Είθισται το Πάσχα οι Νεοέλληνες να το περνούν στην ύπαιθρο, ιδίως εκείνοι που κατάγονται από την επαρχία και έχουν ένα χωριό ως γενέτηρα ή ως σημείο αναφοράς.
Η Βαλύρα είναι ένας μοναδικός προορισμός, για να αισθανθεί η ψυχή του ανθρώπου ανάταση, γαλήνη, ηρεμία και απειρία θετικών συναισθημάτων να κατακλύσουν το είναι του. Υπέροχες εικόνες της φύσης εναλλάσονται μαγευτικά και το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι είναι δύσκολο να πλήξουν από μονοτονία τόσο οι μόνιμοι κάτοικοι όσο και οι περιστασιακοί επισκέπτες.
Ξεχωριστός στον στόλο της Βαλύρας είναι ο ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου, του πολιούχου του χωριού, με το παλιό ξύλινο τέμπλο του και το συναίσθημα που προκαλεί το εσωτερικό του , την αίσθηση ότι ο πιστός συναντά τον Τριαδικό Θεό και πατέρα του. Οργιάζει η γη στα πλουμιστά κάλλη της, αλλά ουδείς πλανάται, όλα είναι συντονισμένα στο Άγιο Πάσχα στην όμορφη κοινότητα της Βαλύρας.