Кларэнс Браўн

Кларэнс Браўн
амер. англ.: Clarence Leon Brown
Дата нараджэння	10 мая 1890(1890-05-10)[…]
Месца нараджэння	Клінтан, акруга Вустэр[d], Масачусетс, ЗША
Дата смерці	17 жніўня 1987(1987-08-17)[…] (97 гадоў)
Месца смерці	Санта-Моніка, акруга Лос-Анджэлес, Каліфорнія, ЗША
Месца пахавання	Форэст-Лаўн[d]
Грамадзянства	ЗША
Жонка	Mona Maris[d] і Alice Joyce[d]
Адукацыя	Knoxville High School[d]
Прафесія	кінарэжысёр, сцэнарыст, кінапрадзюсар, мантажор, прадзюсар, рэжысёр
Узнагароды	зорка на галівудскай «Алеі славы» (8 лютага 1960)
IMDb	ID 0113284
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кларэнс Браўн (англ.: Clarence Brown, 10 мая 1890, Клінтан — 17 жніўня 1987, Санта-Моніка) — амерыканскі кінарэжысёр і кінапрадзюсар, уладальнік «Кубка Мусаліні» Венецыянскага кінафестывалю (1935), прэміі BAFTA ў намінацыі «Узнагарода аб’яднаных нацый» (1951) і імянной зоркі на Галівудскай «Алеі славы» (1960).

Найбольш вядомы рэжысурай фільмаў «Плоць і д’ябал» (1926), «Ганна Крысці» (1930), «Ганна Карэніна» (1935), «Жонка супраць сакратаркі» (1936) і «Яны сустрэліся ў Бамбеі» (1941), у большасці з якіх былі задзейнічаны любiмыя акцёры Кларэнса Браўна — Грэта Гарба і Кларк Гейбл; менавіта Браўн адкрыў талент Гарба. Браўн — шасціразовы намінант на прэмію «Оскар» і адзіны рэжысёр у свеце з такой колькасцю намінацый, які ніколі не атрымоўваў ніводнай статуэткі.