Апатаза́ўр (Apatosaurus, «падманлівы яшчар»), шырэй вядомы як брантазаўр — вымерлы род яшчаратазавыхдыназаўраў, якія жылі ў познаюрскім перыядзе (каля 157—146 мільёнаў гадоў назад) на тэрыторыі цяперашняй Паўночнай Амерыкі. Адзін з найбуйнейшых прадстаўнікоў заўрапод[1]
Назва апатазаўр паходзіць ад грэчаскіх слоў грэч.ἀπάτη — обман і грэч.σαυρος — яшчарка. Таксама вядомы як Брантаза́ўр (лац.: Brontosaurus, што азначае «грымотны яшчар», ад бронтэ ці уронці/грэч.βροντη — гром і саўрас/грэч.σαυρος — яшчарка).
Brontosaurus excelsus быў апісаны Гафаніілам Маршам у 1879 г. па добра захаваных рэштках; пасля высвятлілася[крыніца?], што ён павінен складаць адзін род з апісаным тым жа Маршам у 1877 годзе Apatosaurus ajax і па правілах ICZN радавая назва Apatosaurus павінна выкарыстоўвацца для абодвух відаў, бо мае прыярытэт. Тым не менш, назва «брантазаўр» шырока ўкаранілася ў навукова-папулярнай літаратуры. Некаторыя даследчыкі (напрыклад, Роберт Бэкер) не прызнаюць аднясенне гэтых відаў да аднаго роду.
Брантазаўр (апатазаўр) — адзін з найбуйнейшых дыназаўраў: яго даўжыня магла дасягаць 20—23 метраў[1], а маса, па розных даных, да 24—32 тон, аднак некаторыя вучоныя ўказваюць на тое, што іх маса не перавышала 18 тон[1]. Доўгія хвост і шыя, масіўныя ногі, на канцы шыі — адносна маленькая галава, мозг у якой важыў усяго 400 грамаў.
Карціна Чарльза Найта 1902 г, якая адлюстроўвае брантазаўра (цяпер апатазаўра)
Шкілет апатазаўра
Шкілет апатазаўра
