Casa d'Estuardu

Casa d'Estuardu
	Casa real y dinastía
Parte de	Clan Stewart (en)
Formáu por	Clan Stewart of Appin (en)
Estáu	Reinu d'Escocia
Fundador/a	Roberto II de Escocia (es)
Creación	1371

La Casa de Estuardo (Stuart o Stewart, n'inglés) foi la dinastía reinante n'Escocia dende 1371 hasta 1603 y dende entós nel conxuntu formáu por esta con Inglaterra ya Irlanda hasta 1714, quitando'l periodu de la República (1649-1660).

El primer periodu de la dinastía tomó hasta la proclamación de la República (1649). Dempués d'una década tornaría la monarquía de los Estuardo. En 1689 Xacobu II foi depuestu y reemplazáu revolucionariamente pola so fía María II y el maríu d'esta Guillermu III d'Orange. A la muerte d'ella en 1694 Guillermu III siguió gobernando en solitariu y tres la so muerte en 1702 xubió al tronu la postrera Estuardo, Ana I, que se convirtió na primer reina de Gran Bretaña ya Irlanda hasta 1714. Al finar ensin descendencia direuta asoceder el so pariente alloñáu Xurde I, instalándose asina la Casa de Hannover.

Orixe ya historia

El más antiguu miembru conocíu de la Casa de Estuardo foi Flaald I («el Senescal», «steward» n'inglés), noble bretón del sieglu XI perteneciente al séquitu del señor de Dol y Combourgo. Flaald y los sos inmediatos descendientes ostentaron el cargu honorario y hereditario de Dapifer ("el portador d'alimentos") del señor de Dol. El so nietu Flaald II entró al serviciu d'Enrique I d'Inglaterra, protagonizando'l "pasu" de la dinastía de Bretaña a Gran Bretaña, que foi onde se cuayó'l so destín.

Walter FitzAlan (1106-1177), nietu de Flaald II y fíu d'Alan fitz Flaad, nació en Oswestry (Shropshire). Col so hermanu Guillermo, antepasáu de la familia de los condes de Arundel, sofitó a la Emperatriz Matilde d'Inglaterra contra'l so primu Esteban I de Blois, mientres el periodu conocíu como l'Anarquía. Otru de los aliaos de Matilde foi'l so tíu David I d'Escocia, de la casa de Dunkeld. Dempués de que Matilde, habiendo básicamente fracasáu nel so intentu de faese col tronu, tuviera qu'abelugase nel condáu d'Anjou, munchos de los sos partidarios ingleses hubieron tamién de exiliase. Foi nesi momentu cuando Walter establecer na Escocia de David I, que-y concedió tierres nel Renfrewshire y el cargu de Lord High Steward, que'l siguiente rei escocés Malcolm IV tresformó n'hereditariu. El fíu y herederu de Walter adoptó l'apellíu Stewart (Steward —> Stewart —> Stuart, acastellanáu como Estuardo).

Roberto Estuardo, fíu Walter Estuardo, 6º Lord High Steward d'Escocia y de Marjorie, hermana de David II Bruce, convertir nel herederu de los Bruce (casa real d'Escocia) y a la muerte del so tíu ensin herederos direutos, foi coronáu rei d'Escocia como Roberto II en 1371.

Reyes d'Escocia

Roberto II, 1316–1390, Rei d'Escocia de 1371 a 1390
Roberto III, 1337–1406, Rei d'Escocia de 1390 a 1406
Xacobu I, 1394–1437, Rei d'Escocia de 1406 a 1437
Xacobu II, 1430–1460, Rei d'Escocia de 1437 a 1460
Xacobu III, 1452–1488, Rei d'Escocia de 1460 a 1488
Xacobu IV, 1473–1513, Rei d'Escocia de 1488 a 1513
Xacobu V, 1512–1542, Rei d'Escocia de 1513 a 1542
María I, 1542–1587, Reina d'Escocia de 1542 a 1567
Xacobu VI, 1566–1625, Rei d'Escocia de 1567 a 1625

La reina María I foi mandada executar pola reina Sabela I d'Inglaterra. Sicasí, a la muerte d'ésta en 1603 xubió al tronu d'Inglaterra'l fíu de María, Xacobu VI d'Escocia como Xacobu I d'Inglaterra, instaurando la dinastía Estuardo n'Inglaterra.

Árbol xenealóxicu de los reis d'Escocia de la dinastía Bruce (en naranxa) y Estuardo (en verde), hasta la unión dinástica con Inglaterra.

Reyes d'Inglaterra

Xacobu VI d'Escocia y I d'Inglaterra, Rei d'Inglaterra de 1603 a 1625
Carlos I d'Inglaterra y Escocia, Rei d'Inglaterra y Escocia de 1625 a 1649
Carlos II d'Inglaterra y Escocia, Rei d'Inglaterra y Escocia de 1660 a 1685
Xacobu VII d'Escocia y II d'Inglaterra, Rei d'Inglaterra y Escocia de 1685 a 1688, que siguió reclamando los tronos inglés y escocés tres el so deposición en 1688
María II d'Inglaterra y Escocia, Reina d'Inglaterra y Escocia de 1689 a 1694, xunto col Rei consorte Guillermu III, de la casa d'Orange
Ana d'Inglaterra y Escocia, Reina d'Inglaterra y Escocia de 1702 a 1714

Nel interregno ente Carlos I y Carlos II, Inglaterra foi una república y dempués un Protectoráu baxu Oliver Cromwell y Richard Cromwell.

Árbol xenealóxicu de los reis d'Inglaterra de la dinastía Tudor (en moráu) y Estuardo (en verde).

Pretendientes

La tumba de los últimos miembros de la dinastía de los Estuardo, en San Pedro del Vaticanu (1819) - Obra d'Antonio Canova.

James Francis Edward Stuart, conocíu como'l Viejo Pretendiente, reclamó'l tronu como Xacobu VIII d'Escocia y Xacobu III d'Inglaterra (1701–1766)
Carlos Eduardo Estuardo, el Nuevu Pretendiente, reclamó'l tronu como Carlos III (1766–1788)
Enrique Benedicto Estuardo, que reclamó'l tronu como Enrique IX d'Inglaterra (1766–1807). A la so muerte los derechos dinásticos pasaron al ex rei Carlos Manuel IV de Cerdeña, pretendiente col nome de Carlos IV.

Predecesor: Casa de Bruce	Casa reinante nel tronu d'Escocia 1371 – 1714	Socesor: Casa de Hannover
Predecesor: Casa de Tudor	Casa reinante nel tronu d'Inglaterra ya Irlanda 1603 – 1714	Socesor: Casa de Hannover

Referencies

Enllaces esternos