Idi na sadržaj

Armija Republike Bosne i Hercegovine

Stranica je zaštićena. Mogu je mijenjati i premještati samo automatski potvrđeni korisnici.
S Wikipedije, slobodne enciklopedije
(Preusmjereno sa Armija BiH)
Armija Republike Bosne i Hercegovine
Država / Teritorija Republika Bosna i Hercegovina
Utemeljena15. april 1992.
Ukinuta14. decembar 1997.
GraneKopnena vojska
Ratno zrakoplovstvo i protivzračna odbrana
Vodstvo
Vrhovni komandantAlija Izetbegović
Ministar odbraneMunib Bisić
Načelnik štabageneral Sefer Halilović
Vojna statistika
Vojna dobod 18 god.
Aktivni sastav200.000

Armija Republike Bosne i Hercegovine (Armija RBiH ili ARBiH) bila je oružana snaga Republike Bosne i Hercegovine za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini. Armija RBiH osnovana je 15. aprila 1992. što se obilježavalo kao Dan armije. Njen mandat i zadaci unutar Oružanih snaga RBiH okvirno su bili definisani Ustavom Republike Bosne i Hercegovine (čl. 162).

Armija RBiH je nakon Dejtonskog sporazuma definirana kao bošnjačka komponenta Vojske Federacije Bosne i Hercegovine, a nakon reforme odbrane transformirana je u Bosanske rendžere, jednu od tri brigade u sastavu Oružanih snaga Bosne i Hercegovine (OS BiH).

Predsjedništvo Republike Bosne i Hercegovine je 1996. godine povodom obilježavanja 1. marta, dana nezavisnosti Republike BiH, odlikovao Armiju RBiH Ordenom slobode.

Historija

Osnivanje

Također pogledajte: Raspad SFRJ

Nakon prvih višestranačkih izbora održanih u novembru 1990. godine vlast u SR BiH su osvojile stranke s nacionalnim predznakom: SDA, SDS i HDZ BiH. Kao posljedica međunacionalne netrpeljivosti i političkih neslaganja unutar SFRJ, dolazi do njenog raspada i početka ratnih sukoba. Nakon sukoba u Sloveniji i Hrvatskoj, u Bosni i Hercegovini dolazi do osnivanja nelegalnih paravojnih jedinica kao što su Zelene beretke i Patriotska liga. Nasuprot tome na teritoriju SR BiH dolazi do sve većeg nagomilavanja snaga JNA iz koje se postepeno naoružavaju srpske paravojne formacije. Naredbu o naoružavanju paravojnih formacija SDS-a dao je načelnik Generalštaba JNA general Blagoje Adžić. Dana 7. i 8. februara u selu Mehurići kod Travnika održano je vojno savjetovanje komandanata sedam regionalnih štabova i dijela Glavnog štaba Patriotske lige BiH.[1] Dana 8. aprila 1992. godine, uz proglašenje neposredne ratne opasnosti na teritoriji Bosne i Hercegovine, nakon kojeg je uslijedilo proglašenje Republike Bosne i Hercegovine, oformljen je štab Teritorijalne odbrane BiH. Dan poslije, odlukom Predsjedništva RBiH svim naoružanim sastavima i pojedincima, osim pripadnika JNA i MUP-a, naređeno je da se jave u općinske, gradske i regionalne štabove TO, da bi se potčinili jedinstvenoj komandi.[2] Iako je zvanično 23. juna 1992. godine, TO RBiH preimenovana u Armiju RBiH,[2] kao zvaničan datum osnivanja Armije RBiH uzima se 15. april 1992, te se taj datum i obilježava kao dan formiranja.[3] Za prvog komadanta, odnosno za načelnika Glavnog štaba Armije RBiH je izabran general Sefer Halilović, koji će tu funkciju obavljati do 1993. godine. Za njegove zamjenike imenovani su Jovan Divjak i Stjepan Šiber. Sjedište GŠ Armije R BiH je bilo u Sarajevu i predstavljao je najviši organ u komandnom lancu. Sastojao se od nekoliko uprava kao što su: Uprava za kadrove, Uprava za operacije i obuku, Uprava za logistiku, Uprava za moral, informativno-propagandnu djelatnost i vjerska pitanja, Obavještajna uprava i dr. Odlukom Predsjedništva Republike Bosne i Hercegovine od 18. augusta 1992. godine, cjelokupna teritorija Republike BiH trebala je biti podijeljena na zone odgovornosti pet korpusa u formiranju a koji bi bili potčinjeni Štabu Vrhovne komande ABiH.

1992.

Tokom 1992. godine oko 70% teritorije BiH je bilo pod kontrolom srpskih formacija. Armija se već nakon svog osnivanja susreće s nekoliko problema kao što su nedostatak oružja i opreme, neutemeljena organizacija, slaba logistika pored neprijateljske JNA i VRS. Prve bitke armije su bile za grad Sarajevo u cilju sprječavanju ulaska srpskih snaga u grad, što je bilo uspješno. Vojska uspješno formira linije odbrane oko Sarajeva, tuzlanske, zeničke regije, srednje Bosne, te oko opkoljenih gradova Bihaća, Goražda, Srebrenice, Žepe i Foče. 6. aprila 1992. srpske snage zauzimaju grad Foču, sljedeći gradovi pod kontrolom VRS su bili Bijeljina, Zvornik, Bratunac, Višegrad, Rudo u kojima otpor slabo naoružanih pripadnika PL BiH nije mogao zaustaviti prodor srpskih snaga i JNA.

U Posavini gradove Brčko, Bosanski Brod, Orašje, Odžak, Derventa, Bosanski Šamac, Modriča početkom rata su pod kontrolom imale Armija RBiH, HVO, HOS i ZNG. Kako je ova teritorija fizički u geografskom pogledu odvajala zapadni dio RS-a i teritorij RSK u Hrvatskoj od istočnog dijela RS-a i Srbije i Crne Gore, snage VRS-a su morale osvojiti ovu teritoriju kako bi zauzele koridor koji je bio komunikacija prema Banjoj Luci zatim teritoriji pobunjenih Srba u Hrvatskoj. Zbog strateške važnosti VRS pokreće operaciju Koridor u kojoj zauzimaju Bosanski Šamac (17. april 1992.) i Brčko (7. maj 1992.). U junu su zauzeli Derventu (7. juni 1992), Modriču (10. juna 1992.) i Odžak (13. juna 1992), a konačni slom odbrane uslijedio je 6. oktobra 1992. godine zauzimanjem Bosanskog Broda. Razlog ovog gubitka su bile političke odluke iz Zagreba.[4]

21. aprila 1992. počinju sukobi u Bosanskoj Krajini kada su srpske snage zauzele polovicu grada Bosanska Krupe, njihovo daljnje napredovanje je zaustavljeno i formiran je bihaćki okrug, unutar kojeg je formirana Unsko-sanska operativna grupa iz koje će kasnije izrasti Peti korpus Armije RBiH.

U ofenzivi JNA i VRS od 24. do 28. aprila 1992. snage Armije RBiH, HVO-a i HOS-a su potisnuli napadače istočno od Mostara. U ratnim operacijama u ljeto i jesen 1992. godine, uspostavlja se ratna linija koja se do kraja 1994. godine neće bitnije mijenjati.

1993.

Odnos snaga Armije RBiH i HVO-a nakon Bošnjačko-hrvatskog sukoba

1993. godina nije bila obilježena značajnim bitkama između Armije RBiH i VRS-a, ali novina je bio Bošnjačko-hrvatski sukob između snaga Armije RBiH i HVO-a. Hrvatske snage su svoj fokus ratovanja sa srpskih snaga prebacile na teritoriju pod kontrolom Armije RBiH za što se pretpostavlja da je dio dogovora između Tuđmana i Miloševića u Karađorđevu čiji je cilj bio podjela Bosne i Hercegovine između srpske i hrvatske strane. Kako bi se postigao ovaj cilj hrvatskoj strani je bila neophodna pobjeda nad Armijom RBiH, sa čime bi se bošnjačka strana dovela u neizbježnu situaciju da pristane na podjelu pod nametnutim uvjetima i gubitak teritorije u Hercegovini i Srednjoj Bosni. Armija RBiH se suočava sa potpunim okruženjem te izostankom dobavljanja oružja, municije, hrane, što je armiju dovelo u najteži položaj tokom svojeg postojanja. U septembru armija pokreće operaciju "Neretva 93." pod vodstvom Sefera Halilovića koja je imala u ciju potisnuti hrvatske snage (HVO i HV iz područja srednje Bosne i zapadne Hercegovine te deblokadu Mostara. Armija RBiH je zauzela oko 450 km2 teritorije, stjerala hrvatske snage pod opsadu u Vitezu, Busovači i Kiseljaku, ali nije uspjela deblokirati Mostar.[5] U toku ove godine dolazi i do smjene na vrhu Armije RBiH. Naime 8. juna 1993. godine, Rasim Delić je imenovan na čelo Glavnog štaba i to u svojstvu komandanta Štaba Vrhovne komande. Sefer Halilović je zadržao funkciju načelnika Glavnog štaba.

1994.

Stanje teritorija osvojenih u septembru-oktobru 1995. od strane
  HV i HVO
i
  ARBiH

Vašingtonski sporazum je označio kraj sukoba između Armije RBiH i HVO-a, nakon čega se napadi usmjeruju isključivo prema VRS-u. Jedna od najznačajnijih bitaka te godine je bila Breza 94. Ova operacija je predstavlja uspjeh Petog korpusa Armije RBiH kojem je u tome periodu prijetio nestanak. AP Zapadna Bosna na čelu sa Fikretom Abdićem doživljava svoj poraz u augustu 1994, ali uz pomoć srpskih paravojnih formacije se vraća u Veliku Kladušu. Sedmi korpus Armije RBiH ovladava prostorom planine Vlašić te tako osigurava uvjete za daljnje operacije.

U aprilu 1994. snage VRS-a pokreću snažnu ofenzivu na grad Goražde, u početku su snage napredovale prema centru grada, kasnije je NATO izvršio zračne napade na VRS, operacija je kasnije obustavljena. Drugi korpus Armije RBiH je tokom operacije Proljeće '94 zauzeo položaje VRS-a na Ozrenu. 19. novembra 1994. VRS pokreće operaciju "Jutro" s ciljem zauzimanja Bihaća, snage su prodrle u neposrednu blizinu grada, ali su kasnije bile odbijene od strane Petog korpusa Armije RBiH.

1995.

Nakon pada enklava Srebrenice i Žepe, Armija RBiH usljed masakra i progona stanovništva gubi značajan dio teritorije i ljudstva. Nakon Splitske deklaracije kreće niz koordiniranih akcija i operacija Armije RBiH, HVO i HV-a kao što su Operacija Oluja, Operacija Ljeto '95, Operacija Sana '95, Operacija Maestral. Armija RBiH je u ovim operacijama zauzela Bosansku krajinu uključujući Veliku Kladušu, Bosansku Krupu, Bosanski Petrovac, Ključ i Sanski Most. Armija RBiH je 8. maja 1995. učestvovala na vojnoj paradi u Parizu povom Dana pobjede nad fašizmom. Zastavu je nosio komandannt 41. motorizovane viteške brigade, Semir Drljević Lovac.[6]

Organizacija

Tokom svog postojanja, Armija RBiH je bila prinuđena, u uslovima ratnog stanja, mijenjati i ustrojavati svoju organizaciju usljed čega se u tom periodu njena struktura razlikovala, ne samo vremenski gledano već i u zavisnosti od područja do područja. Organizacija kroz brigade kao taktičke vojne jedinice višeg ranga i korpuse se zadržalo od početka do kraja dok su jedno vrijeme u upotrebi bile i operativne grupe i divizije.

Korpusi

Prema odluci Predsjedništva Republike Bosne i Hercegovine od 18. augusta 1992. godine, cjelokupna teritorija Republike BiH je podijeljena na zone odgovornosti pet korpusa Armije RBiH. Ovih pet korpusa su djelovali tokom čitavog rata s tim da je naknadno osnovan 6. korpus, koji je kratko egzistirao i 7. korpus koji je uz 5 prvoosnovanih korpusa činio Armiju RBiH na kraju rata.

Naziv Oznaka Sjedište Napomene
1. korpus Sarajevo Formiran 1. septembra 1992. sa zadatkom odbrane opkoljenog Sarajeva.
2. korpus Tuzla Formiran 29. septembra 1992. sa zonom odgovornosti koja je obuhvatala Tuzlansku regiju i regiju Istočne Bosne, korpus je učestvovao u operaciji Vozuća 95.
3. korpus Zenica Formiran 1. decembra 1992. sa sjedištem u Zenici, odigrao ulogu u Bošnjačko-hrvatskom sukobu.
4. korpus Mostar Korpus osnovan 17. novembra 1992, odigrao ulogu u odbrani Mostara.
5. korpus Bihać Osnovan 21. oktobra 1992. sa sjedištem u Bihaću. Zona odgovornosti Bosanskoj Krajini. Korpus je sudjelovao u operacijama Oluja, Maestral i Sana '95
6. korpus Konjic Formiran 9. juna 1993, a rasformiran u februaru 1994, jedinice su pripojene 7. i 4. korpusu.
7. korpus Travnik Korpus formiran u aprilu 1994, a sudjelovao je u operacijama zauzimanja Vlašića, Kupresa i Donjeg Vakufa.

Operativne grupe

Divizije

Prištabske jedinice

Generali

Glavni članak: Spisak generala Armije Republike Bosne i Hercegovine

Simboli

Najčešći simbol u Armiji Republike Bosne i Hercegovine je ljiljan. Grb Armije Republike Bosne i Hercegovine je zapravo Grb Republike Bosne i Hercegovine, uz neke dodatke kao što su dva zlatna mača koji prolaze dijagonalno kroz grb i vojni natpisi iznad grba. Mnoge vojne jedinice Armije RBiH različitog ranga su imale vlastita obilježja, uz obilježje Armije i jedinice višeg ranga (uglavno Korpusa) u čijem sastavu su se nalazile.

Odlikovanja

Glavni članak: Odlikovanja za odbranu Republike Bosne i Hercegovine

Orden heroja oslobodilačkog rata

Glavni članak: Orden heroja oslobodilačkog rata

Orden heroja oslobodilačkog rata je bilo odlikovanje Armije RBiH koje se dodjeljivalo Za herojski doprinos oslobodilačkom ratu, izuzetno junaštvo i samoprijegor ispoljen u borbenim djejstvima i pri tome ostvarene izuzetne rezultate koji su kod saboraca i građana služili kao primjer, podstrek i dodatni motiv za dalje uspješno suprotstavljanje agresoru na RBiH.

Zlatni ljiljan

Glavni članak: Zlatni ljiljan

Zlatni ljiljan je bilo odlikovanje za jednog pripadnika Armije Republike Bosne i Hercegovine. Dodjeljivalo se za efikasnost odrađivanja svrhe i cilja ARBiH. Ratno priznanje Zlatni ljiljan dodjeljuje se pripadnicima Oružanih snaga koji su se naročito istakli u oružanom suprotstavljanju agresoru, doprinijeli proširenju slobodnih dijelova Republike Bosne i Hercegovine, izvršili više djela u kojima je došla do izražaja njihova lična hrabrost i požrtvovanje, pri čemu su agresoru naneseni znatni gubici u ljudstvu i materijalnim sredstvima.

Činovi u Armiji RBiH

Činovi u Armiji RBiH uređeni su na osnovu člana 33. stav 3. Uredbe sa zakonskom snagom o oružanim snagama Republike Bosne i Hercegovine ("Službeni list RBiH", broj 4/92), Predsjedništvo RBiH, donijelo je odluku: "Pravilo o vojnim uniformama, zastavi, oznakama činova, rodova i dužnosti pripadnika Armije RBiH za vrijeme ratnog stanja". PE. broj: 1263/92, 1. augusta 1992. godine u Sarajevu.

Činovi u Armiji RBiH (1992–1997)

Glavni članak: Činovi u Armiji Republike Bosne i Hercegovine

Činovi u Armiji RBiH (1997-1998)

Svrha i cilj

Cilj Armije Republike Bosne i Hercegovine bio je očuvanje i protekcija Bosne i Hercegovine i cjelokupnost njene teritorije kao suverene, nezavisne i slobodne države svih njenih građana. Akcija odbrambene borbe Bosne i Hercegovine je zbog uspješnosti u borbama prerasla u oslobodilačku borbu koja je zaustavljena potpisivanjem Dejtonskog mirovnog sporazuma.

Naoružanje i vojna oprema[8]

Tenkovi T-55
Također pogledajte: Embargo na naoružanje Armiji RBiH

Pješadijsko oružje

Model Slika Tip Zemlja porijekla
Zastava M57 Pištolj SFRJ
Zastava CZ 99 Pištolj SFRJ
Tokarev TT-33 Pištolj SFRJ
Walther P38 Pištolj Nacistička Njemačka
Zastava M84 Škorpion Automat SFRJ
Heckler & Koch MP5 Automat Njemačka
Ero Automat Hrvatska
PPŠ-41 Automat SSSR
MP 40 Automat Nacistička Njemačka
Berreta Model 38 Automat Italija
Thompson Automat SAD
Zastava M70 Automatska puška SFRJ
AK-47 Automatska puška SSSR
AKM Automatska puška SSSR
AK-63 Automatska puška Mađarska
AMD 65 Automatska puška Mađarska
PM md.63 Automatska puška Rumunija
Type 56 Automatska puška Kina
H&K G3 Automatska puška Njemačka
FN FAL Automatska puška Belgija
SAR 80 Automatska puška Singapur
Zastava M48 Repetirajuća puška SFRJ
PAP M59/66 Poluautomatska puška SFRJ
Zastava M76 Snajperska puška SFRJ
MACS M3 Snajperska puška Hrvatska
RT-20 Snajperska puška Hrvatska
SVD Dragunov Snajperska puška SSSR
Zastava M72 Puškomitraljez SFRJ
RPD Puškomitraljez SSSR
RPK Puškomitraljez SSSR
DP Puškomitraljez SSSR
ZB vz.26 Puškomitraljez Čehoslovačka
Ultimax 100 Puškomitraljez Singapur
Zastava M84 Mitraljez SFRJ
Zastava M53 Mitraljez SFRJ
PK Mitraljez SSSR
NSV Mitraljez SSSR
DŠK Mitraljez SSSR
M2 Browning Mitraljez SAD
RBG-6 RBG Hrvatska
M80 Zolja RB SFRJ
M79 Osa RB SFRJ
M57 RB RB SFRJ
RPG-7 RB SSSR
Type 69 RPG RB Kina
9K11 Maljutka POVRS SSSR
9K111 Fagot POVRS SSSR
HJ-8 POVRS Kina

Tenkovi

Oklopni transporter OT M-60
Brdski top 76 mm M-48B-1
Helikopter Mi-8 Armije RBiH
Model Slika Tip Zemlja porijekla Količina Bilješke
T-55 MBT SSSR
M-84 MBT SFRJ 3
PT-76 LT SSSR
T-34 ST SSSR
M4 Sherman ST SAD
M47 Patton ST SAD

Oklopna vozila

Model Slika Tip Zemlja porijekla Količina Bilješke
OT M-60 OT SFRJ
BVP M-80 BVP SFRJ
BOV OV SFRJ
BRDM-2 OV SSSR
M18 Hellcat Lovac tenkova SAD
M36 Jackson Lovac tenkova SAD

Artiljerija

Model Slika Tip Zemlja porijekla Količina Bilješke
M-57 Minobacač 60 mm SFRJ
M-69 Minobacač 82 mm SFRJ
M-75 Minobacač 120 mm SFRJ
M-48B-1 brdski top 76 mm SFRJ
ZiS-3 protivoklopni top 76 mm SSSR
T-12 protivoklopni top 100 mm SSSR
M101 haubica 105 mm SAD
SFRJ
M-30 haubica 122 mm SSSR
M-46 top 130 mm SSSR
M84 NORA top-haubica 152 mm SFRJ
M114 haubica 155 mm SAD
2S1 Gvozdika samohodna haubica 122 mm SSSR
Type 63 VBR 107 mm Kina
BM-21 Grad VBR 122 mm SSSR
APR-40 VBR 122 mm Rumunija
M-63 Plamen VBR 128 mm SFRJ
M-87 Orkan VBR 282 mm SFRJ

Sudske presude za ratne zločine

U decembru 2014. godine, potpredsjednik Federacije Bosne i Hercegovine Mirsad Kebo predao je Tužilaštvu Bosne i Hercegovine dokumentaciju koja se odnosi na sumnju da su neki bošnjački zvaničnici na visokim položajima prešutjeli likvidacije srpskih vojnika koje su počinili pripadnici odreda El Mudžahid.[9] Apelaciono vijeće suda BiH osudilo je Dželvada Salčina, pripadnika odreda Zulfikar, na dvije godine zbog ratnog zločina nad srpskim zarobljenikom.[10]

General Mehmed Alagić je prema haškoj optužnici bio terećen za kršenje prava i običaja ratovanja i teške povrede Ženevske konvencije.[11] Proces u Hagu je stopiran pošto je Alagić preminuo 2003, ali je nastavljen protiv drugih optuženih u istom predmetu, Amira Kubure i Envera Hadžihasanovića.[12]

Godine 2020. upravnika vojnog zatvora u Hrasnici kod Sarajeva Huseina Mujanovića osudio je Viši sud u Beogradu na 10 godina zbog ratnog zločina protiv civilnog stanovništva.[13] Tokom 2019. je počelo suđenje komandantu 5. korpusa Atifu Dudakoviću i 16 njegovih saradnika.[14] Oficir armije BiH Enver Buza osuđen je pred Sudom Bosne i Hercegovine na 8 godina zatvora zbog ratnog zločina tokom masakra u Uzdolu, kada je ubijeno 27 ljudi.[15]

Pripadnici teritorijalne odbrane Stela, Senad Džananović zvani Glavoguz i Edin Gadža zvani Kimun zajedno sa nadređenima Jusufom Jukom Prazinom i Samirom Kahvedžićem, osuđeni su za zločine nad srpskim civilima u sarajevskom naselju Alipašino Polje.[16]

Krajem aprila 2022. komandant Trećeg korpusa Armije RBiH Sakib Mahmuljin, pod čijom komandom je djelovao odred El Mudžahid, pravosnažno je osuđen na osam godina zatvora za ratne zločine počinjene nad Srbima na području Vozuće i Zavidovića 1995. godine.[17]

Sefer Halilović i Naser Orić su pred MKSJ oslobođeni krivice.[18][19]

Policijski službenici Državne agencije za istrage i zaštitu su 13. decembra 2022. na području Sarajeva i Goražda uhapsili šest osoba, bivših pripadnika Višegradske brigade Armije Bosne i Hercegovine zbog postojanja osnova sumnje da su počinili krivična djela "Ratni zločin protiv civilnog stanovništva".[20][21]

Također pogledajte

Reference

  1. ^ "Vlada Federacije Bosne i Hercegovine | Obilježena 25. godišnjica savjetovanja regionalnih komandanata Patriotske lige Republike Bosne i Hercegovine – Mehurići 1992 – 2017". Vlada Federacije Bosne i Hercegovine. Pristupljeno 21. 3. 2023.
  2. ^ a b http://www.icty.org/x/cases/hadzihasanovic_kubura/tjug/bcs/060315.pdf str. 97
  3. ^ TEZY, Skuptina USK / IZET SADIKOVIC -. "Prigodnim aktivnostima obilježen Dan Armije RBiH - Skupstina USK". www.skupstinausk.ba. Arhivirano s originala, 7. 3. 2016. Pristupljeno 2. 7. 2018.
  4. ^ "Tko je predao Posavinu I." PV. Arhivirano s originala, 4. 1. 2019. Pristupljeno 2. 7. 2018.
  5. ^ "Historija.ba - Počela operacija "Neretva '93"". www.historija.ba. Pristupljeno 2. 7. 2018.
  6. ^ Čavalić, Admir (2024). "Armija Republike Bosne i Hercegovine nije učestvovala na obilježavanju Dana pobjede u Parizu 9, već 8. maja 1995. – uzroci i posljedice zbrke oko datuma" (PDF). Gračanički Glasnik. Gračanica: Monos (57): 49–60.
  7. ^ a b c d Selimbegović, Vildana (7. 12. 1998). "NAKON OSAM ALIJINIH GODINA". Broj 90. BH Dani. Pristupljeno 12. 12. 2018.[mrtav link]
  8. ^ http://www.vojska.net/eng/armed-forces/bosnia-and-herzegovina/army/equipment/
  9. ^ Halimović, Dženana (15. 1. 2015). "Mirsad Kebo: Zločine ne možemo prešutjeti". slobodnaevropa.org. Radio Slobodna Evropa. Pristupljeno 9. 10. 2022.
  10. ^ "Odjel za sudsku dokumentaciju i edukaciju | Odjel za sudsku dokumentaciju i edukaciju". pravosudje.ba. Pristupljeno 20. 10. 2022.
  11. ^ "The Prosecutor v. Enver Hadžihasanović and Amir Kubura. IT-01-47 - Case Information Sheet" (PDF). United Nation's ICTY. Pristupljeno 23. 1. 2019.
  12. ^ "Hadžihasanović & Kubura (IT-01-47) | Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju". www.icty.org. Pristupljeno 20. 10. 2022.
  13. ^ "Nekadašnji pripadnik Armije BiH u Beogradu osuđen na deset godina". balkans.aljazeera.net. Pristupljeno 22. 1. 2021.
  14. ^ "Počelo suđenje za ratne zločine Atifu Dudakoviću i saradnicima". N1 (jezik: srpski). 15. 4. 2019. Arhivirano s originala, 28. 1. 2021. Pristupljeno 22. 1. 2021.
  15. ^ "Enver Buza osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 12 godina". sudbih.gov.ba (jezik: engleski). Pristupljeno 20. 10. 2022.
  16. ^ "Senad Džananović i dr". sudbih.gov.ba. Pristupljeno 20. 10. 2022.
  17. ^ "Sakib Mahmuljin osuđen na osam godina zatvora". sudbih.gov.ba (jezik: engleski). Pristupljeno 20. 10. 2022.
  18. ^ "Sažetak presude donesene u predmetu tužilac protiv Nasera Orića" (PDF).
  19. ^ "Presuda u predmetu tužilac protiv Sefera Halilovića" (PDF).
  20. ^ "Lišeno slobode šest osoba zbog ratnog zločina u Jošanici kod Foče, 1992. godine" (PDF). Dnevni list.
  21. ^ "Tužilaštvo Bosne i Hercegovine". www.tuzilastvobih.gov.ba. Pristupljeno 21. 3. 2023.

Vanjski linkovi

Portal iconPortal Bosna i Hercegovina
Commons logo
Commons logo
Commons ima datoteke na temu: Armija Republike Bosne i Hercegovine

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Armija_Republike_Bosne_i_Hercegovine&oldid=3623050"