Mont d’an endalc’had

lennit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lenn-, pennrann ar verb lenn, hag an dibenn-ger -it.

Furm verb

lennit /ˈlɛ.nːit/

  1. Furm ar verb lenn en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb lenn en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.
    • Hag evit echuiñ, komzoù fraezh ha sklaer : lennit pe adlennit da vihanañ darn eus kontadennoù Andersen evit ho prasañ didu ha plijadur ho pugale. — (Ernest ar Barzhig, Marvailhoù Andersen, Al Liamm, niv. 137, Du - Kerzu 1969, p. 445.)