Saltar al conteníu

Mónica Ojeda

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Mónica Ojeda
Vida
Nacimientu Guayaquil[1], 17 de mayu de 1988[2] (36 años)
Nacionalidá Bandera d'Ecuador Ecuador [1]
Residencia Madrid
Estudios
Estudios Universidá Católica de Santiago de Guayaquil
Universidá Pompeu Fabra
Llingües falaes castellanu
Oficiu escritora, novelista, poeta, profesora universitaria, cuentista
Trabayos destacaos La desfiguración Silva (es) Traducir
Mandíbula (es) Traducir
Premios
Creencies
Relixón ateísmu[3]
Cambiar los datos en Wikidata

Mónica Ojeda Franco (17 de mayu de 1988, Guayaquil) ye una escritora ecuatoriana, considerada como una de les novelistes más relevantes de la lliteratura llatinoamericana contemporánea.[4] En 2017 foi incluyida na llista Bogotá39-2017 como una de los 39 meyores escritores llatinoamericanos de ficción menores de 40 años.[5][6]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Nació en 1988 en Guayaquil, provincia de Guayas.[6] Realizó los sos estudios cimeros na Universidá Católica de Santiago de Guayaquil, onde llogró'l títulu de llicenciada en comunicación social con mención en lliteratura. Darréu realizó un masterado en creación lliteraria na Universidá Pompeu Fabra de Barcelona.[7]

La so primer novela, La desfiguración Silva, ganó'l Premiu ALBA Narrativa na so edición de 2014.[8][9] El xuráu tuvo presidíu pol escritor Abdón Ubidia y allabó na so decisión «el seguru nivel de la so escritura y estilu, la so complexa y acabada narrativa; l'usu de llinguaxes que provienen de diverses aguaes del arte contemporáneo, y l'aprovechamientu d'aforismos y recursos formales que s'incorporen al testu». La obra foi editada pol Fondu Cultural del Alba y presentada na edición de 2015 de la Feria Internacional del Llibru de Cuba.[10]

En 2015 llogró'l Premiu Nacional Desembarcu de Poesía Emerxente pol so poemariu El ciclu de les piedres,[11] nel qu'esplora la fraxilidá de la infancia.[12]

Nefando, la so segunda novela, llogró en 2015 una mención d'honor del Premiu de Novela Curtia Miguel Donoso Pareja.[13] En pallabres de Ojeda, Nefando esplora «les esperiencies abyectas del cuerpu, esperiencies conflictives en redol a la sexualidá como un espaciu non solo de prestar, sinón de violencia».[14] El llibru foi publicáu en 2016 pola editorial española Candaya,[15] y foi incluyíu como una de les diez obres representatives del llamáu nuevu boom de lliteratura llatinoamericana» pol diariu El País.[16] L'escritor y críticu Alberto Olmos allabó la obra, calificándola como «una novela brilloso y enfermizo» y aseverando que «demuestra tantu talentu qu'habría que perdona-y cualesquier tacticismo».[17]

En xineru de 2018 publicó la novela Quexal, en que retrata, d'alcuerdu a l'autora, «el mieu nes sos distintes formes».[18]

Obres

[editar | editar la fonte]

Noveles

[editar | editar la fonte]

Poesía

[editar | editar la fonte]
  • El ciclo de las piedras (2015)
  • Historia de la leche (2019)

Cuentos

[editar | editar la fonte]
  • Caninos (2017)[19]
  • Las voladoras (2020)

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Invitados de FILSA 2018: Internacionales» (castellanu). Cámara Chilena del Libro. Archiváu dende l'orixinal, el 26 payares 2018.
  2. ↑ URL de la referencia: https://www.instagram.com/p/Bxk1mGMlMv7/.
  3. ↑ URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20200122152738/https://videos-a.jwpsrv.com/content/conversions/2CUME1fl/videos/92H9daJ0-32101649.mp4?hdnts=exp=1579717658~acl=*/92H9daJ0-32101649.mp4~hmac=74e0923c102cca94104faa15a08bfb907306ea713e616976bceb2154f8d79b56.
  4. ↑ Pardu, Carlos (11 de xunu de 2018). «Carne de la mio carne». El País. Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xunu de 2018. Consultáu'l 21 d'agostu de 2018.
  5. ↑ «Bogotá39-2017: presenten la llista de los 39 meyores escritores de ficción d'América Llatina menores de 40 años». BBC (5 de mayu de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 8 de mayu de 2017. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  6. ↑ 6,0 6,1 «L'otru ‘boom' llatinoamericanu ye femenín». El País (14 d'agostu de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'agostu de 2017. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  7. ↑ «Mónica Ojeda Franco». Revista Llar (2014). Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'avientu de 2014. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  8. ↑ «Escritora de Guayaquil va ser premiada en Cuba». Espresu (15 de payares de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xineru de 2018. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  9. ↑ «En Cuba va premiar a escritora ecuatoriana Mónica Ojeda». L'Universu (14 de febreru de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-02-24. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  10. ↑ «Ecuatoriana gana'l premiu Alba Narrativa en FIL cubana». El Telégrafu (25 d'abril de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-01-25. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  11. ↑ «Nefando: La lliteratura nun puede distrayese con elefantes». El Telégrafu (26 d'avientu de 2016). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-01-05. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  12. ↑ «Pa Mónica Ojeda la poesía ye una zona d'encha». El Comercio (25 de payares de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2015. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  13. ↑ «Juan Pablo Castro ganó'l concursu de novela curtia Miguel Donoso Pareja». L'Universu (7 d'ochobre de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'ochobre de 2015. Consultáu'l 7 de febreru de 2018.
  14. ↑ Castro, Antón (14 d'ochobre de 2016). «"La lliteratura ye un pitu que quema la mano"». Heraldo de Aragón. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de marzu de 2017. Consultáu'l 9 de marzu de 2018.
  15. ↑ «Mónica Ojeda y la so novela “Nefando”: berros de silenciu». L'Espectador (14 de febreru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 15 de febreru de 2018. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.
  16. ↑ «Los diez llibros del otru ‘boom' llatinoamericanu que tienes que lleer». El País (14 d'agostu de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'agostu de 2017. Consultáu'l 9 de marzu de 2018.
  17. ↑ Olmo, Alberto (12 d'ochobre de 2016). «'Nefando', el llibru valiente que da más mieu (y ascu) qu'una peli xaponesa». El Confidencial. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de marzu de 2017. Consultáu'l 9 de marzu de 2018.
  18. ↑ «'Quexal' ye una novela qu'esplora lo femenino-monstruosu». El Comercio (7 de marzu de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de marzu de 2018. Consultáu'l 9 de marzu de 2018.
  19. ↑ «Mónica Ojeda: 'Hai que llevar la escritura a la zona del tabú'». El Comercio (19 d'ochobre de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 8 de payares de 2017. Consultáu'l 15 de febreru de 2018.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Mónica_Ojeda&oldid=4261623»