gallfen

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gallfen
dre vlotaat	c'hallfen
amreizh	c'hallfen

gallfen /ˈɡalfen/

1. Furm ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

— Ha penaos ma Doue e c'hallfen ober se ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 206.)

Stummoù all

• gellfen

Troidigezhioù

• galleg : (je) pourrais ^(fr)