Канстанцін Уладзіслаў Пац

Канстанцін Уладзіслаў Пац
польск.: Konstanty Władysław Pac
Газдава
харунжы надворны літоўскі 7 сакавіка 1658 — 1686
Папярэднік	Жыгімонт Адам Слушка
Пераемнік	Ян Казімір Пац[d]
пасол на Сойм Рэчы Паспалітай[d]
маршалак Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага
староста васількаўскі[d]
Пераемнік	Міхал Казімір Пац
Нараджэнне	1620 Вільня, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	не раней за красавік 1686 і не пазней за 26 студзеня 1687
Род	Пацы
Бацька	Аляксандр Пац[d]
Маці	Соф’я з Галоўчынскіх[d]
Жонка	Аляксандра з Лісоўскіх[d]
Дзеці	Міхал Казімір Пац, Мікалай Андрэй Пац[d] і Аляксандр Пац[d]

Канстанцін Уладзіслаў Пац (? — 1686) — ураднік і вайсковы дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Біяграфія

Паходзіў з магнацкага роду Пацаў герба «Газдава». Нарадзіўся ў сям’і Аляксандра Паца і Соф’і з Галоўчынскіх.

Харужы надворны літоўскі з 1658, стараста васількаўскі.

Служыў у войску, з 1657 года камандаваў казацкай (легкаконнай шляхецкай) харугвай, палкоўнік войска ВКЛ. У час вайны Расіі з Рэччу Паспалітай 1654—1667 гадоў удзельнічаў у аблозе Вільні (1660), бітвах на р. Бася (1660), пад Кушлікамі (1661) і Шкловам (1664), а таксама ў вайне 1673 года супраць Турцыі.

Прыхільнік прафранцузскай партыі Крыштофа Зыгмунта Паца і праекта выбараў караля пры жыцці яго папярэдніка. Атрымаў у спадчыну маёнткі князёў Галоўчынскіх, валодаў Княжыцамі, Сенькавам і Рафалавам у Аршанскім павеце, Чартарыйскам на Валыні, Беразіном, Даневам, Домжарыцамі, Шытавам, Усачамі, Вілейкамі, Ветрынам.

Сям’я

У шлюбе з Аляксандрай з Лісоўскіх (пам. пасля 1689) меў двух сыноў:

• Міхаіл Казімір Пац (пам. 1724), кашталян полацкі (1697), староста васількаўскі
• Мікалай Андрэй Пац (пам. каля 1710), староста ковенскі, варэцкі, вількоўскі і вілейскі.

Літаратура

• Анатоль Грыцкевіч. Пацы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх