Casa de la catarata
| Casa de la catarata | |
|---|---|
 Patrimoniu de la Humanidá UNESCO Llugar Históricu de los EE.XX. | |
| Fallingwater (en) | |
vivienda unifamiliar (es)  | |
 | |
 | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  Estaos Xuníos |
| Estaos |  Pennsylvania |
| Condáu | condáu de Fayette |
| Municipio (es) | Municipio de Stewart (es) |
| Masa d'agua |
Bear Run (en) |
| Coordenaes | 39°54′22″N 79°28′05″W / 39.9061°N 79.4681°O |
  Casa de la catarata Casa de la catarata (los EE.XX.) | |
| Historia y usu | |
| Apertura | 1936 |
| Xestión |
Western Pennsylvania Conservancy (en) |
| Orixe del nome | Catarata |
| Arquiteutura | |
| Arquiteutu/a | Frank Lloyd Wright |
| Materiales |
steel reinforced concrete (en) |
| Estilu |
arquiteutura moderna arquitectura orgánica (es) |
| Superficie | 11,2 ha |
| Patrimoniu de la Humanidá | |
| Referencia | 1496rev-005 |
| Rexón | Europa y América del Norte |
| Inscripción | ) |
| NRHP | 74001781 |
| Web oficial | |
 | |
La residencia Kaufmann, más conocida como la casa de la catarata (inglés: Fallingwater ) ye una vivienda diseñada pol arquiteutu d'Estaos Xuníos Frank Lloyd Wright, y construyida ente 1936 y 1939 sobre una catarata del ríu Bear Run, nel condáu de Fayette del estáu de Pennsylvania (Estaos Xuníos). Anguaño Fallingwater ye un monumentu nacional n'Estaos Xuníos que funciona como muséu y pertenez al Western Pennsylvania Conservancy.
Frank Lloyd Wright (1867-1959) ye llargamente consideráu como'l meyor arquiteutu d'Estaos Xuníos, y de la mesma, la "casa de la catarata" la so obra maestra, según unu de los finxos principales de l'arquiteutura del sieglu XX. Llamada «la residencia más famosa que s'haya construyíu», convertir nun iconu de la dómina n'ocupando la portada de la revista Time en xineru de 1938. El American Institute of Architects xulgar como «la meyor obra de l'arquiteutura d'Estaos Xuníos de la historia».
Diseñada ente 1934 y 1935, y construyida mientres los años 1936 y 1937 en Pennsylvania, Fallingwater foi la casa de campu pa Edgar Kaufmann, la so esposa Liliane y el so fíu Edgar Jr., dueños d'unos grandes almacenes en Pittsburgh. La Casa de la catarata convertir na casa de les fines de selmana pa la familia dende 1937 hasta 1963. Cuando'l matrimoniu Kaufmann morrió, el fíu donó la Casa de la Catarata, xunto con más de 600 hectárees de terrén circundante, a l'asociación Western Pennsylvania Conservancy.[1] Dende 1964, añu en que s'abrir al públicu, la Casa de la Catarata recibió a cuatro millones y mediu de visitantes (datos de 2011).[2]
Fallingwater sigue los principios d'arquiteutura orgánica enfatizados por Wright na so escuela y estudiu Taliesin. Básicamente consiste n'integrar nuna unidá (edificación) los factores ambientales del llugar, usu y función, materiales nativos, el procesu de construcción y el ser humanu o veceru.
Historia
[editar | editar la fonte]La casa de la catarata asítiase nuna paraxa llamada Mill Run, conceyu de Stewart, nel condáu de Fayette del estáu de Pennsylvania (Estaos Xuníos). Atópase pela rodiada de Pittsburgh, a tan solu dos hores en tren de la ciudá. En dichu llugar establecer dende finales del sieglu XIX delles asociaciones masóniques, que llevantaron delles construcciones de madera. Más tarde, el llugar pasaría a ser un campamentu de branu pa emplegaos de los "Grandes Almacenes Kaufmann's", de Pittsburg. Mientres la Gran Depresión, el campamentu quedó ensin usu y pasó a manes del propietariu de los almacenes, Edgar J. Kaufmann.[3]
Los Kaufmann empezaron a utilizar el llugar pa les sos vacaciones, pero les construcciones esistentes taben en mala traza, polo que decidieron llevantar una nueva casa de campu, y contautaron con Frank Lloyd Wright por que la diseñara. Primeramente, la llocalización preferida de los Kaufmann pa la so residencia de branu yera frente a una pequeña catarata formada pol regatu Bear Run. Wright pidió un estudiu topográficu del área alredor de la catarata, que foi realizáu pola compañía Fayette Engineering d'Uniontown, qu'incluyó toles roques, árboles y curves de nivel. Darréu, Wright creó un nuevu mapa en que precisaba'l diámetru de los tueros de los árboles y l'especie a la que pertenecíen.
El procesu de diseñu retrasar en parte porque Wright atopábase centráu nel diseñu del so Broadacre City, un modelu de ciudá esvalixada nel que cada vivienda tendría un acre de terrén. Tres dellos meses ensin trabayar cuasi nel proyeutu de la casa, en setiembre de 1935 recibió la noticia de la inminente visita del so veceru. Según el testimoniu d'unu de los sos emplegaos, n'apenes dos hores dibuxó los primeros bocetos y los planos de la casa sobre la catarata. Ante la sorpresa de Kaufmann, qu'esperaba qu'asitiara la casa xunto a la catarata y non sobre ella, Wright contestó-y: «Quiero que viváis cola catarata, non yá que la miréis sinón que se convierta en parte integral de les vueses vides.»[4]
Descripción
[editar | editar la fonte]Rellación cola redolada
[editar | editar la fonte]
El terrén nel que s'alluga la casa tien abondosos afloramientos de roca, que sirvieron de cimentación del edificiu. La zona tien un relieve llixeramente accidentáu, un monte d'árboles caducifolios que se caltién práuticamente virxe una y bones namái un camín piatonal conduz a la casa, y el regueru Bear Run, nel cual ta la catarata de la casa. Del terrén del llugar estrayxeron roques que conformen la mampostería de la parte baxa de les fachaes del edificiu, asitiaes nesi llugar pa crear una progresión dende la roca natural del suelu hasta'l formigón de les partes altes. El restu de les fachaes ye de color crema, color contrastante cola redolada verde o marrón (según la estación). Otru elementu contrastante de la casa son les formes ortogonales que tienen los voladizos y les parés.
L'edificiu guarda una rellación cola redolada que apuerta a de respetu o adautación al mediu. Asina, los cimientos de la casa son les roques del llugar, y dalgunes d'elles devasen l'anchu forxáu de la primer planta asomándose xunto a la chimenea. Gran parte de la casa ta en voladizu, asitiáu enriba del regueru. Los inxenieros de Wright nun confiaron en qu'esa estructura fora aguantar y aconseyaron a Wright que rectificara. L'arguyu d'esti arquiteutu dexó-y vencer poniendo namái unes pieces metáliques que sostienen al voladizu, que entá sigue de pies dempués de sufrir los efeutos d'un tornáu. La casa, de dos plantes, estiéndese horizontalmente con prominentes voladizos y terraces, sicasí hai un nucleu que crez verticalmente, nel que ta la chimenea. Tien unes ventanes que s'estienden verticalmente y que pasen d'una planta a otra, amosando asina los forxaos. Esti nucleu vertical ye'l corazón” de la Casa de la Catarata.
Na cara norte de la casa, la opuesta a la que “vuela” sobre'l regueru, hai una serie de pérgolas a manera de toldu que trescurren dende la paré esterior hasta una turria de piedra que s'alza sobre'l camín que conduz a la entrada. A esti sitiu conózse-y como'l monte de la casa”. Dos pérgolas describen un arcu que torna'l tueru de dos árboles. Esti recursu usar Wright pa dexar claro'l respetu a la naturaleza col que ta diseñada la casa. Les solombres que proyeuten les pérgolas asemeyar a les de los tueros, efeutu que fai que la solombra de la casa se difumine nes de los árboles. Nel suelu de la terraza del despachu del señor Kaufmann dexóse dos buecos por que fuera trespasada por dos árboles. Estos morrieron mientres la construcción de la vivienda y nun se llevaron a cabu diches abertures.
Al paecer Y.J. Kaufmann resabió del cálculu estructural de Wright y secretamente aumentó aceru na estructura, lo que motivó la roxura del arquiteutu quien-y refartó'l so falta d'enfotu. Sicasí, Wright equivocar nel cálculu estructural. Gracies a esi aceru extra los voladizos nun se derrumbar, sicasí yá nos años 90 reparábase una deflexión d'hasta 20 cm. Trabayos de postensado en 2001 llograron estabilizar la estructura, pero costaron 11,5 millones de dólares, unes 100 vegaes el costu orixinal de la casa.
Interior de la casa
[editar | editar la fonte]
Nel interior de la Casa de la Catarata atopamos habitaciones singulares pola so distribución, allugamientu y acabaos. Al entrar na casa pela puerta principal, asitiada na cara norte, aportamos a una pequeña habitación con función de recibidor allugada so les escaleres que conducen a la segunda planta. Pasada dicha habitación entrar na sala de tar, el habitáculo más grande de la casa dende'l que s'acolumbren unes vistes arrogantes del monte qu'arrodia la vivienda. Al entrar, frente per frente ta'l llamáu “rincón de la música”, que la so etimoloxía desconocer, a la derecha ta la zona con sofás y detrás del rincón de la música” ta la escalera de l'agua”, llamada asina porque baxa a una pequeña plataforma que ta xunto al regueru. Pa baxar por ésta ye necesariu abrir unes mampares correderes de vidriu. Los pasos de la escalera de l'agua” tán colgaos d'unos cables en tracción xuníos al primera forxáu.
Les parés de la sala de tar, al igual que les del restu de la casa, son iguales que les de fora, con partes de mampostería de piedra del llugar. El suelu ye de piedra marrón y el techu tien un diseñu qu'envolubra a les llámpares incluyíes nel mesmu, diseñaes espresamente pa esta casa. Según éntrase al comedor, a mano derecha, ta la chimenea, arrodiada de piedres naturales qu'aprucen del suelu. A la so izquierda ta la bola del vinu”, un contenedor coloráu circular provistu d'un gonciu que fai posible asitialo sobre'l fueu pa calecer la bébora que contién. A entrambos llaos del cuartu hai una puerta que conduz a una terraza. La del llau este tien de la mesma una escalera esterior que lleva a la terraza del cuartu del fíu de los Kaufmann. A la izquierda de la chimenea ta la puerta que conduz a la cocina, una habitación más pequeña que la sala de tar con muebles diseñaos por Wright y esclusivos pa esta casa, al igual qu'asocede col restu de moblame de la vivienda. Ente la puerta de la cocina y la escalera ta la mesa pa comer, empotrada a la paré norte de la sala de tar.
Na segunda planta hai dos cuartos, dos cuartos de bañu y el despachu del señor Kaufmann, según tres terraces y les escaleres que conducen al mirador de la tercer planta. Según apuértase a esta planta entrar nun pequeñu pasiellu que distribúi les dependencies. El cuartu del fíu Kaufmann ta sobre'l rincón de la música” de la primer planta, que tien un pequeñu cuartu de bañu. Al este d'esti cuartu ta la terraza individual del fíu, na qu'hai una escalera esterior que baxa a la primer planta. Sobre la zona de sillones de la sala de tar ta'l cuartu del matrimoniu, que cunta con un pequeñu cuartu de bañu y una estensa terraza que s'estiende en voladizu en direición sur. Na parte oeste de la segunda planta ta'l despachu del señor Kaufmann. Nesta habitación hai una cama y una escalera que conduz al mirador qu'hai sobre la segunda planta. La chimenea asoma tantu nel cuartu del matrimoniu como nel despachu. Nesta última habitación ta la ventana acristalada corrida que s'enllarga hasta la cocina. Na paré oeste del estudiu hai una puerta que lleva a la terraza del mesmu, na que orixinariamente había dos árboles que travesaben el forxáu.
Los Kaufmann y l'arquiteutura
[editar | editar la fonte]Dende 1934, Edgar Kaufmann caltendría una estrecha rellación con Frank Lloyd Wright, a quien quixo contratar pa realizar dellos proyeutos en Pittsburg. Esi mesmu añu, Kaufmann financió a Wright por que presentara en Nueva York el so modelu de ciudá Broadacre City. Años más tarde, en 1946, encargaría a Richard Neutra el diseñu d'una casa de vacaciones nel desiertu d'Arizona, conocida tamién como casa Kaufmann.
El so fíu, Edgar Kaufmann Júnior, estudió arquiteutura mientres un curtiu periodu de tiempu na escuela-residencia Taliesin de Frank Lloyd Wright, un llugar en que l'arquiteutu enseñó a grupos amenorgaos mientres una dómina na que nun esfrutaba una gran demanda de proyeutos por cuenta de la Gran Depresión. Ente 1930 y 1936, Edgar Kaufmann jr. enseñó Historia de l'Arquiteutura na Universidá de Columbia. Nos años 1960 encargó a Alvar Aalto qu'acondicionara una sala de conferencies pal Institutu d'Educación Internacional, nel edificiu que tien frente a la sede de la ONX en Nueva York. Trátase d'una del cuatro úniques obres del arquiteutu finlandés en suelu d'Estaos Xuníos.[5]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «The Fallingwater Story». The Western Pennsylvania Conservancy. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-03-07. Consultáu'l 15 d'abril de 2012.
- ↑ «Fallingwater Facts». fallingwater.org, Western Pennsylvania Conservancy. Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'abril de 2012. Consultáu'l 15 d'abril de 2012.
- ↑ Jim Atkins, FAIA (17 de xunetu de 2009). «The Story of a Country House, part 2: Bear Run, Kaufmann, and Wright». Archiváu dende l'orixinal, el 18 d'agostu de 2009.
- ↑ Jim Atkins. «The Story of a Country House, part III: The Design». Archiváu dende l'orixinal, el 31 d'avientu de 2012.
- ↑ «Technical Assistance - Edgar J Kaufmann Conference Center». The New York Landmarks Conservancy. Consultáu'l 15 d'abril de 2012.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Casa de la catarata.- Páxina oficial de la casa de la catarata (n'inglés)
- Website del Condáu de Fayette (Pennsylvania) Archiváu 2006-04-06 en Wayback Machine
- Fallingwater en Great Buildings Online (n'inglés)
- Una Animación 3D de la casa de la catarata Archiváu 2015-07-11 en Wayback Machine
- Analís arquiteutónicu de la casa de la catarata
- Imáxenes de la casa de la catarata Archiváu 2009-02-18 en Wayback Machine
- Estudio pictóricu Fallingwater en Perspeutiva (n'inglés)
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q463179- Multimedia: Fallingwater