Books by Thanasis Kougoulos
Μελέτες για τον Γ. Μ. Βιζυηνό και το θρακικό συγκείμενο των διηγημάτων του, Υψικάμινος, Αθήνα 202... more Μελέτες για τον Γ. Μ. Βιζυηνό και το θρακικό συγκείμενο των διηγημάτων του, Υψικάμινος, Αθήνα 2024, 254 σελ. ISBN: 978-618-87452-2-3.
Στο βιβλίο συγκεντρώνονται πέντε ομόκεντρες μελέτες μου για τον βίο του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού, τις επαφές του με πανεπιστημιακούς και διανοούμενους της εποχής του, τα εκδοτικά του εγχειρήματα, την πρόσληψη του έργου του και τη Θράκη ως λογοτεχνικό, ιστορικό και πολιτισμικό συγκείμενο των διηγημάτων του. Όλες είναι γραμμένες έπειτα από τη μονογραφία μου Η αναπαράσταση του γενέθλιου τόπου στα διηγήματα του Γ. Μ. Βιζυηνού. Δεν πρόκειται για τυπική αναδημοσίευση σκόρπιων κειμένων σε ενιαίο τόμο. Τα αρχικά μελετήματα έχουν αναθεωρηθεί και συμπληρωθεί με βάση μεταγενέστερη έρευνά μου και στο περιεχόμενο και στη βιβλιογραφική τεκμηρίωση. Επιπλέον, έχουν εμπλουτιστεί με εικονογραφικό υλικό: φωτογραφίες από αρχεία, βιβλιοθήκες και πινακοθήκες, δημοσιεύματα και χαρακτικά από εφημερίδες και περιοδικά του 19ου αιώνα, πίνακες με ποσοτικά δεδομένα και πολεοδομικά διαγράμματα.
Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα,... more Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019). Πρακτικά 4ου Συνεδρίου των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, Κομοτηνή 22-24 Νοεμβρίου 2019, Τόμος Α΄, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 13) - Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2022, 530 σελ. ISBN Σειράς: 978-618-5001-89-6 (έντυπη), 978-618-5001-93-3 (ψηφιακή). ISBN έντυπης έκδοσης τόμου Α΄: 978-618-5001-90-2. ISBN ψηφιακής έκδοσης τόμου Α΄: 978-618-5001-94-0.
Το 4ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών με θέμα «Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019)» διοργανώθηκε από το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, στην Κομοτηνή από τις 22 έως τις 24 Νοεμβρίου 2019. Έλαβαν μέρος διακόσιοι δύο σύνεδροι από δεκαοκτώ χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία, Αλβανία, Πολωνία, Γεωργία, Ρωσία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία, Ελβετία, Αυστρία, Κύπρο και Ελλάδα) και πραγματοποιήθηκαν εκατόν εβδομήντα πέντε ανακοινώσεις.
Το 4ο Συνέδριο της Κομοτηνής ακολούθησε και διεύρυνε τις αρχές που καθόρισε το 3ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, το οποίο οργανώθηκε το 2015 στη Ρουμανία με πρωτοβουλία του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου Tudor Dinu. Δηλαδή δεν επικεντρώθηκε αποκλειστικά στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα Τμήματα Νεοελληνικών Σπουδών στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη, αλλά επεκτάθηκε και σ’ όλους τους άλλους επιστημονικούς τομείς των νεοελληνικών σπουδών, που θεραπεύονται τόσο στο εξωτερικό όσο βέβαια και στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο το Συνέδριο των Βαλκανικών Χωρών συμβαδίζει πλέον με τη φιλοσοφία του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών.
Στα Πρακτικά κατατέθηκαν εκατόν είκοσι έξι μελέτες, οι οποίες κατανέμονται σε τρεις τόμους, από τους οποίους ο τρίτος διαιρείται σε δύο μέρη, και σε θεματικές ενότητες με βάση τις συνεδρίες στις οποίες είχαν ενταχθεί στο συνέδριο. Τα τρίτομα Πρακτικά διασώζουν ένα συνέδριο που αποτελεί σταθμό στις συναντήσεις των νεοελληνιστών των Βαλκανίων, καθώς, συν τοις άλλοις, είναι το πρώτο συνέδριο της σειράς που οργανώνεται στην Ελλάδα από ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Ο πρώτος τόμος (Λογοτεχνία Ι) περιλαμβάνει χαιρετισμό της τότε Κοσμήτορος της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Καθηγήτριας Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή, εισαγωγικό σημείωμα των επιμελητών και σαράντα μία μελέτες, κυρίως για την παλαιότερη ελληνική λογοτεχνία και γραμματεία και τη σύγκρισή τους με τις αντίστοιχες βαλκανικές, που ταξινομούνται στις ενότητες: Η πρόσληψη της βαλκανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα: ανθολογίες και κείμενα, Βαλκανικές διαστάσεις της Νεοελληνικής Γραμματείας από τα υστεροβυζαντινά χρόνια έως τον Πρώιμο Νεοελληνικό Διαφωτισμό, Έλληνες λόγιοι στα Βαλκάνια (17ος-18ος αι.), Βαλκανικές διαστάσεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της Φαναριώτικης Ποίησης, Βαλκανικές διαστάσεις της Νεοελληνικής Γραμματείας (18ος-19ος αι.), Έλληνες λόγιοι στα Βαλκάνια (19ος αι.), Ο ελληνισμός των βαλκανίων στην παλαιότερη πεζογραφία, Ελληνισμός και Βαλκάνια στον Τύπο Ι και ΙΙ, Συγκριτικές προσεγγίσεις στην ελληνική και βαλκανική λογοτεχνία Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, Νεότεροι Έλληνες Λογοτέχνες στα Βαλκάνια Ι και ΙΙ.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Δημήτρης Καργιώτης, Άντεια Φραντζή, Αναστασία Νικολάου, Βασίλειος Τσιότρας, Νικόλαος Μαυρέλος, Δημήτρης Τζελέπης, Παναγιώτα Τζιβάρα, Μαρία Αθ. Χουλιάρα, Χριστίνα Λούρη, Θεοδώρα Κοντογεώργη, Αφροδίτη Αθανασοπούλου, Παναγιώτης Μπάρκας, Ελένη Κουρμαντζή, Μιχάηλ Πασχάλης, Δημοσθένης Στρατηγόπουλος, Μαρία Λίτινα, Şehnaz Şişmanoğlu Şimşek, Σταυρούλα Ντινούδη, Ζωή Γεωργιάδου, Θανάσης Β. Κούγκουλος, Μαρία Αλεξίου, Σοφία Μπελόκα, Άλκηστη Σοφού, Νικόλαος Τσουρής, Βασίλης Μακρυδήμας και Πολυξένη Συμεωνίδου, Δημήτριος Φεγγομύτης, Βάλτερ Πούχνερ, Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος, Μαργαρίτα Βακάλου και Ιωάννης Κιορίδης, Στυλιανή Π. Βουτσά, Φωτεινή Χριστακούδη-Κωνσταντινίδου, Βαρβάρα Ρούσσου, Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη, Κυριακή Χρυσομάλλη-Henrich, Neli Popova, Michal Bzinkowski, Θεοδόσης Πυλαρινός, Γιώργος Κωστακιώτης, Νικόλαος Μπουμπάρης, Georgiana Xanthula Moscu, Σταυρούλα Τσούπρου.
Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα,... more Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019). Πρακτικά 4ου Συνεδρίου των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, Κομοτηνή 22-24 Νοεμβρίου 2019, Τόμος Β΄, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 14) - Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2022, 385 σελ. ISBN Σειράς: 978-618-5001-89-6 (έντυπη), 978-618-5001-93-3 (ψηφιακή). ISBN έντυπης έκδοσης τόμου Β΄: 978-618-5001-91-9. ISBN ψηφιακής έκδοσης τόμου Β΄: 978-618-5001-95-7.
Ο δεύτερος τόμος (Λογοτεχνία ΙΙ) περιλαμβάνει τριάντα μελέτες για την ελληνική λογοτεχνία του 20ου και 21ου αιώνα και τη σύγκρισή της με τις αντίστοιχες βαλκανικές, τη μετάφραση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στις βαλκανικές γλώσσες και το ελληνικό θέατρο και τον ελληνικό κινηματογράφο σε σχέση με τα βαλκανικά τους συμφραζόμενα. Οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Η βαλκανική λογοτεχνία στα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, Η πρόσληψη των Βαλκανίων στη λογοτεχνία, Τα Βαλκάνια και ο ελληνισμός στην κυπριακή λογοτεχνία, Αναπαραστάσεις της Ιστορίας στη Λογοτεχνία, Βαλκανικές ταυτότητες στη μεταπολεμική και σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, Σύγχρονη βαλκανική λογοτεχνία στην Ελλάδα και Έλληνες λογοτέχνες από τα Βαλκάνια, Μετάφραση της ελληνικής λογοτεχνίας στα Βαλκάνια, Ελληνοτουρκικές σχέσεις στη λογοτεχνία, Βαλκανικές διαστάσεις στο ελληνικό θέατρο, Τα Βαλκάνια στο ελληνικό θέατρο και στον κινηματογράφο.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Ιουλιανή Βρούτση, Χρύσα Θεολόγου, Αθανάσιος Β. Γαλανάκης, Βασίλης Βασιλειάδης, Σωκράτης Νιάρος, Πασχάλης Νικολάου, Δέσποινα Παπαστάθη, Μαρία Αμοιρίδου, Πηνελόπη Στράτη, Γιάννης Βαγγελοκώστας, Δημήτρης Κόκορης, Πέτρος Μαραζόπουλος, Σοφία Ιακωβίδου, Σπύρος Κιοσσές και Κατερίνα Δ. Σχοινά, Θεοδούλη (Λίλυ) Αλεξιάδου, Σάββας Καράμπελας, Velichka Simonova-Grozdeva και Mariya Hristova, Λάμπρος Βαρελάς, Μargareta Sfirschi-Lăudat, Damla Demirözü, Aslı Çete, Άνθη Καρρά, Γιώργος Σαλακίδης, İbrahim Kelağa Ahmet, Γεώργιος Κράιας, Μιχαέλα Αντωνίου, Κωνστάντζα Γεωργακάκη, Ελένη Γεωργίου, Ηλέκτρα Βενάκη και Αφροδίτη Νικολαΐδου, Βασιλική Πέτσα.
Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα,... more Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019). Πρακτικά 4ου Συνεδρίου των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, Κομοτηνή 22-24 Νοεμβρίου 2019, Τόμος Γ΄ (Μέρη Γ1΄ και Γ2΄), Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 15Α και 15Β) - Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2022, 825 σελ. (Μέρος Γ1΄: 422 σελ. και Γ2΄: 403 σελ.). ISBN Σειράς: 978-618-5001-89-6 (έντυπη), 978-618-5001-93-3 (ψηφιακή). ISBN έντυπης έκδοσης τόμου Γ΄: 978-618-5001-92-6. ISBN ψηφιακής έκδοσης τόμου Γ΄: 78-618-5001-96-4.
Ο τρίτος τόμος (Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Γλωσσολογία, Ιστορία) απαρτίζεται από πενήντα πέντε μελέτες που χωρίζονται σε δύο μέρη. Το μέρος Γ1΄ αποτελείται από τριάντα μελέτες και το μέρος Γ2΄από είκοσι πέντε. Ο τρίτος τόμος περιλαμβάνει τρεις κεντρικές ομιλίες των Όλγας Κατσιαρδή-Hering, Tudor Dinu και Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή και εργασίες για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη βαλκανική του διάσταση, την ελληνική γλώσσα και τις σχέσεις της με τις βαλκανικές γλώσσες, τη διδασκαλία των ελληνικών στην βαλκανική επικράτεια, την ιστορική σύνδεση του ελληνισμού από το 1453 έως σήμερα με τα Βαλκάνια, τις ελληνικές κοινότητες στην περιοχή των Βαλκανίων, τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια και το ζήτημα των προσφύγων στην βαλκανική περιφέρεια. Στα πεδία της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Όψεις έντεχνου λαϊκού λόγου, Πολιτισμικές ταυτότητες στα Βαλκάνια, Ήθη και έθιμα: όψεις της παραδοσιακής καθημερινότητας, Λαϊκός πολιτισμός: παράδοση και νεωτερικότητα. Το πεδίο της Γλωσσολογίας περιέχει τις ενότητες: Η ελληνική γλώσσα ως πολιτισμική αξία στα Βαλκάνια, Συγκριτικές προσεγγίσεις στη γλώσσα και γλωσσικά δάνεια στα Βαλκάνια, Γλώσσα και πολιτισμός στα Βαλκάνια, Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στα Βαλκάνια. Στο πεδίο της Ιστορίας εντάσσονται οι ενότητες: Ελληνισμός, Βαλκάνια και Δύση: 1453-18ος αιώνας, Πρόσωπα και θεσμοί στον 18ο και στον 19ο αιώνα, Ελληνικές κοινότητες στα Βαλκάνια (19ος-20ος αι.), Εθνικές ταυτότητες στον 19ο και 20ο αιώνα, Βαλκάνια και ελληνισμός: ιστορικές διασταυρώσεις στον 19ο και στον 20ο αιώνα, Ελληνισμός, βαλκάνια και Δύση: 19ος-20ός αιώνας, Ο ελληνισμός της Θράκης κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, Ο ελληνισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Τουρκία, Προσφυγικά ζητήματα στα Βαλκάνια, Επαφές Ελλάδας, Κύπρου και Βαλκανίων στον 20ο και 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Στέφανος Τσιόδουλος, Στέλιος Α. Μουζάκης, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Edith Uncu, Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας, Βασιλική Κράββα, Olga Bakuleva, Ana Chikovani, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Γιώργος Κούζας, Αλεξάνδρα Σφοίνη, Νάντια Καρακώστα, Emiliya Avginova-Nikolova, Desislava Yordanova-Petrova, Iuliana Costea, Nataliya Sotirova, Ανδρέας Λενακάκης, Boris Vounchev και Irina Strikova, Κωνστάντω Ξέρρα, Ιωάννης Γ. Νεραντζής, Βόικαν Στόιτσιτς – Μάρθα Λαμπροπούλου – Ίβανα Μίλογιεβιτς και Ντίνα Ντμίτροβιτς, Ασημάκης Φλιάτουρας – Αγγελική Μουζακίτη – Χριστίνα Μάρκου – Σπύρος Κιοσσές και Αnka Rađenović, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος – Άννα Π. Βακάλη και Άννα Χατζηπαναγιωτίδη, Μαρία Δημάση και Αγγελική Μουζακίτη, Marco Miotto, Δέσποινα Στεφ. Μιχάλαγα, Ελεονώρα Ναξίδου, Αλεξία Ορφανού, Αλεξία Ορφανού και Μαρία Καραβασίλη, Ευαγγελία Ν. Γεωργιτσογιάννη, Δημήτρης Κουντουράκης, Σταματία Φωτιάδου, Βασίλης Α. Φούκας και Μενέλαος Χαρ. Τζιφόπουλος, Ευσταθία Παρασκευά, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Χρήστος Δεληγιάννης και Χαράλαμπος Μπαμπούνης, Λεωνίδας Μοίρας, Μαρία-Ελένη Κουζίνη, Ιωάννα Μουσικούδη, Μαρία Καραβασίλη, Θεόδωρος Κυρκούδης, Αθηνά Κονταλή, Μαρίνα Μπάντιου, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Georgi Yuri Dikin, Βασιλική Φίλιου, Γεώργιος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Gordana Blagojević, Μιχάλης Παλάγκας, Κωστάντω Ξέρρα – Ευανθία Μπαρούτα, Αικατερίνη Αρβανιτάκη.
Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα,... more Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019). Πρακτικά 4ου Συνεδρίου των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, Κομοτηνή 22-24 Νοεμβρίου 2019, Τόμος Γ΄ (Μέρη Γ1΄ και Γ2΄), Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 15Α και 15Β) - Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2022, 825 σελ. (Μέρος Γ1΄: 422 σελ. και Γ2΄: 403 σελ.). ISBN Σειράς: 978-618-5001-89-6 (έντυπη), 978-618-5001-93-3 (ψηφιακή). ISBN έντυπης έκδοσης τόμου Γ΄: 978-618-5001-92-6. ISBN ψηφιακής έκδοσης τόμου Γ΄: 78-618-5001-96-4.
Ο τρίτος τόμος (Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Γλωσσολογία, Ιστορία) απαρτίζεται από πενήντα πέντε μελέτες που χωρίζονται σε δύο μέρη. Το μέρος Γ1΄ αποτελείται από τριάντα μελέτες και το μέρος Γ2΄από είκοσι πέντε. Ο τρίτος τόμος περιλαμβάνει τρεις κεντρικές ομιλίες των Όλγας Κατσιαρδή-Hering, Tudor Dinu και Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή και εργασίες για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη βαλκανική του διάσταση, την ελληνική γλώσσα και τις σχέσεις της με τις βαλκανικές γλώσσες, τη διδασκαλία των ελληνικών στην βαλκανική επικράτεια, την ιστορική σύνδεση του ελληνισμού από το 1453 έως σήμερα με τα Βαλκάνια, τις ελληνικές κοινότητες στην περιοχή των Βαλκανίων, τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια και το ζήτημα των προσφύγων στην βαλκανική περιφέρεια. Στα πεδία της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Όψεις έντεχνου λαϊκού λόγου, Πολιτισμικές ταυτότητες στα Βαλκάνια, Ήθη και έθιμα: όψεις της παραδοσιακής καθημερινότητας, Λαϊκός πολιτισμός: παράδοση και νεωτερικότητα. Το πεδίο της Γλωσσολογίας περιέχει τις ενότητες: Η ελληνική γλώσσα ως πολιτισμική αξία στα Βαλκάνια, Συγκριτικές προσεγγίσεις στη γλώσσα και γλωσσικά δάνεια στα Βαλκάνια, Γλώσσα και πολιτισμός στα Βαλκάνια, Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στα Βαλκάνια. Στο πεδίο της Ιστορίας εντάσσονται οι ενότητες: Ελληνισμός, Βαλκάνια και Δύση: 1453-18ος αιώνας, Πρόσωπα και θεσμοί στον 18ο και στον 19ο αιώνα, Ελληνικές κοινότητες στα Βαλκάνια (19ος-20ος αι.), Εθνικές ταυτότητες στον 19ο και 20ο αιώνα, Βαλκάνια και ελληνισμός: ιστορικές διασταυρώσεις στον 19ο και στον 20ο αιώνα, Ελληνισμός, βαλκάνια και Δύση: 19ος-20ός αιώνας, Ο ελληνισμός της Θράκης κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, Ο ελληνισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Τουρκία, Προσφυγικά ζητήματα στα Βαλκάνια, Επαφές Ελλάδας, Κύπρου και Βαλκανίων στον 20ο και 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Στέφανος Τσιόδουλος, Στέλιος Α. Μουζάκης, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Edith Uncu, Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας, Βασιλική Κράββα, Olga Bakuleva, Ana Chikovani, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Γιώργος Κούζας, Αλεξάνδρα Σφοίνη, Νάντια Καρακώστα, Emiliya Avginova-Nikolova, Desislava Yordanova-Petrova, Iuliana Costea, Nataliya Sotirova, Ανδρέας Λενακάκης, Boris Vounchev και Irina Strikova, Κωνστάντω Ξέρρα, Ιωάννης Γ. Νεραντζής, Βόικαν Στόιτσιτς – Μάρθα Λαμπροπούλου – Ίβανα Μίλογιεβιτς και Ντίνα Ντμίτροβιτς, Ασημάκης Φλιάτουρας – Αγγελική Μουζακίτη – Χριστίνα Μάρκου – Σπύρος Κιοσσές και Αnka Rađenović, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος – Άννα Π. Βακάλη και Άννα Χατζηπαναγιωτίδη, Μαρία Δημάση και Αγγελική Μουζακίτη, Marco Miotto, Δέσποινα Στεφ. Μιχάλαγα, Ελεονώρα Ναξίδου, Αλεξία Ορφανού, Αλεξία Ορφανού και Μαρία Καραβασίλη, Ευαγγελία Ν. Γεωργιτσογιάννη, Δημήτρης Κουντουράκης, Σταματία Φωτιάδου, Βασίλης Α. Φούκας και Μενέλαος Χαρ. Τζιφόπουλος, Ευσταθία Παρασκευά, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Χρήστος Δεληγιάννης και Χαράλαμπος Μπαμπούνης, Λεωνίδας Μοίρας, Μαρία-Ελένη Κουζίνη, Ιωάννα Μουσικούδη, Μαρία Καραβασίλη, Θεόδωρος Κυρκούδης, Αθηνά Κονταλή, Μαρίνα Μπάντιου, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Georgi Yuri Dikin, Βασιλική Φίλιου, Γεώργιος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Gordana Blagojević, Μιχάλης Παλάγκας, Κωστάντω Ξέρρα – Ευανθία Μπαρούτα, Αικατερίνη Αρβανιτάκη.
Gutenberg, 2021
Θανάσης Β. Κούγκουλος (επιμ.), Το ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα του 19ου αιώνα, Δημοκρίτειο Πανεπι... more Θανάσης Β. Κούγκουλος (επιμ.), Το ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα του 19ου αιώνα, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 8) - Gutenberg, Αθήνα 2021, 546 σελ. ISBN: 978-960-01-2190-2.
Ο συλλογικός τόμος στηρίζεται στις ανακοινώσεις του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου Το ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα του 19ου αιώνα: Θεωρητικά ζητήματα. Το συνέδριο διοργανώνει στην Κομοτηνή, στις 25-27 Μαΐου 2018, το Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Αφιερώνεται στον Γάλλο Henri Tonnet, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Paris-Sorbonne και πρωτοπόρο μελετητή του ελληνικού «λαϊκού» μυθιστορήματος του 19ου αιώνα, ως μικρή ανταπόδοση των μεγάλων επιστημονικών οφειλών της κοινότητας των νεοελληνιστών προς το διακεκριμένο μέλος της. Περιλαμβάνει, πρόλογο του Μ. Γ. Βαρβούνη, δική μου εισαγωγή για τη σταδιακή μετατόπιση του ενδιαφέροντος της έρευνας από την ελληνική πεζογραφία των ρομαντικών χρόνων στη μελέτη του «λαϊκού» μυθιστορήματος του 19ου αιώνα και είκοσι μία μελέτες, που οργανώνονται σε έξι θεματικές ενότητες.
Θανάσης Β. Κούγκουλος, Η αναπαράσταση του γενέθλιου τόπου στα διηγήματα του Γ. Μ. Βιζυηνού, Serie... more Θανάσης Β. Κούγκουλος, Η αναπαράσταση του γενέθλιου τόπου στα διηγήματα του Γ. Μ. Βιζυηνού, Serie de Estudios Neogriegos 1, Centro de Estudios Bizantinos, Neogriegos y Chipriotas, Granada 2020, 200 σελ.
In our study we approach the birthplace in G. Vizyenos’ short stories, not exclusively on the part of the author. Vizyinos’ homeland, Vize/Byzie of the Eastern Thrace, transforms into the false narrator’s or character’s locality in his literature. Beyond the recognizable views of Vize/Byzie, as it is imprinted in the toponyms and the descriptions, we attempt to detect the semiotic dimensions of the place, as it is drastically transformed by the reflection of the people’s psyche in the narrative. The Greek ethographic short story (étude de mœurs), in which Vizyenos occupies a top position, brings out the locality in an impressive way, as the space where the fiction takes place coincides with the author’s homeland.
The Thracian author publishes just eight short stories from London or right after his permanent establishment in Athens. Six of them are known as Thracian short stories or tales, since the Eastern Thrace and especially the region of Vize/Byzie consists the central scene of the action. The name of Vize/Byzie isn’t written on any of the narratives. In the narrative: a) the author alludes to specific toponyms of Eastern Thrace b) the distance between the areas is calculated approximately c) the direction of the heroes’ movements is highlighted in an indirect manner. The mention of the sites and the settlements on the outskirts of Vize/Byzie seems to be the most categorical of all. Various toponyms of the narrative are linked to the city and the countryside nearby.
Four more analytical descriptions of Vize/Byzie are encountered in the short stories “May Day”, “The only journey of his life” and “Moskov-Selim”, which steadily project the hill of the castle as the dominant landmark of the city. In three cases the field of vision of the description is defined from a low point. The kind and the ethnic or religious origins of the citadel buildings change depending on the content, associating directly the choice for the buildings with the deep structures of the text. On the contrary, the field of vision in the fourth description presents an extensive horizon, from high to low. The birthplace occupies an active role in the drama of the characters and reflects their internal tension. The invisible views of the birthplace tend to be plenty: a. local History, b. customs and traditions, c. folksongs and legends, d. local linguistic idioms, e. use of Turkish vocabulary, f. focus on the relationship between Greek and Turkish people.
Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ο λαϊκός πολιτισμός της Θράκης και η διαχείρισή του. ... more Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Ο λαϊκός πολιτισμός της Θράκης και η διαχείρισή του. Τιμητικό Αφιέρωμα στην Ιδρύτρια και Πρόεδρο του «Εθνολογικού Μουσείου Θράκης» Αγγελική Γιαννακίδου, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 6) - Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2019, 72 σελ. ISBN έντυπης έκδοσης: 978-618-5001-45-2. ISBN ηλεκτρονικής έκδοσης: 978-618-5001-46-9.
Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Τα κατά την Αναγόρευσιν του Ομότιμου Καθηγητή Πασχάλη... more Μ. Γ. Βαρβούνης - Θ. Β. Κούγκουλος (επιμ.), Τα κατά την Αναγόρευσιν του Ομότιμου Καθηγητή Πασχάλη Κιτρομηλίδη σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας. Κομοτηνή 8 Μαρτίου 2018, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης - Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας - Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Μελέτες Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας 5) - Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2019, 48 σελ. ISBN έντυπης έκδοσης: 978-618-5001-47-6. ISBN ηλεκτρονικής έκδοσης: 978-618-5001-48-3.
Τουρκική μετάφραση της Συνοπτικής Ιστορίας της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας [Δωδώνη, Αθήνα – Γιάννι... more Τουρκική μετάφραση της Συνοπτικής Ιστορίας της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας [Δωδώνη, Αθήνα – Γιάννινα 1987] του Λίνου Πολίτη, σε επιστημονική επιμέλεια Θανάση Β. Κούγκουλου και μετάφραση Χαράλαμπου Νικολαΐδη. Περιλαμβάνει πρόλογο, εντός και εκτός κειμένου διευκρινιστικά σχόλια του επιμελητή και φωτογραφικό υλικό για τους Τούρκους φοιτητές. Κυκλοφορεί για πρώτη φορά το 2009 από το Trakya Üniversitesi της Αδριανούπολης με τη μορφή διδακτικών σημειώσεων για το μάθημα μου «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» στον Τομέα Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Τμήματος Βαλκανικών Γλωσσών και Λογοτεχνιών (Balkan Dilleri ve Edebiyatları Bölümü – Çağdaş Yunan Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı) της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θράκης (Trakya Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi). Την περίοδο αυτή ο ομογενής Χαράλαμπος Νικολαΐδης είναι φοιτητής μου στον Τομέα Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας και αναλαμβάνει τη μετάφραση, με τη βοήθεια και την επίβλεψή μου, ως φοιτητική εργασία. Η μετάφραση επανακυκλοφορεί σε βελτιωμένη, σχολιασμένη και εμπλουτισμένη με φωτογραφικό υλικό έκδοση ως δακτυλογραφημένο εγχειρίδιο το 2013 για τις ανάγκες των μεταπτυχιακών μαθημάτων μου στον Τομέα Διεπιστημονικής Προσέγγισης του Οπτικού Πολιτισμού (Visual Culture) του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θράκης στην Αδριανούπολη (Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İnterdisipliner Görsel Kültür Anabilim Dali).
In our thesis we examine the function of the geographic area of Epirus as a literary myth in Gree... more In our thesis we examine the function of the geographic area of Epirus as a literary myth in Greek prose fiction after World War II and, particularly, in the prose fiction that mythologizes the Epirotic space as birthplace. We focus on one hundred forty two texts by eight writers, who belong to the two postwar generations. In the first generation belong D. Hatzis, K. Tzallas, Ph. Tziovas and G. Dallas, while in the second T. Porfyris, Ch. Milionis, S. Stamatis and F. Moulios. Initially, most of them work as a team, being also members of the editorial committee of the literary magazine Endohora (1959-1966) of the city of Ioannina. Based on various approaches of the theory of literary space and literary myth, which are presented in the introduction, and applying the method of mapping that Literary Geography suggests, we distinguish the textual representation of the geography of Epirus into two categories: “place-setting” and “place-phantom”. In the first category we study urban (especially Ioannina) and rural areas and their symbolism, along with the value codes they carry, as the determined -directly or indirectly-topographic substrate of the text. In the second category we investigate the imaginary reconstruction of Epirus, when fiction refers to a setting far away from Epirus (such as Athens, Germany, England). We realize that the literary Epirus has a lot in common with the authors’ experience of Epirus. We also examine invisible spatial aspects: a. the historical dimension of Epirus as a war space of hostility, particularly during the 1940s; and b. the symbolizationed space of Epirus as a field of positive activity. In contrast to the war, the space is symbolized positively by the oral literature (i.e. in folk songs and legends), by the local dialect, and the local historiography. We infer that basic themes and motifs are derived from D. Hatzis and especially from The End of Our Small Town (1953, 1963), and, therefore, we emphasize his central role in the formation of post-war prose fiction of Epirotic locality.
Η Ιωάννα Φιλιππίδου συνθέτει αθόρυβα ένα μικρό αλλά αξιόλογο ποιητικό έργο. Δημοσιεύει ελάχιστες ... more Η Ιωάννα Φιλιππίδου συνθέτει αθόρυβα ένα μικρό αλλά αξιόλογο ποιητικό έργο. Δημοσιεύει ελάχιστες συνεργασίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και μόλις δύο ποιητικές συλλογές (Σταυρός δια γραφής, Πορθμός – Διόδια), αμφότερες το 1979, σε ηλικία είκοσι έξι ετών. Το ανέκδοτο ποιητικό υλικό της αριθμητικά ισούται με το δημοσιοποιημένο και σχεδόν διπλασιάζει τη γνωστή λογοτεχνική παραγωγή της. Το σύνολο του έργου της, δημοσιευμένο και ανέκδοτο, διακρίνεται σε δύο, χρονολογικά και μορφολογικά, ευκρινείς φάσεις. Η πρώτη περιλαμβάνει το τέλος της δεκαετίας του ’70 και ολόκληρη τη δεκαετία του ’80. Η δεύτερη εκδηλώνεται στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και διαφοροποιείται αισθητά από την προγενέστερη, εφόσον πραγματώνεται με μία κομβική στροφή από τον στιχοποιημένο ποιητικό λόγο στον πεζόμορφο ή και στον πεζό.
Ο Σταυρός δια γραφής είναι ένας αμφίσημος τίτλος με κοινό παρονομαστή, στη διπλή του ερμηνεία, το θάνατο μέσα από το μαρτυρικό σύμβολο του σταυρού: σταυρός διαμέσου της γραφής και σταυρός διαγραφής. Στο Πορθμός – Διόδια, τίτλος και πάλι υπομνηστικός του θανάτου λόγω παραπομπής στο αρχαίο πορθμείο των ψυχών, η απομονωτική τάση και η εσωστρέφεια μεγεθύνονται. Τα πεζόμορφα κείμενά της, προεκτείνουν σε άλλη φόρμα τους ίδιους προβληματισμούς. Η ποίηση της Ιωάννας Φιλιππίδου τελικά στέκεται μετέωρη, στο ενδιάμεσο των αναζητήσεων δύο γενιών (του ’70 και του ’80) και στο μεταίχμιο του συλλογικού και του ιδιωτικού.
Papers by Thanasis Kougoulos
Παναγιώτα Παπαδοπούλου – Γιάννης Θ. Διαμαντής (επιμ.), Ο πολιτισμός στο Ιστορικό Αρχείο των εφημερίδων «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ»: Γλώσσα και λογοτεχνία, Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, Αθήνα 5 και 6 Δεκεμβρίου 2022, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» / «ΤΑ ΝΕΑ» - Alter Ego Media, Αθήνα 2024., 2024
«Η πρόσληψη της λογοτεχνίας του Γ. Μ. Βιζυηνού στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα μέσα από τις εφημε... more «Η πρόσληψη της λογοτεχνίας του Γ. Μ. Βιζυηνού στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα μέσα από τις εφημερίδες “Το Βήμα” και “Τα Νέα”», στο Παναγιώτα Παπαδοπούλου – Γιάννης Θ. Διαμαντής (επιμ.), Ο πολιτισμός στο Ιστορικό Αρχείο των εφημερίδων «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ»: Γλώσσα και λογοτεχνία, Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, Αθήνα 5 και 6 Δεκεμβρίου 2022, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» / «ΤΑ ΝΕΑ» - Alter Ego Media, Αθήνα 2024, σσ. 109-134. Ψηφιακή έκδοση: https://www.istorikoarxeio.gr/synedrio/to-synedrio/
The reception of G. M. Vizyenos’ literature in the second half
of 20th century through the newspapers To Vima and Ta Nea
In the 20th century, G. M. Vizyenos firmly occupies a prominent position in the Greek literary canon, but gradually the interest of critics, textbook anthologists and the reading public shifts from poetry to his prose. Actually the shift towards the short story writer Vizyenos takes place in the second half of the 20th century and especially in its last decades, after the pioneering introduction of Pan. Moullas in the volume Neoellinika Diegimata (Modern Greek Short Stories), the publication of English-language research papers and the centenary of his death (1996). This particular anniversary proves to be a favorable moment for the proliferation of the bibliography on Vizyenos and for the establishment of the author as a prose writer of European dimensions with a number of relevant re-editions of his texts, monographs, studies, tributes, conferences, master's theses and doctoral dissertations, translations, theatrical adaptations, musicalizations of his poems, film and television material. In our study we trace the change in the reception of Vizyenos from an ethnocentric poet to a supranational and cosmopolitan short story writer centered on the Historical Archive of the newspapers To Vima and Ta Nea. Statistics of the writer's presence in the two emblematic newspapers during the second half of the 20th century are recorded and at the same time various articles, essays, book reviews, reports and announcements are reviewed and commented on that highlight the various stages of change in the reading and interpretation of Vizyenos.
«Λογοτεχνικές αναπαραστάσεις της Αλεξανδρούπολης», στο Κωνσταντίνος Κ. Χατζόπουλος – Θανάσης Β. Κ... more «Λογοτεχνικές αναπαραστάσεις της Αλεξανδρούπολης», στο Κωνσταντίνος Κ. Χατζόπουλος – Θανάσης Β. Κούγκουλος – Δήμητρα Κουκουζίκα (επιμ.), Αλεξανδρούπολη: η ιστορία της πόλης και της περιοχής της. Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο. Πρακτικά, Αλεξανδρούπολη 15-17 Οκτωβρίου 2021, Θρακικά [σειρά δεύτερη] 19 (2023), σσ. 255-274, 554.
Based on the principles of Literary Geography, we examine the milestones of the literary representation of Alexandroupolis ever since its foundation. Literary Alexandroupolis discourses with the social status of the real city but at the same time it deforms it. There are two distinct categories of indigenous writers: in the first one, the city is the protagonist as a literary hero, while in the second it functions as a setting, which could be replaced by any other town. The literary representation of Alexandroupolis by non-indigenous writers has obvious similarities with its post-war social myth. Its toponym refers to a place of exile, harsh borders or to an abandoned military zone. The port and the train station are not symbols of prestige, as is the case with the local writers, but escape areas.
Επιδημία και λογοτεχνία στις χώρες του Εύξεινου Πόντου, 2024
«Μια μυθοπλαστική εκδοχή της επιδημίας πανώλης στην Ήπειρο των αρχών του 19ου αιώνα: Το διήγημα “... more «Μια μυθοπλαστική εκδοχή της επιδημίας πανώλης στην Ήπειρο των αρχών του 19ου αιώνα: Το διήγημα “Η εκδίκηση” του Φρίξου Τζιόβα», στο Γεώργιος Σαλακίδης – Χριστίνα Μάρκου (επιμ.), Επιδημία και λογοτεχνία στις χώρες του Εύξεινου Πόντου, Εκδοτικός Οίκος Κ. & Μ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2024, σσ. 15-32.
Thanasis V. Kougoulos
A fictional version of the plague epidemic in early 19th century Epirus: The short story “Vengeance” by Frixos Tziovas
The poet and short story writer of the first post-war generation, Frixos Tziovas, is primarily known in Ioannina, where he still lives, having surpassed the age of one hundred. He publishes all his books in Ioannina, is included in literary anthologies for Epirus, and collaborates with literary magazines of Epirus. However, he is not merely a provincial man of letters, as his writings stand equally alongside the texts of the literary canon. Frixos Tziovas was born in Dovra of Zagori in 1919. In his prose, Epirus prominently features as the dominant setting of the narrative. In the collection Exodus Forever, which includes the short story under examination, the first section of six short stories is titled Stories of Dovra and consists of narratives about events and people from the writer’s birthplace, dating back to the era of Ali Pasha, the end of the Ottoman rule, and the grim period of the 1940s war and the Occupation.
“Vengeance” is the second short story in the collection Exodus Forever, where the plague epidemic that erupted from 1812 to 1823 in the regions of Epirus and Albania is mythologized. The narrative follows closely the historical data and is set in the region of Dovra, Zagori. The narrative time (1816) coincides with the historically documented outbreak of the plague in Epirus. In the surface semio-narrative structures, the actantial model or actantial narrative schema, according to the structural semantics of Algirdas J. Greimas, is organized around the oppositional pairs Subject vs Object and Helper vs Opponent, and is defined by the modalities of wanting and being-able-to. The Subject - traitor is the head priest of the village who desperately desires easy wealth - Object- which he temporarily seizes through illegitimate means. The Subject - head priest is led into deception, triggering the function of Alienation, meaning “a succession of misfortunes […] after the violation of the established order”. The Ottoman gendarmerie and the unwilling crowd of the village serve as Helpers in the Subject’s unbridled desire. The powerful Opponents are the random occurrence of the plague and a grieving mother who loses her son due to the head priest’s thirst for prominence and power. The mother’s vengeful intervention activates the function of Reintegration, as it brings about the punishment of the Subject, nullifies the consequences of Alienation, and restores order.
In the deep semio-narrative structures, which define the worldview background of the text, the opposition of nature vs culture dominates. Nature, represented in the narrative by the majestic mountainous environment of Zagori, stands for the value code of the traditional community and is signified positively. In contrast, culture is signified negatively. It is associated with the replacement of the traditional code with the unethical profit-driven criteria prevailing in urban societies, which lead to disastrous consequences for humans, as seen in the case of the head priest in the narrative. When the local society embraces the anticulture - the culture with a negative sign - of ruthless enrichment, it dangerously distances itself from traditional morality. In the opposition nature vs culture the semantic axis of humanism is reflected, which manifests in the contrasting relationship between humanity and inhumanity. Nature equates to humanity (positive pole), while culture, degenerating into anticulture, equates to inhumanity (negative pole). Frixos Tziovas in the short story “Vengeance” borrows his fiction from a grim historical moment, the onslaught of the plague, the murderous “black death” in early 19th century Epirus, in order to transform it into a timeless lesson of humanism.
«Η “γλυκόπικρη μαγεία” του Παπαδιαμάντη στη διηγηματογραφία του Χριστόφορου Μηλιώνη», στο Πάνος Α... more «Η “γλυκόπικρη μαγεία” του Παπαδιαμάντη στη διηγηματογραφία του Χριστόφορου Μηλιώνη», στο Πάνος Αστίθας (επιμ.), Η διαχρονία του Παπαδιαμάντη. Λογοτεχνία – Ζωγραφική – Θέατρο – Κινηματογράφος – Τηλεόραση – Μουσική, Πρακτικά Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου, Σκιάθος 23-25 Σεπτεμβρίου 2021 – Αθήνα 15-16 Οκτωβρίου 2021, Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών, Αθήνα 2024, σσ. 281-294. Ψηφιακή έκδοση: https://www.papadiamantis.net/aleksandros-papadiamantis/meletes/praktika-synedrion
Επιστημονική Επετηρίδα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, 2024
«Η προσφορά του καθηγητή Νάσου Βαγενά στις νεοελληνικές σπουδές», Επιστημονική Επετηρίδα της Σχολ... more «Η προσφορά του καθηγητή Νάσου Βαγενά στις νεοελληνικές σπουδές», Επιστημονική Επετηρίδα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης 3 (2023-2024), σσ. 193-206.
Laudatio που εκφωνήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023 στην Κομοτηνή κατά την τελετή αναγόρευσης του Ομότιμου Καθηγητή του ΕΚΠΑ Νάσου Βαγενά σε Επίτιμο Καθηγητή της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Επιστημονική Επετηρίδα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, 2024
«Η “γλυκόπικρη μαγεία” του Παπαδιαμάντη στη διηγηματογραφία του Χριστόφορου Μηλιώνη», Επιστημονικ... more «Η “γλυκόπικρη μαγεία” του Παπαδιαμάντη στη διηγηματογραφία του Χριστόφορου Μηλιώνη», Επιστημονική Επετηρίδα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης 3 (2023-2024), σσ. 37-53. Μία προφορική εκδοχή της μελέτης μας ανακοινώθηκε στο Δ΄ Διεθνές Συνέδριο για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη: Η διαχρονία του Παπαδιαμάντη (λογοτεχνία, ζωγραφική, θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση, μουσική), το οποίο διοργάνωσε η Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών στη Σκιάθο (23-26 Σεπτεμβρίου 2021) και στην Αθήνα (14-15 Οκτωβρίου 2021).
Grecia, 200 años de construcción de una identidad: historia, lengua, literatura y cultura, 2024
Θανάσης Β. Κούγκουλος - Μανόλης Γ.Βαρβούνης, «Λατρευτικές αλληλεπιδράσεις χριστιανών και μουσουλμ... more Θανάσης Β. Κούγκουλος - Μανόλης Γ.Βαρβούνης, «Λατρευτικές αλληλεπιδράσεις χριστιανών και μουσουλμάνων στη μυθοπλαστική Θράκη των Γ. Μ. Βιζυηνού, Αρ. Π. Κουρτίδη και Πολύδωρου Παπαχριστοδούλου», στο M. Morfakidis Filactós - E. E. Marcos Hierro (επιμ.), Grecia, 200 años de construcción de una identidad: historia, lengua, literatura y cultura, Dedicado a la memoria de D. Luis Gil Fernández, VI Congreso de Neohelenistas de la Península Ibérica y de América Latina, Barcelona 5, 6 y 7 de octubre de 2022, Sociedad Hispánica de Estudios Neogriegos, Granada 2024, σσ. 307-330.
Bearing in mind the historical and cultural context of the development of the ethographic short story, in our study we focus on the analysis of the fictional relationship between Christians and Muslims in the multicultural Thrace of the late 19th and early 20th centuries. We undertake an interdisciplinary approach, where the principles of Literary Imagology intersect with folklore research. We concentrate on short stories by G. M. Vizyenos, Ar. P. Kourtidis and Polydoros Papachristodoulou, where the fictional heroes act in the area of Eastern Thrace and experience directly the interaction of Christian and Muslim religious customs and rituals. We combine the imagological study of the religious behavior of the actors and the commentary on the practices of popular religiosity based on folklore material from Eastern Thrace in the context of analyzing the construction of local identities in the late 19th and early 20th centuries.
Keywords: ethographia, Christian and Muslim Worship, G. M. Vizyenos, Ar. P. Kourtidis, P. Papachristodoulou.
Θανάσης Β. Κούγκουλος, «Η εικόνα του Τούρκου/μουσουλμάνου στο διήγημα “Ένας είναι ο Θεός” του Χρι... more Θανάσης Β. Κούγκουλος, «Η εικόνα του Τούρκου/μουσουλμάνου στο διήγημα “Ένας είναι ο Θεός” του Χριστόφορου Μηλιώνη», στο Ευάγγελος Αυδίκος – Κώστας Καραβίδας – Θανάσης Κούγκουλος – Γιάννης Παππάς – Δημήτρης Χριστόπουλος (επιμ.), Χριστόφορος Μηλιώνης. Νέες ερμηνευτικές προσεγγίσεις στην πεζογραφία του, Σειρά «Δυτικά της Πίνδου. Γραφές για λογοτέχνες 1», Αιγόκερως, Αθήνα 2023, σσ. 63-79.
Uploads
Books by Thanasis Kougoulos
Στο βιβλίο συγκεντρώνονται πέντε ομόκεντρες μελέτες μου για τον βίο του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού, τις επαφές του με πανεπιστημιακούς και διανοούμενους της εποχής του, τα εκδοτικά του εγχειρήματα, την πρόσληψη του έργου του και τη Θράκη ως λογοτεχνικό, ιστορικό και πολιτισμικό συγκείμενο των διηγημάτων του. Όλες είναι γραμμένες έπειτα από τη μονογραφία μου Η αναπαράσταση του γενέθλιου τόπου στα διηγήματα του Γ. Μ. Βιζυηνού. Δεν πρόκειται για τυπική αναδημοσίευση σκόρπιων κειμένων σε ενιαίο τόμο. Τα αρχικά μελετήματα έχουν αναθεωρηθεί και συμπληρωθεί με βάση μεταγενέστερη έρευνά μου και στο περιεχόμενο και στη βιβλιογραφική τεκμηρίωση. Επιπλέον, έχουν εμπλουτιστεί με εικονογραφικό υλικό: φωτογραφίες από αρχεία, βιβλιοθήκες και πινακοθήκες, δημοσιεύματα και χαρακτικά από εφημερίδες και περιοδικά του 19ου αιώνα, πίνακες με ποσοτικά δεδομένα και πολεοδομικά διαγράμματα.
Το 4ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών με θέμα «Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019)» διοργανώθηκε από το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, στην Κομοτηνή από τις 22 έως τις 24 Νοεμβρίου 2019. Έλαβαν μέρος διακόσιοι δύο σύνεδροι από δεκαοκτώ χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία, Αλβανία, Πολωνία, Γεωργία, Ρωσία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία, Ελβετία, Αυστρία, Κύπρο και Ελλάδα) και πραγματοποιήθηκαν εκατόν εβδομήντα πέντε ανακοινώσεις.
Το 4ο Συνέδριο της Κομοτηνής ακολούθησε και διεύρυνε τις αρχές που καθόρισε το 3ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, το οποίο οργανώθηκε το 2015 στη Ρουμανία με πρωτοβουλία του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου Tudor Dinu. Δηλαδή δεν επικεντρώθηκε αποκλειστικά στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα Τμήματα Νεοελληνικών Σπουδών στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη, αλλά επεκτάθηκε και σ’ όλους τους άλλους επιστημονικούς τομείς των νεοελληνικών σπουδών, που θεραπεύονται τόσο στο εξωτερικό όσο βέβαια και στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο το Συνέδριο των Βαλκανικών Χωρών συμβαδίζει πλέον με τη φιλοσοφία του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών.
Στα Πρακτικά κατατέθηκαν εκατόν είκοσι έξι μελέτες, οι οποίες κατανέμονται σε τρεις τόμους, από τους οποίους ο τρίτος διαιρείται σε δύο μέρη, και σε θεματικές ενότητες με βάση τις συνεδρίες στις οποίες είχαν ενταχθεί στο συνέδριο. Τα τρίτομα Πρακτικά διασώζουν ένα συνέδριο που αποτελεί σταθμό στις συναντήσεις των νεοελληνιστών των Βαλκανίων, καθώς, συν τοις άλλοις, είναι το πρώτο συνέδριο της σειράς που οργανώνεται στην Ελλάδα από ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Ο πρώτος τόμος (Λογοτεχνία Ι) περιλαμβάνει χαιρετισμό της τότε Κοσμήτορος της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Καθηγήτριας Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή, εισαγωγικό σημείωμα των επιμελητών και σαράντα μία μελέτες, κυρίως για την παλαιότερη ελληνική λογοτεχνία και γραμματεία και τη σύγκρισή τους με τις αντίστοιχες βαλκανικές, που ταξινομούνται στις ενότητες: Η πρόσληψη της βαλκανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα: ανθολογίες και κείμενα, Βαλκανικές διαστάσεις της Νεοελληνικής Γραμματείας από τα υστεροβυζαντινά χρόνια έως τον Πρώιμο Νεοελληνικό Διαφωτισμό, Έλληνες λόγιοι στα Βαλκάνια (17ος-18ος αι.), Βαλκανικές διαστάσεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της Φαναριώτικης Ποίησης, Βαλκανικές διαστάσεις της Νεοελληνικής Γραμματείας (18ος-19ος αι.), Έλληνες λόγιοι στα Βαλκάνια (19ος αι.), Ο ελληνισμός των βαλκανίων στην παλαιότερη πεζογραφία, Ελληνισμός και Βαλκάνια στον Τύπο Ι και ΙΙ, Συγκριτικές προσεγγίσεις στην ελληνική και βαλκανική λογοτεχνία Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, Νεότεροι Έλληνες Λογοτέχνες στα Βαλκάνια Ι και ΙΙ.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Δημήτρης Καργιώτης, Άντεια Φραντζή, Αναστασία Νικολάου, Βασίλειος Τσιότρας, Νικόλαος Μαυρέλος, Δημήτρης Τζελέπης, Παναγιώτα Τζιβάρα, Μαρία Αθ. Χουλιάρα, Χριστίνα Λούρη, Θεοδώρα Κοντογεώργη, Αφροδίτη Αθανασοπούλου, Παναγιώτης Μπάρκας, Ελένη Κουρμαντζή, Μιχάηλ Πασχάλης, Δημοσθένης Στρατηγόπουλος, Μαρία Λίτινα, Şehnaz Şişmanoğlu Şimşek, Σταυρούλα Ντινούδη, Ζωή Γεωργιάδου, Θανάσης Β. Κούγκουλος, Μαρία Αλεξίου, Σοφία Μπελόκα, Άλκηστη Σοφού, Νικόλαος Τσουρής, Βασίλης Μακρυδήμας και Πολυξένη Συμεωνίδου, Δημήτριος Φεγγομύτης, Βάλτερ Πούχνερ, Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος, Μαργαρίτα Βακάλου και Ιωάννης Κιορίδης, Στυλιανή Π. Βουτσά, Φωτεινή Χριστακούδη-Κωνσταντινίδου, Βαρβάρα Ρούσσου, Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη, Κυριακή Χρυσομάλλη-Henrich, Neli Popova, Michal Bzinkowski, Θεοδόσης Πυλαρινός, Γιώργος Κωστακιώτης, Νικόλαος Μπουμπάρης, Georgiana Xanthula Moscu, Σταυρούλα Τσούπρου.
Ο δεύτερος τόμος (Λογοτεχνία ΙΙ) περιλαμβάνει τριάντα μελέτες για την ελληνική λογοτεχνία του 20ου και 21ου αιώνα και τη σύγκρισή της με τις αντίστοιχες βαλκανικές, τη μετάφραση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στις βαλκανικές γλώσσες και το ελληνικό θέατρο και τον ελληνικό κινηματογράφο σε σχέση με τα βαλκανικά τους συμφραζόμενα. Οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Η βαλκανική λογοτεχνία στα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, Η πρόσληψη των Βαλκανίων στη λογοτεχνία, Τα Βαλκάνια και ο ελληνισμός στην κυπριακή λογοτεχνία, Αναπαραστάσεις της Ιστορίας στη Λογοτεχνία, Βαλκανικές ταυτότητες στη μεταπολεμική και σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, Σύγχρονη βαλκανική λογοτεχνία στην Ελλάδα και Έλληνες λογοτέχνες από τα Βαλκάνια, Μετάφραση της ελληνικής λογοτεχνίας στα Βαλκάνια, Ελληνοτουρκικές σχέσεις στη λογοτεχνία, Βαλκανικές διαστάσεις στο ελληνικό θέατρο, Τα Βαλκάνια στο ελληνικό θέατρο και στον κινηματογράφο.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Ιουλιανή Βρούτση, Χρύσα Θεολόγου, Αθανάσιος Β. Γαλανάκης, Βασίλης Βασιλειάδης, Σωκράτης Νιάρος, Πασχάλης Νικολάου, Δέσποινα Παπαστάθη, Μαρία Αμοιρίδου, Πηνελόπη Στράτη, Γιάννης Βαγγελοκώστας, Δημήτρης Κόκορης, Πέτρος Μαραζόπουλος, Σοφία Ιακωβίδου, Σπύρος Κιοσσές και Κατερίνα Δ. Σχοινά, Θεοδούλη (Λίλυ) Αλεξιάδου, Σάββας Καράμπελας, Velichka Simonova-Grozdeva και Mariya Hristova, Λάμπρος Βαρελάς, Μargareta Sfirschi-Lăudat, Damla Demirözü, Aslı Çete, Άνθη Καρρά, Γιώργος Σαλακίδης, İbrahim Kelağa Ahmet, Γεώργιος Κράιας, Μιχαέλα Αντωνίου, Κωνστάντζα Γεωργακάκη, Ελένη Γεωργίου, Ηλέκτρα Βενάκη και Αφροδίτη Νικολαΐδου, Βασιλική Πέτσα.
Ο τρίτος τόμος (Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Γλωσσολογία, Ιστορία) απαρτίζεται από πενήντα πέντε μελέτες που χωρίζονται σε δύο μέρη. Το μέρος Γ1΄ αποτελείται από τριάντα μελέτες και το μέρος Γ2΄από είκοσι πέντε. Ο τρίτος τόμος περιλαμβάνει τρεις κεντρικές ομιλίες των Όλγας Κατσιαρδή-Hering, Tudor Dinu και Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή και εργασίες για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη βαλκανική του διάσταση, την ελληνική γλώσσα και τις σχέσεις της με τις βαλκανικές γλώσσες, τη διδασκαλία των ελληνικών στην βαλκανική επικράτεια, την ιστορική σύνδεση του ελληνισμού από το 1453 έως σήμερα με τα Βαλκάνια, τις ελληνικές κοινότητες στην περιοχή των Βαλκανίων, τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια και το ζήτημα των προσφύγων στην βαλκανική περιφέρεια. Στα πεδία της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Όψεις έντεχνου λαϊκού λόγου, Πολιτισμικές ταυτότητες στα Βαλκάνια, Ήθη και έθιμα: όψεις της παραδοσιακής καθημερινότητας, Λαϊκός πολιτισμός: παράδοση και νεωτερικότητα. Το πεδίο της Γλωσσολογίας περιέχει τις ενότητες: Η ελληνική γλώσσα ως πολιτισμική αξία στα Βαλκάνια, Συγκριτικές προσεγγίσεις στη γλώσσα και γλωσσικά δάνεια στα Βαλκάνια, Γλώσσα και πολιτισμός στα Βαλκάνια, Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στα Βαλκάνια. Στο πεδίο της Ιστορίας εντάσσονται οι ενότητες: Ελληνισμός, Βαλκάνια και Δύση: 1453-18ος αιώνας, Πρόσωπα και θεσμοί στον 18ο και στον 19ο αιώνα, Ελληνικές κοινότητες στα Βαλκάνια (19ος-20ος αι.), Εθνικές ταυτότητες στον 19ο και 20ο αιώνα, Βαλκάνια και ελληνισμός: ιστορικές διασταυρώσεις στον 19ο και στον 20ο αιώνα, Ελληνισμός, βαλκάνια και Δύση: 19ος-20ός αιώνας, Ο ελληνισμός της Θράκης κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, Ο ελληνισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Τουρκία, Προσφυγικά ζητήματα στα Βαλκάνια, Επαφές Ελλάδας, Κύπρου και Βαλκανίων στον 20ο και 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Στέφανος Τσιόδουλος, Στέλιος Α. Μουζάκης, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Edith Uncu, Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας, Βασιλική Κράββα, Olga Bakuleva, Ana Chikovani, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Γιώργος Κούζας, Αλεξάνδρα Σφοίνη, Νάντια Καρακώστα, Emiliya Avginova-Nikolova, Desislava Yordanova-Petrova, Iuliana Costea, Nataliya Sotirova, Ανδρέας Λενακάκης, Boris Vounchev και Irina Strikova, Κωνστάντω Ξέρρα, Ιωάννης Γ. Νεραντζής, Βόικαν Στόιτσιτς – Μάρθα Λαμπροπούλου – Ίβανα Μίλογιεβιτς και Ντίνα Ντμίτροβιτς, Ασημάκης Φλιάτουρας – Αγγελική Μουζακίτη – Χριστίνα Μάρκου – Σπύρος Κιοσσές και Αnka Rađenović, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος – Άννα Π. Βακάλη και Άννα Χατζηπαναγιωτίδη, Μαρία Δημάση και Αγγελική Μουζακίτη, Marco Miotto, Δέσποινα Στεφ. Μιχάλαγα, Ελεονώρα Ναξίδου, Αλεξία Ορφανού, Αλεξία Ορφανού και Μαρία Καραβασίλη, Ευαγγελία Ν. Γεωργιτσογιάννη, Δημήτρης Κουντουράκης, Σταματία Φωτιάδου, Βασίλης Α. Φούκας και Μενέλαος Χαρ. Τζιφόπουλος, Ευσταθία Παρασκευά, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Χρήστος Δεληγιάννης και Χαράλαμπος Μπαμπούνης, Λεωνίδας Μοίρας, Μαρία-Ελένη Κουζίνη, Ιωάννα Μουσικούδη, Μαρία Καραβασίλη, Θεόδωρος Κυρκούδης, Αθηνά Κονταλή, Μαρίνα Μπάντιου, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Georgi Yuri Dikin, Βασιλική Φίλιου, Γεώργιος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Gordana Blagojević, Μιχάλης Παλάγκας, Κωστάντω Ξέρρα – Ευανθία Μπαρούτα, Αικατερίνη Αρβανιτάκη.
Ο τρίτος τόμος (Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Γλωσσολογία, Ιστορία) απαρτίζεται από πενήντα πέντε μελέτες που χωρίζονται σε δύο μέρη. Το μέρος Γ1΄ αποτελείται από τριάντα μελέτες και το μέρος Γ2΄από είκοσι πέντε. Ο τρίτος τόμος περιλαμβάνει τρεις κεντρικές ομιλίες των Όλγας Κατσιαρδή-Hering, Tudor Dinu και Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή και εργασίες για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη βαλκανική του διάσταση, την ελληνική γλώσσα και τις σχέσεις της με τις βαλκανικές γλώσσες, τη διδασκαλία των ελληνικών στην βαλκανική επικράτεια, την ιστορική σύνδεση του ελληνισμού από το 1453 έως σήμερα με τα Βαλκάνια, τις ελληνικές κοινότητες στην περιοχή των Βαλκανίων, τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια και το ζήτημα των προσφύγων στην βαλκανική περιφέρεια. Στα πεδία της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Όψεις έντεχνου λαϊκού λόγου, Πολιτισμικές ταυτότητες στα Βαλκάνια, Ήθη και έθιμα: όψεις της παραδοσιακής καθημερινότητας, Λαϊκός πολιτισμός: παράδοση και νεωτερικότητα. Το πεδίο της Γλωσσολογίας περιέχει τις ενότητες: Η ελληνική γλώσσα ως πολιτισμική αξία στα Βαλκάνια, Συγκριτικές προσεγγίσεις στη γλώσσα και γλωσσικά δάνεια στα Βαλκάνια, Γλώσσα και πολιτισμός στα Βαλκάνια, Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στα Βαλκάνια. Στο πεδίο της Ιστορίας εντάσσονται οι ενότητες: Ελληνισμός, Βαλκάνια και Δύση: 1453-18ος αιώνας, Πρόσωπα και θεσμοί στον 18ο και στον 19ο αιώνα, Ελληνικές κοινότητες στα Βαλκάνια (19ος-20ος αι.), Εθνικές ταυτότητες στον 19ο και 20ο αιώνα, Βαλκάνια και ελληνισμός: ιστορικές διασταυρώσεις στον 19ο και στον 20ο αιώνα, Ελληνισμός, βαλκάνια και Δύση: 19ος-20ός αιώνας, Ο ελληνισμός της Θράκης κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, Ο ελληνισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Τουρκία, Προσφυγικά ζητήματα στα Βαλκάνια, Επαφές Ελλάδας, Κύπρου και Βαλκανίων στον 20ο και 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Στέφανος Τσιόδουλος, Στέλιος Α. Μουζάκης, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Edith Uncu, Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας, Βασιλική Κράββα, Olga Bakuleva, Ana Chikovani, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Γιώργος Κούζας, Αλεξάνδρα Σφοίνη, Νάντια Καρακώστα, Emiliya Avginova-Nikolova, Desislava Yordanova-Petrova, Iuliana Costea, Nataliya Sotirova, Ανδρέας Λενακάκης, Boris Vounchev και Irina Strikova, Κωνστάντω Ξέρρα, Ιωάννης Γ. Νεραντζής, Βόικαν Στόιτσιτς – Μάρθα Λαμπροπούλου – Ίβανα Μίλογιεβιτς και Ντίνα Ντμίτροβιτς, Ασημάκης Φλιάτουρας – Αγγελική Μουζακίτη – Χριστίνα Μάρκου – Σπύρος Κιοσσές και Αnka Rađenović, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος – Άννα Π. Βακάλη και Άννα Χατζηπαναγιωτίδη, Μαρία Δημάση και Αγγελική Μουζακίτη, Marco Miotto, Δέσποινα Στεφ. Μιχάλαγα, Ελεονώρα Ναξίδου, Αλεξία Ορφανού, Αλεξία Ορφανού και Μαρία Καραβασίλη, Ευαγγελία Ν. Γεωργιτσογιάννη, Δημήτρης Κουντουράκης, Σταματία Φωτιάδου, Βασίλης Α. Φούκας και Μενέλαος Χαρ. Τζιφόπουλος, Ευσταθία Παρασκευά, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Χρήστος Δεληγιάννης και Χαράλαμπος Μπαμπούνης, Λεωνίδας Μοίρας, Μαρία-Ελένη Κουζίνη, Ιωάννα Μουσικούδη, Μαρία Καραβασίλη, Θεόδωρος Κυρκούδης, Αθηνά Κονταλή, Μαρίνα Μπάντιου, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Georgi Yuri Dikin, Βασιλική Φίλιου, Γεώργιος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Gordana Blagojević, Μιχάλης Παλάγκας, Κωστάντω Ξέρρα – Ευανθία Μπαρούτα, Αικατερίνη Αρβανιτάκη.
Ο συλλογικός τόμος στηρίζεται στις ανακοινώσεις του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου Το ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα του 19ου αιώνα: Θεωρητικά ζητήματα. Το συνέδριο διοργανώνει στην Κομοτηνή, στις 25-27 Μαΐου 2018, το Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Αφιερώνεται στον Γάλλο Henri Tonnet, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Paris-Sorbonne και πρωτοπόρο μελετητή του ελληνικού «λαϊκού» μυθιστορήματος του 19ου αιώνα, ως μικρή ανταπόδοση των μεγάλων επιστημονικών οφειλών της κοινότητας των νεοελληνιστών προς το διακεκριμένο μέλος της. Περιλαμβάνει, πρόλογο του Μ. Γ. Βαρβούνη, δική μου εισαγωγή για τη σταδιακή μετατόπιση του ενδιαφέροντος της έρευνας από την ελληνική πεζογραφία των ρομαντικών χρόνων στη μελέτη του «λαϊκού» μυθιστορήματος του 19ου αιώνα και είκοσι μία μελέτες, που οργανώνονται σε έξι θεματικές ενότητες.
In our study we approach the birthplace in G. Vizyenos’ short stories, not exclusively on the part of the author. Vizyinos’ homeland, Vize/Byzie of the Eastern Thrace, transforms into the false narrator’s or character’s locality in his literature. Beyond the recognizable views of Vize/Byzie, as it is imprinted in the toponyms and the descriptions, we attempt to detect the semiotic dimensions of the place, as it is drastically transformed by the reflection of the people’s psyche in the narrative. The Greek ethographic short story (étude de mœurs), in which Vizyenos occupies a top position, brings out the locality in an impressive way, as the space where the fiction takes place coincides with the author’s homeland.
The Thracian author publishes just eight short stories from London or right after his permanent establishment in Athens. Six of them are known as Thracian short stories or tales, since the Eastern Thrace and especially the region of Vize/Byzie consists the central scene of the action. The name of Vize/Byzie isn’t written on any of the narratives. In the narrative: a) the author alludes to specific toponyms of Eastern Thrace b) the distance between the areas is calculated approximately c) the direction of the heroes’ movements is highlighted in an indirect manner. The mention of the sites and the settlements on the outskirts of Vize/Byzie seems to be the most categorical of all. Various toponyms of the narrative are linked to the city and the countryside nearby.
Four more analytical descriptions of Vize/Byzie are encountered in the short stories “May Day”, “The only journey of his life” and “Moskov-Selim”, which steadily project the hill of the castle as the dominant landmark of the city. In three cases the field of vision of the description is defined from a low point. The kind and the ethnic or religious origins of the citadel buildings change depending on the content, associating directly the choice for the buildings with the deep structures of the text. On the contrary, the field of vision in the fourth description presents an extensive horizon, from high to low. The birthplace occupies an active role in the drama of the characters and reflects their internal tension. The invisible views of the birthplace tend to be plenty: a. local History, b. customs and traditions, c. folksongs and legends, d. local linguistic idioms, e. use of Turkish vocabulary, f. focus on the relationship between Greek and Turkish people.
Ο Σταυρός δια γραφής είναι ένας αμφίσημος τίτλος με κοινό παρονομαστή, στη διπλή του ερμηνεία, το θάνατο μέσα από το μαρτυρικό σύμβολο του σταυρού: σταυρός διαμέσου της γραφής και σταυρός διαγραφής. Στο Πορθμός – Διόδια, τίτλος και πάλι υπομνηστικός του θανάτου λόγω παραπομπής στο αρχαίο πορθμείο των ψυχών, η απομονωτική τάση και η εσωστρέφεια μεγεθύνονται. Τα πεζόμορφα κείμενά της, προεκτείνουν σε άλλη φόρμα τους ίδιους προβληματισμούς. Η ποίηση της Ιωάννας Φιλιππίδου τελικά στέκεται μετέωρη, στο ενδιάμεσο των αναζητήσεων δύο γενιών (του ’70 και του ’80) και στο μεταίχμιο του συλλογικού και του ιδιωτικού.
Papers by Thanasis Kougoulos
The reception of G. M. Vizyenos’ literature in the second half
of 20th century through the newspapers To Vima and Ta Nea
In the 20th century, G. M. Vizyenos firmly occupies a prominent position in the Greek literary canon, but gradually the interest of critics, textbook anthologists and the reading public shifts from poetry to his prose. Actually the shift towards the short story writer Vizyenos takes place in the second half of the 20th century and especially in its last decades, after the pioneering introduction of Pan. Moullas in the volume Neoellinika Diegimata (Modern Greek Short Stories), the publication of English-language research papers and the centenary of his death (1996). This particular anniversary proves to be a favorable moment for the proliferation of the bibliography on Vizyenos and for the establishment of the author as a prose writer of European dimensions with a number of relevant re-editions of his texts, monographs, studies, tributes, conferences, master's theses and doctoral dissertations, translations, theatrical adaptations, musicalizations of his poems, film and television material. In our study we trace the change in the reception of Vizyenos from an ethnocentric poet to a supranational and cosmopolitan short story writer centered on the Historical Archive of the newspapers To Vima and Ta Nea. Statistics of the writer's presence in the two emblematic newspapers during the second half of the 20th century are recorded and at the same time various articles, essays, book reviews, reports and announcements are reviewed and commented on that highlight the various stages of change in the reading and interpretation of Vizyenos.
Based on the principles of Literary Geography, we examine the milestones of the literary representation of Alexandroupolis ever since its foundation. Literary Alexandroupolis discourses with the social status of the real city but at the same time it deforms it. There are two distinct categories of indigenous writers: in the first one, the city is the protagonist as a literary hero, while in the second it functions as a setting, which could be replaced by any other town. The literary representation of Alexandroupolis by non-indigenous writers has obvious similarities with its post-war social myth. Its toponym refers to a place of exile, harsh borders or to an abandoned military zone. The port and the train station are not symbols of prestige, as is the case with the local writers, but escape areas.
Thanasis V. Kougoulos
A fictional version of the plague epidemic in early 19th century Epirus: The short story “Vengeance” by Frixos Tziovas
The poet and short story writer of the first post-war generation, Frixos Tziovas, is primarily known in Ioannina, where he still lives, having surpassed the age of one hundred. He publishes all his books in Ioannina, is included in literary anthologies for Epirus, and collaborates with literary magazines of Epirus. However, he is not merely a provincial man of letters, as his writings stand equally alongside the texts of the literary canon. Frixos Tziovas was born in Dovra of Zagori in 1919. In his prose, Epirus prominently features as the dominant setting of the narrative. In the collection Exodus Forever, which includes the short story under examination, the first section of six short stories is titled Stories of Dovra and consists of narratives about events and people from the writer’s birthplace, dating back to the era of Ali Pasha, the end of the Ottoman rule, and the grim period of the 1940s war and the Occupation.
“Vengeance” is the second short story in the collection Exodus Forever, where the plague epidemic that erupted from 1812 to 1823 in the regions of Epirus and Albania is mythologized. The narrative follows closely the historical data and is set in the region of Dovra, Zagori. The narrative time (1816) coincides with the historically documented outbreak of the plague in Epirus. In the surface semio-narrative structures, the actantial model or actantial narrative schema, according to the structural semantics of Algirdas J. Greimas, is organized around the oppositional pairs Subject vs Object and Helper vs Opponent, and is defined by the modalities of wanting and being-able-to. The Subject - traitor is the head priest of the village who desperately desires easy wealth - Object- which he temporarily seizes through illegitimate means. The Subject - head priest is led into deception, triggering the function of Alienation, meaning “a succession of misfortunes […] after the violation of the established order”. The Ottoman gendarmerie and the unwilling crowd of the village serve as Helpers in the Subject’s unbridled desire. The powerful Opponents are the random occurrence of the plague and a grieving mother who loses her son due to the head priest’s thirst for prominence and power. The mother’s vengeful intervention activates the function of Reintegration, as it brings about the punishment of the Subject, nullifies the consequences of Alienation, and restores order.
In the deep semio-narrative structures, which define the worldview background of the text, the opposition of nature vs culture dominates. Nature, represented in the narrative by the majestic mountainous environment of Zagori, stands for the value code of the traditional community and is signified positively. In contrast, culture is signified negatively. It is associated with the replacement of the traditional code with the unethical profit-driven criteria prevailing in urban societies, which lead to disastrous consequences for humans, as seen in the case of the head priest in the narrative. When the local society embraces the anticulture - the culture with a negative sign - of ruthless enrichment, it dangerously distances itself from traditional morality. In the opposition nature vs culture the semantic axis of humanism is reflected, which manifests in the contrasting relationship between humanity and inhumanity. Nature equates to humanity (positive pole), while culture, degenerating into anticulture, equates to inhumanity (negative pole). Frixos Tziovas in the short story “Vengeance” borrows his fiction from a grim historical moment, the onslaught of the plague, the murderous “black death” in early 19th century Epirus, in order to transform it into a timeless lesson of humanism.
Laudatio που εκφωνήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023 στην Κομοτηνή κατά την τελετή αναγόρευσης του Ομότιμου Καθηγητή του ΕΚΠΑ Νάσου Βαγενά σε Επίτιμο Καθηγητή της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Bearing in mind the historical and cultural context of the development of the ethographic short story, in our study we focus on the analysis of the fictional relationship between Christians and Muslims in the multicultural Thrace of the late 19th and early 20th centuries. We undertake an interdisciplinary approach, where the principles of Literary Imagology intersect with folklore research. We concentrate on short stories by G. M. Vizyenos, Ar. P. Kourtidis and Polydoros Papachristodoulou, where the fictional heroes act in the area of Eastern Thrace and experience directly the interaction of Christian and Muslim religious customs and rituals. We combine the imagological study of the religious behavior of the actors and the commentary on the practices of popular religiosity based on folklore material from Eastern Thrace in the context of analyzing the construction of local identities in the late 19th and early 20th centuries.
Keywords: ethographia, Christian and Muslim Worship, G. M. Vizyenos, Ar. P. Kourtidis, P. Papachristodoulou.
Στο βιβλίο συγκεντρώνονται πέντε ομόκεντρες μελέτες μου για τον βίο του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού, τις επαφές του με πανεπιστημιακούς και διανοούμενους της εποχής του, τα εκδοτικά του εγχειρήματα, την πρόσληψη του έργου του και τη Θράκη ως λογοτεχνικό, ιστορικό και πολιτισμικό συγκείμενο των διηγημάτων του. Όλες είναι γραμμένες έπειτα από τη μονογραφία μου Η αναπαράσταση του γενέθλιου τόπου στα διηγήματα του Γ. Μ. Βιζυηνού. Δεν πρόκειται για τυπική αναδημοσίευση σκόρπιων κειμένων σε ενιαίο τόμο. Τα αρχικά μελετήματα έχουν αναθεωρηθεί και συμπληρωθεί με βάση μεταγενέστερη έρευνά μου και στο περιεχόμενο και στη βιβλιογραφική τεκμηρίωση. Επιπλέον, έχουν εμπλουτιστεί με εικονογραφικό υλικό: φωτογραφίες από αρχεία, βιβλιοθήκες και πινακοθήκες, δημοσιεύματα και χαρακτικά από εφημερίδες και περιοδικά του 19ου αιώνα, πίνακες με ποσοτικά δεδομένα και πολεοδομικά διαγράμματα.
Το 4ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών με θέμα «Ελληνισμός και Βαλκάνια - αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019)» διοργανώθηκε από το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, στην Κομοτηνή από τις 22 έως τις 24 Νοεμβρίου 2019. Έλαβαν μέρος διακόσιοι δύο σύνεδροι από δεκαοκτώ χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία, Αλβανία, Πολωνία, Γεωργία, Ρωσία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία, Ελβετία, Αυστρία, Κύπρο και Ελλάδα) και πραγματοποιήθηκαν εκατόν εβδομήντα πέντε ανακοινώσεις.
Το 4ο Συνέδριο της Κομοτηνής ακολούθησε και διεύρυνε τις αρχές που καθόρισε το 3ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών, το οποίο οργανώθηκε το 2015 στη Ρουμανία με πρωτοβουλία του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου Tudor Dinu. Δηλαδή δεν επικεντρώθηκε αποκλειστικά στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα Τμήματα Νεοελληνικών Σπουδών στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη, αλλά επεκτάθηκε και σ’ όλους τους άλλους επιστημονικούς τομείς των νεοελληνικών σπουδών, που θεραπεύονται τόσο στο εξωτερικό όσο βέβαια και στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο το Συνέδριο των Βαλκανικών Χωρών συμβαδίζει πλέον με τη φιλοσοφία του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών.
Στα Πρακτικά κατατέθηκαν εκατόν είκοσι έξι μελέτες, οι οποίες κατανέμονται σε τρεις τόμους, από τους οποίους ο τρίτος διαιρείται σε δύο μέρη, και σε θεματικές ενότητες με βάση τις συνεδρίες στις οποίες είχαν ενταχθεί στο συνέδριο. Τα τρίτομα Πρακτικά διασώζουν ένα συνέδριο που αποτελεί σταθμό στις συναντήσεις των νεοελληνιστών των Βαλκανίων, καθώς, συν τοις άλλοις, είναι το πρώτο συνέδριο της σειράς που οργανώνεται στην Ελλάδα από ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Ο πρώτος τόμος (Λογοτεχνία Ι) περιλαμβάνει χαιρετισμό της τότε Κοσμήτορος της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Καθηγήτριας Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή, εισαγωγικό σημείωμα των επιμελητών και σαράντα μία μελέτες, κυρίως για την παλαιότερη ελληνική λογοτεχνία και γραμματεία και τη σύγκρισή τους με τις αντίστοιχες βαλκανικές, που ταξινομούνται στις ενότητες: Η πρόσληψη της βαλκανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα: ανθολογίες και κείμενα, Βαλκανικές διαστάσεις της Νεοελληνικής Γραμματείας από τα υστεροβυζαντινά χρόνια έως τον Πρώιμο Νεοελληνικό Διαφωτισμό, Έλληνες λόγιοι στα Βαλκάνια (17ος-18ος αι.), Βαλκανικές διαστάσεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της Φαναριώτικης Ποίησης, Βαλκανικές διαστάσεις της Νεοελληνικής Γραμματείας (18ος-19ος αι.), Έλληνες λόγιοι στα Βαλκάνια (19ος αι.), Ο ελληνισμός των βαλκανίων στην παλαιότερη πεζογραφία, Ελληνισμός και Βαλκάνια στον Τύπο Ι και ΙΙ, Συγκριτικές προσεγγίσεις στην ελληνική και βαλκανική λογοτεχνία Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, Νεότεροι Έλληνες Λογοτέχνες στα Βαλκάνια Ι και ΙΙ.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Δημήτρης Καργιώτης, Άντεια Φραντζή, Αναστασία Νικολάου, Βασίλειος Τσιότρας, Νικόλαος Μαυρέλος, Δημήτρης Τζελέπης, Παναγιώτα Τζιβάρα, Μαρία Αθ. Χουλιάρα, Χριστίνα Λούρη, Θεοδώρα Κοντογεώργη, Αφροδίτη Αθανασοπούλου, Παναγιώτης Μπάρκας, Ελένη Κουρμαντζή, Μιχάηλ Πασχάλης, Δημοσθένης Στρατηγόπουλος, Μαρία Λίτινα, Şehnaz Şişmanoğlu Şimşek, Σταυρούλα Ντινούδη, Ζωή Γεωργιάδου, Θανάσης Β. Κούγκουλος, Μαρία Αλεξίου, Σοφία Μπελόκα, Άλκηστη Σοφού, Νικόλαος Τσουρής, Βασίλης Μακρυδήμας και Πολυξένη Συμεωνίδου, Δημήτριος Φεγγομύτης, Βάλτερ Πούχνερ, Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος, Μαργαρίτα Βακάλου και Ιωάννης Κιορίδης, Στυλιανή Π. Βουτσά, Φωτεινή Χριστακούδη-Κωνσταντινίδου, Βαρβάρα Ρούσσου, Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη, Κυριακή Χρυσομάλλη-Henrich, Neli Popova, Michal Bzinkowski, Θεοδόσης Πυλαρινός, Γιώργος Κωστακιώτης, Νικόλαος Μπουμπάρης, Georgiana Xanthula Moscu, Σταυρούλα Τσούπρου.
Ο δεύτερος τόμος (Λογοτεχνία ΙΙ) περιλαμβάνει τριάντα μελέτες για την ελληνική λογοτεχνία του 20ου και 21ου αιώνα και τη σύγκρισή της με τις αντίστοιχες βαλκανικές, τη μετάφραση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στις βαλκανικές γλώσσες και το ελληνικό θέατρο και τον ελληνικό κινηματογράφο σε σχέση με τα βαλκανικά τους συμφραζόμενα. Οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Η βαλκανική λογοτεχνία στα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, Η πρόσληψη των Βαλκανίων στη λογοτεχνία, Τα Βαλκάνια και ο ελληνισμός στην κυπριακή λογοτεχνία, Αναπαραστάσεις της Ιστορίας στη Λογοτεχνία, Βαλκανικές ταυτότητες στη μεταπολεμική και σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, Σύγχρονη βαλκανική λογοτεχνία στην Ελλάδα και Έλληνες λογοτέχνες από τα Βαλκάνια, Μετάφραση της ελληνικής λογοτεχνίας στα Βαλκάνια, Ελληνοτουρκικές σχέσεις στη λογοτεχνία, Βαλκανικές διαστάσεις στο ελληνικό θέατρο, Τα Βαλκάνια στο ελληνικό θέατρο και στον κινηματογράφο.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Ιουλιανή Βρούτση, Χρύσα Θεολόγου, Αθανάσιος Β. Γαλανάκης, Βασίλης Βασιλειάδης, Σωκράτης Νιάρος, Πασχάλης Νικολάου, Δέσποινα Παπαστάθη, Μαρία Αμοιρίδου, Πηνελόπη Στράτη, Γιάννης Βαγγελοκώστας, Δημήτρης Κόκορης, Πέτρος Μαραζόπουλος, Σοφία Ιακωβίδου, Σπύρος Κιοσσές και Κατερίνα Δ. Σχοινά, Θεοδούλη (Λίλυ) Αλεξιάδου, Σάββας Καράμπελας, Velichka Simonova-Grozdeva και Mariya Hristova, Λάμπρος Βαρελάς, Μargareta Sfirschi-Lăudat, Damla Demirözü, Aslı Çete, Άνθη Καρρά, Γιώργος Σαλακίδης, İbrahim Kelağa Ahmet, Γεώργιος Κράιας, Μιχαέλα Αντωνίου, Κωνστάντζα Γεωργακάκη, Ελένη Γεωργίου, Ηλέκτρα Βενάκη και Αφροδίτη Νικολαΐδου, Βασιλική Πέτσα.
Ο τρίτος τόμος (Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Γλωσσολογία, Ιστορία) απαρτίζεται από πενήντα πέντε μελέτες που χωρίζονται σε δύο μέρη. Το μέρος Γ1΄ αποτελείται από τριάντα μελέτες και το μέρος Γ2΄από είκοσι πέντε. Ο τρίτος τόμος περιλαμβάνει τρεις κεντρικές ομιλίες των Όλγας Κατσιαρδή-Hering, Tudor Dinu και Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή και εργασίες για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη βαλκανική του διάσταση, την ελληνική γλώσσα και τις σχέσεις της με τις βαλκανικές γλώσσες, τη διδασκαλία των ελληνικών στην βαλκανική επικράτεια, την ιστορική σύνδεση του ελληνισμού από το 1453 έως σήμερα με τα Βαλκάνια, τις ελληνικές κοινότητες στην περιοχή των Βαλκανίων, τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια και το ζήτημα των προσφύγων στην βαλκανική περιφέρεια. Στα πεδία της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Όψεις έντεχνου λαϊκού λόγου, Πολιτισμικές ταυτότητες στα Βαλκάνια, Ήθη και έθιμα: όψεις της παραδοσιακής καθημερινότητας, Λαϊκός πολιτισμός: παράδοση και νεωτερικότητα. Το πεδίο της Γλωσσολογίας περιέχει τις ενότητες: Η ελληνική γλώσσα ως πολιτισμική αξία στα Βαλκάνια, Συγκριτικές προσεγγίσεις στη γλώσσα και γλωσσικά δάνεια στα Βαλκάνια, Γλώσσα και πολιτισμός στα Βαλκάνια, Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στα Βαλκάνια. Στο πεδίο της Ιστορίας εντάσσονται οι ενότητες: Ελληνισμός, Βαλκάνια και Δύση: 1453-18ος αιώνας, Πρόσωπα και θεσμοί στον 18ο και στον 19ο αιώνα, Ελληνικές κοινότητες στα Βαλκάνια (19ος-20ος αι.), Εθνικές ταυτότητες στον 19ο και 20ο αιώνα, Βαλκάνια και ελληνισμός: ιστορικές διασταυρώσεις στον 19ο και στον 20ο αιώνα, Ελληνισμός, βαλκάνια και Δύση: 19ος-20ός αιώνας, Ο ελληνισμός της Θράκης κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, Ο ελληνισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Τουρκία, Προσφυγικά ζητήματα στα Βαλκάνια, Επαφές Ελλάδας, Κύπρου και Βαλκανίων στον 20ο και 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Στέφανος Τσιόδουλος, Στέλιος Α. Μουζάκης, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Edith Uncu, Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας, Βασιλική Κράββα, Olga Bakuleva, Ana Chikovani, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Γιώργος Κούζας, Αλεξάνδρα Σφοίνη, Νάντια Καρακώστα, Emiliya Avginova-Nikolova, Desislava Yordanova-Petrova, Iuliana Costea, Nataliya Sotirova, Ανδρέας Λενακάκης, Boris Vounchev και Irina Strikova, Κωνστάντω Ξέρρα, Ιωάννης Γ. Νεραντζής, Βόικαν Στόιτσιτς – Μάρθα Λαμπροπούλου – Ίβανα Μίλογιεβιτς και Ντίνα Ντμίτροβιτς, Ασημάκης Φλιάτουρας – Αγγελική Μουζακίτη – Χριστίνα Μάρκου – Σπύρος Κιοσσές και Αnka Rađenović, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος – Άννα Π. Βακάλη και Άννα Χατζηπαναγιωτίδη, Μαρία Δημάση και Αγγελική Μουζακίτη, Marco Miotto, Δέσποινα Στεφ. Μιχάλαγα, Ελεονώρα Ναξίδου, Αλεξία Ορφανού, Αλεξία Ορφανού και Μαρία Καραβασίλη, Ευαγγελία Ν. Γεωργιτσογιάννη, Δημήτρης Κουντουράκης, Σταματία Φωτιάδου, Βασίλης Α. Φούκας και Μενέλαος Χαρ. Τζιφόπουλος, Ευσταθία Παρασκευά, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Χρήστος Δεληγιάννης και Χαράλαμπος Μπαμπούνης, Λεωνίδας Μοίρας, Μαρία-Ελένη Κουζίνη, Ιωάννα Μουσικούδη, Μαρία Καραβασίλη, Θεόδωρος Κυρκούδης, Αθηνά Κονταλή, Μαρίνα Μπάντιου, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Georgi Yuri Dikin, Βασιλική Φίλιου, Γεώργιος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Gordana Blagojević, Μιχάλης Παλάγκας, Κωστάντω Ξέρρα – Ευανθία Μπαρούτα, Αικατερίνη Αρβανιτάκη.
Ο τρίτος τόμος (Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Γλωσσολογία, Ιστορία) απαρτίζεται από πενήντα πέντε μελέτες που χωρίζονται σε δύο μέρη. Το μέρος Γ1΄ αποτελείται από τριάντα μελέτες και το μέρος Γ2΄από είκοσι πέντε. Ο τρίτος τόμος περιλαμβάνει τρεις κεντρικές ομιλίες των Όλγας Κατσιαρδή-Hering, Tudor Dinu και Πηνελόπης Καμπάκη-Βουγιουκλή και εργασίες για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη βαλκανική του διάσταση, την ελληνική γλώσσα και τις σχέσεις της με τις βαλκανικές γλώσσες, τη διδασκαλία των ελληνικών στην βαλκανική επικράτεια, την ιστορική σύνδεση του ελληνισμού από το 1453 έως σήμερα με τα Βαλκάνια, τις ελληνικές κοινότητες στην περιοχή των Βαλκανίων, τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια και το ζήτημα των προσφύγων στην βαλκανική περιφέρεια. Στα πεδία της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας οι εργασίες ταξινομούνται στις ενότητες: Όψεις έντεχνου λαϊκού λόγου, Πολιτισμικές ταυτότητες στα Βαλκάνια, Ήθη και έθιμα: όψεις της παραδοσιακής καθημερινότητας, Λαϊκός πολιτισμός: παράδοση και νεωτερικότητα. Το πεδίο της Γλωσσολογίας περιέχει τις ενότητες: Η ελληνική γλώσσα ως πολιτισμική αξία στα Βαλκάνια, Συγκριτικές προσεγγίσεις στη γλώσσα και γλωσσικά δάνεια στα Βαλκάνια, Γλώσσα και πολιτισμός στα Βαλκάνια, Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στα Βαλκάνια. Στο πεδίο της Ιστορίας εντάσσονται οι ενότητες: Ελληνισμός, Βαλκάνια και Δύση: 1453-18ος αιώνας, Πρόσωπα και θεσμοί στον 18ο και στον 19ο αιώνα, Ελληνικές κοινότητες στα Βαλκάνια (19ος-20ος αι.), Εθνικές ταυτότητες στον 19ο και 20ο αιώνα, Βαλκάνια και ελληνισμός: ιστορικές διασταυρώσεις στον 19ο και στον 20ο αιώνα, Ελληνισμός, βαλκάνια και Δύση: 19ος-20ός αιώνας, Ο ελληνισμός της Θράκης κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, Ο ελληνισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Τουρκία, Προσφυγικά ζητήματα στα Βαλκάνια, Επαφές Ελλάδας, Κύπρου και Βαλκανίων στον 20ο και 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς των μελετών είναι οι: Στέφανος Τσιόδουλος, Στέλιος Α. Μουζάκης, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Edith Uncu, Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας, Βασιλική Κράββα, Olga Bakuleva, Ana Chikovani, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Γιώργος Κούζας, Αλεξάνδρα Σφοίνη, Νάντια Καρακώστα, Emiliya Avginova-Nikolova, Desislava Yordanova-Petrova, Iuliana Costea, Nataliya Sotirova, Ανδρέας Λενακάκης, Boris Vounchev και Irina Strikova, Κωνστάντω Ξέρρα, Ιωάννης Γ. Νεραντζής, Βόικαν Στόιτσιτς – Μάρθα Λαμπροπούλου – Ίβανα Μίλογιεβιτς και Ντίνα Ντμίτροβιτς, Ασημάκης Φλιάτουρας – Αγγελική Μουζακίτη – Χριστίνα Μάρκου – Σπύρος Κιοσσές και Αnka Rađenović, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος – Άννα Π. Βακάλη και Άννα Χατζηπαναγιωτίδη, Μαρία Δημάση και Αγγελική Μουζακίτη, Marco Miotto, Δέσποινα Στεφ. Μιχάλαγα, Ελεονώρα Ναξίδου, Αλεξία Ορφανού, Αλεξία Ορφανού και Μαρία Καραβασίλη, Ευαγγελία Ν. Γεωργιτσογιάννη, Δημήτρης Κουντουράκης, Σταματία Φωτιάδου, Βασίλης Α. Φούκας και Μενέλαος Χαρ. Τζιφόπουλος, Ευσταθία Παρασκευά, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Χρήστος Δεληγιάννης και Χαράλαμπος Μπαμπούνης, Λεωνίδας Μοίρας, Μαρία-Ελένη Κουζίνη, Ιωάννα Μουσικούδη, Μαρία Καραβασίλη, Θεόδωρος Κυρκούδης, Αθηνά Κονταλή, Μαρίνα Μπάντιου, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Georgi Yuri Dikin, Βασιλική Φίλιου, Γεώργιος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Gordana Blagojević, Μιχάλης Παλάγκας, Κωστάντω Ξέρρα – Ευανθία Μπαρούτα, Αικατερίνη Αρβανιτάκη.
Ο συλλογικός τόμος στηρίζεται στις ανακοινώσεις του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου Το ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα του 19ου αιώνα: Θεωρητικά ζητήματα. Το συνέδριο διοργανώνει στην Κομοτηνή, στις 25-27 Μαΐου 2018, το Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Αφιερώνεται στον Γάλλο Henri Tonnet, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Paris-Sorbonne και πρωτοπόρο μελετητή του ελληνικού «λαϊκού» μυθιστορήματος του 19ου αιώνα, ως μικρή ανταπόδοση των μεγάλων επιστημονικών οφειλών της κοινότητας των νεοελληνιστών προς το διακεκριμένο μέλος της. Περιλαμβάνει, πρόλογο του Μ. Γ. Βαρβούνη, δική μου εισαγωγή για τη σταδιακή μετατόπιση του ενδιαφέροντος της έρευνας από την ελληνική πεζογραφία των ρομαντικών χρόνων στη μελέτη του «λαϊκού» μυθιστορήματος του 19ου αιώνα και είκοσι μία μελέτες, που οργανώνονται σε έξι θεματικές ενότητες.
In our study we approach the birthplace in G. Vizyenos’ short stories, not exclusively on the part of the author. Vizyinos’ homeland, Vize/Byzie of the Eastern Thrace, transforms into the false narrator’s or character’s locality in his literature. Beyond the recognizable views of Vize/Byzie, as it is imprinted in the toponyms and the descriptions, we attempt to detect the semiotic dimensions of the place, as it is drastically transformed by the reflection of the people’s psyche in the narrative. The Greek ethographic short story (étude de mœurs), in which Vizyenos occupies a top position, brings out the locality in an impressive way, as the space where the fiction takes place coincides with the author’s homeland.
The Thracian author publishes just eight short stories from London or right after his permanent establishment in Athens. Six of them are known as Thracian short stories or tales, since the Eastern Thrace and especially the region of Vize/Byzie consists the central scene of the action. The name of Vize/Byzie isn’t written on any of the narratives. In the narrative: a) the author alludes to specific toponyms of Eastern Thrace b) the distance between the areas is calculated approximately c) the direction of the heroes’ movements is highlighted in an indirect manner. The mention of the sites and the settlements on the outskirts of Vize/Byzie seems to be the most categorical of all. Various toponyms of the narrative are linked to the city and the countryside nearby.
Four more analytical descriptions of Vize/Byzie are encountered in the short stories “May Day”, “The only journey of his life” and “Moskov-Selim”, which steadily project the hill of the castle as the dominant landmark of the city. In three cases the field of vision of the description is defined from a low point. The kind and the ethnic or religious origins of the citadel buildings change depending on the content, associating directly the choice for the buildings with the deep structures of the text. On the contrary, the field of vision in the fourth description presents an extensive horizon, from high to low. The birthplace occupies an active role in the drama of the characters and reflects their internal tension. The invisible views of the birthplace tend to be plenty: a. local History, b. customs and traditions, c. folksongs and legends, d. local linguistic idioms, e. use of Turkish vocabulary, f. focus on the relationship between Greek and Turkish people.
Ο Σταυρός δια γραφής είναι ένας αμφίσημος τίτλος με κοινό παρονομαστή, στη διπλή του ερμηνεία, το θάνατο μέσα από το μαρτυρικό σύμβολο του σταυρού: σταυρός διαμέσου της γραφής και σταυρός διαγραφής. Στο Πορθμός – Διόδια, τίτλος και πάλι υπομνηστικός του θανάτου λόγω παραπομπής στο αρχαίο πορθμείο των ψυχών, η απομονωτική τάση και η εσωστρέφεια μεγεθύνονται. Τα πεζόμορφα κείμενά της, προεκτείνουν σε άλλη φόρμα τους ίδιους προβληματισμούς. Η ποίηση της Ιωάννας Φιλιππίδου τελικά στέκεται μετέωρη, στο ενδιάμεσο των αναζητήσεων δύο γενιών (του ’70 και του ’80) και στο μεταίχμιο του συλλογικού και του ιδιωτικού.
The reception of G. M. Vizyenos’ literature in the second half
of 20th century through the newspapers To Vima and Ta Nea
In the 20th century, G. M. Vizyenos firmly occupies a prominent position in the Greek literary canon, but gradually the interest of critics, textbook anthologists and the reading public shifts from poetry to his prose. Actually the shift towards the short story writer Vizyenos takes place in the second half of the 20th century and especially in its last decades, after the pioneering introduction of Pan. Moullas in the volume Neoellinika Diegimata (Modern Greek Short Stories), the publication of English-language research papers and the centenary of his death (1996). This particular anniversary proves to be a favorable moment for the proliferation of the bibliography on Vizyenos and for the establishment of the author as a prose writer of European dimensions with a number of relevant re-editions of his texts, monographs, studies, tributes, conferences, master's theses and doctoral dissertations, translations, theatrical adaptations, musicalizations of his poems, film and television material. In our study we trace the change in the reception of Vizyenos from an ethnocentric poet to a supranational and cosmopolitan short story writer centered on the Historical Archive of the newspapers To Vima and Ta Nea. Statistics of the writer's presence in the two emblematic newspapers during the second half of the 20th century are recorded and at the same time various articles, essays, book reviews, reports and announcements are reviewed and commented on that highlight the various stages of change in the reading and interpretation of Vizyenos.
Based on the principles of Literary Geography, we examine the milestones of the literary representation of Alexandroupolis ever since its foundation. Literary Alexandroupolis discourses with the social status of the real city but at the same time it deforms it. There are two distinct categories of indigenous writers: in the first one, the city is the protagonist as a literary hero, while in the second it functions as a setting, which could be replaced by any other town. The literary representation of Alexandroupolis by non-indigenous writers has obvious similarities with its post-war social myth. Its toponym refers to a place of exile, harsh borders or to an abandoned military zone. The port and the train station are not symbols of prestige, as is the case with the local writers, but escape areas.
Thanasis V. Kougoulos
A fictional version of the plague epidemic in early 19th century Epirus: The short story “Vengeance” by Frixos Tziovas
The poet and short story writer of the first post-war generation, Frixos Tziovas, is primarily known in Ioannina, where he still lives, having surpassed the age of one hundred. He publishes all his books in Ioannina, is included in literary anthologies for Epirus, and collaborates with literary magazines of Epirus. However, he is not merely a provincial man of letters, as his writings stand equally alongside the texts of the literary canon. Frixos Tziovas was born in Dovra of Zagori in 1919. In his prose, Epirus prominently features as the dominant setting of the narrative. In the collection Exodus Forever, which includes the short story under examination, the first section of six short stories is titled Stories of Dovra and consists of narratives about events and people from the writer’s birthplace, dating back to the era of Ali Pasha, the end of the Ottoman rule, and the grim period of the 1940s war and the Occupation.
“Vengeance” is the second short story in the collection Exodus Forever, where the plague epidemic that erupted from 1812 to 1823 in the regions of Epirus and Albania is mythologized. The narrative follows closely the historical data and is set in the region of Dovra, Zagori. The narrative time (1816) coincides with the historically documented outbreak of the plague in Epirus. In the surface semio-narrative structures, the actantial model or actantial narrative schema, according to the structural semantics of Algirdas J. Greimas, is organized around the oppositional pairs Subject vs Object and Helper vs Opponent, and is defined by the modalities of wanting and being-able-to. The Subject - traitor is the head priest of the village who desperately desires easy wealth - Object- which he temporarily seizes through illegitimate means. The Subject - head priest is led into deception, triggering the function of Alienation, meaning “a succession of misfortunes […] after the violation of the established order”. The Ottoman gendarmerie and the unwilling crowd of the village serve as Helpers in the Subject’s unbridled desire. The powerful Opponents are the random occurrence of the plague and a grieving mother who loses her son due to the head priest’s thirst for prominence and power. The mother’s vengeful intervention activates the function of Reintegration, as it brings about the punishment of the Subject, nullifies the consequences of Alienation, and restores order.
In the deep semio-narrative structures, which define the worldview background of the text, the opposition of nature vs culture dominates. Nature, represented in the narrative by the majestic mountainous environment of Zagori, stands for the value code of the traditional community and is signified positively. In contrast, culture is signified negatively. It is associated with the replacement of the traditional code with the unethical profit-driven criteria prevailing in urban societies, which lead to disastrous consequences for humans, as seen in the case of the head priest in the narrative. When the local society embraces the anticulture - the culture with a negative sign - of ruthless enrichment, it dangerously distances itself from traditional morality. In the opposition nature vs culture the semantic axis of humanism is reflected, which manifests in the contrasting relationship between humanity and inhumanity. Nature equates to humanity (positive pole), while culture, degenerating into anticulture, equates to inhumanity (negative pole). Frixos Tziovas in the short story “Vengeance” borrows his fiction from a grim historical moment, the onslaught of the plague, the murderous “black death” in early 19th century Epirus, in order to transform it into a timeless lesson of humanism.
Laudatio που εκφωνήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023 στην Κομοτηνή κατά την τελετή αναγόρευσης του Ομότιμου Καθηγητή του ΕΚΠΑ Νάσου Βαγενά σε Επίτιμο Καθηγητή της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Bearing in mind the historical and cultural context of the development of the ethographic short story, in our study we focus on the analysis of the fictional relationship between Christians and Muslims in the multicultural Thrace of the late 19th and early 20th centuries. We undertake an interdisciplinary approach, where the principles of Literary Imagology intersect with folklore research. We concentrate on short stories by G. M. Vizyenos, Ar. P. Kourtidis and Polydoros Papachristodoulou, where the fictional heroes act in the area of Eastern Thrace and experience directly the interaction of Christian and Muslim religious customs and rituals. We combine the imagological study of the religious behavior of the actors and the commentary on the practices of popular religiosity based on folklore material from Eastern Thrace in the context of analyzing the construction of local identities in the late 19th and early 20th centuries.
Keywords: ethographia, Christian and Muslim Worship, G. M. Vizyenos, Ar. P. Kourtidis, P. Papachristodoulou.
Representations of Adrianople in the Greek fiction of the 19th century
In our study, regarding the Greek fiction of the 19th century, we analyze the image of the multicultural Adrianople which consists financial, religious and spiritual center for the Greeks of the Thracian region at that time. The upmost significance of Adrianople is substantiated by its memorialization not just in the Greek, but simultaneously in the Ottoman and Turkish literature. Between 1839-1895 Adrianople is mentioned in fourteen narratives (eleven novels and three extended short stories). Nine novels and short stories have historical context, as they focus on the Ottoman past or the Greek Revolution in 1821, whereas the plot in the rest of them is contemporary to their writing. Adrianople is neither the main setting of the plot in none of the stories nor it consists the birthplace for any of the basic characters. The literal representations of the city in the fourteen texts are divided into four categories. Adrianople: a) is used as one of the places where the protagonists act, b) is written down in the official title of the Sultan and is included in the imperial decree, c) consists the place where the secondary characters or historical figures come from or live and d) is connected to the personages of the Greek Revolution. Adrianople seems to be a powerful urban center of the Ottoman domination in the Greek fiction of the 19th century and not a prosperous dormitory of the Hellenism, as the Muslim- Ottoman dimension of the city is preferred over the Greek Orthodox one.
The footprints of G. M. Vizyenos in the Adrianople Educational Society
Six literary, educational and scientific books of Georgios M. Vizyenos can be found in the library of the Adrianople Educational Society in Orestiada of Thrace. These books had been printed, as Georgios M. Vizyenos lived from 1873 till 1885. They belong to the personal collection of Christos D. Papadopoulos, who came from Adrianople (1835-1873). Christos D. Papadopoulos has been a philosophy professor in the National University of Athens and a lecturer of the habilitation thesis of Georgios M. Vizyenos’ about the philosophy of beauty in Plotinus. Georgios M. Vizyenos sends them to his professor, who has been known to him since the time he was a student of the Theologival School of Halki (1872-1873), where Papadopoulos worked as a teacher. In four out of the six books Vizyenos’ autograph inscriptions can be found either with signatures or monographs to Christos D. Papadopoulos, which are presented and commented in our study. According to the facts above it is concluded that: a) The sixth copy of Vizyenos’ thesis about children’s game, known till now, survives in the library of the Adrianople Educational Society. b) It is proved that from May of 1881 the writer doesn’t begin his adventures at the mine of Samakovo-Demirköy, as the previous bibliography considered to, but instead, he was in Paris. c) The excellent and long-term relationship of Georgios M. Vizyenos with Christos D. Papadopoulos is being justified whereas the opinions by certain researchers, for instance the latter being culpable for getting eliminated from the Greek university, are rejected as baseless.
Συμμετοχή στο αφιέρωμα «Mübadele» [Ανταλλαγή των πληθυσμών] του τουρκικού περιοδικού Roman Kahramanları με επιμελητές τους Georgios Salakidis και Ömer Asan, το οποίο εστιάζει στους μυθοπλαστικούς χαρακτήρες σύγχρονων ελληνικών και τουρκικών μυθιστορημάτων με θέμα τη συνύπαρξη των Ρωμιών και των Τούρκων στην Ανατολή, τον μικρασιατικό πόλεμο και την επακόλουθη Ανταλλαγή των πληθυσμών. Στο ιστορικό μυθιστόρημα ο μυθιστορηματικός λόγος δεν είναι ιδεολογικά αμέτοχος, αλλά λειτουργεί κριτικά απέναντι στον ιστοριογραφικό λόγο που υποτίθεται ότι ερμηνεύει με όρους αδιαμφισβήτητης αλήθειας το πραγματικό ιστορικό πλαίσιο. Υπ’ αυτήν την έννοια η μυθοπλαστική αφήγηση συγκρούεται, συμπληρώνει, διορθώνει, τροποποιεί, αποδομεί, υπερβαίνει τις επίσημες ή επικρατούσες εκδοχές της Ιστορίας.
Το μυθιστόρημα Ο Ύπατος της Σμύρνης (2012) της Σωτηρίας Μαραγκοζάκη ανήκει στην κατηγορία των σύγχρονων ελληνικών ιστορικών μυθιστορημάτων που επαναπροσεγγίζουν με ψύχραιμη ματιά το συγκρουσιακό παρελθόν των Ελλήνων και των Τούρκων στις αρχές του 20ου αιώνα. Βασική πρόθεση της αφήγησης είναι να ρίξει φως στην αινιγματική προσωπικότητα του Έλληνα διοικητή της Σμύρνης Αριστείδη Στεργιάδη, ο οποίος λειτουργεί ως ένας αμέτοχος, αφανής κεντρικός ήρωας. Για αυτόν μιλούν εννέα κύρια μυθιστορηματικά πρόσωπα -διαφορετικού φύλου, κοινωνικής τάξης και ηλικίας- αποδίδοντας διάφορες εκδοχές και αντιφατικές μεταξύ τους όψεις του Στεργιάδη. Τα δρώντα πρόσωπα από δευτεραγωνιστές της Ιστορίας μετατρέπονται σε πρωταγωνιστές του αφηγηματικού σύμπαντος. Σε μικρότερο βαθμό είναι υπαρκτά πρόσωπα που συναντιούνται στη βιβλιογραφία, αλλά κυρίως είναι επινοημένοι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες, που ανταποκρίνονται στα ιστορικά δεδομένα
Μέσα από την οπτική γωνία των εννέα χαρακτήρων ο αναγνώστης παρακολουθεί σταδιακά το χρονικό της παρουσίας του Στεργιάδη στη Σμύρνη. Τα πρόσωπα αυτά συνθέτουν ένα «πολυφωνικό ιστορικό μυθιστόρημα», κατά τον όρο του Ρώσου θεωρητικού της λογοτεχνίας Mikhail Bahtin. Συνιστούν αυτόνομες και αυτεξούσιες φωνές, ενώ παράλληλα στην αφήγηση συγχωνεύονται ποικίλα είδη του λόγου: ετεροδιηγητικές και ομοδιηγητικές αφηγήσεις, εγγραφές σε ημερολόγια, επίσημα έγγραφα, σμυρναίικα παραμύθια, θεατρικού τύπου διάλογοι, δημοσιογραφικά άρθρα, προκηρύξεις, ποιήματα. Με τον τρόπο αυτό προκαλείται η κριτική σκέψη του αναγνώστη, ο οποίος τελικά καλείται να αποκωδικοποιήσει μόνος του τις προσθέσεις και την αμφιλεγόμενη δράση του έμπιστου συνεργάτη του Βενιζέλου.
Abstract
«Painted by force»: the legend of the portrait of a bandit
in the prose of Christoforos Milionis
In the church of Dormition of the Mother God (1764) in the settlement of Alepochori-Mpotsari of Ionnina district a folk full-body portrait of Diamantis Spatoulas is being saved on a column. According to the legend, which is studied systematically by Kitsos Makris, Spatoulas is one of the bandits of the area that funds the painting of the church in 1784. The bandit forces the painter to portray himself on the iconostasis. However, the painter tricks him by portraying the bandit on the first column opposite the entrance and adds the note: «painted by force». The contemporary archaeological research doesn’t confirm the legend, since Diamantis Spatoulas is the church warden, and not an outlaw.
The legend of the bandit that forces the painter to portray himself in the church is included in the narrative program of two texts by Christophoros Milionis (1932-2017), a short story writer of the second post-war generation. The travel narrative “Dodoni- Lakka Souliou” (1962) is published in the magazine Endochora, in relation to a series of literary texts of various authors in regard to the region of Epirus. Before the folkloric recording of Kitsos Makris and other researchers, the homodiegetic narrator of Milionis embodies this particular tradition by narrative and reported speech, giving voice to Spatoulas and the painter. In the short story «The tasteful bandit» from the edition Elevator operator the legend reappears, but now in a different semantic field. According to the model of connotation of Ronald Barthes, the legend of the bandit in the travel narrative of Endochora is interpreted as a primary sign system (denotation), whereas in the short story as a secondary sign system (connotation) about the basic subject of the narrative in regard to the artistic creation and the role of the author. The connotation promotes the function writer = bandit. The author equates with the tasteful bandit, since he “steals” elements from the reality and the existing people in order to form his fictional universe. Consequently, through the intervention of the author, the real people “by force” are transformed into actors constructed by words.
Doctor Konstantinos D. Goussopoulos from Agrapha of Thessalia prints in 1888 in Constantinople the four-volume novel: The dramas of Constantinople, which belongs to the category of the “Apocrypha” (City Mysteries), thus the novels that focus on the misery of the lower social class in big cities and the criminal activity of theunderworld. The main hero, the worker Dimitrios, in order to punish his adulteress wife Angeliki, constantly changes his identity, organizes the “criminal association of the iron ring” and commits terrible crimes in Constantinople. One of Dimitrios’ secret identities is that of Captain Giannis, who leads the gang of the terrible Ottoman bandit of Pontus Kotsamanoglou. In this paper we examine this incident of banditry in the novel, which takes place between 1859-1860 on the mountains of Kotyora (Ordu) in Sampsun and Cerasus of Pontus and the mountainous villages of the area. Although the Goussopoulos’ novel is classified into the “Apocrypha”, the contribution of his reference to the gang of bandits of Pontus is studied in the development of the Greek Bandit Novel.
Στη μελέτη μου αποδελτιώνω ενδοκειμενικές και περικειμενικές αναφορές για τον ορισμό και τους όρους διαμόρφωσης του λαϊκού μυθιστορήματος του 19ου αιώνα σε εξήντα οκτώ (68) αυτοτελείς εκδόσεις ελληνικών μυθιστορημάτων. Επιμένω κυρίως στην περίοδο 1870-1900, επειδή αφενός το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα είναι λιγότερο μελετημένο και αφετέρου – μετά το 1880 – οι κρατούσες εκδοτικές και βιβλιοπωλικές συνήθειες μετακινούν στην κατηγορία των λαϊκών βιβλίων συνολικά το μυθιστόρημα. Εστιάζω α. στη συγγραφή ως θέμα του κειμένου, β. στη σχέση των δρώντων προσώπων με την ανάγνωση και την αγορά μυθιστορημάτων και γ. στην έμφυλη ταυτότητα του αναγνώστη.
Ο λαϊκός προσανατολισμός του μυθιστορήματος αναφαίνεται στην ανάπτυξη της υπόθεσης αρκετών μυθοπλασιών ή ομολογείται από τους πεζογράφους στο προοίμιο του έργου τους. Αποκαλύπτεται ο μηχανισμός της μανιχαϊκής διάπλασης των δρώντων προσώπων, που εδράζεται στην τυποποιημένη διάζευξη καλός vs κακός, ενώ ορισμένα μυθιστορήματα συνειδητά εκλαϊκεύουν την ελληνική ιστορία διαμέσου της πεζογραφίας. Λοιπές αξιόλογες μαρτυρίες σχετίζονται με την πώληση μυθιστορημάτων και τη στάση των αγοραστών στην Αθήνα και στην Κωνσταντινούπολη. Η ευρωπαϊκή μυθιστοριογραφία – ιδιαίτερα η γαλλική – καταδικάζεται συλλήβδην. Κατά την άποψή μου, η πολυσυζητημένη αποδοκιμασία του ξένου/μεταφρασμένου μυθιστορήματος δεν είναι αποκλειστικά και μόνο μία ενδολογοτεχνική υπόθεση. Τουναντίον, πρόκειται απλώς για την εφαρμογή στη λογοτεχνία ενός ευρύτερου σχήματος ταυτόχρονης έλξης και απώθησης της Δύσης. Η κριτική του δυτικού πολιτισμού διαχωρίζει τα γνωρίσματά του σε άυλα-πνευματικά και υλικά-ορατά. Τα πρώτα είναι θεμιτά, εφόσον συνδέονται με το αρχαιοελληνικό υπόβαθρο και τις επιστημονικές/τεχνικές κατακτήσεις της Δύσης, ενώ τα δεύτερα αποκρούονται ως στοιχεία που υπονομεύουν τον εθνικό πολιτισμό. Το ξένο μυθιστόρημα καταγγέλλεται ως καταναλωτικό αγαθό που προπαγανδίζει τον ευρωπαϊκό τρόπο καθημερινής ζωής. Σε ενδοκειμενικό/περικειμενικό επίπεδο η δυναμική υπεράσπιση της ελληνικής παραγωγής προβάλλει κατά βάση μετά το 1880. Ο κυρίαρχος ηγεμονικός λόγος της εποχής αναδεικνύει τις γυναίκες ως τα εύκολα θύματα της βλαβερής επήρειας των ξένων μυθιστορημάτων. Γυναίκες της υψηλής κοινωνίας ή μικροαστές Ελληνίδες, Οθωμανές και Εβραίες απεικονίζονται ως μανιώδεις αναγνώστριες.
Η περιδιάβαση στην ενδοκειμενικά/περικειμενικά θεμελιωμένη «θεωρία» του ελληνικού μυθιστορήματος του 19ου αιώνα αποδεικνύει ότι μετά το 1870 οι στόχοι και τα αφηγηματικά τεχνάσματα, που δηλώνονται στα κείμενα, αποβλέπουν εν πολλοίς σ’ ένα μεσαίου μορφωτικού επιπέδου αναγνώστη και ιδίως σε γυναίκες που είναι εγγράμματες, όχι όμως και λόγιες. Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι νομιμοποιούμαστε να μιλάμε για ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα στον 19ο αιώνα, τουλάχιστον από το 1870 και ύστερα.
Ανακοίνωση στο πλαίσιο Επιστημονικής Ημερίδας, που οργάνωσε το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στο Κεντρικό Αμφιθέατρο της Πανεπιστημιούπολης Κομοτηνής στις 15 Μαΐου 2019, με την ευκαιρία της αναγόρευσης του Ομότιμου Καθηγητή του ΕΚΠΑ Μηνά Αλ. Αλεξιάδη σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Στη μελέτη μας εξετάσουμε, μέσα από δύο παραδείγματα, την περίπτωση των μουσουλμάνων προσφύγων από τα Γιάννινα στην ελληνική και στην τουρκική πεζογραφία. Ακολουθούμε τις θεωρητικές αρχές της λογοτεχνικής εικονολογίας, κλάδου της συγκριτικής γραμματολογίας. Από την ελληνική πλευρά επικεντρωνόμαστε στη συλλογή του Χρήστου Χρηστοβασίλη Γιαννιώτικα Διηγήματα (με κείμενα της περιόδου 1898-1935). Από την άλλη όχθη του Αιγαίου, εστιάζουμε στο μυθιστόρημα Yanya'da Bıraktım Kalbimi [Άφησα την καρδιά μου στα Γιάννινα] της Emel İnci, που κυκλοφορεί το 2004 και εκπροσωπεί τον τουρκικό αναστοχασμό για το οθωμανικό παρελθόν της ηπειρώτικης πρωτεύουσας.
Το προσφυγικό ζήτημα αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή συνιστά κεντρική θεματική της ελληνικής πεζογραφίας. Αντίθετα, η τουρκική λογοτεχνία απεικονίζει συστηματικά την Ανταλλαγή των πληθυσμών από τη δεκαετία του 1990 και ύστερα. Εμφανίζεται μια κατηγορία έργων που είναι γνωστά ως μυθιστορήματα της Ανταλλαγής (mübadele romanları) και μεταφέρουν την πληγωμένη οικογενειακή μνήμη της τρίτης και της τέταρτης γενιάς των Τούρκων ανταλλαγέντων. Οι λεγόμενοι Τουρκογιαννιώτες συγκροτούν μια κοινότητα μουσουλμάνων που θρυλείται ότι προέρχεται από εξισλαμισμένους χριστιανούς, μιλά ελληνικά και συμβιώνει αρμονικά με τους χριστιανούς έως το 1924.
Ο αφηγητής του Χρηστοβασίλη εκπροσωπεί όχι μόνο την ελληνική θεώρηση, αλλά και τη σύγχρονη με τα γεγονότα λογοτεχνική κατάθεση. Στις διηγήσεις που αναφέρονται στο ιστορικό παρελθόν, οι μουσουλμάνοι των Ιωαννίνων ταυτίζονται με τον «προαιώνιο εχθρό» του ελληνισμού. Απεναντίας, στα διηγήματα που συνδέονται με τη βιωμένη εμπειρία του συγγραφέα, ο αφηγητής πλησιάζει με συμπάθεια τους γνώριμους μουσουλμάνους του τόπου του, ξεχωρίζει ανάμεσά τους θετικούς χαρακτήρες και εκδηλώνει ανυπόκριτη θλίψη για τον εκτοπισμό τους. Το μυθιστόρημα της Emel İnci αφηγείται τις αναμνήσεις της Τουρκογιαννιώτισσας Şefku. Παρότι κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους η μέθη της νίκης κυριεύει τους Έλληνες των Ιωαννίνων, ορισμένες χριστιανές ηρωίδες διατηρούν ακέραιη την ανθρωπιά τους μέσα στον αναβρασμό. Όταν η Şefku μετοικεί στην Κωνσταντινούπολη, ο νους της γαληνεύει μονάχα στα Γιάννινα. Ο Χρηστοβασίλης βασίζεται στην άμεση μαρτυρία, ενώ η İnci μεταβιβάζει στο έργο της τη συλλογική μνήμη των επιγόνων. Κάθε συγγραφέας, αναπαριστώντας το ιστορικό υπόβαθρο της αναγκαστικής προσφυγιάς, ευθυγραμμίζεται με το δικό του εθνικό αφήγημα. Εντούτοις, προσεγγίζοντας τον οικείο Άλλο – τον γείτονα και συμπολίτη της αντικρινής θρησκευτικής κοινότητας – μειώνεται αισθητά η ένταση και αναγνωρίζεται το τραύμα του.
The 1880`s are a critical period for the development of the Modern Greek literary prose, due to several reasons. Until now researchers have examined these reasons mostly in the case of novels and stories edited within the borders of the Greek State, but there is still a lot of missing knowledge about what happened outside Greece during the last decades of the 19th century. In this paper we present our first conclusions derived from a new systematic research focused on Modern Greek prose edited in Constantinople between 1880 and 1900. According to our collected data, 30 new titles appeared during this period; 22 of them are novels and 3 are collections of short stories. The rest are anthologies with miscellaneous material of different writers, including prose and poetry. Some of the prose writers retain contact with the Greek Kingdom; but the majority’s impact is limited within the Ottoman borders due to political, ideological and historical reasons that kept Athens and Constantinople at a low level of cultural interaction at that time. That’s why nowadays it is extremely difficult to find sufficient information about their lives and their literary works. Our research is still in progress, but for the time being we can assume that their fictional stories are mostly influenced by the 19th century’s European novel and that they built their plot preferably in a non-Ottoman and highly urbanized Constantinopolitan time and space of the 19th century era. It is true that the majority of this kind of prose isn’t of great literary importance. Nevertheless, their writers make a strong effort to create a new generation of intellectuals which will deliberate prose from the old-fashioned ways of writing and move it forward in order to realistically represent the urban and social relations of their time.
The present study deals with the development of Modern Greek Studies within the framework of academic education in Turkey. More specifically, it focuses on the field of Modern Greek Literature Translation and the research perspectives of Turks who attend studies in Modern Greek language, literature and history. A crucial parameter of the wider discussion on the development and perspectives of Modern Greek Studies in Turkey is the relationship between the translated Modern Greek literature texts and the literary canon which is taught in Modern Greek departments. The presence of Modern Greek Language and Literature departments in Turkish is considered positive. The Turks neohellenists in cooperation with the specialists on Ottoman and Turkish literature can pave new pathways in research. Building on their mother tongue, they can promote research in new fields, such as the presence of Greek scholars in the late ottoman period or the representation of the Greek-Turkish coexistence from the perspective of comparative studies.
Key-words: Turkey, Modern Greek Studies, translation and literary canon, comparative studies.
Evidence from the Greek “City Mystery” Novel
In our study we examine the image of tobacco and smoking, as depicted
in eight Greek novels in the form of "Apocrypha" (City Mysteries),
which were published in Constantinople during 1855-1897. Within the
context of the realistic portrayal of the Greek Orthodox community of
Constantinople, numerous versions of the enjoyable habit of smoking,
which is still popular with the oriental society of the Ottoman capital,
are recorded. Each type of smoking doesn’t account for the whole social
pyramid; on the contrary, it reveals the social class of each smoker. Heavy smokers are male novel characters who come from different social classes whereas women, who are socially excluded and of loose morals, smoke rarely.
represent the urban and social relations of their time.
Στο συνέδριο συμμετέχουν 47 πανεπιστημιακοί, ερευνητές, μεταδιδακτορικοί ερευνητές, διδάκτορες, καλλιτέχνες, υποψήφιοι διδάκτορες και μεταπτυχιακοί φοιτητές από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, την Αγγλία και τη Σλοβενία. Οργανώνονται 10 συνεδρίες με 46 επιστημονικές ανακοινώσεις από την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2023 και ώρα 09.00 έως την Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023 και ώρα 13.30 (Αίθουσα «Αλέξανδρος Κρήτης»). Τα θέματα των συνεδριών είναι: Παιδική Λογοτεχνία, Νεοελληνική Πεζογραφία, Τουρκική Πεζογραφία, Λαογραφία, Κοινωνική Ανθρωπολογία και Μουσεία, Φορητές εικόνες και ιερά κειμήλια από την Ανατολική Θράκη, Σύγκριση ελληνικής και τουρκικής λογοτεχνίας, Graphic Novel, Φωτογραφία και Κινηματογράφος, Ταυτότητα και Μνήμη (Λογοτεχνία, Χορός, Ζωγραφική, Μουσική, Μνημεία) και Μουσεία και Εκθέσεις της Ανταλλαγής.
Παράλληλες δράσεις κατά τη διάρκεια του συνεδρίου:
α. Αίθουσα «Αρμονία»: Προβολή ελληνικών και τουρκικών ταινιών μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ για την Ανταλλαγή των πληθυσμών
β. Φουαγιέ Νομαρχείου: Δύο εκθέσεις: I. Πρόσφυγες 1922-1923: αρχειακά τεκμήρια από τις συλλογές των Γενικών Αρχείων του Κράτους – Ν. Έβρου. II. Εμείς ως «Άλλος»: μια εικαστική αναπαράσταση της Ανταλλαγής των πληθυσμών (Επιμέλεια: Συμεών Χατζηλίδης).
https://classic.duth.gr/event/διεθνές-επιστημονικό-συνέδριο-με-τίτ/
Διαδικτυακό Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο
Επανεκτιμώντας τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922-2022)
(για όλες τις ημέρες και όλες τις συνεδρίες)
Join Zoom Meeting
https://us06web.zoom.us/j/84184559271?pwd=Y1ZmTm52R1liK0s5cjh1UVBkL1U0Zz09
Meeting ID: 841 8455 9271
Passcode: 251784
Προσφώνηση:
Μ. Γ. Βαρβούνης, Κοσμήτορας Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Δ.Π.Θ.
Ομιλητές:
Έρη Σταυροπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ
Γεωργία Πατερίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας ΕΑΠ
Θανάσης Β. Κούγκουλος, Μέλος Ε.ΔΙ.Π. Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας ΔΠΘ
Συμμετοχή με την πλατφόρμα zoom και τον σύνδεσμο:
https://zoom.us/j/97656645003
Σύνδεσμος fb event:
https://fb.me/e/2CpqxZZdh
Η βιβλιοπαρουσίαση θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά με τους ακόλουθους τρόπους:
1. Μέσω του λογαριασμού Facebook των εκδόσεων «Παρατηρητής της Θράκης» (@paratiritisbooks.gr)
2. Μέσω του λογαριασμού Facebook της 2KPROJECT(@2kproject.gr)
3. Μέσω της πλατφόρμας MicrosoftTeams, με τη χρήση του συνδέσμου
https://teams.microsoft.com/l/meetup-join/19%3adb4ac8995eb745eb9d9ce81b63a93c6b%40thread.tacv2/1613990622138?context=%7b%22Tid%22%3a%22ea387a4b-ecc5-4e16-9052-3142fbc74193%22%2c%22Oid%22%3a%2292e37a0f-9c2d-4316-9a06-f8a87b7bf806%22%7d
• Για τη συμμετοχή σας στη διαδικτυακή παρουσίαση, μέσω υπολογιστή, μπορείτε να επιλέξετε τον παραπάνω σύνδεσμο και:
α) να κατεβάσετε την εφαρμογή Microsoft Teams στον υπολογιστή σας («Λήψη της εφαρμογής των Windows»),
β) να παρακολουθήσετε απευθείας την παρουσίαση μέσω της πλατφόρμας περιήγησής σας («Συνέχεια σ’ αυτό το πρόγραμμα περιήγησης») και
γ) εάν έχετε ήδη εγκατεστημένη την πλατφόρμα MicrosoftTeams, τότε μπορείτε απευθείας να ανοίξετε την εφαρμογή («Ανοίξτε την εφαρμογή teams»)
• Για τη συμμετοχή σας στη διαδικτυακή παρουσίαση, μέσω κινητής συσκευής, απαιτείται η εγκατάσταση της εφαρμογής Microsoft Teams.
• Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της εφαρμογής μπορείτε να βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο https://support.microsoft.com/el-gr/office/%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-teams-078e9868-f1aa-4414-8bb9-ee88e9236ee4