Γκιγιόμ Οαρό
 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 5 Μαρτίου 1984 | ||
| Τόπος γέννησης | Σαιν-Λουί, Ρεϋνιόν, Γαλλία | ||
| Ύψος | 1,92 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Πληροφορίες συλλόγου | |||
| Ομάδα | Μπορντό | ||
| Νούμερο φανέλας | 13 | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 1994-2004 | ΖΣ Σαιν-Πιερουάζ | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2004-2008 | Χάβρη ΑΚ | 81 | (33) |
| 2006-2007 | →ΦΚ Γκενιόν | 21 | (8) |
| 2008-2012 | Παρί Σεν Ζερμέν | 114 | (38) |
| 2013 | Νταλιάν Αερμπίν ΦΚ | 20 | (2) |
| 2014- | Μπορντό | 0 | (0) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2010- | Γαλλία | 5 | (0) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Γκιγιόμ Οαρό, γεννημένος στις 5 Μαρτίου 1984 στο Σαιν-Λουί της Ρεϋνιόν, είναι διεθνής Γάλλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται στη θέση του επιθετικού.
Σχετικά καλός στο τελείωμα των φάσεων, ο Γκιγιόμ Οαρό είναι πολύ καλός στο εναέριο παιχνίδι, λόγω του μεγάλου του ύψους. Παίκτης της Παρί ΣΖ από το 2008, υπέγραψε τον Ιανουάριο του 2013 στην Τάλιεν Άερπιν ΦΚ, από την Κίνα, προτού επαναπατριστεί, στη διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου του 2014, για λογαριασμό της Ζιροντέν Μπορντό.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξεκινήματα στη Χάβρη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκιγιόμ Οαρό ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ΖΣ Σαιν-Πιερουάζ. Άρχισε να γίνεται σταδιακά γνωστός στο νησί του πετυχαίνοντας αρκετά τέρματα στις τοπικές διοργανώσεις. Εκμεταλλευόμενη τη συνεργασία της με την ΖΣ Σαιν-Πιερουάζ, η Χάβρη ΑΚ εντόπισε τον Γκιγιόμ Οαρό και τον απέκτησε τον Ιανουάριο του 2004, σε ηλικία σχεδόν 20 ετών. Λίγα χρόνια νωρίτερα, η συνεργασία αυτή είχε ήδη δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα από τη Νορμανδία να αποκτήσει τον Φλοράν Σιναμά-Πονγκόλ. Ο Οαρό είναι κάτοχος Baccalauréat S.[1]
Δυσκολευόμενος να προσαρμοστεί σε ένα κλίμα, κατά πολύ, διαφορετικό αυτού της Ρεϋνιόν, και ταυτόχρονα σε μεγάλο ανταγωνισμό για μια θέση στη βασική ομάδα, ο Γκιγιόμ Οαρό έζησε, τότε, τις πρώτες του δύσκολες στιγμές στη Νορμανδία. Χωρίς πολύ χρόνο παιχνιδιού, παραχωρήθηκε με τη μορφή δανεικού στην Γκενιόν στη διάρκεια της σεζόν 2006-2007. Οι καλές του εμφανίσεις εκεί βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό την παραμονή της ομάδας της Βουργουνδίας στη Λιγκ 2, ενώ βοήθησαν και τον ίδιο τον παίκτη να αρχίσει να «φτιάχνει» το όνομά του στον χώρο του γαλλικού ποδοσφαίρου.
Επιστρέφοντας στη Νορμανδία, ο Γκιγιόμ Οαρό βρέθηκε βασικός στην επίθεση της ομάδας της Χάβρης για τη σεζόν 2007-2008, εξαργυρώνοντάς την, τότε, με την επίτευξη μεγάλου αριθμού τερμάτων. Με συνολικά 28 τέρματα, τερμάτισε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και συνεισέφερε σημαντικά στην άνοδο της ομάδας του στη Λιγκ 1. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις είχαν ως αποτέλεσμα να κινήσουν το ενδιαφέρον μεγάλου αριθμού γαλλικών ομάδων, μεταξύ των οποίων κι η Παρί Σεν Ζερμέν.
Παρί ΣΖ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 18 Ιανουαρίου 2008, υπέγραψε με την ΠΣΖ συμβόλαιο συνεργασίας διάρκειας τεσσεράμισι ετών. Επιθυμώντας να ολοκληρώσει τη σεζόν 2007-2008 στη Νορμανδία, ο Γκιγιόμ Οαρό κατάφερε, άμεσα, να πάει δανεικός στη Χάβρη. Καθώς το συμβόλαιο του Γκιγιόμ Οαρό ολοκληρωνόταν με τη λήξη της σεζόν 2007-2008, η νορμανδική ομάδα δεν μπορούσε να λάβει καμία αποζημίωση για τη μεταγραφή του παίκτη. Ωστόσο, ο Γκιγιόμ Οαρό επέλεξε να δώσει στην ομάδα το ποσό που του κατέβαλε η Παρί Σεν Ζερμέν, της τάξεως των 500.000 €. Στις 2 Ιουλίου 2008, ο Γκιγιόμ Οαρό πήρε τον αριθμό 9 στη φανέλα του, τον οποίο έφερε και στη Χάβρη, με τη δύσκολη πρόκληση να αντικαταστήσει τον Πορτογάλο Πέδρο Μιγκέλ Παουλέτα, τον καλύτερο σκόρερ στην ιστορία της ΠΣΖ, ο οποίος αποχωρούσε από την ενεργό δράση.
Πέτυχε το πρώτο του τέρμα στη Λιγκ 1 στη διάρκεια της 2ης αγωνιστικής, στις 16 Αυγούστου 2008, στο Παρκ ντε Πρενς απέναντι στην Μπορντό, ένα καθοριστικής σημασίας τέρμα που βοήθησε τη νέα του ομάδα να ξεκινήσει ιδανικά τη νέα σεζόν. Αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης της Λιγκ 1 για τον μήνα Οκτώβριο.[2] Ο Οαρό πέτυχε δύο τέρμα στη διάρκεια του πρώτου του classique ΟΜ-ΠΣΖ (νίκη της Παρί ΣΖ με σκορ 4-2) στο Σταντ Βελοντρόμ.
Η ΠΣΖ τον βοήθησε επίσης να γνωρίσει την πρώτη του εμπειρία σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις μέσω του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του θεσμού. Κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Γαλλίας στις 23 Μαρτίου 2009 έπειτα από την αποχώρηση του Νικολά Ανελκά,[3] χωρίς όμως να αγωνιστεί. Τελείωσε την πρώτη του σεζόν στη Λιγκ 1 ως δεύτερος καλύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος με απολογισμό 17 τερμάτων, σε ισοπαλία με τον Καρίμ Μπενζεμά της Λυών.
Η σεζόν 2009-2010 αποδείχτηκε γι' αυτόν δυσκολότερη της πρώτης εντός του παριζιάνικου συλλόγου. Όντως, οι πολλοί τραυματισμοί του θα τον κρατήσουν εκτός αγωνιστικών χώρων για ένα σημαντικό τμήμα της σεζόν. Ωστόσο, την 1η Μαΐου 2010, χάρισε το 8ο Κύπελλο Γαλλίας της στην ΠΣΖ πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα στη διάρκεια της παράτασης απέναντι στην ΑΣ Μονακό.
Οι καλές του εμφανίσεις τράβηξαν το ενδιαφέρον ξένων συλλόγων όπως η Σάλκε 04 και η Φενέρμπαχτσε, αλλά ο παριζιάνικος ομάδα απέρριψε την όποια περίπτωση αποχώρησης του επιθετικού από τη Ρεϋνιόν, ο οποίος εκίνησε τη σεζόν 2010-2011 με τη φανέλα των Παριζιάνων. Στις 5 Αυγούστου 2010, κλήθηκε, όπως και ο συμπαίκτης του στην ομάδα, Μαμαντού Σακό, στην Εθνική Γαλλίας για τη φιλική αναμέτρηση με τη Νορβηγία, καθώς και για τις αναμετρήσεις για τα προκριματικά του Euro 2012. Συμμετείχε ενεργά στο καλό πρώτο μισό της σεζόν για την ΠΣΖ, στη διάρκεια της σεζόν 2010-2011, που τη βρήκε πρωταθλήτρια χειμώνα, πετυχαίνοντας 10 τέρματα και μοιράζοντας 6 ασίστ, δίνοντας, ταυτόχρονα, την πρόκριση στην ΠΣΖ για τη φάση των 32 του Europa League πετυχαίνοντας δύο τέρματα απέναντι στην ΦΚ Σεβίλλη στο Παρκ ντε Πρενς. Στις 2 Φβερουαρίου 2011, με την ευκαιρία του αγώνα για τη φάση των 16 του Κυπέλλου Γαλλίας μεταξύ ΠΣΖ και Μαρτίγκ, πέτυχε τρία γκολ, φτάνοντας έτσι στο top 10 των καλύτερων σκόρερ στην ιστορία της ομάδας (στην ένατη θέση με 44 τέρματα) μπροστά από τον Ναμπατινγκέ Τοκό και σε ισοβαθμία με τον Νταβίντ Ζινολά. Στη διάρκεια της σεζόν 2010-2011 αγωνίστηκε συνολικά πέντε φορές με την Εθνική Γαλλίας, και ξεκίνησε σε τέσσερις από τις αναμετρήσεις ως βασικός. Ωστόσο, δεν κατάφερε να πετύχει κανένα τέρμα στη διάρκεια αυτών των αναμετρήσεων.
Στις 25 Φεβρουαρίου 2012, πέτυχε τα πρώτα του δύο τέρματα στη διάρκεια της θητείας του Αντσελότι στον πάγκο των Παριζιάνων, απέναντι στην Ολιμπίκ Λυών (4-4), με ένα γκολ στο τέλος της αναμέτρησης. Πέτυχε έτσι το 52ο συνολικά τέρμα στη διάρκεια της θητείας του στην ΠΣΖ και με την ίδια ευκαιρία μοίρασε την 24η ασίστ του συνολικά. Στις 6 Νοεμβρίου 2012, πέτυχε το πρώτο του τέρμα στο Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ, ξεπερνώντας έτσι στη σχετική κατάταξη των σκόρερ της ΠΣΖ τον Τζορτζ Γουεά με 55 τέρματα. Όμως, δεν θα έχει παρά ελάχιστο χρόνο συμμετοχής στη διάρκεια του πρώτου μισού της σεζόν 2012-2013, λόγω κυρίως του σημαντικού ανταγωνισμού στην επίθεση με μεταγραφές από τους νέους Καταριανούς ιδιοκτήτες της ΠΣΖ, όπως αυτές των Ιμπραΐμοβιτς και Λαβέτσι.
Κίνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 9 Ιανουαρίου 2013, υπέγραψε συμβόλαιο τριετούς διάρκειας με την Τάλιεν Άερπιν ΦΚ, ομάδα του Κινεζικού Πρωταθλήματος.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Le Quotidien de La Réunion, 25 Ιανουαρίου 2009
- ↑ UNFP: Hoarau joueur du mois d'octobre Αρχειοθετήθηκε 2008-12-07 στο Wayback Machine., sports.fr, 13 Νοεμβρίου 2008
- ↑ Anelka blessé, Hoarau arrive[νεκρός σύνδεσμος], brevesdefoot.com, 23 Μαρτίου 2009
- ↑ Hoarau a signé en Chine, lequipe.fr, 9 Ιανουαρίου 2013
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Guillaume Hoarau στο Wikimedia Commons- Επίσημη Ιστοσελίδα του Γκιγιόμ Οαρό
