Saltar al conteníu

Aconitum carmichaelii

De Wikipedia
La revisión del 10 may 2023 a les 14:25 por XabatuBot (alderique | contribuciones) (iguo testu: tosicidá => toxicidá)
(difs.) ← Revisión anterior | Revisión actual (difs.) | Revisión siguiente→ (difs.)
Aconitum carmichaelii
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Ranunculales
Familia: Ranunculaceae
Subfamilia: Ranunculoideae
Tribu: Delphinieae
Xéneru: Aconitum
Especie: Aconitum carmichaelii
Debeaux
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Aconitum carmichaelii, llamáu Fu Zi n'Chinu, ye una especie de planta yerbácea perteneciente a la familia Ranunculaceae.

Detalle de la flor
Vista de la planta
Inflorescencia

Carauterístiques

[editar | editar la fonte]

Ye una planta yerbácea perenne qu'algama los 50 cm d'altor. Les sos flores arrexuntar nuna espiga de color azul.

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Toxicoloxía

[editar | editar la fonte]

Los síntomes marcaos pueden apaecen cuasi de momentu, polo xeneral, a non más d'una hora, y "con grandes dosis, la muerte ye cuasi instantánea". La muerte xeneralmente asocede dientro de dos a seis hores nel envelenamientu fatal (20 a 40 ml de tintura puede ser fatal).[1] Los signos iniciales son gastrointestinales como estomagaes, vultures y foria. Esto ye siguíu por una sensación d'ardor, formiguéu y entumecimiento na boca y la cara, y d'ardor nel abdome.[2] En casos d'envelenamientos severos hai pronunciada debilidá motora y produzse sensaciones cutanees de formiguéu y entumecimiento que s'estiende a les estremidaes. Los síntomes cardiovasculares inclúin hipotensión, bradicardia , y arritmies ventriculares. Otres carauterístiques pueden incluyir sudoración, mareos, dificultá p'alendar, dolor de cabeza y tracamundiu. Les principales causes de muerte son les arritmies ventriculares y la asistolia, paralís del corazón o del centru respiratoriu.[1][3] Los únicos signos post-mortem son los d'afogar.[2]

El tratamientu de la intoxicación ye principalmente de sofitu. Tolos pacientes riquen un estrechu control de la presión arterial y el ritmu cardiacu. Descontaminación gastrointestinal con carbón vexetal activáu puede utilizase si alminístrase dientro d'una hora de la ingestión.[4] Un antídotu fisiolóxicu importante ye l'atropina, que s'utiliza pa tratar la bradicardia. Otros fármacos utilizaos pa l'arritmia ventricular inclúin lidocaína, amiodarona, bretilio, flecainida, procainamida, y mexiletina. La circulación extracorpórea utilízase si los síntomes son refractarios al tratamientu con estos fármacos.[3] L'usu esitosu de carbón hemoperfusión confirmóse en pacientes con envelenamientu severu d'acónito.[5]

La intoxicación tamién puede asoceder dempués de recoyer les fueyes ensin usar guantes; la toxina aconitina absuérbese fácilmente al traviés de la piel. Nesti casu, nun va haber efeutos gastrointestinales. El formiguéu va empecipiar nel puntu d'absorción y estiéndese dende'l brazu hasta'l costazu, dempués de lo cual el corazón va empezar a ser afeutáu. El formiguéu ye siguíu d'un entumecimiento desagradable. El tratamientu ye similar a la intoxicación causada pola ingestión oral.

Aconitina ye una potente neurotoxina qu'abre tetrodotoxina canales de sodiu sensibles. Aumenta l'arribación de sodiu al traviés d'estes canales y los retrasos de la repolarización, lo qu'aumenta la excitabilidad y la promoción de les arritmies ventriculares.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Aconitum carmichaelii, describióse por Jean Odon Debeaux y espublizóse en Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux 33: 87, nel añu 1879.[6]

Etimoloxía

Aconitum: nome xenéricu que remanez del griegu antiguu akòniton (= "planta venenosa"). Ello ye que la planta ye conocida pola so alta toxicidá dende l'antigüedá homérica. Esti nome probablemente indicaba una planta venenosa endémica que'l so hábitat yera común ente les roques serrapatoses en delles zones de Grecia. Hai dos raíz que s'atribúin al so nome: akone (= "piedra"), en referencia al so hábitat; y koné (= "matar"), obviamente faciendo referencia a la so toxicidá. Tamién foi utilizáu como un símbolu negativu (maldición o vengación) na mitoloxía de los pueblos mediterráneos. Según otres fontes ( Pliniu'l Vieyu[7]) el nome Aconitum derivar d'un antiguu puertu nel Mar Negru, llamáu "Aconis". El nome científicu anguaño aceptáu ( Aconitum ) foi propuestu por Carl von Linne (1707-1778), biólogu y escritor suecu, consideráu'l padre de la moderna clasificación científica de los organismos vivos, na publicación de Species Plantarum de 1753.

carmichaelii: epítetu que foi nomáu n'honor del Capitán Dugald Carmichael, un oficial escocés de l'armada británica y botánicu que colectó plantes en Nueva Zelanda. (Allen and Allen, 1981).

Sinonimia
  • Aconitum bodinieri H.Lév. & Vaniot
  • Aconitum carmichaeli var. angustius W.T.Wang & P.K.Hsiao
  • Aconitum jiulongense W.T.Wang
  • Aconitum lushanense Migo
  • Aconitum wilsonii Stapf ex Mottet[8]
var. carmichaeli
  • Aconitum kusnezoffii var. bodinieri (H. Lév. & Vaniot) Finet & Gagnep. Synonym TRO
  • Aconitum wilsonii Stapf ex Veitch[9]
var. hwangshanicum (W.T.Wang & P.K.Hsiao) W.T.Wang & P.K.Hsiao
  • Aconitum chinense var. hwangshanicum W.T.Wang & P.K.Hsiao[10]
var. truppelianum (Ulbr.) W.T.Wang & P.K.Hsiao
  • Aconitum chinense Siebold ex Paxton
  • Aconitum fortunei Hemsl.
  • Aconitum japonicum var. truppelianum Ulbr.
  • Aconitum kitagawae Nakai
  • Aconitum liaotungense Nakai
  • Aconitum takahashii Kitag.
  • Aconitum truppelianum (Ulbr.) Nakai[11]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 The Extra Pharmacopoeia Martindale. Vol. 1, 24th edition. London: The Pharmaceutical Press, 1958, page 38.
  2. 2,0 2,1
  3. 3,0 3,1 Chan TY (abril de 2009). «Aconite poisoning». Clin Toxicol (Phila) 47 (4):  páxs. 279–85. doi:10.1080/15563650902904407. PMID 19514874. 
  4. Chyka PA, Seger D, Krenzelok EP, Vale JA (2005). «Position paper: Single-dose activated charcoal». Clin Toxicol (Phila) 43 (2):  páxs. 61–87. PMID 15822758. 
  5. Lin CC, Chan TY, Deng JF (mayu de 2004). «Clinical features and management of herb-induced aconitine poisoning». Ann Emerg Med 43 (5):  páxs. 574–9. doi:10.1016/j.annemergmed.2003.10.046. PMID 15111916. 
  6. Aconitum carmichaelii en Trópicos
  7. «eFloras - Flora of North America». Consultáu'l 29 settembre 2010.
  8. Aconitum carmichaelii en PlantList
  9. var. carmichaeli en PlantList
  10. var. hwangshanicum en PlantList
  11. var. truppelianum en PlantList

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  1. Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]