Oksana Shachko
Oksana Shachko | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Khmelnytskyi[1], 31 de xineru de 1987[1] |
Nacionalidá |
Ucraína Xunión Soviética |
Residencia | París |
Muerte | Montrouge[2], 23 de xunetu de 2018[3] (31 años) |
Causa de la muerte | aforcamientu |
Estudios | |
Estudios | Universidá de Kiev |
Oficiu | activista polos derechos de les muyeres, pintora |
Miembru de | Femen (es) |
Xéneru artísticu | pintura bizantina (es) |
Creencies | |
Relixón | ateísmu |
IMDb | nm5906634 |
Oksana Shachko (ucraín: Оксана Шачко) (31 de xineru de 1987, Khmelnytskyi – 23 de xunetu de 2018, Montrouge) ye una artista y antigua miembru del grupu Femen. Como refuxada política, mora en París dende 2013.
Datos biográficos
[editar | editar la fonte]Comprometida contra la segregación de les estudiantes, la esplotación y el turismu sexual n'Ucraína, n'abril de 2008, fundó'l grupu Femen xunto con Anna Hutsol y Aleksandra Shevchenko,[4][5] siendo, el 24 d'agostu de 2009, la primer componente de la organización que se desfacer del sostén (hasta entós, utilizaben biquinis o se tapaben los tetos con cinta de pegar)[6] mientres una manifestación na ciudá de Kiev con ocasión del Día de la Independencia d'Ucraína:
Al añu siguiente, n'ochobre de 2010, baxóse los pantalones[8] frente a un bañu público pa protestar polos defectos y escasez d'esti serviciu, lo que volverá repitir con otros trés activistes, en febreru de 2011, frente a la estación de tren de
Kiev-Passazhyrskiy.[9]
A empiezos de los años 2010, collaboró cola escritora francesa Galia Ackerman na redaición del llibru Femen, publicáu por Calmann-Lévy en 2013.
A principios de 2016, abandonó'l grupu pa dedicase por entero a la pintura.[10][11][12]
Esposiciones
[editar | editar la fonte]- Oksana Shachko, Evor, Niyaz Najafov, Brigitte Cornand, Virgile Fraisse, Ekaterina Vasilyeva, Jean-Luc Blanc, Elizaveta Konovalova, Anne Deguelle, Anne Kreis. 8+/-2. Galerie Mansart. París. Hasta'l 31 de xineru de 2016.[13]
- Oksana Shachko. Iconoclaste. Galerie Mansart. París. Del 12 de mayu al 19 de xunu de 2016.[14]
El mio pasáu en Femen repercutió por completu na mio pintura y les mios idees. Creo firmemente que podemos influyir na sociedá. Esto ye la continuación del mio activismu, pero d'una forma nueva. Sigo acusando a la relixón de que da a les muyeres una mala imaxe d'obediencia.[15]
Filmografía
[editar | editar la fonte]- Títulu orixinal: Nos seins, nos armes Añu: 2013. Direición: Caroline Fourest, Nadia El Fani.[16]
- Títulu orixinal: Everyday Rebellion Añu: 2013. Direición: Arash T. Riahi, Armen T. Riahi.
- Títulu orixinal: Ukraine Is Not a Brothel Añu: 2013. Direición: Kitty Green.
- En 2014, protagonizó xunto a Anna Hutsol, Aleksandra y Inna Shevchenko el documental Je suis FEMEN, dirixíu pol cineasta Alain Margot y presentáu n'España na 47ª edición del Festival Internacional de Cine de Xixón.[17]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 «Expediente de personas fallecidas». Consultáu'l 25 xunu 2022.
- ↑ «Oksana Shachko, a Founder of Feminist Protest Movement, Dies at 31».
- ↑ «La cofondatrice des Femen, Oksana Chatchko, s’est suicidée à Paris». Consultáu'l 24 xunetu 2018.
- ↑ «The man who made Femen: New film outs Victor Svyatski as the» (3 de setiembre de 2013). Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ Internet, Unidá Editorial. «L'home de Femen». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «L'espectáculu Femen llega a España - Periódicu Diagonal». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «International Women's Day: Interview: Speaking of Femen-ism» (6 de marzu de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-04-24. Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «Sangre De Rebelde - Timeline - Facebook». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «Kiev Disconnected». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ Color, ABC. «en-sofia-pa-denunciar-violencia-machista-358128.html Feministes esnudar en Sofía pa denunciar violencia machista - Intereses - ABC Color». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «Nel futuru Femen va ser un movimientu enorme». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «Oksana Shachko: Left Activism to Paint the Icons – FEMEN». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ Wysocki, Jérémy André, Jérôme (13 de xineru de 2016). «Elle quitte les Femen pour peindre des icônes religieuses». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «OKSANA SHACHKO // ICONOCLASTE». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-27.
- ↑ «VIDEO. Oksana Shachko: l'ex-Femen iconoclaste expose sa Vierge Marie en burqa». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ «armes/ Nos seins, nos armes – Caroline Fourest / Nadia El Fani - Festival Clair De Luttes». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
- ↑ Cinéma Copain Ltd liab Co (1 d'abril de 2014). «Je suis FEMEN - Trailer Official EN-FR». Consultáu'l 27 de setiembre de 2016.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Ackerman, Galia; Shachko, Oksana (2013). Femen. Ρaris: Calmann-Lévy.
- Goujon, Olivier (2017). Femen – Histoire d'une trahison. Paris: Max Milo Éditions. ISBN 978-2315008182.