Conference Presentations by Konstantina Lantitsou
Ο κατάλληλος σχεδιασμός του μεταφορικού δικτύου είναι αναγκαία υποδομή για την οικοανάπτυξη κάθε ... more Ο κατάλληλος σχεδιασμός του μεταφορικού δικτύου είναι αναγκαία υποδομή για την οικοανάπτυξη κάθε περιοχής. Ο κλάδος των μεταφορών έχει και αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και στην υγεία των ανθρώπων.
Από τα χερσαία μέσα μεταφοράς ο σιδηρόδρομος αποτελεί το πλέον φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς με όρους ενεργειακής κατανάλωσης και επομένως εκπομ¬πών διοξειδίου του άνθρακα.
Το νομαρχιακό διαμέρισμα Καβάλας και η ευρύτερη περιοχή έχοντας πλούσιο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον έχει δυνατότητες για ανάπτυξη και των 3 τομέων παραγωγής ενσωματώνοντας την οικολογική αντίληψη.
Προτείνεται η σύνδεση της Καβάλας με το σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής (δύο εναλλακτικές λύσεις) ώστε σε συνδυασμό και με την υπάρχουσα υποδομή των άλλων μεταφορικών μέσων να συμβάλλει θετικά στην οικοανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής
Στην εργασία εξετάζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης του οικοτουρισμού στο νομαρχιακό διαμέρισμα Δρά... more Στην εργασία εξετάζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης του οικοτουρισμού στο νομαρχιακό διαμέρισμα Δράμας με σεβασμό στη φέρουσα ικανότητα της περιοχής. Ως γνωστό ο οικοτουρισμός, ως τουρισμός που στηρίζεται στο φυσικό και πολιτιστικό (υλικό και άυλο) περιβάλλον συμβάλλει τα μέγιστα στην αξιοποίηση των τοπικών παραγωγικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων μιας περιοχής και τη γενικότερη ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας. Το νομαρχιακό διαμέρισμα Δράμας, που εξετάζεται στην παρούσα εργασία, αποτελεί τον πιο ορεινό διαμέρισμα της Αν. Μακεδονίας και Θράκης. Διαθέτει αξιόλογο φυσικό περιβάλλον, πλούσιο υδρογραφικό δίκτυο και υπέδαφος, με κύρια οικονομική δραστηριότητα τη γεωργία, σημαντική κτηνοτροφική παραγωγή και δάση ιδιαιτέρου κάλλους και βιοποικιλότητας. Είναι μια περιοχή με μακραίωνη ιστορία, παραδόσεις, πανέμορφες περιοχές, προσφέροντας μεγάλη ποικιλία τουριστικών επιλογών όπως σπήλαια, φαράγγια, πολιτιστικές διαδρομές σε βυζαντινά και μεταβυζαντινά μοναστήρια, αρχαιολογικούς χώ¬ρους και μουσεία, τοπικές λαογραφικές εκδηλώσεις. Είναι ιδανικό μέρος «εναλλακτικών» διακοπών για χειμερινά αθλήματα, ορειβασία, αναρρίχηση, πεζοπορία.
Στην εργασία αναπτύσσονται μέθοδοι και τεχνικές για την ολοκληρωμένη, πολυσυλλεκτική διαχείριση της τουριστικής ανάπτυξης (οικοτουρισμός, αγροτοτουρισμός, θρησκευτικός, ιαματικός, χιονοδρομικός τουρισμός) και του περιβάλλοντος, που αποτελεί σημαντικότατη παράμετρο της ενδογενούς ανάπτυξης του νομαρχιακού διαμερίσματος Δράμας
Ο οικοτουρισμός σέβεται τα όρια της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής και συμβάλλει στην ανάδειξη... more Ο οικοτουρισμός σέβεται τα όρια της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής και συμβάλλει στην ανάδειξη και αξιοποίηση του τοπικού πολιτιστικού και φυσικού πλούτου υποβοηθώντας την καλλιέργεια του ανθρώπου, τις σωστές ανθρώπινες σχέσεις και το σεβασμό προς τη φύση. Ο οικοτουρισμός συνδέεται με τις άλλες τοπικές αναπτυξιακές δραστηριότητες της κάθε τουριστικής περιοχής με στόχο την αυτοδύναμη τοπική ανάπτυξη. Μπορεί να πυροδοτήσει την οικοανάπτυξη ορεινών και αγροτικών περιοχών. Ο ορεινός όγκος της Ροδόπης περιλαμβάνει περιοχές μοναδικής στην Ευρώπη ομορφιάς και ποικιλίας βιοτικού χώρου με πολλά είδη φυτών και ζώων. Στο τμήμα της Ροδόπης που βρίσκεται στο νομό Ξάνθης υπάρχουν ενδιαφέροντες οικισμοί. Η περιοχή έχει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, ιστορία, πολιτισμό, πανέμορφη φύση, ήθη, έθιμα, τοπικά προϊόντα, για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού
Ο σχεδιασμός του χώρου είναι αμφίδρομα συνδεδεμένος με το αναπτυξιακό πρότυπο. Η οικοανάπτυξη έχε... more Ο σχεδιασμός του χώρου είναι αμφίδρομα συνδεδεμένος με το αναπτυξιακό πρότυπο. Η οικοανάπτυξη έχει δύο συνιστώσες: την επιστήμη της οικολογίας που μετασχηματίζει τις παραγωγικές δραστηριότητες του ανθρώπου και τον πολιτισμό της κάθε χώρας και της κάθε περιοχής ο οποίος αναδεικνύει και την πολιτιστική της ετερότητα.
Κρίσιμη έννοια για τον οικολογικό σχεδιασμό είναι η φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων. Στόχος του χωροταξικού σχεδιασμού είναι η αειφορία των φυσικών οικοσυστημάτων ώστε να δύνανται να βαστάζουν και να τροφοδοτούν τα ανθρωπογενή συστήματα με άμεσο οικολογικό σχεδιασμό των προστατευμένων βιότοπων, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων που έχουν διαταραχθεί και ανάδειξη των πυρήνων της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στόχος του πολεοδομικού σχεδιασμού είναι ο κάθε οικισμός ν’ αναπτύσσεται εντός της φέρουσας ικανότητας του ευρύτερου οικοσυστήματος στήριξής του, ικανοποιώντας στο χώρο τις «πραγματικές» ανάγκες του ανθρώπου, τις ανάγκες για καλλιέργεια των ανθρώπινων σχέσεων σύμφωνα με το πολιτιστικό πρότυπο του κάθε τόπου και οργανώνοντας τις παραγωγικές και άλλες δραστηριότητες με σεβασμό στους νόμους της φύσης. Καθίσταται αναγκαία η περιβαλλοντική αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών, η σχεδίαση των νέων επεκτάσεων σύμφωνα με τις αρχές της οικοανάπτυξης, η άμεση αξιοποίηση του πολιτιστικού πλούτου και η προσπάθεια οργάνωσης του οικιστικού χώρου σε μικρές ενότητες κοινοτικής ζωής σύμφωνα με τις πολιτιστικές του παραδόσεις.
Στον οικολογικό μετασχηματισμό ενός αναπτυξιακού χωρικού σχεδιασμού θα συμβάλλει τα μέγιστα μια παιδεία με στόχο τη δημιουργία ενεργών πολιτών. Καθοριστικό ρόλο καλούνται να παίξουν τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ιδιαίτερα αυτά που υπηρετούν την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου
Η σημερινή οικονομική κρίση είναι σύμπτωμα μιας ασθένειας που είναι η διεθνής πολιτι-κοκοινωνική ... more Η σημερινή οικονομική κρίση είναι σύμπτωμα μιας ασθένειας που είναι η διεθνής πολιτι-κοκοινωνική κρίση - η πολιτιστική κρίση αξιών. Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση συν¬δέεται με την αντίστοιχη περιβαλλοντική κρίση. Είναι η εποχή που πρέπει να επανεξε¬ταστεί η έννοια και το περιεχόμενο του σημερινού μοντέλου ανάπτυξης και να υιοθετηθεί δυναμικά η βιώσιμη ανάπτυξη ή οικοανάπτυξη. Σκοπός της εργασίας είναι να τονιστεί η ανάγκη όπως οι έννοιες του οικοσυστήματος, οι νόμοι της φύσης και ο πολιτισμός του κάθε τόπου να ληφθούν σοβαρά υπόψη στην χάραξη αναπτυξιακής πολιτικής του τόπου αυτού, με την εμπέδωση της έννοιας της οικοανάπτυξης μέσα από τις διαδικασίες προγραμματισμού και σχεδιασμού για καλύτερη ποιότητα ζωής και αναβαθμισμένο ποιοτικά περιβάλλον
Η φράση του Bjomstahl που έγραφε για το Πηλιορείτικο τοπίο το 1779 «Η χώρα αυτή είναι από τις ωρα... more Η φράση του Bjomstahl που έγραφε για το Πηλιορείτικο τοπίο το 1779 «Η χώρα αυτή είναι από τις ωραιότερες που μπορεί να δει κανείς στον κόσμο» είναι αυτή που χαρακτηρίζει την χερσόνησο του Πηλίου.
Ο φυσικός πλούτος με την μορφολογία του εδάφους, το μικροκλίμα της κάθε περιοχής, την πλούσια βλάστηση, τα νερά, τα περιβόλια, τους ελαιώνες και ο πολιτιστικός πλούτος (υλικός και άϋλος) με την πλούσια τυπολογία και μορφολογία των πηλιορείτικων σπιτιών που συγκεντρώνει σχεδόν τα δείγματα της «διεθνούς» παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και τα τοπικά ήθη και έθιμα κάνουν τον τόπο αυτό έναν επίγειο παράδεισο.
Κατά περιόδους και ιδίως από τα μέσα του 18ου έως τα μέσα του 19ου αιώνα (το μέγιστο της οικονομικοκοινωνικοπολιτιστικής ακμής του) το Πήλιο ήταν οικονομικοκοινωνικά αυτο¬δύναμο. Σήμερα στην ορεινή αυτή χερσόνησο συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή των αρχών της οικοανάπτυξης. Αξιοποιώντας τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο και συνδυάζοντας τις γνώσεις από τις παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες της περιοχής με τις τελευταίες επιστημονικές γνώσεις που εισάγει η οικολογική αντίληψη στην ανάπτυξη και στον σχεδιασμό του χώρου μπορεί να ξεκινήσει άμεσα ένας οικο¬λογικός μετασχηματισμός όλων των τομέων παραγωγής ώστε το Πήλιο να λειτουργήσει ως πρότυπο οικοανάπτυξης. Το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συνδεδεμένο με τις τοπικές κοινωνίες του Πηλίου μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αυτοδύναμη τοπική ανά¬πτυξη της περιοχής με σεβασμό στο περιβάλλον
Η παραδοσιακή πόλη της Ξάνθης αποτελεί το ιστορικό της κέντρο. Κτίστηκε μετά το καταστροφικό σεισ... more Η παραδοσιακή πόλη της Ξάνθης αποτελεί το ιστορικό της κέντρο. Κτίστηκε μετά το καταστροφικό σεισμό του 1829 με σημεία αναφοράς τις προϋπάρχουσες βυζαντινές εκκλησίες αναπτύσσοντας πολεοδομικά την κοινοτική οργάνωση στο χώρο. Το 1974 ανακηρύχθηκε προστατευόμενος παραδοσιακός οικισμός ενώ 1200 κτίσματα του έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα.
Στην Παλιά πόλη η μίμηση των βορειοθρακιώτικων προτύπων αναμειγνύεται με λαϊκές κατοικίες, κτίσματα κατά την παράδοση της «αστικής» αρχιτεκτονικής της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, κατοικίες των εμπόρων του καπνού με εκλεκτικιστικό δυτικό τρόπο, ύφος νεοκλασικά κτίρια με ανατολικά σαχνισιά και δημιουργείται μια εντυπωσιακή και μοναδική ποικιλομορφία. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό υβρίδιο ιδιαίτερης αισθητικής.
Η εργασία ερευνά τις σημαντικότερες κατηγορίες των κτιρίων της Παλιάς πόλης, τα αρχιτεκτονικά και δομικά τους στοιχεία εντάσσοντας τον κτιριακό πλούτο της σε κυρίαρχους μορφολογικούς τύπους (παραδοσιακός τύπος, αστικός, λαϊκός και σύγχρονος) με στόχο την μεθοδολογική οργάνωση προτάσεων για την προστασία αποκατάστασης και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του οικισμού
Με την παρούσα εργασία εξετάζεται η πολυεπίπεδη επίδραση των αρχών του βιοκλι- ματικού σχεδιασμού... more Με την παρούσα εργασία εξετάζεται η πολυεπίπεδη επίδραση των αρχών του βιοκλι- ματικού σχεδιασμού, ώστε να καταστεί πιο ρεαλιστικός ο στόχος της ενεργειακής αυτο¬νομίας σε επίπεδο κατοικίας αλλά και ολόκληρου οικιστικού συνόλου. Σκοπός της έρευνας είναι α) να μελετηθεί και να κατασκευαστεί μια βιοκλιματική κατοικία (και οικιστικό σύνολο) και β) να καταγραφούν τα ενεργειακά κέρδη της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής. Για να ληφθουν υπ όψη, στον σχεδιασμό, κλιματικά δεδομένα κρίθηκε αναγκαία η χρήση του λογισμικού Ecotect. Γίνεται επίσης σύγκριση μεταξύ μιας κατοικίας του οικισμού με παθητικά συστήματα (βιοκλιματική κατοικία) και της ίδιας κατοικίας χωρίς παθητικά συστή-ματα, με σκοπό να εκτιμηθεί το ενεργειακό κέρδος της πρότυπης κατοικίας
Μια βασική συνιστώσα ενός οικολογικού πολεοδομικού σχεδιασμού είναι η διατήρηση και η αξιοποίηση ... more Μια βασική συνιστώσα ενός οικολογικού πολεοδομικού σχεδιασμού είναι η διατήρηση και η αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς με άμεση αποκατάσταση των ιστορικών πυρήνων και μνημείων.
Το μοναστήρι δεσπόζει της πόλης της Ξάνθης πάνω από την παλιά πόλη. Η ίδρυσή του ανάγεται στον 14° αιώνα. Το σημερινό ξανακτίστηκε το 1841.
Το κτίριο είναι τριώροφο σε σχήμα Γ, κλειστό χωρίς εξώστες και πολλά περιμετρικά παράθυρα, δείγμα μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Το υπόγειο είναι εξ’ ολοκλήρου κτισμένο με πέτρα, ενώ στο ισόγειο και τον όροφο συναντάμε ξύλινο φέροντα οργανισμό, ο οποίος αντικαταστάθηκε ολικά (90%) με την μέθοδο της τμηματικής αποκατάστασης των τοίχων (μέθοδος «ξήλωνε - ράβε»). Η νέα επέμβαση σεβάστηκε και ανέδειξε τα τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά του κτιρίου και τη δομοστατική του οργάνωση. Η ανακατασκευή έγινε με την ίδια τεχνολογία της εποχής.
Το υπόγειο φιλοξενεί την τράπεζα των μοναχών, ένα καθιστικό, μαγειρεία και χώρους υγιεινής, ενώ αναδείχτηκε μία κρύπτη του 1100. Το ισόγειο φιλοξενεί εκκλησιαστικό μουσείο (σκευοφυλάκιο) και χώρο βιβλιοθήκης, ενώ ο όροφος έχει 4 κελιά και χώρους φιλοξενίας με τις αντίστοιχες εξυπηρετήσεις καθώς και το αρχονταρίκι. Παράλληλα, έγινε διαμόρφωση της αυλής και του περιβάλλοντος χώρου. Σήμερα η Μονή αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού για την ευρύτερη περιοχή της Θράκης
Το μοναστήρι της Παναγίας Καλαμούς βρίσκεται Βόρεια της Ξάνθης. Η ίδρυσή του ανάγεται την περίοδο... more Το μοναστήρι της Παναγίας Καλαμούς βρίσκεται Βόρεια της Ξάνθης. Η ίδρυσή του ανάγεται την περίοδο 726 - 843. Το σημερινό ξανακτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Το κτίριο είναι τριώροφο παραλληλεπίπεδο κλειστό με πολλά περιμετρικά παράθυρα, κτισμένο εξ ολοκλήρου με πέτρα της περιοχής. Η νέα επέμβαση σεβάστηκε και ανέδειξε τα τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά του. Έγινε προσπάθεια να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα αυθεντικά στοιχεία του κτιρίου ενώ χρησιμοποιήθηκαν όπου χρειάστηκε πέτρες και πλάκες οι οποίες εξήχθησαν από παρακείμενη περιοχή. Ο χώρος της κύριας εισόδου και του κεντρικού κλιμακοστασίου χωρίζει το κτίριο σε δυο τμήματα. Η δεξιά πτέρυγα φιλοξενεί στο ισόγειο το αρχονταρίκι και την τράπεζα με την κουζίνα ενώ στον όροφο ένα μικρό παρεκκλήσι και χώρους φιλοξενίας. Στην αριστερή πτέρυγα στο υπόγειο υπάρχουν χώροι φιλοξενίας, στο ισόγειο τα κελιά των μοναχών, ένα αρχονταρίκι και κουζίνα, ενώ στον όροφο η αίθουσα συνεδρίων και ο χώρος υποδοχής με το κυλικείο.
Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του κτιρίου σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με το σκεπτικό να εξυπηρετεί τις γιορτές του μοναστηριού αλλά συγχρόνως και τις ανάγκες των συνεδρίων και σεμιναρίων για αύλιο χώρο όταν ο καιρός επιτρέπει τις υπαίθριες δραστηριότητες. Σήμερα η μονή αποτελεί πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού για την ευρύτερη περιοχή της Θράκης ενώ έχει στόχο να συμβάλλει με συνέδρια, ομιλίες και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες στην προβολή της πολιτιστικής παράδοσης της Θράκης
ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η κλασική έννοια της «φέρουσας ικανότητας» των οικοσυστημάτων έχει πεδίο εφαρμογής και σ... more ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η κλασική έννοια της «φέρουσας ικανότητας» των οικοσυστημάτων έχει πεδίο εφαρμογής και στις μεταφορές με βασικότερες όψεις την κατανάλωση ενέργειας και τους συναφείς ρύπους. Σε χωροταξικό επίπεδο, η δημιουργία αυτοδύναμων παραγωγικά και καταναλωτικά κοινοτήτων και περιφερειών μειώνει τον όγκο των μεταφορών και σε επίπεδο πόλης, λύσεις δίνει μια ήπια πολεοδομική πολιτική προσανατολισμένη στην πόλη των μικρών αποστάσεων και τη συνύπαρξη των χρήσεων γης σε επίπεδο γειτονιάς με στόχο την οικοκοινωνική τους αυτοδυναμία. Η χρήση αειφόρων μεταφορικών μέσων με τις αντίστοιχες υποδομές τους για τις υπεραστικές μετακινήσεις κύρια ο σιδηρόδρομος ενώ για αστική χρήση του ποδηλάτου των δημοσίων μέσων μεταφοράς (με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τα ηλεκτροκίνητα μεταφορικά μέσα), το carpool και car sharing, καθώς και η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας (διαδίκτυο κ.α.) είναι αναγκαίες προσαρμογές για έναν οικολογικό μετασχηματισμό του τομέα των μεταφορών. Λέξεις κλειδιά: Αειφόρες μεταφορές, χωροταξικό, πολεοδομικό επίπεδο. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Μία ανάπτυξη με οικολογικό προσανατολισμό πρέπει να θέτει ως στόχο την αειφορία των φυσικών οικοσυστημάτων, των οποίων η ζωτική αντοχή πρέπει να διατηρηθεί ώστε να μπορούν να βαστάζουν και να τροφοδοτούν τα ανθρωπογενή συστήματα. Γι' αυτό, όλα τα ανθρωπογενή συστήματα πρέπει να σχεδιάζονται και να λειτουργούν έτσι ώστε να μη θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων. Κρίσιμη έννοια για την βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων είναι η φέρουσα ικανότητά τους. Η έννοια της φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων έχει πεδίο εφαρμογής και στις μεταφορές με κυριότερες όψεις την κατανάλωση ενέργειας και τους αντίστοιχους ρύπους που προέρχονται από αυτήν, τις επιπτώσεις από την κατασκευή και λειτουργία της μεταφορικής υποδομής και τέλος τη ρύπανση, που συνδέεται με το κύκλωμα των καυσίμων και τον κύκλο της ζωής των μεταφορικών μέσων. 2. ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Κρίνεται απαραίτητη μια σύντομη αναφορά στο οικολογικό κόστος των μεταφορών για να εκτιμηθεί ορθότερα η χάραξη μιας «άλλης πολιτικής» ανάπτυξής τους. Ο τομέας των μεταφορών συμβάλλει τα μέγιστα στην αύξηση της τοπικής και «πλανητικής» ρύπανσης της ατμόσφαιρας που σχετίζεται με την καταστροφή της στοιβάδας του όζοντος και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αναλυτικότερα θα μπορούσε ν' αναφερθεί ότι, το 30% των εκλύσεων διοξειδίου του άνθρακα στις χώρες του ΟΟΣΑ, οφείλεται στις μεταφορές. Από το μερίδιο αυτό, το 75% προέρχεται από τις οδικές μεταφορές. Στο διάστημα 1973 – 1989, η ενεργειακή κρίση οδήγησε σε τεχνολογικές βελτιώσεις που μείωσαν κατά πολύ τις απαιτήσεις των οχημάτων σε καύσιμα.
Η σημερινή οικονομική κρίση, άμεσα συνδεδεμένη με την περιβαλλοντική, αποτελεί σύμπτωμα της διεθν... more Η σημερινή οικονομική κρίση, άμεσα συνδεδεμένη με την περιβαλλοντική, αποτελεί σύμπτωμα της διεθνούς πολιτιστικής κρίσης. Με την εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης από τον ίδιο τον άνθρωπο δημιουργήθηκε ένα ασταθές οικονομικοκοινωνικό σύστημα. Η οικοανάπτυξη χαράζει μια πολιτική εξόδου από την κρίση. Βασική παράμετρος της οικοανάπτυξης και του περιβαλλοντικού σχεδιασμού είναι η πολιτιστική παράδοση της κάθε χώρας. Κάθε χώρα πρέπει να προσχωρήσει στο δρόμο της οικοανάπτυξης, ενσωματώνοντας τις πολιτιστικές αξίες που πηγάζουν από τη δική της παράδοση και να προβάλλει την πολιτιστική της ετερότητα στον παγκόσμιο καμβά των πολιτισμών.
Στην εργασία διερευνώνται αναλυτικότερα ο ρόλος του ελληνικού πολιτισμού (υλικού και άϋλου) στη χάραξη της οικοανάπτυξης και του οικοσχεδιασμού του ελληνικού χώρου. Στην Ελλάδα γεννήθηκε και εξελίχθηκε ένας μεγάλος πολιτισμός. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και ο βυζαντινός προσεγγί¬ζουν τον άνθρωπο και τη φύση με αγάπη και σεβασμό. Ο νεώτερος Ελληνικός πολιτισμός, ως εξέλιξη της μεγάλης πολιτισμικής κληρονομιάς (του αρχείου και βυζαντινού πολιτισμού) συνέχισε και συνε¬χίζει να δίνει αξιόλογους φιλοσόφους, επιστήμονες, ποιητές, μουσικούς, επώνυμους αλλά και ανώ¬νυμους (λαϊκούς) αρχιτέκτονες, που δημιούργησαν τους παραδοσιακούς οικισμούς και την παραδο¬σιακή αρχιτεκτονική. Παράλληλα όμως, στον νεώτερο ελληνικό πολιτισμό κυρίως μετά τα μέσα του 20ου αιώνα έχουν εισαχθεί και υιοθετηθεί ξενόφερτες αντιλήψεις με αρνητικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη που σταδιακά οδήγησαν στην καταστροφή της παραγωγικής βάσης, την περιβαλλοντική υποβάθμιση της υπαίθρου και των οικισμών της και τέλος στη σημερινή οικονομικοκοινωνική κρίση. Ο γνήσιος ελληνικός πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός της αγάπης, της αδελφοσύνης, της δημιουρ¬γίας, της δημοκρατίας, της κοινότητας, αξίες που αναζητά η σύγχρονη οικολογική πολιτική της οικο¬ανάπτυξης και του οικοσχεδιασμού, και της δημιουργίας ενεργών πολιτών με οικολογική συνείδηση. Είναι ένας πολιτισμός που δημιούργησε έναν Παρθενώνα και μια Αγιά Σοφιά, πλήθος ιστορικών μνημείων καθώς και ιστορικών παραδοσιακών οικισμών που μέχρι σήμερα διατηρούν στοιχεία του ελληνικού τρόπου ζωής. Η Ελλάδα οφείλει να ενσκύψει με σεβασμό στον δική της πολιτιστική παράδοση, σε μια βαθιά αυτογνωσία να αναδείξει τις αρχές του πολιτισμού της, οι οποίες είναι πανανθρώπινες, να τις συνδέσει με τις σύγχρονες γνώσεις της οικολογικής επιστήμης και χαράζοντας το δικό της πρότυπο οικοανάπτυξης και οικοσχεδιασμού να οδηγήσει τη χώρα στη έξοδο από τη σημερινή κρίση. Παράλληλα, οφείλει να διατηρήσει και να αποκαταστήσει τα υπάρχοντα ιστορικά μνημεία και ιστορικά σύνολα καθώς και τους παραδοσιακούς οικισμούς, δείγματα του ελληνικού πολιτισμού, ως τρόπου ζωής
Η κυκλοφοριακή συμφόρηση στις μεγαλουπόλεις έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομικο- κοινωνική ζω... more Η κυκλοφοριακή συμφόρηση στις μεγαλουπόλεις έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομικο- κοινωνική ζωή τους και στην υγεία των κατοίκων τους, υποβαθμίζοντας το φυσικό και δομημένο περιβάλλον. Για μια βιώσιμη κινητικότητα η συνδυασμένη χρήση του ποδηλάτου με τη δημόσια συγκοινωνία μπορεί να δημιουργήσει ένα δίκτυο μετακινήσεων μεγάλων αποστάσεων. Στην εργασία με στόχο τη βιώσιμη κινητικότητα σε μια μεγαλούπολη, εξετάζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης δικτύων ποδηλατοδρόμων στην πόλη της Θεσσαλονίκης σε σχέση με τα δημόσια μέσα μεταφοράς και ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το υπό κατασκευή μετρό της πόλης
Οι σύγχρονες Ελληνικές πόλεις χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία του δομημένου περι¬βάλλοντος, τις... more Οι σύγχρονες Ελληνικές πόλεις χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία του δομημένου περι¬βάλλοντος, τις μεγάλες πληθυσμιακές πυκνότητες, τη συγκέντρωση ρυπογόνων δραστηριοτήτων και την αύξηση των αυτοκινήτων που σε συνδυασμό με τους περιορισμένους υπαίθριους χώρους και χώρους πρασίνου συμβάλλουν στην ύπαρξη δυσμενών βιοκλιματικών συνθηκών και εκτεταμένης ρύπανσης του αστικού περιβάλλοντος με σύγχρονη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Ιδιαίτερα στις γειτονιές παρουσιάζεται τρομακτική έλλειψη σε ελεύθερους χώρους ενώ παράλληλα υπάρχουν ελεύθερα οικόπεδα δημόσια ή ιδιωτικά πλήρως εγκαταλειμμένα και μερικά λειτουργούν ως «σύγχρονοι» σκουπιδότοποι. Τα Πάρκα Τσέπης είναι μικρής κλίμακας υπαίθριοι χώροι πρασίνου που δημιουργούνται με την αξιοποίηση των υπαρχόντων κενών οικοπέδων.
Στην εργασία μεθοδολογικά γίνεται μια σύντομη ερευνητική αναφορά στο χαρακτήρα και στις αρχές οργάνωσης των πάρκων τσέπης από τη διεθνή εμπειρία, ενώ αναλύονται οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές ωφέλειες από την κατασκευή τους, ιδιαίτερα στην κλίμακα της γειτονιάς. Στη συνέχεια ερευνάται η δυνατότητα εύρεσης αστικών κενών και δημιουργίας Πάρκων Τσέπης στην πόλη της Ξάνθης μια μεσαίου μεγέθους για τα Ελληνικά δεδομένα «σύγχρονη» πόλη. Η εργασία έχει στόχο την διατύπωση γενικών κατευθύνσεων για έναν επιτυχή σχεδιασμό των υπαρχόντων αστικών κενών της Ξάνθης και τη μετατροπή τους σε Πάρκα Τσέπης και σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων-κατευθύνσεων για τη χάραξη πολιτικής σχεδιασμού, των Πάρκων Τσέπης, κατάλληλης για τα ελληνικά δεδομένα
Σε μια προσπάθεια να συνεισφέρουμε στην εύρεση λύσης, όσον αφορά την ενεργειακή κατα¬νάλωση του κ... more Σε μια προσπάθεια να συνεισφέρουμε στην εύρεση λύσης, όσον αφορά την ενεργειακή κατα¬νάλωση του κτιριακού τομέα και στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα εξετάζουμε στην παρούσα εργασία, το κατά πόσο μπορούν οι αρχές της ηλιακής αρχιτεκτονικής ή αλλιώς του βιοκλιματικού σχεδιασμού, να εξοικονομήσουν ενέργεια για την επίτευξη θερμικής άνεσης των ενοίκων. Διενεργήθηκε αναλυτικός υπολογισμός θερμικών κερδών οικίας (βιοκλιματική οικία), με όμοιά της, όσον αφορά την διάταξη των χώρων για να είναι άμεσα εμφανή τα ηλιακά κέρδη. Στην βιοκλιματική οικία σχεδιάστηκαν στο κέλυφός της ηλιακά παθητικά συστήματα. Η θερμική ανάλυση έγινε με την βοήθεια του λογισμικού Ecotect Analysis και για τα κλιματολογικά δεδομένα της Θεσσαλονίκης.
Widespread attention continues to be drawn to the ecological effects of roads, especially as the ... more Widespread attention continues to be drawn to the ecological effects of roads, especially as the road system continues to expand. Ecological conditions are not only affected by the construction of roads and road appurtenances but also by the traffic and by the increase in road density. Roads affect the abiotic components of landscapes including the hydrology, the mechanics of sediment and debris transport, water and air chemistry, microclimate and levels of noise, wind, and light adjacent to roadsides. Habitat fragmentation due to transport infrastructure is receiving growing concern among ecologists and civil engineers. Ecosystem structures and processes affected by a road in Northern Evia are examined and analysed. Future research must focus on types of road avoidance behaviors, and types of roads having great impact on population persistence.
On a city level, solutions for traffic volumes reduction are given by a calm city planning policy... more On a city level, solutions for traffic volumes reduction are given by a calm city planning policy oriented to a town of small distances and by the coexistence of activities in a neighborhood level aiming their eco-social self-reliance. The uses of sustainable transportation means with the respective infrastructure, as well as the use of modern technology are necessary adjustments for an ecologic transformation of the transportation sector. In small-size cities, like Xanthi, the transport problems are easily resolved when people move in the settlement on foot or when they use bicycles. The bicycle, as it happened in most of the European countries, should become an affair of citizens in the frame of a more general demand for a more human and more civilized way of life. A part of the city of Xanthi (the Old Town) is preserved in a fairly good condition, while the new one is presenting almost all kinds of problems other Greek or European cities have.
The preservation and election of the cultural heritage through the restoration of historic cores ... more The preservation and election of the cultural heritage through the restoration of historic cores and monuments is one of the main constituents in environmental city planning design. The Archangeliotissa monastery is located above the Old Town of Xanthi. It has been established in the 14 th century AC. The existing catholicon of the church has been built in 1841 on the foundation of an older catholic of the meta-Byzantine period seeming to copy its characteristics. The catholicon is built with stones found in the area. The new intervention has respected and elected the typological and morphological characteristics of the church, while externally a narthex has been added with full respect to the historic church. The stone-made bell tower has been also renovated. At the same time the courtyard and the surrounding space were configured. The modulation was particularly elegant. The restored church is a historic testimony of the architecture and building skills of its era.
The protection and the promotion of the architectural heritage as a part of the preservation and ... more The protection and the promotion of the architectural heritage as a part of the preservation and exploitation of the cultural heritage is the basic idea of an ecological town-planning scheming. The monastery of Arxaggeliotissa in Xanthi, is located above the old city. It was found in 14 th century. The monastery, as it is now, was rebuilt in 1841. It is a 3-floor building, an example of the Macedonian architecture, with many windows around. The basement is built with stone from the surrounding area while the ground and the upper floor have wooden frame. The whole area of the building is 1500 m 2 , it has a shape of Γ and in its west side a 2-floor building is attached. This is about the southwest wing of the building that has an area of 750 m 2. The restoration project was executed with respect to the typological and morphological characteristics of the building and its structure. The reconstruction was performed with the use of the technology of its age (tsatmas and mpagdati) in the 2 floors, while, wherever it was possible, new technologies were used with respect to the image of the building. The new uses that the building provides after the reconstruction are laboratories of maintenance of byzantine paintings, a library and a small church in the ground floor, places of hospitality in the floor, and a small bank, kitchen and extra places in the basement. At the same time, there was a shaping of the yard and the surrounding area. This wing is connected directly to the southeast wing, which was renovated a few years ago and works as a religious museum now. After the end of the project, the monastery works as a magnet for tourists.
Roads, squares, parks, gardens and generally all public outdoor spaces with their form, analogies... more Roads, squares, parks, gardens and generally all public outdoor spaces with their form, analogies, and the various elements comprising them compose the picture of the city and determine its identity. Open air spaces constitute a crucial quality factor for the urban landscape and environment. Parks and public gardens operate as " lungs " for residents in closely built areas, like those in mid-size cities. An effort has been made to categorize urban green areas in the city of Xanthi based on three essential criteria. The main objective was to facilitate the enactment of standards referring to the organization, maintenance safety, and hygienics of urban green spaces and to ensure their long-term sustainability. It is concluded that the communal and utility spaces of Xanthi's center part (green, recreation, athletics) could be exploited in an excellent way if properly redesigned and techniques of plant seeding are applied.
Uploads
Conference Presentations by Konstantina Lantitsou
Από τα χερσαία μέσα μεταφοράς ο σιδηρόδρομος αποτελεί το πλέον φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς με όρους ενεργειακής κατανάλωσης και επομένως εκπομ¬πών διοξειδίου του άνθρακα.
Το νομαρχιακό διαμέρισμα Καβάλας και η ευρύτερη περιοχή έχοντας πλούσιο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον έχει δυνατότητες για ανάπτυξη και των 3 τομέων παραγωγής ενσωματώνοντας την οικολογική αντίληψη.
Προτείνεται η σύνδεση της Καβάλας με το σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής (δύο εναλλακτικές λύσεις) ώστε σε συνδυασμό και με την υπάρχουσα υποδομή των άλλων μεταφορικών μέσων να συμβάλλει θετικά στην οικοανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής
Στην εργασία αναπτύσσονται μέθοδοι και τεχνικές για την ολοκληρωμένη, πολυσυλλεκτική διαχείριση της τουριστικής ανάπτυξης (οικοτουρισμός, αγροτοτουρισμός, θρησκευτικός, ιαματικός, χιονοδρομικός τουρισμός) και του περιβάλλοντος, που αποτελεί σημαντικότατη παράμετρο της ενδογενούς ανάπτυξης του νομαρχιακού διαμερίσματος Δράμας
Κρίσιμη έννοια για τον οικολογικό σχεδιασμό είναι η φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων. Στόχος του χωροταξικού σχεδιασμού είναι η αειφορία των φυσικών οικοσυστημάτων ώστε να δύνανται να βαστάζουν και να τροφοδοτούν τα ανθρωπογενή συστήματα με άμεσο οικολογικό σχεδιασμό των προστατευμένων βιότοπων, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων που έχουν διαταραχθεί και ανάδειξη των πυρήνων της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στόχος του πολεοδομικού σχεδιασμού είναι ο κάθε οικισμός ν’ αναπτύσσεται εντός της φέρουσας ικανότητας του ευρύτερου οικοσυστήματος στήριξής του, ικανοποιώντας στο χώρο τις «πραγματικές» ανάγκες του ανθρώπου, τις ανάγκες για καλλιέργεια των ανθρώπινων σχέσεων σύμφωνα με το πολιτιστικό πρότυπο του κάθε τόπου και οργανώνοντας τις παραγωγικές και άλλες δραστηριότητες με σεβασμό στους νόμους της φύσης. Καθίσταται αναγκαία η περιβαλλοντική αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών, η σχεδίαση των νέων επεκτάσεων σύμφωνα με τις αρχές της οικοανάπτυξης, η άμεση αξιοποίηση του πολιτιστικού πλούτου και η προσπάθεια οργάνωσης του οικιστικού χώρου σε μικρές ενότητες κοινοτικής ζωής σύμφωνα με τις πολιτιστικές του παραδόσεις.
Στον οικολογικό μετασχηματισμό ενός αναπτυξιακού χωρικού σχεδιασμού θα συμβάλλει τα μέγιστα μια παιδεία με στόχο τη δημιουργία ενεργών πολιτών. Καθοριστικό ρόλο καλούνται να παίξουν τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ιδιαίτερα αυτά που υπηρετούν την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου
Ο φυσικός πλούτος με την μορφολογία του εδάφους, το μικροκλίμα της κάθε περιοχής, την πλούσια βλάστηση, τα νερά, τα περιβόλια, τους ελαιώνες και ο πολιτιστικός πλούτος (υλικός και άϋλος) με την πλούσια τυπολογία και μορφολογία των πηλιορείτικων σπιτιών που συγκεντρώνει σχεδόν τα δείγματα της «διεθνούς» παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και τα τοπικά ήθη και έθιμα κάνουν τον τόπο αυτό έναν επίγειο παράδεισο.
Κατά περιόδους και ιδίως από τα μέσα του 18ου έως τα μέσα του 19ου αιώνα (το μέγιστο της οικονομικοκοινωνικοπολιτιστικής ακμής του) το Πήλιο ήταν οικονομικοκοινωνικά αυτο¬δύναμο. Σήμερα στην ορεινή αυτή χερσόνησο συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή των αρχών της οικοανάπτυξης. Αξιοποιώντας τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο και συνδυάζοντας τις γνώσεις από τις παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες της περιοχής με τις τελευταίες επιστημονικές γνώσεις που εισάγει η οικολογική αντίληψη στην ανάπτυξη και στον σχεδιασμό του χώρου μπορεί να ξεκινήσει άμεσα ένας οικο¬λογικός μετασχηματισμός όλων των τομέων παραγωγής ώστε το Πήλιο να λειτουργήσει ως πρότυπο οικοανάπτυξης. Το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συνδεδεμένο με τις τοπικές κοινωνίες του Πηλίου μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αυτοδύναμη τοπική ανά¬πτυξη της περιοχής με σεβασμό στο περιβάλλον
Στην Παλιά πόλη η μίμηση των βορειοθρακιώτικων προτύπων αναμειγνύεται με λαϊκές κατοικίες, κτίσματα κατά την παράδοση της «αστικής» αρχιτεκτονικής της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, κατοικίες των εμπόρων του καπνού με εκλεκτικιστικό δυτικό τρόπο, ύφος νεοκλασικά κτίρια με ανατολικά σαχνισιά και δημιουργείται μια εντυπωσιακή και μοναδική ποικιλομορφία. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό υβρίδιο ιδιαίτερης αισθητικής.
Η εργασία ερευνά τις σημαντικότερες κατηγορίες των κτιρίων της Παλιάς πόλης, τα αρχιτεκτονικά και δομικά τους στοιχεία εντάσσοντας τον κτιριακό πλούτο της σε κυρίαρχους μορφολογικούς τύπους (παραδοσιακός τύπος, αστικός, λαϊκός και σύγχρονος) με στόχο την μεθοδολογική οργάνωση προτάσεων για την προστασία αποκατάστασης και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του οικισμού
Το μοναστήρι δεσπόζει της πόλης της Ξάνθης πάνω από την παλιά πόλη. Η ίδρυσή του ανάγεται στον 14° αιώνα. Το σημερινό ξανακτίστηκε το 1841.
Το κτίριο είναι τριώροφο σε σχήμα Γ, κλειστό χωρίς εξώστες και πολλά περιμετρικά παράθυρα, δείγμα μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Το υπόγειο είναι εξ’ ολοκλήρου κτισμένο με πέτρα, ενώ στο ισόγειο και τον όροφο συναντάμε ξύλινο φέροντα οργανισμό, ο οποίος αντικαταστάθηκε ολικά (90%) με την μέθοδο της τμηματικής αποκατάστασης των τοίχων (μέθοδος «ξήλωνε - ράβε»). Η νέα επέμβαση σεβάστηκε και ανέδειξε τα τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά του κτιρίου και τη δομοστατική του οργάνωση. Η ανακατασκευή έγινε με την ίδια τεχνολογία της εποχής.
Το υπόγειο φιλοξενεί την τράπεζα των μοναχών, ένα καθιστικό, μαγειρεία και χώρους υγιεινής, ενώ αναδείχτηκε μία κρύπτη του 1100. Το ισόγειο φιλοξενεί εκκλησιαστικό μουσείο (σκευοφυλάκιο) και χώρο βιβλιοθήκης, ενώ ο όροφος έχει 4 κελιά και χώρους φιλοξενίας με τις αντίστοιχες εξυπηρετήσεις καθώς και το αρχονταρίκι. Παράλληλα, έγινε διαμόρφωση της αυλής και του περιβάλλοντος χώρου. Σήμερα η Μονή αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού για την ευρύτερη περιοχή της Θράκης
Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του κτιρίου σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με το σκεπτικό να εξυπηρετεί τις γιορτές του μοναστηριού αλλά συγχρόνως και τις ανάγκες των συνεδρίων και σεμιναρίων για αύλιο χώρο όταν ο καιρός επιτρέπει τις υπαίθριες δραστηριότητες. Σήμερα η μονή αποτελεί πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού για την ευρύτερη περιοχή της Θράκης ενώ έχει στόχο να συμβάλλει με συνέδρια, ομιλίες και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες στην προβολή της πολιτιστικής παράδοσης της Θράκης
Στην εργασία διερευνώνται αναλυτικότερα ο ρόλος του ελληνικού πολιτισμού (υλικού και άϋλου) στη χάραξη της οικοανάπτυξης και του οικοσχεδιασμού του ελληνικού χώρου. Στην Ελλάδα γεννήθηκε και εξελίχθηκε ένας μεγάλος πολιτισμός. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και ο βυζαντινός προσεγγί¬ζουν τον άνθρωπο και τη φύση με αγάπη και σεβασμό. Ο νεώτερος Ελληνικός πολιτισμός, ως εξέλιξη της μεγάλης πολιτισμικής κληρονομιάς (του αρχείου και βυζαντινού πολιτισμού) συνέχισε και συνε¬χίζει να δίνει αξιόλογους φιλοσόφους, επιστήμονες, ποιητές, μουσικούς, επώνυμους αλλά και ανώ¬νυμους (λαϊκούς) αρχιτέκτονες, που δημιούργησαν τους παραδοσιακούς οικισμούς και την παραδο¬σιακή αρχιτεκτονική. Παράλληλα όμως, στον νεώτερο ελληνικό πολιτισμό κυρίως μετά τα μέσα του 20ου αιώνα έχουν εισαχθεί και υιοθετηθεί ξενόφερτες αντιλήψεις με αρνητικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη που σταδιακά οδήγησαν στην καταστροφή της παραγωγικής βάσης, την περιβαλλοντική υποβάθμιση της υπαίθρου και των οικισμών της και τέλος στη σημερινή οικονομικοκοινωνική κρίση. Ο γνήσιος ελληνικός πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός της αγάπης, της αδελφοσύνης, της δημιουρ¬γίας, της δημοκρατίας, της κοινότητας, αξίες που αναζητά η σύγχρονη οικολογική πολιτική της οικο¬ανάπτυξης και του οικοσχεδιασμού, και της δημιουργίας ενεργών πολιτών με οικολογική συνείδηση. Είναι ένας πολιτισμός που δημιούργησε έναν Παρθενώνα και μια Αγιά Σοφιά, πλήθος ιστορικών μνημείων καθώς και ιστορικών παραδοσιακών οικισμών που μέχρι σήμερα διατηρούν στοιχεία του ελληνικού τρόπου ζωής. Η Ελλάδα οφείλει να ενσκύψει με σεβασμό στον δική της πολιτιστική παράδοση, σε μια βαθιά αυτογνωσία να αναδείξει τις αρχές του πολιτισμού της, οι οποίες είναι πανανθρώπινες, να τις συνδέσει με τις σύγχρονες γνώσεις της οικολογικής επιστήμης και χαράζοντας το δικό της πρότυπο οικοανάπτυξης και οικοσχεδιασμού να οδηγήσει τη χώρα στη έξοδο από τη σημερινή κρίση. Παράλληλα, οφείλει να διατηρήσει και να αποκαταστήσει τα υπάρχοντα ιστορικά μνημεία και ιστορικά σύνολα καθώς και τους παραδοσιακούς οικισμούς, δείγματα του ελληνικού πολιτισμού, ως τρόπου ζωής
Στην εργασία μεθοδολογικά γίνεται μια σύντομη ερευνητική αναφορά στο χαρακτήρα και στις αρχές οργάνωσης των πάρκων τσέπης από τη διεθνή εμπειρία, ενώ αναλύονται οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές ωφέλειες από την κατασκευή τους, ιδιαίτερα στην κλίμακα της γειτονιάς. Στη συνέχεια ερευνάται η δυνατότητα εύρεσης αστικών κενών και δημιουργίας Πάρκων Τσέπης στην πόλη της Ξάνθης μια μεσαίου μεγέθους για τα Ελληνικά δεδομένα «σύγχρονη» πόλη. Η εργασία έχει στόχο την διατύπωση γενικών κατευθύνσεων για έναν επιτυχή σχεδιασμό των υπαρχόντων αστικών κενών της Ξάνθης και τη μετατροπή τους σε Πάρκα Τσέπης και σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων-κατευθύνσεων για τη χάραξη πολιτικής σχεδιασμού, των Πάρκων Τσέπης, κατάλληλης για τα ελληνικά δεδομένα
Από τα χερσαία μέσα μεταφοράς ο σιδηρόδρομος αποτελεί το πλέον φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς με όρους ενεργειακής κατανάλωσης και επομένως εκπομ¬πών διοξειδίου του άνθρακα.
Το νομαρχιακό διαμέρισμα Καβάλας και η ευρύτερη περιοχή έχοντας πλούσιο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον έχει δυνατότητες για ανάπτυξη και των 3 τομέων παραγωγής ενσωματώνοντας την οικολογική αντίληψη.
Προτείνεται η σύνδεση της Καβάλας με το σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής (δύο εναλλακτικές λύσεις) ώστε σε συνδυασμό και με την υπάρχουσα υποδομή των άλλων μεταφορικών μέσων να συμβάλλει θετικά στην οικοανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής
Στην εργασία αναπτύσσονται μέθοδοι και τεχνικές για την ολοκληρωμένη, πολυσυλλεκτική διαχείριση της τουριστικής ανάπτυξης (οικοτουρισμός, αγροτοτουρισμός, θρησκευτικός, ιαματικός, χιονοδρομικός τουρισμός) και του περιβάλλοντος, που αποτελεί σημαντικότατη παράμετρο της ενδογενούς ανάπτυξης του νομαρχιακού διαμερίσματος Δράμας
Κρίσιμη έννοια για τον οικολογικό σχεδιασμό είναι η φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων. Στόχος του χωροταξικού σχεδιασμού είναι η αειφορία των φυσικών οικοσυστημάτων ώστε να δύνανται να βαστάζουν και να τροφοδοτούν τα ανθρωπογενή συστήματα με άμεσο οικολογικό σχεδιασμό των προστατευμένων βιότοπων, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων που έχουν διαταραχθεί και ανάδειξη των πυρήνων της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στόχος του πολεοδομικού σχεδιασμού είναι ο κάθε οικισμός ν’ αναπτύσσεται εντός της φέρουσας ικανότητας του ευρύτερου οικοσυστήματος στήριξής του, ικανοποιώντας στο χώρο τις «πραγματικές» ανάγκες του ανθρώπου, τις ανάγκες για καλλιέργεια των ανθρώπινων σχέσεων σύμφωνα με το πολιτιστικό πρότυπο του κάθε τόπου και οργανώνοντας τις παραγωγικές και άλλες δραστηριότητες με σεβασμό στους νόμους της φύσης. Καθίσταται αναγκαία η περιβαλλοντική αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών, η σχεδίαση των νέων επεκτάσεων σύμφωνα με τις αρχές της οικοανάπτυξης, η άμεση αξιοποίηση του πολιτιστικού πλούτου και η προσπάθεια οργάνωσης του οικιστικού χώρου σε μικρές ενότητες κοινοτικής ζωής σύμφωνα με τις πολιτιστικές του παραδόσεις.
Στον οικολογικό μετασχηματισμό ενός αναπτυξιακού χωρικού σχεδιασμού θα συμβάλλει τα μέγιστα μια παιδεία με στόχο τη δημιουργία ενεργών πολιτών. Καθοριστικό ρόλο καλούνται να παίξουν τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ιδιαίτερα αυτά που υπηρετούν την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου
Ο φυσικός πλούτος με την μορφολογία του εδάφους, το μικροκλίμα της κάθε περιοχής, την πλούσια βλάστηση, τα νερά, τα περιβόλια, τους ελαιώνες και ο πολιτιστικός πλούτος (υλικός και άϋλος) με την πλούσια τυπολογία και μορφολογία των πηλιορείτικων σπιτιών που συγκεντρώνει σχεδόν τα δείγματα της «διεθνούς» παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και τα τοπικά ήθη και έθιμα κάνουν τον τόπο αυτό έναν επίγειο παράδεισο.
Κατά περιόδους και ιδίως από τα μέσα του 18ου έως τα μέσα του 19ου αιώνα (το μέγιστο της οικονομικοκοινωνικοπολιτιστικής ακμής του) το Πήλιο ήταν οικονομικοκοινωνικά αυτο¬δύναμο. Σήμερα στην ορεινή αυτή χερσόνησο συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή των αρχών της οικοανάπτυξης. Αξιοποιώντας τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο και συνδυάζοντας τις γνώσεις από τις παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες της περιοχής με τις τελευταίες επιστημονικές γνώσεις που εισάγει η οικολογική αντίληψη στην ανάπτυξη και στον σχεδιασμό του χώρου μπορεί να ξεκινήσει άμεσα ένας οικο¬λογικός μετασχηματισμός όλων των τομέων παραγωγής ώστε το Πήλιο να λειτουργήσει ως πρότυπο οικοανάπτυξης. Το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συνδεδεμένο με τις τοπικές κοινωνίες του Πηλίου μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αυτοδύναμη τοπική ανά¬πτυξη της περιοχής με σεβασμό στο περιβάλλον
Στην Παλιά πόλη η μίμηση των βορειοθρακιώτικων προτύπων αναμειγνύεται με λαϊκές κατοικίες, κτίσματα κατά την παράδοση της «αστικής» αρχιτεκτονικής της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, κατοικίες των εμπόρων του καπνού με εκλεκτικιστικό δυτικό τρόπο, ύφος νεοκλασικά κτίρια με ανατολικά σαχνισιά και δημιουργείται μια εντυπωσιακή και μοναδική ποικιλομορφία. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό υβρίδιο ιδιαίτερης αισθητικής.
Η εργασία ερευνά τις σημαντικότερες κατηγορίες των κτιρίων της Παλιάς πόλης, τα αρχιτεκτονικά και δομικά τους στοιχεία εντάσσοντας τον κτιριακό πλούτο της σε κυρίαρχους μορφολογικούς τύπους (παραδοσιακός τύπος, αστικός, λαϊκός και σύγχρονος) με στόχο την μεθοδολογική οργάνωση προτάσεων για την προστασία αποκατάστασης και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του οικισμού
Το μοναστήρι δεσπόζει της πόλης της Ξάνθης πάνω από την παλιά πόλη. Η ίδρυσή του ανάγεται στον 14° αιώνα. Το σημερινό ξανακτίστηκε το 1841.
Το κτίριο είναι τριώροφο σε σχήμα Γ, κλειστό χωρίς εξώστες και πολλά περιμετρικά παράθυρα, δείγμα μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Το υπόγειο είναι εξ’ ολοκλήρου κτισμένο με πέτρα, ενώ στο ισόγειο και τον όροφο συναντάμε ξύλινο φέροντα οργανισμό, ο οποίος αντικαταστάθηκε ολικά (90%) με την μέθοδο της τμηματικής αποκατάστασης των τοίχων (μέθοδος «ξήλωνε - ράβε»). Η νέα επέμβαση σεβάστηκε και ανέδειξε τα τυπολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά του κτιρίου και τη δομοστατική του οργάνωση. Η ανακατασκευή έγινε με την ίδια τεχνολογία της εποχής.
Το υπόγειο φιλοξενεί την τράπεζα των μοναχών, ένα καθιστικό, μαγειρεία και χώρους υγιεινής, ενώ αναδείχτηκε μία κρύπτη του 1100. Το ισόγειο φιλοξενεί εκκλησιαστικό μουσείο (σκευοφυλάκιο) και χώρο βιβλιοθήκης, ενώ ο όροφος έχει 4 κελιά και χώρους φιλοξενίας με τις αντίστοιχες εξυπηρετήσεις καθώς και το αρχονταρίκι. Παράλληλα, έγινε διαμόρφωση της αυλής και του περιβάλλοντος χώρου. Σήμερα η Μονή αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού για την ευρύτερη περιοχή της Θράκης
Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του κτιρίου σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με το σκεπτικό να εξυπηρετεί τις γιορτές του μοναστηριού αλλά συγχρόνως και τις ανάγκες των συνεδρίων και σεμιναρίων για αύλιο χώρο όταν ο καιρός επιτρέπει τις υπαίθριες δραστηριότητες. Σήμερα η μονή αποτελεί πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού για την ευρύτερη περιοχή της Θράκης ενώ έχει στόχο να συμβάλλει με συνέδρια, ομιλίες και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες στην προβολή της πολιτιστικής παράδοσης της Θράκης
Στην εργασία διερευνώνται αναλυτικότερα ο ρόλος του ελληνικού πολιτισμού (υλικού και άϋλου) στη χάραξη της οικοανάπτυξης και του οικοσχεδιασμού του ελληνικού χώρου. Στην Ελλάδα γεννήθηκε και εξελίχθηκε ένας μεγάλος πολιτισμός. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και ο βυζαντινός προσεγγί¬ζουν τον άνθρωπο και τη φύση με αγάπη και σεβασμό. Ο νεώτερος Ελληνικός πολιτισμός, ως εξέλιξη της μεγάλης πολιτισμικής κληρονομιάς (του αρχείου και βυζαντινού πολιτισμού) συνέχισε και συνε¬χίζει να δίνει αξιόλογους φιλοσόφους, επιστήμονες, ποιητές, μουσικούς, επώνυμους αλλά και ανώ¬νυμους (λαϊκούς) αρχιτέκτονες, που δημιούργησαν τους παραδοσιακούς οικισμούς και την παραδο¬σιακή αρχιτεκτονική. Παράλληλα όμως, στον νεώτερο ελληνικό πολιτισμό κυρίως μετά τα μέσα του 20ου αιώνα έχουν εισαχθεί και υιοθετηθεί ξενόφερτες αντιλήψεις με αρνητικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη που σταδιακά οδήγησαν στην καταστροφή της παραγωγικής βάσης, την περιβαλλοντική υποβάθμιση της υπαίθρου και των οικισμών της και τέλος στη σημερινή οικονομικοκοινωνική κρίση. Ο γνήσιος ελληνικός πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός της αγάπης, της αδελφοσύνης, της δημιουρ¬γίας, της δημοκρατίας, της κοινότητας, αξίες που αναζητά η σύγχρονη οικολογική πολιτική της οικο¬ανάπτυξης και του οικοσχεδιασμού, και της δημιουργίας ενεργών πολιτών με οικολογική συνείδηση. Είναι ένας πολιτισμός που δημιούργησε έναν Παρθενώνα και μια Αγιά Σοφιά, πλήθος ιστορικών μνημείων καθώς και ιστορικών παραδοσιακών οικισμών που μέχρι σήμερα διατηρούν στοιχεία του ελληνικού τρόπου ζωής. Η Ελλάδα οφείλει να ενσκύψει με σεβασμό στον δική της πολιτιστική παράδοση, σε μια βαθιά αυτογνωσία να αναδείξει τις αρχές του πολιτισμού της, οι οποίες είναι πανανθρώπινες, να τις συνδέσει με τις σύγχρονες γνώσεις της οικολογικής επιστήμης και χαράζοντας το δικό της πρότυπο οικοανάπτυξης και οικοσχεδιασμού να οδηγήσει τη χώρα στη έξοδο από τη σημερινή κρίση. Παράλληλα, οφείλει να διατηρήσει και να αποκαταστήσει τα υπάρχοντα ιστορικά μνημεία και ιστορικά σύνολα καθώς και τους παραδοσιακούς οικισμούς, δείγματα του ελληνικού πολιτισμού, ως τρόπου ζωής
Στην εργασία μεθοδολογικά γίνεται μια σύντομη ερευνητική αναφορά στο χαρακτήρα και στις αρχές οργάνωσης των πάρκων τσέπης από τη διεθνή εμπειρία, ενώ αναλύονται οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές ωφέλειες από την κατασκευή τους, ιδιαίτερα στην κλίμακα της γειτονιάς. Στη συνέχεια ερευνάται η δυνατότητα εύρεσης αστικών κενών και δημιουργίας Πάρκων Τσέπης στην πόλη της Ξάνθης μια μεσαίου μεγέθους για τα Ελληνικά δεδομένα «σύγχρονη» πόλη. Η εργασία έχει στόχο την διατύπωση γενικών κατευθύνσεων για έναν επιτυχή σχεδιασμό των υπαρχόντων αστικών κενών της Ξάνθης και τη μετατροπή τους σε Πάρκα Τσέπης και σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων-κατευθύνσεων για τη χάραξη πολιτικής σχεδιασμού, των Πάρκων Τσέπης, κατάλληλης για τα ελληνικά δεδομένα
planning (regional and urban). Nowadays, humanity
faces a multidimensional crisis, socio-economic
crisis, cultural crisis, which is directly related to the
environmental one. In the last few decades, the
current development model has been questioned by
international organizations and scientists of various
specializations. Sustainable development or ecodevelopment
approaching interdisciplinary the
problem explores the exit from the socio-economic
and environmental crisis. The purpose of this study
is to comprehensively examine the contents of ecodevelopment
and to express it in simple words, so as
to be understood by people. In particular, it aims to
review and clarify the concept of eco-development,
defining its content in its entirety, considering it
together with the role of spatial planning (regional
and urban) and suggesting methods of organization
of society, to provide better quality of life and
achieve the exit from the crisis. A need to create a
new model based on the concept of ecosystem arises
from the research, where the laws of nature and
culture of each place will be seriously considered in
formulating development policy. A key-element for
ecological spatial planning is the carrying capacity
of ecosystems. The aim of spatial planning appears
to be the sustainability of natural systems in order to
be able to sustain and supply the anthropogenic
systems, meeting the 'real' human needs. For the
implementation of these and the exit from the crisis
of utmost importance the role of education is
highlighted in creating active citizens, who are
required to undertake, through self-organization [1,
2], to promote eco-development and eco-design.