Kòminôrz
Kòminôrz - rzemiãsnik, chteren zajimô sã czëszczeniém kòminowëch dargów.
Rozmajitoscë
[edicëjô | editëjë zdrój]Kòminôrz mòże lëdzóm pùcowac piécczi doma. Ju w IV wiekù lëdze zaczãlë bùdowac kòminë. Czedës na Kaszëbach bëłë bùdowóné szeroczi kòminë - na dwa métrë w kwadrace ù pòdstawë. Wark kòminôrza pòwstôł razã z technologicznym pòkrokã w swiece. Czedës lëdze zmerkalë, że òdżin mòże przeniesc baro wiôldżi stratë tam, gdze nie achtnie sã robòtë kòminôrza. Tedë òni ùznalë, że kòminë mùszą bëc wëmiôtóné przez kòminôrza. To nastało midzë Kaszëbama pôrã lat pò I swiatowi wòjnie. Za tą robòtã przë kòminach wszëtczich bùdinków trzeba bëło płacëc i gbùrzë nie chcelë słëchac tegò nôkazu.
Patrónã kòminôrzów je swiãté Florian chtërnégò wspòminô liturgio w katolëcczim kòscele 4 maja. Przòde lat sã stronama gòdało, że jak widzisz kòminôrza te mùsisz sã chùtkò złapic za knãpka, te òn mòże przëniesc szczãscé. Stronama biwało tak, że kòżdô gòspòdëni chca, żebë ji chëcze kòminôrz òdwiedzôł nôprzód, bò jegò ruchna bëłë tedë jesz czesté - niéòsmòloné sôdzą. Ta gòspòdëni do chtërni òn przëszedł piérszi, ta bëła sczãslewô.
Lëteratura
[edicëjô | editëjë zdrój]Augùstin Chrabkòwsczi: Jak jô béł bògati, Banino (2007), s. 59
To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.
