacred Encounters with Mary. Thomas More Association/Ave Maria Press, Chicago 2004, ISBN 1-59471-047-3 (amerikanisches Englisch).
  • Joan Carroll Cruz: See How She Loves Us: 50 Approved Apparitions of Our Lady. TAN Books, Charlotte (Nordkàrolina) 2012, ISBN 978-0-89555-718-6 (amerikanisches Englisch).
  • Christ Maunder: Our Lady of the Nations: Apparitions of Mary in 20th-century Catholic Europe. Oxford University Press, 2016, ISBN 978-0-19-871838-3 (britisches Englisch).
  • Sandra L. Zimdars-Swartz: Encountering Mary: From La Salette to Medjugorje. Princeton University Press, 2014, ISBN 978-1-4008-6163-7 (amerikanisches Englisch).

Weblìnks

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Mària-n-ärschiinunga – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Friedrich Kluge, Elmar Seebold: Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 24. Auflage. Walter de Gruyter, Berliin/Näi York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, Vision, S. 961.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 d’ Tàball ìsch vum Àrtìkel „Apparition mariale“ ìn dr frànzeescha Wikipedia ìwwernumma worra
  3. ↑ Henri Tincq: Les apparitions de Laus sont reconnues par le Vatican. In: Le Monde. 3. Mai 2008, archiviert vom Original am 13. April 2021; abgruefen am 1. Januar 2024 (französisch).
  4. ↑ Les apparitions de Notre-Dame du Laus officiellement reconnues. In: La Croix. 4. Mai 2008, archiviert vom Original am 3. November 2023; abgruefen am 1. Januar 2024 (französisch).
  5. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 129–142, 144–150
  6. ↑ Dictionnaire des apparitions, S. 508
  7. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 151–158
  8. ↑ Msgr. David L. Ricken: Decree on the Authenticity of the Apparitions of 1859 at the Shrine of Our Lady of Good Help Diocese of Green Bay. (PDF) Bìchtumm Green Bay, archiviert vom Original am 14. November 2023; abgruefen am 2. Januar 2024 (amerikanischs Änglisch).
  9. ↑ USA : Approbation diocésaine d’une apparition de la Vierge. In: Zénit. 10. Dezember 2010, archiviert vom Original am 2. Januar 2024; abgruefen am 2. Januar 2024 (französisch).
  10. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 158–163
  11. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 193–194
  12. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 47–49
  13. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 236–239, 246–248, 254–255
  14. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 239–243, 253–254
  15. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 420
  16. ↑ Chiron 2007, S. 175, 402–403 (frànzeesch)
  17. ↑ Bouflet & Boutry 1997, S. 420, 434–435
  18. ↑ Bouflet & Boutry 1994, S. 433–434
  19. ↑ Rev. Ignace Mboneyabo: Judgement on the apparitions of Kibeho, Bishop Augustin Misago of Gikongoro, Rwanda. (Nicht mehr online verfügbar.) In: Global Catholic Network. 29. Juni 2001, archiviert vom Original am 3. März 2016; abgruefen am 2. Januar 2024 (änglisch).
  20. ↑ Giuseppe Nardi: Marienerscheinungen von San Nicolás de los Arroyos von der katholischen Kirche offiziell anerkannt. In: Katholisches – Unabhängiges Magazin für Kirche und Kultur. 25. Mai 2016, archiviert vom Original am 2. Januar 2024; abgruefen am 2. Januar 2024.
  21. ↑ Marie Malzac: En Argentine, la 18e apparition mariale reconnue par l’Église. In: La Croix. 26. Mai 2016, abgruefen am 2. Januar 2024 (französisch).
  22. ↑ Bishop Grigorius: Saint Mary's Transfigurations at the Coptic Orthodox Church of Zeitun. Dar Memphis Press, Kairo 1968, S. 16–18 (englisch).
  23. ↑ Dictionnaire des apparitions, S. 154–158
  24. ↑ Kieran Fenn: Mary for Today: Mary and Apparitions (2). In: Marist Messenger. 1. Oktober 2013 (englisch, maristmessenger.co.nz [abgerufen am 19. April 2019]).
  25. ↑ Holy Lights in Assiut, Upper Egypt, Apparition in Assiut: Eyewitness Account. In: zeitun-eg.org. März 2006, abgruefen am 29. April 2019 (änglisch).
  26. ↑ Apparitions de la Bienheureuse Vierge Marie à El-Warraq Eglise copte orthodoxe, Grand Caire, Égypte. In: Science et Religion. 9. Februar 2015 (französisch, sciencesetreligions.com [abgerufen am 2. Januar 2024]).
  27. ↑ Jean-Claude Bésida: Paroisse copte orthodoxe d’El Warrak : « Ces apparitions sont une puissante consolation pour nous ». In: Famille Chrétienne. 25. Januar 2010, abgruefen am 2. Januar 2024 (französisch).
  28. ↑ Terrence McNally: What Every Catholic Should Know about Mary. Xlibris, 2009, ISBN 978-1-4415-1052-5, S. 169 (englisch).
  29. ↑ The Shrine of Our Lady of Yankalilla. offiziälla Websitta, abgruefen am 2. Januar 2024 (amerikanischs Änglisch).

Füassnoota

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Dàs ìsch d’ Üssschprooch vum Kìrchalàtiinischa-n-üss Itààlia.
Vun "https://als.wikipedia.org/w/index.php?title=Marienerscheinung&oldid=1050332"