Ριχάρδος Β΄ της Νορμανδίας
| Ριχάρδος Β΄ της Νορμανδίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Richard le Bon (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Αυγούστου 963 Νορμανδία |
| Θάνατος | 28 Αυγούστου 1026 Φεκάν |
| Τόπος ταφής | Rouen Cathedral |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δουκάτο της Νορμανδίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιουδήθ της Βρετάνης (από 1000)[1][2] Papia of Envermeu (από 1024)[2] Έστριντ Σβέινσνταττερ[2] |
| Τέκνα | Ριχάρδος Γ΄ της Νορμανδίας Αλίκη της Νορμανδίας[1] Ροβέρτος Α΄ της Νορμανδίας[1] Ελεονώρα της Νορμανδίας[3] William de Féchamp[4] Matilda de Normandie[4] Γουλιέλμος του Ταλού[4] Μοζέ[4] Papia de Normandie[4] |
| Γονείς | Ριχάρδος Α΄ της Νορμανδίας[1] και Γκούνορ της Νορμανδίας[1] |
| Αδέλφια | Γοδεφρείδος του Ε Γουλιέλμος Α΄ του Ε Ροβέρτος Β΄ ο Δανός Αουίς της Νορμανδίας Μωντ της Νορμανδίας Έμμα της Νορμανδίας[1] |
| Οικογένεια | Οίκος της Νορμανδίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δούκας της Νορμανδίας (996–1026) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ριχάρδος Β΄ ο Καλός (Νορμανδία 978/983 - Νορμανδία 1026) από τον Οίκο της Νορμανδίας, ήταν δούκας της Νορμανδίας (996 - 1026). Ήταν υιός και διάδοχος του Ριχάρδου Α΄ του Ισχυρού κόμη της Ρουέν & 1ου δούκα της Νορμανδίας και της Γκούνορ της Νορμανδίας.[5] Ο Ριχάρδος Β΄ ήταν παππούς από πατέρα του Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή της Αγγλίας. Τα πέντε πρώτα χρόνια που ήταν ανήλικος, αντιβασιλιάς και κηδεμόνας του ήταν ο θείος του Ροδόλφος του Ιβρί, που κατέστειλε επιτυχώς στην αρχή μία αγροτική εξέγερση.[6] Ο Ριχάρδος Β΄ ήταν βαθιά θρησκευόμενος δούκας και είχε κοινά ενδιαφέροντα με τον Ροβέρτο Β΄ της Γαλλίας, ο οποίος τον βοήθησε στρατιωτικά εναντίον του δουκάτου της Βουργουνδίας. Η συμμαχία του με τη Βρετάνη επικυρώθηκε με τον γάμο της αδελφής του Αουίς της Νορμανδίας με τον Γοδεφρείδο Α΄ δούκα της Βρετάνης, ενώ ο ίδιος νυμφεύτηκε την αδελφή του Γοδεφρείδου, την Ιουδήθ της Βρετάνης.[6]
Συμμαχία με τους Άγγλο-Σάξονες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την περίοδο 1000 - 1001 ο Ριχάρδος απέκρουσε επιτυχώς μια Αγγλική επίθεση στη χερσόνησο του Κοταντέν υπό την ηγεσία του Έθελρεντ του Ουέσσεξ.[7] Ο Έθελρεντ διέταξε να συλληφθεί ο Ριχάρδος και να μεταφερθεί δεμένος στην Αγγλία.[8] Οι Άγγλοι ωστόσο δεν ήταν σωστά προετοιμασμένοι να αμυνθούν στη γρήγορη επίθεση του Νορμανδικού ιππικού με αποτέλεσμα τη βαριά ήττα τους στη μάχη του Βαλ ντε Σερ.[9]
Ο Ριχάρδος προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις με την Αγγλία προτείνοντας στον Έθελρεντ να παντρευτεί την αδελφή του Έμμα της Νορμανδίας.[7] Ο γάμος αποδείχτηκε εξαιρετικής σημασίας επειδή τον χρησιμοποίησε ως πρόσχημα ο εγγονός του Γουλιέλμος ο Κατακτητής να διεκδικήσει και να κατακτήσει τελικά τον θρόνο της Αγγλίας.[10] Οι σχέσεις βελτιώθηκαν σημαντικά κάτι που φάνηκε στα τέλη του 1013 όταν ο Σβεν Α΄ της Δανίας κατέκτησε την Αγγλία ο Ριχάρδος Β΄ παρείχε άσυλο στους δυο γιους του Έθελρεντ και της Έμμας Εδουάρδο τον Ομολογητή και Άλφρεντ Έθελινγκ.[10] Μετά τον θάνατο του Έθελρεντ ο Κνούτος παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Έμμα και ο Ριχάρδος πιέστηκε να αναγνωρίσει τη νέα αντιβασιλεία καθώς η αδελφή του ήταν βασίλισσα.[7] Ο Ριχάρδος είχε συναντήσεις με τους Σκανδιναβούς Βίκινγκ σε όλη τη βασιλεία του, είχε Σκανδιναβούς στον στρατό ενώ έκλεισε συμφωνία με τον Σβεν τον Διχαλογένη την εποχή που λεηλατούσε την Αγγλία.[11]
Δωρεές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ριχάρδος Β΄ ανέθεσε στον κληρικό και δάσκαλο Ντούντο του Αγίου Κουέντιν να απαθανατίσει τους προγόνους του σαν δημιουργούς του δουκάτου της Νορμανδίας και ηγέτες του χριστιανισμού στην περιοχή σε βάρος των γειτονικών δουκάτων και οικογενειών.[12] Είναι σαφώς μια εργασία προπαγάνδας με στόχο να νομιμοποιήσει τη Νορμανδική εγκατάσταση με πλήθος από μυθικά στοιχεία και θρύλους ενώ τα γεγονότα που αναφέρονται για τον πατέρα του Ριχάρδο Α΄ και τον παππού του Γουλιέλμο Α΄ είναι ιστορικά αξιόπιστα.[13] Την περίοδο 1025 - 1026 ο Ριχάρδος παραχώρησε τα δώρα του προπάππου του Ρόλλο στον Άγιο Όουεν της Ρουέν.[14] Τα υπόλοιπα αναρίθμητα δώρα που έκανε στα αβαεία υποδεικνύουν τις περιοχές στις οποίες ασκούσε εξουσία όπως η Καέν, η Κοταντέν και η Ρουέν.[15] Ο Ριχάρδος Β΄ πέθανε στις 28 Αυγούστου 1026 και τον διαδέχθηκε στον δουκικό θρόνο ο μεγαλύτερος γιος του Ριχάρδος Γ΄.[5]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την πρώτη σύζυγο του, Ιουδήθ της Βρετάνης (982 - 1017), που παντρεύτηκε το 996, κόρη του δούκα Κόναν Α΄ της Βρεττάνης,[16][17] απέκτησε : [18]
- Ριχάρδος Γ΄ π.999- 1027, δούκας της Νορμανδίας.
- Αλίκη π.1002-1038, παντρεύτηκε τον Ρενώ Α΄ των Ιβρέα κόμη της Βουργουνδίας.
- Ροβέρτος Α΄ 1000-1035, δούκας της Νορμανδίας.
- Γουλιέλμος (περ. 1007/9 - 1025), μοναχός στο Αββαείο του Φεκάν.
- Ελεονώρα 1010-1071, παντρεύτηκε τον Βαλδουίνο Δ΄ κόμη της Φλάνδρας.
- Ματίλδη π. 1013/5-1033, μοναχή στο Αββαείο του Φεκάν, απεβ. 19 ετών άγαμη.[19]
Με τη δεύτερη σύζυγό του, Πόπια (ή αλλιώς Πόππα) από το Σαιν-Μαριτίμ, παιδιά του ήταν:[18]
- Μοζέ (Malger ή αλλιώς Mauger) (περ. 1019), Αρχιεπίσκοπος της Ρουέν.
- Γουλιέλμος (περ. 1020/5), Κόμης της Ταλού (Talou, Arques).
Νόθα παιδιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πόπια, παντρεύτηκε τον Γκίλμπερτ, Εισαγγελέα του Αγίου Βαλερίου της Κοξ[20]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Kindred Britain»
- ↑ 2,0 2,1 2,2 p10217.htm#i102169. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), Tafel 79
- ↑ 6,0 6,1 François Neveux, A Brief History of The Normans (Constable and Robinson, 2008) p. 74
- ↑ 7,0 7,1 7,2 François Neveux, A Brief History of The Normans (Constable and Robinson, 2008) pp. 94-5
- ↑ Eleanor Searle, Predatory Kinship and the Creation of Norman Power, 840-1066 (University of California Press, Berkeley, 1988), p. 132
- ↑ David Crouch, The Normans: The History of a Dynasty (Hambledon Continuum, 2007), p. 34
- ↑ 10,0 10,1 David C. Douglas, William the Conqueror (University of California Press,1964), p. 160
- ↑ The Normans in Europe, ed. & trans. Elisabeth van Houts (Manchester University Press, 2000),pp. 20-21
- ↑ David Crouch, The Normans: The History of a Dynasty (Hambledon Continuum, 2007), p. 32
- ↑ The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Ed. & Trans. Elizabeth M.C. Van Houts, Vol. I (Clarendon Press, Oxford, 1992), p. xx
- ↑ The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Ed. & Trans. Elizabeth M.C. Van Houts, Vol. I (Clarendon Press, Oxford, 1992), p. 67 n. 5
- ↑ Eleanor Searle, Predatory Kinship and the Creation of Norman Power, 840-1066 (University of California Press, Berkeley, 1988), p. 128
- ↑ Detlev Schwennicke, Ευρωπαϊκή Γενεαλογία: Γενεαλογία της Ιστορίας των Ευρωπαϊκών Κρατών, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), Tafel 75
- ↑ David C. Douglas, Γουλιέλμος ο Κατακτητής (Εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, 1964), σελ. 15, σημ. 5
- ↑ 18,0 18,1 Elisabeth van Houts, Οι Νορμανδοί στην Ευρώπη, Εκδόσεις του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, 2000, σελ. 239 σημ. 48
- ↑ David C. Douglas, Γουλιέλμος ο Κατακτητής (Εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, 1964), σελ. 31
- ↑ Orderic Vitalis, Εκκλησιαστική ιστορία της "Oderic Vitalis", τόμος II, βιβλ. III και IV, Εκδόσεις Clarendon: Marjorie Chibnall (Οξφόρδη 1993), σελ. 266
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cassandra Potts, Monastic Revival and Regional Identity in Early Normandy, (The Boydell Press, 1997)
- David Crouch, The Normans: The History of a Dynasty (Hambledon Continuum, 2007)
- David C. Douglas, William the Conqueror (University of California Press,1964)
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984)
- Eleanor Searle, Predatory Kinship and the Creation of Norman Power, 840-1066 (University of California Press, Berkeley, 1988)
- François Neveux, A Brief History of The Normans (Constable and Robinson, 2008)
- The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, Ed. & Trans. Elizabeth M.C. Van Houts, Vol. I (Clarendon Press, Oxford, 1992)
- The Normans in Europe, ed. & trans. Elisabeth van Houts (Manchester University Press, 2000)
