koant
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-gwan
koant /ˈkwãnt/; ken koant/ker koant; koantoc'h, koantañ.
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | koant |
| Derez-uheloc'h | koantoc'h |
| Derez-uhelañ | koantañ |
| Derez-estlammiñ | koantat |
- Brav, plijus e neuz hag e zoareoù pa gomzer eus un den pe ul loen.
- Ha Morvarc'h a zaoulamme atao, a zaoulamme bepred, a zaoulamme c'hoaz, ha dalc'hmat an heizez koant araozañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
- ... setu ur plac'h yaouank, koant e-giz ar glizh-mintin. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
- Pelec'h a zo (ez eus) hini ebet aze ken koant hag an div-mañ ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)
- Ur verc'h en doa, oadet a driwec'h vloaz, hag a oa ur plac'h kaer ha koant. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 25.)
- Brav, pa gomzer eus un dra.
- ... ur votez vihan dir eus ar c'hoantañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 21.)
- ... ur votezig arc'hant ar c'hoantañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 21.)
Gerioù enepster
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
- lavaret traoù koant d'ur plac'h : diskouez karantez dezhi gant komzoù plijus.
- ober bouchig koant : ober sin a garantez gant an dorn goude pokat.