Гратэск
Гратэ́ск (па-француску: grotesque, літаральна — «незвычайны»; «камічны»; па-італьянску: grottesco — «незвычайны», па-італьянску: grotta — «грот», «пячора») — паэтычны троп, а таксама мастацкі прыём асэнсаваньня рэчаіснасьці, які заключаецца ў парушэньні сапраўдных формаў і памераў рэчаў і прадметаў, у спалучэньні рэальнага з фантастычным, трагічнага са сьмешным, у наўмысным перабольшаньні ці зьмяншэньні зьяваў рэчаіснасьці. Гратэскам карысталіся ў сатырычных творах Франсуа Рабле («Гарганцюа і Пантагруэль»), Джанатан Сўіфт («Падарожжы Гулівэра»), Мікалай Гогаль («Нос»), Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын («Гісторыя аднаго гораду»), у беларускай літаратуры — Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч («Пінская шляхта»), Кандрат Крапіва («Хвядос — Чырвоны нос») і іншыя. Гратэск трэба адрозьніваць ад гіпэрбалы і алегорыі.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Гратэск — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў