Αλαουίτες
- Για την κυρίως τουρκική σιιτική θρησκευτική ομάδα, δείτε Αλεβισμός.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 | |
| Συνολικός Πληθυσμός | |
|---|---|
| 3 εκατομμύρια[1] | |
| Ιδρυτής | |
| Ιμπν Νουσαΐρ | |
| Περιοχές με σημαντικό πληθυσμό | |
 Συρία | 2,6 εκατομμύρια[2] |
 Τουρκία | Περίπου 700.000-750.000[3] |
 Λίβανος | Κατ' εκτίμηση 100.000-120.000[4][5][6] |
| Λίβανος/Υψίπεδα του Γκολάν | 2.100 κάτοικοι στη Γκατζάρ |
 Αυστραλία | Οι Αλαουίτες αποτελούν το 2% των Λιβανέζων που γεννήθηκαν στην Αυστραλία[7] |
| Θρησκείες | |
| Σιιτικό Ισλάμ | |
| Γλώσσες | |
| Αραβικά, Τουρκικά | |
Οι Αλαουίτες (αραβικά: علوية) γνωστοί και ως Νουσαϊρίτες ή Ανσαρίτες, είναι μια σημαντική μυστικιστική θρησκευτική ομάδα, η οποία επικεντρώνεται στη Συρία και ακολουθεί έναν κλάδο του Σιιτικού Ισλάμ, σχετικά με τους Δώδεκα Ιμάμηδες των Σιιτών. Οι Αλαουίτες τιμούν τον Αλί (Αλί Ιμπν Αμπί Τάλιμπ), ενώ το όνομά τους Αλαουίτες, σημαίνει ακόλουθοι του Αλί. Η ομάδα πιστεύεται ότι ιδρύθηκε από τον Ιμπν Νουσαΐρ κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα.
Σήμερα, οι Αλαουίτες αντιπροσωπεύουν το 12 τοις εκατό του πληθυσμού της Συρίας και αποτελούν μια σημαντική μειονότητα στην Τουρκία και στον βόρειο Λίβανο. Υπάρχει, επίσης, ένας αξιόλογος πληθυσμός τους, που ζει στο χωριό Γκαχάρ στα κατεχόμενα από τους Ισραηλινούς Υψώματα του Γκολάν. Συχνά συγχέονται με τους Αλεβίτες της Τουρκίας, ένα άλλο Σιιτικό δόγμα. Οι Αλαουίτες αποτελούν την κυρίαρχη θρησκευτική ομάδα στις Συριακές παράκτιες περιοχές, οι οποίες κατοικούνται επίσης και από Σουνίτες, Χριστιανούς και Ισμαηλίτες.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Τμήμα μιας σειράς λημμάτων Σιιτικό Ισλάμ |
|---|
 |
 Ισλάμ |
Οι Αλαουίτες έχουν κρατήσει ιστορικά κρυφές τις πεποιθήσεις τους σε άλλα θρησκευτικά δόγματα, καθώς αυτοί όπως και οι Σιίτες σε γενικές γραμμές διώκονται για τις πεποιθήσεις τους από τους ηγεμόνες της περιοχής Σουνίτες Μουσουλμάνους. Η κατάληψη της περιοχής της Συρίας, στις αρχές του 20ου αιώνα, από τους Γάλλους έφερε πολλές αλλαγές στην περιοχή. Οι Γάλλοι έδωσαν πολλά προνόμια στις μειονότητες, ενώ προχώρησαν στην ίδρυση του Αλαουιτικού κράτους, προτεκτοράτου της Γαλλίας στην περιοχή. Από την δεκαετία του 1970 η Συρία κυβερνιέται από την Αλαουιτική οικογένεια των Άσαντ. Αρχικά με τον Χαφέζ αλ Άσαντ και έπειτα από τον Μπασάρ αλ Άσαντ.
Χάρτες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Χάρτης των Πολιτειών της Γαλλικής Εντολής 1921-1922 (Η Πολιτεία των Αλαουιτών με μωβ). -
Οι περιοχές της Μέσης Ανατολής με σημαντικό πληθυσμό Αλαουιτών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «The sword and the word». The Economist. 12 May 2012. http://www.economist.com/node/21554513?frsc=dg%7Ca.
- ↑ «It's Time to Engage Iran, Russia on Syria». al-monitor.com. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2012.
- ↑ «On Turkey's Syrian frontier, fears of a sectarian spillover». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2013.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Lebanese Allawites welcome Syria's withdrawal as 'necessary'». The Daily Star. 30 Απριλίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2014.
The Alawis have been present in modern-day Lebanon since the 16th century and are estimated to number 100,000 today, mostly in Akkar and Tripoli. The sect is managed through the Islamic Alawi Union, a council of 600 members that are elected every four years.
- ↑ «Lebanon's Alawi: A Minority Struggles in a 'Nation' of Sects». Al Akhbar English. 8 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2012.
- ↑ Ghassan Hage (2002). Arab-Australians today: citizenship and belonging (Paperback έκδοση). Melbourne University Publishing. σελ. 40. ISBN 0-522-84979-2.