Poa
| Poa | |
|---|---|
 | |
| Sistematika | |
| Carstvo | Plantae |
| Divizija | Magnoliophyta |
| Razred | Liliopsida |
| Potklasa | Liliidae |
| Red | Poales |
| Porodica | Poaceae |
| Potporodica | Pooideae |
| Pleme | Poeae |
| Potpleme | Poinae |
| Rod | Poa L. 1753 |
| Sinonimi | |
Poa je jedan od rodova kosmopolitskih gramnea (Poaceae),[1] rasprostranjen u umjerenim i toplo-umjerenim regijama obje hemisfere. Sastoji se od dva podroda: Poa sa hermafroditskim cvjetovima i Dioicopoa, sa dvospolnim cvjetovima. Naziv „Poa“ potiče od grčke riječi herba ili „trava“.
Opis
[uredi | uredi izvor]Poa uključuje jednogodišnje biljke ili trajnice, cespitozne ili rizomske, različitih veličina, visokih do 1 m. Imaju nestalu ili reduciranu inflorescenciju vlati. Listovi su u osnovi prošireni ili su manje ili više komprimirani i zatvorene su pri dnu. Ligule su membranske, skraćene ili akumulirane. Lamine listova su ravne, presavijene ili savijene, s tim da je ekstremni ozduženi dio obično zatupljen.
Uzgoj i upotreba
[uredi | uredi izvor]Mnoge vrste važne su pašnjačke biljke, koje se široko koriste za ispašu stoke. Poa pratensis je najčešće korištena trava u hladnoj sezoni koja se koristi u travnjacima, sportskim terenima i golfskim terenima u Sjedinjenim Državama.[2]
Prema Galenu, liječniku iz drugog stoljeća, korijenje određenih vrsta dobro je za liječenje svježih rana i krvarenja. U šesnaestom stoljeću, trava 'Poa' se koristila za liječenje upale bubrega.[3]
Taksonomija
[uredi | uredi izvor]Rod je prvi opisao Carolus Linneus i objavio u Species Plantarum1: 67–70. 1753.[4] Tipska vrsta je: Poa pratensis L.
U rodu Poa hromosomsi broj varija: x = 7. 2n = 14, ili 28, ili 35, ili 38, ili 38–117, ili 42, ili 43, ili 44, ili 56, ili 50–56 ili 63, ili 65, ili 70–72, ili 76 (itd). 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 i 12 ploidije i aneuploidije), sa „krupnim“ hromosoomima.
Neke od vrsta Poa popularne su za vrtove i za uređenje pejzaža u mnogim dijelovima svijeta, posebno na Novom Zelandu.
Izvor hrane za insekate
[uredi | uredi izvor]Lepidoptera čije se gusjenice hrane biljkama roda Poaključuju:
Odabrane vrste
[uredi | uredi izvor]- Poa abbreviata
- Poa affinis
- Poa alpigena
- Poa alpina
- Poa alsodes
- Poa angustifolia
- Poa annua
- Poa arachnifera
- Poa arctica
- Poa arida
- Poa atropurpurea
- Poa badensis
- Poa balfourii
- Poa bigelovii
- Poa bolanderi
- Poa bulbosa
- Poa cita
- Poa chaixii
- Poa chathamica
- Poa colensoi
- Poa compressa
- Poa confinis
- Poa cookii
- Poa costiniana
- Poa cusickii
- Poa cuspidata
- Poa diaboli
- Poa douglasii
- Poa dura
- Poa ensiformis
- Poa fawcettiae
- Poa fendleriana
- Poa flabellata
- Poa flexuosa
- Poa foliosa
- Poa glauca
- Poa gunnii
- Poa hiemata
- Poa howellii
- Poa humilis
- Poa infirma
- Poa iridifolia
- Poa kelloggii
- Poa kerguelensis
- Poa kunthii
- Poa labillardierei
- Poa leioclada
- Poa leptocoma
- Poa litorosa
- Poa macrantha
- Poa mannii
- Poa meionectes
- Poa morrisii
- Poa napensis
- Poa nemoralis
- Poa paludigena
- Poa palustris
- Poa paramoensis
- Poa poiformis
- Poa pratensis
- Poa sandvicensis
- Poa secunda
- Poa sieberiana
- Poa siphonoglossa
- Poa subcaerulea
- Poa supina
- Poa trivialis
- Poa unilateralis
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Watson L, Dallwitz MJ. (2008). "The grass genera of the world: descriptions, illustrations, identification, and information retrieval; including synonyms, morphology, anatomy, physiology, phytochemistry, cytology, classification, pathogens, world and local distribution, and references". The Grass Genera of the World. Arhivirano s originala, 15. 11. 2007. Pristupljeno 29. 2. 2020.
- ^ Dvorchak, Robert (13. 6. 2007). "Oakmont-inspired Stimpmeter allows USGA to accurately measure speed, consistency of putting surfaces". Pittsburgh Post-Gazette. Pristupljeno 8. 9. 2007.
- ^ Gerarde, John (1597). "The Herball or Generall Historie Of Plantes". Arhivirano s originala, 27. 9. 2011. Pristupljeno 11. 1. 2009.
- ^ "Poa" (Tropicos.org. Missouri Botanical Garden). Pristupljeno 16. 2. 2013.
