Анры Картан

Анры Картан
фр.: Henri Paul Cartan
Дата нараджэння	8 ліпеня 1904(1904-07-08)[…]
Месца нараджэння	Нансі, акруга Нансі[d], дэпартамент Мёрт і Мозель, Lorraine[d], Францыя
Дата смерці	13 жніўня 2008(2008-08-13)[…] (104 гады)
Месца смерці	Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Элі Картан
Маці	Марыя-Луіза Картан[d]
Род дзейнасці	матэматык, выкладчык універсітэта, перакладчык, даследчык
Навуковая сфера	матэматычны аналіз, матэматыка і пераклад
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт Універсітэт Ліль Страсбургскі ўніверсітэт Страсбургскі ўніверсітэт Парыжскі ўніверсітэт
Альма-матар	Вышэйшая нармальная школа[d] (1928) ліцэй Гоша[d] (1923)
Навуковы кіраўнік	Поль Мантэль[d]
Вядомыя вучні	Carlos Benjamin de Lyra[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Французская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Гётынгенская акадэмія навук Польская акадэмія навук Дацкая каралеўская акадэмія навук[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Баварская акадэмія навук Расійская акадэмія навук
Узнагароды	залаты медаль CNRS[d] (1976) прэмія Эміля Пікара[d] (1959) прэмія Хайнца Р. Пейгелса ў галіне правоў чалавека для вучоных[d] (1989) ганаровы доктар Сарагоскага ўніверсітэта[d] (1984) Прэмія Вольфа па матэматыцы (1980) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (22 красавіка 1971) курс Пеко[d] (1932)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Анры Поль Картан (фр.: Henri Paul Cartan; 8 ліпеня 1904, Нансі, Францыя — 13 жніўня 2008, Парыж), сын Элі Картана, гэтак жа як і бацька, быў уплывовым французскім матэматыкам.

Скончыў Вышэйшую нармальную школу, дзе ён быў вучнем П. Мантэля. Асноўныя працы ў галіне гамалагічнай алгебры (яго сумесная з С. Эйленбергам кніга стала знакамітай), алгебраічнай тапалогіі, тэорыі функцый камплекснага пераменнага, і агульнай тапалогіі (тэорыя фільтраў, якая абагульніла паняцце ліміта).

Сярод яго вучняў найбольш вядомыя Жан-П’ер Сер і Рэнэ Том.

Лаўрэат прэміі Вольфа (1980). З’яўляўся членам Французскай акадэміі навук, замежным членам Лонданскага каралеўскага таварыства, Расійскай акадэміі навук, Нацыянальнай акадэміі навук ЗША, Дацкай і Шведскай каралеўскіх АН, Польскай АН, Фінскай акадэміі навукі і літаратуры, ганаровым членам Нямецкага матэматычнага таварыства.

Быў адным з заснавальнікаў групы Бурбакі і найбольш актыўных яго ўдзельнікаў.