Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εγιαλέτι της Σεχριζόρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εγιαλέτι της Σεχριζόρ
15541862
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΚιρκούκ και Σουλεϊμανίγια
Ίδρυση1554
Γεωγραφικές συντεταγμένες35°28′0″N 44°19′0″E

Το Εγιαλέτι της Σεχριζόρ (οθωμανικά τουρκικά: Eyālet-i Şehrizor)[1] ήταν διοικητική ημι-εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία περιελάμβανε την περιοχή του σημερινού Ιρακινού Κουρδιστάν.

Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν την περιοχή το 1554, αποφάσισαν να αφήσουν τη διακυβέρνηση της περιοχής στους Κούρδους ηγέτες, επομένως δεν ενσωματώθηκε απευθείας στο οθωμανικό διοικητικό σύστημα.[2] Οι κυβερνήτες ήταν μέλη κουρδικών φυλών και μόνο σπάνια υπήρχαν οθωμανικές φρουρές στην επαρχία.

Τον 18ο και τον 19ο αιώνα, το εγιαλέτι κυριαρχείται από τη φυλή Μπαμπάν.[3] Τα μέλη αυτής της φυλής μπόρεσαν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους διασφαλίζοντας την ασφάλεια των ασταθών συνόρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με το Ιράν σε αντάλλαγμα σχεδόν πλήρους αυτονομίας. Το σαντζάκι του Μπαμπάν, που περιλάμβανε την πόλη Κιρκούκ,[4] πήρε το όνομά της από την οικογένεια.

Οι Μπαμπάν θεωρούσαν τους Κούρδους πρίγκιπες του Αρνταλάν, οι οποίοι ήλεγχαν τα ιρανικά τμήματα του Κουρδιστάν, ως φυσικούς αντιπάλους τους και το 1694 ο Σουλεϊμάν Μπέγκ Μπαμπάν εισέβαλε στο Ιράν και νίκησε τον Μιρ του Αρνταλάν. Μετά το 1784, οι Μπαμπάν μετέφεραν την πρωτεύουσά τους στη νέα πόλη Σουλεϊμανίγια, η οποία πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της δυναστείας.

Το 1850 η κυριαρχία των Μπαμπάν τερματίστηκε οριστικά, και η περιοχή τέθηκε υπό τον άμεσο έλεγχο του κυβερνήτη της Βαγδάτης το 1862. Ωστόσο, η πτώση των Μπαμπάν οδήγησε σε επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των φυλών και η προκύπτουσα αναρχία τερματίστηκε μόνο με την άνοδο μιας άλλης κουρδικής φυλής, των Μπαρζίντζι, στις αρχές του 20ού αιώνα.

Διοικητικές διαιρέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαντζάκια του Εγιαλέτι της Σεχριζόρ τον 17ο αιώνα:[5]

  • Σαρoυγιέκ
  • Ερμπίλ
  • Κεσνάν
  • Σεχέρ-μπαζάρ
  • Τζενγκουλέχ
  • Τζεμπέλ-χαμρίν
  • Χαζάρ-μαρντούντ
  • Αλχουράν
  • Μερκαρέχ
  • Χαζίρ
  • Ρούντιν
  • Τιλτάρι
  • Σεμπέχ
  • Ζεντζίρ
  • Ατζούμπ
  • Αμπρουμάζ
  • Πακ
  • Περτελί
  • Μπίλκας
  • Ασχνί
  • Καλά-Γκάζι
  • Σαντζάκι της Σεχριζόρ
  1. «Some Provinces of the Ottoman Empire». Geonames.de. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. Gábor Ágoston· Bruce Alan Masters (1 Ιανουαρίου 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 526. ISBN 978-1-4381-1025-7. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  3. Gábor Ágoston· Bruce Alan Masters (1 Ιανουαρίου 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 70. ISBN 978-1-4381-1025-7. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  4. John Macgregor (1850). Commercial statistics: A digest of the productive resources, commercial legislation, customs tariffs, of all nations. Including all British commercial treaties with foreign states. Whittaker and co. σελ. 12. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  5. Evliya Çelebi· Joseph von Hammer-Purgstall (1834). Narrative of Travels in Europe, Asia, and Africa in the Seventeenth Century. Oriental Translation Fund. σελ. 97. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013.